Μια ανάσα πριν ξεκινήσει η σεζόν ……και άρχισαν τα όργανα!

ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΞΕΝΟΔΟΧΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Μια ανάσα πριν ξεκινήσει η σεζόν ……και άρχισαν τα όργανα!

·      Περισσότεροι από 2 εκ τουρίστες επισκέφθηκαν το νησί το 2017 σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ!

·      1,3 εκατομμύρια ήταν οι διεθνείς αφίξεις στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας (FRAPORT) το 2017 αυξημένες κατά 4,3% σε σύγκριση με το 2016!

·      Η κατανομή των συνολικών εισπράξεων από την κρουαζιέρα για το λιμάνι της Κέρκυρας το 2017 ανήλθε στο 14,8% επί του συνόλου (με την περιοχή να καταλαμβάνει τη 2^η θέση μετά το λιμάνι του Πειραιά – για να κατανοούμε και την πρεμούρα της κυβέρνησης  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την ιδιωτικοποίησή του!)

·      Στα 14,6 δισ. ευρώ διαμορφώθηκε για το 2017 το ύψος των ταξιδιωτικών εισπράξεων της χώρας παρουσιάζοντας αύξηση κατά 10,5% σε σχέση με το 2016 σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδος!

Μεγαλοξενοδόχοι και μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού, tour operators τρίβουν τα χέρια τους με τις προβλέψεις για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση αφίξεων και εισπράξεων για το 2018. Παράλληλα, ξενοδοχεία, κλείνουν, ανοίγουν, αλλάζουν χέρια  γιατί τα κέρδη πρέπει να μαζεύονται σε όλο και λιγότερους ομίλους! Αυτός είναι ο νόμος της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, στο όνομα του οποίου πίνουν νερό όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις,  ενώ τη «νύφη» την πληρώνουν και πάλι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά – λαϊκά στρώματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τις προβλέψεις για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη μια σειρά ξενοδοχεία (όπως για παράδειγμα το Sidari Village, το Mon Repos) προχωρούν σε απολύσεις λίγο πριν ξεκινήσει η σεζόν. Η κατάσταση αυτή, η οποία δεν έχει να κάνει με δήθεν καλούς και κακούς εργοδότες,  ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το νομικό οπλοστάσιο του αστικού κράτους και των ενώσεων του κεφαλαίου, καθώς  πριν λίγες μέρες, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με απόφασή του δίνει το "ελεύθερο" στις επιχειρήσεις να απολύουν ακόμα και έγκυες γυναίκες, στο πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων. Αυτό είναι το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», η «ευρωπαϊκή κανονικότητα», τα οποία με τόση ζέση διαφημίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, φροντίζοντας για την υλοποίησή τους και στην Ελλάδα κατ' απαίτηση της μεγαλοεργοδοσίας, έχοντας τη ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση, να κραυγάζει για ..καθυστερήσεις!. Αυτό είναι το τουριστικό κεφάλαιο το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πασχίζει να παρουσιάσει ως «φιλεργατικό».

Γιατί όμως γίνονται οι απολύσεις;

Γιατί η μεγαλοεργοδοσία έχει εξασφαλίσει το νομικό πλαίσιο (βλέπε τσάκισμα Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, προσπάθεια για κατάργηση του δικαιώματος στην  απεργία κλπ) ώστε ένας εργαζόμενος να βγάζει δουλειά για δύο (η εντατικοποίηση έχει χτυπήσει κόκκινο), ένας μαθητευόμενος – πρακτικάριος να δουλεύει ως κανονικός εργαζόμενος (αλλά με μειωμένα δικαιώματα), ένας νέος σε φυσική ηλικία εργαζόμενος να αντικαθιστά τον παλιότερο (υπάρχει πλέον και ο υποκατώτατος μισθός) κ.ο.κ. Και θέλει κι άλλα!!

Γιατί η μεγαλοεργοδοσία αντιμετωπίζει μόνο με ΕΝΑ τρόπο τον εργαζόμενο: ως αναλώσιμο, μιας χρήσης, που βεβαίως δεν υπάρχει στους υπολογισμούς της όταν ανοιγοκλείνει επιχειρήσεις αλλάζοντας τόπο, χώρο αλλά και κλάδο αν δει περισσότερα κέρδη κάπου αλλού.

Γιατί η μεγαλοεργοδοσία θέλει «το κεφάλι της ήσυχο», χωρίς αντιδράσεις, διεκδικήσεις και συλλογικούς – ταξικούς αγώνες από τους εργαζόμενους, γιατί γνωρίζει καλά τη δύναμή τους! Απαιτεί όμως οργάνωση τύπου Ενώσεων Προσώπων – των δικών τους παιδιών, θέλει πλειοψηφίες στην Ομοσπονδία των εργαζομένων που θα μπαίνουν μπροστά να σπάνε το 5νθημερο και άλλα δικαιώματα κατεκτημένα με αγώνες (η συζήτηση που γίνεται στις μέρες μας), μιλάει σαν ίσος προς ίσο με την εργοδοτική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που η μόνη κατηγορία που της έχει προσάψει είναι γιατί δεν αξιοποιούν σωστά την απαξίωση της εργατικής δύναμης (βλέπε μειώσεις μισθών κλπ) για να βγάλουν περισσότερα κέρδη!!

Οι απολύσεις γίνονται αξιοποιώντας όλους τους μνημονιακούς νόμους.  Και αναρωτιέται κανείς….. Τώρα όμως; Στην εποχή του «τέλους των μνημονίων», της «δίκαιης ανάπτυξης», δεν θα αλλάξουν τα πράγματα;

Κανένας επιχειρηματίας δεν επενδύει για να δώσει θέσεις εργασίας και εισόδημα στους εργαζόμενους. Επενδύει για να βγάλει κέρδη και έχει ανάγκη από εργάτες σε αυτή τη διαδικασία! Και μάλιστα, ζητώντας διαρκώς και νέα μέτρα που θα μειώνουν “το μισθολογικό και το μη μισθολογικό κόστος” δηλαδή θα αυξάνουν παραπέρα το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

 Η προσέλκυση επενδύσεων, «εξαρτάται» από τις ελαστικότερες εργασιακές σχέσεις, δεν θα αντιμετωπίσει την ανεργία και δεν θα οδηγήσει σε καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας που να καλύπτουν τις ανάγκες των εργαζόμενων . Οι όποιες νέες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν θα είναι θέσεις με χαμηλούς μισθούς, πολύ κάτω ακόμα και από τα προ κρίσης επίπεδα, με ελαστικό, εξαντλητικό ωράριο, με ευέλικτες σχέσεις, με συμβάσεις μιας μέρας κλπ. Συγχρόνως, οι θέσεις αυτές θα αντικαθιστούν υφιστάμενες θέσεις εργασίας που είχαν διασφαλίσει καλύτερες εργασιακές σχέσεις. Η τεράστια δεξαμενή ανέργων δίνει στο κεφάλαιο το «πάνω χέρι» στη διαπραγμάτευση των μισθών, συμπιέζοντάς τους σημαντικά.

ΟΜΩΣ, ο συσχετισμός δύναμης, ΜΠΟΡΕΙ να επιβάλλει έστω και προσωρινές κατακτήσεις!

Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!

Όσους νόμους και να φτιάξουν, όσες απειλές και να εκτοξεύσουν, όσα παραμύθια και αν πουλήσουν, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και η εφαρμογή τους, το δικαίωμα στην απεργία, το δικαίωμα στη δουλειά με ανθρώπινα ωράρια και αξιοπρεπείς μισθούς, τα μέτρα προστασίας για όσους είναι άνεργοι, οι ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, η υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους εργασίας είναι ζητήματα ταξικής πάλης του κινήματος. 

Η δύναμη σου βρίσκεται στον οργανωμένο αγώνα που βάζει «απέναντι», όχι απλά τον μεμονωμένο εργοδότη, αλλά την ΤΑΞΗ των μεγαλοεργοδοτών!

Ο εργαζόμενος, ο μικρός επαγγελματίας, ο φτωχός αγρότης, ο άνεργος, ο φοιτητής, ο σπουδαστής, χρειάζεται να βλέπουμε τις αιτίες, τα προβλήματα και τις λύσεις από τη δική τους, ταξική σκοπιά. Ο εχθρός είναι κοινός και είναι οι εκμεταλλευτές, το κεφάλαιο. Για να δούμε άσπρη μέρα θα πρέπει να απαλλαγούμε από αυτούς, να καταργήσουμε τα αφεντικά. Προϋποθέτει να μπουν στην άκρη όλες οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, παλιές και νέες που αποτελούν Δούρειο Ίππο μέσα στο εργατικό κίνημα. Έτσι ακριβώς όπως εκφράζονται μέσα και από την πλειοψηφία της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας. 

            Ταυτόχρονα να ενισχυθεί το ΠΑΜΕ που αποτελεί τον ταξικό πόλο στο εργατικό κίνημα. Να μαζικοποιηθεί το σωματείο, να γίνει κάστρο συλλογικού αγώνα, με συμμετοχή στη συνέλευση, στην απεργία μακριά από λογικές ανάθεσης και μοιρολατρίας. Να ενταθεί η ζωντανή και ουσιαστική συζήτηση για την οργάνωση της πάλης, το περιεχόμενο και τις μορφές του αγώνα.

Καθήκον του εργατικού κινήματος σήμερα δεν είναι απλά να αντιπαλεύει το ένα ή το άλλο μεμονωμένο μέτρο. Καθήκον σήμερα είναι η οργάνωση της πάλης, η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος που σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη, το κεφάλαιο και την ΕΕ, που, με αφετηρία την άμεση ανάκτηση του συνόλου των απωλειών της τελευταίας περιόδου, οργανώνει την πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης.

Οι εργαζόμενοι και οι μικροεπιχειρηματίες του τουριστικού κλάδου έχουν αντικειμενικό συμφέρον να ταχθούν με το ΚΚΕ, να δυναμώσουν παντού την πρότασή του για τη Κοινωνική Συμμαχία και Εργατική εξουσία. Πρόταση που προϋποθέτει τη σύγκρουση με την Ε.Ε και τα μονοπώλια, ώστε ο λαός να γίνει αφέντης στο τόπο του και να μπει στην υπηρεσία του όλος ο πλούτος της χώρας.          Σε αυτή τη κοινωνία ο τουρισμός θα έχει περίοπτη θέση ως λαϊκό δικαίωμα στην ξεκούραση και την αναψυχή.             

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!

ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΑΔΙΚΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΣΧΕΣΗ!

ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΕΛΠΙΔΑ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΚΚΕ!!!