«Σφηκοφωλιά» διαπλοκής και αντιδραστικών πολιτικών

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

«Σφηκοφωλιά» διαπλοκής και αντιδραστικών πολιτικών

Οικονομικά σκάνδαλα και απόψεις με έντονο ταξικό χαρακτήρα συνθέτουν το παζλ της διοικητικής αριστοκρατίας του «Ολυμπιακού Κινήματος»

Ιδιαίτερα... σκοτεινά και βρώμικα είναι τα μονοπάτια της συνεργασίας ΔΟΕ - πολυεθνικών

Ο αθλητισμός στο καπιταλιστικό σύστημα δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα προϊόν προς πώληση με σκοπό το κέρδος κάποιων. Μακριά από τις πραγματικές αξίες της φυσικής αγωγής και του αθλητισμού, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα εμπόρευμα, ένα αντικείμενο εκμετάλλευσης από την αστική κοινωνία, είτε για υλικούς είτε για ηθικούς σκοπούς. Γι' αυτό άλλωστε το οικοδόμημα του αθλητισμού είναι κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες της κυρίαρχης τάξης αφήνοντας τα λαϊκά στρώματα σε ρόλο θεατή, με απώτερο σκοπό βέβαια και τη μετατροπή του σε απλό καταναλωτή. Ετσι, οτιδήποτε συνδέεται με το σύγχρονο επαγγελματικό εμπορευματοποιημένο αθλητισμό δε θα μπορούσε να είναι τίποτε διαφορετικό από μια ευκαιρία για πλουτισμό και απόκτηση υπερκέρδους. Σ' αυτό βέβαια πρωτεύοντα ρόλο παίζουν οι πολυεθνικές, οι χορηγοί και οι κάθε λογής επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο και με βιτρίνα ένα αθλητικό γεγονός (παρα)γεμίζουν τις τσέπες τους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που πλέον έχουν εξελιχθεί στο μεγαλύτερο εμπορικό γεγονός παγκοσμίως.

Ελίτ... αντιδραστικών και φασιστικών πολιτικών

Ενα σημαντικό χαρακτηριστικό, που δείχνει τον ταξικό χαρακτήρα του αθλητισμού στο καπιταλιστικό σύστημα, είναι η περίπτωση των διοικούντων του οικοδομήματος του «Ολυμπιακού Κινήματος», όπως είναι η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ), με ενέργειες που επιδρούν και στη διεθνή κοινωνική ζωή. Από τη γέννησή της, που συμπίπτει με την ιδέα της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896, ιδρυτικά της μέλη υπήρξαν βαρόνοι, λόρδοι και λεγόμενοι ευγενείς της εποχής. Κάτι που συνεχίστηκε και αργότερα, όπου τη σύνθεσή της αποτελούσαν επιχειρηματίες, εφοπλιστές, σεΐχηδες, μαρκήσιοι κλπ. Αυτό μάλιστα οδήγησε τη ΔΟΕ στο να έχει συντηρητικές και αντιδραστικές τάσεις. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλά μέλη κατηγορήθηκαν για φιλοφασιστικές θέσεις και σχέσεις με τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου. Οπως επίσης και το γεγονός ότι μέχρι το 1932 μέλος της ΔΟΕ για τη Ρωσία ήταν ακόμα ο πρίγκιπας Ουροσόνοφ. 'Η ακόμη, η ανύπαρκτη αντίδρασή της στη διαμαρτυρία της ομοσπονδίας στίβου της ΕΣΣΔ για τους διαβόητους αγώνες στίβου το 1969, υπό την αιγίδα της αντίστοιχης ομοσπονδίας της ΟΔ Γερμανίας, όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι ανύπαρκτων περιοχών όπως η Ανατολική Πρωσία, η Πομερανία, η Σιλεσία (!), ενώ στα διπλώματα των νικητών εμφανιζόταν ο χάρτης της Γερμανίας με τα σύνορα του 1937...

Γνωστός για τις φιλοφασιστικές του προτιμήσεις και υποστηρικτής του Ισπανού δικτάτορα Φράνκο ήταν ο επί χρόνια πρόεδρος της ΔΟΕ Χουάν Αντόνιο Σάμαρανγκ

Eurokinissi

Στα χρόνια ύπαρξής της η ΔΟΕ κατόρθωσε αρκετές φορές να επιβάλει μια αντιδραστική πολιτική στον αθλητισμό, καλυμμένη πίσω από τον «απολιτικό» μανδύα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της απαίτησης το 1963 να μην αποκαλείται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας με την πραγματική της ονομασία, αλλά ως Βόρεια Κορέα. Η ΔΟΕ ήταν που αφαίρεσε τα μετάλλια των δυο μαύρων Αμερικανών Ολυμπιονικών το 1968 όταν αυτοί διαμαρτυρήθηκαν για τη στάση της χώρας τους, των ΗΠΑ, απέναντι στους ομοφύλους τους. Η ΔΟΕ ήταν που «χαιρέτισε» τη δολοφονία 400 διαδηλωτών από τη μεξικανική κυβέρνηση παραμονή των Αγώνων. Που έδωσε τους Ολυμπιακούς του '36 στον Χίτλερ, όταν ήδη από το 1935 είχε επισημοποιηθεί η ρατσιστική ναζιστική νομοθεσία. Που επιβράβευσε τη σαραντάχρονη δικτατορία στην Κορέα αναθέτοντας τους Αγώνες του 1988 στη Σεούλ. Και που φυσικά είχε 20 χρόνια επικεφαλής (πλέον επίτιμο πρόεδρο) τον φασίστα Σάμαρανκ.

Αριστοκρατία της... διαπλοκής

Πέρα όμως από το θέμα της πολιτικής που εφάρμοσε όλα αυτά τα χρόνια η ΔΟΕ, εξίσου σκοτεινά είναι και τα μονοπάτια για το τι επικρατεί στους κόλπους της Ολυμπιακής Επιτροπής σχετικά με την οικονομική διαπλοκή. Με το πέρασμα του χρόνου, την αύξηση της εξουσίας και της επιρροής της, καθώς και την εμπλοκή τεραστίων οικονομικοεπιχειρηματικών και άλλων συμφερόντων, μετατράπηκε σε μια ανεξέλεγκτη κάστα διαπλοκής, τα χαρακτηριστικά της οποίας παραπέμπουν σε άλλα... συνδικάτα.. Ο Φιντέλ Κάστρο την έχει χαρακτηρίσει «μια μαφία μαρκησίων, κομήτων, δισεκατομμυριούχων και λευκών». Ενώ ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η δήλωση στον πρόλογο του βιβλίου των βρετανών δημοσιογράφων Σίμπσον - Τζένιγκς («Τα αφεντικά των Ολυμπιακών Αγώνων»), για τα πεπραγμένα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής: «Με έκπληξή μας διαπιστώσαμε ότι ήταν η πιο δύσκολη έρευνα που είχαμε αναλάβει ποτέ, παρ' όλο που είχαμε ήδη ασχοληθεί με άλλες σκοτεινές υποθέσεις του δημοσίου βίου, όπως με τη Μαφία, την υπόθεση Ιράν - Κόντρας, την τρομοκρατία, τη διαφθορά στη Σκότλαντ Γιαρντ. Ο κόσμος των ερασιτεχνικών Ολυμπιακών Αγώνων αποδείχτηκε ακόμα πιο αδιαπέραστος. Ποτέ πριν δεν αντιμετωπίσαμε τόσο μεγάλες δυσκολίες να πάρουμε συνεντεύξεις, έγγραφα και πρωτότυπα στοιχεία».

Οσο μάλιστα αυξάνεται η εμπορευματοποίηση των Αγώνων και γίνονται βορά σε επιχειρηματικά και άλλα συμφέροντα, τόσο περισσότερο επιβάλλεται η λογική της κάστας και τα στελέχη της ΔΟΕ εκτραχύνονται. Μετατρέπονται σε στυγνούς εμπόρους που ζουν με διαπλοκές και σκάνδαλα. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα είδαν το φως της δημοσιότητας αρκετές περιπτώσεις χρηματισμού πρωτοκλασάτων παραγόντων της Επιτροπής, προκειμένου να εξυπηρετήσουν διάφορα συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι με την ανοχή της ΔΟΕ επιτρέπεται ο κρυφός πόλεμος των υποψηφίων πόλεων, για να αναλάβουν τη διοργάνωση των Αγώνων, πριν από την επίσημη ψηφοφορία. Οπως έγινε στην περίπτωση του καταδικασθέντος πρώην αντιπρόεδρου της ΔΟΕ, Νοτιοκορεάτη Κιμ Ουν Γιονγκ, που εκτός του ότι «λαδωνόταν» ήταν και καταχραστής. Πριν από αυτόν είχαν ήδη εντοπιστεί άλλα 12 μέλη της ΔΟΕ που τα «πιάσανε» (περί το 1 εκατ. δολάρια) για να πάνε οι χειμερινοί Ολυμπιακοί στο Σολτ Λέικ Σίτι.

Επίσης αίσθηση είχε κάνει πριν δυο χρόνια το ρεπορτάζ το αγγλικού δικτύου BBC που αποκάλυπτε ότι μέλη της ΔΟΕ και ατζέντηδες των Αγώνων διαπραγματεύονταν την ψήφο τους για να ψηφίσουν υπέρ του Λονδίνου για την ανάληψη των Ολυμπιακών του 2012. Εξίσου σκοτεινά μονοπάτια υπάρχουν και στον ανελέητο επιχειρηματικό πόλεμο που διεξάγεται γύρω από τη ΔΟΕ από τις εταιρείες, προκειμένου να πάρουν τον τίτλο του χορηγού - είτε της Επιτροπής είτε των διοργανώσεων.