18 Ιαν 2012

27 ΑΠΡΙΛΗ 1941 Οι "θαυμαστές" του Χίτλερ παραδίνουν την Αθήνα στους Γερμανούς


27 ΑΠΡΙΛΗ 1941
Οι "θαυμαστές" του Χίτλερ παραδίνουν την Αθήνα στους Γερμανούς
Το ΚΚΕ καλεί το λαό σε αντίσταση
Τ
Κυριακή 27 τ' Απρίλη 1941. Πρωί, ακριβώς 8.10. Μέρα σημαδιακή για τη νεοελληνική ιστορία. Ηταν η αρχή της ξένης τετράχρονης φασιστικής σκλαβιάς, αλλά και η αρχή της ηρωικής πάλης του λαού μας ενάντια στους κατακτητές και τους συνεργάτες τους.
Αυτή τη μέρα κι αυτή την ώρα, οι εκπρόσωποι του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου υπέγραψαν την παράδοση της Αθήνας και του Πειραιά στους ξένους κατακτητές, πραγματοποιώντας την εντολή να σταματήσει ο πατριωτικός αντιφασιστικός αγώνας των φαντάρων στο μέτωπο. Η παράδοση έγινε στο καφενείο "Παρθενών" στους Αμπελοκήπους - διασταύρωση των λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας.
Σύμφωνα με το σχέδιο "Μαρίτσα", οι γερμανικές μηχανοκίνητες μονάδες μπήκαν στην Αθήνα από δύο κατευθύνσεις. Από την Ιερά οδό και από τη λεωφόρο Κηφισίας. Επικεφαλής των επιδρομέων είναι ο ίλαρχος Γιακόμπι του 10ου Συντάγματος του Βραδεμβούργου, ο υπολοχαγός Ελσιτς της 6ης Ορεινής Μεραρχίας και ο συνταγματάρχης Φον Στέφεν, που θα είναι και ο πρώτος Γερμανός φρούραρχος της Αθήνας.
Το "πρωτόκολλο" παράδοσης
Οι τρεις αυτοί χιτλερικοί αξιωματούχοι θα είναι τα μέλη της Επιτροπής Παραλαβής της Αθήνας από την τετραμελή "ελληνική", που θα τους υποδεχτεί και θα υπογράψει στο καφενείο την παράδοση. Η σύνθεση της επιτροπής δεν είναι τυχαία. Αποτελείται από έμπιστους του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, που ο καθένας τους απ' τη θέση που είχαν διοριστεί στήριξαν τη δικτατορία του Μεταξά. Επικεφαλής είναι ο φιλομοναρχικός υποστράτηγος Χρ. Καβράκος, στρατιωτικός διοικητής Αττικής, ο δήμαρχος Αθηναίων Αμβρ. Πλυτάς, μεγαλοασφαλιστής, ο Πεζόπουλος και ο δήμαρχος Πειραιά Μιχ. Μανούσκος, μεγαλοβιομήχανος, ιδιοκτήτης βαμβακοκλωστηρίου.
Δυο λόγια τώρα για τον υποστράτηγο Χρ. Καβράκο. Ο ίδιος είχε ομολογήσει ότι τον Φλεβάρη του 1925 στα αιματηρά γεγονότα των Τρικάλων ανάμεσα στους ξεσηκωμένους εργάτες και τη Χωροφυλακή, με θύματα 10 εργάτες, διηύθυνε τις επιχειρήσεις ως διοικητής του 5ου Συντάγματος Πεζικού. Ευθύνεται ακόμη για το φόνο του γέρου Μιχάλη Ράδου ξυλουργού, πατέρα του ταμία του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων. Ο Καβράκος είχε φροντίσει, πριν μπούνε στην Αθήνα οι Γερμανοί, να εκδώσει αυστηρή διαταγή με την οποία απαγόρευε έστω και την παραμικρή αντίσταση ενάντια στους κατακτητές και παράλληλα απαγόρευε και την κυκλοφορία στους δρόμους, διατάσσοντας την παραμονή του κόσμου μέσα στα σπίτια.
"Υποτελή καθάρματα"
Στην "υπηρεσία" των κατακτητών τρέχουν να μπούνε Γερμανόφιλοι χιτλερικοί φασίστες και εθνικά ξεπεσμένα στοιχεία. Αλλωστε ο Χίτλερ το είχε προβλέψει: "Σε κάθε τόπο - είχε πει - θα βρεθούν κάμποσα φιλόδοξα και υποτελή καθάρματα, που θα εξυπηρετήσουν πρόθυμα τους σκοπούς μου, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αναδειχτούν και να πλουτίσουν στη χώρα τους" (1).
Ενας απ' αυτούς, που αναδείχτηκαν στην περίοδο αυτή, είναι ο στρατηγός Γ. Τσολάκογλου, που υπέγραψε την παράδοση της Ελληνικής Στρατιάς Ηπείρου - Μακεδονίας στους Γερμανούς (21 Απρίλη 1941), διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτό τους Γερμανούς να κατέβουν γρηγορότερα στο Νότο και παράλληλα να διατηρήσουν πιο ξεκούραστες τις στρατιωτικές τους δυνάμεις για να τις χρησιμοποιήσουν αργότερα στην επίθεση κατά της Σοβιετικής Ενωσης.
Δέκα μέρες πριν την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς (17 Απρίλη 1941), όταν ακόμη στη Δυτική Μακεδονία διεξάγονταν μάχες με τις στρατιές του Χίτλερ, έφυγε απ' την Ελλάδα η βασιλική οικογένεια και οι αυλικοί, παίρνοντας μαζί τους μπαούλα και βαλίτσες γεμάτες με χρυσαφικά και αντίκες, που χρόνια συγκέντρωναν στο παλάτι του Τατοϊου.
Η παράδοση στους χιτλερικούς 1.600 πολιτικών κρατουμένων
Επίσης, τέσσερις μέρες πριν μπούνε οι Γερμανοί στην Αθήνα, έφυγαν για την Κρήτη και στη συνέχεια πήγαν στη Μέση Ανατολή ο βασιλιάς Γεώργιος Β Γλύξμπουργκ, καθώς και τα μέλη της κυβέρνησης του Εμμ. Τσουδερού, που είχε διορίσει ο βασιλιάς. Στο Κάιρο ασφαλείς απολαμβάνουν όλα τα προνόμια της εξουσίας. Εχουν όμως αφήσει "οπισθοφυλακή" τον υφυπουργό Ασφαλείας Κ. Μανιαδάκη, που έχει αναλάβει να παραδώσει στους φασίστες κατακτητές τούς 1.600 φυλακισμένους και εξόριστους κομμουνιστές και αντιφασίστες πολιτικούς κρατούμενους, που βρίσκονταν από χρόνια στα ξερονήσια απ' το δικτατορικό καθεστώς του Ι. Μεταξά.
Την επόμενη μέρα της παράδοσης της Αθήνας και του Πειραιά στους Γερμανούς φασίστες, ο εξόριστος απ' το 1938 Σπύρος Καλοδίκης, λιμενεργάτης, που είχε αποδράσει τον Ιούλιο του 1940 από τον Αη - Στράτη, μίλησε στην πλατεία της Ομόνοιας σε συγκεντρωμένους Αθηναίους. Ο Σπ. Καλοδίκης, το 1942 ήταν γραμματέας της Επιτροπής Πόλης της Αθήνας του ΚΚΕ κι αργότερα γραμματέας της ΕΠ Θεσσαλίας. Δολοφονήθηκε αργότερα στη Λάρισα από μοναρχοφασίστες.
Οι Γερμανοί φασίστες παίρνουν τα πρώτα απαγορευτικά μέτρα, με πρωταρχικό τον περιορισμό της κυκλοφορίας του κόσμου. Στις 11 το βράδυ σταματούσε η κυκλοφορία κι άρχιζε πάλι στις 6 το πρωί.
Οι κυβερνήσεις Κουίσλινγκ
Οι διάφοροι καιροσκόποι αστοί πολιτικοί "σιωπούν", κηρύσσοντας την υποταγή στους κατακτητές, θεωρώντας την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στη χώρα μας σαν "αδιέξοδη"! Περιμένουν την ευκαιρία για να αναρριχηθούν στην εξουσία, ενώ πολλοί απ' αυτούς είναι πρόθυμοι να εκτελέσουν τις διαταγές των κατακτητών σε βάρος του λαού και της ακεραιότητας της χώρας.
Μέσα στη γερμανική πρεσβεία σχηματίζεται (29 Απρίλη) η πρώτη κατοχική "κυβέρνηση ανδρεικέλων" όπως ονομάστηκε (2), με πρωθυπουργό τον στρατηγό Γ. Τσολάκογλου (29.4.1941-1.12.1942) και μέλη έξι αντιστράτηγους και υποστράτηγους, πλαισιωμένους από δύο καθηγητές, ένα δόκτορα και ένα μεγαλέμπορο. Την κυβέρνηση αυτή διαδέχθηκαν άλλες δύο, που είχαν τα ίδια γνωρίσματα. Το φιλοχιτλερισμό και τον αντικομμουνισμό. Του Κ. Λογοθετόπουλου (2.12.1942-7.4.1943) και του Ι. Ράλλη (7.4.1943-12.10.1944), ιδρυτή των Ταγμάτων Ασφαλείας, που οργίασαν σε βάρος του λαού μας.
Ο λαός μας έψαχνε να βρει ελπίδα φοβισμένος, γιατί διαισθανόταν τα δεινά που τον περίμεναν από τη χιτλερική βαρβαρότητα, που είχε ήδη εκδηλωθεί στις άλλες κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες.
Το Μανιφέστο του ΚΚΕ
Δεν έχει συμπληρωθεί ούτε μια βδομάδα απ' την κατάληψη της Αθήνας από τους χιτλερικούς και το πρώτο ελπιδοφόρο μήνυμα κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα. Το ΚΚΕ με το Μανιφέστο της ΚΕ με ημερομηνία 3 Μάη 1941 δείχνει το δρόμο του αγώνα για αντίσταση. Στο ιστορικό αυτό κείμενο (3) αναφέρονται ανάμεσα στ' άλλα και τα εξής:
"...Οποιος σταυρώνει τα χέρια περιμένοντας να μας λευτερώσει η... Αγγλία είτε η "καλή" διάθεση του καταχτητή, αυτός εξυπηρετεί τους προδότες. Οποιος εγκαταλείπει την υπόδουλη πατρίδα για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Γλύξμπουργκ και τους Εγγλέζους για τη διαιώνιση του πολέμου που είδαμε τι μας έφερε, τις υπηρεσίες αυτές τις στερεί από τον αγώνα που τις έχει ανάγκη - κ' είναι γι' αυτό ένας, λιποτάχτης. Οποιος θέλει την ανάσταση της Ελλάδας, αυτός παίρνει τη θέση του στο Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας - Ειρήνης που θα την πραγματοποιήσει - στη μοναδική οργάνωση που δίπλα στο Κόμμα μας έδειχνε στο λαό το σωτήριο δρόμο όταν ο Γλύξμπουργκ φυγάδευε τους θησαυρούς του στην Αίγυπτο κι ο Τσολάκογλου παζάρευε πόσες μεραρχίες να παραδώσει στο Χίτλερ για να τον κάνει πρωθυπουργό!.. Εμείς την πήραμε τη θέση μας στο Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας - Ειρήνης και δίνουμε το χέρι σε όλους όσοι δέχονται να παλέψουν για την απαλλαγή της χώρας μας απ' τον ξενικό ζυγό με τον αγώνα του λαού μας, από κοινού με τους άλλους βαλκανικούς λαούς...".
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1) "Ιστορία της Αντίστασης" τόμος Α, σελ. 140.
(2) Γουντχάουζ Κρις, "Το μήλο της Εριδος", σελ. 44.
(3) Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ, τόμος 5ος, σελ. 33.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ