Κόβουν και ράβουν αντεργατικά

Ο ψευτοκαβγάς ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για την 7ήμερη εργασία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς διαπληκτίζονται πάνω σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, για να ενισχύσουν την πόλωση, ιδιαίτερα μπροστά στις εκλογές. Αλλά κυρίως για να κρύψουν ότι συμπλέουν στα βασικά για το κεφάλαιο, όπως είναι η κατάργηση του 8ωρου και η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας. Ταυτόχρονα, τα όσα αποκάλυψε και χτες ο «Ριζοσπάστης» για τις Οδηγίες της ΕΕ σχετικά με το χρόνο εργασίας επιβεβαιώνουν ότι η επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού είναι ενιαία στην Ευρωένωση του κεφαλαίου, η οποία διαμορφώνει το γενικότερο πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής με Οδηγίες και κατευθύνσεις, που ενσωματώνουν στη νομοθεσία τους και υλοποιούν οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη, ενώ Περιφέρειες και δήμοι αναλαμβάνουν να εξειδικεύσουν την εφαρμογή της αντιλαϊκής νομοθεσίας σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Θυμίζουμε εδώ ότι το 90% των αποφάσεων της ΕΕ είναι ομόφωνες, από τις κυβερνήσεις όλων των κρατών - μελών.

* * *

Το παράδειγμα με τον εργάσιμο χρόνο είναι χαρακτηριστικό. Η ΕΕ ψήφισε μια σειρά από Οδηγίες που καταργούν το 8ωρο και προβλέπουν μέχρι και 12ήμερη συνεχόμενη εργασία, με «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. Οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, με σειρά νόμων που ψήφισαν μέσα και έξω από τα μνημόνια, ενσωμάτωσαν αυτές τις Οδηγίες στο εθνικό Δίκαιο, δίνοντας στις επιχειρήσεις το δικαίωμα, συνδυαστικά με άλλα μέτρα, να διαμορφώνουν το ωράριο εργασίας των εργαζομένων όπως βολεύει στην κερδοφορία τους. Για κερασάκι στην τούρτα, έρχονται οι Περιφέρειες και οι δήμοι να στηρίξουν και να κάνουν «τάλιρα» αυτό το αντεργατικό πλαίσιο, εκεί που χρειάζεται, αποφασίζοντας για παράδειγμα αν στην περιοχή τους θα ισχύει η κυριακάτικη αργία ή όχι, που σημαίνει 7ήμερη εργασία για τους εργαζόμενους στο εμπόριο. Αλλού, πάλι, καθιερώνουν «λευκές νύχτες», με ωράριο - λάστιχο και απλήρωτες υπερωρίες για τους εργαζόμενους, συνδράμοντας την επίθεση του κεφαλαίου στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.

* * *

Να λοιπόν πώς εκφράζεται ενιαία η αντιλαϊκή επίθεση σε όλη την κλίμακα: Από την ΕΕ μέχρι τις κυβερνήσεις, τις Περιφέρειες και τους δήμους. Γι' αυτό χρειάζεται να μη σκορπίσει η ψήφος στις κάλπες της μεθεπόμενης Κυριακής, αλλά με ισχυρό ΚΚΕ ο λαός να δώσει απάντηση τόσο στην ΕΕ, που τσακίζει το 8ωρο για λογαριασμό των μονοπωλίων, όσο και στα κόμματα, στους εκλεγμένους και υποψηφίους τους σε Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση. Σ' αυτούς που μπροστά στις κάμερες τσακώνονται για το ποιος «αφουγκράζεται» τάχα περισσότερο τις ανάγκες των εργαζομένων, και από πίσω ανταλλάσσουν τη σκυτάλη των αντιλαϊκών μέτρων, υλοποιώντας και εξειδικεύοντας την αντιλαϊκή πολιτική. Πείρα υπάρχει και πρέπει να αξιοποιηθεί μπροστά στην κάλπη. Για τους νεότερους που δεν ξέρουν και τους παλιότερους που δεν θυμούνται, σημειώνουμε ότι η μερική απασχόληση καθιερώθηκε με Οδηγίες της ΕΕ τη δεκαετία του '80, πέρασε σβέλτα στη νομοθεσία των κρατών - μελών και στη συνέχεια ανέλαβαν οι δήμοι, στις αρχές της δεκαετίας του '90, να την κατοχυρώσουν και να την προωθήσουν, με τα λεγόμενα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, τα οποία στήριξαν ο τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και οι εκλεγμένοι του στην Τοπική Διοίκηση, μαζί με τα άλλα κόμματα της ΕΕ και του κεφαλαίου.

* * *

Στον καβγά των τελευταίων ημερών γύρω από τον εργάσιμο χρόνο υπάρχει και κάτι ακόμα που πρέπει να εξοργίσει τους εργαζόμενους, να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ: Η προσπάθεια της ΝΔ να παρουσιάσει ότι εργαζόμενοι και εργοδότες συζητάνε τάχα επί ίσοις όροις και συνδιαμορφώνουν τους όρους εργασίας, με κριτήριο το αμοιβαίο συμφέρον! Αλλά και η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι οι δικές της παρεμβάσεις στην εργατική νομοθεσία κατοχυρώνουν τις ελεύθερες διαπραγματεύσεις και ότι ενισχύουν τάχα τις κλαδικές Συμβάσεις έναντι των επιχειρησιακών, που αφήνουν περισσότερο εκτεθειμένους τους εργαζόμενους στις «ορέξεις» της εργοδοσίας. Ούτε το ένα ισχύει, ούτε το άλλο. Τον αρνητικό για τους εργαζόμενους συσχετισμό, απέναντι στο κεφάλαιο και την εξουσία του, περιγράφουν το ασφυκτικό αντιλαϊκό πλαίσιο, οι εκατοντάδες αντεργατικοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις, η στήριξή τους από τη συνδικαλιστική πλειοψηφία, που χέρι χέρι με την εργοδοσία και τα κόμματά της προωθούν τον «κοινωνικό εταιρισμό», οι εργοδοτικοί εκβιασμοί στους χώρους δουλειάς, που βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό των εργαζομένων. Αλλα κι εκεί που οργανώνονται και διεκδικούν, έρχεται η αντιαπεργιακή νομοθεσία που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ να βάλει επιπλέον εμπόδια στη συλλογική πάλη, αλείφοντας βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας.

* * *

Από την άλλη, είναι τόσο «ελεύθερες» οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, που τον κατώτατο μισθό τον ορίζει το κράτος με νόμο, που ψήφισαν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ και στις επιχειρήσεις οι δεκάδες μορφές ελαστικής απασχόλησης που προβλέπει η νομοθεσία δίνουν τη δυνατότητα στην εργοδοσία να παρακάμπτει την όποια κλαδική Σύμβαση (όπου υπάρχει) και να επιβάλλει ακόμα μικρότερους μισθούς και χειρότερες συνθήκες εργασίας. Ετσι φτάσαμε σήμερα, με την κυβερνητική εναλλαγή και την κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστεράς», το 30% των εργαζομένων να δουλεύουν με μερική και εκ περιτροπής απασχόληση, το 55% των νεοπροσληφθέντων να απασχολούνται σε μερική και εκ περιτροπής εργασία, οι μισθοί εργαζομένων πλήρους απασχόλησης να είναι μειωμένοι κατά 18% και των μερικής απασχόλησης κατά 35% σε σχέση με το 2011, σε κάθε 100 προσλήψεις να γίνονται 95 απολύσεις και πάει λέγοντας. Σ' αυτήν την εργασιακή ζούγκλα, για την οποία ευθύνονται η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της, μία απάντηση υπάρχει στις 26 Μάη: Ισχυρό ΚΚΕ παντού! Για να δυναμώσει από την επόμενη μέρα το εργατικό - λαϊκό κίνημα, το μόνο αντίπαλο δέος στην αντιλαϊκή πολιτική τους.