Η
επίσκεψη του Πορτογάλου Προέδρου στα μέσα του Μάρτη στη χώρα μας έγινε
αφορμή για να σηκωθεί και πάλι η συζήτηση για την έξοδο της Ελλάδας από
τα μνημόνια, αξιοποιώντας το δήθεν «θετικό παράδειγμα» της χώρας της
Ιβηρικής. Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός
Αλ. Τσίπρας εξέφρασαν το θαυμασμό τους για τα «επιτεύγματα» της
«αριστερής» κυβέρνησης του σοσιαλδημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και
του πρωθυπουργού Α. Κόστα, που στηρίζουν το ρεφορμιστικό Μπλόκο της
Αριστεράς και το Πορτογαλικό ΚΚ, ως δήθεν «σκαλοπάτι» για να
«ανακουφιστούν τα λαϊκά στρώματα». Το παραμύθι της «επιτυχημένης
Πορτογαλίας» όντως «ξελασπώνει» την ντόπια αστική τάξη, αλλά η εργατική
τάξη και τα λαϊκά στρώματα και μετά το τέλος του μνημονίου συνεχίζουν να
υποφέρουν μαζικά και να μην μπορούν να καλύψουν τις στοιχειώδεις
ανάγκες τους.
Χρήσιμα στοιχεία, που κρύβονται από τις επίσημες στατιστικές και τα ελάχιστα ψίχουλα (της τάξης των 0,88 λεπτών τη μέρα) που έλαβε μια κατηγορία εργαζομένων, δίνει η ιστοσελίδα «peloantimperialismo», που εξετάζει κριτικά τα επίσημα στατιστικά στοιχεία και αυτά που κρύβονται σκόπιμα. Ετσι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 2017: Το 30% των μισθωτών έπαιρναν έως 600 ευρώ μισθό (ο κατώτατος μισθός είναι 560 ευρώ και έχει ανακοινωθεί ότι το Γενάρη του 2018 θα πάει στα 580). Το 30% έπαιρνε από 600 έως 900 ευρώ, το 24% από 900 έως 1.800 ευρώ, το 3% από 1.800 έως 2.500 ευρώ και το 1,3% από 2.500 ευρώ και πάνω.
Αν όμως προστεθούν γύρω στο 1 εκατομμύριο αδήλωτοι εργαζόμενοι (Πορτογάλοι και μετανάστες) που παίρνουν λιγότερο από τον κατώτατο μισθό, η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη. Επιπλέον, οι 800.000 άνεργοι (τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για 574.000, αλλά υπάρχουν άνεργοι που δεν φαίνονται πουθενά) βρίσκονται πολύ κάτω από τον κατώτατο μισθό. Από το 1,8 εκατομμύριο συνταξιούχους, το 1,6 εκατομμύριο παίρνει το πολύ μέχρι 600 ευρώ και από αυτούς 250.000 παίρνουν ακόμα και κάτω από 300 ευρώ. Ετσι, αν προστεθούν όλες αυτές οι κατηγορίες, 4,7 εκατομμύρια άνθρωποι επιβιώνουν με μέχρι 600 ευρώ το μήνα. Στους δε εργαζόμενους συγκαταλέγονται γύρω στις 900.000 με ελαστική απασχόληση, δουλειά με το κομμάτι, τη μέρα, εποχικές δουλειές, ενοικιαζόμενοι. Το μισό σχεδόν από το εργατικό δυναμικό της χώρας, γύρω στα 6,2 εκατομμύρια που δηλώνονται και 1 εκατομμύριο που υπολογίζονται οι αδήλωτοι, 2,7 εκατομμύρια εργαζόμενοι, είναι με εργασία που δεν προστατεύεται πλήρως από την εργατική νομοθεσία, που ούτως ή άλλως είναι κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες του κεφαλαίου.
Οσο για τα 600 ευρώ που είναι λίγο πάνω από τον κατώτατο μισθό, στην κυριολεξία αρκούν μόνο για να ...φυτοζωεί κάποιος. Ενα νοίκι σε μια πόλη όπως το Πόρτο φτάνει τα 300 ευρώ το μήνα, στη Λισαβόνα ένα μικρό σπίτι φτάνει ακόμα και τα 500 ευρώ. Περίπου 100 ευρώ για ρεύμα, 40 ευρώ για νερό και 50 ευρώ για τηλεπικοινωνίες. Αν πρόκειται για ζευγάρι που ο καθένας παίρνει 600 ευρώ, μένουν γύρω στα 350 ευρώ για υπόλοιπα έξοδα, φαγητό, έκτακτες ανάγκες κ.λπ. Αν υπάρχει και δάνειο, τότε το φάσμα της πείνας είναι απόλυτο. Γίνεται κατανοητό ότι όταν κάποιος είναι άνεργος, η ...κόλαση τον υποδέχεται.
Αυτά είναι τα επιτεύγματα της «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης της Πορτογαλίας, που θαυμάζει και η αντιλαϊκή κυβέρνηση στη χώρα μας και εκθειάζει ο ΣΕΒ, ως «παράδειγμα προς μίμηση» στην υποτίθεται μεταμνημονιακή εποχή, μετά τον Αύγουστο του 2018 με την περιβόητη ...έξοδο στις αγορές.
Χρήσιμα στοιχεία, που κρύβονται από τις επίσημες στατιστικές και τα ελάχιστα ψίχουλα (της τάξης των 0,88 λεπτών τη μέρα) που έλαβε μια κατηγορία εργαζομένων, δίνει η ιστοσελίδα «peloantimperialismo», που εξετάζει κριτικά τα επίσημα στατιστικά στοιχεία και αυτά που κρύβονται σκόπιμα. Ετσι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 2017: Το 30% των μισθωτών έπαιρναν έως 600 ευρώ μισθό (ο κατώτατος μισθός είναι 560 ευρώ και έχει ανακοινωθεί ότι το Γενάρη του 2018 θα πάει στα 580). Το 30% έπαιρνε από 600 έως 900 ευρώ, το 24% από 900 έως 1.800 ευρώ, το 3% από 1.800 έως 2.500 ευρώ και το 1,3% από 2.500 ευρώ και πάνω.
Αν όμως προστεθούν γύρω στο 1 εκατομμύριο αδήλωτοι εργαζόμενοι (Πορτογάλοι και μετανάστες) που παίρνουν λιγότερο από τον κατώτατο μισθό, η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη. Επιπλέον, οι 800.000 άνεργοι (τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για 574.000, αλλά υπάρχουν άνεργοι που δεν φαίνονται πουθενά) βρίσκονται πολύ κάτω από τον κατώτατο μισθό. Από το 1,8 εκατομμύριο συνταξιούχους, το 1,6 εκατομμύριο παίρνει το πολύ μέχρι 600 ευρώ και από αυτούς 250.000 παίρνουν ακόμα και κάτω από 300 ευρώ. Ετσι, αν προστεθούν όλες αυτές οι κατηγορίες, 4,7 εκατομμύρια άνθρωποι επιβιώνουν με μέχρι 600 ευρώ το μήνα. Στους δε εργαζόμενους συγκαταλέγονται γύρω στις 900.000 με ελαστική απασχόληση, δουλειά με το κομμάτι, τη μέρα, εποχικές δουλειές, ενοικιαζόμενοι. Το μισό σχεδόν από το εργατικό δυναμικό της χώρας, γύρω στα 6,2 εκατομμύρια που δηλώνονται και 1 εκατομμύριο που υπολογίζονται οι αδήλωτοι, 2,7 εκατομμύρια εργαζόμενοι, είναι με εργασία που δεν προστατεύεται πλήρως από την εργατική νομοθεσία, που ούτως ή άλλως είναι κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες του κεφαλαίου.
Οσο για τα 600 ευρώ που είναι λίγο πάνω από τον κατώτατο μισθό, στην κυριολεξία αρκούν μόνο για να ...φυτοζωεί κάποιος. Ενα νοίκι σε μια πόλη όπως το Πόρτο φτάνει τα 300 ευρώ το μήνα, στη Λισαβόνα ένα μικρό σπίτι φτάνει ακόμα και τα 500 ευρώ. Περίπου 100 ευρώ για ρεύμα, 40 ευρώ για νερό και 50 ευρώ για τηλεπικοινωνίες. Αν πρόκειται για ζευγάρι που ο καθένας παίρνει 600 ευρώ, μένουν γύρω στα 350 ευρώ για υπόλοιπα έξοδα, φαγητό, έκτακτες ανάγκες κ.λπ. Αν υπάρχει και δάνειο, τότε το φάσμα της πείνας είναι απόλυτο. Γίνεται κατανοητό ότι όταν κάποιος είναι άνεργος, η ...κόλαση τον υποδέχεται.
Αυτά είναι τα επιτεύγματα της «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης της Πορτογαλίας, που θαυμάζει και η αντιλαϊκή κυβέρνηση στη χώρα μας και εκθειάζει ο ΣΕΒ, ως «παράδειγμα προς μίμηση» στην υποτίθεται μεταμνημονιακή εποχή, μετά τον Αύγουστο του 2018 με την περιβόητη ...έξοδο στις αγορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου