Μια
ακόμα επιβεβαίωση ότι οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί των
ιμπεριαλιστών έχουν χτυπήσει «κόκκινο» έδωσε η Διάσκεψη του Μονάχου -
γνωστή και ως το «Νταβός της Ασφάλειας» - που ολοκληρώθηκε την περασμένη
Κυριακή.
Οι τοποθετήσεις στη συνάντηση επιβεβαίωσαν εκείνο που εντόπιζε και η έκθεση που αποτέλεσε βάση της συζήτησης, διερωτώμενη αν βρισκόμαστε «στο χείλος του γκρεμού»: Οτι δηλαδή οι οικονομικοί και γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί έχουν περάσει σε άλλη φάση, «ο κόσμος μπαίνει σε μια νέα εποχή» και, όπως έλεγε και ο πρόεδρος της συνδιάσκεψης, Β. Ισινγκερ, «τον τελευταίο χρόνο έχει πλησιάσει πολύ κοντά στο χείλος μιας σημαντικής σύγκρουσης (...) Είτε στην Κορεατική Χερσόνησο, στον Περσικό Κόλπο ή στην Ανατολική Ευρώπη, μια μόνο λανθασμένη απόφαση θα μπορούσε να προκαλέσει γρήγορα μια επικίνδυνη αλυσιδωτή αντίδραση».
Εκείνο που τροφοδοτεί τις επικίνδυνες εξελίξεις, όπως και τις ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον λυσσασμένο ανταγωνισμό των μονοπωλίων για το ξαναμοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας, για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Οι ανακατατάξεις αυτές και η «νέα» επικίνδυνη φάση στην οποία περνάνε οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, καταγράφονται εξάλλου και σε μία προς μία όλες τις αναθεωρημένες «παγκόσμιες στρατηγικές» των βασικών ιμπεριαλιστικών κέντρων, είτε μιλάμε για την πρόσφατη «Εθνική Στρατηγική» των ΗΠΑ, που χαρακτηρίζει ως «αναθεωρητικές δυνάμεις» και «νούμερο 1» κίνδυνο για τα συμφέροντα των ΗΠΑ τις Ρωσία και Κίνα, είτε για την αγωνία με την οποία Γερμανία και Γαλλία προσπαθούν να αναβαθμίσουν - μέσα από αντιφάσεις και ανταγωνισμούς - τις «αυτοτελείς» στρατιωτικές ικανότητες της ΕΕ, για την ενεργότερη ανάμειξη στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τη διασφάλιση των ιδιαίτερων συμφερόντων των μονοπωλίων τους απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει κανείς να δει και τις εξελίξεις στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, εκεί όπου ξεδιπλώνονται με νέα ορμή τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής. Σχέδια που περιλαμβάνουν τόσο την ολοκλήρωση των δικτύων για το πέρασμα των δρόμων Ενέργειας και μεταφορών προς την ΕΕ και την εξαγωγή κεφαλαίου στις αγορές αυτές, όσο και τα παράλληλα σχέδια για την ένταξη των κρατών της περιοχής στο ΝΑΤΟ, την ενίσχυση βάσεων και στηριγμάτων, με την «κάννη» στραμμένη στη Ρωσία και με στόχο τη μείωση των ερεισμάτων της στην περιοχή.
Παραπάνω από ενδεικτική για τους ανταγωνισμούς που οξύνει ο σχεδιασμός αυτός είναι η πρόσφατη συνέντευξη του ΥΠΕΞ της Ρωσίας, Σ. Λαβρόφ, σε σερβικό μέσο. Εκεί, σε ό,τι αφορά την κατάσταση στα Βαλκάνια, σημειώνει ότι στο πλαίσιο της «διεύρυνσης του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς», οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες σπάνε προηγούμενες «συμφωνίες κυρίων», «προσπαθούν να προσαρμόσουν τα Βαλκάνια σε μια πολιτική διαχωριστικών γραμμών και περικύκλωσης της Ρωσίας με στρατιωτική υποδομή του ΝΑΤΟ», «βάζοντας τις βαλκανικές χώρες σε θέση να κάνουν μια επιλογή: "Είστε είτε με τη Δύση είτε με τη Ρωσία"».
Ισχυρίζεται, μάλιστα, ότι τα βαλκανικά κράτη θα πρέπει να αφεθούν «να αποφασίσουν ανεξάρτητα» για το πέρασμα των αγωγών Ενέργειας, όπως π.χ. του «Turkish Stream», αλλά και για την ένταξή τους στην ευρωενωσιακή ή την ευρωασιατική αγορά, «υπενθυμίζοντας» με νόημα ότι «απαιτούσαν από την Ουκρανία να κάνει την ίδια επιλογή και ως αποτέλεσμα η ουκρανική κοινωνία και το κράτος θρυμματίστηκαν».
Η «μεγάλη» αυτή εικόνα δείχνει πιο καθαρά και τις τεράστιες ευθύνες που αναλαμβάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που για λογαριασμό των συμφερόντων της αστικής τάξης διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστή στην προώθηση των σχεδίων ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στα Βαλκάνια και ευρύτερα. Βαφτίζει μάλιστα με θράσος «εθνικό» συμφέρον και «συμβολή στη σταθερότητα» την πολιτική αυτή, που μόνο κινδύνους γεννάει για το λαό μας και τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής, όπως δείχνει και η κατάσταση σε Αιγαίο και Κύπρο.
Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία, με τη μαζική τους συμμετοχή στα συλλαλητήρια που οργανώνει το ΚΚΕ, στις 27 Φλεβάρη στην Αθήνα και στις 6 Μάρτη στη Θεσσαλονίκη, να στείλουν ισχυρό μήνυμα καταδίκης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και της εμπλοκής της χώρας σε αυτούς.
Οι τοποθετήσεις στη συνάντηση επιβεβαίωσαν εκείνο που εντόπιζε και η έκθεση που αποτέλεσε βάση της συζήτησης, διερωτώμενη αν βρισκόμαστε «στο χείλος του γκρεμού»: Οτι δηλαδή οι οικονομικοί και γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί έχουν περάσει σε άλλη φάση, «ο κόσμος μπαίνει σε μια νέα εποχή» και, όπως έλεγε και ο πρόεδρος της συνδιάσκεψης, Β. Ισινγκερ, «τον τελευταίο χρόνο έχει πλησιάσει πολύ κοντά στο χείλος μιας σημαντικής σύγκρουσης (...) Είτε στην Κορεατική Χερσόνησο, στον Περσικό Κόλπο ή στην Ανατολική Ευρώπη, μια μόνο λανθασμένη απόφαση θα μπορούσε να προκαλέσει γρήγορα μια επικίνδυνη αλυσιδωτή αντίδραση».
Εκείνο που τροφοδοτεί τις επικίνδυνες εξελίξεις, όπως και τις ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον λυσσασμένο ανταγωνισμό των μονοπωλίων για το ξαναμοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας, για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Οι ανακατατάξεις αυτές και η «νέα» επικίνδυνη φάση στην οποία περνάνε οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, καταγράφονται εξάλλου και σε μία προς μία όλες τις αναθεωρημένες «παγκόσμιες στρατηγικές» των βασικών ιμπεριαλιστικών κέντρων, είτε μιλάμε για την πρόσφατη «Εθνική Στρατηγική» των ΗΠΑ, που χαρακτηρίζει ως «αναθεωρητικές δυνάμεις» και «νούμερο 1» κίνδυνο για τα συμφέροντα των ΗΠΑ τις Ρωσία και Κίνα, είτε για την αγωνία με την οποία Γερμανία και Γαλλία προσπαθούν να αναβαθμίσουν - μέσα από αντιφάσεις και ανταγωνισμούς - τις «αυτοτελείς» στρατιωτικές ικανότητες της ΕΕ, για την ενεργότερη ανάμειξη στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τη διασφάλιση των ιδιαίτερων συμφερόντων των μονοπωλίων τους απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει κανείς να δει και τις εξελίξεις στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, εκεί όπου ξεδιπλώνονται με νέα ορμή τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής. Σχέδια που περιλαμβάνουν τόσο την ολοκλήρωση των δικτύων για το πέρασμα των δρόμων Ενέργειας και μεταφορών προς την ΕΕ και την εξαγωγή κεφαλαίου στις αγορές αυτές, όσο και τα παράλληλα σχέδια για την ένταξη των κρατών της περιοχής στο ΝΑΤΟ, την ενίσχυση βάσεων και στηριγμάτων, με την «κάννη» στραμμένη στη Ρωσία και με στόχο τη μείωση των ερεισμάτων της στην περιοχή.
Παραπάνω από ενδεικτική για τους ανταγωνισμούς που οξύνει ο σχεδιασμός αυτός είναι η πρόσφατη συνέντευξη του ΥΠΕΞ της Ρωσίας, Σ. Λαβρόφ, σε σερβικό μέσο. Εκεί, σε ό,τι αφορά την κατάσταση στα Βαλκάνια, σημειώνει ότι στο πλαίσιο της «διεύρυνσης του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς», οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες σπάνε προηγούμενες «συμφωνίες κυρίων», «προσπαθούν να προσαρμόσουν τα Βαλκάνια σε μια πολιτική διαχωριστικών γραμμών και περικύκλωσης της Ρωσίας με στρατιωτική υποδομή του ΝΑΤΟ», «βάζοντας τις βαλκανικές χώρες σε θέση να κάνουν μια επιλογή: "Είστε είτε με τη Δύση είτε με τη Ρωσία"».
Ισχυρίζεται, μάλιστα, ότι τα βαλκανικά κράτη θα πρέπει να αφεθούν «να αποφασίσουν ανεξάρτητα» για το πέρασμα των αγωγών Ενέργειας, όπως π.χ. του «Turkish Stream», αλλά και για την ένταξή τους στην ευρωενωσιακή ή την ευρωασιατική αγορά, «υπενθυμίζοντας» με νόημα ότι «απαιτούσαν από την Ουκρανία να κάνει την ίδια επιλογή και ως αποτέλεσμα η ουκρανική κοινωνία και το κράτος θρυμματίστηκαν».
Η «μεγάλη» αυτή εικόνα δείχνει πιο καθαρά και τις τεράστιες ευθύνες που αναλαμβάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που για λογαριασμό των συμφερόντων της αστικής τάξης διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστή στην προώθηση των σχεδίων ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στα Βαλκάνια και ευρύτερα. Βαφτίζει μάλιστα με θράσος «εθνικό» συμφέρον και «συμβολή στη σταθερότητα» την πολιτική αυτή, που μόνο κινδύνους γεννάει για το λαό μας και τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής, όπως δείχνει και η κατάσταση σε Αιγαίο και Κύπρο.
Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία, με τη μαζική τους συμμετοχή στα συλλαλητήρια που οργανώνει το ΚΚΕ, στις 27 Φλεβάρη στην Αθήνα και στις 6 Μάρτη στη Θεσσαλονίκη, να στείλουν ισχυρό μήνυμα καταδίκης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και της εμπλοκής της χώρας σε αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου