Τα διάφορα βιλαέτια

Ποιοι μιλούν για ενότητα;

Πλησιάζοντας στην κάλπη η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όλο και συχνότερα ομνύει στην ενότητα, κατηγορώντας το ΚΚΕ γιατί δεν ανταποκρίνεται στα κελεύσματά του. Προσπερνά τις αγεφύρωτες διαφορές, ανάμεσα στον ίδιο και τη στρατηγική του, διαχείρισης του συστήματος, εντός της ΕΕ, και στο ΚΚΕ και τη στρατηγική του για συγκέντρωση δυνάμεων για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, κοινωνικοποίησή τους, αποδέσμευση απ' την ΕΕ, για λαϊκή εξουσία.

Οι εκκλήσεις τους για ενότητα είναι προσχηματικές και πέρα για πέρα υποκριτικές. Δεν θέλουν την ενότητα με το ΚΚΕ, αυτό που θέλουν είναι να πετύχουν τον διαχρονικό τους στόχο: Να εξαναγκάσουν το ΚΚΕ να απαρνηθεί τη στρατηγική του. Το 2008 ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε σε συνέντευξή του: «Για να μπορέσει το ΚΚΕ να μπει σε μια τροχιά συζήτησης με την υπόλοιπη αριστερά, θα πρέπει να αισθανθεί ότι ο δρόμος που ακολουθεί είναι αδιέξοδος. Με άλλα λόγια, για να αλλάξει το ΚΚΕ στρατηγική, πρέπει να ηττηθεί πολιτικά».

Πέραν αυτών χρειάζεται μεγάλο θράσος, που προφανώς το διαθέτουν, να μιλούν για ενότητα αυτοί που κακοποίησαν την έννοια, προκαλώντας αναρίθμητες «τρικυμίες» στον «κουβά» του ΣΥΡΙΖΑ. Τα τελευταία τρία χρόνια: Διασπάστηκε ο ΣΥΝ, διασπάστηκε το «αριστερό ρεύμα» του ΣΥΝ, συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησαν διαμαρτυρόμενες, μία εξ αυτών, η ΚΟΕ, διασπάστηκε επίσης, ενώ ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ περίπου ...διασπάστηκε, καθώς οι μισές του συνιστώσες πατάνε με το δεύτερο πόδι στο «μέτωπο» του Αλ. Αλαβάνου.

Τα διάφορα βιλαέτια του χώρου μαζί σέρνουν το χορό του αποπροσανατολισμού του λαού, εξωραΐζοντας το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, όπου τον θέλουν ενσωματωμένο, χώρια όμως και στα χαρακώματα όταν πρόκειται να διαμοιράσουν τα ιμάτιά τους.

Τσακώθηκαν: Για τη σύνθεση των ψηφοδελτίων, μάλιστα στις εκλογές του 2010 κατέβηκαν στην Περιφέρεια Αττικής δύο ξεχωριστά. Για το μοίρασμα των θέσεων, την εκπροσώπηση στα ΜΜΕ, τον τίτλο του ψηφοδελτίου, τον επικεφαλής. Για τους ομιλητές σε συγκεντρώσεις, μάλιστα προεκλογικά διοργάνωσαν δύο σε διάστημα 20 ημερών, για να μιλήσουν και οι δύο «αρχηγοί». Για την αποτίμηση εκλογικών αποτελεσμάτων...

Αντάλλαξαν «βαριές κουβέντες» όπως οι παρακάτω, που ειπώθηκαν από συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ για άλλες συνιστώσες: «Διαγκωνισμοί για θέσεις εξουσίας, διαμεσολάβηση, ηγεμονισμοί, συμμαχίες χωρίς αρχές», «κλειστά διευθυντήρια και αρχηγικά/προσωποκεντρικά σχήματα», «διαπαραταξιακή (ή, ακόμα χειρότερα) ηγεμονική αντίληψη», «κομπρεμί και εναγκαλισμοί πτερύγων και τάσεων που μοιάζουν να κονταροχτυπιούνται», «αίσθηση μιας ανελέητης μάχης για την καρέκλα», «ηγετικά στελέχη που πρωταγωνιστούν στην απαράδεκτη αυτή, άνευ αρχών, άνευ κατανοητού πολιτικού διακυβεύματος, φραξιονιστική σύγκρουση για την εξουσία και τους μηχανισμούς», «πολιτική τελεσιγράφων και δορυφοροποίησης των συνεργαζομένων», «βυζάντιο», «αυλικές δολοπλοκίες», «μάχη για την κουτάλα που λερώνει όλο το χώρο»...

Τσίπρας και Αλαβάνος πιάστηκαν στα «χέρια» αφότου ο δεύτερος μετάνιωσε που έδωσε το «δαχτυλίδι» στον πρώτο. Ο Τσίπρας στηλίτευε την «έξω από κάθε προηγούμενο προσπάθεια ενός στελέχους της αριστεράς να επιβάλει εκβιαστικά την υποψηφιότητά του». Κι ο Αλαβάνος κατήγγειλε τον Τσίπρα ότι «εκδίδει απαγορευτικά» στα μέλη και στελέχη του ΣΥΝ για να μη συμμετέχουν σε εκδηλώσεις του. Ενώ στέλεχος της ΚΟΕ φωτογράφιζε τον Τσίπρα μιλώντας για «golden boys που αντιλαμβάνονται με λάθος τρόπο την αριστερά, η αριστερά δεν είναι εταιρεία».

Ολα αυτά αποδεικνύουν και το πώς εννοούν την ενότητα και την αφερεγγυότητά τους. Το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται για μια ευκαιριακή συγκόλληση - όχημα για τη συμμετοχή στην αστική διαχείριση. Δεν ενδιαφέρεται για μια συμμαχία άρπα - κόλλα που θα διαλυόταν στα εξ ων συνετέθη εν ριπή οφθαλμού, σκορπώντας απογοήτευση σε όσους ανθρώπους του μόχθου εναπόθεταν προσδοκίες σ' αυτήν, αφού όχι μόνο δε θα αποτελούσε αντίβαρο, αλλά θα έφερνε πίσω το λαϊκό κίνημα. Το ΚΚΕ παλεύει με βάση τη στρατηγική του για μια στέρεη συμμαχία, της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που θα αντιπαλεύει τα μονοπώλια και την εξουσία τους με στόχο την ανατροπή της.