Κοίτα ποιος μιλάει...

Κοίτα ποιος μιλάει...

Οι Αμερικανοί θεωρούν τον εαυτό τους τον πλέον αρμόδιο να κρίνει τις επιδόσεις των υπολοίπων χωρών του κόσμου σε ό,τι αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλωστε ολόκληρος ο πλανήτης γνωρίζει ότι τη σφαγή και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας την προκάλεσαν στο όνομα του «ανθρωπισμού»... Την επέμβαση στο Αφγανιστάν στο όνομα της «ελευθερίας»... και την κατοχή του Ιράκ στο όνομα της «δημοκρατίας». Για τους ίδιους λόγους επίσης έριξαν τις ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία το 1945, αλλά και έχουν συμμετάσχει, οργανώσει ή κατευθύνει πάνω από 250 στρατιωτικού τύπου επεμβάσεις και πραξικοπήματα σε σειρά χώρες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν...

***

Το ένα θέμα με τις ΗΠΑ και την ευχέρειά τους να καθίστανται (ιερο)εξεταστές των άλλων περί τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι το «τι λέει» η έκθεσή τους.

Ασφαλής απόδειξη περί του «τι λένε» οι Αμερικάνοι είναι και τούτο: ότι μεταξύ των χωρών που κατατάσσουν σε όσες καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα συμπεριλαμβάνονται (μονίμως) η Κούβα και η Βενεζουέλα. Αντιθέτως, στην έκθεσή τους, ανάμεσα σε εκείνες τις χώρες που σημειώνουν πρόοδο στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η Ταϊλάνδη, η Κολομβία και το... Ιράκ!

*

Είναι προφανές ότι αυτού του είδους η κατάταξη δεν υπαγορεύεται από κανενός είδους πολιτική και διπλωματική μονομέρεια (προς Θεού!), αλλά από... γνήσιο αμερικανικό ενδιαφέρον για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Τα ίδια κριτήρια πρυτανεύουν και όταν, αναφερόμενες ειδικά στην Ελλάδα, οι ΗΠΑ (κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών) βαφτίζουν τη μουσουλμανική μειονότητα, σαν «εθνική μειονότητα»...

*

Παρεμπιπτόντως, να θυμίσουμε ορισμένες από τις «ανθρωπιστικές» επιδόσεις σε χώρες όπου οι ΗΠΑ επιδαψιλεύουν εύσημα «προόδου» στο σεβασμό του ανθρώπου:

Στην Ταϊλάνδη φυλακίζονται άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή γράφουν μυθιστορήματα που υπάρχει υπόνοια ότι μπορεί να θίγουν τον πρίγκιπα της χώρας. Στην Κολομβία, δίπλα στην επίσημη κρατική τρομοκρατία, σημειώνονται σχεδόν καθημερινά δολοφονίες δημοκρατών από παραστρατιωτικές και παρακρατικές ομάδες. Για το Ιράκ, δε, η ύπαρξη των «Αμπού Γκράιμπ» καθιστά περιττή κάθε άλλη αναφορά.

***

Το άλλο θέμα με την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, πέρα από το «τι λέει», είναι το «ποιος το λέει», το «ποιος μιλάει» δηλαδή.

*

Αυτοί που μιλάνε, λοιπόν, για διακρίσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι εκείνοι που στο εσωτερικό της χώρας τους (σύμφωνα με την έκθεση του «Pew Center») έχουν επιβάλει τα εξής:

Οι έγκλειστοι στις αμερικανικές φυλακές ξεπερνούν τα 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους. Πράγμα που σημαίνει ότι ο ένας στους 99 ενηλίκους στις ΗΠΑ, είναι φυλακισμένος. Οσον αφορά τις διακρίσεις, η πιθανότητα εγκλεισμού στη φυλακή κάποιου που δεν είναι λευκός εκτοξεύεται: Ανάμεσα στους μαύρους ο ένας στους 15 είναι έγκλειστος και ανάμεσα στους ισπανόφωνους φυλακισμένος είναι ο ένας στους 36. Αν δηλαδή είσαι μαύρος ή ισπανόφωνος στις ΗΠΑ έχεις 6 φορές και 3 φορές, αντίστοιχα, περισσότερες πιθανότητες να βρεθείς στη φυλακή απ' ό,τι αν ήσουν λευκός. Σύμφωνα με τα στοιχεία που αφορούν ειδικά στο γυναικείο πληθυσμό, μεταξύ 35 - 39 ετών φυλακισμένη είναι η μια στις 355 λευκές γυναίκες, αντίθετα στις μαύρες γυναίκες φυλακισμένη είναι η μία στις 100. Επιπλέον η Πολιτεία με το μεγαλύτερο αριθμό φυλακισμένων στις ΗΠΑ είναι το Τέξας (πάνω από 170.000 έγκλειστοι). Το Τέξας, υπενθυμίζουμε, είναι η έδρα του Μπους, προέδρου των ΗΠΑ κατά το έτος 2008, έτος στο οποίο αφορά η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ...

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

13/3/2010

 -- Οι σφαγείς των λαών μιλούν για «δικαιώματα»!

26/2/2009

 -- Νέα πρόκληση στα ανθρώπινα δικαιώματα

21/10/2007

 -- «Σιδερένια φτέρνα»

9/3/2007

 -- «Δικαιώματα» και δικαιώματα

29/11/1998

 -- Η θανατική ποινή επιφυλάσσεται για τους φτωχούς...