Η «ανταγωνιστικότητα» και η «ανάκαμψη» χρειάζεται το μισθό και το …κεφάλι σου

 Η «ανταγωνιστικότητα» και η «ανάκαμψη» χρειάζεται το μισθό και το …κεφάλι σου

 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Συντριβή των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και καταβαράθρωση των μισθών, απαιτούν οι δανειστές. Με έγγραφο 21 σελίδων που περιλαμβάνει σαρωτικές ανατροπές για τον κατώτατο μισθό, τις αμοιβές των εργαζομένων, τις συμβάσεις εργασίας, τις απολύσεις και τις απεργίες, οι «θεσμοί» ζητούν να εφαρμοστούν άμεσα τα μέτρα που ψήφισαν το προηγούμενο καλοκαίρι μέσω του 3^ου μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) και Ποτάμι.

Το συγκεκριμένο έγγραφο, αποκαλύπτει σήμερα ο «Ελεύθερος Τύπος». Σύμφωνα με την εφημερίδα το «φιρμάνι» των 21 σελίδων παρέδωσαν οι δανειστές στην κυβέρνηση μετά το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης. Ουσιαστικά για πολλοστή φορά ΕΕ και ΔΝΤ, αδειάζουν τους κυβερνώντες που όλο αυτό το διάστημα επιχειρούν με κάθε τρόπο να «αποκοιμίσουν» την ελληνική κοινωνία, ισχυριζόμενοι ότι δεν «δεν υπάρχει θέμα» επιβολής αντεργατικών μεταρρυθμίσεων.

Βέβαια το έγγραφο λαιμητόμος δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο, από την «κωδικοποίηση» βασικών άρθρων του 3^ου μνημονίου.

Συγκριμένα, σύμφωνα με το τρίτο Μνημόνιο (ν. 4336/2015) η χώρα ανέλαβε την υποχρέωση να επανεξετάσει το σύνολο των θεσμών της αγοράς εργασίας. 

Ειδικότερα στη σελίδα 1026, σημειώνεται: «Ως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.».

Επίσης όπως ρητά αναφέρεται στο μνημόνιο: «Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ».

Αυτές ακριβώς τις «προβλέψεις» – και αφού πρώτα η κυβέρνηση σύστησε την περιβόητη  ομάδα των «ανεξάρτητων εμπειρογνώμων» που επεξεργάζονται τις «αλλαγές» στα εργασιακά – ρίχνουν τώρα στο τραπέζι οι εκπρόσωποι των θεσμών και καλούν την κυβέρνηση να τις υλοποιήσει μέχρι το τέλος του χρόνου. 

Στις διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν επίσημα τον Σεπτέμβριο, το κουαρτέτο στο έγγραφο του, ξεκαθαρίσει ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με άλλες χώρες. Στη βάση αυτή προτείνει εμμέσως την κατάργηση της προϋπηρεσίας ή την αποσύνδεσή της από τις κατώτατες αμοιβές των ανειδίκευτων εργαζομένων. Την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την αντικατάσταση τους από επιχειρηματικές ή ατομικές! Ταυτόχρονα ζητείται η απαλοιφή του 13^ου – 14ου μισθού, με τους δανειστές να αναφέρουν συγκεκριμένα ότι από το 2017 ο μισθός πρέπει να αποτελεί ένα μοναδικό ποσό αναφοράς, χωρίς κανένα επίδομα.

Στις απολύσεις προτείνουν την εξέταση της αύξησης του ορίου στα ποσοστά που ορίζει η κοινοτική οδηγία, δηλαδή από το 5% στο 10%.

Οι συγκεκριμένες ανατροπές δεν αποτελούν «καπρίτσιο» των δανειστών. Είναι στρατηγική επιδίωξη της ΕΕ, με στόχο την συμπίεση του λεγόμενου «εργασιακού κόστους» αλλά και αίτημα του ευρωπαϊκού και κατ’ επέκταση ελληνικού κεφαλαίου με στόχο την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» του. Εξάλλου ο υπουργός Οικονομικών Ευκ. Τσακαλώτος, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, είχε δηλώσει: «Πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις και αλλαγές» στα εργασιακά στην Ελλάδα.

Ο ΣΕΒ αλλά και οι υπόλοιπες μεγάλες εργοδοτικές οργανώσεις έχουν ζητήσει από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις να νομοθετήσουν μέτρα που θα συμπιέσουν στο μέγιστο βαθμό τις αποδοχές και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Για όσους σήμερα εμφανίζονται να πέφτουν από τα σύννεφα απλά θυμίζουμε ότι ήδη από το πρώτο μνημόνιο, υπήρχε πρόβλεψη στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας για εναρμόνιση των μισθών στην Ελλάδα, με τις βασικές «ανταγωνίστριες χώρες» της ΕΕ (Βουλγαρία, Λιθουανία, Λετονία κ.α). Πρόκειται για χώρες που ο κατώτατος μισθός κινείται κάτω από τα 500 ευρώ με την Βουλγαρία να κατέχει την πρωτιά στην σχετική λίστα με βασικούς μισθούς λίγο πάνω από τα 200 ευρώ!

Αυτό είναι το μισθολογικό πρότυπο για το Ελληνικό κεφάλαιο και η κυβέρνηση «δεύτερη φορά αριστερά» καλείται να το υλοποιήσει… Να το εφαρμόσει όπως ακριβώς το ψήφισε μαζί με την συντριπτική πλειοψηφία των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών κομμάτων τον Αύγουστο του 2015!    

Ο Αλ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του καλούνται  να εξασφαλίσουν μέσω της μείωσης μισθών και της εξαΰλωσης των εργασιακών δικαιωμάτων την απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου και κυρίως την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητα του προκειμένου μετά από οκτώ χρόνια ύφεσης να περάσει στην «ανάκαμψη» δημιουργώντας στρατιές υποαπασχολούμενων και υπαμειβόμενων εργαζομένων χωρίς δικαιώματα…

Βέβαια η εργατική τάξη της χώρας, μπροστά στο νέο «Αρμαγεδδών» μπορεί να επιλέξει να εμπιστευτεί την κυβέρνηση και τις ικανότητες της, στη διαπραγμάτευση με τους δανιεστές. Ο Αλ. Τσίπρας, σε πρόσφατη συνέντευξη του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», είχε δηλώσει: «Θα υπερασπιστούμε τα εργασιακά όπως κάναμε με την πρώτη κατοικία και τις συντάξεις». Βέβαια αν τα υπερασπιστούν με αυτό τον τρόπο, τότε πολύ σύντομα ότι έχει απομείνει από μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα θα αποτελούν σύντομα παρελθόν…

 Οι αλλαγές που ζητούν οι δανειστές,  σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο»:

1. Κατώτατος μισθός: Παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με ανταγωνίστριες χώρες της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ, παρά τη μείωση που ισχύει από το 2012 και το πάγωμα της προϋπηρεσίας στα 9-10 χρόνια. Η δομή του μισθού παραμένει εξαιρετικά περίπλοκη, λόγω της πρόσθετης αποζημίωσης (τριετίες) για διαφορετικά επίπεδα εμπειρίας. Παρόμοια δομή κατώτατου μισθού δεν υπάρχει σε άλλες χώρες. Οι αλλαγές που έγιναν θα συνεχιστούν και από το 2017 ο κατώτατος μισθός (586 ευρώ) θα είναι ένα ποσό αναφοράς (single rate), χωρίς επιδόματα και τριετίες.

2. Καθορισμός του μισθού: Οι δανειστές, επικαλούμενοι την πρακτική άλλων ευρωπαϊκών κρατών, τονίζουν ότι θα αποφασίζεται από το κράτος, όπως προβλέπει ο νόμος 4172/13, αφού συνεκτιμηθούν οι πραγματικές αντοχές της οικονομίας (επίπεδα ύφεσης ή ανάπτυξης), το ποσοστό ανεργίας, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και η ανάγκη αύξησης των θέσεων εργασίας. Ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων δεν θα είναι δεσμευτικός για τον κατώτατο μισθό, παρά μόνο συμβουλευτικός. Η κυβέρνηση θα κληθεί, λοιπόν, να ενεργοποιήσει το μηχανισμό καθορισμού του κατώτατου μισθού με πιθανότερο ενδεχόμενο μια νέα μείωση εντός του 2017, με πιθανότερο την αφαίρεση των επιδομάτων προϋπηρεσίας ή με κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού από τους νεοπροσλαμβανόμενους, ώστε να είναι “συγκρίσιμος” με τις άλλες χώρες της ΕΕ.

3. Ευελιξία αμοιβών (wage flexibility) και συλλογικές συμβάσεις μόνο σε επίπεδο επιχείρησης: Το μέτρο θα δώσει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να καθορίζουν διαφορετικά και χαμηλότερα επίπεδα. Στην ουσία βάζουν “ταφόπλακα” στην επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων μέσω εθνικής ή κλαδικής σύμβασης, που πρεσβεύει η κυβέρνηση. Τελικός στόχος είναι η νομοθέτηση γενικευμένων μορφών ευελιξίας (flexibility) και ευελισφάλειας (flexicurity) της αγοράς εργασίας με τη θέσπιση και επέκταση όλων των «νέων» μορφών «μικρο-εργασίας» (Mini jobs, midi jobs, mini geld, labor franchising, teleworking «Συμβάσεις μηδενικών ωρών» ή «έκτακτης ανάγκης» («zero hour contracts» «Συμβάσεις λίγων ωρών»)!

4. Αύξηση του ορίου απολύσεων ως 10%, όπως ορίζει η κοινοτική οδηγία, και κατάργηση των περιορισμών στις ομαδικές απολύσεις: Στο κείμενο αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι “δυο περιοχές μπορεί να χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης: α) το κατώφλι για τον ορισμό των συλλογικών απολύσεων και β) την απαίτηση για διοικητική έγκριση των ομαδικών απολύσεων. Το πρώτο αναφέρεται στο όριο των νόμιμων απολύσεων και τονίζεται ότι “θα μπορούσε να ευθυγραμμιστεί με την ισχύουσα οδηγία της ΕΕ, δηλαδή οι νόμιμες απολύσεις που μπορούν να κάνουν οι επιχειρήσεις άνω των 20 ατόμων κάθε μήνα να αυξηθούν από το 5% στο 10% του αριθμού των εργαζομένων. Ταυτόχρονα δε, με την αλλαγή αυτή το 10% θα εφαρμόζεται σε επιχειρήσεις που απασχολούν από 100 ως 300 άτομα (και 30 τουλάχιστον άτομα σε επιχειρήσεις με 300 εργαζόμενους και άνω), ενώ σήμερα το 5% εφαρμόζεται σε επιχειρήσεις με προσωπικό από 150 άτομα και άνω.

5. Ξήλωμα του συνδικαλιστικού νόμου με κατάργηση συνδικαλιστικών αδειών και άρση της ασυλίας στις απολύσεις: Σήμερα, εκτός 5 σπουδαίων λόγων (μεταξύ των οποίων κλοπή, δολιοφθορά, χρηματισμός) τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων εξαιρούνται από τις απολύσεις. Οι δανειστές ζητούν τη ριζική αναμόρφωση του νόμου και ταυτόχρονα την αύξηση του αριθμού των εργαζομένων που απαιτούνται για την επικύρωση των αποφάσεων για απεργίες, αλλά και τη «συμμόρφωση» των οργανώσεων με δικαστικές αποφάσεις σχετικά με τη νομιμότητα των απεργιών.
 

Επιπρόσθετα, σε επίπεδο επιχειρήσεων και σε αποφάσεις σωματείων, υποστηρίζουν την ανάγκη οι αποφάσεις να λαμβάνονται με πλειοψηφία των εργαζομένων και όχι με τα ποσοστά της απαρτίας που ορίζονται για τις συνελεύσεις.

6. Επαναφορά του δικαιώματος ανταπεργίας στους εργοδότες με δύο μορφές: Το “αμυντικό λοκ άουτ”, που θα δίνει το δικαίωμα σε μια επιχείρηση να προστατεύει χώρους και υλικοτεχνική υποδομή κλείνοντας συγκεκριμένα τμήματα, και το “επιθετικό λοκ άουτ” σε καταχρηστικές απεργίες με πλήρη αναστολή όλων των δραστηριοτήτων για μείωση ζημιών. Στο κείμενο, αναφέρεται μάλιστα το παράδοξο ότι η “ανταπεργία” ψηφίστηκε στην Ελλάδα όταν δεν υπήρχε σε άλλες χώρες και καταργήθηκε όταν την εφάρμοζαν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.