1833: Ο Βαυαρός Οθων αποβιβάζεται στο Ναύπλιο

1833: Ο Βαυαρός Οθων αποβιβάζεται στο Ναύπλιο

Βαυαροί χωροφύλακες συλλαμβάνουν «αντιφρονούντα» αγωνιστή της Επανάστασης. Ακουαρέλα από το Βαυαρικό Πολεμικό Μουσείο

Στις 25 του Γενάρη 1833 ο βασιλιάς Οθων αποβιβάζεται στο Ναύπλιο. Η απόφαση για την εγκαθίδρυση της μοναρχίας στην Ελλάδα περιλαμβανόταν στη Διεθνή Συνθήκη του Λονδίνου της 25ης του Απρίλη 1832. Σύμφωνα μ' αυτή τη Συνθήκη, που την υπέγραψαν οι τρεις «προστάτιδες» δυνάμεις και το ανεξάρτητο κράτος της Βαυαρίας, η Γαλλία, η Αγγλία και η Ρωσία είχαν αναγνωρίσει την «ανεξαρτησία» της Ελλάδας και... πρόσφεραν «τη διαδοχική κυριαρχία της Ελλάδος» στον Οθωνα «δυνάμει της προς αυτάς προσηκόντως δοθείσης πληρεξουσιότητος υπό του Ελληνικού Εθνους»!

Τον Οθωνα συνοδεύουν οι τρεις αντιβασιλείς, τους οποίους είχε ορίσει ο πατέρας του Οθωνα, βασιλιάς της Βαυαρίας, Λουδοβίκος ο Α΄. Ο κόμης Ιωσήφ Αρμανσμπεργκ, πρώην υπουργός Εξωτερικών και Οικονομικών της Βαυαρίας, με ένα επιτελείο συμβούλων και γραφέων, για να αναλάβει τη γενική εποπτεία του κράτους και την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Ο νομομαθής Γεώργιος Μάουερ, ως «Δικαιοσύνης», «Παιδείας» και «Εκκλησιαστικών».

Ο υποστράτηγος Κάρολος Χάιντεκ, επικεφαλής 3.500 Βαυαρών μισθοφόρων στρατιωτών και χωροφυλάκων για το «Στρατιωτικών». Οι εντολές που είχε από τον Λουδοβίκο τον Α΄ ήταν σαφείς: «Να απολύσεις όλους τους Ελληνες αγωνιστές από τον υπάρχοντα καποδιστριακό στρατό - περί τους 10.000 - διατηρώντας μόνο 1.200 βοηθητικούς».

Ακολουθούσαν ο Κάρολος Αμπελ, «Εσωτερικών», και ο Κάρολος Γκρένερ, «Οικονομικών». Αυτοί οι δύο ήταν οι «αναπληρωματικοί αντιβασιλείς». Πίσω από αυτούς κατέφταναν οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι πνευματικοί, οι κηπουροί, οι μάγειροι, οι ζαχαροπλάστες, οι θαλαμηπόλοι, οι ζυθοποιοί, οι επαγγελματίες σπιούνοι και ρουφιάνοι, οι πόρνες και το υπόλοιπο προσωπικό του Μεγάλου Αυλάρχου και του Μεγάλου Σταυλάρχου. Ολόκληρο καραβάνι τρωκτικών.

Το δάνειο των 60 εκατομμυρίων φράγκων, που έφερε ο Οθωνας, ξοδεύτηκε μέχρι τελευταίας δεκάρας στους μισθούς και στα έξοδά τους. Το κράτος τότε ζούσε σε διαρκή χρεοκοπία. Οι αγρότες στέναζαν από τη δεκάτη και το φόρο επικαρπίας. Οι βιοτέχνες συνθλίβονταν από την εξοντωτική φορολογία του Γκρένερ. Οι 10.000 απολυμένοι από τον εθνικό στρατό αγωνιστές κυριολεκτικά ζητιάνευαν, καθώς η βαυαρική... ακρίδα οδηγούσε σε μαρασμό τη χώρα και σε οικονομική εξαθλίωση όλο τον πληθυσμό της.

Τότε ήταν που ακούστηκε για πρώτη φορά το παλλαϊκό σύνθημα «Κάτω η ξενοκρατία». Τότε ήταν που στήθηκε η συνωμοσία κατά του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα.

Στην αντίδραση του λαού των «υποτελών» οι Βαυαροί άρχισαν να τρομοκρατούν με άγρια αστυνομικά μέτρα.

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

25/1/2001

 -- 1833: Ο Βαυαρός Οθων αποβιβάζεται στο Ναύπλιο