"Είμαι του Ε.Λ.Α.Σ αντάρτης και στα όρη τριγυρνώ..." !

ΕΛΑΣίτης στο Καρπενήσι - φωτο από "Κόκκινο φάκελο"

Σαν σήμερα, στις 16 Φλεβάρη 1942, κυκλοφορεί η Ιδρυτική Διακήρυξη του Ε.Λ.Α.Σ, του λαϊκού στρατού της ΕΑΜικής Αντίστασης! 

Η αδούλωτη Ευρυτανία, ανταρτογέννα και φλάμπουρο της Ελεύθερης Ελλάδας, έγραψε χρυσές σελίδες στο ένδοξο βιβλίο της αντιστασιακής ιστορίας αυτής της χώρας! Μια χούφτα ένοπλοι λεβέντες με επικεφαλής τον αθάνατο Άρη του δίκαιου λαϊκού πολέμου, ξεκίνησαν από τα περήφανα "βελουχιώτικα" βουνά μας ανάβοντας τη φλόγα του ξεσηκωμού κόντρα στο φασίστα κατακτητή και τους δωσίλογους συνεργάτες του (βλ. εδώ). Μέσα στους πρωτοξεκινητάδες του αγώνα ήταν και πολλά διαλεχτά παλικάρια του τόπου μας, αληθινά δισέγγονα του Κατσαντώνη και του Καραϊσκάκη, άξια τέκνα της φτωχής αγροτιάς και της διανόησης του νομού μας. Όνειρό τους η χιλιάκριβη η Λευτεριά και η πολυπόθητη Λαοκρατία, αυτά τα μεγάλα ευγενή οράματα που θα φωτίζουν για πάντα τα μονοπάτια της Απελευθέρωσης του Ανθρώπου από τα δεσμά της σκλαβιάς και της εκμετάλλευσης! 

Το αετόμορφο Βελούχι μας, απ' όπου πήρε το αντάρτικο προσωνύμιό του ο Άρης!

Υπό διαφορετικές συνθήκες, αυτή η σημαντική επέτειος της ίδρυσης του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού θα εορτάζονταν πανελλαδικά και με ιδιαίτερες τιμές! Η δε πρωτοπόρα Ευρυτανία, η Αγία Λαύρα της Αντίστασης, θα αποτελούσε κομβικό σταθμό στην ιστορική μνήμη της χώρας! "Τη σήμερον ημέρα" όμως... προέχουν "άλλα", αφού στους χαλεπούς καιρούς της λήθης που βιώνει τόσο ο τόπος μας όσο και όλη η πατρίδα, ο σύγχρονος ραγιαδισμός και η υποτέλεια στους ξένους και ντόπιους αφεντάδες φαίνεται να καταλαμβάνουν περισσότερο "ζωτικό χώρο" απ' ότι τα φωτεινά παραδείγματα των λαμπρών αγωνιστών της τιμής και της λευτεριάς. 

Όπως και να 'χει, από το δικό μας δυσδιάκριτο μετερίζι, θα τιμήσουμε με τον τρόπο μας την εποποιία των λαϊκών ηρώων, παραθέτοντας τους παρακάτω στίχους από ένα χαρακτηριστικό αντάρτικο τραγούδι. Άλλωστε... "οι ζευγάδες μπορεί σιγά-σιγά να φεύγουν, η σπορά όμως μένει"!

Είμαι του Ε.Λ.Α.Σ αντάρτης     
και στα όρη τριγυρνώ
και για την ελευθεριά μας 
και τον θάνατο αψηφώ.     

Το τουφέκι μου στον ώμο
το σπαθί μου στο πλευρό
απ' τα όρη κατεβαίνω 
τους φασίστες κυνηγώ. 

Δεν φοβάμαι την κρεμάλα
δεν φοβάμαι το σχοινί
και στο διάβα μας όλοι τρέμουν 
Ράλληδες και Γερμανοί.       

Ράλληδες ταγματαλήτες
Μπουραντάδες, Γερμανοί
τα κεφάλια σας θα πέσουν 
απ' τ' αντάρτικο σπαθί.   

Μάνα μου, γλυκιά Ελλάδα
ο αντάρτης του Ε.Λ.Α.Σ
θα σ' ανάψει τη λαμπάδα 
της τιμής, της λευτεριάς.

ΥΓ: "Κλικάροντας" στους παρακάτω τίτλους-αφιερώματα του blog μας, μπορείτε να κάνετε ένα ιστορικό ταξίδι στα μονοπάτια του Ε.Λ.Α.Σ στην ανταρτομάνα Ευρυτανία!

* Δομνίστα Ευρυτανίας: Η Αγία Λαύρα της Αντίστασης!

* Κρίκελλο 1942: Φλάμπουρο Αντίστασης σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη

* Χρύσω μ' , τιμή σου οι πληγές σου!

* "Κλέαρχος-Μικρό Χωριό"!

* 28-4-1943: Γιορτή της Λευτεριάς στο Καρπενήσι

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"