Να δυναμώσουμε την ελπίδα

Το καλό κλίμα που καταγράφηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, κατά τη διάρκεια της εκλογικής μάχης, η μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις, οι πολλές συσκέψεις, οι εκατοντάδες μικρές ή μεγαλύτερες συζητήσεις, η θετική εκτίμηση για τη δράση των κομμουνιστών στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις θέσεις και την πολιτική του Κόμματος αποτελούν μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, που όλοι όσοι δώσαμε τη μάχη τη ζήσαμε. Ανεξάρτητα βέβαια αν αυτό το καλό κλίμα εκφράστηκε λιγότερο ή περισσότερο στις τρεις κάλπες της περασμένης Κυριακής. Γι' αυτόν το λόγο, αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για την επόμενη μάχη που έχουμε μπροστά μας, αυτή των βουλευτικών εκλογών, που πρέπει να αξιοποιηθεί ανάλογα.

***

Από την άλλη, είναι το ίδιο πραγματικό ότι σε αυτές τις εκλογές, ίσως περισσότερο από άλλες φορές, συναντήσαμε βουβά στόματα, σκυμμένα κεφάλια, που έγνεφαν με έκδηλη απογοήτευση για την κατάσταση. Είναι αυτά τα στοιχεία δείγματα του κλίματος της απογοήτευσης που υπάρχει σε πλατιά τμήματα του λαού. Απογοήτευση που όμως δεν έχει βρει ακόμα διέξοδο σε σωστή ριζοσπαστική κατεύθυνση. Παραμένει εγκλωβισμένη στη λογική της κυβερνητικής εναλλαγής, του «ψηφίζω τον έναν για να τιμωρήσω τον άλλον», της λογικής που αποδέχεται ως δεδομένες τις αρνητικές εξελίξεις για το λαό και που απλώς προσπαθεί να περιορίσει τις επιπτώσεις τους.
Σε αυτήν την κατάσταση έχει τη δική του συμβολή και ευθύνη ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμφανίζοντας ως ελπίδα για το λαό μια ψευδαίσθηση και αυταπάτη ότι είναι δυνατόν να χωρέσουν στην ίδια πολιτική και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και τα συμφέροντα των εργαζομένων του λαού, σπέρνοντας το ψέμα ότι υπάρχει ένας εύκολος, πιο έξυπνος δρόμος για τη φιλολαϊκή διέξοδο μέσα από τη διαχείριση του συστήματος. Κατεβάζοντας σιγά - σιγά τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες στα τάρταρα, εκπαιδεύοντας το λαό να αποδέχεται τη ζωή με ψίχουλα.
Αφού λοιπόν «σκότωσε» κάθε ελπίδα για αλλαγή πολιτικής στο λαό, αφού τον κορόιδεψε κάνοντας σε μια νύχτα το «Οχι» «Ναι» στο δημοψήφισμα, αφού αποδείχτηκε ότι η ουσία, το περιεχόμενο των μνημονίων είναι η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα, και ότι δεν μπορεί να υπάρξει αντιμνημονιακή πολιτική εντός ΕΕ και καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, όπως παραμύθιαζε το λαό ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού λοιπόν «πέτυχε» όλα αυτά, άνοιξε το δρόμο στη συντηρητικοποίηση των λαϊκών διαθέσεων...

***

Ταυτόχρονα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έπλασαν ένα κοινό αφήγημα. Δηλαδή ότι η λύση, η διέξοδος για το λαό θα έρθει μέσα από την περίφημη ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας. Η έξοδος από την κρίση, δηλαδή, σημαίνει επιστροφή στον ίδιο δρόμο - και με χειρότερους μάλιστα όρους - που οδήγησε σε αυτήν. Η λογική «κάνε υπομονή, δέξου θυσίες, μη ζητάς πολλά, παραιτήσου από τη διεκδίκηση όσων έχασες, ώστε όλοι μαζί να στηρίξουμε την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, μήπως έτσι κάτι πέσει και σε εμάς από το φαγοπότι της κερδοφορίας τους», είναι κόλαφος για το λαό, είναι ναρκοπέδιο.
Στη βάση αυτής της λογικής διαμορφώνονται τα συνθήματα που δουλεύουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για «μεταμνημονιακή εποχή» και «μη επιστροφή στη λιτότητα», ή για «σταθερότητα και επενδύσεις». Αυτό καλείται να διαλέξει ο λαός, τη δοσολογία λιτότητας, μνημονίων, ψίχουλων και επενδυτικών σχεδίων... Μονά - ζυγά κερδισμένο το κεφάλαιο δηλαδή. Και ο λαός να «ελπίζει» ότι ίσως τα παιδιά του κάποια στιγμή θα ζήσουν καλύτερα από ό,τι αυτός σήμερα.

***

Μπροστά λοιπόν και στη μάχη των εκλογών, έχουμε μια πολύ σημαντική δουλειά να κάνουμε. Η μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ δένεται με τη μάχη για να δώσουμε πραγματική ελπίδα στο λαό, στους εργαζόμενους και ιδίως στη νεολαία. Να βοηθήσουμε όλους αυτούς που προβληματίζονται, αλλά δεν τολμάνε ακόμα, αλλά και όλους αυτούς που είναι με σκυμμένο κεφάλι και με βαριά καρδιά, που διαλέγουν ανάμεσα στο μικρότερο και στο ...μικρότερο του μικρότερου κακού. Να τους βοηθήσουμε να κάνουν βήματα. Να απεγκλωβιστούν από το αδιέξοδο της εναλλαγής κυβερνήσεων που διαχειρίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τσακίζοντας και κοροϊδεύοντας το λαό.
Να τους δείξουμε ότι υπάρχει άλλη επιλογή, αυτή της οργάνωσης της λαϊκής αντίστασης και κυρίως της αντεπίθεσης απέναντι στην πολιτική κεφαλαίου - ΕΕ - κυβερνήσεων, και ότι μπορούν με την ψήφο τους να στηρίξουν τη μοναδική δύναμη που θα είναι πραγματικός αντίπαλος όλων αυτών και που δίνει όλες του τις δυνάμεις για να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα, να δυναμώσει η συμμαχία των εργαζομένων με τους επαγγελματίες και αγρότες, όσους έχουν κοινό αντίπαλο τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο. Να ενισχύσουν τους κομμουνιστές, που δίνουν από κάθε μετερίζι τη μάχη για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.
Να τους εξηγήσουμε ότι η ανάπτυξη με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων δεν είναι μονόδρομος για το λαό, ότι ο φαύλος κύκλος ανάπτυξη - κρίση - ανάπτυξη και μετά ξανά κρίση δεν έχει θετική διέξοδο, ο λαός μετά από κάθε φάση βρίσκεται σε όλο και χειρότερη θέση. Να αναδείξουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος της ανάπτυξης με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, με το λαό στην εξουσία, με τον πλούτο, την παραγωγή κοινωνική ιδιοκτησία, στα χέρια του λαού, υπάρχει δηλαδή ο δρόμος της Ελλάδας και της Ευρώπης του σοσιαλισμού. Οτι όσο δυναμώνει η πάλη για αυτήν την προοπτική, μπορούν και οι επιμέρους μικροί ή μεγαλύτεροι αγώνες του λαού να έχουν μικρές νίκες, κατακτήσεις, να βάζουν εμπόδια.

***

Οτι έχουν τη δυνατότητα με την ψήφο τους να ενισχύσουν αυτήν τη δύναμη που έχει ως πρόγραμμα αυτήν την προοπτική, που πρωταγωνιστεί σε αυτόν τον αγώνα. Ετσι μπορούμε να δώσουμε τη μάχη για τις εκλογές του Ιούλη, απευθυνόμενοι πιο πλατιά απ' όσους φτάσαμε στις εκλογές του Μάη. Μπορούμε να καταγράψουμε ακόμα μεγαλύτερη συμπόρευση με το Κόμμα και κυρίως μπορούμε να εμπνεύσουμε ελπίδα, να σηκωθούν περισσότερα κεφάλια, να ωριμάσουν θετικά περισσότεροι προβληματισμοί. Εχουμε την υποδομή για να τα καταφέρουμε...