Κορόνες

«Κορόνες» και «μάγκες». Περίπου αυτός είναι ο τίτλος που δίνουν τα αστικά επιτελεία στο «έργο» που παίζεται τις τελευταίες μέρες από τις κυβερνήσεις Τουρκίας και Ελλάδας, με την κλιμάκωση της φραστικής αντιπαράθεσης, τις «βαριές κουβέντες» κ.ο.κ. Εξίσου χαρακτηριστικό είναι και το πώς οι «ρόλοι» εναλλάσσονται. Για παράδειγμα, όλες τις προηγούμενες μέρες τα κυβερνητικά στελέχη τόνιζαν διαρκώς ότι «οι τόνοι πρέπει να πέσουν», ότι «δεν πρέπει να ακολουθήσουμε τον ολισθηρό δρόμο της τουρκικής προκλητικότητας» κ.ο.κ., ενώ τις τελευταίες μέρες το «τροπάρι» αλλάζει, με «κορόνες» περί «Σουλτάνου» και «τρελού» Ερντογάν. Αντίστροφα, την ίδια ώρα που η τουρκική επιθετικότητα επί μήνες εκφράζεται με δηλώσεις (αλλά και με κινήσεις) που αμφισβητούν τα σύνορα, τη Συνθήκη της Λοζάνης, τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας κ.τ.λ., τώρα η απάντηση στις δηλώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Αμυνας είναι ότι «οι ελληνικές αρχές ρίχνουν το επίπεδο της συζήτησης και προκαλούν μεγάλη ανησυχία»... Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι στην πραγματικότητα, καμία εξήγηση για τις επικίνδυνες εξελίξεις δεν μπορεί να βρει ο λαός στα λόγια που ακούγονται ένθεν κακείθεν. Αντίθετα, χρειάζεται να δει πίσω από τις γραμμές, εκεί που βρίσκονται οι σχεδιασμοί των δύο αστικών τάξεων, ενταγμένοι στην ευρύτερη σύγκρουση ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως π.χ. ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσία. Εκεί - σε αυτό το σύνθετο και επικίνδυνο για τους λαούς παζάρι και στις μεγάλες ανακατατάξεις - μπορεί κανείς να βρει την αιτία όλων των κινδύνων και όχι γενικά σε κάποια καπιταλιστικά κράτη που «επιτίθενται» και σε κάποια που «αμύνονται».

Προφητείες

 

Πού το πάει, πού το φέρνει, όλο και πιο «συγκεκριμένος» γίνεται ο Αμερικανός πρέσβης όταν μιλάει για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το ενδεχόμενο να υπάρξει κάποιο θερμό επεισόδιο το επόμενο διάστημα. Σε συνέντευξή του στις 30 Γενάρη, εξέφραζε την «ανησυχία» του για ένα «ατύχημα», λέγοντας: «Οσο έχετε αυτά τα φονικά περίπλοκα στρατιωτικά συστήματα που λειτουργούν σε κοντινή απόσταση το ένα από το άλλο, υπάρχει πάντα φοβερός κίνδυνος ατυχήματος, το οποίο φυσικά θα προκαλέσει μεγάλες επιπλοκές στη σχέση σας». Δύο μήνες μετά, κι αφού μεσολάβησαν πολλές ακόμα δημόσιες παρεμβάσεις του, ο πρέσβης των ΗΠΑ προέβλεψε σε συνέντευξή του: «Τόσο η Ελλάδα, όσο και οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν αναταράξεις τους επόμενους δύο μήνες, ενόψει της επανεκλογής Ερντογάν. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει εμπιστοσύνη». Βέβαια, οι προεδρικές εκλογές στην Τουρκία είναι προγραμματισμένες για το Νοέμβρη του 2019 κι απ' αυτήν την άποψη ακούγεται κάπως παράξενα η προσπάθεια του Πάιατ να συνδέσει την παραπέρα όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων με την προσπάθεια Ερντογάν να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους και να πετύχει την επανεκλογή του, όσο κι αν διακινούνται σενάρια για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Επομένως, σίγουρα κάτι άλλο έχει στο μυαλό του ο πρέσβης των ΗΠΑ, μιλώντας για «αναταράξεις» το επόμενο δίμηνο. Το γεγονός, εξάλλου, ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν αναπτύσσονται σε «κενό αέρος», αλλά αποτελούν τμήμα ευρύτερων ανταγωνισμών (και προσπάθειας συμβιβασμών), με κυρίαρχο το ρόλο των ΗΠΑ και με κλιμακούμενη ελληνική εμπλοκή, καθιστά τέτοιες δηλώσεις ιδιαίτερα «προφητικές» και δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο.

Κατιν-ιστές

 

Με το αντικομμουνιστικό βιβλίο «Υπόθεση Κατίν» ασχοληθήκαμε και άλλη φορά σ' αυτήν εδώ τη στήλη. Ο συγγραφέας του δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, αφού τα στοιχεία που παρουσιάζει για να πείσει ότι η σφαγή των Πολωνών στρατιωτών οργανώθηκε από τους Σοβιετικούς «κοσμούν» εδώ και χρόνια τα εγχειρίδια της πιο μαύρης προπαγάνδας ενάντια στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, με «πιστοποιητικό γνησιότητας» από τις ναζιστικές και αμερικανικές υπηρεσίες. Αξίζει, ωστόσο, να σταθεί κανείς λίγο παραπάνω στη «διαφήμιση» που γίνεται στο συγκεκριμένο έργο και στον συγγραφέα από εφημερίδες και ιστοσελίδες που λανσάρονται ως «ανεξάρτητες», «προοδευτικές» και «αριστερές», όπως για παράδειγμα η «Εφημερίδα των Συντακτών», το «TVXS.gr» κ.ά. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί το κάνουν... Αρκεί να διαβάσει την κατακλείδα του άρθρου με το οποίο η «Εφημερίδα των Συντακτών» σύστησε στους αναγνώστες της το συγκεκριμένο βιβλίο: «Οι δημοσιολόγοι του νεοσταλινικού ΚΚΕ αρνούνται πεισματικά την αναμέτρηση με τα πραγματικά ιστορικά δεδομένα της υπόθεσης Κατίν. Τους ενδιαφέρει μόνο η επικράτηση της δικής τους "αλήθειας", που, όπως δείχνει ο Κεφαλής (σ.σ. ο συγγραφέας), κρύβει πίσω της ένα βουνό απάτης, ψευδών, πλαστογραφιών, θράσους και αναισχυντίας». Το ΚΚΕ είναι επομένως ο στόχος, ο ιδεολογικός και πολιτικός τους αντίπαλος. Ο αντικομμουνισμός, η αναθεώρηση της Ιστορίας, η εξίσωση του ναζισμού με τον κομμουνισμό, δεν αφορούν το παρελθόν, αλλά κυρίως το μέλλον, τη διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, στην οποία αντιτάσσονται φανατισμένα, διαλέγοντας αστικούς μύθους και γκεμπελικά κατασκευάσματα, από το πάνω ράφι της βιβλιοθήκης των χρυσαυγιτών.

Ανάπτυξη

 

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τον ταξικό - αντιλαϊκό χαρακτήρα της ανάπτυξης που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση ανέδειξε το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης που οργάνωσε το Σάββατο, με αφορμή το «αναπτυξιακό» συνέδριο της κυβέρνησης για την Ανατ. Αττική. Ενα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής, ιδιαίτερα του Λαυρίου, είναι η έλλειψη Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Τώρα, η κυβέρνηση δεσμεύεται να φτάσει ο Προαστιακός έως το Λαύριο και τη Ραφήνα. Τι δεν λέει; Οτι ο σχεδιασμός αυτός συνδέεται άμεσα με την προοπτική να αξιοποιηθούν παραπέρα τα λιμάνια των δύο αυτών πόλεων για τουριστικούς, εμπορικούς και άλλους σκοπούς, από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, γεγονός που προϋποθέτει την αμεσότερη και πληρέστερη σύνδεσή τους με την Αθήνα. Αλλωστε, οι κάτοικοι της περιοχής έχουν γνώση κι από το παρελθόν για το τι σημαίνει «ανάπτυξη» στην περιοχή τους, αφού τρένο λειτουργούσε στο Λαύριο για όσα χρόνια εξυπηρετούσε τη Γαλλική Εταιρεία, που εκμεταλλευόταν τα μεταλλεία. Μετά σταμάτησε, αν και ποτέ δεν έπαψε ποτέ η ανάγκη των κατοίκων της περιοχής να μετακινούνται φτηνά και τακτικά από και προς την Αθήνα. Αλλά ακόμα κι αν λειτουργήσει ο Προαστιακός, το κόστος της μετακίνησης προδιαγράφεται ήδη απαγορευτικό για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αν σκεφτεί κανείς το τσουχτερό εισιτήριο που ισχύει για τις σημερινές διαδρομές. Για παράδειγμα, μια διαδρομή μερικών λεπτών από το αεροδρόμιο έως τη Νερατζιώτισσα, όπου υπάρχει ανταπόκριση με τον Ηλεκτρικό, κοστίζει σήμερα 10 ευρώ (!), ενώ και τα διόδια της (ιδιωτικής) Αττικής Οδού είναι απλησίαστα για όσους μετακινούνται τακτικά από και προς την Ανατ. Αττική...

Ριζοσπάστης