Είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Αρκεί να είναι ζεστή
και υπουργική. Ή μάλλον νέτα-σκέτα υπουργική, για να έρθει αυτός να την
ζεστάνει.
Ενός ανθρώπου που μένει σταθερός στις θέσεις του -αρκεί να είναι υπουργικές- και τις αρχές του, χωρίς να πάσχει από αρχομανία. Τόσο σταθερός, που τον λες και βράχο αμετακίνητο.
Και δες πώς τα φέρνει τώρα η Σουζάνα η ζωή, ε; Στο ίδιο υπουργείο με τον Καμμένο. Να βάζουν παρέα τις κόκκινες γραμμές στο Αιγαίο -ου μην και πράσινες σαν της Κύπρου, που διχοτομήθηκε.
Κι αυτός που έλεγε πως δε νοείται αριστερά με συνεργασία Καμμένου; Και οι ατίθασοι νεολαίοι του Σύριζα που του φώναζαν ειρωνικά “άντε και γ… σύντροφε Κουβέλη”;
Εντάξει, ποιος τα θυμάται όμως αυτά τώρα, μετά από τόσο καιρό και
τόσο νερό που κύλησε στο αυλάκι; Τι σημασία έχει ένα τουί κι ένα σύνθημα
μπροστά στην αιωνιότητα; Ή μπροστά στην καρέκλα του υπουργού;
Ένας υπουργός με οικουμενική διάθεση, σαν την κυβέρνηση Τζαννετάκη, όπου έκανε το υπουργικό του ντεμπούτο. Την ίδια που έχει και ο Δραγασάκης, ως αναπληρωτής υπουργός οικονομίας, στην κυβέρνηση Ζολώτα.
Το καλύτερο είναι πως εισακούστηκε και η σεξιστική πρόταση του Καμπουράκη -που έλεγε πως δεν αφήνεις ποτέ πολλές γυναίκες μόνες σε έναν εργασιακό χώρο- και μπήκε και ένα… αρσενικό στο υπουργείο Εργασίας, στη θέση της Αντωνοπούλου.
Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς από έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό; Αλλαγή πολιτικής; Εντάξει τώρα, ας είμαστε ρεαλιστές. Παραδειγματιστείτε από το “σύντροφο Κουβέλη” και την παραδειγματική ευελιξία του…
Ενός ανθρώπου που μένει σταθερός στις θέσεις του -αρκεί να είναι υπουργικές- και τις αρχές του, χωρίς να πάσχει από αρχομανία. Τόσο σταθερός, που τον λες και βράχο αμετακίνητο.
Και δες πώς τα φέρνει τώρα η Σουζάνα η ζωή, ε; Στο ίδιο υπουργείο με τον Καμμένο. Να βάζουν παρέα τις κόκκινες γραμμές στο Αιγαίο -ου μην και πράσινες σαν της Κύπρου, που διχοτομήθηκε.
Κι αυτός που έλεγε πως δε νοείται αριστερά με συνεργασία Καμμένου; Και οι ατίθασοι νεολαίοι του Σύριζα που του φώναζαν ειρωνικά “άντε και γ… σύντροφε Κουβέλη”;
Του Πάνου Ζάχαρη
Ένας υπουργός με οικουμενική διάθεση, σαν την κυβέρνηση Τζαννετάκη, όπου έκανε το υπουργικό του ντεμπούτο. Την ίδια που έχει και ο Δραγασάκης, ως αναπληρωτής υπουργός οικονομίας, στην κυβέρνηση Ζολώτα.
Το καλύτερο είναι πως εισακούστηκε και η σεξιστική πρόταση του Καμπουράκη -που έλεγε πως δεν αφήνεις ποτέ πολλές γυναίκες μόνες σε έναν εργασιακό χώρο- και μπήκε και ένα… αρσενικό στο υπουργείο Εργασίας, στη θέση της Αντωνοπούλου.
Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς από έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό; Αλλαγή πολιτικής; Εντάξει τώρα, ας είμαστε ρεαλιστές. Παραδειγματιστείτε από το “σύντροφο Κουβέλη” και την παραδειγματική ευελιξία του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου