Καμία έκπληξη από τη δήλωση Μητσοτάκη. Δυστυχώς, δεν είναι για χλεύη….
Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //Η έννοια του παιδιού πολιτικού κρατούμενου στην Ελλάδα έχει ζωγραφιστεί ανεξίτηλα στους τοίχους των φυλακών Αβέρωφ από εκατοντάδες παιδιά. Εχουν αφήσει τις πατημασιές τους στην ιστορία εκατοντάδες παιδιά στο Τρίκερι. Το γέλιο και το κλάμα τους ακούστηκε σχεδόν σε όλους τους τόπους όπου είχαμε γυναίκες πολιτικούς κρατούμενους. Στη Χίο, στο Τρίκερι, στη Μακρόνησο… Τα απαθανάτισαν τόσο η Τέχνη όσο και η ιστορία.
Πολλές νέες γυναίκες σύρθηκαν στα ξερονήσια ή στη φυλακή είτε σε κατάσταση εγκυμοσύνης είτε με τα νεογέννητα μωρά τους. Μητέρες και παιδιά έδιναν αγώνα σωματικής και ψυχικής επιβίωσης. «(…) είναι περιττό ν’ αναφέρουμε πως τα μεγάλα παιδιά έμεναν δίχως καμιά εκπαίδευση ή παιδαγωγική φροντίδα, κι όλη μέρα τριγύριζαν στα χωράφια και στις απότομες ακρογιαλιές ή έμεναν ζαρωμένα μέσα στα μουχλιασμένα κελιά και στις σκοτεινές σκηνές χωρίς να παίζουν.
Τα βρέφη υπέφεραν περισσότερο γιατί γάλα δεν υπήρχε, κι αν ακόμα οι μητέρες τους είχαν να τα θηλάσουν οι καθημερινές αγγαρείες δεν τις άφηναν».
Στην αυλή του στρατώνα Χίου εξόριστες με τα παιδιά τους
Η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη αν γινόταν από οποιονδήποτε άλλο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ατυχής ή λαϊκισμός κατά τα πρότυπα του μακαρίτη του Γιαννόπουλου.
Γυναίκες στον ‘Αη-Στράτη, μαζί με κάποια από τα παιδιά τους, μετά την αποχώρηση από το Τρίκερι
Η προσβολή προς τα παιδιά που μεγάλωσαν σε φυλακές και εξορίες, και στις μάνες που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα παιδιά τους, δεδομένη μα έξω από την πολιτική ηθική του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης. Πολλοί και με πολλούς τρόπους προσέβαλλαν τις αγωνιστικές παρακαταθήκες τούτου του λαού.
Εξόριστοι στον ‘Αϊ -Στράτη. Ανάμεσά τους τουλάχιστον 5 παιδιά
Για τα παιδιά στο Τρίκερι διαβάστε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου