Μελετούν τη συμβολή τους στην υλοποίηση των ΝΑΤΟικών αποφάσεων

Μελετούν τη συμβολή τους στην υλοποίηση των ΝΑΤΟικών αποφάσεων

Ανώτατες στρατιωτικές πηγές αναλύουν τις αποφάσεις τις πρόσφατης Συνόδου Κορυφής στη Βαρσοβία

Eurokinissi

Από τις εργασίες της Συνόδου Κορυφής στη Βαρσοβία

Οι επικίνδυνες για τους λαούς αποφάσεις που πάρθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, με την υπογραφή και της ελληνικής κυβέρνησης, αναλύονται στην Αθήνα σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο, από τη σκοπιά της προετοιμασίας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να συμμετέχουν στην υλοποίησή τους για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης, εμπλέκοντας το λαό σε νέους και μεγαλύτερους κινδύνους.

Για τη Ρωσία

Συγκεκριμένα, ανώτατες στρατιωτικές πηγές, στον απόηχο όσων συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν στη Βαρσοβία, των παζαριών που προηγήθηκαν και του παρασκηνίου της Συνόδου, αναφέρουν:
«Το βασικό θέμα της Συνόδου ήταν ποια απειλή θα αξιολογηθεί ως σοβαρότερη και πού θα δοθεί προτεραιότητα για την ανάπτυξη δράσεων του ΝΑΤΟ: Στην ανατολική συνοριογραμμή με τη Ρωσία ή στο νότο για αντιμετώπιση του ISIS. Οι χώρες του ΝΑΤΟ στα ανατολικά εστίαζαν στην απειλή από Ρωσία. Οσες βρισκόμαστε στο νότο, εστιάσαμε στην τρομοκρατική απειλή των τζιχαντιστών, στη διαρροή μαχητών τους από τη Συρία στη Λιβύη, στον κίνδυνο η Λιβύη να γίνει μια νέα Συρία. Καθώς έπρεπε να καταλήξουμε σε μια ομόφωνη απόφαση, πήγαμε σε ένα κείμενο που να προβλέπει μια παρουσία μας στα ανατολικά, αλλά ταυτόχρονα επιτείνει την παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο».
Και στη συνέχεια: «Ελλάδα, Ιταλία, σε κάποιο βαθμό και η Γερμανία εξέφρασαν την άποψη ότι η Ρωσία αποτελεί μεν πρόβλημα με τη συμπεριφορά της, αλλά ταυτόχρονα είναι μέρος και της λύσης. Οι Τούρκοι επίσης ζήτησαν διάλογο με τη Ρωσία, αν και επίσης ζήτησαν την ανάπτυξη ΝΑΤΟικής ναυτικής δύναμης στη Μαύρη Θάλασσα, κάτι που ζήτησαν και οι Ρουμανία, Βουλγαρία. Αν γίνει αυτό, προφανώς οι Τούρκοι θα ζητήσουν τη διοίκησή της, αν και οι Ρουμάνοι υποστηρίζουν ότι είναι η βασική ΝΑΤΟική ναυτική δύναμη στη Μαύρη θάλασσα». Βασικά, όποιες χώρες του ΝΑΤΟ έχουν πιο ανεπτυγμένες οικονομικές σχέσεις με ρωσικά μονοπώλια, υπερασπίζονται πιο ένθερμα κάποιο συμβιβασμό, οξύνοντας τις αντιθέσεις και στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας.
Στο ελληνικό Πεντάγωνο, επίσης, εκτιμούν ότι: «Το ΝΑΤΟ προχωρά με προσεκτικές κινήσεις έναντι της Ρωσίας. Δείχνει να θέλουν να δώσουν στον Πούτιν την ευκαιρία, την αφορμή να προχωρήσει σε μια κίνηση καλής θέλησης, ώστε η κατάσταση να αποφορτιστεί». Οπως επίσης εκτιμούν ότι: «Τις δυνατότητες που έχουν σήμερα οι Ρώσοι, δεν τις έχει το ΝΑΤΟ. Σε 24 ώρες η Ρωσία μπορεί να αναπτύξει πλήρως μια ταξιαρχία οπουδήποτε. Το ΝΑΤΟ δεν έχει αντίστοιχη ταχύτητα λήψης και υλοποίησης αποφάσεων. Θα προσπαθήσουμε στον επόμενο χρόνο να καλύψουμε αυτό το κενό».
Προβλέπουν ακόμα ότι: «Είναι δύσκολο να αναπτυχθεί ΝΑΤΟική ναυτική δύναμη στη Μαύρη Θάλασσα. Το ΝΑΤΟ θα περιοριστεί, τελικά, σε χερσαίες δυνάμεις, τέσσερα τάγματα στις Βαλτικές Χώρες και ένα στην Πολωνία, συν μια ταξιαρχία στη Ρουμανία, που στην πραγματικότητα, ως ενίσχυση δυνάμεων, είναι εντελώς τυπικές. Δεν έχουν την ισχύ να αντέξουν σε πίεση σε περίπτωση σύγκρουσης. Απλά πάνε εκεί για να δοθεί μια αίσθηση στα ανατολικά κράτη της συμμαχίας ότι κάτι κινείται. Το πιο βασικό είναι ότι οι ΗΠΑ επιστρέφουν στην Ανατολική Μεσόγειο. Το γεγονός ότι πρόσφατα κατέπλευσαν εδώ δυο αμερικανικά αεροπλανοφόρα σημαίνει κάτι».

Για το Αιγαίο

Η συζήτηση, λοιπόν, κατευθύνεται στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, στα όσα αποφασίστηκαν στη Σύνοδο για την αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, τάχα προς έλεγχο των προσφυγικών ροών, και στο μέλλον της επιχείρησής του «ACTIVE ENDEAVOUR» στην Ανατολική Μεσόγειο, που ξεκίνησε ως «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση.
Θυμίζουμε ότι στη Σύνοδο της Βαρσοβίας, ανώτερος ΝΑΤΟικός αξιωματούχος, σε «άτυπη ενημέρωση δημοσιογράφων», αφού πρώτα περιέγραψε πώς αναβαθμίζεται η «ACTIVE ENDEAVOUR» σε γενικότερη επιχείρηση επιτήρησης και περιπολιών στη θαλάσσια επικράτεια, μετονομάζοντάς την σε «SEA GUARDIAN», με αντικείμενο κυριολεκτικά τα πάντα (από την επιτήρηση και τη διασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, ελέγχους πλοίων σε εμπάργκο όπλων έως την προστασία κρίσιμων υποδομών, όπως πλατφόρμες άντλησης και αγωγοί μεταφοράς καυσίμου), είπε για τη δραστηριότητα της SNMG2 στο Αιγαίο:
«Πρέπει να βρούμε ένα σχέδιο. Θα το δουλέψουμε τους επόμενους 4 μήνες (...) Σεπτέμβρη με Οκτώβρη θα έχει καταληχτεί. Μπορεί να συνεχιστεί ως κομμάτι της SEA GUARDIAN» πρόσθεσε, αφήνοντας ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο οι μονάδες της SNMG2, και τα ελληνικά πλοία φυσικά, να εμπλακούν σε επικίνδυνες αποστολές, στη δίνη των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων.
Στην Αθήνα, ουσιαστικά τον επιβεβαιώνουν. Αναφέρουν στρατιωτικές πηγές: «Ελεγχος μιας περιοχής (σ.σ. άρα και του Αιγαίου) χωρίς αυτά (σ.σ. εμπάργκο, κρίσιμες υποδομές κ.λπ.) δεν γίνεται. Ολα, άλλωστε, κινούνται στο πλαίσιο της συνεργασίας ΝΑΤΟ - ΕΕ (σ.σ. να «δέσει» η «ACTIVE ENDEAVOUR» στην Ανατολική Μεσόγειο, με την επιχείρηση της ΕΕ «SOPHIA» στην Κεντρική Μεσόγειο). Ολα αυτά (έλεγχοι εμπάργκο κ.λπ.) σε μια επιχείρηση πιθανά να γίνουν».
Παραπέρα, στο Πεντάγωνο προσθέτουν: «"ACTIVE ENDEAVOUR" και "SOPHIA" γίνεται προσπάθεια να συνενωθούν σε μια επιχείρηση. Αν λυθεί το ζήτημα συμμετοχής κρατών εκτός ΕΕ στην επιχείρηση της ΕΕ, η συνένωση θα προχωρήσει (σ.σ. επ' αυτού υπάρχει η «πείρα του Αιγαίου», όπως διατυμπανίζουν οι ΝΑΤΟικοί, όπου κράτη - μέλη της ΕΕ συνεργάστηκαν με την Τουρκία, κράτος - μέλος εκτός ΕΕ). Δεν φαίνεται η συνένωση να επιτυγχάνεται γρήγορα. Εκτιμούμε, πάντως, ότι η "ACTIVE ENDEAVOUR" θα επεκταθεί και προς Κεντρική Μεσόγειο και η αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο θα γίνει κομμάτι της. Αλλωστε, έτσι κι αλλιώς, λέμε η αποστολή στο Αιγαίο να μην περιοριστεί μόνο στο κέντρο του, όπως γίνεται σήμερα, αλλά να πιάσει από Αλεξανδρούπολης έως Καστελόριζο.
Συμφωνούμε και με τη "SOPHIA", το αντικείμενό της, τον εντοπισμό και σύλληψη δουλεμπορικών που μεταφέρουν πρόσφυγες από τη Βόρεια Αφρική στην Ευρώπη, την εξάρθρωση δουλεμπορικών κυκλωμάτων. Βέβαια, συμφωνούμε, με τον όρο ότι οι εντοπισθέντες πρόσφυγες δεν θα έρχονται στην Ελλάδα. Υπάρχει, ωστόσο, σκέψη να επιλεγούν δέκα λιμάνια στη Μεσόγειο όπου θα αποβιβάζονται οι πρόσφυγες και πιθανά ένα από αυτά να είναι το Ηράκλειο ή η Σούδα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς ήδη παρέχουμε στήριξη, στη Σούδα, στα μέσα που επιχειρούν για τις δυο επιχειρήσεις, παρέχοντας δυνατότητα ελλιμενισμού, ανεφοδιασμού και άλλες υπηρεσίες».

Για την ελληνική «συνεισφορά» σε άλλα μέτωπα

Μιλώντας οι ίδιες πηγές για την ελληνική «συνεισφορά» και με άλλες υποδομές, αναφέρουν: «ΗΠΑ και Γαλλία θέλουν να σταθμεύουν πρόσθετες αεροπορικές δυνάμεις τους στη Σούδα. Τους κατευθύνουμε σε Καλαμάτα, Καστέλι, Κάρπαθο. Πρώτον για να μην "πνιγεί" η 115 Πτέρυγα Μάχης, αλλά και για να αναλάβουν με έξοδά τους τον εκσυχρονισμό των βάσεων αυτών».
Μιλώντας για την ελληνική «συνεισφορά» και σε άλλα μέτωπα, σημειώνουν: «Εμείς δεν στέλνουμε μεν δυνάμεις, αλλά στέλνουμε επιτελείς στα έξι στρατηγεία που αποφασίστηκε από το ΝΑΤΟ να στηθούν στην ανατολική συνοριογραμμή με τη Ρωσία και εκ των οπίων δύο λειτουργούν ήδη. Επίσης, υπάρχει ένα κινητό νοσοκομείο που μπορεί να στείλουμε στο Ιράκ. Στο Αφγανιστάν δε θα δώσουμε τίποτε. Είναι ένας χαμένος πόλεμος στο Αφγανιστάν. Ο,τι ρίχνουμε εκεί, πέφτει σε μαύρη τρύπα»...

Για τους άλλους «παίκτες»

Για το πώς κινούνται άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ειπώθηκε χαρακτηριστικά: «Προφανώς τις μεγαλύτερες δυνάμεις στο ΝΑΤΟ τις βάζουν οι ΗΠΑ, ακολουθεί σε συνεισφορά η Βρετανία και μετά η Τουρκία, που π.χ. πρόσφατα έστειλε πλοίο της σε άσκηση στη θάλασσα της Νορβηγίας, που παίζει στρατηγικό ρόλο για τη συμμαχία. Ωστόσο, και η Γερμανία επιχειρεί να αναβαθμίσει το ρόλο της, καλλιεργώντας πλέον σχέσεις με όλους όσους θεωρεί χρήσιμους παίκτες. Βλέπουν πως έχουν δυσκολία στις σχέσεις με τους Τούρκους, αλλά διατηρούν λυκοφιλία μαζί τους και ταυτόχρονα έχουν εξαιρετικές σχέσεις με εμάς».
Για την αυξημένη κινητικότητα που παρουσιάζει στα ΝΑΤΟικά ζητήματα ο Καναδάς, σημειώθηκε: «Οι Ρώσοι έχουν στο μυαλό τους πώς θα ανέβουν στον πόλο (βλ. τήξη πάγων, διάνοιξη νέων διαύλων και νέες δυνατότητες εκμετάλλευσης φυσικών πόρων). Εκεί παίζει και ο Καναδάς, σε ευθυγράμμιση βέβαια με τις ΗΠΑ, εφόσον πιέζει για υλοποίηση της γραμμής της αμερικανικής κυβέρνησης».
Για την Τουρκία, οι ίδιες πηγές αναφέρουν: «Στη Σύνοδο της Βαρσοβίας ο Ερντογάν ήταν πολύ υποτονικός (...) Το μεγάλο του πρόβλημα είναι το Κουρδικό. Ρωσία και ΗΠΑ στηρίζουν τους Κούρδους για λόγους συμφέροντος. Η περιοχή τους πάει για αυτονομία. Είναι ο εφιάλτης του Ερντογάν. Η ρήξη με το Ισραήλ σημαίνει ρήξη με ΗΠΑ. Ρήξη με τη Ρωσία επίσης δεν τον συμφέρει. Το ΝΑΤΟ είναι το μόνο του "μαξιλαράκι", εξ ου και αποφάσισε να ρίξει τους τόνους. Εχει πέσει η προκλητικότητά του έναντι όλων».

Για την Κύπρο

Τέλος, σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, ειπώθηκε ότι «στη Σύνοδο ο Ομπάμα άφησε να εννοηθεί ότι θα υπάρχουν σοβαρές εξελίξεις, μια αισιοδοξία επίλυσης φέτος ή εντός του 2017. Βέβαια, κύριος συντελεστής της λύσης είναι η Τουρκία, η οποία ίσως επειδή είναι εξαιρετικά πιεσμένη σε μια σειρά ζητήματα, ίσως συναινέσει σε κάτι».
Ωστόσο, πολλά ακούγονται ότι σε περίπτωση λύσης και με ενδεχόμενη απόσυρση των κατοχικών δυνάμεων, της ΕΛΔΥΚ, ενδεχομένως και των κυανόκρανων, θα στηθεί στα ιμπεριαλιστικά πρότυπα μια πολυεθνική δύναμη τάχα προς διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στο ελληνικό Πεντάγωνο δεν το απορρίπτουν ως ενδεχόμενο, μόνο το περνούν από τον ευρωενωσιακό δίαυλο: «Η Κύπρος είναι ευρωπαϊκό κράτος και η ΕΕ έχει την ευθύνη να την προστατέψει»...