Μια
ακόμα επιχείρηση επικίνδυνου εφησυχασμού, αλλά και συγκάλυψης του
πραγματικού ρόλου ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ στο Αιγαίο και συνολικά στην περιοχή,
στήνουν κυβέρνηση και αστικά επιτελεία, μετά από το σοβαρό περιστατικό
στα Ιμια.
Η επιχείρηση αυτή, με τα γνωστά περί «τόνων που χαμηλώνουν» στα «απόνερα του επεισοδίου» και περί «νηνεμίας μετά την μπόρα», συγκαλύπτει το γεγονός ότι παραμένει άθικτο όλο το πλαίσιο εντός του οποίου κλιμακώνεται η επιθετικότητα της Τουρκίας και πυκνώνουν οι εστίες έντασης.
Αυτό δείχνει άλλωστε και η αλυσίδα των γεγονότων που ενώνει την επισημοποίηση των διεκδικήσεων της Τουρκίας κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα, τους αποκλεισμούς νησίδων από τουρκικά πλοία, τα προηγούμενα περιστατικά στα Ιμια, αλλά και τις εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ.
Σε τελική ανάλυση, αυτό που κρύβεται είναι ότι οι στόχοι της αστικής τάξης της Ελλάδας για «γεωστρατηγική αναβάθμιση» σημαίνουν ενεργότερο μπλέξιμο στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στο κουβάρι των ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη, μετατρέποντας τη χώρα όχι σε νησίδα σταθερότητας, αλλά σε «μαγνήτη» επικίνδυνων εξελίξεων.
Αυτήν την πολιτική και τους στόχους υπηρετούν με ζήλο η κυβέρνηση και όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους διαφωνίες και αντιπαραθέσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όμως, οι σχέσεις συνεργασίας συνυπάρχουν και εναλλάσσονται με τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας, τις επιθέσεις φιλίας διαδέχονται τα «λοξοκοιτάγματα» και οι «προειδοποιήσεις».
Εξίσου «δηλητηριώδεις» για το λαό είναι και οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι κανένα θέμα δεν τίθεται για τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, αφού υποτίθεται ότι αυτά διασφαλίζονται από τη συμμετοχή της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: Το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου γίνεται εδώ και χρόνια με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ (εξάλλου, δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ συμμάχων) και ενώ η ΝΑΤΟική αρμάδα σουλατσάρει τα δυο τελευταία χρόνια στο Αιγαίο. Παράλληλα, «βγάζει μάτι» το γεγονός ότι το πλοίο του Λιμενικού που χτυπήθηκε, συμμετείχε σε επιχείρηση της ΕΕ, χωρίς αυτό να αποτρέψει το επεισόδιο με την τουρκική ακταιωρό.
Οπως δεδομένο είναι ότι «θερμοκήπιο» των αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης και όχι μόνο αποτελούν οι ευρύτεροι ανταγωνισμοί ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή, τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην αντιπαράθεσή τους με Ρωσία, Κίνα για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου, των αγορών και σφαιρών επιρροής, των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων.
Σχέδια που βάζουν φωτιά στην περιοχή, αναδιατάσσουν συμμαχίες, φουντώνουν εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς, σενάρια για αλλαγή συνόρων, δημιουργούν μια «κινούμενη άμμο», με θύματα σε κάθε περίπτωση τους λαούς.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, άλλωστε, τα «ρήγματα» στις σχέσεις της Τουρκίας με ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, όπως και η ένταση στις σχέσεις με την ΕΕ, αντιμετωπίζονται από την αστική τάξη της Ελλάδας ως «ευκαιρία» δικής της αναβάθμισης, με τον πρωθυπουργό να λέει χτες κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Ναυτιλίας ότι «τους ενοχλεί η αναβαθμισμένη θέση της Ελλάδας στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή», αλλά «θα πρέπει να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα»!
Πέρα από το γεγονός ότι η κυβέρνηση μπερδεύει τον ίσκιο με το μπόι της, σε ό,τι αφορά τον περιφερειακό ρόλο και τη γεωπολιτική ισχύ της Ελλάδας, και μάλιστα συγκριτικά προς την Τουρκία, εκείνοι που σίγουρα δεν πρέπει να συμβιβαστούν με την «πραγματικότητα» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, που διαδέχεται τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους για το μοίρασμα της λείας, είναι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η νεολαία.
Να μη στοιχηθούν κάτω από τις εχθρικές γι' αυτούς σημαίες της αστικής τάξης, των στόχων και των «φιλοδοξιών της». Από τις συγκεντρώσεις που οργανώνουν οι ΚΟ Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ το επόμενο διάστημα για τις επικίνδυνες αυτές εξελίξεις, χιλιάδες να στείλουν το μήνυμα της εναντίωσης στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Η επιχείρηση αυτή, με τα γνωστά περί «τόνων που χαμηλώνουν» στα «απόνερα του επεισοδίου» και περί «νηνεμίας μετά την μπόρα», συγκαλύπτει το γεγονός ότι παραμένει άθικτο όλο το πλαίσιο εντός του οποίου κλιμακώνεται η επιθετικότητα της Τουρκίας και πυκνώνουν οι εστίες έντασης.
Αυτό δείχνει άλλωστε και η αλυσίδα των γεγονότων που ενώνει την επισημοποίηση των διεκδικήσεων της Τουρκίας κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα, τους αποκλεισμούς νησίδων από τουρκικά πλοία, τα προηγούμενα περιστατικά στα Ιμια, αλλά και τις εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ.
Σε τελική ανάλυση, αυτό που κρύβεται είναι ότι οι στόχοι της αστικής τάξης της Ελλάδας για «γεωστρατηγική αναβάθμιση» σημαίνουν ενεργότερο μπλέξιμο στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στο κουβάρι των ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη, μετατρέποντας τη χώρα όχι σε νησίδα σταθερότητας, αλλά σε «μαγνήτη» επικίνδυνων εξελίξεων.
Αυτήν την πολιτική και τους στόχους υπηρετούν με ζήλο η κυβέρνηση και όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους διαφωνίες και αντιπαραθέσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όμως, οι σχέσεις συνεργασίας συνυπάρχουν και εναλλάσσονται με τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας, τις επιθέσεις φιλίας διαδέχονται τα «λοξοκοιτάγματα» και οι «προειδοποιήσεις».
Εξίσου «δηλητηριώδεις» για το λαό είναι και οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι κανένα θέμα δεν τίθεται για τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, αφού υποτίθεται ότι αυτά διασφαλίζονται από τη συμμετοχή της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: Το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου γίνεται εδώ και χρόνια με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ (εξάλλου, δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ συμμάχων) και ενώ η ΝΑΤΟική αρμάδα σουλατσάρει τα δυο τελευταία χρόνια στο Αιγαίο. Παράλληλα, «βγάζει μάτι» το γεγονός ότι το πλοίο του Λιμενικού που χτυπήθηκε, συμμετείχε σε επιχείρηση της ΕΕ, χωρίς αυτό να αποτρέψει το επεισόδιο με την τουρκική ακταιωρό.
Οπως δεδομένο είναι ότι «θερμοκήπιο» των αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης και όχι μόνο αποτελούν οι ευρύτεροι ανταγωνισμοί ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή, τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην αντιπαράθεσή τους με Ρωσία, Κίνα για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου, των αγορών και σφαιρών επιρροής, των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων.
Σχέδια που βάζουν φωτιά στην περιοχή, αναδιατάσσουν συμμαχίες, φουντώνουν εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς, σενάρια για αλλαγή συνόρων, δημιουργούν μια «κινούμενη άμμο», με θύματα σε κάθε περίπτωση τους λαούς.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, άλλωστε, τα «ρήγματα» στις σχέσεις της Τουρκίας με ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, όπως και η ένταση στις σχέσεις με την ΕΕ, αντιμετωπίζονται από την αστική τάξη της Ελλάδας ως «ευκαιρία» δικής της αναβάθμισης, με τον πρωθυπουργό να λέει χτες κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Ναυτιλίας ότι «τους ενοχλεί η αναβαθμισμένη θέση της Ελλάδας στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή», αλλά «θα πρέπει να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα»!
Πέρα από το γεγονός ότι η κυβέρνηση μπερδεύει τον ίσκιο με το μπόι της, σε ό,τι αφορά τον περιφερειακό ρόλο και τη γεωπολιτική ισχύ της Ελλάδας, και μάλιστα συγκριτικά προς την Τουρκία, εκείνοι που σίγουρα δεν πρέπει να συμβιβαστούν με την «πραγματικότητα» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, που διαδέχεται τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους για το μοίρασμα της λείας, είναι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η νεολαία.
Να μη στοιχηθούν κάτω από τις εχθρικές γι' αυτούς σημαίες της αστικής τάξης, των στόχων και των «φιλοδοξιών της». Από τις συγκεντρώσεις που οργανώνουν οι ΚΟ Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ το επόμενο διάστημα για τις επικίνδυνες αυτές εξελίξεις, χιλιάδες να στείλουν το μήνυμα της εναντίωσης στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου