Να βάλουμε πιο γερές βάσεις για την ισχυροποίηση του Κόμματος, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την Κοινωνική Συμμαχία

Στο Πρόγραμμα του Κόμματος, καθώς και στις Αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου, καθορίζονται τα κριτήρια και χαράσσονται οι βασικές κατευθύνσεις, για να γίνει πιο αποτελεσματική η όλη δράση μας, για να υπηρετεί την ισχυροποίηση του Κόμματος, ώστε να γίνει αυτό ικανό, ως κόμμα της κοινωνικής ανατροπής, φέροντας σε πέρας τον ιστορικό ρόλο του, για την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό.
Με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι το Κόμμα και η ΚΝΕ όλο αυτό το εξάμηνο ανέπτυξαν μια σημαντική μεγάλη σε όγκο και έκταση, πλούσια σε περιεχόμενο δραστηριότητα.
Πατάμε σταθερά πάνω σε ό,τι με σκληρή δουλειά οικοδόμησε το Κόμμα όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πατάμε στο κυριότερο αποτέλεσμα, που είναι ότι μέσα σε συνθήκες αντεπανάστασης και υποχώρησης του κινήματος, το Κόμμα κατάφερε να ανανεώνει τις γραμμές του, να έχει διαμορφωθεί σήμερα μια νέα γενιά στελεχών σε όλα τα επίπεδα των καθοδηγητικών οργάνων.
Μπορούμε να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά για την προώθηση των στόχων που θέσαμε. Πρώτιστο καθήκον για τους κομμουνιστές είναι η ολόπλευρη ιδεολογική - πολιτική θωράκιση και η οργανωτική ανάπτυξη του Κόμματος και της ΚΝΕ, που θα γίνεται μέσα στην ταξική πάλη. Εκεί θα ατσαλώνονται οι δυνάμεις μας. Ταυτόχρονα θα προετοιμάζονται και τα πιο δραστήρια τμήματα του εργατικού κινήματος για πιο αποφασιστικές μάχες που πρέπει να δοθούν νικηφόρα. Αυτός ο αγώνας χρειάζεται αντοχή, σταθερότητα. Ούτε η μικροαστική ανυπομονησία ούτε η μακαριότητα ταιριάζει στους κομμουνιστές.

Απαιτείται η βαθιά κατανόηση, η αταλάντευτη πεποίθηση ότι αυτά που διακηρύσσουμε, ο στρατηγικός μας στόχος για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, μπορούν να γίνουν και θα γίνουν πραγματικότητα. Οτι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος.
Αυτό πρέπει να περάσει στο DNA όλων των δυνάμεων του Κόμματος και της ΚΝΕ, των οπαδών, όλων των πρωτοπόρων εργατών και άλλων αγωνιστών με ριζοσπαστική συνείδηση.

Εξετάζουμε κριτικά και αυτοκριτικά τη δράση μας

Το Κόμμα, η πρωτοπορία, σήμερα που οι συνθήκες και οι συσχετισμοί προβάλλουν από παντού αρνητικοί, πρέπει να βάζει βάσεις, να δημιουργεί προϋποθέσεις ώστε το κίνημα να περάσει σε μια άλλη φάση, με νέα ορμή να αμφισβητήσει την εξουσία του κεφαλαίου, να την ανατρέψει. Να κατανοηθεί και να υπάρξει διαρκής προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση, ότι οι κομμουνιστές, δρώντας μέσα στην εργατική τάξη, μέσα στα λαϊκά στρώματα και τα κινήματά τους, παλεύοντας στην πρώτη γραμμή για τα δικαιώματά τους, σε τελική ανάλυση ένα στόχο υπηρετούν: Πώς θα πειστούν, θα οργανωθούν, θα συσπειρωθούν με το ΚΚΕ η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά εργαζόμενα στρώματα, για να ανατρέψουν τον καπιταλισμό. Πώς θα προετοιμαστούν, θα συγκεντρωθούν και θα εκπαιδευτούν δυνάμεις για την επαναστατική κατάσταση, όταν αυτή θα προβάλει απότομα, αναπόφευκτα, επιτακτικά. Με βάση τα παραπάνω κριτήρια είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάζουμε συνεχώς τη δράση μας, κριτικά και αυτοκριτικά. Η ρουτίνα, η επανάπαυση, η λογική τού «τόσα μπορούμε, τόσα κάνουμε», πληρώθηκαν και πληρώνονται ακριβά, με μεγάλες αρνητικές συνέπειες. Τι έχουμε υποχρέωση να επισημάνουμε ως βασική αδυναμία, που είναι σε αναντιστοιχία με τους στόχους που έχουμε θέσει; Ενώ έχουμε πλούσιο πρόγραμμα δουλειάς, ενώ νέες δυνάμεις έχουν προσεγγίσει το ΚΚΕ, παρακολουθώντας συνεχώς τις θέσεις μας, κάποιοι συμμετέχοντας και στις δράσεις μας, εντούτοις δεν έχουμε καταφέρει να δουλεύουμε με τον απαιτούμενο τρόπο και το αντίστοιχο περιεχόμενο από πάνω μέχρι κάτω, ώστε να έχουμε τα χειροπιαστά αποτελέσματα που αντικειμενικά μπορούμε να έχουμε, πάνω στα κύρια καθήκοντα: Στη συσπείρωση πολύ περισσότερων δυνάμεων γύρω από το Κόμμα. Να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για ένταξη στο Κόμμα και στην ΚΝΕ. Να βάλουμε γερές βάσεις για την ανασύνταξη στο κίνημα, να προωθήσουμε την Κοινωνική Συμμαχία. Βήματα γίνονται σ' αυτήν την κατεύθυνση, αλλά δεν έχουμε κατακτήσει την απαιτούμενη ικανότητα σε όλους τους κρίκους της κομματικής δομής, γεγονός που μειώνει την αποτελεσματικότητα της δουλειάς. Φαίνεται σαν να πηγαίνουμε μία μπρος μία πίσω. Δεν πρόκειται για ένα πρόβλημα που είναι κυρίως οργανωτικό, παρότι είναι και τέτοιο. Είναι καθοδηγητικό ζήτημα. Πρόβλημα έλλειψης σταθερού προσανατολισμού και σχεδίου για τη διεύρυνση του περίγυρου της Οργάνωσης και συσπείρωσης νέων δυνάμεων. Πρόβλημα καλύτερης ιεράρχησης των καθηκόντων. Ξεκαθαρίσματος κάθε φορά, σε κάθε δραστηριότητα, γιατί, τι κάνουμε, τι θέλουμε να πετύχουμε, πώς θα το πετύχουμε. Απαιτούνται επίσης ορισμένοι άλλοι παράγοντες για να γίνει πιο αποτελεσματική η δουλειά μας, στο Κόμμα και στο κίνημα, όπως είναι: Η βαθιά κατανόηση ότι η δουλειά που κάνουμε σήμερα για την προώθηση των στρατηγικών στόχων του Κόμματος μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα, που δεν φαίνονται με πρώτη ματιά. Οτι μέσα στη μαυρίλα της αντεπανάστασης, στους αρνητικούς συσχετισμούς που επηρεάζουν πολύ αρνητικά τις διαθέσεις των λαϊκών στρωμάτων, η δράση του Κόμματος μπορεί να επιδρά και επιδρά στην αντίθετη κατεύθυνση. Επιδρά θετικά και η δράση της ίδιας της εργατικής τάξης, όταν αυτή η δράση αντιπαλεύει όχι μόνο τις αντιλαϊκές πολιτικές και τις δυνάμεις που τις προωθούν, αλλά και το κεφάλαιο και την εξουσία του. Επιδρά το γεγονός ότι οι αγώνες που έγιναν μπορεί να μην κατάφεραν να εμποδίσουν να περάσουν τα μέτρα, αλλά βοήθησαν να καταδικαστούν βαθιά στη συνείδηση ενός μέρους του λαού αυτοί που τα εφάρμοσαν. Αυτό είναι μια σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχεια, με την προϋπόθεση ότι αυτή η λαϊκή πείρα δεν πρέπει να ξαναπαγιδευτεί σε νέες αυταπάτες για δήθεν «δίκαιη ανάπτυξη» ή στη λογική του μικρότερου κακού. Επιδρούν θετικά οι αγώνες που έγιναν όλο το τελευταίο διάστημα, γιατί είναι απάντηση στην επίθεση, στην προσπάθεια ενσωμάτωσης του κινήματος. Δημιουργούν δυνατότητες για την κλιμάκωση της πάλης.

Πάλη που συσσωρεύει ιδεολογική - πολιτική ενέργεια

Επίσης επιδρούν θετικά η δουλειά που κάνουμε για το σοσιαλισμό, για την Οκτωβριανή Επανάσταση, για την Ιστορία του Κόμματος, η απάντηση που δίνουμε στον αντικομμουνισμό, στη διαστρέβλωση, στις ανορθολογικές θεωρίες. Ολη αυτή η πάλη συσσωρεύει ιδεολογική - πολιτική ενέργεια. Βάζει βάσεις ώστε ευρύτερα τμήματα σήμερα να προβληματίζονται και κάποιοι απ' αυτά να αμφισβητούν το σάπιο και άδικο σύστημα. Βάζει βάσεις ώστε αργά ή γρήγορα να υποστούν ρήγματα τα ιδεολογικά και πολιτικά θεμέλια της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής. Να δημιουργούνται δυνατότητες ανατροπής. Να υποστούν ρήγματα οι συσχετισμοί που φαίνονται σήμερα μόνιμα παγιωμένοι και αμετάβλητοι. Για να περάσει το εργατικό κίνημα, όταν ωριμάσουν οι αντικειμενικές συνθήκες, στην κρίσιμη και αποφασιστική έφοδο.

Συζητάμε την πείρα μας ώστε να γινόμαστε πιο ικανοί

Ωστόσο, πρέπει να κατανοούμε αυτό που γίνεται αντικειμενικά, ότι αυτή η πάλη δεν είναι ευθύγραμμη. Η πρωτοπορία πρέπει να παίρνει υπόψη τα σκαμπανεβάσματα της ταξικής πάλης, για να προσαρμόζει τους τρόπους, τις μορφές της δουλειάς, τις «άμεσες διεκδικήσεις» στο κίνημα, χωρίς να χάνει «τα ταξικά της γυαλιά», χωρίς να εγκαταλείπει τους στόχους της. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια καμπή της ταξικής πάλης. Η υποχώρηση του κινήματος είναι φανερή. Το κρίσιμο ζήτημα είναι να μην παγιωθεί, να μην τραβήξει σε μάκρος αυτή η υποχώρηση. Εμείς θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να αλλάξει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αυτή η κατάσταση. Η ταξική πάλη έχει διαρκώς νέες, αυξημένες απαιτήσεις, που πρέπει να τις παίρνει υπόψη της η καθοδηγητική μας δουλειά. Προϋπόθεση είναι η μελέτη της πείρας από τους αγώνες. Η πιο συστηματική παρακολούθηση των εξελίξεων της δράσης της εργοδοσίας, του κράτους, των άλλων δυνάμεων. Να υπολογίζεται η επίδρασή τους στο λαό. Να διαμορφώνεται γραμμή και σχέδιο αντιμετώπισής τους. Να δουλεύουμε την τακτική μας υπολογίζοντας καλύτερα όλες τις εξελίξεις, την κατάσταση στο κίνημα.

Παράγοντες που πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας

Επίσης, στην πάλη του Κόμματος το επόμενο διάστημα πρέπει να προσπαθήσουμε να παίρνουμε υπόψη μια σειρά παράγοντες που μας υποχρεώνουν να προσαρμόζουμε πιο εύστοχα τη δράση μας. Οι διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις, που επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις που έγιναν και στο Συνέδριο, προσθέτουν νέα στοιχεία: Οτι εντείνονται οι ανταγωνισμοί για τα μεγάλα συμφέροντα των καπιταλιστικών χωρών, νέα πεδία αντιπαραθέσεων εμφανίζονται διαρκώς, όπως στη Β. Κορέα, με αφορμή το κουρδικό δημοψήφισμα στο Βόρειο Ιράκ, το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, τη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας και της Τουρκίας στη Συρία, την όξυνση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας κ.ά. Αυτά, σε συνδυασμό με τις τρομοκρατικές επιθέσεις του ISIS, αξιοποιούνται απ' την αστική προπαγάνδα για να περάσει ο φόβος μέσα στο λαό. Οτι η αστική τάξη ιδιαίτερα τώρα, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τη συμμετοχή της ΝΔ, άλλων αστικών κομμάτων, επιδιώκει να υποτάξει το λαό και το κίνημα στους δικούς της στρατηγικούς στόχους. Αυτόν το σκοπό υπηρετούν τα διάφορα «αναπτυξιακά συνέδρια» που οργανώνει η κυβέρνηση με τις περιφέρειες και με τη συμμετοχή επιχειρηματιών, στελεχών της ΝΔ και διαφόρων συνδικαλιστικών στελεχών. Η κυβέρνηση καλλιεργεί αυταπάτες ότι απ' αυτήν την ανάπτυξη θα υπάρξει όφελος για όλους, εξ ου και η «δίκαιη ανάπτυξη». Καλλιεργεί ψεύτικες ελπίδες, ότι με την «επιστροφή στην κανονικότητα», με τους «εθνικούς στόχους» θα αλλάξει η ζωή του λαού. Ταυτόχρονα, αναπτύσσει μια συστηματική τακτική αποπροσανατολισμού από τα κύρια προβλήματα του λαού, με «παραστάσεις» δήθεν προοδευτικότητας τη μια για την ταυτότητα φύλου και την άλλη με την καπηλεία των αγώνων του λαού, της Εθνικής Αντίστασης. Την ίδια ώρα που τσακίζει τα εργατικά δικαιώματα, καταδικάζει το λαό στη φτώχεια και την ανεργία, φέρνει νέα μέτρα για την παρεμπόδιση της απεργίας, την απελευθέρωση των απολύσεων. Ταυτόχρονα, από διάφορες κατευθύνσεις αναπτύσσεται ο αντικομμουνισμός, που σε κάθε περίπτωση αποτελεί συστατικό στοιχείο και προϋπόθεση για το πέρασμα της συνολικής αντιλαϊκής επίθεσης. Οτι η χώρα, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, εμπλέκεται όλο και πιο βαθιά στους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων, μέσα απ' τις πολυδιαφημιζόμενες επενδύσεις για την Ενέργεια, τους αγωγούς, τους δρόμους μεταφοράς και άλλους τομείς της οικονομίας. Εμπλέκεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς με την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, με την προετοιμασία του Αεροδρομίου του Αραξου για να δεχτεί πυρηνικά, με το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, με άλλες δραστηριότητες στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οτι στο εσωτερικό της χώρας υπάρχει μια μεγάλη μάζα ανθρώπων που αγανακτούν, προβληματίζονται, εκτιμούν το Κόμμα, αλλά είναι ευάλωτοι από τη δουλειά των άλλων δυνάμεων. Γι' αυτό υπογραμμίζουμε την ανάγκη όσο γίνεται να παρακολουθούμε αυτό που λέμε τις «υπόγειες διεργασίες» που συντελούνται. Η αγανάκτηση που συσσωρεύεται θα εκφρασθεί και μπορεί να εκφρασθεί θετικά, σε συσπείρωση με το ταξικό κίνημα, με τις άλλες ριζοσπαστικές συσπειρώσεις, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, εάν εμείς βρεθούμε κοντά τους, μπροστά στην οργάνωση της πάλης για τα προβλήματά τους, δυναμώνοντας τη συζήτηση για την πολιτική πρόταση του Κόμματος μαζί τους. Διαφορετικά η αγανάκτηση μπορεί να εκφρασθεί πολιτικά σε συντηρητική ή οπορτουνιστική κατεύθυνση. Αυτά, σε συνδυασμό με την προσπάθεια των αστικών κομμάτων να αναδιατάξουν τις δυνάμεις τους, ιδιαίτερα στο χώρο της «Κεντροαριστεράς», στην κατεύθυνση προετοιμασίας νέων συμμαχικών κυβερνητικών σχημάτων με σκοπό τον εγκλωβισμό του λαού. Το συνολικό συμπέρασμα από τις εξελίξεις είναι ότι απ' όλες τις κατευθύνσεις πυκνώνουν τα μηνύματα ότι τίποτα θετικό δεν φαίνεται για τον ελληνικό λαό, για τους άλλους λαούς. Οτι η ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, ο κίνδυνος της κλιμάκωσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου γίνονται πιο φανερά. Αρα, η ανάγκη της ανασύνταξης του κινήματος και της Κοινωνικής Συμμαχίας είναι πιο επιτακτική.

Καλά σχεδιασμένη, μαχητική και πρωτοπόρα δράση

Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, το Κόμμα δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Παρεμβαίνει δραστήρια, με συνδυασμένες μορφές σε πολιτική δράση, προβολή των θέσεών του για τις εξελίξεις, της πολιτικής του πρότασης, με κάλεσμα: Τώρα συσπείρωση, συμπαράταξη με το ΚΚΕ, που μπαίνει μπροστά στην πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενάντια στη ΝΔ και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, του αντικομμουνισμού, της αντίδρασης. Ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του εργαζόμενου λαού, για άλλη εξουσία - εργατική, για το σοσιαλισμό. Ταυτόχρονα, το Κόμμα επιδιώκει να δράσει πιο μαχητικά, πιο πρωτοπόρα μέσα στο κίνημα, για να αναπτυχθεί η πάλη ενάντια στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, σύμφωνα με τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους. Επιδιώκουμε απ' την ΚΕ μέχρι τα Γραφεία των ΚΟΒ να δουλέψουμε πιο εύστοχα, πιο καλά σχεδιασμένα, για την προώθηση των στόχων της ισχυροποίησης του Κόμματος και της ΚΝΕ, της ανασύνταξης του κινήματος, της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να βάλουμε πιο ισχυρές βάσεις, να δημιουργήσουμε καλύτερες προϋποθέσεις, να έχουμε μετρήσιμα αποτελέσματα για τη συνέχεια της πάλης. Τι σημαίνουν όμως πιο συγκεκριμένα όλα αυτά; Σημαίνουν ότι: Ολες οι δυνάμεις του Κόμματος πρωτοστατούν στην αποκάλυψη της πολιτικής της κυβέρνησης, των άλλων αστικών δυνάμεων, κυρίως στην προβολή και την προώθηση της πολιτικής πρότασης του Κόμματος. Γίνονται πιο ικανοί διαφωτιστές, προπαγανδιστές, στον αγώνα αυτό. Καταφέρνουν συνειδητά και με σχέδιο να εντάξουν τους πιο δραστήριους οπαδούς στη δράση για την υλοποίηση των καθηκόντων του Κόμματος. Αξιοποιούν τον «Ριζοσπάστη», τα άλλα έντυπα, αυξάνουν την κυκλοφορία τους. Δουλεύουν συστηματικά με τη μορφή της σύσκεψης, αλλά και με όλες τις άλλες μορφές πολιτικής δράσης, που εξοπλίζουν και οργανώνουν δυνάμεις. Διευρύνουν συνεχώς τον πολιτικό περίγυρο, τη συσπείρωση νέων δυνάμεων με το Κόμμα και την ΚΝΕ. Διαμορφώνουν εφεδρείες που τις προετοιμάζουν για ένταξη στο Κόμμα. Ολες οι δυνάμεις του Κόμματος και της ΚΝΕ πρωτοστατούν στην οργάνωση της λαϊκής πάλης. Μπαίνουν μπροστά στα συνδικάτα, στις Επιτροπές Αγώνα, στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Στους αγροτικούς συλλόγους, στους συλλόγους των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών, της νεολαίας, των γυναικών, παντού. Κανένα λαϊκό πρόβλημα, του μισθού, της σύνταξης, της φοροληστείας, των πλειστηριασμών, της Παιδείας, της Υγείας, της προστασίας του περιβάλλοντος, του πολιτισμού, του αθλητισμού, δεν είναι ξένο για τους κομμουνιστές. Κανένας αγώνας δεν τους αφήνει αδιάφορους. Υπάρχει θετική πείρα απ' την παρέμβασή μας σε όλα τα μέτωπα πάλης. Παλεύουν για τον ταξικό, αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό του κινήματος, για να έρχεται σε ρήξη με τις πραγματικές αιτίες, τους υπεύθυνους, το σύστημα. Ζήτημα - «κλειδί» η ζύμωση, η διαπάλη μέσα στο κίνημα. Στην πάλη αυτή απαιτείται να γινόμαστε πιο ικανοί, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε έγκαιρα τα πιο μικρά αγωνιστικά σκιρτήματα, τις σπίθες των αγώνων που θα ανάβουν φωτιές εξαιτίας της όξυνσης των λαϊκών προβλημάτων. Να πρωτοστατούμε στην οργάνωση, στην κλιμάκωσή τους, στην αλληλεγγύη, στην αγωνιστική περιφρούρησή τους. Να μη διστάζουμε να διαθέτουμε κόπους και θυσίες για τα δίκια της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού. Μόνο έτσι θα κατακτάμε εμπιστοσύνη, κύρος, θα συνεχίζουμε την παράδοση ως Κόμμα των αγώνων και των θυσιών. Οι δυνάμεις του Κόμματος έχουν ένα δύσκολο και σύνθετο καθήκον, αυτό της σύνδεσης του καθημερινού αγώνα με την προοπτική της πάλης, για αλλαγή τάξης στην εξουσία. Σ' αυτήν την κατεύθυνση απαιτείται η ζύμωση, η διαπάλη στο κίνημα, στο ίδιο το περιεχόμενο του αγώνα, που πρέπει να μπολιάζεται με τη διεκδίκηση των πραγματικών αναγκών, των δυνατοτήτων αυτές να ικανοποιηθούν. Ανάδειξη ότι το εμπόδιο είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και η εξουσία, που πρέπει να φύγουν από τη μέση. Γραμμή πάλης που χωρίς την αυτοτελή ιδεολογική και πολιτική δουλειά του Κόμματος δεν μπορεί να περπατήσει. Ζήτημα - «κλειδί» για να συνδέεται ο καθημερινός αγώνας με το περιεχόμενο των διεκδικήσεων που ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες, είναι να μην αποσπάται από τα άμεσα και καυτά προβλήματα, να συνδέεται με τον αγώνα για να περιοριστούν οι συνέπειες της επίθεσης, να κερδηθούν ακόμα και σήμερα μέτρα που έστω και προσωρινά ανακουφίζουν τους εργαζόμενους. Με αυτόν τον προσανατολισμό είναι ανάγκη να δράσουμε ενιαία, για να ανταποκριθούμε στις σύνθετες συνθήκες της πάλης. Ταυτόχρονα, να πάρουμε όλα τα αναγκαία οργανωτικά μέτρα ενίσχυσης της παρέμβασής μας στο κίνημα, αύξηση της προσφοράς, της αποδοτικότητας πρώτα απ' όλα των στελεχών, που πρέπει να ανοίγουν δρόμους, να δίνουν λύσεις στις δυσκολίες, να δίνουν το παράδειγμα. Μπορούμε μπροστά στον εορτασμό των 100 χρόνων του ΚΚΕ να μετρήσουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα: Στη μεγαλύτερη συμμετοχή εργαζομένων, νεολαίας και γυναικών σε όλες τις δραστηριότητες των σωματείων, σε όλους τους φορείς του κινήματος. Στη συσπείρωση περισσότερων δυνάμεων με τα συνδικάτα και τις Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με τους συλλόγους στις άλλες ριζοσπαστικές συσπειρώσεις του κινήματος, των αυτοαπασχολούμενων, της αγροτιάς, των φοιτητών - σπουδαστών, της νεολαίας. Να έχουμε νέες και περισσότερες επιτυχίες στις αρχαιρεσίες, στην αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων. Να διευρύνεται με την παρέμβαση του Κόμματος η αγωνιστική πρωτοπορία μέσα στο κίνημα και ταυτόχρονα να δημιουργούνται δυνατότητες ώστε οι πιο ώριμοι και μαχητικοί αγωνιστές να συσπειρώνονται και να εντάσσονται στο Κόμμα. Το Κόμμα είναι καλύτερα εξοπλισμένο, καλύτερα προετοιμασμένο. Με μεγαλύτερη απαιτητικότητα από τον εαυτό μας, μπορούμε πιο αποτελεσματικά να προωθήσουμε τους στόχους μας.

Του
Κώστα ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ*
Ο Κ. Παρασκευάς είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ