Οχι στη σύγχρονη δουλεία

Οχι στη σύγχρονη δουλεία

Σε σύγχρονους δούλους επιδιώκει να μετατρέψει το κεφάλαιο τους νέους και τις νέες των λαϊκών στρωμάτων, σε εργατικό δυναμικό που θα «κοστίζει» φθηνά και θα προσαρμόζεται με ευκολία στις απαιτήσεις της κερδοφορίας του, κάθε φορά που αυτές μεταβάλλονται. Αυτό είναι το μέλλον που σχεδιάζουν για την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης οι πολιτικοί εκφραστές των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Σε αυτό το στόχο κατευθύνονται τα μέτρα που ισοπεδώνουν το δικαίωμα της νεολαίας στη δουλειά, στη μόρφωση, στη ζωή.

Αντιμέτωποι με την επίθεση αυτή βρίσκονται σήμερα οι νέοι εργαζόμενοι, οι νέοι στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης. Στο στόχαστρο έχουν βρεθεί πρώτα απ' όλα οι μισθοί και τα μεροκάματά τους. Για τους εργαζόμενους που δεν έχουν συμπληρώσει τα 25 τους χρόνια, προβλέπονται μειώσεις της τάξης του 32%. Με άλλα λόγια, οι νέοι καλούνται να δουλέψουν για 511 ευρώ μεικτά (430 ευρώ καθαρά), για μισθό - χαρτζιλίκι που δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει ούτε την επιβίωση, τους κάνει όμως περιζήτητους για εκμετάλλευση από τους εργοδότες μέχρι να τους ξαναρίξουν στην ανεργία.

Ακόμα χειρότερα έχουν τα πράγματα για τους σπουδαστές και τις σπουδάστριες των Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑΣ), αφού τα δικά τους μεροκάματα πέφτουν στο ύψος των 18,33 ευρώ μεικτά. Οι νέοι που εργάζονται κάτω από το καθεστώς της μαθητείας αποτελούν επιδοτούμενο από τον ΟΑΕΔ και γι' αυτό πάμφθηνο εργατικό δυναμικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 18 ευρώ τα 12 καταβάλλονται από τον ΟΑΕΔ και τα υπόλοιπα 6 από τον εργοδότη τους. Δηλαδή, τζάμπα δουλειά για τον εργοδότη. Ακόμα και για να πληρωθούν τα ψίχουλα αυτά οι σπουδαστές αναγκάζονται να περιμένουν ολόκληρους μήνες. Ετσι, σήμερα εκατοντάδες σπουδαστές σε όλη τη χώρα παραμένουν απλήρωτοι από το Γενάρη.

Η εικόνα της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι νέοι στους χώρους της μαθητείας και της κατάρτισης συμπληρώνεται από τις συνέπειες της υποχρηματοδότησης των σχολών. Τόσο στις ΕΠΑΣ όσο και στα ΙΕΚ οι ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, βιβλία και καθηγητές αποτελούν περισσότερο κανόνα παρά εξαίρεση. Οι σπουδαστές είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν οι ίδιοι τα αναλώσιμα που χρειάζονται με βάση την ειδικότητά τους, να κάνουν μάθημα σε αίθουσες χωρίς θέρμανση, να πληρώνουν για τη μεταφορά τους αφού στους περισσότερους δεν έχει δοθεί ούτε το πάσο για το μειωμένο εισιτήριο που δικαιούνται. Σαν να μην έφταναν αυτά, οι σπουδαστές των δημόσιων ΙΕΚ που αδυνατούν να πληρώσουν τα δίδακτρα των 367 ευρώ το εξάμηνο απειλούνται με τη διαγραφή τους από τη σχολή.

Στο μέλλον που τους επιφυλάσσει ο καπιταλισμός, ένα μέλλον μοιρασμένο ανάμεσα στη δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί, στην ανεργία και τη συνεχή προσαρμογή στις απαιτήσεις των εργοδοτών, οι νέοι και οι νέες μπορούν να δώσουν αποφασιστική απάντηση: Να μην επιτρέψουν να τους χρησιμοποιήσουν ως μοχλό για να ξεθεμελιώσουν τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Να απαντήσουν με οργάνωση και ανυποχώρητο ταξικό αγώνα. Να συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ στην πάλη για μια κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι δε θα είναι δούλοι στην υπηρεσία του κεφαλαίου αλλά ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν.

Ευτυχία ΧΑΪΝΤΟΥΤΗ