(IB) Όπως προκύπτει και από την σύμβαση (κεφ. 11, σελ. 110 κ.ε.) αλλά
και από τις οικονομικές καταστάσεις της Fraport, την ώρα που η εταιρεία
εκδηλώνει ενδιαφέρον να αναλάβει τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, διαθέτει
ίδια κεφάλαια μόλις 24.000 ευρώ, ήτοι το ελάχιστο που απαιτεί ο νόμος
για μια ανώνυμη εταιρεία. Βεβαίως, η σύμβαση προβλέπει ότι οι μέτοχοι
υποχρεούνται να καταβάλουν μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες (πίνακας
σελ. 106) συνολικά κάπου 326 εκατομμύρια ως κεφάλαιο στο συρτάρι κι άλλα
τόσα ως δευτερογενές χρέος, έτσι ώστε η "δεσμευτική επένδυση" να φτάσει
σκάρτα 652 εκατομμύρια. Να, λοιπόν, η απάντηση στο ερώτημα πόσα
κεφάλαια θα επενδύσει η Fraport στα 14 αεροδρόμια: σκάρτα 652
εκατομμύρια μάξιμουμ.
Φτάνουν αυτά τα λεφτά για να γίνουν όλα όσα έχει υποσχεθεί η Fraport; Όχι βέβαια! Γι' αυτό η σύμβαση προβλέπει ότι "ο παραχωρησιούχος θα διασφαλίσει ότι σε κάθε δεδομένη στιγμή είναι διαθέσιμη χρηματοδότηση για την πλήρη και ορθή υλοποίηση της παραχώρησης" [σελ. 108, § 9.2.1]. Το πρόβλημα είναι ότι οι καθορισμένες δανειακές συμβάσεις εγκρίνονται εγγράφως από το δημόσιο με υπουργική απόφαση και, μάλιστα, μέσα σε 15 μέρες από την υποβολή σχετικού αιτήματος της Fraport. Ουσιαστικά, δηλαδή, η εταιρεία δανείζεται με την σύμφωνη γνώμη (άρα και την εγγύηση) του κράτους.
Το ωραίο είναι ότι το δημόσιο σχεδόν υποχρεώνεται να συναινεί σε όλα αυτά τα αιτήματα: "(...) το Δημόσιο δεν θα αρνείται ούτε θα καθυστερεί χωρίς εύλογη αιτία τη συναίνεσή του για την έγκριση και τον ορισμό ως Καθορισμένης Δανειακής Σύμβασης κάθε σύμβασης που τεκμηριώνει την αναχρηματοδότηση των Καθορισμένων Δανειακών Συμβάσεων" [σελ. 109, § 9.2.3].
Επειδή υπάρχουν και αναγνώστες που δυσκολεύονται στην κατανόηση κειμένων οικονομικού περιεχομένου, ας γίνουμε λίγο πιο αναλυτικοί. Στις 11 Απριλίου 2017, η Fraport κατέβαλε στο δημόσιο 1,234 δισ. ως "προκαταβολή άμεσης παραχώρησης". Πού τα βρήκε, αφού εκείνη την στιγμή τα κεφάλαιά της μόλις που ξεπερνούσαν τα 300 εκατομμύρια; Είχε πάρει δανεικά, θα μου πείτε. Μάλιστα. Με εγγύηση τι; Απλούστατον: τα μελλοντικά της δικαιώματα από την σύμβαση και την έγκριση (ουσιαστικά, δηλαδή, την εγγύηση) του ελληνικού κράτους. Προσέξτε το πλάνο: σου πουλάω ένα σπίτι για εκατό χιλιάρικα αλλά, επειδή στην τσέπη έχεις μόνο είκοσι πέντε, μπαίνω εγγυητής για να πάρεις από την τράπεζα τα υπόλοιπα ως δάνειο. Δεν είναι όμορφο πλάνο;
(ΙΓ) Σίγουρα έχετε ακούσει για τα πανωπροίκια που πληρώνουμε ως κράτος στους εργολάβους των εθνικών οδών. Μιλάω για τις περιπτώσεις (και με την προηγούμενη κυβέρνηση και με την τωρινή, την αριστερή), που πάνε οι εργολάβοι στον υπουργό μεταφορών με στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα έσοδά τους από διόδια είναι μειωμένα σε σχέση με όσα περίμεναν τότε που έπαιρναν την δουλειά και, επειδή έτσι προβλέπουν οι συμβάσεις τους, το υπουργείο τούς πληρώνει την διαφορά για να μη ζημιώσουν. Γνωστά αυτά και δικαίως αγαναχτήσαμε όταν τα μάθαμε. Ε, λοιπόν, κάτι παρόμοιο προβλέπει και η σύμβαση με την Fraport:
- (Ι) "Εάν κατά την διάρκεια της περιόδου παραχώρησης ο παραχωρησιούχος αποδείξει ότι λόγω Γεγονότος Ευθύνης Δημοσίου μειώθηκαν τα έσοδά του, συμπεριλαμβανομένων των μειώσεων λόγω ανεπαρκών επιδόσεων τις οποίες υπέστη αποκλειστικά λόγω γεγονότος ευθύνης δημοσίου, το δημόσιο θα αποζημιώσει τον παραχωρησιούχο (...)" [σελ. 216, § 30.4.1].
- (ΙΙ) "Εάν κατά την διάρκεια της περιόδου παραχώρησης ο παραχωρησιούχος αποδείξει ότι λόγω Γεγονότος Ευθύνης Δημοσίου προέκυψε ουσιώδης αύξηση στις δαπάνες λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης (...) σε σύγκριση με τις αντίστοιχες προβλέψεις, το δημόσιο θα αποζημιώσει τον παραχωρησιούχο για την διαφορά (...)" [σελ. 217, § 30.4.4].
Μη βιαστείτε να σχολιάσετε ότι "αφού το δημόσιο ευθύνεται για την ζημιά που έπαθαν οι άνθρωποι, ας πληρώσει να βάλει μυαλό" γιατί θα αδικήσετε τον εαυτό σας. Και θα τον αδικήσετε επειδή δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μπορεί να αποκληθεί ως "Γεγονός Ευθύνης Δημοσίου". Προσέξτε:
"Ως Γεγονός Ευθύνης Δημοσίου νοείται κάθε γεγονός που ρητά αναφέρεται στην παρούσα σύμβαση ως Γεγονός Ευθύνης Δημοσίου καθώς και κάθε γεγονός (συμπεριλαμβανομένων Γεγονότων Καθυστέρησης και της υποχρέωσης του Φορέα Παροχής Αεροναυτιλιακών Υπηρεσιών να παρέχει την Απαιτούμενη Χωρητικότητα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας) [...], το οποίο έχει δυσμενή επίδραση στα έσοδα του παραχωρησιούχου στη διάρκεια της περιόδου παραχώρησης ή/και επηρεάζει ουσιωδώς την παροχή των υπηρεσιών αεροδρομίου" [σελ. 18].
Να το πούμε με απλά λόγια; Αναστέλλονται επί τρίωρο οι προσγειώσεις και οι απογειώσεις σε κάποιο αεροδρόμιο λόγω διακοπής ηλεκτροδότησης ή λόγω βλάβης σε κάποιο μηχάνημα; Φταίει το δημόσιο και πρέπει να αποζημιώσει την Fraport για διαφυγόντα έσοδα. Απεργούν οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας; Φταίει το δημόσιο και πρέπει να αποζημιώσει την Fraport για διαφυγόντα έσοδα. Μειώνεται η κίνηση στα αεροδρόμια του ανατολικού Αιγαίου λόγω προκλητικότητας των τούρκων ή λόγω των προσφύγων; Φταίει το δημόσιο και πρέπει να αποζημιώσει την Fraport για διαφυγόντα έσοδα.
Κάπου εδώ λέω να ολοκληρώσω γιατί κουράστηκα και βαρέθηκα. Όχι δηλαδή πως δεν θα μπορούσα να γράφω σχετικά και την άλλη βδομάδα (π.χ.: αν η Fraport κρίνει ότι ένα αεροδρόμιο χρειάζεται επέκταση, το δημόσιο είναι υποχρεωμένο να κάνει τις αναγκαίες απαλλοτριώσεις με έξοδά του και μετά να τις παραχωρήσει και αυτές [σελ. 122 κ.ε., § 14.1.7]) αλλά δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι ουσιαστικό. Είπαμε λίγα αλλά έχουμε αρκετό μυαλό για να καταλάβουμε πολύ περισσότερα.
Ως επίλογο, σας φύλαξα δυο κερασάκια:
- (Ι) "Εάν η Απαιτούμενη Χωρητικότητα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας δεν επιτευχθεί για δυο διαδοχικές περιόδους αιχμής, ο παραχωρησιούχος δύναται να αγοράσει υπέρ του Φορέα Παροχής Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας τον απαραίτητο εξοπλισμό αεροναυτιλίας ώστε να επιτευχθεί η Απαιτούμενη Χωρητικότητα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας και να αφαιρέσει το κόστος του εν λόγω εξοπλισμού από την οφειλόμενη εισφορά σύμφωνα με το άρθρο 28.9" [σελ. 217, § 30.7].
(ΙΙ) "Ο παραχωρησιούχος θα δικαιούται στο ακέραιο το ποσό των Τελών Εκσυγχρονισμού και Ανάπτυξης Αεροδρομίου που επιβάλλεται στους αναχωρούντες επιβάτες" [σελ. 207, § 28.10].
Αυτό το τελευταίο είναι για όσους γκρίνιαζαν επειδή πλήρωναν διόδια σε δρόμους που δεν είχαν φτιαχτεί ακόμη. Και για να τελειώνουμε: ήρθαν οι επενδυτές να εκσυγχρονίσουν τα αεροδρόμιά μας με δικά μας λεφτά. Γεια σας!
Φτάνουν αυτά τα λεφτά για να γίνουν όλα όσα έχει υποσχεθεί η Fraport; Όχι βέβαια! Γι' αυτό η σύμβαση προβλέπει ότι "ο παραχωρησιούχος θα διασφαλίσει ότι σε κάθε δεδομένη στιγμή είναι διαθέσιμη χρηματοδότηση για την πλήρη και ορθή υλοποίηση της παραχώρησης" [σελ. 108, § 9.2.1]. Το πρόβλημα είναι ότι οι καθορισμένες δανειακές συμβάσεις εγκρίνονται εγγράφως από το δημόσιο με υπουργική απόφαση και, μάλιστα, μέσα σε 15 μέρες από την υποβολή σχετικού αιτήματος της Fraport. Ουσιαστικά, δηλαδή, η εταιρεία δανείζεται με την σύμφωνη γνώμη (άρα και την εγγύηση) του κράτους.
Το ωραίο είναι ότι το δημόσιο σχεδόν υποχρεώνεται να συναινεί σε όλα αυτά τα αιτήματα: "(...) το Δημόσιο δεν θα αρνείται ούτε θα καθυστερεί χωρίς εύλογη αιτία τη συναίνεσή του για την έγκριση και τον ορισμό ως Καθορισμένης Δανειακής Σύμβασης κάθε σύμβασης που τεκμηριώνει την αναχρηματοδότηση των Καθορισμένων Δανειακών Συμβάσεων" [σελ. 109, § 9.2.3].
Επειδή υπάρχουν και αναγνώστες που δυσκολεύονται στην κατανόηση κειμένων οικονομικού περιεχομένου, ας γίνουμε λίγο πιο αναλυτικοί. Στις 11 Απριλίου 2017, η Fraport κατέβαλε στο δημόσιο 1,234 δισ. ως "προκαταβολή άμεσης παραχώρησης". Πού τα βρήκε, αφού εκείνη την στιγμή τα κεφάλαιά της μόλις που ξεπερνούσαν τα 300 εκατομμύρια; Είχε πάρει δανεικά, θα μου πείτε. Μάλιστα. Με εγγύηση τι; Απλούστατον: τα μελλοντικά της δικαιώματα από την σύμβαση και την έγκριση (ουσιαστικά, δηλαδή, την εγγύηση) του ελληνικού κράτους. Προσέξτε το πλάνο: σου πουλάω ένα σπίτι για εκατό χιλιάρικα αλλά, επειδή στην τσέπη έχεις μόνο είκοσι πέντε, μπαίνω εγγυητής για να πάρεις από την τράπεζα τα υπόλοιπα ως δάνειο. Δεν είναι όμορφο πλάνο;
(ΙΓ) Σίγουρα έχετε ακούσει για τα πανωπροίκια που πληρώνουμε ως κράτος στους εργολάβους των εθνικών οδών. Μιλάω για τις περιπτώσεις (και με την προηγούμενη κυβέρνηση και με την τωρινή, την αριστερή), που πάνε οι εργολάβοι στον υπουργό μεταφορών με στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα έσοδά τους από διόδια είναι μειωμένα σε σχέση με όσα περίμεναν τότε που έπαιρναν την δουλειά και, επειδή έτσι προβλέπουν οι συμβάσεις τους, το υπουργείο τούς πληρώνει την διαφορά για να μη ζημιώσουν. Γνωστά αυτά και δικαίως αγαναχτήσαμε όταν τα μάθαμε. Ε, λοιπόν, κάτι παρόμοιο προβλέπει και η σύμβαση με την Fraport:
- (Ι) "Εάν κατά την διάρκεια της περιόδου παραχώρησης ο παραχωρησιούχος αποδείξει ότι λόγω Γεγονότος Ευθύνης Δημοσίου μειώθηκαν τα έσοδά του, συμπεριλαμβανομένων των μειώσεων λόγω ανεπαρκών επιδόσεων τις οποίες υπέστη αποκλειστικά λόγω γεγονότος ευθύνης δημοσίου, το δημόσιο θα αποζημιώσει τον παραχωρησιούχο (...)" [σελ. 216, § 30.4.1].
- (ΙΙ) "Εάν κατά την διάρκεια της περιόδου παραχώρησης ο παραχωρησιούχος αποδείξει ότι λόγω Γεγονότος Ευθύνης Δημοσίου προέκυψε ουσιώδης αύξηση στις δαπάνες λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης (...) σε σύγκριση με τις αντίστοιχες προβλέψεις, το δημόσιο θα αποζημιώσει τον παραχωρησιούχο για την διαφορά (...)" [σελ. 217, § 30.4.4].
Μη βιαστείτε να σχολιάσετε ότι "αφού το δημόσιο ευθύνεται για την ζημιά που έπαθαν οι άνθρωποι, ας πληρώσει να βάλει μυαλό" γιατί θα αδικήσετε τον εαυτό σας. Και θα τον αδικήσετε επειδή δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μπορεί να αποκληθεί ως "Γεγονός Ευθύνης Δημοσίου". Προσέξτε:
"Ως Γεγονός Ευθύνης Δημοσίου νοείται κάθε γεγονός που ρητά αναφέρεται στην παρούσα σύμβαση ως Γεγονός Ευθύνης Δημοσίου καθώς και κάθε γεγονός (συμπεριλαμβανομένων Γεγονότων Καθυστέρησης και της υποχρέωσης του Φορέα Παροχής Αεροναυτιλιακών Υπηρεσιών να παρέχει την Απαιτούμενη Χωρητικότητα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας) [...], το οποίο έχει δυσμενή επίδραση στα έσοδα του παραχωρησιούχου στη διάρκεια της περιόδου παραχώρησης ή/και επηρεάζει ουσιωδώς την παροχή των υπηρεσιών αεροδρομίου" [σελ. 18].
Να το πούμε με απλά λόγια; Αναστέλλονται επί τρίωρο οι προσγειώσεις και οι απογειώσεις σε κάποιο αεροδρόμιο λόγω διακοπής ηλεκτροδότησης ή λόγω βλάβης σε κάποιο μηχάνημα; Φταίει το δημόσιο και πρέπει να αποζημιώσει την Fraport για διαφυγόντα έσοδα. Απεργούν οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας; Φταίει το δημόσιο και πρέπει να αποζημιώσει την Fraport για διαφυγόντα έσοδα. Μειώνεται η κίνηση στα αεροδρόμια του ανατολικού Αιγαίου λόγω προκλητικότητας των τούρκων ή λόγω των προσφύγων; Φταίει το δημόσιο και πρέπει να αποζημιώσει την Fraport για διαφυγόντα έσοδα.
 |
| 11/4/2017: Οι Αλεξάντερ Τσίνελ (αριστερά) και Δημήτρης Κοπελούζος (δεξιά) παραδίδουν στον διευθύνοντα σύμβουλο του ΤΑΙΠΕΔ Αντώνη Λεούση επιταγή 1,234 δισ. ως προκαταβολή. |
Κάπου εδώ λέω να ολοκληρώσω γιατί κουράστηκα και βαρέθηκα. Όχι δηλαδή πως δεν θα μπορούσα να γράφω σχετικά και την άλλη βδομάδα (π.χ.: αν η Fraport κρίνει ότι ένα αεροδρόμιο χρειάζεται επέκταση, το δημόσιο είναι υποχρεωμένο να κάνει τις αναγκαίες απαλλοτριώσεις με έξοδά του και μετά να τις παραχωρήσει και αυτές [σελ. 122 κ.ε., § 14.1.7]) αλλά δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι ουσιαστικό. Είπαμε λίγα αλλά έχουμε αρκετό μυαλό για να καταλάβουμε πολύ περισσότερα.
Ως επίλογο, σας φύλαξα δυο κερασάκια:
- (Ι) "Εάν η Απαιτούμενη Χωρητικότητα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας δεν επιτευχθεί για δυο διαδοχικές περιόδους αιχμής, ο παραχωρησιούχος δύναται να αγοράσει υπέρ του Φορέα Παροχής Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας τον απαραίτητο εξοπλισμό αεροναυτιλίας ώστε να επιτευχθεί η Απαιτούμενη Χωρητικότητα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας και να αφαιρέσει το κόστος του εν λόγω εξοπλισμού από την οφειλόμενη εισφορά σύμφωνα με το άρθρο 28.9" [σελ. 217, § 30.7].
(ΙΙ) "Ο παραχωρησιούχος θα δικαιούται στο ακέραιο το ποσό των Τελών Εκσυγχρονισμού και Ανάπτυξης Αεροδρομίου που επιβάλλεται στους αναχωρούντες επιβάτες" [σελ. 207, § 28.10].
Αυτό το τελευταίο είναι για όσους γκρίνιαζαν επειδή πλήρωναν διόδια σε δρόμους που δεν είχαν φτιαχτεί ακόμη. Και για να τελειώνουμε: ήρθαν οι επενδυτές να εκσυγχρονίσουν τα αεροδρόμιά μας με δικά μας λεφτά. Γεια σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου