Δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα
Σήμερα ο Τσίπρας γίνεται αισίως ο δέκατος Έλληνας πρωθυπουργός, που περνά το κατώφλι του Λευκού Οίκου, και μια ιστορική αναδρομή μας δίνει χρήσιμα ιστορικά συμπεράσματα.
Από το Δεκέμβρη του 1946, με τον Τσαλδάρη να εξασφαλίζει “ευγενή χορηγία” για τον εμφύλιο που βρισκόταν σε εξέλιξη, εγκαινιάζοντας την αλλαγή φρουράς μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας…
…στην επίσκεψη του Καραμανλή το 61′ -με την ΕΔΑ αξιωματική αντιπολίτευση ακόμα, λίγους μήνες πριν το εκλογικό όργιο βίας και νοθείας- και τον… Γκωλισμό του αρχηγού της ΕΡΕ να δείχνει το ‘ανεξάρτητο πνεύμα’ του, επικροτώντας την εισβολή στον κόλπο των Χοίρων, που γινόταν εκείνες τις μέρες…
Ο οποίος ξαναπήγε το 78′ ανεπίσημα και με την Ελλάδα έξω από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ -για τα μάτια του κόσμου. Ενώ μεσολάβησε το 64′ η επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου του πρεσβύτερου -του πρώτου από τους τρεις- και το παζάρι για την Κύπρο, με το σχέδιο Άτσεσον, που το χάλασε η κυβέρνηση του Μακάριου.
Ο Μητσοτάκης πήγε το 90′ κι έγινε φίλος με τον Μπους, στο τέλος του “Ψυχρού Πολέμου’ με τα Βαλκάνια να είναι πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί. Το 94′ ήταν η σειρά του Ανδρέα, 13 χρόνια μετά την πρώτη εκλογή του, αφού στην οκταετία της Αλλαγής ήταν ακόμα νωπό το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ” (το ίδιο συνδικάτο) και η θεωρητική εναντίωση στην πολιτική μιας χώρας, της οποίας ήταν υπήκοος. Κι όσο πολέμησε τελικά την πρώτη, πολέμησε και το δεύτερο.
Ο Σημίτης πήγε το 96′, αμέσως μετά τα Ίμια, για να ευχαριστήσει από κοντά τους Αμερικανούς -η δική μας εκδοχή thanksgiving… Και άλλη μία φορά το 2002, στον απόηχο της 11ης Σεπτέμβρη, για να πάρει οδηγίες αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Ακολούθησε ο δεύτερος Καραμανλής, αφού είχε θαφτεί το σχέδιο Ανάν, και προτού αρχίσει να χτίζει την αφήγηση πως τον έφαγαν οι ΗΠΑ, όταν προσέγγισε τη Ρωσία για το φυσικό αέριο.
Οι Παπανδρέου τρίτωσαν με το ΓΑΠ το 2010, λίγο πριν πάει στο Καστελόριζο να ανακοινώσει το πρώτο μνημόνιο, με τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Κι ακολούθησε ο Σαμαράς με το δεύτερο μνημόνιο, για να τριτώσει κι εδώ το καλό με τον Αλέξη, που ντύθηκε για λίγο Τομ Κρουζ, μες στο F-16, για να μπει στο κλίμα.
Κρατήστε λοιπόν ένα ωραίο στατιστικό, που δεν μπορεί να είναι
σύμπτωση: στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, όλοι οι πρωθυπουργοί
-εξαιρώντας φυσικά τους υπηρεσιακούς- πέρασαν σε κάποια φάση της θητείας
τους -αν όχι από την πρώτη τετραετία τους, για να πάρουν τα
διαπιστευτήρια από τον πρόεδρο, μαζί με την ευλογία της Ουάσιγκτον και
να κλείσουν παράλληλα μερικές μπίζνες.
Κι η “περήφανη Αριστερά” του Αλέξη δε θα μπορούσε φυσικά να λείπει από το κάδρο.
Σήμερα ο Τσίπρας γίνεται αισίως ο δέκατος Έλληνας πρωθυπουργός, που περνά το κατώφλι του Λευκού Οίκου, και μια ιστορική αναδρομή μας δίνει χρήσιμα ιστορικά συμπεράσματα.
Από το Δεκέμβρη του 1946, με τον Τσαλδάρη να εξασφαλίζει “ευγενή χορηγία” για τον εμφύλιο που βρισκόταν σε εξέλιξη, εγκαινιάζοντας την αλλαγή φρουράς μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας…
…στην επίσκεψη του Καραμανλή το 61′ -με την ΕΔΑ αξιωματική αντιπολίτευση ακόμα, λίγους μήνες πριν το εκλογικό όργιο βίας και νοθείας- και τον… Γκωλισμό του αρχηγού της ΕΡΕ να δείχνει το ‘ανεξάρτητο πνεύμα’ του, επικροτώντας την εισβολή στον κόλπο των Χοίρων, που γινόταν εκείνες τις μέρες…
Ο οποίος ξαναπήγε το 78′ ανεπίσημα και με την Ελλάδα έξω από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ -για τα μάτια του κόσμου. Ενώ μεσολάβησε το 64′ η επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου του πρεσβύτερου -του πρώτου από τους τρεις- και το παζάρι για την Κύπρο, με το σχέδιο Άτσεσον, που το χάλασε η κυβέρνηση του Μακάριου.
Ο Μητσοτάκης πήγε το 90′ κι έγινε φίλος με τον Μπους, στο τέλος του “Ψυχρού Πολέμου’ με τα Βαλκάνια να είναι πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί. Το 94′ ήταν η σειρά του Ανδρέα, 13 χρόνια μετά την πρώτη εκλογή του, αφού στην οκταετία της Αλλαγής ήταν ακόμα νωπό το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ” (το ίδιο συνδικάτο) και η θεωρητική εναντίωση στην πολιτική μιας χώρας, της οποίας ήταν υπήκοος. Κι όσο πολέμησε τελικά την πρώτη, πολέμησε και το δεύτερο.
Ο Σημίτης πήγε το 96′, αμέσως μετά τα Ίμια, για να ευχαριστήσει από κοντά τους Αμερικανούς -η δική μας εκδοχή thanksgiving… Και άλλη μία φορά το 2002, στον απόηχο της 11ης Σεπτέμβρη, για να πάρει οδηγίες αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Ακολούθησε ο δεύτερος Καραμανλής, αφού είχε θαφτεί το σχέδιο Ανάν, και προτού αρχίσει να χτίζει την αφήγηση πως τον έφαγαν οι ΗΠΑ, όταν προσέγγισε τη Ρωσία για το φυσικό αέριο.
Οι Παπανδρέου τρίτωσαν με το ΓΑΠ το 2010, λίγο πριν πάει στο Καστελόριζο να ανακοινώσει το πρώτο μνημόνιο, με τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Κι ακολούθησε ο Σαμαράς με το δεύτερο μνημόνιο, για να τριτώσει κι εδώ το καλό με τον Αλέξη, που ντύθηκε για λίγο Τομ Κρουζ, μες στο F-16, για να μπει στο κλίμα.
Έτοιμοι για υπόκλιση; Πάμε |
Κι η “περήφανη Αριστερά” του Αλέξη δε θα μπορούσε φυσικά να λείπει από το κάδρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου