Χρυσή Αυγή και ναζιστική Ευγονική

 Χρυσή Αυγή και ναζιστική Ευγονική

Επιθυμούσαμε από καιρό να αφιερώσουμε ένα άρθρο στις θέσεις της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή για την στείρωση και την ευθανασία των ΑΜΕΑ και των λοιπών "φυλετικών δηλητηρίων" της ανθρώπινης κοινωνίας. Το άρθρο μας δεν είναι μόνο πολιτικό, είναι και βαθύτατα ιστορικό, αφού όπως θα δούμε παρακάτω οι πρακτικές και οι απόψεις αυτές του νεοναζισμού (και όχι μόνο στην Ελλάδα) έχουν βαθιές ρίζες. 

Διαβάζουμε από το 1ο τεύχος του περιοδικού Χρυσή Αυγή στις 1/1/1980:

Πηγή εδώ

Η ιδεολογική πλαισίωση του ζητήματος γάμος-αναπαραγωγή-τεκνοποίηση της Χρυσής Αυγής μπορεί να συνοψιστεί καλύτερα στον παρακάτω εντεκάλογο (πηγή εδώ):

1. Απαγόρευση γάμου μέχρι της κατανόησης του ζευγαριού των απαιτήσεων που η τεκνοποίηση περιλαμβάνει.
2. Προληπτική ευγονική.
3. Προγενετική εξέταση προκειμένου να αποφεύγονται γάμοι με "καταστροφικά αποτελέσματα".
4. Στείρωση για τους "κληρονομικά βεβαρυμένους" . Κατηγορία στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι παρανοϊκοί, οι διανοητικά καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαγμένων γονιδίων, οι αθεράπευτα αλκοολικοί και τοξικομανείς κτλ.
5. Η φυσική επιλογή, η στείρωση και η ευθανασία είναι ορθές αν πατούν σε βιολογική βάση.
6. Οι σεξουαλικές σχέσεις πρέπει να ακολουθούν τα ένστικτα του ανθρώπου.
7. Σε μια υγιή κοινωνία το μητρικό ένστικτο χαρακτηρίζεται ως ευγενής τάση.
8. Οι κοπέλες οφείλουν να διδάσκονται από το σχολείο για τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε μια σειρά παραγόντων όπως: Η επιθυμία του χρήματος, η ανθυγιεινή διατροφή, η δηλητηρίαση της πνευματικότητας από τα ΜΜΕ, η απρόσωπη διαφημιστική προβολή, η φαρμακοθεραπεία, ο εμβολιασμός, η ακτινογραφία κτλ.
9. Το βρέφος πρέπει υποχρεωτικά να θηλάζει για τη φυσιολογική του ανάπτυξη.
10.  Ο έλεγχος των γεννήσεων είναι ζήτημα της ευγονικής και όχι της βιολογία ή της χημείας.
11. Είναι αναγκαίο να εξαγνίσουμε τη λευκή φυλή από τη ρυπαρότητα του σύγχρονου πολιτισμού και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία με βάση τη Ψυχοσωματική Φυσική Υγιεινή και την Ευβιοτική.

Τα παραπάνω φυσικά δεν αποτελούν "παλιές θέσεις" που τώρα η Χρυσή Αυγή καμώνεται ότι έχει αλλάξει. Άλλωστε το διαδίκτυο βρίθει από τις απόψεις τους αυτές, όπως π.χ. οι θέσεις που εκφράζονται από τον Μιχάλη Παπαδημητρίου, πυρηνάρχη της οργάνωσης στη Σαλαμίνα: Δείτε το εδώ.

Ας δούμε τώρα το ιστορικό παρελθόν της Ευγονικής.

Η φιλοσοφία (και όχι επιστημονική θεωρία ή πρακτική) της Ευγονικής εντοπίζεται στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου. Πρόκειται για μια φιλοσοφία που υποστηρίζει τη χημική και γενετική "υγιεινή" μέσω της στείρωσης "ανίκανων για αναπαραγωγή ανθρώπων" προκειμένου να διαφυλαχθεί η υγιής αναπαραγωγή της κοινωνίας. Ως ανίκανοι αναπαραγωγής νοούνταν μια ευρύτατη γκάμα ανθρώπων: Ψυχασθενείς, διανοητικά υστερούντες, γενετικά ανάπηροι, ναρκομανείς, πόρνες, αλκοολικοί, επιληπτικοί κ.ά. Σε διάφορες χώρες που επικράτησε, η Ευγονική περιλάμβανε στην παραπάνω ομάδα "ανικάνων" και αρκετές ξεχωριστές υποομάδες. Λόγου χάρη, στη φασιστική Ισπανία του Φράνκο ανίκανοι τεκνοποίησης θεωρούνταν οι κομμουνιστές, για τις απόψεις των οποίων, οι ευγονιστές της εποχής θεωρούσαν ότι έφταιγε κάποιο γονίδιο. 

Η Ευγονική είχε υποστηρικτές και πολέμιους σχεδόν σε κάθε χώρα της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, η Ελληνική Εταιρεία Ευγονικής ενσωμάτωνε παρεμφερείς θέσεις, χωρίς όμως να γίνει ποτέ επίσημη πρακτική του κράτους. Ο Νικόλαος Λούρος, ο Γεώργιος Σκλαβούνος και άλλοι γνωστοί ιατροί της εποχής (ο Λούρος ήταν προσωπικός ιατρός του παλατιού), ασπάζονταν τη φιλοσοφία και τις πρακτικές της Ευγονικής, γράφοντας βιβλία και δίνοντας διαλέξεις σχετικά. 

Ναζιστική Γερμανία

Η χώρα στην οποία η Ευγονική γνώρισε την ευρύτερη εφαρμογή της υπήρξε η ναζιστική Γερμανία. Η ναζιστική ευγονική υπήρξε μια πρακτική εφαρμογή κοινωνικών πολιτικών της ναζιστικής Γερμανίας, που τοποθέτησαν στο κέντρο της ναζιστικής ιδεολογίας τη βελτίωση της Άριας φυλής. Μέσω της πρακτικής της, στοχοποιήθηκαν άνθρωποι, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως "ζωές ανάξιες της ζωής" (Lebensunwertes Leben), που περιλαμβάνουν, εκτός των άλλων, ποινικούς εγκληματίες, "εκφυλισμένους", αντιφρονούντες, αδύναμους διανοητικά ή σωματικά, ομοφυλόφιλους, αέργους, παράφρονες, για να αποβληθούν από την αλυσίδα της κληρονομικότητας. Περισσότερα από 400.000 άτομα στειρώθηκαν παρά τη θέλησή τους, ενώ 275.000 θανατώθηκαν στο πλαίσιο του περιβόητου, Προγράμματος T4. 

Το πρόγραμμα αυτό στόχευε τα άτομα με γενετικά ελαττώματα και με μια ραφιναρισμένη πολιτική επικάλυψη, αφαιρούσε τα άτομα αυτά από τις οικογένειές τους. Η δικαιολογία ήταν συνήθως η μεταφορά τους σε κάποιο ίδρυμα ή άσυλο. Τα άτομα αυτά είτε θανατώνονταν στους πρώτους θαλάμους αερίων του Τρίτου Ράιχ, είτε υφίσταντο πειράματα που συνήθως οδηγούσαν στο θάνατό τους. Η γερμανική κοινωνία της εποχής διαμαρτυρήθηκε έντονα, όταν πτυχές του προγράμματος έγιναν αντιληπτές, με αποτέλεσμα το Πρόγραμμα Τ4, να τερματιστεί από το κράτος. Παρόλα αυτά, το Πρόγραμμα Τ4 πρακτικά δεν σταμάτησε ποτέ και τερματίστηκε το 1945, με τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας. 

Στα πλαίσια της οργάνωσης του προγράμματος ευγονικής τους, οι Ναζί είχαν εμπνευστεί από τα προγράμματα υποχρεωτικής στείρωσης των Ηνωμένων Πολιτειών, ιδίως όσον αφορά τους νόμους ευγονικής που είχαν θεσπιστεί στην Καλιφόρνια.

Υπό το νόμο για την Πρόληψη απογόνων των ασθενών με κληρονομικές ασθένειες, που εφαρμόστηκε στις 14 Ιουλίου του 1933, οι γιατροί υποχρεούνταν να καταγράφουν κάθε περίπτωση κληρονομικής ασθένειες που περιέπιπτε στην αντίληψή τους, εκτός από των γυναικών άνω των 45 ετών. Οι γιατροί θα μπορούσαν να τιμωρηθούν με πρόστιμο σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Το 1934, το πρώτο έτος της εφαρμογής του Νόμου, περίπου 4.000 άτομα άσκησαν έφεση κατά των αποφάσεων των υπηρεσιών στείρωσης. Συνολικά 3.559 εφέσεις απερρίφθησαν. Μέχρι το τέλος του ναζιστικού καθεστώτος, πάνω από 200 Δικαστήρια Γενετικής Υγείας (Erbgesundheitsgerichte) δημιουργήθηκαν, και, με τις αποφάσεις τους, πάνω από 400.000 άτομα στειρώθηκαν παρά τη θέλησή τους.

Με τον νόμο για την Απλούστευση του Συστήματος Υγείας, τον Ιούλιο του 1934, δημιουργήθηκαν Κέντρα Πληροφόρησης για τη γενετική και φυλετική υγιεινή, καθώς και των Υγειονομικά Γραφεία. Ο νόμος προέβλεπε επίσης διαδικασίες για «καταγγελία» και «αξιολόγηση» ανθρώπων, οι οποίοι στη συνέχεια αποστέλλονταν σε Δικαστήρια Γενετικής Υγείας, όπου αποφασιζόταν η στείρωση.

Ενδείξεις για τον προσδιορισμό αυτών που θεωρούνταν «γενετικά άρρωστοι» συλλέγονταν από τις συνηθισμένες πληροφορίες που παρέχονταν από τους ανθρώπους στα ιατρεία και τις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Τυποποιημένα ερωτηματολόγια είχαν σχεδιαστεί από τους ναζί, με τη βοήθεια της Dehomag (θυγατρικής της IBM το 1930), έτσι ώστε οι πληροφορίες να μπορούν να κωδικοποιηθούν εύκολα σε διάτρητες κάρτες Χόλεριθ για γρήγορη ταξινόμηση και καταμέτρηση.

Στο Αμβούργο, οι γιατροί παρείχαν πληροφορίες σε ένα Κεντρικό Αρχείο Διαβατηρίου Υγείας (περί το 1934), κάτω από έναν θεσμό που ονομαζόταν «Συνολική Παρατήρηση της Ζωής σχετικά με την Υγεία». Αυτό το αρχείο προοριζόταν να περιλαμβάνει εκθέσεις από γιατρούς, αλλά και από τα δικαστήρια, τις ασφαλιστικές εταιρείες, αθλητικά σωματεία, τη Χιτλερική Νεολαία, τον στρατό, την υπηρεσία εργασίας, κολέγια κλπ. Κάθε φορέας που έδινε πληροφορίες, ελάμβανε ως αντάλλαγμα αντίστοιχες πληροφορίες. Το 1940 το Υπουργείο Εσωτερικών προσπάθησε να επιβάλει ένα σύστημα σαν του Αμβούργου στο σύνολο του κράτους.

Στη Βιέννη, στην κλινική Spiegelsgund χιλιάδες μικρά παιδιά με ειδικές ανάγκες, ή απλά ορφανά τέκνα μη αρίων οικογενειών, θανατώθηκαν σε πειράματα. Σήμερα στο μουσείο του ιδρύματος εκτίθενται δεκάδες γυάλες με παιδικούς εγκεφάλους, που αποτελούσαν "συλλογή" των γιατρών του ιδρύματος. 

Γενετικός πειραματισμός σε Γερμανούς πολίτες

Η πρακτική της Ευγονικής όμως δεν σταματούσε στους "ανθρώπους ανάξιους ζωής" της γερμανικής κοινωνίας. Αντίθετα επεκτείνονταν και στα "υγιή" της μέλη. 

Μετά την επιβολή από τους Ναζί των ρατσιστικών νόμων της Νυρεμβέργης, που επέτρεπαν να παντρεύονται μόνον Άριοι μεταξύ τους, έγινε επίσης υποχρεωτικός ο έλεγχος και των δύο μελλονύμφων για τυχόν κληρονομικές ασθένειες, προκειμένου να διατηρηθεί η υποτιθέμενη φυλετική καθαρότητα της Άριας φυλής. Όλοι ενθαρρύνονταν να αξιολογήσουν προσεκτικά τους πιθανούς μελλοντικούς συζύγους τους από ευγονικής άποψης κατά τη διάρκεια της γνωριμίας μαζί τους. Τα μέλη των SS προειδοποιούνταν να υποβάλουν σε ερωτήσεις τους μελλοντικούς συζύγους τους για να βεβαιωθούν ότι δεν είχαν οικογενειακό ιστορικό κληρονομικής ασθένειας ή παραφροσύνης, αλλά προσεκτικά, έτσι ώστε να μην βλάψουν τα συναισθήματα του υποψήφιου μνηστήρα και, αν ήταν απαραίτητο να τους απορρίψουν για λόγους ευγονικής, να το κάνουν διακριτικά και χωρίς να τους προσβάλουν.

Παράλληλα, η ναζιστική Γερμανία λειτούργησε το πρόγραμμα "Lebensborn".

To πρόγραμμα αυτό στόχευε στην αύξηση του αρίου πληθυσμού στη Γερμανία, κυρίως για στρατιωτικούς λόγους και εφάρμοζε ευγονικές και γενετικές πρακτικές. Στα πλαίσιά του, οργανώθηκαν ορφανοτροφεία και κλινικές στις οποίες άρια μέλη των SS και του ναζιστικού κόμματος μπορούσαν να αφήσουν ή να γεννήσουν τα εκτός γάμου παιδιά τους, τα οποία μεγάλωναν χωρίς γονείς, υπό την αιγίδα του κράτους και με άκρα μυστικότητα. Επίσης το πρόγραμμα "Lebensborn", ενθάρρυνε τις εκτός γάμου σχέσεις αρίων και προσπαθούσε να περιορίσει τις εκτρώσεις. 

Χιλιάδες παιδιά της εποχής, ενήλικοι του σήμερα δεν γνώρισαν ποτέ τους γονείς τους και γεύτηκαν τη σκληρή "διαπαιδαγώγηση" του Τρίτου Ράιχ. Ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ θα σας δείξει τα προβλήματα αυτών σημερινών ανθρώπων και τις πολιτικές του προγράμματος. Δείτε το εδώ.

Ένα βασικό όμως ερώτημα στη συζήτηση είναι το εξής: Ισχύει παρόλα αυτά η φιλοσοφία της Ευγονικής; 

Η σύγχρονη γενετική έχει απορρίψει σχεδόν το σύνολο των ευγονικών θέσεων της εποχής αυτής με δεδομένα που στηρίζει στη σημερινή γνώση της ανθρώπινης εξέλιξης, της βιολογίας και της δομής του ανθρώπινου γενετικού υλικού. Τα ακαταμάχητα επιχειρήματα της σύγχρονης γενετικής είναι χονδρικά τα εξής: 

• Η αναπαραγωγή ομοειδών πληθυσμών αποδεδειγμένα οδηγεί σε εκφυλισμό του γενετικού υλικού. Οι συγγενείς πληθυσμοί έχουν σαφώς μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης υπολειπομένων γονιδίων και μεταλλάξεων. Έτσι η "καθαρότητα του γενετικού υλικού" μέσω των θεωριών περί αρίας φυλής μαθηματικά οδηγούν στον γενετικό εκφυλισμό. Αντίθετα η ανάμιξη του γενετικού υλικού θεωρείται υγιής και εικάζεται οτι προοδευτικά οδηγεί στη βελτίωσή του.
• Πολλές φορές η φυσική επιλογή δεν αφορά μόνο την επικράτηση του ισχυροτέρου. Σε αντίξοες συνθήκες, έχει αποδειχθεί ότι είναι τα μεταλλαγμένα γονίδια που ενδέχεται να αποτελέσουν την λύση για τη διατήρηση του είδους. Με άλλα λόγια, είναι η αφύσικα "ψηλόλαιμη" καμηλοπάρδαλη που θα τραφεί από τα κλαριά των δέντρων κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης περιόδου ξηρασίας, και το δικό της γενετικό υλικό θα οριοθετήσει ένα νέο χαρακτηριστικό για το είδος. Το ίδιο ισχύει και με τα άτομα με το "καυκάσιο γονίδιο", μια μετάλλαξη του ανθρώπινου γενετικού υλικού που αδρανοποιεί τον ιό HIV. H στείρωση λοιπόν και η ευθανασία των ατόμων με γενετικές μεταλλάξεις αποστερεί από το είδος τη δυνατότητα επιβίωσής του σε μια τέτοια συνθήκη.
• Στο ανθρώπινο γενετικό υλικό απολύτως καμιά ένδειξη δεν έχει επιστημονικά βρεθεί που να αποδεικνύει την ανωτερότητα ή κατωτερότητα της μιας φυλής από την άλλη.  Ο Homo sapiens αποτελεί ένα εξαιρετικά ομοιογενές είδος: δύο οποιοιδήποτε άνθρωποι, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους, είναι γενετικά ταυτόσημοι κατά 99,9%. 
• Έχει επίσης αποδειχθεί ότι η λέξη "φυλή" είναι ένας κοινωνικός όρος, όχι επιστημονικός. Εξελιχθήκαμε όλοι κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100.000 χρόνων από τον ίδιο μικρό αριθμό ανθρώπων οι οποίοι άφησαν την Αφρική για να εποικήσουν ολόκληρο τον κόσμο. Αν πρέπει να χρησιμοποιεί κανείς τον όρο "φυλή" μπορεί να το κάνει αναφερόμενος στη μία και μοναδική ανθρώπινη φυλή.