Πρωτομαγιά 1945, με απεργία πείνας

Πρωτομαγιά 1945, με απεργία πείνας

Λίγο μετά την «απελευθέρωση» και τη «Συμφωνία της Βάρκιζας» άρχισαν πάλι, να γεμίζουν οι φυλακές με αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και με κατασκευασμένες κατηγορίες.

Ετσι, κατά το Μάρτη του 1945, βρεθήκαμε εκατοντάδες στις φυλακές Καλλιθέας, που ήταν πρώτα... σχολεία. Κατά το τέλος του Απρίλη του χρόνου αυτού, οι αγωνιστές φυλακισμένοι που αντιμετώπιζαν άθλιες συνθήκες, σε κελιά τύπου «Γκουαντανάμο», κήρυξαν απεργία πείνας. Θορυβημένη η κυβέρνηση διέταξε τη μεταφορά των «πρωταιτίων» στις φυλακές Χατζηκώστα, που λειτουργούσαν, παλιότερα ως οικοτροφείο στην οδό Πειραιώς.

Παραμονές της Πρωτομαγιάς οι «πρωταίτιοι της Καλλιθέας» συνέχισαν εκεί, στου Χατζηκώστα, μαζί με το σύνολο των κρατουμένων, την απεργία πείνας, ζητώντας βελτίωση των συνθηκών κράτησης. Εκεί, λοιπόν, εκτός των άλλων πιέσεων, με πρωτοστάτη έναν πανύψηλο αρχιφύλακα βασανιστή, τον «Γκέρινγκ», μας έφερναν στον προαύλιο χώρο και έξω από τις πόρτες των θαλάμων που στον καθένα βρίσκονταν στριμωγμένοι ασφυκτικά 150 ως 200 αγωνιστές, τα καζάνια με το απαίσιο φαγητό, μήπως βρεθούν ορισμένοι και λυγίσουν.

Δυο φορές αναποδογυρίσαμε τα καζάνια και γέμισε το κυκλικό προαύλιο τη μια φορά με ένα είδος χυλού και τις άλλες με... πατατόσουπα.

Ανήμερα της Πρωτομαγιάς, γιορτάστηκε η νίκη με ομιλίες και τραγούδια. «Επιστρατεύτηκαν» όσες φλοκάτες, κουβέρτες... προσεγγίζανε το κόκκινο χρώμα, συμβολισμός της μέρας.

Η τιμωρία μας ήτανε - εκτός των άλλων - ότι αντί βραδινού, μας έδιναν, επί μέρες μια ρέγκα σκωληκόβρωτη που την πετάγανε για να τη φάει ο Σκόμπι.

Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

21/10/2004

 -- Η πρώτη μεγάλη αγωνιστική απεργία πείνας

25/3/2000

 -- Ποιος είναι ρε ο κομμούνας Βελεστινλής;!