Είναι κι αυτή η περίοδος που βρωμάει ρεφορμισμό

 Είναι κι αυτή η περίοδος που βρωμάει ρεφορμισμό

Και κάθε πέτρα από κάτω κρύβει δηλητήριο..

Ε ας διαβάσουμε κάτι για να θυμηθούμε και να εμπλουτίσουμε την ξύλινη γλώσσα μας..

Μια πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη επιλογή κειμένων από έργα των Μαρξ και Ενγκελς «Για τον Ρεφορμισμό» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Η κριτική της ρεφορμιστικής ιδεολογίας κατέχει πολύ σημαντική θέση στα έργα των δυο μεγάλων θεωρητικών της επαναστατικής ιδεολογίας της εργατικής τάξης.

Ο Μαρξ και ο Ενγκελς αντιμετώπισαν τις διάφορες μορφές της ρεφορμιστικής ιδεολογίας και τις διάφορες εκδηλώσεις της επιρροής της στο εργατικό κίνημα. Αυτές οι μορφές ήταν ο αστικός ρεφορμισμός κι ο στενά συνδεδεμένος μ' αυτόν αστικός σοσιαλισμός, ο μικροαστικός ρεφορμιστικός σοσιαλισμός που άσκησε σοβαρή επιρροή στο εργατικό κίνημα στην αρχική περίοδο ανάπτυξής του, οι ρεφορμιστικές τάσεις μέσα στο ίδιο το εργατικό κίνημα (τρεϊντ-γιουνισμός, λασαλισμός) και η ρεφορμιστική τάση, που εξαπλώθηκε μέσα στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Πολεμώντας όλες αυτές τις τάσεις ο Μαρξ και ο Ενγκελς αποκάλυψαν τις αληθινές ταξικές τους ρίζες, άσκησαν κριτική στα βασικά τους δόγματα και απέδειξαν τον ουτοπικό χαρακτήρα και τη χρεοκοπία των ρεφορμιστικών επιδιώξεων. Ηταν αυτοί επίσης που έδειξαν τη σύνδεση των αναμορφωμένων ρεφορμιστικών τάσεων με την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος.

Στο σύγχρονο κόσμο, που η αστική τάξη βρίσκει διεξόδους σε όλο και πιο σύνθετες μεθόδους επηρεασμού της σκέψης και της ιδεολογίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, η αναφορά στις πεντακάθαρες απόψεις των Μαρξ-Ενγκελς αποκαλύπτει πρώτα απ' όλα πόσο πραγματικά παλιές και ξεπερασμένες είναι κάποιες θεωρίες που σερβίρονται σαν «σύγχρονες» ακόμα στην εποχή μας. Επίσης οι μεγάλοι κλασικοί της ιδεολογίας της εργατικής τάξης, με την επιστημονική τους ανάλυση, δίνουν τη μοναδική πραγματική ιστορική προοπτική που μπορεί να έχει το εργατικό κίνημα. Το επαναστατικό πέρασμα από τον κατώτερο κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό του καπιταλισμού στον ανώτερο του σοσιαλισμού.

Αναρτήθηκε από loutsiano