Απογειώθηκε η στρατιωτική «συνεργασία» και εμπλοκή

Κεντρικό ζήτημα στις διμερείς επαφές η χρήση της βάσης της Σούδας και άλλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Ελλάδα

Το αμερικανικό αντιτορπιλικό «USS Porter» δεμένο στη Σούδα

Ο Αλ. Τσίπρας μεταβαίνει στις ΗΠΑ, συνοδευόμενος μεταξύ άλλων από τον υπουργό Αμυνας Π. Καμμένο, έχοντας στις βαλίτσες του ένα μάτσο «δάφνες» από την ...απογείωση επί της πρωθυπουργίας του της λεγόμενης «διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας».
Κορωνίδα αυτής της συνεργασίας είναι αναμφισβήτητα η χρήση από τους Αμερικανούς της αεροναυτικής βάσης της Σούδας, για την οποία άλλωστε ο ίδιος ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζ. Πάιατ δήλωνε πρόσφατα ότι «τον τελευταίο καιρό έχει εντατικοποιηθεί η συνεργασία μας και είμαστε πιο ενεργοί παρά ποτέ στη βάση της Σούδας, λόγω του μεγάλου αριθμού των επιχειρήσεων που κάνουμε στην Ανατολική Μεσόγειο και της προτεραιότητας της κυβέρνησης Τραμπ για τη στρατιωτική καταστροφή του ISIS...».
Οπως παρατηρούσε άλλωστε ο πρέσβης, «διατηρήσαμε ισχυρούς τους δεσμούς της συνεργασίας μας καθ' όλη τη διάρκεια του πρώτου έτους της θητείας μου στην Ελλάδα», γεγονός που απέδωσε και «στη σαφή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης στη συμμαχία με τις ΗΠΑ». Ως «πυλώνες της συνεργασίας» χαρακτήρισε τους τομείς της άμυνας, της «ασφάλειας» και της καταπολέμησης της «τρομοκρατίας».
Τώρα, αυτό που συζητιέται είναι η επέκταση της συμφωνίας χρήσης της βάσης για πέντε τουλάχιστον χρόνια, ώστε να μπορούν οι ΗΠΑ να κάνουν έναν πιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό σε ό,τι αφορά την διαμόρφωση των εγκαταστάσεων και τις επιχειρησιακές τους αποστολές.
Θυμίζουμε ότι «καμάρι» της βάσης είναι το περίφημο κρηπίδωμα Κ-14. Με μήκος περίπου 300 μέτρων, μπορεί να δένουν εκεί αεροπλανοφόρα, γεγονός που το καθιστά τη μοναδική τέτοια πλατφόρμα στη Μεσόγειο. Διόλου τυχαία, και καθώς αυξάνεται η συγκέντρωση πολεμικών μέσων στην Ανατολική Μεσόγειο, έχουν δέσει εκεί το τελευταίο διάστημα γιγαντιαία αμερικανικά αεροπλανοφόρα («USS George H.W. Bush» «USS Dwight D. Eisenhower»), όπως και ελικοπτεροφόρα («USS Wasp»).
Οι ίδιοι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, διπλωμάτες και στρατιωτικοί, έχουν αναγνωρίσει δημόσια τη στρατηγική σημασία της βάσης για την προβολή της ισχύος τους στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, καθώς είναι η μοναδική βάση σε όλο τον άξονα από το Νόρφολκ της Βιρτζίνια στις ακτές των ΗΠΑ στον Ατλαντικό, μέχρι τη ναυτική τους βάση «Diego Garcia» σε ένα νησί καταμεσής του Ινδικού Ωκεανού, που μπορεί να δέσει αεροπλανοφόρο, να σβήσει τον αντιδραστήρα με τον οποίο λειτουργεί, να ανεφοδιαστεί, να προχωρήσει σε συντήρηση και επισκευές.

Δικτύωση και με άλλα σημεία ενδιαφέροντος...

Στον απόηχο, εξάλλου, αντιθέσεων μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και των ΗΠΑ, διακινούνται σενάρια για μετεγκατάσταση στη Σούδα αμερικανικών δυνάμεων από τη βάση τους στο Ιντσιρλίκ. Π.χ. να μεταφερθούν εκεί πεζοναύτες και ιπτάμενα μέσα που έχουν έδρα το Ιντσιρλίκ, ή να σταθμεύουν εκεί αμερικανικά drones, στα πρότυπα της αντίστοιχης βάσης των ΗΠΑ στη Σιγκονέλα της Σικελίας. Γι' αυτό το σκοπό, μάλιστα, γράφτηκε ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι επισκέφτηκαν πρόσφατα στρατιωτικά αεροδρόμια και εγκαταστάσεις σε Λάρισα και Ανδραβίδα.
Σε ό,τι αφορά το Ιντσιρλίκ, ο ίδιος ο πρώην ανώτατος διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, Αμερικανός ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης, έχει δηλώσει ότι «θα ήταν σοφό» για το ΝΑΤΟ να σκεφτεί ένα Σχέδιο Β' για την περίπτωση που η Συμμαχία εκδιωχθεί από εκεί. Οτι μια άμεση εναλλακτική βάση για τους περίπου 2.500 Αμερικανούς στρατιωτικούς θα ήταν η χώρα μας, «η οποία σίγουρα έχει εξαίρετες υποδομές, τόσο στην Κρήτη όσο και στην ηπειρωτική Ελλάδα».
Εξάλλου, δεν πάει καιρός απ' όταν διέρρευσαν βάσιμες πληροφορίες ότι στην αεροπορική βάση του Αραξου έχουν προχωρήσει η συντήρηση, η επισκευή και ο εκσυγχρονισμός υποδομών της, προκειμένου, όπως φημολογείται, να εγκατασταθούν εκεί αμερικανικά πυρηνικά όπλα, που ο ελληνικός λαός και με την πάλη του τα είχε διώξει προηγούμενες δεκαετίες.
Η κυβέρνηση, μετά τις επανειλημμένες αναφορές του ΚΚΕ στο ζήτημα, προσπάθησε να το διαψεύσει, γεννώντας ωστόσο πρόσθετη ανησυχία, καθότι δεν έκανε τίποτε περισσότερο απ' ό,τι οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που πρώτα διέψευδαν την ύπαρξη πυρηνικών στον Αραξο, για να ανακοινώσουν κάποιο διάστημα μετά ότι τα «ανύπαρκτα» πυρηνικά τελικά ...απομακρύνθηκαν από τη βάση.
Παράλληλα, στο φόντο των προηγούμενων επισκέψεων Καμμένου στις ΗΠΑ, όπως και των αρχηγών ΓΕΕΘΑ και ΓΕΣ, συνεννοήσεων που έχουν γίνει σε υψηλό επίπεδο και στην Αθήνα, οι Αμερικανοί θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, οδικό και λοιπό δίκτυο, σιδηροδρομικό κ.λπ., για την προώθηση δυνάμεών τους στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων.

Συνεκπαιδεύσεις και συνεργασίες

Επίσης, η επαύξηση των συνεκπαιδεύσεων προβλέπεται να επεκταθεί και στους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και στις ειδικές επιχειρήσεις. Θα συνεχίσουν δηλαδή να έρχονται εδώ πολεμικά αεροσκάφη, στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ, προσωπικό και άλλα μέσα, για κοινές ασκήσεις, καθώς οι Αμερικανοί, πέραν του γεγονότος ότι προωθούν έστω και περιοδικά πρόσθετες δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, βρίσκουν ταυτόχρονα την ευκαιρία να εκπαιδευτούν σε ένα σύνθετο γεωγραφικό ανάγλυφο και να προετοιμάζονται για «απαιτητικά» πεδία, όπου θα επιχειρήσουν αργότερα.
Παραπέρα, προγραμματίζεται η ακόμα πιο συχνή συμμετοχή Αμερικανών στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες του ΝΑΤΟικού Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής στη Σούδα, το οποίο εκπαιδεύει προσωπικό σε ζητήματα θαλάσσιας ασφάλειας.
Λέγεται επίσης ότι κατόπιν πρότασης της ελληνικής πλευράς, υπάρχει καταρχήν συμφωνία της αμερικανικής πλευράς να συμμετέχουν πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στη συνοδεία των αμερικανικών αεροπλανοφόρων που επιχειρούν στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, «απελευθερώνοντας» έτσι άλλα αμερικανικά πλοία από αυτήν την αποστολή, ώστε να καταπλεύσουν και να επιχειρήσουν σε άλλα μέτωπα. Συν τα ελληνικά πολεμικά πλοία, υποβρύχια και τα αεροσκάφη εναέριας επιτήρησης που αποστέλλονται για περιπολίες στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο σε αποστολές του ΝΑΤΟ («Sea Guardian») και της ΕΕ («Sophia»), ελέγχοντας στον κρίσιμο αυτό δίαυλο τον πλου πλοίων άλλων, ανταγωνιστικών προς τις ΗΠΑ ιμπεριαλιστικών κέντρων και ισχυρών καπιταλιστικών κρατών.
Στο ίδιο πλάνο ελέγχου ενός ακόμα κρίσιμου διαύλου, η κυβέρνηση κάλεσε να παραταχθεί στο Αιγαίο μία εκ των τεσσάρων αρμάδων του ΝΑΤΟ, η SNMG2, με πρόσχημα το Προσφυγικό, και στην πράξη ελέγχοντας τον πλου ρωσικών πλοίων προς και από Συρία...

Ξεχωριστό «κεφάλαιο» η αμυντική βιομηχανία

Ξεχωριστό, σημαντικό κεφάλαιο του διμερούς «κομπρεμί» είναι η λεγόμενη αμυντική βιομηχανία. Εξ ου και ο αν. υπουργός Αμυνας Δ. Βίτσας βρέθηκε αρχές της βδομάδας στις ΗΠΑ, για τη διεθνή έκθεση αμυντικών συστημάτων AUSA 2017, όπου και ανακοινώθηκε η ίδρυση παραρτήματος της AUSA (Association of US Army) στην Ελλάδα.
Απευθύνοντας ομιλία σε εκδήλωση για τη «δικτύωση» της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας («hellenic industry networking event»), εστίασε στην αμυντική βιομηχανία και διαπίστωσε ότι «κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις έχουν γίνει πιο ουσιαστικές. Ειδικά στο πλαίσιο της αμυντικής βιομηχανικής συνεργασίας έχουν αναληφθεί πρωτοβουλίες για μια πιο στενή συνεργασία σε θέματα εξοπλισμών. Εχει μεγάλη σημασία η ύπαρξη προοπτικών και προσδοκιών για ουσιαστική και διαρκή συνεργασία μεταξύ των αμυντικών βιομηχανιών των δύο χωρών».
Θύμισε, επίσης, ότι «οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες διατηρούν επί σειρά ετών στενές σχέσεις με τις αμερικάνικες εταιρείες», υπογραμμίζοντας ότι «οι συνεργασίες αυτές έχουν στρατηγικό χαρακτήρα και μεγάλες προοπτικές για κάλυψη της ευρύτερης περιοχής με επίκεντρο την Ελλάδα». «Απώτερος στόχος», συνέχισε, «είναι η Ελλάδα να αποτελέσει - σε επίπεδο βιομηχανίας - ένα περιφερειακό κέντρο υποστήριξης των οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, τόνισε, καλώντας τους Αμερικανούς να «επενδύσουν» στην ελληνική αμυντική βιομηχανία, ότι «έχει μεγάλες προοπτικές διείσδυσης στις διεθνείς αγορές και κυρίως σε αυτές των χωρών της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Ταυτόχρονα, αποτελεί πυλώνα υποστήριξης των προσπαθειών που κάνουμε στην Ελλάδα για να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά, σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αστάθεια».