Ενα στα έξι παιδιά ή 12,1 εκατομμύρια παιδιά στις ΗΠΑ ζουν σε συνθήκες ένδειας
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-
Αναμφισβήτητα κατέχει τα παγκόσμια σκήπτρα όσον αφορά στη «νέα οικονομία», στην παραγωγή και διάθεση νέων όπλων, στη συσσώρευση του πλούτου, σε πολλούς τομείς της επιστήμης... Και όμως αυτή η χώρα, η «μεγαλύτερη και ισχυρότερη του πλανήτη» κατορθώνει να κάνει το ακατόρθωτο: Να αφήνει το μέλλον της, δηλαδή τα παιδιά, να λιμοκτονεί, να υποσιτίζεται, να αρρωσταίνει και να μην έχει ασφάλιση, να μη λαμβάνει την αναγκαία βασική εκπαίδευση και τέλος να περιθωριοποιείται, πνίγοντας την οργή του μέσα στο αλκοόλ ή ξεφεύγοντας από την επονείδιστη πραγματικότητα που τον περιστοιχίζει με ναρκωτικές ουσίες. Αναγκαία διευκρίνιση: Υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών της κατώτερης και μεσαίας τάξης, αφού από την ανώτερη τάξη τα προβλήματα σε πολύ μεγάλο βαθμό εκλείπουν παντελώς. Πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων.
Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα από την ετήσια έκθεση, την ετήσια «πράσινη Βίβλο» του Ταμείου Υπεράσπισης των Παιδιών (Child's Defense Fund), που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα και αναφέρεται στην κατάσταση των παιδιών στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, ένα στα έξι παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες ζει σε συνθήκες φτώχειας και οι οικογένειες με μικρό ή μεσαίο εισόδημα δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να τα βγάλουν πέρα. Η έκθεση αναφέρει ότι τα στοιχεία της κυβέρνησης για το 1999 έδειξαν πως 12 εκατομμύρια ανήλικοι ζούσαν κάτω από το ομοσπονδιακό όριο της φτώχειας που έχει οριστεί στα 13.290 δολάρια για μια τριμελή οικογένεια. Το ποσοστό παιδικής φτώχειας στις ΗΠΑ είναι σχεδόν το διπλάσιο σε σχέση με τον Καναδά και τη Γερμανία και τουλάχιστον έξι φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Αυστρία.
Το ίδρυμα υποστηρίζει ότι σε αυτήν την εποχή ανεπανάληπτης ευμάρειας τα παιδιά ζουν στη φτώχεια, επειδή οι γονείς τους αμείβονται με χαμηλούς μισθούς, έχουν αυξηθεί οι μονογονεϊκές οικογένειες και ταυτόχρονα υπάρχει έλλειψη ισχυρής κυβερνητικής υποστήριξης για τις οικογένειες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα. Τα παιδιά των οποίων οι γονείς είναι παντρεμένοι διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο: το 1999 το 8,4% των παιδιών που ζούσαν και με τους δύο γονείς τους θεωρούνταν φτωχά, έναντι 42% των παιδιών που ζούσαν με την ανύπαντρη μητέρα τους.
Παιδεία και υγεία: Οι «μεγάλοι ασθενείς»
Σύμφωνα με την έρευνα, το Μάρτη του 2000 δύο στις τρεις μητέρες εργάζονταν έξω από το σπίτι, ενώ πριν από μια εικοσαετία εργαζόταν μόλις μία στις δύο. Η μεγαλύτερη αύξηση στην απασχόληση παρατηρήθηκε μεταξύ των ανύπαντρων μητέρων με χαμηλό εισόδημα, οι οποίες ξοδεύουν όλο και περισσότερα χρήματα για τη φροντίδα των παιδιών τους, χωρίς όμως και να κερδίζουν καλύτερους μισθούς. Οι φτωχές οικογένειες ξοδεύουν το 35% του εισοδήματός τους για τη φροντίδα των παιδιών, έναντι μόλις 7% των πλούσιων οικογενειών. Πάντως σχεδόν 7 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-14 ετών μένουν καθημερινά μόνα τους στο σπίτι, χωρίς επίβλεψη από κάποιον μεγαλύτερο, ενώ οι γονείς τους εργάζονται. Περίπου 3 εκατομμύρια παιδιά κακοποιούνται ή παραμελούνται κάθε χρόνο και το 40-80% από αυτά κάνει χρήση αλκοόλ ή άλλων ουσιών, αλλά μόνο ένα στα τέσσερα ακολουθεί κάποια θεραπεία για να ξεπεράσει το πρόβλημα αυτό.
Τα κακά μαντάτα δε σταματούν εδώ, αφού επεκτείνονται και στους τομείς της περίθαλψης και υγείας, καθώς και αυτόν της παιδείας. Οσον αφορά τον τομέα της ασφάλειας υγείας, ένα στα έξι μαύρα παιδιά και ένα στα τέσσερα ισπανόφωνα είναι ανασφάλιστα. Στους λευκούς η αντιστοιχία είναι ένα στα έντεκα παιδιά. Ακόμη πιο δυσοίωνα και τραγικά είναι τα στατιστικά για τις οικογένειες των μεταναστών, που θεωρούνται ότι ακόμη και σε ποσοστό 80% δεν έχουν καμία πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Συνολικά προκύπτει ότι 10,8 εκατομμύρια παιδιά παραμένουν ανασφάλιστα. Παράλληλα, αν και παραμένει στάσιμη δεν παρουσιάζει, όπως αναμενόταν, μείωση η παιδική θνησιμότητα, παραμένοντας στο ποσοστό των 7,2 θανάτων ανά 1.000 γεννήσεις.
Ασχημα ήταν τα νέα και από τον τομέα της εκπαίδευσης: μόνο το 31% των παιδιών που φτάνουν στην τετάρτη τάξη καταφέρνουν και διαβάζουν με άνεση, ενώ χρειάζεται να προσληφθούν 2,2 εκατομμύρια νέοι δάσκαλοι. «Στείλαμε ανθρώπους στο φεγγάρι, διαστημόπλοια στον Αρη, σπάσαμε το γενετικό κώδικα. Γιατί δεν μπορούμε να διδάξουμε σε όλα τα παιδιά να διαβάζουν μέχρι την τετάρτη;», διερωτήθηκε η Μάριαν Ράιτ Εντελμαν, ιδρύτρια του Ταμείου Υπεράσπισης του Παιδιού.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
12/9/2009
-- Ραγδαία αύξηση της φτώχειας
26/7/2001
-- Η «κατάρα» του αμερικανικού ονείρου
24/4/2001
-- Ηχούν τύμπανα πολλά...
13/8/2000
-- Αργοσβήνει η μαύρη ήπειρος από την «ασθένεια της φτώχειας»
14/2/1999
-- Η φτώχεια απλώνεται σε όλο τον πλανήτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου