ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΚΑΙ Η ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΕ
Στη Σύνοδο Κορυφής της Χαλκιδικής υιοθετήθηκε ως βάση έναρξης των διαπραγματεύσεων το σχέδιο Ευρωπαϊκού Συντάγματος και λίγες μέρες αργότερα υπογράφηκε στην Ουάσιγκτον η συμφωνία έκδοσης ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην ΕΕ κατά τη συνάντηση κορυφής των δύο μερών που έγινε εκεί.
Η επεξεργασία του σχεδίου Συντάγματος από τη λεγόμενη Συντακτική Συνέλευση έγινε με πλήρη αποκλεισμό των «ενοχλητικών» φωνών και με διαδικασίες που δεν έχουν καμία σχέση με δημοκρατική συζήτηση. Αντίθετα, οι εργασίες χαρακτηρίστηκαν από τα παζάρια και τις πιέσεις των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών.
Ακριβώς εξαιτίας αυτών των αντιθέσεων δεν έχει οριστικοποιηθεί η ειδικότερη μορφή και η ακριβής νομική ισχύς του Ευρωσυντάγματος, πόσο βαθιά θα είναι η καπιταλιστική ενοποίηση σε αυτή τη φάση κλπ. Αυτά θα εξαρτηθούν από την κατάληξη των ανταγωνισμών αυτών. Ωστόσο, τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του Ευρωπαϊκού Συντάγματος έχουν ήδη διαγραφεί με σαφήνεια και οι λαοί μπορούν με ασφάλεια να βγάλουν τα συμπεράσματά τους σχετικά με τις επιδιώξεις του εγχειρήματος.
Το πρώτο θεμελιώδες χαρακτηριστικό του σχεδίου ευρωπαϊκού Συντάγματος είναι ότι επαναβεβαιώνεται πολλαπλά, με συνεχείς, ποικίλες και επίμονες αναφορές σε διάφορα άρθρα (ιδίως άρθρα 3, 4, 12) ότι θεμέλιο της ΕΕ είναι η ελεύθερη αγορά, δηλαδή η ελευθερία του μεγάλου κεφαλαίου. Επίσης, επαναβεβαιώνεται και κατοχυρώνεται συνταγματικά όλη η πολιτική που σχετίζεται με την Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ). Κατοχυρώνονται δηλαδή οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση, οι ιδιωτικοποιήσεις, το ξήλωμα των κοινωνικών κατακτήσεων, η εξάπλωση της φτώχειας για τα λαϊκά στρώματα. Παράλληλα ενισχύεται και θεσμικά το «διευθυντήριο» των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών.
ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Εξάλλου, με το σχέδιο του ευρωπαϊκού Συντάγματος γίνονται βήματα στην κατεύθυνση της κοινής ιμπεριαλιστικής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, μέσα βέβαια από τις εσωτερικές αντιθέσεις. Καθιερώνεται θεσμός του Υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ. Υπάρχει ρητή αναφορά σε στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων της ΕΕ (άρθρο 40). Νομιμοποιούνται έτσι και αποκτούν το κύρος της συνταγματικής ισχύος οι ιμπεριαλιστικοί τυχοδιωκτισμοί.
Στο άρθρο 42 γίνεται ρητή αναφορά στο δόγμα του προληπτικού πολέμου καθώς αναφέρεται σε κινητοποίηση στρατιωτικών μέσων για την πρόληψη τρομοκρατικής απειλής.
Επιπλέον, το άρθρο 42 δίνει τη δυνατότητα ακόμη και για χρήση στρατιωτικών δυνάμεων στο εσωτερικό της ΕΕ για την καταπολέμηση, τάχα, της τρομοκρατίας. Το άρθρο αυτό προβλέπει τη στρατιωτική επέμβαση της ΕΕ σε κράτος μέλος για την «πρόληψη τρομοκρατικής απειλής» ή για την «προστασία των δημοκρατικών θεσμών» ή μετά από «αίτημα των πολιτικών αρχών ενός κράτους σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης».
Οταν γνωρίζουμε τι εννοούν «τρομοκρατία» και «προστασία των δημοκρατικών θεσμών», είναι φανερό ότι το άρθρο 42 μπορεί να στραφεί εναντίον των λαϊκών κινημάτων αν αυτά απειλήσουν την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου!
ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ
Το σχέδιο Συντάγματος της ΕΕ καταφέρει ένα ακόμη βαρύ πλήγμα στις δημοκρατικές κατακτήσεις. Η ΕΕ ανησυχεί για τις λαϊκές αντιδράσεις που γεννιούνται και θα γεννηθούν απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές στο εσωτερικό και στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα στο εξωτερικό και γι’ αυτό λαμβάνει προληπτικά κατασταλτικά μέτρα.
Καταρχάς, υπάρχει μια επικίνδυνη αναφορά στα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα τα οποία «συμβάλλουν στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής συνείδησης» (άρθρο 45). Είναι σαφές ότι γίνεται προσπάθεια να εξοβελιστούν όποιες πολιτικές δυνάμεις αμφισβητούν λιγότερο ή περισσότερο την ιμπεριαλιστική ΕΕ. Ούτε λίγο ούτε πολύ επιχειρείται η «εναρμόνιση» των κομμάτων με το ιδεώδες της ΕΕ και του Μάαστριχτ αφού στο σχέδιο κανονισμού για τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα ορίζεται πως τα κόμματα οφείλουν να σέβονται τις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου όπως τις εννοεί η ΕΕ. Καταλαβαίνουμε τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Από την άλλη, στο ίδιο σχέδιο κανονισμού γίνεται λόγος για μηχανισμούς ελέγχου της οικονομικής λειτουργίας των κομμάτων και προλειαίνεται το έδαφος για ευρύτερο έλεγχο της πολιτικής συμπεριφοράς των κομμάτων. Εδώ πια τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα αν λάβουμε υπόψη πώς εννοούν οι ιθύνοντες τις έννοιες δημοκρατία, τρομοκρατία κλπ.
Η αστική προπαγάνδα διατείνεται ότι το ευρωσύνταγμα θα διευρύνει τα δημοκρατικά δικαιώματα. Το αντίθετο συμβαίνει.
Το β΄ μέρος του σχεδίου Συντάγματος ενσωματώνει τη Χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων η οποία βρίσκεται πίσω από το επίπεδο κατοχύρωσης των δημοκρατικών και ατομικών δικαιωμάτων που χαρακτήριζε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του 1950, τη Διακήρυξη Δικαιωμάτων του ΟΗΕ του 1948 ή ακόμη και εθνικά Συντάγματα.
Για παράδειγμα, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στη λαϊκή κυριαρχία. Η αναφορά στο δικαίωμα στην απεργία είναι επιεικώς προβληματική και ανεπαρκής ενώ κατοχυρώνεται η «επιχειρηματική ελευθερία»!
Στο ίδιο μέρος περιλαμβάνονται μερικές υποκριτικές διακηρύξεις. Ετσι, υπάρχει δήθεν κατοχύρωση του τεκμηρίου αθωότητας ή της προστασίας των προσωπικών δεδομένων τα οποία όμως έχουν πληγεί καίρια στην πράξη με τις Συνθήκες Σένγκεν, Ευρωπόλ και τη νομιμοποίηση του ηλεκτρονικού φακελώματος.
Οσο για τα κοινωνικά δικαιώματα (παιδεία, υγεία κλπ.), αυτά θυσιάζονται στο βωμό της ΟΝΕ και των υπερκερδών του μεγάλου κεφαλαίου.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα σχέδιο Συντάγματος της ΕΕ που συμβάλλει στην ενίσχυση της εξουσίας των ισχυρών, στην ένταση της υπερεκμετάλλευσης και καταλήστευσης των εργαζομένων. Το Σύνταγμα αυτό θα συμβάλλει ώστε οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι και οι εργαζόμενοι να γίνουν φτωχότεροι. Το σχέδιο Συντάγματος είναι σαφώς αντιδραστικό, αντιδημοκρατικό. Είναι, δίχως αμφιβολία, ένα ευρωπαϊκό Σύνταγμα της ολιγαρχίας.
ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΗΠΑ - ΕΕ
Η ελληνική προεδρία της ΕΕ έληξε επίσης με την υπογραφή στην Ουάσιγκτον της συμφωνίας ΗΠΑ - ΕΕ για την έκδοση προσώπων και τη δικαστική συνεργασία. Στην ίδια συνάντηση κορυφής των δύο πλευρών υπήρξε επαναβεβαίωση της προσήλωσης των ΗΠΑ και της ΕΕ στο δόγμα του προληπτικού πολέμου. Αυτό δεν έγινε τυχαία.
Σε ό,τι αφορά τη συμφωνία έκδοσης, αυτό που πρέπει να υπογραμμιστεί πρώτα απ’ όλα για τη συμφωνία έκδοσης ΗΠΑ - ΕΕ είναι ότι πρόκειται για μια συμφωνία έκδοσης ευρωπαίων στις ΗΠΑ του Patriot Act («πατριωτικός νόμος» που ψηφίστηκε μετά τις 11.9.2001) όπου επιτρέπονται οι αυθαίρετες συλλήψεις, η πολυήμερη κράτηση ατόμων χωρίς να το γνωρίζει κανείς και χωρίς να τους έχει απαγγελθεί κατηγορία. Στις ΗΠΑ επίσης ο νόμος επιτρέπει τη δίκη αλλοδαπών πολιτών σε έκτακτα στρατοδικεία τα οποία μπορούν να συνεδριάζουν ακόμη και πάνω σε αεροπλανοφόρα και η θανατική ποινή επιβάλλεται σε εκατοντάδες ανθρώπους. Η συμφωνία αναφέρεται στην έκδοση ακόμη και ελλήνων πολιτών κατά παράβαση και του Συντάγματος, στις ΗΠΑ σε μια χώρα δηλαδή όπου ο πρόεδρος αναδείχθηκε με ανοιχτή νοθεία, όπου οι κυβερνήσεις αποτελούν ανοιχτά μαριονέτες των πολυεθνικών και οι υπουργοί στελέχη των επιχειρήσεων αυτών και όπου επιτρέπονται τα βασανιστήρια και οι αθλιότητες τύπου Γκουαντάναμο.
Η συμφωνία εισάγει επίσης την έννοια του «υπόπτου» η οποία δεν υπάρχει στο δίκαιο των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών. Η έννοια αυτή έκανε την εμφάνισή της με τη Συνθήκη για την Ευρωπόλ όπου, στο άρθρο 8, ορίζεται ότι καταγράφονται στο ηλεκτρονικό αρχείο της Ευρωπόλ οι ύποπτοι ότι θα (!) διαπράξουν στο μέλλον κάποιο έγκλημα. Είναι ευνόητο ότι τέτιες νομικές διατυπώσεις περικλείουν δυνατότητες μεγάλων αυθαιρεσιών της εξουσίας σε βάρος των λαϊκών αγωνιστών.
Εξάλλου, το άρθρο 4 παρ. 4 της συμφωνίας έκδοσης επιτρέπει την έκδοση ακόμη και για ορισμένες πράξεις που δε θεωρούνται εγκλήματα στην ΕΕ αλλά θεωρούνται τέτια στις ΗΠΑ!
Στο άρθρο 16 δίνεται η δυνατότητα για έκδοση στις ΗΠΑ ακόμη και για αδικήματα που έγιναν πριν την υπογραφή της συμφωνίας!
Με βάση το άρθρο 9 μπορεί να εκδοθεί κάποιος και να δικαστεί στις ΗΠΑ ακόμη και αν έχει δικαστεί ήδη σε κράτος μέλος της ΕΕ!
Με το άρθρο 13 δίνεται ουσιαστικά η δυνατότητα για έκδοση ακόμη και αν υπάρχει το ενδεχόμενο επιβολής της θανατικής ποινής.
Με τις διατάξεις αυτές παραβιάζονται θεμελιώδεις νομικές εγγυήσεις που σε ένα βαθμό τουλάχιστον, ανάλογα με το συσχετισμό των δυνάμεων, ίσχυαν παρέχοντας μια στοιχειώδη προστασία στους διωκόμενους αγωνιστές αλλά και γενικότερα σε οποιονδήποτε πολίτη αντιμετώπιζε την ποινική διαδικασία.
Με τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με το όλο νομοθετικό πλαίσιο των τρομονόμων που έχει οικοδομηθεί τελευταία, συγκροτείται μια επικίνδυνη κατάσταση. Βάσει αυτής μπορεί ενδεχόμενα κάποιος να κατηγορηθεί στην Ελλάδα και να καταλήξει να δικάζεται από τα αμερικανικά έκτακτα στρατοδικεία για τρομοκρατία για να καταλήξει τελικά στο Γκουαντάναμο ή στην ηλεκτρική καρέκλα των ΗΠΑ.
Είναι φανερό ότι επιδίωξη των ΗΠΑ και της ΕΕ είναι να διαθέτουν έτοιμο όλο το νομικό οπλοστάσιο ώστε να μπορούν να παρακολουθούν, να καταγράφουν, να διώκουν ποινικά και να φυλακίζουν τους λαϊκούς αγωνιστές, να αποδυναμώνουν το κίνημα συμπαράστασης.
ΚΟΙΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ: ΟΙ ΛΑΟΙ
Με βάση τις διακηρύξεις και των δύο μερών η συμφωνία έκδοσης εντάσσεται στη λογική του «κοινού αντιτρομοκρατικού αγώνα» στον οποίο έχουν δεσμευτεί ΗΠΑ και ΕΕ. Τι όμως σημαίνει κοινός αντιτρομοκρατικός αγώνας;
Είναι γνωστό και δε χρειάζεται απόδειξη, ότι οι ΗΠΑ θεωρούν τρομοκρατία οποιαδήποτε δραστηριότητα αντιπαλεύει την ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Ο βίος και η πολιτεία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού είναι γνωστά.
Η ΕΕ, επίσης, έχει ακριβώς την ίδια θέση για το τι είναι τρομοκρατία. Αυτό είναι πλέον προφανές σε ευρύτερα στρώματα του λαού όσο και αν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις προσπαθούν να εξωρα?ζουν την ΕΕ και να αποκρύπτουν τον ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα. Ο ορισμός της τρομοκρατίας, όπως περιλαμβάνεται στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο του 2001, στοχεύει σαφώς τους λαϊκούς αγώνες που αμφισβητούν την κυρίαρχη πολιτική και κοινωνικο-οικονομική τάξη πραγμάτων. Ο λεγόμενος ευρωτρομονόμος και το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και παράδοσης στρέφονται τελικά ενάντια σε όσους θίγουν «τις θεμελιώδεις πολιτικές, συνταγματικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού».
Κανείς εξάλλου δεν μπορεί να ξεχάσει τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας στους οποίους η ΕΕ συνέπραξε. Τα στρατεύματα κρατών μελών της ΕΕ συμμετέχουν στις κατοχικές δυνάμεις επιβολής της ΝΑΤΟϊκής τάξης πραγμάτων στη Βοσνία και στο Κόσοβο. Η ΕΕ συμμετείχε στον πόλεμο ενάντια στο Αφγανιστάν καθώς και στις δυνάμεις κατοχής της χώρας αυτής.
Η ΕΕ συμμετείχε επίσης στο σφαγιασμό και στην υποδούλωση του λαού του Ιράκ. Συμμετείχαν τόσο εκείνοι που ανοιχτά στήριξαν στην επιδρομή όσο και εκείνοι που για δικούς τους λόγους είπαν όχι στο Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά στη συνέχεια παρείχαν κάθε είδους διευκολύνσεις για τη διεξαγωγή του πολέμου. Πρέπει να υπογραμμίσουμε εξάλλου ότι η ΕΕ συνυπέγραψε τον περασμένο Νοέμβριο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ το δόγμα του προληπτικού πολέμου. Πρόκειται για δόγμα που επιτρέπει στους ισχυρούς να παρεμβαίνουν όπου γης όποτε τα συμφέροντά τους το επιζητούν.
Εκτός αυτών, εύγλωττο είναι το γεγονός ότι μια από τις πρώτες αποστολές του ευρωστρατού θα είναι στο Κονγκό σε μια προφανή προσπάθεια επιβολής των αποικιοκρατικών συμφερόντων, της Γαλλίας πρωτίστως, υπό το πρόσχημα βεβαίως της επιβολής της ειρήνης. Στη σύνοδο Κορυφής της Χαλκιδικής υιοθετήθηκε και επίσημα από την ΕΕ το δόγμα του προληπτικού πολέμου, όπως αυτό διατυπώθηκε δια στόματος Σολάνα.
Αρα είναι φανερό πως η συμφωνία έκδοσης αποτελεί ένα κομμάτι της συνεργασίας των δύο ιμπεριαλιστικών κέντρων, ΗΠΑ και ΕΕ, στην προσπάθειά τους να υποτάξουν τους λαούς, να εντείνουν την υπερεκμετάλλευσή τους. Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσεται η προώθηση της συγκρότησης ευρωπαϊκής Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, μιας ευρωπαϊκής δηλαδή CIA. Στο πλαίσιο της ίδιας συνεργασίας για την καταστολή των λαϊκών κινημάτων βρίσκεται η προώθηση της «αντιτρομοκρατικής» συνεργασίας ΕΕ - ΗΠΑ που καλύπτει εκτός από τη «δικαστική συνεργασία», την «ανταλλαγή πληροφοριών», τη «σύλληψη και έκδοση υπόπτων», τη δημιουργία «κοινών ομάδων ανακριτικής έρευνας». Ηδη η προηγούμενη δανική προεδρία υπέγραψε συμφωνία για την παράδοση των αρχείων της Ευρωαστυνομίας στο FBI έτσι, ώστε να υπάρχει συνεργασία και στο ηλεκτρονικό φακέλωμα.
Η ΕΕ έχει βέβαια μια μακρά και συστηματική παράδοση στη λήψη αντιδημοκρατικών μέτρων με στόχο την καταπίεση των λαών και την κατάπνιξη των κινημάτων. Σε πολλά κράτη μέλη ή σε υπό ένταξη μέλη οι κομμουνιστές γνωρίζουν εμπόδια και διώξεις ενώ σε κάποιες χώρες τα κομμουνιστικά κόμματα είναι παράνομα.
Πρέπει επίσης να σημειώσουμε:
ð Τη Συνθήκη Σένγκεν η οποία μάλιστα ενσωματώθηκε στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ενωση (στη σύνοδο του Αμστερνταμ) και με την οποία δημιουργήθηκε δίκτυο ηλεκτρονικής παρακολούθησης και καταγραφής «υπόπτων», όσων δηλαδή αμφισβητούν τη «νέα τάξη πραγμάτων».
ð Την ανοχή της λειτουργίας του αμερικανικού Εσελον (μέσω εγκαταστάσεων σε κράτη μέλη της ΕΕ) και την προοπτική δημιουργίας αντίστοιχου ευρωπαϊκού που θα παρακολουθεί και θα καταγράφει κάθε είδους επικοινωνίες (τηλέφωνο, φαξ, διαδίκτυο κλπ.).
ð Τη συγκρότηση και βαθμιαία ενίσχυση της Ευρωαστυνομίας που συμπλήρωσε και επέκτεινε τους μηχανισμούς ηλεκτρονικού φακελώματος της Σένγκεν.
ð Την απόφαση των αρμόδιων υπουργών το καλοκαίρι του 2001 (μετά την αιματηρή καταστολή της διαδήλωσης στη Γένοβα) που θεσμοθέτησε τη συντονισμένη αστυνομική παρακολούθηση, ανταλλαγή πληροφοριών και καταστολή των διαδηλώσεων.
ð Την ένταξη εθνικοαπελευθερωτικών και προοδευτικών πολιτικών κινημάτων στην ευρωπαϊκή λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Σαν να μην τους αρκούσε όλο αυτό το οπλοστάσιο, πρόσθεσαν το άρθρο 42 του σχεδίου Ευρωπαϊκού Συντάγματος, για το οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω.
ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ
Ολα αυτά βέβαια γίνονται στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την καταστολή των λαϊκών αντιδράσεων. Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα γνωρίζουν ότι η πολιτική αφαίρεσης κατακτήσεων από τους εργαζόμενους, η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, η καταλήστευση των λαών, το ξαναμοίρασμα των ζωνών επιρροής και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε ένταση της ταξικής πάλης και σε επαναστατικές ανατροπές.
Οι εξελίξεις αυτές διευκολύνουν στην κατάδειξη του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ. Γίνεται ευκολότερα ορατή, σε ευρύτερες λαϊκές μάζες η ταξική φύση της ΕΕ. Και μάλιστα, αποδεικνύεται ακόμη πιο ξεκάθαρα πόσο υποκριτικές είναι οι φωνές εκείνες όπως του ΣΥΝ, ο οποίος μπορεί, για παράδειγμα, να καταφέρεται ενάντια στη συμφωνία έκδοσης ΗΠΑ – ΕΕ αλλά συνολικά εκτιμά θετικά και στηρίζει την πορεία της ΕΕ και της ΟΝΕ.
Στη χώρα μας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ έχουν βαρύτατες ευθύνες για την αποδοχή της συμφωνίας αυτής αλλά και γενικότερα του αντιδημοκρατικού πλαισίου που εκπορεύεται από τις ανάγκες του μονοπωλιακού κεφαλαίου και της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.
Χρήσιμα συμπεράσματα μπορούν επίσης να εξαχθούν για τη φύση της δημοκρατίας την οποία γνωρίζουμε στη χώρα μας και στην ΕΕ. Γίνεται σήμερα περισσότερο εύκολα ορατό το γεγονός ότι η δημοκρατία αυτή αποτελεί τη μορφή της κυριαρχίας της αστικής τάξης, αποτελεί ένα φύλλο συκής για την επιβολή της δικτατορίας των μονοπωλίων.
Είναι γι’ αυτό σημαντικό να αναπτυχθούν αγώνες ενάντια στα αντιδημοκρατικά και αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και της ΕΕ. Αυτό όμως από μόνο του δεν αρκεί. Απαιτείται και να καταδικαστούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις που με τον ένα ή άλλο τρόπο τα στηρίζουν. Χρειάζεται να ενισχυθεί το ΚΚΕ και να προχωρήσει η συγκρότηση του λαϊκού μετώπου που θα αγωνιστεί για τη λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου