Διδακτική η επανάληψη της ιστορίας έστω και σαν φάρσα

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα... Στις αρχές της δεκαετίας του '90, σε μια κρίσιμη για το κομμουνιστικό κίνημα διεθνώς και στην Ελλάδα περίοδο, επιχειρήθηκε να δοθεί ένα συντριπτικό χτύπημα στο ΚΚΕ. Το χτύπημα δόθηκε και ήταν γερό, όχι όμως ικανό να εξαφανίσει το ΚΚΕ απ' τον πολιτικό χάρτη του τόπου, όπως επιδίωκαν αυτοί που το έδωσαν. Σήμερα η υπόθεση αναβιώνει, σε εκδοχή κωμωδίας όμως, και στο επίκεντρό της βρίσκεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αλ. Αλαβάνος στις αρχές της περασμένης βδομάδας υπαναχώρησε απ' την εκφρασμένη πρόθεσή του να παραιτηθεί απ' το βουλευτικό αξίωμα, συνεπώς και από τη θέση του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Αφού άλλαξε γνώμη έκανε και την ακόλουθη δήλωση: «Τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πια το δικαίωμα να έχουν ρόλο και λόγο, να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους, να βάζουν αυτοί τη σφραγίδα τους στις πολιτικές κατευθύνσεις και την εκλογή όχι αρχηγού, αλλά συλλογικής ηγεσίας. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του φθινοπώρου είναι το σημείο δοκιμής για όλους μας. Και για μένα. Με τις μικρές μου δυνάμεις από σήμερα συμμετέχω σ' αυτήν την προσπάθεια. Οχι μόνο ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας. Αλλά και ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικώ να έχω την κόκκινη κάρτα, για να ψηφίσω στη Συνδιάσκεψη».

Αυτά, εν μέσω επευφημιών, μερικών δεκάδων μελών ορισμένων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, που ανέλαβαν την πρωτοβουλία να κινητοποιήσουν κόσμο, με αποστολή sms σε κινητά τηλέφωνα, στα οποία έγραφαν «SOS, δεν πρέπει να παραιτηθεί ο Αλαβάνος, συγκέντρωση...»! Αυτά, εν μέσω έντονων αντιδράσεων στελεχών του κόμματός του, στα οποία ξύπνησαν, κατά τα λεγόμενά τους, «οδυνηρές μνήμες» και κατήγγειλαν τη συγκέντρωση αυτή, κάνοντας λόγο για «χείριστες παραδόσεις αρχηγισμού και μεσσιανισμού» που «εντείνουν την πόλωση»...

Εκτός από ...«οδυνηρές μνήμες» ξύπνησαν στην Κουμουνδούρου και έντονοι φόβοι, καθώς απ' τη δήλωση του Αλ. Αλαβάνου σαφώς προέκυπτε διάθεση και πρόθεση μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό σχηματισμό, με διάχυση σ' αυτόν των συνιστωσών που τον απαρτίζουν σήμερα, άρα και του ΣΥΝ. Οποία ειρωνεία! Οι έντονες αντιδράσεις που ακολούθησαν προήλθαν από εκείνους που κάποτε λοιδορούσαν με το χειρότερο τρόπο το ΚΚΕ επειδή αρνήθηκε να ...αυτοκτονήσει. Να διαχυθεί, δηλαδή, μέσα στον Συνασπισμό, όταν σε μια νύχτα αποφάσισαν να τον μετατρέψουν σε ενιαίο κόμμα! Επειδή αρνήθηκε να διαλυθεί, να πάψει να υπάρχει ως ΚΚΕ! Εχει ο καιρός γυρίσματα...

Απ' την περασμένη Δευτέρα η αντιπαράθεση στο εσωτερικό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίστηκε στο ζήτημα της μετατροπής ή όχι του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Αρκετοί εντόπισαν σ' αυτή την εξέλιξη - όπως τη σκιαγράφησε με τη δήλωσή του ο Αλ. Αλαβάνος - τα κρυφά ελατήρια της απειλής παραίτησής του, καθώς, όπως επισημαίνουν, οι πολιτικοί λόγοι τους οποίους επικαλέστηκε δε συμβάδιζαν ακριβώς με τη στάση που ο ίδιος είχε τηρήσει το προηγούμενο διάστημα, συνδιαμορφώνοντας θέσεις που σήμερα καταγγέλλει. Πόσο μάλλον που αμέσως μετά τη γνωστοποίηση πως δεν πρόκειται να παραιτηθεί αρκετοί απ' τις - πέραν του ΣΥΝ - δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζαν για τη μετατόπιση του κέντρου βάρους των αποφάσεων απ' την Κουμουνδούρου στη Βαλτετσίου. Εχοντας προηγηθεί και η καθαρή αμφισβήτηση από μέρους τους των συμφωνιών τις οποίες η ηγεσία του ΣΥΝ επικαλείται σαν «ιδρυτικές» του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως αυτής που αφορά στο ότι ο εκάστοτε πρόεδρος του ΣΥΝ τίθεται αυτομάτως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογικές μάχες. Η μη τήρηση συμφωνηθέντων. Κάτι ακόμα που θυμίζει τα παλιά... Κάτι που σήμερα συναντά επίσης την αντίδραση του ΣΥΝ που διά μέσου του προέδρου του, Αλ. Τσίπρα, προειδοποιεί: «Δεν είμαστε τρελοί, δεν τους βγάλαμε απ' το μυαλό μας (...). Αν κάποιος τους αμφισβητεί θα τους επανεξετάσουμε, όμως θα επανεξετάσουμε τα πάντα από την αρχή (...). Αποτέλεσμα αυτών των αποφάσεων είναι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ που έχουμε σήμερα. Αν δε μας κάνει, πρέπει να δούμε όλες αυτές τις αποφάσεις και να μην κάνουμε τους τρελούς, ότι δεν υπήρξαν. Βεβαίως, να τις επανεξετάσουμε, αλλά όλα από την αρχή». Τι εννοεί; Οτι αν οι άλλες συνιστώσες δεν τηρούν το δικό τους μέρος της συμφωνίας δε θα τηρήσει και ο ΣΥΝ το δικό του, δηλαδή την πλουραλιστική εκπροσώπηση στη Βουλή και αλλού...

Στο χώρο του ΣΥΝ ακούστηκαν πολλά ακόμα και για «πραξικόπημα» και για μεθοδεύσεις που αν ευοδωθούν τότε θα λύσουν το «ιδρυτικό συμβόλαιο» του κόμματος, θα οδηγήσουν δηλαδή στη διάσπασή του. Στις 25/6 ο Λ. Κύρκος μιλώντας στο ρ/σ «ΑΝΤ1» προειδοποιεί: «Μια τέτοια εξέλιξη αποκλείεται. Φρουροί προς την παρεμπόδισή της είναι όλα τα μέλη του Συνασπισμού (...). Αυτά τα πραξικοπήματα δεν έχουν θέση σε δημοκρατικούς σχηματισμούς όπως είναι ο Συνασπισμός». Δεν έχει βεβαίως την ίδια άποψη για τα όσα συνέβησαν στις αρχές του '90. Γι' αυτά δηλώνει (23/2/2003 «Εθνος»): «Εγώ έζησα και προσωπική απογοήτευση με το γεγονός ότι εκείνη η μεγάλη προσπάθεια της συγκρότησης του ενιαίου Συνασπισμού κατέρρευσε, όταν το ΚΚΕ πήρε την ολοφάνερη απόφαση να αποχωρήσει από τον Συνασπισμό (...). Το ΚΚΕ (...) πήρε την ευθύνη της διάσπασής του». Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ιδιον κι αυτό του οπορτουνισμού. Και των «πραξικοπιματιών» του '90 κατά του ΚΚΕ.

Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι ο Λ. Κύρκος, που μετά τις ευρωεκλογές δημόσια ζήτησε τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, ένα χρόνο πριν, στις 15/4/2008, δήλωνε στην «Αυγή»: «Το ΚΚΕ περιέρχεται σε δεινή θέση. Βλέποντας την άνοδο του ΣΥΝ, βλέπει το χαμένο έδαφος για το ίδιο (...). Με την άνοδο του ΣΥΝ βλέπει την εικόνα της αποτυχίας της πολιτικής του κι αυτό του γεννά έναν τεράστιο εκνευρισμό. Υποθέτω - δεν έχω καμία πληροφόρηση - ότι στο εσωτερικό του η ανησυχία και η αβεβαιότητα για το αύριο θα έχουν πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις (...). Δεν αποκλείω να έχουμε και μια ακόμη εσωτερική περιπέτεια. Δε θα το ευχόμουν. Οι διασπάσεις δεν είναι μια θετική εξέλιξη (...). Οσο το ΚΚΕ συνεχίσει την πορεία του σε ένα λαθεμένο δρόμο, στο τέλος τα αδιέξοδα θα μεγαλώνουν». Και όλ' αυτά όταν σε πρωτοσέλιδο της «Αυγής» ομολογούσαν ότι οι του ΣΥΝ ήθελαν το ΣΥΡΙΖΑ ως όχημα για να μπουν στη Βουλή... Ολα τα υπόλοιπα περί μεγάλης συμμαχίας είναι για τα πανηγύρια.

Αν κάτι είναι βέβαιο σήμερα είναι το γεγονός πως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να πορεύεται με τις αντιφάσεις του και να βολοδέρνει σε αδιέξοδα, που συνοδεύουν κάθε οπορτουνιστικό ρεύμα απ' τη γέννησή του. Είναι βεβαίως δικό τους αποκλειστικά ζήτημα το τι θα αποφασίσουν τελικά να κάνουν σε ό,τι αφορά στην οργανωτική τους συγκρότηση και τις δομές λειτουργίας τους. Υπάρχει όμως κάτι που αφορά το λαό σ' αυτές τις εξελίξεις. Αναδεικνύεται η αναξιοπιστία και η αφερεγγυότητα αυτού του πολιτικού σχηματισμού, αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι κανένας άνθρωπος του μόχθου δεν μπορεί να τον εμπιστεύεται. Επιβεβαιώνεται ότι η μόνη συνέπεια που μπορεί να δείξει είναι απέναντι στο ρόλο του ως αναχώματος στη ριζοσπαστικοποίηση και ως δύναμης που διαχρονικά επιδιώκει να χτυπήσει το ΚΚΕ. Το ομολόγησε και ο ίδιος ο Αλ. Αλαβάνος όταν τοποθετούμενος στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, τη μέρα που γνωστοποίησε εκεί την πρόθεσή του να παραιτηθεί, είπε: «Τρίτο κόμμα σημαίνει αλλαγή του συσχετισμού και νέο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό, αλλαγή του συσχετισμού ανάμεσα σε μας και στο ΚΚΕ, το οποίο δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο στην Αριστερά, πολλοί - και το ΔΗΚΚΙ το ξέρει -, απ' τον ευρύτερο χώρο τον σοσιαλδημοκρατικό, δημοκρατικό, πώς να τον πούμε, χώρο, ενδιαφέρονται γι' αυτό το θέμα»!

Σε απλά ελληνικά ο Αλ. Αλαβάνος ομολόγησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται, επιδιώκει συμμετοχή σε μια διαδικασία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και βεβαίως συμμετοχή στους σχεδιασμούς που εξυφαίνονται σε βάρος του ΚΚΕ. Κι εδώ συμπίπτουν άπαντες, ανεξάρτητα απ' τις διαφορετικές απόψεις που μπορεί να έχουν ως προς το πώς θα το πετύχουν. Ποιος άλλωστε αμφιβάλλει ότι αν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει ποσοστό κάπως μεγαλύτερο του 4,7% τίποτα απ' όλα αυτά δε θα είχε συμβεί; Κι όποιος αμφιβάλλει ας ρίξει μια ματιά στην τωρινή στάση του Αλ. Αλαβάνου που επικεντρώνει στο εκλογικό αποτέλεσμα, χαρακτηρίζοντάς το «αναστρέψιμο». Οπως και όταν συγκροτήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και σήμερα όλη η «φασαρία» γίνεται για μια καλύτερη θέση στο αστικό πολιτικό σύστημα. Ικανή ως εφαλτήριο για συμμετοχή στη διαχείρισή του.

Την ώρα άλλωστε που γραφόταν αυτό το κείμενο μια ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να επιβεβαιώσει ότι στα κρίσιμα ζητήματα δεν έχουν καμία απολύτως ταλάντευση. Μια ανακοίνωση - μνημείο υποστήριξης του ιμπεριαλισμού, καθώς με αφορμή τις Συνόδους ΟΑΣΕ και ΝΑΤΟ στην Κέρκυρα, παρενέβη - μέσω της τοπικής του Οργάνωσης, η οποία όμως διευκρινίζει ότι αυτές είναι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της «Ευρωπαϊκής Αριστεράς» - για να ζητήσει «αναβάθμιση» και «ενίσχυση» του ΟΑΣΕ, συνδέοντάς τον με την προοπτική της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ. Ενίσχυση ενός Οργανισμού που αποτελεί παράρτημα του ΝΑΤΟ και, μαζί με το ΝΑΤΟ, έναν μηχανισμό επιβολής της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας και «διευθέτησης» επιμέρους ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, σε βάρος χωρών και λαών. Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες ως προς το πώς εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ την «αναβάθμιση», αναφέρει μεταξύ άλλων: «Στο πλαίσιο της αναβάθμισης του ΟΑΣΕ έχει προταθεί Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφαλείας, εξοπλισμένο με μηχανισμούς έγκαιρης προειδοποίησης και πρόληψης συγκρούσεων (...). Να αποκτήσει αρμοδιότητα και την πρακτική ικανότητα διευθέτησης των συγκρούσεων στο χώρο ευθύνης του».

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

24/1/2010

 -- Το εκκρεμές του οπορτουνισμού

2/12/2009

 -- Αντιπαραθέσεις σε τάσεις και συνιστώσες

24/6/2009

 -- Παραμένουν ο Αλ. Αλαβάνος και η αντιπαράθεση

21/6/2009

 -- Δύναμη καιροσκοπισμού, βαθιά αναξιόπιστη

19/6/2009

 -- Πυρετώδεις διαβουλεύσεις με επίκεντρο την παραίτηση Αλαβάνου

Σελίδα 14