6 Αυγ 2012

Καθ' οδόν: Στην Τυνησία


Καθ' οδόν: Στην Τυνησία
Στην παλιά πόλη Μεντίνα
Μπαίνοντας ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου, κι ενώ είχαμε σκοπό να στραφούμε σε ανάλογες εικόνες, κάπως πιο βροχερές, πιο συννεφιασμένες, τα σχέδιά μας, ανατράπηκαν ευχάριστα... Ο φίλος της στήλης και συγγραφέας Βασίλης Λιόγκαρης, ταξίδεψε στη ζεστή - κυριολεκτικά και μεταφορικά - Τυνησία και μας μεταφέρει εικόνες που συναρπάζουν. Ετσι, οι... ψυχρότερες περιοχές, μπορούν να περιμένουν, μέχρι τη μεθεπόμενη Κυριακή. Και δικαίως...
Ανατολή και Δύση
«Ε..., λοιπόν, είναι παρά πολύ ενδιαφέρον να επισκεφτεί κανείς την Τυνήσια. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Μόνο που βαθιά μέσα στη νύχτα - (έτσι έχουνε κανονίσει τα δρομολόγια) - σε παίρνει το αεροπλάνο, ώστε με το λιόβγαλμα να έχεις πατήσει το πόδι σου στην Τυνησία, στην πόλη Μόναστηρ και να σε υποδεχτεί ένα φρεσκότατο δροσερό αεράκι κάνοντάς σε να ξεχάσεις τον αθηναϊκό καύσωνα (29 βαθμοί εκείνη την ώρα).
Η Τυνησία πιάνει τη βόρειο άκρη της Αφρικής, ανάμεσα στην Αλγερία και τη Λιβύη, βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα και είναι λίγο μεγαλύτερη από την Ελλάδα. Το νότιό της μέρος καλύπτεται από τη μεγάλη και γνωστή έρημο της Σαχάρας. Η Τυνησία έχει ανατολίτικο τρόπο ζωής, ανατολίτικη νοοτροπία, ανατολίτικη κουλτούρα, νύχτες μαγικές κι ονειρεμένες στην Αραπιά, αλλά της αρέσει να μιμιτίζει, να δυτικοβλέπει για να φαίνεται πιο σύγχρονη και πιο μοντέρνα.
Η πρωτεύουσά της, η Τύνιδα εκτός από κάποιο κεντρικό σημείο της παλιάς πόλης, είναι μια μικρογραφία δυτικής πόλης, όχι στην πρώτη της νιότη. Διατηρεί όμως το ανατολίτικό της χρώμα στα στενά (Σουκ) της παλιάς πόλης της Μεντίνα όπως την ονομάζουν, με τις αψιδωτές στοές και την πασίγνωστη σκεπαστή, στενοσόκακη αγορά, με όλη την ποικιλία, τη μαγεία και τη γοητεία του ανατολίτικου παζαριού. Εάν δεν παζαρέψεις, ούτε αυτοί σου πουλάνε, ούτε εσύ αγοράζεις. Τζοβαΐρια και μπιχλιμπίδια, ασημικά, μπρούντζινα, χάλκινα, χρυσά, δέρμα κεραμεικά χειροτεχνήματα και παντού μα παντού το σήμα κατατεθέν της οι ποικιλόμορφες σ' όλες τις πόζες και τα μεγέθη καμήλες. Να έχεις χρόνο, να έχεις χρήμα και να σεργιανάς με τις ώρες. Είναι κάτι το συναρπαστικό και να είσαι σίγουρος πως θα βγεις κερδισμένος. Θα αποκτήσεις μια θαυμάσια εμπειρία.
Αποψη της παραλιακής πόλης Μόναστιρ
Και μια μικρή λεπτομέρεια: Οι Τυνήσιοι είναι πολύ ευγενικοί με τους ξένους, πρόθυμα σε χαιρετούν, σε καθοδηγούν και σε υποχρεώνουν με τη συμπεριφορά τους. Κι έτσι καταλάβουνε πως είσαι Γκρέκο, σού φωνάζουνε.... καλημέρα, καλησπέρα.... Παπαρήγα κι όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, η συντρόφισσα Αλέκα είναι πολύ δημοφιλής εκεί. Την ξέρουνε όλοι.
Οπου δούνε όμορφα κορίτσια χαριτολογώντας τα παζαρεύουν (προξενεύουν) προσφέροντας 100 ή 200 καμήλες και μια Φεράρι.
Η Τύνιδα σφύζει από ζωή και σε ώρες αιχμής η ατμόσφαιρα και λόγω της ζέστης γίνεται αποπνικτική. Το κυκλοφοριακό είναι κι εδώ ένα σοβαρό πρόβλημα. Την άλλη μέρα το πρωί αναχωρήσαμε για τους αρχαιολογικούς χώρους, την Καρχηδόνα, τα Ρωμαϊκά Λουτρά των Αντωνίνων και το γραφικό χωριό πάνω σ' ένα λόφο το Σίντι Μπου Σαΐντ, τόπος έμπνευσης και ανάπαυσης για πολλούς καλλιτέχνες. Συνεχίζουμε για το μουσείο Μπαρντό με 3.000 ρωμαϊκά ψηφιδωτά.
Στη Χαμαμέτ και τη Σούσα
Οι πρώτες μέρες διαμονής μας είναι σ' ένα κοσμοπολίτικο θέρετρο πάνω σε μια μεσογειακή ακτή, τη Χαμαμέτ. Μια θαυμάσια καλοοικοδομημένη ξενοδοχειούπολη που χαίρεσαι να τη σεργιανάς και να τη χαζεύεις, ιδιαίτερα τα βράδια που πέφτει η θερμοκρασία κι ο περίπατος γίνεται πιο ευχάριστα.
Το ξενοδοχείο που μένουμε είναι απολαυστικό, όπως επίσης η περιποίηση και το πληθωριστικό φαγητό. Ωραίες πισίνες κι ευχάριστος κλιματισμός.
Η ακτή στην πόλη Χάμαμετ
Ο βραδινός περίπατος στη Μεδίνα της Χαμαμέτ είχε ευχάριστες εκπλήξεις. Βρεθήκαμε τυχαία σ' έναν υπαίθριο οντά. Σπαρμένες μαξιλάρες, κιλίμια ανατολίτικα, χράμια, χαλιά, σοφραδάκια στρωμένα με φαντά τραπεζομάντιλα, μικρά φαναράκια που σκορπούσαν ένα διακριτικό φωτισμό και ειδών - ειδών ναργιλέδες. Ανατολίτικη μουσική, ανατολίτικο ραχάτι και μια μαγική απολαυστική αφρικάνικη βραδιά κάτω από έναν αστροφόρο ουρανό.
Σε κοντινή απόσταση από τη Χαμαμέτ (κάπου 30 χιλιομ.) - βρίσκεται η Σούσα μια άλλη τουριστική πόλη, εξίσου όμορφη κι ανοιχτή, με όμορφα εξοχικά σπιτάκια και προπαντός τεράστια και υπερπολυτελή ξενοδοχεία».
Την επόμενη Κυριακή, η συνέχεια του μαγευτικού ταξιδιού, στο νότο της χώρας...

Στο Μουσείο Μπαρντό

Στο χρώμα της άμμου, η πόλη Σούσα

Η πρωτεύουσα Τύνιδα, από ψηλά

Επιμέλεια:
Ελένη ΑΡΓΥΡΙΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ