AYTOΣ EINAI Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

AYTOΣ EINAI Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Ο κόσμος της "ελευθερίας", της "ειρήνης", της "κοινωνικής ευαισθησίας", σε όλο του το μεγαλείο. Ο κόσμος τους, ο κόσμος του "πλανητάρχη" και των καπιταλιστών, είναι απόλυτα φτιαγμένος στα μέτρα τους. Αδυσώπητος για τους πολλούς. Αλύπητος για τους εκμεταλλευόμενους. Αμείλικτος με τους απροστάτευτους. Είναι, όμως, και ένας κόσμος λαμπερός. Γεμάτος στρας. Χλιδή. Είναι φωταγωγημένος. Εχει καλούς τρόπους. Είναι όλο "Λάμψη και Γοητεία".

Για ποιους, όμως, και για πόσους είναι παραδεισένια η ζωή πάνω στον πλανήτη του κυρίου Κλίντον, του κυρίου Ανιέλι, του κυρίου Μπίλι Γκέιτς ή του κυρίου Αγγελόπουλου της "Χαλυβουργικής"; Για πολύ λίγους. Για εκείνους τους λίγους, που έχουν τα μέσα να κρατούν υπόδουλους τους υπόλοιπους. Να τους κλέβουν το ψωμί. Να τους εξοντώνουν. Να τους καταδικάζουν στο περιθώριο και την εξαθλίωση.

***

Γιατί τόση οργή, θα αναρωτηθεί με το γνωστό μπλαζέ υφάκι του ο γιάπης της Σοφοκλέους. Γιατί διαμαρτύρεστε κύριε συνάδελφε, θα ρωτήσει ενοχλημένος ο κύριος "συνάδελφος" δημοσιογράφος, που, αν και τα παίρνει από εφτά μεριές, πουλάει στους συνταξιούχους τη θεωρία του Σπράου από τις στήλες του"Βήματος". Μα, καλά, γιατί φωνασκείτε, θα πειραχτεί ο νεόκοπος καλαμοκαβαλάρης της εξουσίας, στο Μαξίμου. Και κυρίως, εκείνοι που θα απορήσουν, είναι οι κύριοι Βαρδινογιάννης, Κόκκαλης, Λάτσης και λοιποί "φιλάνθρωποι". Μα, τι δε σας αρέσει, τι σας έχει εξοργίσει, θα είναι η εύλογη - για τους "χοντρόπετσους" κύκλους τους - απορία...

Είναι φυσικό να έχουν τέτοιες απορίες οι παραπάνω. Αλλωστε, είναι οι ίδιοι, που, πριν λίγα χρόνια, όταν ο σοσιαλισμός δεχόταν σοβαρό πλήγμα, δεν έκρυβαν τη βουλιμία τους να σαρώσουν τα πάντα, αφού δε θα είχαν πλέον αντίπαλο να φρενάρει τα σχέδιά τους. Ηταν η εποχή, που αυτή η ακόρεστη απανθρωπιά τους για κέρδη εμφανιζόταν καλυμμένη με διακηρύξεις περί "ελεύθερου και δίκαιου κόσμου", με φληναφήματα περί διασφάλισης της "ειρήνης" που την απειλούσε το ..."σιδηρούν παραπέτασμα" και όχι οι ιμπεριαλιστικές κανονιοφόροι. Λίγα χρόνια μετά, ο κόσμος τους είναι τόσο άθλιος, όσο και η τάξη τους:

• Η "ρώσικη αρκούδα" μπορεί να μην υπάρχει πια, αλλά η τρέλα των εξοπλισμών συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, μέσα στο 1995 οι πωλήσεις όπλων αυξήθηκαν κατά 13%, ενώ τα υπάρχοντα στοιχεία για το 1996 δηλώνουν μια αύξηση της τάξης του 8%. Γιατί, άραγε, οι πολεμοκάπηλοι κάνουν χρυσές δουλιές; Γιατί οι έμποροι του θανάτου συνεχίζουν να θησαυρίζουν; Είναι απλό. Διότι οι δολοφόνοι του πλανήτη συνεχίζουν να κάνουν ό,τι έκαναν πάντα. Εκεί που θέλουν, προωθούν την πολιτική τους με άλλα μέσα. Με τον πόλεμο και την υποδαύλιση της πολεμοχαρούς όξυνσης. Οι χώρες του Περσικού, τα Βαλκάνια, το Κουρδιστάν, οι χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, η Παλαιστίνη, η Κύπρος, η Ελλάδα, η Τουρκία γνωρίζουν.
• Σήμερα, αυτή την ώρα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της "Γιούνισεφ", πάνω από 1,3 δισ. άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο πλήττονται από αφόρητη φτώχεια. Από αυτούς τα 650 εκατομμύρια είναι παιδιά.
• Σήμερα, δυο χρόνια από το 2000, υπολογίζεται ότι ετησίως 12 εκατομμύρια παιδιά και 6 εκατομμύρια ενήλικες οδηγούνται στο θάνατο γιατί δεν έχουν να φάνε.
• Σήμερα, εκεί που επικράτησε ο καπιταλισμός, στην πρώην Σοβιετική Ενωση, τα 4 στα 10 παιδιά ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, σύμφωνα με την πλήρως ...αποκομμουνιστικοποιημένη "Ουάσιγκτον Ποστ".
• Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι στον πλανήτη ζουν με 1 δολάριο τη μέρα...

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί το τέλος της δεύτερης χιλιετηρίδας μοιάζει όλο και περισσότερο με το Μεσαίωνα; Αντί άλλης απάντησης, ας δώσουμε μερικά στοιχεία: Ζούμε στην εποχή, που μόλις 300 Κροίσοι ελέγχουν το 45% του παγκόσμιου πλούτου. Ζούμε στην εποχή, που μια χούφτα πλουτοκρατών, όχι περισσότερες από 60 οικογένειες των ΗΠΑ, καρπώνονται εισόδημα άνω του 1 δισ. δολαρίων το χρόνο. Ζούμε στην εποχή, που η "νέα τάξη" οικοδομείται με σπατάλη 300 δισ. δολαρίων το χρόνο, που συνιστούν δαπάνη των ΗΠΑ για πολεμικές προπαρασκευές. Ζούμε στην εποχή, που οι προύχοντες κεφαλαιοκράτες και οι "μπον βιβέρ" καπιταλιστές πετούν 40 δισ. δολάρια το χρόνο για ... γκολφ. Ας σημειωθεί το εξής: Αν τα χρήματα αυτά που ξοδεύονται στο γκολφ προσφέρονταν στα παιδιά, θα είχαν εξασφαλιστεί οι βασικές τους ανάγκες σε παγκόσμιο επίπεδο.

***

Ναι, λοιπόν. Αυτός είναι ο κόσμος τους. Εχει όνομα. Πρόκειται για το παγκόσμιο κεφαλαιοκρατικό σύστημα. Για το ιμπεριαλιστικό σύστημα, που διέπεται από τους κανόνες των πολυεθνικών. Είναι ένας κόσμος, που αποδεικνύεται συνώνυμος της φτώχειας, της ανεργίας, της πείνας, του πολεμικού ολέθρου. Σ' αυτόν τον "ελεύθερο" κόσμο των λίγων και εκλεκτών, μια ελευθερία απομένει στα δισεκατομμύρια των πολλών: Η ανατροπή του.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Δισεκατομμύρια άνθρωποι πεινούν. Δεκάδες εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν, γιατί δεν έχουν να φάνε. Ομως, οι κεφαλαιοκράτες παίζουν ...γκολφ και θησαυρίζουν, πουλώντας ακόμη περισσότερα όπλα στον πλανήτη, που υποτίθεται ότι θα ζούσε "εν ειρήνη" μετά την έκλειψη του ..."σιδηρού παραπετάσματος"

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

15/12/2004

 -- Αυξάνονται οι πεινασμένοι

15/6/2002

 -- ... και μετά παίζουν γκολφ!

14/12/1997

 -- Το σύστημα του εγκλήματος

15/10/1997

 -- Και μόνο οι αριθμοί σοκάρουν...

22/1/1995

 -- Τα νούμερα της ντροπής