ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ "ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ" 1995 Πόλεμος, πείνα και ασθένειες...

ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ "ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ" 1995

Πόλεμος, πείνα και ασθένειες...

Αυτές οι τρεις αιτίες ευθύνονται για το θάνατο ή την αναπηρία εκατομμυρίων παιδιών στον κόσμο. "Το θέμα της παγκόσμιας ανάπτυξης, από χρονικά απροσδιόριστο, έχει γίνει πλέον επείγον", τόνισε ο εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης, Τζέιμς Γκραντ, παρουσιάζοντας στη Ν. Υόρκη συγκλονιστικά απίστευτους αριθμούς...

"Ο κόσμος δε θα μπορέσει να λύσει τα θεμελιώδη μακροπρόθεσμα προβλήματά του, μέχρις ότου μάθει να προστατεύει και να επενδύει καλύτερα στη σωματική, διανοητική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών του". Με τα λόγια αυτά, ο εκτελεστικός διευθυντής της "Γιούνισεφ", Τζέιμς Γκραντ, παρουσίασε πριν λίγες μέρες στη Νέα Υόρκη την Ετήσια Εκθεση του 1995 για την κατάσταση των παιδιών στον κόσμο. Μια έκθεση, που παρά τα "κάποια καλά νέα από τον αναπτυσσόμενο κόσμο", στην πλειοψηφία της χαρακτηρίζεται από στατιστικές ντροπής, οι οποίες ρίχνουν βαριά σκιά στις μελλοντικές γενιές και στον αγώνα τους για σταθερότητα και κοινωνική συνοχή.

Κάποτε, επισημαίνει η Εκθεση, οι πόλεμοι γίνονταν μεταξύ στρατευμάτων. Στους πολέμους, όμως, των τελευταίων δέκα ετών, περισσότερα παιδιά σκοτώθηκαν ή έμειναν ανάπηρα παρά στρατιώτες. Οι αριθμοί που δίνονται είναι συγκλονιστικοί από μόνοι τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, περίπου δύο εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν σε πολέμους, 4-5 εκατομμύρια έμειναν ανάπηρα, περισσότερα από 5 εκατομμύρια αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε στρατόπεδα προσφύγων και περισσότερα από 12 εκατομμύρια έμειναν άστεγα. "Τι είδους ενήλικοι θα γίνουν αυτά τα εκατομμύρια παιδιά, που σημαδεύτηκαν από μαζική βία, που τους αρνήθηκαν την ευκαιρία να αναπτύξουν φυσιολογικά το πνεύμα και το σώμα τους, που στερήθηκαν σπίτι, γονείς, οικογένεια, κοινότητα, ταυτότητα, ασφάλεια, μόρφωση και σταθερότητα; Τα τραύματα αυτά θα τα μεταφέρουν στην ενήλικη ζωή τους; Και ποια θα είναι η συνεισφορά τους στην κοινωνία σε 15 ή 20 χρόνια από σήμερα;", διερωτήθηκε ο Τζέιμς Γκραντ, αναφερόμενος στα παιδιά της Ρουάντα.

Εκτός, όμως, από τον πόλεμο, "οι τρεις μεγάλες ασθένειες" - ιλαρά, διάρροια και πνευμονία - είναι υπεύθυνες για περισσότερους από τους μισούς θανάτους παιδιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ασθένειες που μπορούν να καταπολεμηθούν με σχετικά απλούς και φτηνούς τρόπους... Στη Συνάντηση Κορυφής, που έγινε πριν τέσσερα χρόνια υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, είχαν τεθεί συγκεκριμένοι στόχοι για τη βελτίωση της θέσης εκατομμυρίων παιδιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο και είχε αποφασιστεί να καταπολεμηθούν οι "τρεις μεγάλες ασθένειες". "Τα αντιβιοτικά μπορούν να θεραπεύσουν την πνευμονία. Η θεραπεία ενυδάτωσης από το στόμα μπορεί να εμποδίσει τη διαρροϊκή αφυδάτωση. Και ένας απλός εμβολιασμός μπορεί να προλάβει την ιλαρά", είχε τονιστεί στη Συνάντηση Κορυφής.

Ωστόσο, η Εκθεση του 1995 για την κατάσταση των παιδιών στον κόσμο τονίζει ότι μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί ευρείας κλίμακας πρόοδος εναντίον της πνευμονίας, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο δολοφόνο των παιδιών στο σύγχρονο κόσμο! "Εάν δεν επιτευχθεί πρόοδος σε σχέση με τα δεδομένα του 1990", λέει η "Γιούνισεφ", "ο αριθμός των παιδιών κάτω των πέντε ετών που θα πεθάνουν άδικα από πνευμονία μέσα στην τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα θα ανέρχεται στα 30 εκατομμύρια περίπου!". Κάποια βελτίωση παρουσιάστηκε από το 1990, όσον αφορά τις δύο άλλες ασθένειες. Ο ετήσιος αριθμός των παιδικών θανάτων από ιλαρά ανέρχεται σήμερα στο ένα εκατομμύριο περίπου, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 1980 έφθανε τα τρία εκατομμύρια και την εποχή που δε γινόταν ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς έφθανε τα 7-8 εκατομμύρια. Επίσης στο σύνολο των αναπτυσσόμενων χωρών, το ποσοστό της θεραπείας ενυδάτωσης από το στόμα φτάνει σήμερα το 44% και η "Γιούνισεφ" εκτιμά ότι 44 χώρες βρίσκονται σε καλό δρόμο για την επίτευξη του στόχου της εφαρμογής αυτής της θεραπείας σε ποσοστό 80% μέχρι το 1995. Ηδη περισσότεροι από ένα εκατομμύριο θάνατοι, λόγω αφυδάτωσης, προλαμβάνονται κάθε χρόνο.

Σύμφωνα με την Ετήσια Εκθεση, ο στόχος της μείωσης στο μισό των περιπτώσεων παιδικού υποσιτισμού μέχρι το έτος 2000 είναι πιθανό να αποδειχτεί ο δυσκολότερος από όλους. Ως ενδιάμεσο στόχο, τα περισσότερα κράτη στη Συνάντηση Κορυφής του 1990 συμφώνησαν να προσπαθήσουν να επιτύχουν μια μείωση της τάξεως του 20% μέχρι το έτος 1995. Με βάση τις πληροφορίες που προέρχονται από 87 αναπτυσσόμενες χώρες, η "Γιούνισεφ" σήμερα θεωρεί ότι 21 από αυτές είναι πολύ πιθανό να την επιτύχουν. Μέχρι τότε περισσότερα από 200 εκατομμύρια παιδιά θα κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους από κοινές ασθένειες... Παράλληλα, υπολογίζεται ότι παγκοσμίως 26 εκατομμύρια άτομα παρουσιάζουν εγκεφαλικές βλάβες, λόγω ελλείψεως ιωδίου στη διατροφή, σχεδόν 6 εκατομμύρια πάσχουν από πλήρη κρετινισμό και περισσότερα από 600 εκατομμύρια πάσχουν μερικώς από σωματικές ή πνευματικές διαταραχές. Και η λύση είναι τόσο απλή: Προσθήκη ιωδίου στο κοινό μαγειρικό αλάτι! "Ο κόσμος βρίσκεται στο κατώφλι μια εντυπωσιακής επιτυχίας εδώ", τόνισε ο Τζ. Γκραντ παρουσιάζοντας την Ετήσια Εκθεση. "Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και η "Γιούνισεφ" έχουν σοβαρούς λόγους να πιστεύουν ότι σε 3-4 χρόνια από σήμερα θα έχει επιτευχθεί ο στόχος. Σύντομα δε θα γεννιούνται πλέον βρέφη με κρετινισμό. Δε θα υφίστανται πλέον οι γονείς το πλήγμα να ανακαλύπτουν ότι τα παιδιά τους είναι ανίατα καθυστερημένα".

Μπορεί οι ένοπλες συρράξεις να τραβούν την προσοχή, όμως η "Γιούνισεφ" υποστηρίζει επίσης ότι οι οικονομικές πιέσεις στερούν από πάρα πολλά παιδιά την ποιότητα των παιδικών χρόνων που θα τα καταστήσει ικανά να αποτελέσουν μέρος των αυριανών λύσεων κι όχι των αυριανών προβλημάτων. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 ετών, αναφέρει η έκθεση, το πραγματικό εισόδημα 800 εκατομμυρίων ανθρώπων σε 40 φτωχές χώρες έχει μειωθεί. Σύμφωνα με τη "Γιούνισεφ", για πολλά εκατομμύρια οικογένειες στα φτωχότερα χωριά και στις φτωχογειτονιές των πόλεων του αναπτυσσόμενου κόσμου, καθημερινές συνέπειες αυτών των οικονομικών πιέσεων, τις οποίες δεν μπορούν να ελέγξουν, είναι η αδυναμία τους να συντηρήσουν ένα σπίτι κατάλληλο για διαβίωση, η αδυναμία τους να προστατεύσουν την υγεία τους και η αδυναμία τους να κρατήσουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Οι επιπτώσεις αυτών των πιέσεων στη διατροφή, την υγεία και την εκπαίδευση οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το βαρύτερο φορτίο πέφτει στους ώμους των μικρών παιδιών, που στερούνται τη μοναδική ευκαιρία να μεγαλώσουν φυσιολογικά, διανοητικά και σωματικά. Καταδεικνύοντας τη σχέση μεταξύ οικονομικής περιθωριοποίησης και κοινωνικών εντάσεων, η Εκθεση επισημαίνει ότι εκατομμύρια οικογένειες καταλήγουν άπορες και απελπισμένες. "Τα περισσότερα θύματα είναι νέοι, εκριζωμένοι και μετανάστες στις πόλεις", λέει η έκθεση της "Γιούνισεφ". "Γνωρίζουν πολύ περισσότερα για τον κόσμο απ' ό,τι οι γονείς τους και περιμένουν από αυτόν πολύ περισσότερα. Σχεδόν αναπόφευκτο αποτέλεσμα είναι η αύξηση των κοινωνικών εντάσεων, των εθνικιστικών προβλημάτων και των πολιτικών αναταραχών". Αναπόφευκτη επίσης, λέει η έκθεση, είναι η αύξηση της εγκληματικότητας, της βίας, του αλκοολισμού και της τοξικομανίας, μέσω των οποίων ένας μικρός αριθμός από τους αδικημένους και τους περιθωριοποιημένους έψαχνε πάντα την παρηγοριά.

Βλέποντας αυτή τη σκοτεινή εικόνα του μέλλοντος, η "Γιούνισεφ" υποστηρίζει ότι το θέμα της παγκόσμιας ανάπτυξης έχει αλλάξει μορφή και από χρονικά απροσδιόριστο έχει γίνει πλέον επείγον. "Η ανάπτυξη σήμερα έχει καταληκτική ημερομηνία", λέει η αναφορά. "Και η αποτυχία της πραγματοποίησής της θα έχει συνέπειες, όχι μόνο για τους φτωχούς, αλλά για όλους. Η πρόκληση της ανάπτυξης δεν είναι πλέον ένα χρονικό απροσδιόριστο πρόβλημα, που ενδιαφέρει κυρίως τους φτωχούς, αλλά μια κούρσα με αντίπαλο το χρόνο, στην οποία όλοι κάτι διακινδυνεύουμε. Και η αντιμετώπιση των χειρότερων μορφών της φτώχειας είναι σήμερα, όχι μόνο το ελάχιστο αποδεκτό όριο από ηθικής πλευράς για τον πολιτισμό μας, αλλά και το ελάχιστο αποδεκτό από πρακτικής πλευράς για την εξασφάλιση της επιβίωσης του ίδιου του πολιτισμού"...

Μπέρρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

15/3/2002

 -- Ο υποσιτισμός «θερίζει» τα παιδιά

11/1/1998

 -- Αλυτο το πρόβλημα του υποσιτισμού για τα παιδιά

11/12/1997

 -- Πείνα, αρρώστιες και πόλεμος σκοτώνουν τα παιδιά

15/10/1997

 -- Και μόνο οι αριθμοί σοκάρουν...

22/1/1995

 -- ΑΤΙΤΛΟ