Η κυβέρνηση και η υλοποίηση των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στο Αιγαίο

Η κυβέρνηση και η υλοποίηση των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στο Αιγαίο

«Ψηφίδες» της μεγάλης εικόνας των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της ανάπτυξης της λυκοσυμμαχίας στην ευρύτερη περιοχή

Ο γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ με τον Γιοργκ Κλάιν, τον Γερμανό διοικητή της ναυτικής δύναμης SNMG2 η οποία επιχειρεί στο Αιγαίο

Τα όσα μεθοδεύονται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, έχουν ήδη βρει την έκφρασή τους ή προωθούνται τάχιστα προς υλοποίηση στο Αιγαίο, από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που σε στενή συνεννόηση με τις ΗΠΑ και άλλα ΝΑΤΟικά επιτελεία, επιδιώκει ολοένα και πιο ενεργή εμπλοκή στους τέτοιους σχεδιασμούς, άκρως επικίνδυνους για το λαό, υπηρετώντας το στόχο των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων για γεωστρατηγική τους αναβάθμιση, ώστε να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο από τη λεία. Παρακάτω, σταχυολογούμε ορισμένα απ' όσα καταγράφηκαν τους προηγούμενους μήνες σε μια αλληλουχία γεγονότων, πληροφοριών και τοποθετήσεων.

Η ΝΑΤΟική αρμάδα SNMG2

Η ελληνική κυβέρνηση κάλεσε στο αρχιπέλαγος τη ΝΑΤΟική αρμάδα SNMG2, έδωσε διπλωματική άδεια στα πλοία της λυκοσυμμαχίας να απλωθούν και νότια της Κρήτης, στο Λιβυκό, τους παρείχε όλα τα ελληνικά λιμάνια προς ελλιμενισμό, διευκολύνοντας τη μονιμοποίηση εδώ της παρουσίας τους. Η κυβέρνηση έχει απόλυτη επίγνωση ότι η τέτοια ανάπτυξη, με πρόσχημα τάχα τον έλεγχο των προσφυγικών ροών, γίνεται στο πλαίσιο διασύνδεσης των δυνάμεων ΝΑΤΟ και ΕΕ σε όλο το τόξο Μαύρη Θάλασσα - Αιγαίο - Μεσόγειος, «δένει» δηλαδή τις ναυτικές δυνάμεις της λυκοσυμμαχίας που επιχειρούν σε όλο το δίαυλο, τον οποίο διασχίζουν ρωσικά πολεμικά στον πλου τους προς Συρία.
Διόλου τυχαία, πλοίο της SNMG2 αποσπάστηκε πολύ νωρίς από την αρμάδα και αναπτύχθηκε στη Μαύρη Θάλασσα, όπου με μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων της Βουλγαρίας, της Τουρκίας και της Ρουμανίας, ξεκίνησε αεροναυτικά γυμνάσια με το βλέμμα στην εκεί ρωσική παρουσία.
Πρέπει, δε, να καταγραφεί ότι μέσω της συμμετοχής τους στη SNMG2, παρουσία στο Αιγαίο έχουν κατοχυρώσει ήδη με πλοία τους η Γερμανία, η Βρετανία και η Γαλλία, ενώ έχουν δεσμευτεί επισήμως για αποστολή πλοίου και οι ΗΠΑ, δείχνοντας τη σημασία του αρχιπελάγους για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και την αξιοποίησή του ως «εργαλείο» για την ευόδωση των επικίνδυνων σχεδίων τους, με τις πλάτες φυσικά και ακέραια την ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης.

Η βάση της Σούδας

Κατά μια σειρά πληροφορίες, η κυβέρνηση έχει βάλει στο παζάρι με τους «εταίρους» της εγχώριας αστικής τάξης στο εξωτερικό και τη Σούδα, το ρόλο υποστήριξης που μπορεί να παίξει ως «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» στους σχεδιασμούς του ευρωατλαντικού άξονα, με προσχήματα τους τζιχαντιστές, την τρομοκρατία, την πειρατεία, την... «παγκόσμια ειρήνη» ή ό,τι άλλο.
Ενδεικτικά, μέσα στον Απρίλη, ο Ελληνας υπουργός Αμυνας έκανε δηλώσεις όπως: «Αναδείξαμε το πόσο σημαντικός είναι ο θαλάσσιος χώρος που βρίσκεται νότια της Κρήτης, βόρεια της Αιγύπτου και της Λιβύης, δυτικά της Κύπρου, του Ισραήλ και της Ιορδανίας και ανατολικά της Μάλτας και της Ιταλίας (...) Η κύρια βάση του ΝΑΤΟ στην περιοχή είναι η Σούδα, που τους επόμενους μήνες θα ενισχυθεί και παραπέρα, κι αυτό που ζητάμε από τους συμμάχους είναι η Σούδα να είναι το επίκεντρο του πλέγματος ασφαλείας στην περιοχή από τη Σικελία έως την Ανατολική Μεσόγειο (...)ΗΕλλάδα, ως κομβική χώρα, έχει αυτή τη στιγμή έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο χτίσιμο μιας νέας πολιτικής ασφάλειας».
Εξάλλου, κατά πληροφορίες, η Αθήνα προτείνει να συνδράμει στην ενίσχυση της νέας κυβέρνησης της Λιβύης με εκπαίδευση στελεχών της λιβυκής Ακτοφυλακής ή και του Πολεμικού Ναυτικού στο ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) που λειτουργεί στη Σούδα από το 2005, με αποστολή την εκπαίδευση στελεχών για έλεγχο θαλασσών με νηοψίες επιφάνειας, υποβρύχιες έρευνες και εναέριες επιτηρήσεις, στο όνομα της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας» και άλλων «ασύμμετρων απειλών». Ηταν, δε, το πρώτο ΝΑΤΟικό κέντρο που έλαβε την υψηλότερη μορφή πιστοποίησης της λυκοσυμμαχίας και ανώτατοι ΝΑΤΟικοί διοικητές το έχουν χαρακτηρίσει «το διαμάντι του ΝΑΤΟ»...
Δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι πρόσφατα επισκέφτηκε το ΚΕΝΑΠ, το Ναύσταθμο Κρήτης και την 115 Πτέρυγα Μάχης στη Σούδα, η Αμερικανίδα διοικήτρια της Διακλαδικής Διοίκησης Συμμαχικών Δυνάμεων Νάπολι (Allied Joint Force Command Naples) και των Ναυτικών Δυνάμεων Ευρώπης και Αφρικής των ΗΠΑ, ναύαρχος Μισέλ Χάουαρντ, προχωρώντας ουσιαστικά σε μια άτυπη στρατιωτική επιθεώρηση των αναφερόμενων υποδομών, μπροστά στην υλοποίηση επικίνδυνων για το λαό σχεδιασμών.
Η κυβέρνηση, για να χρυσώσει το χάπι στο λαό, την τέτοια εκπαίδευση σε Ενοπλες Δυνάμεις και σώματα ασφαλείας από τη Λιβύη την προπαγανδίζει και ως μέτρο συμβολής τάχα στην αποτελεσματικότερη διαχείριση από μεριάς της Λιβύης των προσφυγικών ροών που ξεκινούν από τη χώρα προς την Ευρώπη. Με άλλα λόγια, σε ένα όργιο υποκρισίας, τη βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που γεννούν και διογκώνουν τα κύματα της προσφυγιάς, την παρουσιάζει ως μέτρο αντιμετώπισής τους, την ώρα μάλιστα που οι σχεδιασμοί αυτοί περιλαμβάνουν και το ενδεχόμενο μιας νέας ιμπεριαλιστικής στρατιωτικής επέμβασης στη βορειοαφρικανική χώρα...

Με το βλέμμα στη Μαύρη Θάλασσα

Στην ίδια βάση, αυτή της παροχής υπηρεσιών στο ΝΑΤΟ, λέγεται ότι στο πλαίσιο της Τεχνικής Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας για διασυνοριακές επιχειρήσεις εναέριας επιτήρησης, η οποία υπογράφτηκε το Μάρτη του 2014, τουλάχιστον μία φορά ελληνικά μαχητικά απογειώθηκαν από εδώ για να αναχαιτίσουν αεροσκάφη «αγνώστων ιχνών» (σ.σ. «φωτογραφίζεται» η Ρωσία), που εισήλθαν στο βουλγαρικό FIR χωρίς να καταθέσουν σχέδια πτήσης.
Το θέμα δεν επιβεβαιώνεται επισήμως, ωστόσο, όπως έλεγαν οι αρμόδιοι παράγοντες κατά την υπογραφή της συμφωνίας, επρόκειτο για «ενοποίηση των διασυνοριακών επιχειρήσεων». Αναλυτές εξηγούσαν από τότε ότι ελληνικά μαχητικά θα αναλαμβάνουν αποστολές αναγνώρισης και αναχαίτισης αεροσκαφών «αγνώστων ιχνών», τα οποία εισέρχονται στο βουλγαρικό FIR, αποστολές στις οποίες λέγεται ότι η βουλγαρική Πολεμική Αεροπορία δεν μπορεί να ανταποκριθεί λόγω ανεπάρκειας των δικών της μέσων.
Σε αυτό το μοτίβο, άλλωστε, η ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχει πάρει μέρος σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις στο FIR Σόφιας, το οποίο ενώνεται με το FIR της Συμφερούπολης, που καλύπτει Κριμαία και Νοτιοανατολική Ουκρανία.

Αναβαθμισμένη παρουσία στη Μεσόγειο

Παραπέρα, υλοποιώντας τις «συμβατικές υποχρεώσεις» που αναλαμβάνει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ η ντόπια αστική τάξη μέσω των κυβερνήσεών της, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις συμμετέχουν με μέσα και προσωπικό και σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ όπως η «Active Endeavor», που επιχειρεί στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σήμερα, η «Active Endeavor» αναβαθμίζεται από μια επιχείρηση περιπολιών ενάντια στην «τρομοκρατία», σε μια ευρύτερη επιχείρηση ασφάλειας στη θάλασσα και πλέον, μετά και τις αποφάσεις στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ στα τέλη Ιούνη και τώρα του ΝΑΤΟ, διασυνδέεται με την επιχείρηση της ΕΕ «EUNAVFOR MED Sophia», που ξεκίνησε για την αποτροπή προσφυγικών ροών από την Αφρική και την εξάρθρωση δουλεμπορικών κυκλωμάτων και η οποία ανέλαβε πρόσφατα δύο επιπλέον καθήκοντα: «Την ανάπτυξη ικανοτήτων, την εκπαίδευση και την ανταλλαγή πληροφοριών με την Ακτοφυλακή και το Πολεμικό Ναυτικό της Λιβύης (...) καθώς και την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης».
Ολα αυτά για να ελεγχθεί ακόμα πιο στενά από το ευρωατλαντικό κέντρο ο άξονας Κεντρική - Ανατολική Μεσόγειος, δίαυλος στρατηγικής σημασίας και ζώνη με σημαντικούς πλουτοπαραγωγικούς πόρους, όπου τα ευρωατλαντικά μονοπώλια θέλουν να διατηρήσουν και να ενισχύσουν παραπέρα τις θέσεις τους, στην κόντρα με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Δεύτεροι στο ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες

Πρέπει, τέλος, να καταγραφεί ότι η Ελλάδα παραμένει δεύτερη μεταξύ όλων των κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ σε ό,τι αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ της χώρας.
Το στοιχείο αυτό, την ίδια ώρα που μεγαλώνει συνεχώς το «μαχαίρι» στα κρατικά κονδύλια που αφορούν στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, έρχεται να επιβεβαιώσει τη στρατηγική επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης να διεκδικήσει πιο ενεργό ρόλο στους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, να διατηρεί έτοιμες υποδομές και δυνάμεις για το σκοπό αυτό, στο φόντο της κλιμάκωσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα αποτελεί τη μία από τις μόλις 5 χώρες - μέλη της λυκοσυμμαχίας (σε σύνολο 28) που ξεπερνούν το 2% των ετήσιων δαπανών για την άμυνα, που είναι και η βασική κατεύθυνση του ΝΑΤΟ προς τα μέλη του.
Υψηλότερες δαπάνες, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, έχουν μόνο οι ΗΠΑ με 3,61%. Ακολουθούν η Ελλάδα με 2,38%, η Βρετανία με 2,21%, η Εσθονία με 2,16% και η Πολωνία με 2%.

Αγώνας για ανατροπή των σχεδίων τους

Σε κάθε περίπτωση, με την κατάσταση να περιπλέκεται άμεσα περαιτέρω, λόγω των αναμενόμενων εξελίξεων σε Λιβύη, Μέση Ανατολή και Ανατολική Ευρώπη, ελλοχεύει ο κίνδυνος ο λαός να πληρώσει πολύ ακριβά, ακόμα και με το αίμα του, τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς, όπου τον μπλέκουν η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της για τα συμφέροντά τους, διαμετρικά αντίθετα με αυτά του λαού.
Δεν έχει, λοιπόν, άλλο δρόμο, παρά να δυναμώσει την οργανωμένη πάλη του ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες του, ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, στις διακρατικές ενώσεις του και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Αγώνας συνδεόμενος αδιάσπαστα με την πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά, τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, την πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία και την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ, ΕΕ και κάθε λυκοσυμμαχία, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του, αποκλειστικό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.