23 Δεκ 2011

Οταν ο Κύρκος απαντά στον Κύρκο



Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εθνος» (23/2/2003) ο Λ. Κύρκος (Λ.Κ.) ήρθε και πάλι να βάλει το λιθαράκι του στην επίθεση διαρκείας κατά του ΚΚΕ, που γίνεται από πολλές πλευρές, με άξονες την ενότητα (!) της Αριστεράς και την καταπολέμηση του δογματικού - σεχταρισμού (!) του ΚΚΕ, που την εμποδίζει!...
Και αναφέρθηκε ο Λ.Κ. στον «Συνασπισμό» του 1989 - 1991, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Εγώ έζησα και προσωπική απογοήτευση με το γεγονός ότι εκείνη η μεγάλη προσπάθεια της συγκρότησης του ενιαίου Συνασπισμού κατέρρευσε, όταν το ΚΚΕ πήρε την ολοφάνερη απόφαση να αποχωρήσει από τον Συνασπισμό. Ηταν μια κοινή μας προσπάθεια, ο καθένας τώρα ρίχνοντας μια ματιά προς τα πίσω μπορεί να δει τι πελώρια δύναμη θα ήταν εκείνος ο Συνασπισμός, αν το ΚΚΕ δεν είχε αποχωρήσει, δεν είχε πάρει την ευθύνη της διάσπασής του. Σήμερα που οι αγωνίες των ανθρώπων τούς στρέφουν στο να αναζητούν την Αριστερά ενωμένη και να μην τη βρίσκουν, οι αναζητήσεις αυτές των ανθρώπων δείχνουν τι κενό μεγάλο δημιουργήθηκε με εκείνη τη διάσπαση».
1. Τίθεται το ερώτημα: Τόσο εύκολα ξεχνάει ο Λ.Κ.; Η απάντηση είναι «όχι» δεν ξεχνάει. Απλώς κάθε φορά λέει τα πράγματα όπως εκτιμάει ότι τον συμφέρουν. Κρύβει ότι στόχος ήταν να διαλύσουν το ΚΚΕ μέσα στον ΣΥΝ. Και το ομολογεί αυτό σε μια άλλη συνέντευξή του. Το λέει, ότι ο στόχος τους ήταν η διάλυση του ΚΚΕ! Τα βάζει με ορισμένους δικούς του, όχι επειδή επιδίωκαν τη διάλυση του ΚΚΕ, αλλά επειδή βιάζονταν!! Να τι έχει πει: «Τους βοηθήσαμε κι εμείς με τα δικά μας λάθη, με τις δικές μας βιασύνες: "Να ενοποιήσουμε τον ΣΥΝ να τον κάνουμε ενιαίο κόμμα". Σταθείτε, βρε παιδιά, δεν είναι ώρα να προχωρήσουμε στην ενοποίηση, θα παρεξηγήσουν τις προθέσεις μας οι άνθρωποι. Γιατί βιαζόσαστε: Και όμως βιαστήκαμε. Γιατί δε θέλουμε να αφομοιώσουμε τις εμπειρίες μας». (Λ. Μαυροειδή: «Οι δύο όψεις της ιστορίας», σελ. 471). Και παρακάτω: «Και κατά τούτο επέλεξε (εννοεί το ΚΚΕ) να μείνει απ' έξω. Βοηθήθηκε, εννοείται, σ' αυτό και από τις βιασύνες των δικών μας στελεχών. Η "Αυγή" έγραφε κάθε τόσο, ότι "η συνύπαρξη με τους συντρόφους του ΚΚΕ είναι αδύνατη και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε". Και ο Θ.Γ. έγραφε τέτοια πράγματα και ο Μ.Π. έβαζε πάντα το κάρο μπροστά από το άλογο: Ο "ενιαίος ΣΥΝ", το "ενιαίο κόμμα" κλπ.» (ό.π., σελ. 481).
2. Τίθεται το δεύτερο ερώτημα: Για ποιον σκοπό θέλει ο Λ.Κ. «την ενότητα της Αριστεράς»; Η απάντηση είναι αυτονόητη για τους γνωρίζοντες: Για να την πάει στο ΠΑΣΟΚ. Στο ίδιο βιβλίο λέει ο ίδιος το πώς βλέπει τη στρατηγική της Αριστεράς:
«Εάν εγώ ήμουν σήμερα ο εμπνευστής μιας πολιτικής, πριν από το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, θα έριχνα και πάλι την ιδέα για μια ομοσπονδία αριστερών και προοδευτικών κομμάτων.
- Εννοείς οργανωμένων κομμάτων;
- Ναι. Οργανωμένων κομμάτων.
- Ποια θα ήταν αυτά τα κόμματα;
- Θα ήταν το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ ολόκληρο ή, αν αύριο χωρίσει, τα τμήματά του. Αντί να περιέλθουν σε ανταγωνισμό μεταξύ τους θα βρουν τη θέση τους μέσα στην ομοσπονδία. Θα ήμασταν εμείς, θα ήταν η ομάδα του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, θα ήταν ενδεχομένως η ομάδα του Ανδρέα Ανδριανόπουλου» (ό.π., σελ, 468)!
Οχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ, λοιπόν! Δικαίως, αφού η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δε διαφοροποιείται από εκείνη του Ανδριανόπουλου.
Ομως, αυτές δεν είναι πρακτική και απόψεις μόνο του Λ.Κ. Είναι του ΣΥΝ. Οσο κι αν ο δεύτερος δεν ομολογεί πάντα ανοιχτά τις στοχεύσεις του. Και στο σκεπτικό της ηγεσίας του ΣΥΝ αυτό θα ήταν το επόμενο βήμα μετά από την τυχόν «ενότητα της Αριστεράς»:Με το ΠΑΣΟΚ, για να πάμε σε μια κυβέρνηση Ζοσπέν. Γιατί; Γιατί πρόκειται για σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Ομως το ΚΚΕ δεν είναι, ούτε θα γίνει.

Μ.Μ.

ByΦιλιππος Ανθης στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

TOP READ