(ΣΤ) Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, την εποχή που οι φωτιές
μαίνονταν, είδαν το φως της δημοσιότητας καταγγελίες ότι το πυροσβεστικό
σώμα ήταν αποδυναμωμένο επειδή είχε διαθέσει κάπου 700 πυροσβέστες στην
υπηρεσία της Fraport. Ειδικά στα νησιά του Ιονίου, δεν υπήρχε σταθμός
πυροσβεστικής υπηρεσίας που να μην έχει διαθέσει προσωπικό στην ασφάλεια
των τοπικών αεροδρομίων.
Και καλά να αγαναχτεί ο απλός κόσμος με αυτή την "αποκάλυψη". Οι δημοσιογράφοι, όμως, θα μπορούσαν να ρίξουν μια ματιά στην σύμβαση πριν αρχίσουν να χτυπιούνται, λες και ανακάλυψαν το ζεστό νερό:
"Σύμφωνα με τους όρους της παρούσας σύμβασης, το Δημόσιο (...) θα παρέχει υποστήριξη στον παραχωρησιούχο σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών διάσωσης και πυρόσβεσης (είτε εφαρμόζοντας νόμους που επιτρέπουν την πλήρη παροχή των εν λόγω υπηρεσιών από τον παραχωρησιούχο είτε διασφαλίζοντας ότι είναι διαθέσιμο το Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδος ως ανάδοχος και ότι δεν θα χρεώνει περισσότερο από τις εύλογες άμεσες δαπάνες του για τις εν λόγω υπηρεσίες)" [σελ. 72-74, § 4.3.2, εδάφιο ιβ].
Αν σας φαίνεται τρελό να στέλνει το κράτος πυροσβέστες να φυλάνε μια ιδιωτική επιχείρηση, πάρτε μια ανάσα και ηρεμήστε. Δεν είναι η πρώτη φορά που το δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να θέτει τις υπηρεσίες του στην διάθεση ενός ιδιώτη. Παρόμοιες συμφωνίες έχουν γίνει και με την Cosco και, προφανώς, θα γίνουν και με κάθε "επενδυτή" που έρχεται να βάλει χέρι στην περιουσία μας. Γιατί να μπαίνει ο άνθρωπος σε έξοδα, όταν το "κακό" (μη το ξεχνάμε αυτό!) κράτος μπορεί να τον βοηθήσει να κάνει την δουλειά του περίπου τζάμπα;
(Ζ) Βεβαίως, το δημόσιο δεν βοηθάει την Fraport μόνο με τον παραπάνω τρόπο. Μετά την "αποζημιώσιμη μεταβολή νομοθεσίας", για την οποία μιλήσαμε χτες, μεταξύ των "ορισμών" που παρατίθενται στην αρχή της σύμβασης, ανακαλύπτουμε άλλον έναν περίεργο όρο, τις "άδειες ευθύνης δημοσίου":
"Ως Άδειες Ευθύνης Δημοσίου νοούνται τα Πιστοποιητικά Αεροδρομίου καθώς και οι Υφιστάμενες Άδειες Κατασκευαστικών Έργων, οι Υφιστάμενες Περιβαλλοντικές Άδειες και οι Υφιστάμενες Άδειες Λειτουργίας" [σελ. 9].
Θα έλεγε κανείς ότι, αφού μιλάμε για "υφιστάμενες" άδειες, ας πάει και το παλιάμπελο κι ας αφήσουμε τον επενδυτή να τις χρησιμοποιεί έστω κι αν τις έχουμε χρυσοπληρώσει. Αμ δε! Όλες αυτές οι άδειες υπόκεινται σε τροποποιήσεις από καιρού εις καιρόν (ανάλογα με τις οδηγίες που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Ένωση) και για να τροποποιηθούν απαιτούνται σχετικές μελέτες, οι οποίες σχεδόν πάντα καταλήγουν σε δαπάνες απαραίτητες για την υλοποίησή τους. Όλες αυτές οι δαπάνες που θα προκύψουν, θα βαρύνουν το ελληνικό δημόσιο. Να συνεχίσουμε την ανάγνωση;
- (Ι) "(...) το Δημόσιο θα ευθύνεται (...) για όλα τα βασικά έξοδα ηχομόνωσης τα οποία συνίστανται σε έξοδα μόνωσης κτιρίων εκτός του σχετικού περιφερειακού αεροδρομίου, τα οποία βρίσκονται σε περιοχές όπου τα επίπεδα ηχορύπανσης είναι υψηλότερα από τα όρια που ισχύουν κατά την ημερομηνία έναρξης παραχώρησης" [σελ. 103, § 8.1.1].
- (ΙΙ) "Εάν δεν υφίστανται έγκυροι περιβαλλοντικοί όροι (...) το Δημόσιο θα ευθύνεται για κάθε σχετικές και εύλογες δαπάνες (σ.σ.: προφανώς ο συντάκτης του κειμένου έχει σοβαρό πρόβλημα με τα ελληνικά του) που θα προκύψουν στον παραχωρησιούχο σε σχέση με την συμμόρφωση με οποιεσδήποτε απαιτήσεις των πρώτων περιβαλλοντικών όρων που θα εκδοθούν μετά την ημερομηνία του διαγωνισμού παραχώρησης" [σελ. 118-119, § 13.2.4.α].
- (ΙΙΙ) "Το Δημόσιο θα ευθύνεται για τις ζημιές που απορρέουν άμεσα από κάποια υφιστάμενη μόλυνση και την ηχομόνωση αρχικής στάθμης θορύβου (...) και συμφωνεί να αποζημιώνει τον παραχωρησιούχο και να τον κρατά αζήμιο από κάθε ευθύνη που υφίσταται ή τον βαρύνει ως άμεσο επακόλουθο των επιπτώσεων κάθε υφιστάμενης μόλυνσης και της ηχομόνωσης αρχικής στάθμης θορύβου (...) και θα αποζημιώνει τον παραχωρησιούχο για όλες τις ζημίες που θα υποστεί ως άμεσο επακόλουθο αυτής της υφιστάμενης μόλυνσης και της ηχομόνωσης αρχικής στάθμης θορύβου" [σελ. 120, § 13.4.1].
(Η) Το ελληνικό δημόσιο δεν αφήνει ακάλυπτη την Fraport ούτε σε προβλήματα που οφείλονται σε ανωτέρα βία:
- Ι. "Με την επιφύλαξη του άρθρου 25.4 (Παρατεταμένα Γεγονότα Ανωτέρας Βίας), όλα τα γεγονότα Ανωτέρας Βίας (...) τα οποία (...) έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ικανότητα του παραχωρησιούχου να εκτελέσει τις υπηρεσίες αεροδρομίου θεωρούνται Γεγονότα Ευθύνης Δημοσίου και το Δημόσιο θα αποζημιώνει τον παραχωρησιούχο" [σελ. 179, § 25.3].
- ΙΙ. "Εάν δεν μπορεί να προσδιοριστεί άμεσα αν το Γεγονός Ανωτέρας Βίας θα εξελιχθεί σε Παρατεταμένο Γεγονός Ανωτέρας Βίας (...) ο παραχωρητής, το δημόσιο και ο παραχωρησιούχος θα προβούν σε οποιοδήποτε εύλογο μέτρο ώστε να συνεχιστούν οι δραστηριότητες παραχώρησης, με χρήση ασφαλιστικών αποζημιώσεων και τυχόν οφειλόμενων αποζημιώσεων από το δημόσιο" [σελ. 178,
§ 25.1.5].
Λογικά πράγματα. Έτσι δεν τρέχει το κράτος ως αρωγός και στις περιπτώσεις όπου επαγγελματίες, αγρότες, βιοτέχνες κλπ πλήττονται από γεγονότα ανωτέρας βίας; Έτσι, βέβαια! Ακριβώς έτσι!
Ξέρω ότι τέτοιου είδους κείμενα είναι κουραστικά, οπότε κάπου εδώ σταματώ για σήμερα. Όμως, θα συνεχίσουμε το ξεσκόνισμα αυτής της σύμβασης. Και θα το συνεχίσουμε επειδή κάπως έτσι είναι όλες οι συμβάσεις που υπογράφει το ελληνικό κράτος στο πλαίσιο της επιχειρούμενης "ιδιωτικοποιήσης" της ελληνικής δημόσιας περιουσίας και δεν βλάφτει να ανακαλύψουμε μερικές λεπτομέρειες από εκείνες που δύσκολα θα γίνουν γνωστές μέσω των συστημικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης.
Και κάτι τελευταίο. Στην προηγούμενη πρόταση έβαλα εσκεμμένα την λέξη "ιδιωτικοποίηση" μέσα σε εισαγωγικά, επειδή για να ιδιωτικοποιηθεί κάτι πρέπει να το πάρει ιδιώτης. Όμως, η Fraport δεν είναι ιδιωτική εταιρεία αφού ανήκει κατά 70% στο γερμανικό δημόσιο. Είπατε κάτι; Χαίρετε.
Και καλά να αγαναχτεί ο απλός κόσμος με αυτή την "αποκάλυψη". Οι δημοσιογράφοι, όμως, θα μπορούσαν να ρίξουν μια ματιά στην σύμβαση πριν αρχίσουν να χτυπιούνται, λες και ανακάλυψαν το ζεστό νερό:
"Σύμφωνα με τους όρους της παρούσας σύμβασης, το Δημόσιο (...) θα παρέχει υποστήριξη στον παραχωρησιούχο σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών διάσωσης και πυρόσβεσης (είτε εφαρμόζοντας νόμους που επιτρέπουν την πλήρη παροχή των εν λόγω υπηρεσιών από τον παραχωρησιούχο είτε διασφαλίζοντας ότι είναι διαθέσιμο το Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδος ως ανάδοχος και ότι δεν θα χρεώνει περισσότερο από τις εύλογες άμεσες δαπάνες του για τις εν λόγω υπηρεσίες)" [σελ. 72-74, § 4.3.2, εδάφιο ιβ].
Αν σας φαίνεται τρελό να στέλνει το κράτος πυροσβέστες να φυλάνε μια ιδιωτική επιχείρηση, πάρτε μια ανάσα και ηρεμήστε. Δεν είναι η πρώτη φορά που το δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να θέτει τις υπηρεσίες του στην διάθεση ενός ιδιώτη. Παρόμοιες συμφωνίες έχουν γίνει και με την Cosco και, προφανώς, θα γίνουν και με κάθε "επενδυτή" που έρχεται να βάλει χέρι στην περιουσία μας. Γιατί να μπαίνει ο άνθρωπος σε έξοδα, όταν το "κακό" (μη το ξεχνάμε αυτό!) κράτος μπορεί να τον βοηθήσει να κάνει την δουλειά του περίπου τζάμπα;
 |
| Να υποθέσουμε ότι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας συμφώνησε με την Fraport να αναλάβει το κόστος συντήρησης κάποιων οχημάτων και μηχανημάτων κρυφά από τον αρμόδιο υπουργό; |
(Ζ) Βεβαίως, το δημόσιο δεν βοηθάει την Fraport μόνο με τον παραπάνω τρόπο. Μετά την "αποζημιώσιμη μεταβολή νομοθεσίας", για την οποία μιλήσαμε χτες, μεταξύ των "ορισμών" που παρατίθενται στην αρχή της σύμβασης, ανακαλύπτουμε άλλον έναν περίεργο όρο, τις "άδειες ευθύνης δημοσίου":
"Ως Άδειες Ευθύνης Δημοσίου νοούνται τα Πιστοποιητικά Αεροδρομίου καθώς και οι Υφιστάμενες Άδειες Κατασκευαστικών Έργων, οι Υφιστάμενες Περιβαλλοντικές Άδειες και οι Υφιστάμενες Άδειες Λειτουργίας" [σελ. 9].
Θα έλεγε κανείς ότι, αφού μιλάμε για "υφιστάμενες" άδειες, ας πάει και το παλιάμπελο κι ας αφήσουμε τον επενδυτή να τις χρησιμοποιεί έστω κι αν τις έχουμε χρυσοπληρώσει. Αμ δε! Όλες αυτές οι άδειες υπόκεινται σε τροποποιήσεις από καιρού εις καιρόν (ανάλογα με τις οδηγίες που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Ένωση) και για να τροποποιηθούν απαιτούνται σχετικές μελέτες, οι οποίες σχεδόν πάντα καταλήγουν σε δαπάνες απαραίτητες για την υλοποίησή τους. Όλες αυτές οι δαπάνες που θα προκύψουν, θα βαρύνουν το ελληνικό δημόσιο. Να συνεχίσουμε την ανάγνωση;
- (Ι) "(...) το Δημόσιο θα ευθύνεται (...) για όλα τα βασικά έξοδα ηχομόνωσης τα οποία συνίστανται σε έξοδα μόνωσης κτιρίων εκτός του σχετικού περιφερειακού αεροδρομίου, τα οποία βρίσκονται σε περιοχές όπου τα επίπεδα ηχορύπανσης είναι υψηλότερα από τα όρια που ισχύουν κατά την ημερομηνία έναρξης παραχώρησης" [σελ. 103, § 8.1.1].
- (ΙΙ) "Εάν δεν υφίστανται έγκυροι περιβαλλοντικοί όροι (...) το Δημόσιο θα ευθύνεται για κάθε σχετικές και εύλογες δαπάνες (σ.σ.: προφανώς ο συντάκτης του κειμένου έχει σοβαρό πρόβλημα με τα ελληνικά του) που θα προκύψουν στον παραχωρησιούχο σε σχέση με την συμμόρφωση με οποιεσδήποτε απαιτήσεις των πρώτων περιβαλλοντικών όρων που θα εκδοθούν μετά την ημερομηνία του διαγωνισμού παραχώρησης" [σελ. 118-119, § 13.2.4.α].
- (ΙΙΙ) "Το Δημόσιο θα ευθύνεται για τις ζημιές που απορρέουν άμεσα από κάποια υφιστάμενη μόλυνση και την ηχομόνωση αρχικής στάθμης θορύβου (...) και συμφωνεί να αποζημιώνει τον παραχωρησιούχο και να τον κρατά αζήμιο από κάθε ευθύνη που υφίσταται ή τον βαρύνει ως άμεσο επακόλουθο των επιπτώσεων κάθε υφιστάμενης μόλυνσης και της ηχομόνωσης αρχικής στάθμης θορύβου (...) και θα αποζημιώνει τον παραχωρησιούχο για όλες τις ζημίες που θα υποστεί ως άμεσο επακόλουθο αυτής της υφιστάμενης μόλυνσης και της ηχομόνωσης αρχικής στάθμης θορύβου" [σελ. 120, § 13.4.1].
(Η) Το ελληνικό δημόσιο δεν αφήνει ακάλυπτη την Fraport ούτε σε προβλήματα που οφείλονται σε ανωτέρα βία:
- Ι. "Με την επιφύλαξη του άρθρου 25.4 (Παρατεταμένα Γεγονότα Ανωτέρας Βίας), όλα τα γεγονότα Ανωτέρας Βίας (...) τα οποία (...) έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ικανότητα του παραχωρησιούχου να εκτελέσει τις υπηρεσίες αεροδρομίου θεωρούνται Γεγονότα Ευθύνης Δημοσίου και το Δημόσιο θα αποζημιώνει τον παραχωρησιούχο" [σελ. 179, § 25.3].
- ΙΙ. "Εάν δεν μπορεί να προσδιοριστεί άμεσα αν το Γεγονός Ανωτέρας Βίας θα εξελιχθεί σε Παρατεταμένο Γεγονός Ανωτέρας Βίας (...) ο παραχωρητής, το δημόσιο και ο παραχωρησιούχος θα προβούν σε οποιοδήποτε εύλογο μέτρο ώστε να συνεχιστούν οι δραστηριότητες παραχώρησης, με χρήση ασφαλιστικών αποζημιώσεων και τυχόν οφειλόμενων αποζημιώσεων από το δημόσιο" [σελ. 178,
§ 25.1.5].
Λογικά πράγματα. Έτσι δεν τρέχει το κράτος ως αρωγός και στις περιπτώσεις όπου επαγγελματίες, αγρότες, βιοτέχνες κλπ πλήττονται από γεγονότα ανωτέρας βίας; Έτσι, βέβαια! Ακριβώς έτσι!
 |
| Απρίλιος 2016: 20.000 θέσεις εργασίας - Απρίλιος 2017: 70.000 θέσεις εργασίας - Απρίλιος 2018: ;;; |
Ξέρω ότι τέτοιου είδους κείμενα είναι κουραστικά, οπότε κάπου εδώ σταματώ για σήμερα. Όμως, θα συνεχίσουμε το ξεσκόνισμα αυτής της σύμβασης. Και θα το συνεχίσουμε επειδή κάπως έτσι είναι όλες οι συμβάσεις που υπογράφει το ελληνικό κράτος στο πλαίσιο της επιχειρούμενης "ιδιωτικοποιήσης" της ελληνικής δημόσιας περιουσίας και δεν βλάφτει να ανακαλύψουμε μερικές λεπτομέρειες από εκείνες που δύσκολα θα γίνουν γνωστές μέσω των συστημικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης.
Και κάτι τελευταίο. Στην προηγούμενη πρόταση έβαλα εσκεμμένα την λέξη "ιδιωτικοποίηση" μέσα σε εισαγωγικά, επειδή για να ιδιωτικοποιηθεί κάτι πρέπει να το πάρει ιδιώτης. Όμως, η Fraport δεν είναι ιδιωτική εταιρεία αφού ανήκει κατά 70% στο γερμανικό δημόσιο. Είπατε κάτι; Χαίρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου