19 Οκτ 2017

Οπως πάντα...



Με πρωτοσέλιδα και μεγάλους τίτλους για τη «σαφή στήριξη του Προέδρου των ΗΠΑ για το χρέος», συνοδευόμενα από αναλύσεις για την «αλλαγή πλεύσης του ΔΝΤ», υποδέχτηκε τις συναντήσεις του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ ο «φιλοκυβερνητικός» Τύπος. Η χαρά τους δεν κρύβεται, αν και «θαμπώνει» κάπως από τις προβλέψεις για αναιμική ανάκαμψη και αβεβαιότητες, που ούτως ή άλλως υπάρχουν και ενισχύονται στην παγκόσμια οικονομία. Αλήθεια, όμως, ποιον αφορά αυτό το πανηγυρικό κλίμα μπροστά στην τρίτη «αξιολόγηση»; Σίγουρα όχι το λαό. Μια πιθανή διευθέτηση της αποπληρωμής του χρέους δεν θα διώξει από τις πλάτες του το βάρος των τεσσάρων μνημονίων. Ούτε θα επιστρέψουν τα κλεμμένα από τα ασφαλιστικά ταμεία και τους άλλους φορείς, που δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζικών ομίλων, την αποπληρωμή των δανειακών «υποχρεώσεων» κ.ά. Ούτε θα ανασταλούν οι στόχοι για τα «ματωμένα πλεονάσματα» στο διηνεκές, το Σύμφωνο Σταθερότητας, τα σχέδια για αναβάθμιση της ΟΝΕ, τα ευρωπαϊκά εξάμηνα. Αντίθετα, η όποια ελάφρυνση του χρέους αφορά την ανάγκη του αστικού κράτους να βρει «χώρο» και «χρήμα» για να στηρίξει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων με φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές και κίνητρα. Οπως έγινε και στον προηγούμενο γύρο καπιταλιστικής συσσώρευσης, που έφερε την καπιταλιστική κρίση...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ