Το σακί

Το σακί 

Διαβάζοντας αυτό το ποίημα του Γιώργη Παυλόπουλου ήταν σαν να άκουγα μια από τις διηγήσεις του πατέρα μου από το 1946 στο Σταυρό της Β.Χαλκιδικής. Είχαν αρχίσει ήδη μάχες στα γύρω βουνά  ανάμεσα σε αντάρτικες ομάδες και το στρατό, και το χωριό μας η Ολυμπιάδα είχε εκκενωθεί. Ζουσαν πιά στο Σταυρό φιλοξενούμενοι σε συγγενικά σπίτια εδώ κι εκεί μέχρι νεωτέρας. 
 Κάποιες φορές έβλεπαν στο δρόμο να περνάει να περναει και να σταματάει ένα κάρο της χωροφυλακής γεμάτο με εκείνα τα χαρτόκουτα. Άρχιζε κουβέντα, ψίθυροι, άνθρωποι έβαζαν το χέρι στο στόμα. Και τότε κάποιος χωροφύλακας έσπρωχνε κατά λάθος ένα χαρτοκούτι κι από μέσα κυλούσε ένα κεφάλι αντάρτη. Δε θυμάμαι πόσο μου είχε πεί ότι ήταν η επικήρυξη. Μπορεί 500 δρχ. το κεφάλι, μπορεί και όχι. 
 Δεν τους έκανε και τρομερή εντύπωση μου έλεγε. Έτσι κι αλλιώς ο Στρυμώνας κάθε μέρα ξέβραζε πτώματα επί χρόνια. Ο θάνατος ήταν το πιο συνηθισμένο θέαμα για εκείνη τη γενιά.

Το σακί  

Ήμουν παιδί ακόμη δεν τους καλοθυμάμαι.
Μπήκανε στο χωριό μου ένα πρωί
μα δε σταθήκανε. Περάσανε
αργά πάνω στο χιόνι. Τα γένια τους
ανάμεσα στα σύννεφα και τις κοτρόνες
καθώς τους χώνευε το βουνό.
Μονάχα ο τελευταίος δε φεύγει απ’ το μυαλό μου.
Κράτα το άλογο, μου είπε
και βάζοντας το σκούφο του στην αμασχάλη
έσκυψε στο νερό να πιει
και τόνα μάτι του με κοίταζε απ’ το πλάι.
Κοίταζε τα κουρέλια μου
τα πόδια μου μες στις λινάτσες
τις ξόβεργες στα ξυλιασμένα χέρια μου
και πώς του χαμογέλαγα
κρατώντας τ’ άλογο με περηφάνια.
Το ίδιο εκείνο μάτι με κοίταζε τον άλλο χρόνο
αχνό βασιλεμένο
όταν αδειάσαν ματωμένο το σακί
και κύλησαν στη μέση της πλατείας
κομμένα τα κεφάλια τους.
Ήταν ο χρόνος που κατέβηκα στην πόλη
και πούλαγα τσιγάρα σε δρόμους και πλατείες.

 Αναρτήθηκε από  Γιώργος Σαρρή

Η Χρυσή Αυγή συγκροτεί τάγματα ασφαλείας στην Μεσσηνία.

Η Χρυσή Αυγή συγκροτεί τάγματα ασφαλείας στην Μεσσηνία. 

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ - ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ & ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ....ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ !!!

"Τάγματα Ασφαλείας" που θα υποκαταστήσουν την Ελληνική Αστυνομία συγκροτεί η Χρυσή Αυγή στο Δήμο Οιχαλίας. Συγκεκριμένα και με πρόσχημα την πάταξη της εγκληματικότητας συγκροτεί κατά τα πρότυπα της Μαφίας παρακρατικές ομάδες προστασίας, ενώ παράλληλα προκαλεί τον αστυνομικό διευθυντή Μεσσηνίας ταξίαρχο Βασίλη Γεωργακόπουλο επειδή σε συνέντευξή του στην "Ε" δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να υποκαταστήσει την Αστυνομία. Είναι προφανές ότι η Χρυσή Αυγή ρίχνει το γάντι στην Πολιτεία αδιαφορώντας για τους νόμους και τη τήρησή τους. Στη σύσταση των "Ταγμάτων Ασφαλείας" πρωτοστατεί ο απόστρατος αστυνομικός και υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής Φώτης Μπέλλος. Εστειλε μάλιστα ανακοίνωση στην "Ε" με την οποία καλεί τους νέους "από 15 έως… 70 ετών σε αφύπνιση και επιστράτευση". Σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης περιγράφει τους στόχους των "Ταγμάτων Ασφαλείας": "Η μεγάλη εγκληματικότητα που μαστίζει την περιφέρειά μας και όλη την Ελλάδα προέρχεται κυρίως από την εγκληματική δράση των αλλοδαπών εισβολέων εγκληματιών, κατοχής της χώρας μας, από τους θρασείς και υπότροπους εγκληματίες, γύφτους-τσιγγάνους, μάστιγα εγκληματικότητος κατά των Ελλήνων".

Για τους αστυνομικούς του Τμήματος Μελιγαλά η ανακοίνωση αναφέρει: "Να μετατεθούν από το ανεπαρκές υπάρχον στα χαρτιά Αστυνομικό Τμήμα Μελιγαλά, όσοι αστυνομικοί είναι ανεπαρκείς, φοβισμένα ανθρωπάκια και λειτουργούν ως να ευρίσκονται στο αμπέλι τους, χωρίς υπηρεσιακή γνώση και συνείδηση".

Τέλος ο κ. Μπέλλος ρίχνει το γάντι στον αστυνομικό διευθυντή Μεσσηνίας γράφοντας ότι η συγκρότηση συντονιστικής επιτροπής για τη δημιουργία των ταγμάτων ασφαλείας αποτελεί απάντηση στην συνέντευξη που έδωσε στην "Ε" ο κ. Γεωργακόπουλος. Συγκεκριμένα η ανακοίνωση που υπογράφει εκ μέρους της συντονιστικής επιστροπής ο κ. Μπέλλος αναφέρει τα εξής: 

"Η συντονιστική Επιτροπή Αλληλεγγύης των Ελλήνων την καταγωγή της περιφέρειας του Δήμου Οιχαλίας Μεσσηνίας είναι και απάντηση στην στημένη συνέντευξη του αστυνομικού διευθυντή Μεσσηνίας ταξίαρχου κ. Γεωργακόπουλου Βασιλείου, στην εφημερίδα "Ελευθερία" Καλαμάτας της 30 Ιουνίου 2012 σελ. 16 (στην δημοσιογράφο Κέλλυ Δημητρούλια), που προσπάθησε να ασκήσει πίεση και τρομοκρατία εναντίον μας (περί παρανόμων και επικίνδυνων ομάδων περιφρουρήσεως). Η τρομοκρατία του κράτους του υπουργείου Προστασίας του λαθραίου αλλοδαπού εισβολέα και της παράλυτης Αστυνομίας της αλλοδαπολαγνίας δεν θα περάσει. Θα έρθει η ώρα της τιμωρίας για τις πράξεις και για τις παραλείψεις των κρατικών οργάνων. Δυστυχώς φτάσαμε σήμερα στο σημείο να λέμε κύριε Γεωργακόπουλε "ό,τι κρατικό αντεθνικό". Συγκέντρωσε όλη την οργή σου, συσσώρευσε όλο το μίσος σου, για την ώρα της εκδικήσεως, που πολύ σύντομα έρχεται, εναντίον όλων αυτών που με τις πράξεις τους ή τις παραλείψεις τους σε οδήγησαν στην δυστυχία, στην κατάθλιψη, στην εξαθλίωση, στην ανασφάλεια και στον οικονομικό μαρασμό. Εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα ποιοι είναι".

ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 

Ο ορκος του ταγματασφαλίτη

"ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον όρκον ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Ανατεθησόμενός μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς δια μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεων μου, τας οποίας δια του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των Γερμανικών Στρατιωτικών Αρχών."



 http://patrinaki.blogspot.gr/2012/08/blog-post_7555.html
 Αναρτήθηκε από Praxis red  

ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ .Ξυπνηστεεεεεεεεεεε

ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ 

 Στο σφυρί ακόμη και στρατιωτικά αεροδρόμια. Η κυβέρνηση δεν βάζει φρένο πουθενά και δεν φαίνεται διατεθειμένη να πει όχι σε καμία από τις απαιτήσεις της τρόϊκας...



 Τι γίνεται με τα στρατιτωτικά αεροδρόμια κα πως θα…πουληθούν; Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;

 Η δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ, μ΄ ένα δισέλιδο ρεπορτάζ της στην εφημερίδα Επενδυτής εξηγεί την …βιασύνη της κυβέρνησης να δώσει σε ιδιώτες την εκμετάλλευση 37 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας ,αλλά επισημαίνει και τα πολλά “αγκάθια” που θα αντιμετωπίσει στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου.

 Γράφει η Κύρα Αδάμ:

 “Η δέσμευση αυτή περιλαμβάνεται ρητά στο Μνημόνιο το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «..από τον Μάρτιο του 2012 έως τον Δεκέμβριο η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στη διαδικασία για την παραχώρηση των κρατικών αερολιμένων που βρίσκονται στα στρατιωτικά αεροδρόμια, (σσ. της Πολεμικής Αεροπορίας)..»
 Τα στρατιωτικά αεροδρόμια είναι αυτά της Σούδας (Χανίων), της Καρπάθου, της Λήμνου, της Σκύρου, του Βόλου, της Καλαμάτας, του Αράξου και του Ακτίου. Τα στρατιωτικά αυτά αεροδρόμια παρέχουν προσωπικό και μέσα για την εξυπηρέτηση της εναέριας κυκλοφορίας των πολιτικών αεροσκαφών ( προσέγγιση, προσγείωση- απογείωση, αναχώρηση) πυροσβεστικά μέσα, διασωστικα μέσα τηλεπικοινωνίες, ΔΕΗ, ύδρευση, καθαριότητα κλπ). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Πολεμική Αεροπορία «προσφέρει» στο Δημόσιο περί τα 40 εκατομ ευρω ετησίως, ποσό που σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να παρέχει η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.
 Παράλληλα το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ανδραβίδας παρέχει υπηρεσίες προσέγγισης – αναχώρησης στα αεροδρόμια Ζακύνθου και Κεφαλονιάς, τα οποία από το Μάιο ως τον Σεπτέμβριο λειτουργούν επί 24ωρης βάσης και έτσι το ωραριο αυτό επιβάλλεται και στην Ανδραβιδα.
 Επίσης η Σούδα λειτουργεί επί 24ωρης βάσης όλο τον χρόνο λόγω των πολιτικών αεροπλάνων, με αποτέλεσμα η ΠΑ να πληρώνει μόνο για τη ΔΕΗ 2 εκατ ευρώ.

  Στα αεροδρόμια της ΠΑ διακινούνται, σύμφωνα με τους τρέχοντες υπολογισμούς περί τα 3 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως, για τους οποίους οι αεροπορικές εταιρείες πληρώνουν στο ελληνικό δημόσιο 18 ευρω κατά μέσο όρο ανά επιβάτη( 12 ευρω γι επιβάτη εσωτερικού και 24 ευρω ανά επιβάτη εξωτερικού,) ως Τέλος Εκσυγχρονισμού Ανάπτυξης Αεροδρομίων (ΤΕΑΑ), ητοι 54 εκατομ ευρω ετησίως. Πληρώνουν επίσης περίπου 2 εκατομ ευρώ ετησίως για Τέλη Χρήσης Αεροδρομίων (ΤΧΑ).


 Έτσι, στην περίπτωση παραχώρησης των στρατιωτικών αεροδρομίων σε ιδιώτες, τα 40 εκατ. ευρώ από την παροχή των υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας, τα 54 εκατ. ευρώ από το ΤΕΑΑ και τα 2 εκατ. ευρω από τα ΤΧΑ, δηλαδή συνολικά γύρω στα 100 εκατ ευρώ ετησίως θα πηγαίνουν στην τσέπη του ιδιώτη. Στο ελληνικό κράτος παραμένουν τα τέλη υπέρπτησης των αεροσκαφών.

 Η παραχώρηση των στρατιωτικών αεροδρομίων υπό τη σημερινή δομή και υποδομή, η οποία για να εκσυγχρονιστεί απαιτεί πάνω από 10 χρόνια και υψηλά κονδύλια, θα δημιουργήσει μείζον πρόβλημα στην ασφάλεια των πτήσεων και των επιβατών: όλα τα στρατιωτικά αεροδρόμια δεν διαθέτουν ραντάρ προσέγγισης αεροδρομίου για να παρέχουν έλεγχο στα πολιτικά αεροπλάνα που προσεγγίζουν για προσγείωση. Έτσι οι στρατιωτικοί ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας υπερβάλλουν εαυτόν και εργάζονται υπό πίεση για να διασφαλίσουν την ασφάλεια των πτήσεων, διότι χωρίς ραντάρ η επαφή με τα αεροπλάνα γίνεται με τυφλές διαδικασίες. Επιπλέον χωρίς έλεγχο ραντάρ μειώνεται σημαντικά η χωρητικότητα του χώρου σε σχέση με τον αριθμό των εξυπηρετούμενων αεροσκαφών.

 Μέχρι στιγμής, η έλλειψη ραντάρ έχει δημιουργήσει πλειστάκις σοβαρά προβλήματα στην ασφάλεια των πτήσεων, με πολλές περιπτώσεις παρ ολίγον σύγκρουσης πολιτικών αεροσκαφών, ενώ δημιουργείται και μείζον πρόβλημα στις στρατιωτικές πτήσεις.
 Η κατάσταση αυτή έχει αποτυπωθεί σε δεκάδες έγγραφα του ΓΕΑ προς την ΥΠΑ από το 1999 και μετά”.

 Στο χαραχτηριστικο έγγραφο που δημοσιεύει ο « Ε» το ΓΕΑ επισημαίνει τα εν λόγω προβλήματα και ζητά από την ΥΠΑ την προμήθεια και την εγκατάσταση ραντάρ στα στρατιωτικά αεροδρόμια, πλην όμως από το 1999 μέχρι και σήμερα βρίσκεται σε αναμονή… 

 Όταν όμως κυρίαρχος των αεροδρομίων γίνει ο ιδιώτης, θα πιέζει για ταχύτερες κινήσεις προσγειώσεων – απογειώσεων΄, ώστε να έχει μεγαλύτερο οικονομικό όφελος, με αποτέλεσμα, λόγω της έλλειψης ραντάρ , η ασφάλεια των πτήσεων να χτυπάει κόκκινο.Αν δε, κατά την αιχμή της κυκλοφορίας των πολιτικών αεροσκαφών προκύψει και απαίτηση αναχαίτισης από στρατιωτικά αεροσκάφη, τότε η κατάσταση μπορεί να μεταβληθεί σε άκρως επικίνδυνη.

 Επιπλέον η κατασκευή οικοδομών η άλλων εγκαταστάσεων από το ιδιώτη εντος ή πλησίον των αεροδρομίων, προκειμένου να ικανοποιήσει απαιτήσεις των επιβατών και να έχει μεγαλύτερο οικονομικό όφελος, θα δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα στην ασφάλεια και την άμυνα των αεροδρομίων. Οι οικοδομές και τα κτήρια θα καταστήσουν εξόχως ευάλωτα τα στρατιωτικά αεροδρόμια σε από αέρος επιθετικές προσβολές, διότι θα εξουδετερώσουν την απόκρυψη και την παραλλαγή που έχουν σήμερα τα στρατιωτικά αεροδρόμια και κυρίως τα προκεχωρημένα της Λήμνου, της Σκύρου, της Καρπάθου και της Αγχιάλου..

 Πέραν των ανωτέρω, η υλοποίηση σχεδίου παραχώρησης των στρατιωτικών αεροδρομίων καθίσταται γόρδιος δεσμός διότι υπάρχει ένα πλήθος παραμέτρων που πρέπει να συνυπολογιστούν, ώστε το σχέδιο να καταστεί επωφελές και για το ελληνικό κράτος. Για παράδειγμα

 - Στην περίπτωση βλάβης ραντάρ προσέγγισης π.χ. Ρόδου, τότε η ροή- ταχύτητα των αφίξεων – αναχωρήσεων θα μειωθεί κατά 80% Στην περίπτωση αυτή, ποιές θα είναι οι απαιτήσεις του ιδιώτη λόγω απώλειας εσόδων; Σήμερα το κράτος λαμβάνει πολλά εκατομ ευρω για τον εκσυγχρονισμό των αεροδορίων από την ΕΕ μέσω ΕΣΠΑ. Για παράδειγμα, μόνο για το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης η Ελλάδα έχει πάρει 350 εκατ. ευρω. Με την ανάθεση των αεροδρομίων σε ιδιώτη οι επιδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ σταματούν και χάνονται. Μήπως τα ποσά του ΕΣΠΑ είναι περισσότερα από αυτά της πιθανής πώλησης των Αεροδρομίων;
 - Θα πληρώνει ο ιδιώτης την ΔΕΗ, που για προς πώληση αεροδρόμια υπολογίζονται σε 10 εκατ ευρω ετησίως, ή θα αποτελεί Δώρο της κυβέρνησης, το ίδιο και για την ύδρευση;
 - Θα πληρώνει ο ιδιώτης ενοίκιο για το πάρκο καυσίμων των αεροδρομίων ή θα είναι και αυτό Δώρο:, όπως και τα δημοτικά τέλη
 - Θα μπορεί ο ιδιώτης να επιβάλλει ΤΧΑ και ΤΕΑΑ στα στρατιωτικά αεροσκάφη, γεγονός που θα καταστήσει προβληματικό το επιχειρησιακό έργο της ΠΑ;
 - Μόνο από τα ΤΕΑΑ, ΤΧΑ και τα μισθώματα των καταστημάτων το Δημόσιο εισπράττει 258 εκατ. ευρω ετησίως. Από αυτά πληρώνονται οι μισθοί των υπαλλήλων της ΥΠΑ και γίνονται έργα εκσυγχρονισμού των αεροδρομίων ενώ απομένουν περίπου 150 εκ ευρω. Με την παραχώρηση των αεροδρομίων ποιος θα πληρώνει τους μισθούς, ο ιδιώτης ή το Δημόσιο και ποια θα κάνει τα έργα εκσυγρονισμου; Αυτή την στιγμή είναι μάλλον αβέβαιο το cost – effectiveness ( κόστος/ αποτέλεσμα) από την πώληση των αεροδρομίων, με κίνδυνο , στο τέλος της ημέρας ο έλληνας φορολογούμενος να χάσει 10πλάσια ποσά από την πώληση , έναντι ποσού 2-3 δις ευρω, χώρια τους κινδύνους που θα επιφέρει στην άμυνα της χώρας και την ασφάλεια των πτήσεων.
 - Παράλληλα, η συμμετοχή της LUFTHANSA ως τεχνικού συμβούλου, με αμοιβή πάνω από 10 εκατ. ευρω δημιουργεί σοβαρές υποψίες. Και τούτο γιατί η εταιρεία, με την εμπειρία που έχει αποκτήσει για τα ελληνικά αεροδρόμια θα μπορεί να είναι ο κύριος ανταγωνιστής για την παραχώρηση των αεροδρομίων, αποκομίζοντας βεβαίως τεραστία οφέλη.

 ΚΑΤΑΡΡΕΙ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ 

 Από το 1999 ο Αρχηγός ΓΕΑ σκόπευε να ενισχύσει το Μετοχικο Ταμειο Αεροπορίας με το ποσό των 2 εκατ. ευρω από τα Τέλη Χρήσης Αεροδρομίων.

 Σήμερα το ΜΤΑ λόγω του PSI έχει και αυτό καταρρεύσει. Τον Απρίλιο του 2012 η ΤτΕ ενημερωσε το ΓΕΑ ότι τα διαθέσιμα ποσά του ΜΤΑ κουρευφτηκαν με την ψιλή και από 64.894.975 ευρω , έγιναν 19.845.307 ευρω με αποτέλεσμα να αδυνατεί το Ταμειο να καταβαλλει τα προβλέπόμενα επικουρικα επιδόματα στους συνταξιούχους της ΠΑ.

 Τώρα τα 2 εκατ ευρω του ΤΧΑ θα τα λαμβάνει ο ιδιώτης, μαζι με τα υπόλοιπα 54 εκατ από τα ΤΕΑΑ και τα 40 εκα ευρω από την παροχή υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας ητοι συνολικά 96 εκατ. Ευρώ ετησίως θα πηγαίνουν για 50 χρόνια σε ιδιωτες.



 Αναρτήθηκε από  xristos bello

Τα μετρα δεν εχουν τελος.ΑΥΤΟΩΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Περισσότερα επώδυνα μέτρα από το 2013 εκτός των... 11,5 δισ. 

 Αυξήσεις σε φως και νερό, στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών, αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης κατά 35%, περικοπές των φοροαπαλλαγών και νέο «κούρεμα» σε μισθούς, εκτός των περικοπών των 11,5 δισ. ευρώ φέρνουν οι επόμενες «μνημονιακές» υποχρεώσεις της Κυβέρνησης.

 Την ώρα που το οικονομικό επιτελείο αναζητά ακόμη το μίγμα των μέτρων που θα φέρουν καθαρή εξοικονόμηση δαπανών 11,5 δισ. ευρώ, (ο λογαριασμός για τους πολίτες φτάνει τα 13,5 δισ. ευρώ χωρίς να αφαιρεθούν απώλειες σε φόρους και εισφορές) τους επόμενους μήνες, αναμένεται να ξετυλιχτεί και ένα άλλο το ίδιο επώδυνο πλέγμα μέτρων.

 Πρόκειται για υποχρεώσεις που «ξεχάστηκαν» κατά την διάρκεια των δύο διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων, αλλά τους επόμενους μήνες, θα κάνουν την εμφάνισή τους στην αγορά, μειώνοντας ακόμη περισσότερο τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

 Το πρώτο από αυτά τα μέτρα, θα ανακοινωθεί επίσημα μέχρι και τις 15 Οκτωβρίου. Αφορά την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης. Παρά τις υποσχέσεις ότι η εξίσωση του ΕΦΚ του πετρελαίου κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης θα γίνει μετά την μείωση του ΕΦΚ του κίνησης στο 80% της ισχύουσας, η αύξηση στο λίτρο για το θέρμανσης θα φτάσει το 35%. Η τιμή αναμένεται να διαμορφωθεί κοντά στο 1,35 ευρώ από 0,96-0,98 ευρώ το λίτρο που «έκλεισε» τον περασμένο Απρίλιο.

 Το δεύτερο, έρχεται από τον Ιανουάριο του 2013 και αφορά αυτούς που χρησιμοποιούν όλο και λιγότερο το ΙΧ τους και όλο και περισσότερα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Με βάση το μνημόνιο του Μαρτίου η επιτάχυνση της εξυγίανσης των ΔΕΚΟ έχει δύο σκέλη. Την εξοικονόμηση περίπου 400 εκατ. ευρώ από μισθολογικό κόστος (το οποίο δρομολογείται με το ενιαίο μισθολόγιο) και πρόσθετα έσοδα 265 εκατ. ευρώ από αυξήσεις έως 25% στις τιμές των εισιτηρίων των αστικών συγκοινωνιών οι οποίες πρέπει να εφαρμοστούν μέχρι και τον Ιούνιο του επόμενου έτους. Ο ΟΑΣΑ από τον Ιανουάριο του 2013 θα πρέπει προχωρήσει σε αύξηση της τιμής του εισιτηρίου του 1,40 ευρώ (για όλα τα μέσα) σε 1,75 ευρώ, το μειωμένο εισιτήριο του 1,20 ευρώ θα αυξηθεί σε 1,50 ευρώ, ενώ ανάλογες αυξήσεις θα ισχύσουν για εισιτήρια πολυτέκνων και άλλων κατηγοριών.

 Το τρίτο και ίσως βαρύτερο από τα δύο προηγούμενα, είναι οι αυξήσεις που επιβάλλει το μνημόνιο στα τιμολόγια της ΔΕΗ και των εταιρειών ύδρευσης ενόψει της περαιτέρω αποκρατικοποίησης τους. Στα τιμολόγια του ηλεκτρικού το μνημόνιο προβλέπει την προσέγγιση μέχρι και το τέλος του επόμενου χρόνου των τιμολογίων της λιανικής με αυτά της χονδρικής που είναι αυξημένα κατά περίπου 65%. Οι εταιρείες ύδρευσης κατ΄ αναλογία θα πρέπει να αυξήσουν τα τιμολόγια τους ώστε να βελτιώσουν το οικονομικό τους αποτέλεσμα.

 Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που αναμένεται να ολοκληρωθεί και να ψηφιστεί πριν από το τέλος του έτους αναμένεται να εξαφανίσει τις φοροαπαλλαγές που έχουν απομείνει από τα μέτρα του Σεπτεμβρίου του 2011.

 Το κερασάκι στην τούρτα θα είναι οι νέες περικοπές σε μισθούς που έρχονται στον ιδιωτικό τομέα με την μορφή του «διαλόγου για την αλλαγή καθορισμού της κατώτερης αμοιβής» κάτι που έχει ήδη ξεκινήσει αφού ο υπουργός εργασίας κ. Γ. Βρούτσης έχει καλέσει σε διάλογο τους κοινωνικούς εταίρους.

 Πηγή : Capital.gr 

Ασπονδοι φίλοι

Ασπονδοι φίλοι

Μεγάλο καημό με τα εκλογικά ποσοστά του ΚΚΕ έχουν οι του ΣΥΡΙΖΑ, που αφού το 1990 - 1991 πάσχισαν να διαλύσουν ή να μεταλλάξουν το ΚΚΕ, από τότε δεν εγκατέλειψαν αυτό το στόχο, ενώ καθ' όλη την προεκλογική περίοδο το συκοφαντούσαν, συμβάλλοντας στην επιχείρηση αποδυνάμωσής του, εμφανίζονται τώρα να «κλαίνε», γιατί το ΚΚΕ δεν έχει 10% ή 15% στη Βουλή...

Τέτοιες «ανησυχίες» εκφράζει και στο χτεσινό του άρθρο στο www.enikos.gr ο Στάθης Σταυρόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας για «άχρηστη για το λαό γραμμή» του ΚΚΕ, κατηγορώντας το ΚΚΕ ότι «πετάει με την πολιτική του το δίκιο του λαού στα σκυλιά» και εγκαλώντας το ΚΚΕ ότι εμφανίζει «πικρόχολη αυταρέσκεια» και «ναρκισσιστικά επαναλαμβανόμενη δήλωση δικαίωσης» ότι οι θέσεις του Κόμματος επιβεβαιώνονται, ενώ, λέει, ο «ρόλος» του ΚΚΕ «δεν είναι να επιβεβαιώνεται, αλλά να μη χάνει το δίκιο του»...

***

Ολη η δήθεν πικραμένη αριστερή χολή ενάντια στο ΚΚΕ έχει ένα διά ταύτα: «Η στρατηγική και η τακτική του ΚΚΕ έχουν πρόβλημα» και «υπάρχει ακόμα ο χρόνος και κυρίως η ανάγκη να επανασχεδιάσει το ΚΚΕ τη στρατηγική του». Αλήθεια, με ποιο κριτήριο κρίνουν αυτοί τη στρατηγική του ΚΚΕ; Ανησυχούν τάχα ότι η στρατηγική και τακτική του ΚΚΕ δεν είναι εκείνες που θα έπρεπε να είναι για να εκπληρωθεί ο ιστορικός του ρόλος, δηλαδή η οργάνωση της λαϊκής πάλης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, το σοσιαλισμό; Μα αν ανησυχούσαν γι' αυτό, τότε γιατί αποχώρησαν από το ΚΚΕ - αφού απέτυχαν να το διαλύσουν - δηλώνοντας ότι το ΚΚΕ και ο σοσιαλισμός είναι «μούχλα», «απέτυχαν» κ.ά.; Δεν είναι, δηλαδή, οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν ταχθεί εδώ και χρόνια πολλά με το στόχο της διαχείρισης του καπιταλισμού (για έναν «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» δε μιλάνε;). `Η μήπως εξέφρασαν και τους ίδιους «καημούς» όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε σε εκλογές 4,6% ή 3,26%; Ελεγαν μήπως και τότε ότι υπάρχει πρόβλημα «στη στρατηγική και την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ» και ότι πρέπει να «επανασχεδιαστούν»; Οχι βέβαια. Γιατί η στρατηγική και η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι πολιτικές διαχείρισης του καπιταλισμού, δεν ενοχλούν, δεν χρειάζονται «επανασχεδιασμούς». Εξάλλου, δεν είναι η πρώτη φορά που άνθρωποι οι οποίοι όχι μόνο δεν ανήκουν στο ΚΚΕ αλλά ανήκουν σε άλλα κόμματα, πυροδοτούν συζητήσεις γύρω από τη «λάθος», ή «αναποτελεσματική», ή «μαξιμαλιστική» πολιτική του ΚΚΕ. Γιατί και με μεγαλύτερα εκλογικά ποσοστά όλοι αυτοί για την αλλαγή της στρατηγικής του ΚΚΕ κόπτονταν...

Γιατί εκείνο που τους ενοχλεί είναι ότι το ΚΚΕ δεν ακολουθεί το δικό τους δρόμο, το δρόμο της διαχείρισης των συμφερόντων των μονοπωλίων «με κοινωνική δικαιοσύνη», δηλαδή με ένα ξεροκόμματο στο λαό. Ομως αν το παραδεχθούν θα αποκαλύψουν και αυτό που οι ίδιοι είναι: Υπηρέτες πιστοί του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, που εν καιρώ κρίσης τσακίζει με τον πιο βίαιο τρόπο τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Θιασώτες του δίκαιου του μεγαλοεπιχειρηματία με κύριο καθήκον να αποπροσανατολίσουν το λαό, να παριστάνουν ότι δήθεν υπερασπίζονται το λαϊκό συμφέρον το οποίο, όμως, φτάνει μόνο μέχρι το σημείο εκείνο που δεν ενοχλεί ούτε απειλεί το συμφέρον του μεγαλοεπιχειρηματία. Πέραν τούτου, ούτε δικαιώματα, ούτε στόχους πρέπει να έχει το λαϊκό κίνημα... Ακόμα και τα περί κατάργησης των Μνημονίων πέταξαν στην άκρη.

***

Αλήθεια, τι συμπεράσματα έχει βγάλει ο Στ. Σταυρόπουλος από τη συμμετοχή των Κομμουνιστικών Κομμάτων στις κυβερνήσεις Πρόντι, Ζοσπέν, Ντ' Αλέμα; Τίνος οι θέσεις γι' αυτές επιβεβαιώθηκαν; Του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που πανηγύριζε και τις θεωρούσε παράδειγμα και για την Ελλάδα ή του ΚΚΕ;

Απέναντί τους είναι το ΚΚΕ και γι' αυτό το χτυπούν. Γιατί για το ΚΚΕ «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Γιατί το ΚΚΕ προβάλλει τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, δηλαδή τη λαϊκή αντεπίθεση με στόχο να αλλάξει χέρια η εξουσία. Αυτό είναι που τους ενοχλεί: Οτι ενώ οι ίδιοι τάχθηκαν με τη στρατηγική της διαχείρισης του καπιταλισμού, το ΚΚΕ επιμένει στη στρατηγική ρήξης και ανατροπής. Και όταν λένε ότι το ΚΚΕ πρέπει να «επανασχεδιάσει τη στρατηγική του», αυτό εννοούν: Να εγκαταλείψει τη στρατηγική για την ανατροπή του καπιταλισμού και να γίνει και αυτό ένα ακόμα δεκανίκι στην υποστήριξη της εξουσίας των μονοπωλίων. Ομως πιο... ανθρώπινο...

Αλλη εξουσία, όχι άλλη διαχείριση

Αλλη εξουσία, όχι άλλη διαχείριση

Η ανταλλαγή ανακοινώσεων ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την οικονομία και τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη, είναι ενδεικτική της ενιαίας στρατηγικής που υπηρετούν σαν κόμματα - υποστηριχτές της ΕΕ. Ταυτόχρονα, αντανακλούν τις διαφορετικές απόψεις που συγκρούονται στην ΕΕ και διεθνώς για τη διαχείριση της καπιταλιστική κρίσης. Η διαμάχη όμως γίνεται αντικειμενικά από τη σκοπιά των συμφερόντων της αστικής τάξης, αφού τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο η ΝΔ, δεν αμφισβητούν την εξουσία του κεφαλαίου. Αποκαλυπτική ως προς αυτό ήταν η τοποθέτηση προχτές της Ρ. Δούρου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία κατήγγειλε τη ΝΔ ότι δεν κάνει καλή διαπραγμάτευση με την τρόικα. Είπε μεταξύ άλλων σε ραδιοφωνική της συνέντευξη: «Εμείς λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας την υπόθεση της διαπραγμάτευσης. Αυτό για το οποίο ακριβώς κατηγορούμε τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών είναι ότι ουδέποτε κατανόησαν το νόημα της διαπραγμάτευσης».

Τι θέλει επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ; Μια «καλύτερη» διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους, η οποία - κατά την άποψή τους - μπορεί και πρέπει να οδηγήσει σε ένα «άλλο» τάχα μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Ποιο είναι αυτό; Λέει η Ρ. Δούρου: «Η μετατροπή των επιμέρους δημοσίων χρεών των χωρών σε κοινό ευρωπαϊκό χρέος, την αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, η δημιουργία ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, η δημιουργία ευρωπαϊκού αναδιανεμητικού προϋπολογισμού (...) να ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση σύγκληση συμβουλίου κορυφής, όπου με αφορμή το ελληνικό πρόβλημα θα αναγκάζονταν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες να υιοθετήσουν μια ατζέντα για την επίλυση αυτής της τρομακτικής κρίσης που δοκιμάζει τα όρια όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά κι εκείνα του υπόλοιπου κόσμου, των ΗΠΑ, της Κίνας, κ.ά.».

Οι παραπάνω απόψεις δεν είναι «πατέντα» του ΣΥΡΙΖΑ. Ακούγονται ολοένα και περισσότερο από κυβερνήσεις και μερίδες της αστικής τάξης στην Ευρώπη οι οποίες, όπως και η ελληνική κυβέρνηση, πρωτοστατούν στις χώρες τους για το τσάκισμα του λαού με μέτρα έξω και πέρα από μνημόνια, στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της ανάπτυξης για το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, βασικός υπέρμαχος της ανάληψης πιο δραστικού ρόλου από την ΕΚΤ στην αγορά χρέους από τα κράτη - μέλη, είναι ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, που έχει εξοντώσει στην κυριολεξία τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, και μάλιστα χωρίς μνημόνια. Ο Μόντι όμως πασχίζει για λογαριασμό της δικής του αστικής τάξης να διαχειριστεί την κρίση εντός της Ευρωζώνης και ταυτόχρονα να αποσπάσει από την αστική τάξη της Γερμανίας άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, όπως αυτό του φθηνότερου δανεισμού από τις καπιταλιστικές αγορές.

Ανάλογος είναι ο στόχος της παρέμβασης που επιχειρούν και οι ΗΠΑ στις εξελίξεις στην Ευρωζώνη. Στον αντίποδα, ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα ζητάει η Γερμανία, σε μια προσπάθεια να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο προς όφελός της στην κυκλοφορία του χρήματος εντός της Ευρωζώνης. Οσο για την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άλλα κόμματα και κυβερνήσεις στην ΕΕ, ζητάνε περισσότερα κονδύλια για την «υποβοήθηση» ιδιωτικών επενδύσεων, κρύβοντας ότι προϋπόθεση γι' αυτές είναι κυρίως να παρθούν μέτρα υποτίμησης της εργατικής δύναμης. Οπως αυτά που προβλέπει η στρατηγική «Ευρώπη 2020», για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δε λέει τίποτα. Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την άποψη ότι μια πιο επεκτατική διαχείριση της κρίσης, σε αντίθεση με την περιοριστική που προκρίνει η Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρωζώνης, θα ήταν πιο αποτελεσματική για το ξεπέρασμα της κρίσης. Που, βεβαίως, αν οδηγήσει στο ξεπέρασμά της θα είναι σε όφελος του κεφαλαίου, άρα, δεν πρόκειται να εξασφαλίσει ευημερία στο λαό.

Η συζήτηση για τη μια ή την άλλη διαχείριση αφορά τα μονοπώλια και τα επιμέρους συμφέροντά που αυτά έχουν, όχι το λαό, που θα συνεχίσει να στενάζει από τα μόνιμα μέτρα, ακόμα και αν ο καπιταλισμός περάσει σε φάση αναιμικής ανάπτυξης. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν διαφορετικές απόψεις στη διαχείριση, είναι όμως υπέρ της καπιταλιστικής παραγωγής και της ΕΕ, που δεν μπορεί παρά να είναι αντιλαϊκή, επειδή είναι των μονοπωλίων. Ακόμα και στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε άρνηση πληρωμής μέρους του χρέους, άρα χρεοκοπία, το κάνει αναγνωρίζοντας το χρέος που δημιούργησε το κεφάλαιο, άρα και την υποχρέωση του λαού να αποπληρώσει έστω και ένα μέρος του. Καλλιεργεί και μ' αυτόν τον τρόπο στρεβλή συνείδηση ότι είναι δυνατόν στα πλαίσια του καπιταλισμού να τη σκαπουλάρει ο λαός με δικολαβίες και τερτίπια, χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια και ανατροπή της εξουσίας τους, αλλά σε συνεννόηση μαζί τους, ή αποδεχόμενος τις θυσίες που του επιβάλλονται στο όνομα του χρέους. Συμβάλλει έτσι στη συγκάλυψη της μοναδικής πραγματικής διεξόδου για το λαό, που είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Αυτοί πρέπει να γκρεμιστούν

Αυτοί πρέπει να γκρεμιστούν

Κανένας εργαζόμενος δεν παίζει τη ζωή του στα ζάρια. Αυτό όμως είναι αδιάφορο για όλους όσοι τζογάρουν τη ζωή του λαού για τα κέρδη τους. Και προσπαθούν ακόμα και τώρα - που η ζωή των εργατών έχει πέσει στα τάρταρα - να δημιουργήσουν ελπίδα ότι μπορεί να έρθει καλό ζάρι. Βλέπουν τη ζωή μέσα από το δικό τους τζογαδόρικο βλέμμα. Αλλη ζωή, άλλες αξίες.

***

Καμιά ασπίδα δεν ορθώνει η κυβέρνηση στις απαιτήσεις των δανειστών. Γιατί τα μέτρα δεν είναι μια εξωγενής απαίτηση, έχουν ντόπια υπογραφή, είναι απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου και σαν τέτοια για το μόνο που ψάχνουν είναι πως θα τα περάσουν με τις λιγότερες αντιστάσεις.

Οι αξιώσεις των βιομηχάνων της Βόρειας Ελλάδας είναι χαρακτηριστικές. Αφού μετέφεραν στη Βουλγαρία εκατοντάδες επιχειρήσεις για περισσότερα κέρδη, τώρα ζητάνε να μην πληρώσουν ασφαλιστικές εισφορές και στην Ελλάδα. Το πραγματικό γεγονός είναι ότι η παραγωγή μειώνεται, αλλά γι' αυτό δε φταίνε οι μισθοί. Φταίει ότι έχουν μπουκώσει στο χρήμα και δεν ξέρουν πού να επενδύσουν, ώστε να έχουν περισσότερα κέρδη. Οι ίδιοι, εξάλλου, απορρίπτουν τους ισχυρισμούς ότι «φταίει η ζήτηση», καθώς στη λογική απαίτηση των εργατών για αυξήσεις στους μισθούς αυτοί αξιώνουν κι άλλη μείωσή τους.

***

Η επιχείρηση ενοχοποίησης των λαϊκών στρωμάτων με αφορμή τη φοροδιαφυγή συνεχίζεται. Το δίλημμα «φοροφυγάδες ή Μέρκελ» είναι πλαστό και στα δύο σκέλη. Το δημόσιο χρέος είναι παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο. Τα μέτρα δεν είναι συνταγή της Μέρκελ, επιβάλλονται σε όλη την ΕΕ, σε όλες τις χώρες είτε έχουν μνημόνιο είτε όχι. Το γεγονός ότι στη Γερμανία μειώθηκαν οι μισθοί δέκα χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση, δεν αθωώνει τα μέτρα, δείχνει μόνο ότι οι καπιταλιστές παντού ακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Κι όπου έχουν τα συνδικάτα στα χέρια τους επελαύνουν χωρίς εμπόδια.

***

Η εφεδρεία είναι ένα βήμα πριν την απόλυση. Κι όμως στον αστικό Τύπο παρουσιάζεται σαν προνόμιο! Το θράσος σ' αυτήν την εξίσωση απύθμενο: Γιατί να είναι μόνο 740.000 οι άνεργοι που δεν παίρνουν επίδομα, να γίνουν 800.000! Λέξη για το γεγονός ότι οι κρατήσεις από τους μισθούς των εργαζομένων που γίνονται για να ενισχυθούν οι άνεργοι, αντί να γίνουν επιδόματα δίνονται σαν επιδότηση στους καπιταλιστές.

Κάπως έτσι παρουσιάστηκε σαν δικαίωμα στην εργασία η παράταση του εργάσιμου βίου ώστε από τη δουλειά να καταλήγουν οι άνθρωποι κατευθείαν στον τάφο, κάπως έτσι χαρακτήρισαν βήμα προς την ισότητα την κατάργηση δικαιωμάτων των γυναικών.

***

Αυτή η δημοσιογραφία που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή πυρός για τα συμφέροντα του κεφαλαίου δεν αλλάζει, για να παραφράσουμε τον Κεμάλ του Χατζηδάκι...

Είναι αυτή η δημοσιογραφία που κλαίει σήμερα γιατί χάθηκε μια μεγάλη αθλήτρια, αλλά δε λέει λέξη γι' αυτούς που αναγκάζουν εκατομμύρια ανθρώπους όπως και τη συγκεκριμένη αθλήτρια να γίνουν πρόσφυγες. Το γεγονός ότι είναι «επώνυμη» δίνει ίσως λαβή για σχόλια σχετικά με την απανθρωπιά του συστήματος και την τύχη που επιφυλάσσει ακόμα και σ' αυτούς που ως χτες πρόσφεραν εκατομμύρια στις πολυεθνικές του αθλητισμού. Αλλά αυτό είναι χρήσιμο μόνο στο βαθμό που δείχνει τον ένοχο, τα μονοπώλια που κάθε δράση τους είναι καταστροφική για τους λαούς.

Η λύση στα ζητήματα της ενημέρωσης είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τη λύση που απαιτείται για το σύνολο των λαϊκών προβλημάτων. Για να φύγουν απ' τη μέση τα μονοπώλια και ο μηχανισμός επιβολής των ιδεών τους, απαιτείται καθαρό μέτωπο απέναντί τους. Καμιά συμπάθεια για τα προβλήματα των καπιταλιστών. Επίμονη προβολή των εργατικών συμφερόντων.

Το δικαίωμα, για παράδειγμα, των ανέργων να ζήσουν, άρα να έχουν πλήρη επιδότηση για όσον καιρό είναι άνεργοι, δεν μπαίνει στο ζύγι για να υπάρχει λύση στο πρόβλημα του χρέους. Το δικαίωμα των αρρώστων να έχουν δωρεάν και χωρίς καμία έκπτωση στη διάθεσή τους ό,τι χρειάζονται για να σταθούν στα πόδια τους, επίσης δε ζυγιάζεται με τις επιδοτήσεις του ΕΣΠΑ που αξιώνουν οι κατασκευαστές δρόμων να κατευθυνθούν σ' αυτούς. Οι καπιταλιστές είναι περαστικοί από τον τόπο τούτο. Οι εργάτες έχουν κάθε δικαίωμα - υποχρέωση να επισπεύσουν το γκρέμισμα της εξουσίας του κεφαλαίου.

Τάγματα αφαλείας, Χρυσή Αυγή και "εθνικοί αγωνιστές"!

Τάγματα αφαλείας, Χρυσή Αυγή και "εθνικοί αγωνιστές"! 
Η ιστορία είναι μεγάλη υπόθεση! Η γνώση της ή η  μη γνώση της και κυρίως η κατανόησή της παίζει σημαντικό ρόλο στο πως θα κινηθεί ο καθένας μας στο παρών και στο μέλλον. Η αφήγησή της δεν μπορεί να είναι ούτε ουδέτερη ούτε αντικειμενική. Τα γεγονότα ναι μεν υπάρχουν αλλά μπορούν άνετα να διαστρεβλωθούν ή να ερμηνευτούν κατά το δοκούν. Η άγνοιά της είναι από τις βασικές επιδιώξεις του συστήματος και η όποια παρουσίασή της ιδιαίτερα στα σχολεία εξαρτάται κάθε φορά από τις επιδιώξεις του αλλά και από το βαθμό παρέμβασης του κινήματος.
Στην άγνοιά της στηρίζονται τα διάφορα φασιστοειδή για να πουν ότι τους κατέβει και για να παρουσιάσουν την ιστορική πραμγατικότητα όπως τους βολεύει στην προσπάθειά τους να καπηλευτούν τα όποια πατριωτικά αισθήματα της νεολαίας και να την τραβήξουν με το μέρος τους.
Θέλει ο φασίστας να κρυφτεί αλλά η χαρά του δεν τον αφήνει, λέει μια παραλλαγμένη παροιμία!
Πασχίζει ο Μιχαλολιάκος να αποδείξει ότι δεν είναι ναζί ο ίδιος και η οργάνωσή του και έτσι ενώ παλιότερα εξυμνούσε τον Χίτλερ τώρα μας πετάει και μια ατάκα του στυλ ότι αν ζούσε τότε θα πολέμαγε τους κατακτητές. Με ποιους θα πολεμούσε;

Κατά πάσα πιθανότητα με τους πολιτικούς τουλάχιστον προγόνους του τα Τάγματα Ασφαλείας, που ιδρύθηκαν επίσημα το καλοκαίρι του 1943 με σκοπό να αντιμετωπίσουν τους κομμουνιστές και κυρίως όλο το λαό που τότε στη συντριπτική του πλειοψηφία τάχθηκε με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ στον αγώνα του να απελευθερώσει την πατρίδα του. Αρχικά ιδρύθηκαν, λόγω έλλειψης πολλών προθύμων, στην Αθήνα ως Τάγματα Ευζώνων. Οι αναφορές σε αυτά ακόμη και αυτών που τα στήριξαν και τα χρησιμοποίησαν πριν και μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς συγκλίνουν ότι αρχικά συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς σε αρκετές επιχειρήσεις και μετά με τους Άγγλους! Εθνικοπατριωτικά πάντα!
Ο Μιχαλολιάκος λοιπόν το έχει δηλώσει ότι θεωρεί του ταγματασφαλίτες "εθνικούς αγωνιστές" σε αρκετές περιπτώσεις. Μια από αυτές ήταν σε εκπομπή του kontra:



(Ζητούμε συγγνώμη για την αναπαραγωγή αλλά ήταν απαραίτητη για τις ανάγκες τις ανάρτησης!)
Οπότε λοιπόν ο λεβέντης αυτός μαζί με τα παλικάρια του θα ...πολεμούσαν τους γερμανούς ναζί κατακτητές κατά πάσα πιθανότητα μέσα από τις γραμμές των Τ.Α.. Μάλιστα!
Βέβαια αν ο δημοσιογράφος δεν ήταν ο εν λόγω, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τους απόγονους από τους πρόγονους, και αν τα ΜΜΕ δεν ήταν διατεταγμένα  στο να θέτουν βολικές ερωτήσεις με την επίφαση της "κόντρας" στον Μιχαλιολάκο για να του δίνουν την ευκαιρία να ξερνάει τις βλακείες του, τότε λοιπόν ίσως να τον ρώταγε πως είναι δυνατόν να λες ότι κάποιοι είναι "εθνικοί αγωνιστές" τη στιγμή που ο αρχικός  όρκος που έδιναν δεν ανέφερε καν την Ελλάδα, έστω και για τα μάτια! (Επί κατοχής, μετά τον άλλαξαν προσαρμόζοντάς τον στην νέα πραγματικότητα).
Διαβάστε τον όπως τον δημοσίευσε η Καθημερινή στις 30/4/1943 και να μας πουν τι σόι αγώνα έκαναν!

«ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον όρκον ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Ανατεθησόμενός μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς δια μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεων μου, τας οποίας δια του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των Γερμανικών Στρατιωτικών Αρχών», Καθημερινή, 30/4/1944.

Αυτά προς το παρών και ας σκεφτούν αυτοί που θεωρούν τη Χρυσή Αυγή πατριωτική και αντισυστημική  κατά πόσο είναι και τα δύο. Με βάση την ιστορία που υποστηρίζει αλλά και με βάση το πόσο καλά στρογγυλοκάθισε στη Βουλή που θα την έκαιγαν με του που θα έμπαιναν σε αυτή!!!
Όχι μόνο δεν την έκαψαν αλλά συνεργάζονται μια χαρά με τα κυβερνητικά κόμματα στο πέρασμα της πολιτικής τους! Αντιμνημονιακά πάντα μαζί με τους άλλους δύο αντιμνημονιακούς τον Σαμαρά και τον Κουβέλη.

Υ.Γ.: Πιθανόν στις επόμενες μέρες να έχουμε ένα εκτενέστερο αφιέρωμα στη δράση των Τ.Α. όσοι δεν γνωρίζετε θα εκπλαγείτε με τα γνωστά ονόματα που ενεπλάκησαν στην ίδρυσή τους. Παππούδες και πατεράδες γνωστών σύγχρονων πολιτικών. Από τον Ράλλη μέχρι τον Πάγκαλο!
ΠΗΓΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
 Αναρτήθηκε απο  tasos