Παλεύουμε για ένα συλλαλητήριο πέρα από τα καθιερωμένα

Παλεύουμε για ένα συλλαλητήριο πέρα από τα καθιερωμένα

Συνέντευξη με την Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας

Για την προετοιμασία στον κλάδο του Φάρμακου - Καλλυντικού του πανελλαδικού συλλαλητηρίου, την 1η του Νοέμβρη, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ).

***

-- Ποια συγκεκριμένα μέτρα παίρνει η Ομοσπονδία στην τελική ευθεία για το πανελλαδικό συλλαλητήριο και πώς κρίνετε την ανταπόκριση των εργαζομένων;
-- Επιδίωξή μας είναι να έχει ο κλάδος τη δική του καθοριστική συμβολή στην οργάνωση ενός συλλαλητηρίου πέρα από τα καθιερωμένα, με στοιχεία ποιοτικής και ποσοτικής ανόδου, όπως θέλουμε να είναι το συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη. Στην κατεύθυνση αυτή πήραμε μέτρα ώστε να ανοίξει, κατ' αρχάς, η συζήτηση παντού. Με ανοιχτά ΔΣ της ΟΕΦΣΕΕ, με γρήγορη ενημέρωση για το συλλαλητήριο και το περιεχόμενό του, τους στόχους του, με οργάνωση πανελλαδικής σύσκεψης και άλλων περιφερειακών με σωματεία και εργαζόμενους του κλάδου, με δεκάδες παρεμβάσεις, περιοδείες, εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς.
Δώσαμε ιδιαίτερο βάρος στα πρωτοβάθμια σωματεία, να βοηθήσουμε τα ΔΣ να συνεδριάσουν, να αποφασίσουν, να καλέσουν ΓΣ των μελών τους, να γράψουν νέα μέλη. Επιμείναμε επίσης στην οργάνωση αγώνων σε επιχειρησιακό και κλαδικό επίπεδο για διάφορα ζητήματα, π.χ. το ωράριο εργασίας. Αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται και εντείνεται με τον ανάλογο έλεγχο, όσο πλησιάζει η 1η Νοέμβρη, με την επιδίωξη η δουλειά μας να εδραιωθεί, να αποκτήσει πιο μόνιμο χαρακτήρα.

Η Γιώτα Ταβουλάρη

Παρότι τα σημάδια της γενικότερης υποχώρησης του εργατικού κινήματος υπάρχουν και στον κλάδο μας, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι εξακολουθούν να βλέπουν τον εαυτό τους ως θεατή και όχι ως πρωταγωνιστή των εξελίξεων, η προσπάθεια της ΟΕΦΣΕΕ και του ΠΑΜΕ αναγνωρίζεται. Ως ένα βαθμό, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει αποδοχή της λογικής που αναδεικνύουμε, προβληματισμός για τα ζητήματα που θέτουμε, ακόμα και αγωνιστικά ξεσπάσματα.
-- Είναι προφανές ότι το συλλαλητήριο είναι σταθμός και όχι το τέρμα μια πορείας...
-- Ακριβώς. Το στοίχημα για εμάς, μέσα και από την προετοιμασία του συλλαλητηρίου, είναι να βγουν οι εργαζόμενοι του κλάδου πιο οργανωμένοι, πιο ατσαλωμένοι, πιο ισχυροί. Να αποτελέσει αυτή η προετοιμασία σταθμό για ένα πιο συγκροτημένο, πιο μαζικό και πιο ισχυρό κίνημα στον κλάδο του Φαρμάκου - Καλλυντικού.
Ενα κίνημα που θα μπορεί με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις να αντιμετωπίσει την εργοδοτική και κυβερνητική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο και γενικότερα. Που θα μπορέσει με αξιώσεις να απαιτήσει από τους φαρμακοβιομήχανους και τους υπόλοιπους επιχειρηματίες του φαρμάκου την υπογραφή της κλαδικής ΣΣΕ, να αποτρέψει τους σχεδιασμούς τους για ανατροπή όλων των εργατικών κατακτήσεων, όπως είναι το ωράριο εργασίας στον κλάδο, 5ήμερο - 8ωρο από Δευτέρα ως Παρασκευή ή την εδραίωση ελαστικών σχέσεων και μορφών εργασίας στον κλάδο.
Να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης των ανέργων ταυτόχρονα με το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης, με παροχές και σύνταξη αντίστοιχες των αναγκών, την προστασία του εργατικού εισοδήματος από τα χαράτσια.
Με παρακαταθήκη το πανελλαδικό συλλαλητήριο, την προετοιμασία του και τη δράση που αναπτύσσεται στα πλαίσιά της, μπορούμε από καλύτερη αφετηρία να δώσουμε τις μάχες που ακολουθούν το επόμενο διάστημα. Μπροστά μας έχουμε την ψήφιση του αντιλαϊκού κρατικού προϋπολογισμού με ό,τι αυτός συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους και καλούμε να κλιμακώσουμε την πάλη, με αποφάσεις για απεργιακή κινητοποίηση στο τρίτο δεκαήμερο του Νοέμβρη.

Από τη συμμετοχή της Ομοσπονδίας στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, στις 4 Οκτώβρη στην Αθήνα

Ολα αυτά προϋποθέτουν την ενίσχυση της οργάνωση στους χώρους δουλειάς, τη μαζικοποίηση των κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων, ταυτόχρονα με την ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού της πάλης, του δρόμου της αντιπαράθεσης με τα εργοδοτικά συμφέροντα και τις πολιτικές που τα εκφράζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, την ανάδειξη της ικανοποίησης των αναγκών των εργαζομένων ως μοναδικό κριτήριο στην οργάνωση των εργατικών αγώνων.
-- Σε ποιο βαθμό κατόρθωσε η Ομοσπονδία να ανοίξει τη δουλειά από τα κάτω και τι αποτελέσματα μετράει;
-- Πετύχαμε να γίνει καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη συζήτηση παντού. Μέσα από τη διαδικασία αυτή προέκυψαν δυνατότητες, αλλά αναδείχτηκαν και αδυναμίες, προβλήματα. Οι δυνατότητες έχουν να κάνουν με το ότι όσο οι εργαζόμενοι συζητούν, προβληματίζονται και αναλαμβάνουν οι ίδιοι ευθύνες, τόσο ξεδιαλύνονται αυταπάτες, αποδυναμώνονται λογικές που κρατάνε πίσω τους εργαζόμενους, ανοίγουν δρόμοι και αναδεικνύονται πρωτοπόρα στοιχεία.
Στα σοβαρότερα προβλήματα καταγράφουμε τη λογική της ανάθεσης που είναι πολύ ισχυρή, όπως και τη λογική της αναποτελεσματικότητας και του μικρότερου κακού. Χρόνια τώρα καλλιεργούνται και στον κλάδο από τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και τους διάφορους «διαχειριστές». Οσο, όμως, φουντώνει η συζήτηση από τα κάτω, όσο οξύνεται η αντιπαράθεση με αυτές τις δυνάμεις και τις λογικές τους μέσα στους χώρους δουλειάς, οι αδυναμίες αντιμετωπίζονται και γίνονται δυνατότητες.
-- Στο μέχρι τώρα απολογισμό υπάρχουν κάποια στοιχεία που ξεχωρίζουν σε ό,τι αφορά την προετοιμασία του συλλαλητηρίου;
-- Υπάρχουν και έχουν σχέση με όλα τα παραπάνω. Κατ' αρχάς ενισχύθηκε το ζήτημα της ευθύνης των σωματείων. Μπήκαν στη διαδικασία να συζητήσουν, να αντιμετωπίσουν πιο ολοκληρωμένα ιδιαίτερα ζητήματα που απασχολούν το χώρο τους, να τα συνδέσουν με τα γενικότερα, να δουν και συγκεκριμένα μέτρα για την παρουσία τους στο συλλαλητήριο. Δραστηριοποιήθηκαν δυνάμεις. Είχαμε αποφάσεις συμμετοχής από σωματεία που δεν συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Αποκαλύφθηκε καλύτερα ο ρόλος των δυνάμεων που σπέρνουν τη σύγχυση και την αναμονή στους εργαζόμενους και τους αφοπλίζουν. Προσέγγισαν το ΠΑΜΕ εργαζόμενοι που ήταν επιφυλακτικοί το προηγούμενο διάστημα. Ολα τα παραπάνω, βέβαια, δεν είναι γενικευμένα, όμως αναδεικνύουν έναν τρόπο δουλειάς που μπορεί να αποδώσει καρπούς.
-- Ανάμεσα στα ζητήματα αιχμής που αναδεικνύει το πανελλαδικό συλλαλητήριο είναι η ανεργία, οι μισθοί, τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Ποια είναι η κατάσταση στον κλάδο σε ό,τι αφορά αυτά τα ζητήματα;
-- Μπορεί οι εργαζόμενοι του κλάδου να μη βιώνουν μια γενικευμένη επίθεση - αυτό οφείλεται κατά βάση στο γεγονός ότι ο κλάδος βγαίνει συγκροτημένος από την κρίση, αλλά και στο φρένο που έβαλε η Ομοσπονδία και οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους σε διάφορα αντεργατικά σχέδια - όμως, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει την εργοδοτική επίθεση που είναι σε εξέλιξη.
Υπάρχει άρνηση από πλευράς εργοδοσίας στην υπογραφή της κλαδικής σύμβασης, ενώ ένα τμήμα των ιδιοκτητών φαρμακαποθηκών προσπαθεί με τη συνδρομή δημοτικών αρχών να διαλύσει το ωράριο του κλάδου με τη λειτουργία των φαρμακαποθηκών τα Σάββατα. Σε αρκετές επιχειρήσεις έχουμε μειώσεις μισθών μέσω ατομικών, αλλά και επιχειρησιακών συμβάσεων υπογεγραμμένων από σωματεία ή Ενώσεις Προσώπων. Πληθαίνουν και εδραιώνονται μορφές εργασίας όπως η ενοικιαζόμενη, η επιδοτούμενη, το κυλιόμενο ωράριο, έχουμε προσλήψεις νέων εργαζόμενων με 586 ή 511 ευρώ.
Οι αναδιαρθρώσεις, ειδικά των πολυεθνικών, έχουν αφήσει χωρίς δουλειά εκατοντάδες συναδέλφους, κυρίως ιατρικούς επισκέπτες. Για παράδειγμα, είχαμε την πτώχευση του ομίλου ΑΛΑΠΙΣ, τη συρρίκνωση των δραστηριοτήτων του ομίλου ΛΑΒΙΔΑ, ενώ υπάρχουν και εργαζόμενοι απλήρωτοι. Οσον αφορά το Ασφαλιστικό, οι εργαζόμενοι του κλάδου ζουν ήδη στο πετσί τους τον περιβόητο «δεύτερο πυλώνα» της Ασφάλισης, την επαγγελματική ασφάλιση, αφού το επικουρικό ταμείο τους έχει μετατραπεί σε ΝΠΙΔ, με τις ανάλογες περικοπές σε συντάξεις και παροχές. Σε αυτή τη μετατροπή πρωτοστάτησαν, μαζί με την κυβέρνηση, οι συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ στον κλάδο, μέσα από τη διασπαστική Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιατρικών Επισκεπτών που ελέγχουν.
Ολο το προηγούμενο διάστημα δόθηκαν μάχες για να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω προβλήματα. Υπάρχει, επομένως, πλούσια θετική και αρνητική εμπειρία στους εργαζόμενους, για να βγάλουν συμπεράσματα. Την πείρα αυτή πρέπει να την αξιοποιήσουν και μπροστά στην ανάγκη να κλιμακώσουμε την πάλη με απεργία μέσα στο Νοέμβρη. Να την αξιοποιήσουν για να δουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν, ποια είναι η δική τους προοπτική για την οριστική διέξοδο από τα προβλήματα, με τι όρους πρέπει να παλέψουν το επόμενο διάστημα, γιατί πρέπει να θέσουν ισχυρές βάσεις στην οργάνωση των αγώνων τους, με σταθμό και εφαλτήριο το πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη.