Καθ' οδόν: Στην Αρκαδία

Καθ' οδόν: Στην Αρκαδία

Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα

Κατά τον Ηρόδοτο και άλλους αρχαίους συγγραφείς, οι Αρκάδες και οι Κυνούριοι ήταν αυτόχθονες. Είχαν αυτόνομο πολιτικό βίο και κοινούς ηθικούς δεσμούς, μας πληροφορεί ο Αριστοτέλης. Εδώ στην Αρκαδία, όπου θα περάσουμε τη σημερινή Κυριακή μας, η δημοκρατία έχει ανθήσει νωρίτερα από την Αθήνα. Κατά τους Ελληνιστικούς Χρόνους, δημιουργήθηκαν μεγάλες πόλεις Μαντινεία, Ορχομενός, Τεγέα, πόλεις που ενώθηκαν και μεγάλωσαν μετά τη μάχη στα Λεύκτρα (371). Μετά την υποδούλωση της πόλης στους Ρωμαίους, άρχισε και η παρακμή της... Τώρα, ασφαλώς, θα αναρωτιέστε γιατί πάμε εκεί. Είναι απλό. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε όλη την Ελλάδα. Σήμερα, λοιπόν, θα θαυμάσουμε τις σπάνιες ομορφιές, τόσο στα ορεινά, όσο και στα παράλια αυτής της πανέμορφης περιοχής, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα σε εκείνους που νομίζουν ότι η καλοκαιρινή Ελλάδα είναι μονάχα η Μύκονος. Δεν είναι όμως. Η ελληνική ομορφιά απαντάται παντού και όχι στα μέρη που για άγνωστο λόγο έγιναν της μόδας. Πάμε;

Τριπολιτσά...

...με το όνομά αυτό ήταν γνωστή η Τρίπολη μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, που η γεωγραφική της θέση, στο κέντρο του οροπεδίου της Αρκαδίας, τη βοήθησε πολύ να αναπτυχθεί, να εξελιχθεί και να κυριαρχήσει στην περιοχή. Είναι χτισμένη στα 655 μέτρα, μέσα σε κατάφυτο και γόνιμο οροπέδιο και περιβάλλεται από τους ορεινούς όγκους του Αρτεμισίου, του Παρθένιου. Ανήκει στην επαρχία της Μαντινείας. Απέχει μόλις 165 χιλιόμετρα από την Αθήνα.

Τι μπορούμε να δούμε εκεί;

Αρχαία στη Μεγαλόπολη

Στα δέκα χιλιόμετρα βρίσκεται η αρχαία Τεγέα. Η Τεγέα, η σημαντικότερη πόλη της Αρκαδίας, στην αρχαιότητα είχε μια πολύ ταραγμένη ιστορία και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σώζονται ελάχιστα ίχνη από τα επιβλητικά της τείχη. Το αξιοθέατο της περιοχής είναι ο ναός της Αλέας Αθηνάς, που ξεχωρίζει για την κατασκευή του, όσο και για το μέγεθός του. Κοντά στην αγορά της Τεγέας, υπήρχε θέατρο, που το ανήγειρε ο Αντίοχος ο Επιφανής το 175 π.Χ., μέσα στο κοίλο του οποίου βρίσκεται η εκκλησία της Επισκοπής. Σε μικρή απόσταση διακρίνονται υπολείμματα μεσαιωνικών τειχών και το μωσαϊκό δάπεδο.

Η αρχαία Μαντινεία απέχει δώδεκα χιλιόμετρα από την Τρίπολη. Εκεί ανακαλύφθηκαν τα ερείπια της πόλης, που, από τον Πολύβιο, αναφέρεται ως «αρχαιοτάτη και μεγίστη», ενώ στην Ιλιάδα, ως «ερατεινή Μαντινέη». Εκεί η ιστορία ψιθυρίζει και τραγουδά. Μιλά για άλλες εποχές, για άλλα μεγαλεία, για μεγάλες μάχες, για μεγάλες καταστροφές. Μιλά για το θέατρο, για το βουλευτήριο, για τα δημόσια οικοδομήματα που μόνον τα λείψανά τους μπορούμε να δούμε σήμερα. Και εμείς μετά θα πάμε στο Αρχαιολογικό Μουσείο, για να δούμε όλα τα ευρήματα από τις ανασκαφές και κομμάτι κομμάτι να συναρμολογήσουμε το παζλ της ιστορίας. Και στο Μουσείο Τεγέας Αλέας θα μπορέσουμε να απολαύσουμε τη μοναδική στην Ελλάδα συλλογή λατρευτικών ειδωλίων.

Αστρος και Παράλιο Αστρος

Στεμνίτσα

Απέχει 45 χιλιόμετρα από την Τρίπολη και είναι γνωστό από τη Β` Εθνοσυνέλευση, που έγινε εκεί τον Απρίλη του 1823.

Θα προχωρήσουμε τρία μόλις χιλιόμετρα και θα φτάσουμε στο Γυναικείο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, που ιδρύθηκε το 12ο αιώνα. Πρόκειται για ένα κομψό οικοδόμημα με εντυπωσιακό τρούλο. Στην αυλή θα δούμε γλυπτά με περίτεχνο διάκοσμο. Λέγεται ότι ο Ηρώδης ο Αττικός είχε εκεί μια έπαυλη.

Τώρα στο Παράλιο Αστρος, που είναι τόσο γραφικό, που είναι χτισμένο αμφιθεατρικά κατά μήκος μιας όμορφης παραλίας και έχει έναν έντονο νησιώτικο χαρακτήρα, γραφικά σοκάκια και παραδοσιακή σπίτια με στέγες από κεραμίδια, θα λουστούμε.

Πού; Μα, φυσικά, στα Βερβένια, στον Αγιο Ανδρέα και στα λιμανάκια προς το Ξηροπήγαδο.

Βυτίνα

Η Βυτίνα είναι πανέμορφη. Αυτήν την εικόνα διατηρώ από τότε που ήμουνα παιδάκι, που με είχαν πάει οι γονείς μου για να μου ανοίξει η όρεξη... Η Βυτίνα είναι κατάφυτη, καταπράσινη, έχει εξοχές, έχει πάρκα και διαθέτει καταπληκτικό κλίμα. Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιούλη, στο χωριό Νυμφαία, γίνεται το «Πανηγύρι του τσοπάνη». Συμμετέχουν οι τσοπάνηδες από όλο το νομό και προσφέρονται κρέας ψητό ή βραστό, τυροκομικά και κρασί. Αντε, λοιπόν, ραντεβού εκεί.

Πριν φύγουμε, όμως, θα κάνουμε μια στάση στην «μπαρουταποθήκη»του αγώνα, την πιο τυπική κωμόπολη του Μοριά, την ωραία Δημητσάνα. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε δύο αντικριστούς λόφους σε υψόμετρο 960 μέτρων, εκεί όπου στα αρχαία χρόνια ήταν η πόλη Τεύθις. Η Δημητσάνα ήταν η γενέθλια πόλη του πατριάρχη Γρηγορίου του Ε ' και του μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού. Η πανέμορφη πόλη, με τα σιωπηλά πέτρινα σπίτια της, τις τοξωτές πόρτες και τα πετρόστρωτα σοκάκια της, στέκεται περήφανη για τη σοβαρή ομορφιά της και σκεπτική «κοιτάζει» προς τον κάμπο της Μεγαλόπολης. Το ελεύθερο βλέμμα της σκαρφαλώνει στον Ταΰγετο που διαγράφεται στο βάθος, ενώ στα αυτιά της έρχονται οι υδάτινες μελωδίες του Λουσίου, του ποταμού που έλουσε τα μαλλιά του Δία, έτσι λέγεται τουλάχιστον.