22 Φεβ 2013

Θ’ ανοίξουν οι ορίζοντες


Θ’ ανοίξουν οι ορίζοντες 



Είναι ανταριασμένος ο ορίζοντας, είπες... Μην παραξενεύεσαι, καλή μου. Ετσι είναι ο Κόζιακας. Ανταριάζει. Από πού λες ότι βγήκε η λέξη αντάρτης; Αλλά, μην στενοχωριέσαι. Θα δεις. Μήπως ο άνθρωπος βλέπει με τα μάτια; Με το νου του θωρεί και την καρδιά. Κλείσε τα μάτια σου. Και δες. Εκεί, στην πλαγιά. Οι κόκκινοι καβαλάρηδες καλπάζουν στην ανηφοριά, πάνου στα άτια του ανέμου. Ερχονται οι μαυροσκούφηδες, γοργόφτεροι αετοί, γερακομάτηδες. Να, ο Αρης, σαν ένας Χριστός ζωσμένος στ' άρματα. Κοίτα πώς γέρνουν οι κορφές των ελατιών, πώς αναδεύονται τα κλωνάρια της σφενδάμης. Ακου πώς τρίζουν οι ρίζες των πεύκων και των βελανιδιών. Τον ΕΛΑΣ υποδέχονται και χαιρετούν. Οι αντάρτες δε χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου. Πολλοί είναι ανάμεσά μας. Κι όσοι έφυγαν, εδώ είναι. Η θύμησή τους δε σβήνει ποτέ. Κι είμαστε πολλοί να τους θυμόμαστε. Θα γίνουμε περισσότεροι. Κοίτα το Μνημείο που στήθηκε εδώ. Αιώνιο σύμβολο να θυμίζει εκείνους που έκαναν την επιδρομή στον ήλιο.

Λαμπυρίζει, τώρα, ο ορίζοντας. Ετσι είναι ο Κόζιακας. Γρήγορα αλλάζει χρώμα και διάθεση. Από το θυμωμένο γκρίζο της καταχνιάς, στο ήρεμο γαλάζιο του ουρανού. Σήμερα, άλλωστε, γιορτάζει. Λαός ανέβηκε εδώ πάνου να τιμήσει τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Τα εκλεκτά παιδιά της εργατιάς και της αγροτιάς, που πήραν το όπλο και βγήκαν στο κλαρί. Γεννημένα απ' το χώμα, το νερό, τη φωτιά... Μέσα στις φλέβες τους κυλούσε, σα λιωμένο σίδερο, το αίμα. Τα στήθια τους δυνατά, η καρδιά τους καθάρια. Ζεστός κι ασίγαστος ο πόθος τους για τη λευτεριά της πατρίδας, την προκοπή του λαού. Κι αγκίστρωσαν τους γάντζους των χεριών τους στ' αστέρια και πατώντας στα καύκαλα των νεκρών τους ανέβηκαν στον ήλιο.

Ακου τον όρκο των ανταρτών από τα ροδαλά χείλη του μικρού κοριτσιού της ΚΝΕ: «Εγώ, παιδί του ελληνικού λαού, ορκίζομαι να αγωνιστώ...». Ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε την Ελλάδα. Αλλά την πήραν οι συνεργάτες των κατακτητών και την παρέδωσαν ξανά δεσμώτη στα ξένα αφεντικά. Πώς έγινε αυτό; Θυμήσου. Τα κομμένα κεφάλια του Αρη και του Τζαβέλα κρεμασμένα στον φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων, με τις ματωμένες οπές στα κρόταφα. Α, και να έβγαζαν την τελευταία σφαίρα από τη θαλάμη να τη φυλάξουν για αργότερα. Θυμήσου. Τους βομβαρδισμούς με βόμβες ναπάλμ στις φωλιές των αετών του Δημοκρατικού Στρατού. Θυμήσου. Τις φυλακές, τις εξορίες, τους βασανισμούς, τις εκτελέσεις.

Σίμωσε στο Μνημείο του ΕΛΑΣ. Κοίτα τη μορφή του αντάρτη, την κατεύθυνση του όπλου. Διάβασε το μήνυμα: «Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός». Ναι, τα όνειρα δεν έγιναν πραγματικότητα. Αλλά θα πάρουν, οπωσδήποτε, εκδίκηση. Κάθε πτώση είναι γκαστρωμένη για έναν υψωμό. Ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε οι παράδες, αλλά η θέληση του ανθρώπου είναι ο κόσμος. Χωρίς άλλο, μια μέρα θα γίνει η επανάσταση. Ετσι κι αλλιώς, η γη θα γίνει κόκκινη…

Παύλος Ριζαργιώτης
 Αναρτήθηκε από oikodomos

Ο μύθος της απεργίας διαρκείας που θα έρθει από το πουθενά


Ο μύθος της απεργίας διαρκείας που θα έρθει από το πουθενά


Είναι πολλοί εκείνοι που μιλούν για μεγάλες συνεχόμενες απεργίες 10-15 ημερών, να παραλύσει το κράτος λένε, να πέσουνε αυτοί που είναι στην εξουσία λένε. Θα τα έχετε ακούσει ή αναμασήσει και εσείς φαντάζομαι. Ζούμε δυστυχώς σε φαινομενικά αδιέξοδες εποχές που εξαιτίας του άγχους και των προβλημάτων που δημιουργούνται φλυαρεί κανείς και αναπαράγει ότι του εμφυτεύσουν στο κεφάλι χωρίς να κάτσει πρώτα να το σκεφτεί. Παρόλα αυτά, καλό είναι σιγά σιγά να αρχίζουμε να χρησιμοποιούμε και το μυαλουδάκι μας προκειμένου να επεξεργαζόμαστε όλες εκείνες τις πληροφορίες που προσλαμβάνουμε με τα αισθητήρια όργανα μας.

Παρατηρώ πως οι περισσότεροι που υιοθετούν αυτήν την υπερεπαναστατική, στα λόγια, στάση, είναι άτομα τα οποία μικρή σχέση έχουν με το οργανωμένο εργατικό κίνημα, και αυτό είναι το κύριο πρόβλημα τους, ότι δεν έχουν προσωπική εμπειρία του τι σημαίνει απεργία, πως αυτή οργανώνεται και τι διαπάλη προηγείται μέσα στα σωματεία μεταξύ των διαφόρων συνδικαλιστικών παρατάξεων. Δυστυχώς(ή ευτυχώς) οι απεργίες, οι επαναστάσεις, ο ένοπλος αγώνας και όλα αυτά που επικαλούνται οι στα λόγια επαναστάτες, δεν ξεκινούν με κουμπάκια, δεν είναι κάποιου είδους ξόρκια που τα ξεστομίζει ένας μάγος, αντίθετα υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις και πολύς δρόμος να καλυφθεί.

Καταρχήν χρειάζεται οργανωμένο εργατικό κίνημα, με ταξικό προσανατολισμό. Να μην είναι δηλαδή τύπου ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ ή τύπου Αυτόνομη Παρέμβαση, αυτού του τύπου ο συνδικαλισμός στην καλύτερη περίπτωση παίζει το ρόλο του διαιτητή ανάμεσα στους εργάτες και στα αφεντικά, η εργατική τάξη δεν θα οδηγηθεί ποτέ σε καμία επανάσταση και σε καμία ανατροπή με δαύτους, ο ρόλος τους είναι να αμβλύνουν τις αντιδράσεις των εργατών και να τους καθησυχάζουν, να τους στέλνουν στους καναπέδες. Αποδείξεις πάνω σε αυτό υπάρχουν ουκ ολίγες, δείτε για παράδειγμα πόσο κόσμο κινητοποιεί ο Σύριζα, ένα κόμμα του 30% σχεδόν, τρείς και ο κούκος μαζεύονται, είναι πιστεύετε αυτό τυχαίο. Το να βγάλεις τον κόσμο στο δρόμο δεν είναι εύκολη δουλειά, χρειάζεται προετοιμασία, χρειάζεται σύγκρουση μέσα στα σωματεία, χρειάζεται να υπερισχύσουν οι φωνές εκείνες που καλούν σε ταξικό αγώνα και όχι εκείνες που μιλάνε για διαπραγμάτευση, που παίζουν το ρόλο του πυροσβέστη της δίκαιης λαϊκής οργής, που όταν αυτή η λαϊκή οργή εκφραστεί, εκείνοι προσπαθούν να την αποπροσανατολίσουν, να μην την αφήσουν να βρει τα σωστά κανάλια έκφρασης, να διασπάσουν(πάρτε ως παράδειγμα το ρόλο του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 80).

Αναρωτιέμαι, όλοι εσείς που μιλάτε για την μεγάλη απεργία, είστε οργανωμένοι σε κάποιο σωματείο; Αγωνιστήκατε μέσα από αυτό για τις συλλογικές συμβάσεις; Δώσατε αγώνα για να έχει το σωματείο σας ταξικό προσανατολισμό; Υπερασπιστήκατε άλλους συναδέλφους σας όταν είχαν πρόβλημα, άλλους εργασιακούς κλάδους όταν αγωνιζόταν ή μήπως ήσασταν στην αντίπερα όχθη, στην απεργοσπασία ή να παραπονιέστε που κλείνουν οι εργάτες τους δρόμους και τα λιμάνια; Όλοι εσείς που μιλάτε για 10ήμερη απεργία, συμμετείχατε ποτέ σε καμιά απεργία 24ωρη; Ναι ή όχι; Απαξιείτε μήπως επειδή δεν είναι της τάξεως μεγέθους που παραγγείλατε; Μα άμα δεν συμμετέχετε στην 24ωρη, στην 48ωρη, αν δεν δώσετε το παρόν στα σωματεία σας, πως περιμένετε να οργανωθούν οι μεγαλύτερες απεργίες; Χωρίς συμμετοχή πως; Δεν δοκιμάστηκε αλήθεια το ανοργάνωτο και το δήθεν ακαπέλωτο στις πλατείες; Δεν βγάλατε κανένα συμπέρασμα από τις πλατείες; Δεν καταλάβατε έστω, ότι τις πλατείες δεν τις φοβούνται όταν αυτές δεν συνοδεύονται από αγώνες για ανατροπή του εκάστοτε συστήματος; Τόσες και τόσες συνελεύσεις δεν έγιναν στις πλατείες, τόσα και τόσα δημοψηφίσματα; Τι άλλαξε; Πέρασαν αυτές οι συνελεύσεις ποτέ τα σύνορα της πλατείας, κάνατε την υπέρβαση έστω και στη συνείδηση σας, να σκεφτείτε δηλαδή ότι στο σύστημα δεν επιβάλλεσαι με ψηφίσματα και συνελεύσεις όταν αυτές μένουν στα λόγια; Σκεφτήκατε ποτέ ότι για να κρατήσει μια πολυήμερη απεργία πρέπει να υπάρχουν και οι εναλλακτικές δομές εκείνες που θα βαστήξουν τους απεργούς και την υπόλοιπη κοινωνία στα πόδια της, πως θα δημιουργηθούν αυτές οι δομές χωρίς μαζικό εργατικό κίνημα, ποιοί θα το στελεχώσουνα αυτό;

Έτσι λοιπόν στα λόγια θα μένουν και οι 10ωρες απεργίες, όταν εσείς που αγανακτείτε από εμάς που δεν τις κάνουμε έχετε το στυλάκι “να μαζευτούμε να πάτε”. Και εγώ ρε παιδιά, όταν θα πετύχουμε τον σοσιαλισμό δεν θα έχω πρόβλημα να βγω να κουνάω κόκκινα σημαιάκια, το ζήτημα είναι όμως τι κάνει ο καθένας μέχρι να φτάσουμε ως εκεί, αυτό θα κάνει τη διαφορά, όχι το να περιμένεις την έκβαση της μάχης για να δεις με ποιόν θα πας και ποιόν θα αφήσεις. Γιατί να το πούμε και αλλιώς, δεν μπορείς εσύ να μου τη λες εμένα, και του κάθε εμένα, που δεν κάνω 15ήμερη απεργία, όταν εγώ(και ο κάθε εγώ), έστω και για αυτήν την 24ωρη έτρεχα από 15 μέρες πριν σε εξορμήσεις για να εξασφαλίσω ότι θα πάει καλά. Δεν μπορείς και δεν έχει δικαίωμα να μου την λες όταν ακόμα και την μέρα της απεργίας είσαι στη δουλεία ή στην καφετέρια. Αμφιβάλω αν έχουν κάποιοι καταλάβει ότι απεργία δεν είναι μόνο οι 2 ώρες της συγκέντρωσης και της πορείας, πολύ αμφιβάλω.

Λέτε πολλοί, “να πάρετε τα όπλα να τους κυνηγήσετε”, να τα πάρουμε ποιοί; Να κυνηγήσουμε ποιούς; Τους 300 στη βουλή; Έτσι εύκολα ανατρέπεται ένα σύστημα ή απλά λέμε μια χρυσαυγίτικου τύπου μαλακία για να ξεσπάσουμε; Για να ανατραπεί το σύστημα χρειάζεται μαζικότητα και οργάνωση, χρειάζεται ο λαός να πάρει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής, δηλαδή τα εργοστάσια, τα λιμάνια, την ενέργεια, και όχι μόνο να τα πάρει από αυτούς που τα έχουν(και αυτοί που τα έχουν δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια) αλλά και να μπορεί να τα διαχειριστεί, και να βαστήξει και τον πόλεμο(οικονομικό ή άλλο) που θα έχει να υποστεί μετά από εκείνους που θίχτηκαν τα συμφέροντα τους. Όλα αυτά λοιπόν χρειάζονται έναν φορέα, έναν φορέα που θα μπει μπροστάρης, που θα οργανώσει, που θα οδηγήσει τα πράγματα μέχρι εκεί. Αυτόν τον φορέα εγώ τον λέω Κομμουνιστικό Κόμμα, εσείς πείτε τον όπως θέλετε, πάντως για να γίνει δυνατότητα η ικανότητα για λαϊκή εξουσία, χρειάζεται ένας τέτοιος φορέας, χρειάζεται από την πλευρά του λαού δέσμευση σε κάποια βασικά πράγματα, δεν μπορείς να είσαι τρείς λαλούν και δυο χορεύουν για να πάρεις και να κρατήσεις την εξουσία στα χέρια σου. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που το σύστημα προωθεί το ανοργάνωτο και το “ακομμάτιστο”, γιατί το ανοργάνωτο και το ακομμάτιστο δεν το απειλεί, είναι στην καλύτερη περίπτωση μια φωτοβολίδα αγανάκτησης, κάτι που μπορούν να διαχειριστούν και να αποσβέσουν.

Εκτός και άμα πιστεύετε ότι η λύση θα έρθει με την αλλαγή κυβέρνησης, τότε οκ, δεν έχω κάτι να σας πω πέρα του ότι θα περιμένετε μέχρι την δευτέρα παρουσία, και δυστυχώς θα καταδικάσετε με την αναποφασιστικότητα σας και εμάς να περιμένουμε μέχρι τη δευτέρα παρουσία, διότι από μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Ακόμα όμως και έτσι, ευκαιρίες είχατε, όμως και πάλι ψηφίσατε συντηρητικά, όπως ψηφίζατε τόσο καιρό, τα εκλογικά αποτελέσματα το καθιστούν σαφές. Δεν είστε έτοιμοι για ανατροπή, δεν την θέλετε ακόμα, δεν μπορείτε να ξεφύγετε από τις ψευδαισθήσεις σας ούτε και στην κάλπη, προς τι λοιπόν η 10ήμερη απεργία; Για να αλλάξει όνομα ή σύνθεση η κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, δεν σας φτάνουν τόσα ντεζαβού που έχετε φάει στη μάπα μέχρι σήμερα;

Ακόμα πιστεύετε ότι μπορεί να πιάστε την καλή; Ακόμα ονειρεύεστε τα όνειρα του μικροαστού; Έχει έρθει η ώρα να ξυπνήσετε στον εφιάλτη ή να πεθάνετε στον ύπνο σας! Και αν δεν το κάνετε για εσάς κάντε το για τα παιδιά σας, μην τους περάσετε τον δικό σας τρόπο σκέψης, αυτός πλέον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και βρίσκεται σε διάσταση με τη λογική. Δεν θα σας σώσουν ούτε ηγέτες της αριστεράς, ούτε κυβερνήσεις της αριστεράς, ούτε η διαχείριση της φτώχειας ούτε το ΚΚΕ από μόνο του, για να σωθείτε πρέπει να ξεκινήσετε από σήμερα να αλλάζετε τρόπο ζωής, να σηκωθείτε από τους καναπέδες, να γραφτείτε στα σωματεία σας, να τρέξετε για να εξασφαλίσετε την μαζικότητα στις κινητοποιήσεις και τους αγώνες, να συμπαρασταθείτε στους άλλους που αγωνίζονται(οι χαλυβουργοί απεργούσαν για σχεδόν ενα χρόνο, τους στηρίξατε ή μήπως ήσαστανα από εκείνους που διαμαρτήρονταν ότι τους είχε καπελωμένους το ΠΑΜΕ;). Να γίνεται ταπεινοί εκεί που πρέπει, να καταπιείτε την ψωροπερηφάνια σας και να διεκδικήσετε την πραγματική αξιοπρέπεια, αυτή που περνά από το δρόμο της αυτογνωσίας, της υπομονετικότητας, της επιμονής, αυτή που περνά από τα λόγια στην πράξη, που περνάει από το Εγώ στο εμείς. Να αφήσετε λίγο κατά μέρος τα μεγάλα λόγια και να αφιερωθείτε στα έργα, έστω και στα μικρά, μην ανησυχείτε μέσα από τον αγώνα δίδεται στον καθένα η ευκαιρία να ξεπεράσει τον εαυτό του και να προσπεράσει τον κακό εαυτό του.

Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά είναι δύσκολα και ο καθένας έχει τα προβλήματα του, πολλά από τα οποία είναι και ασήκωτα, όμως μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και έτσι απομένει να κάνει ο καθένας ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό, προς τη σωστή όμως κατεύθυνση, και όχι να μένει στάσιμος κρίνοντας και κατακρίνοντας όλους τους άλλους επειδή δεν είναι οι υπεράνθρωποι που θα τον σώσουν ή τα τζίνι που θα του εκπληρώσουν τις ευχές.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

H μάχη της Γουρίτσας


H μάχη της Γουρίτσας 

Aπό το βιβλίο του Νίκου Σκιαδά "Ο καπετάν Επαμεινώνδας"

 Το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου το Αρχηγείο ΕΛΑΣ Τριχωνίδας βρίσκεται στον Αη-Βλάση. Εκεί πήρε στις επτά του ιδίου μηνός σημείωμα της οργάνωσης Αγρινίου που ειδοποιεί πως οι Γερμανοί και οι Ιταλοί ετοιμάζονται να εγκατασταθούν μόνιμα στο Κεφαλόβρυσο. Η εγκατάσταση αυτή αν πραγματοποιηθεί θα φέρει σε μεγάλες δυσκολίες τις κινήσεις του Αρχηγείου. Πρώτα-πρώτα θα αποκοπεί από τις βάσεις του ανεφοδιασμού του που είναι κατά κύριο λόγο το Αγρίνιο με τα πλούσια καμποχώρια του και τις γερές από κάθε άποψη οργανώσεις του. Διχοτομείται η ορεινή Τριχωνία. Αποκόπτεται η Ναυπακτία και η Μακρυνεία. Το Κεφαλόβρυσο με τους Γερμανοϊταλούς εγκαταστημένους σ” αυτό θα είναι μια σφήνα στην καρδιά της ανταρτοκρατούμενης περιοχής.
Για όλους αυτούς τους λόγους το σημείωμα της οργάνωσης Αγρινίου κατέληγε ότι έπρεπε να καταβληθεί κάθε προσπάθεια από το Αρχηγείο να ματαιωθούν τα σχέδια αυτά των κατοχικών δυνάμεων. Ύστερα από την έγκριση του συντάγματος όλη η δύναμη του Αρχηγείου, κινείται με σύντομη πορεία να πιάσει θέσεις κοντά στο μοναστήρι της Γουρίτσας στις στροφές που ξετυλίγονται προς το χωριό Μυρτιά.
 Έγιναν τα σχέδια και σημαδεύτηκαν οι θέσεις που θα πιάνονταν. Η μελέτη του Επιτελείου ολοκληρώθηκε με δυο ασκήσεις μάχης που έγιναν μ” όλη τη δύναμη του (60 άντρες). Έτσι ο κάθε διμοιρίτης, ο κάθε αντάρτης ήξερε από πριν τη θέση που θα έπιανε. Ένας συναγερμός-άσκηση την παραμονή της μάχης είχε άριστα αποτελέσματα και πιστοποίησε και αξιοποίησε όλες τις δυνατότητες εκμετάλλευσης του εδάφους που υπήρχαν. Σωριάζονται πέτρες ημικυκλικά σαν τα ταμπούρια των αγωνιστών του ’21, σκάβεται λίγο το χώμα με τα λίγα ανεπαρκή μέσα και όλα αυτά τα «οχυρωματικά έργα» σκεπάστηκαν την τελευταία στιγμή πριν από τη μάχη με φρεσκοκομμένα κλαριά που πρασίνιζαν ακόμη και δεν πρόδιδαν τίποτα που να τραβήξει την προσοχή του εχθρού.
 Πρωί 10 Ιουλίου. Ξαφνικά στην πρωινή σιγαλιά ακούγεται το σύνθημα του συναγερμού. Αυτή τη φορά όμως όσο και να μην το πήραν πολλοί στα σοβαρά, ο συναγερμός ήταν αληθινός. Νέο ση­μείωμα της Π.Ε. ανέφερε ότι αρκετή δύναμη Γερμανοΐταλών κινείται από Αγρίνιο προς Κεφαλόβρυσο.
 Οι αντάρτες πιάνουν τις θέσεις τους. Βολεύονται όσο μπορούν καλύτερα και περιμένουν να φτάσει η μεγάλη στιγμή. Η ώρα περνά χωρίς τίποτα να δείχνει πως κάτι το αλλιώτικο πρόκειται να συμβεί. Ξημέρωσε για καλά τώρα. Ο ήλιος είχε κιόλας ψηλώσει, αλλά τίποτα. Η αγωνία τρυπώνει μέσα τους, τα μηλίγγια κτυπάνε, το μάτι και το αυτί δουλεύουν προς την κατεύθυνση της Παραβόλας μήπως ανακαλύψει την παραμικρή κίνηση, μήπως ακούσει τον ελάχιστο θόρυβο.
 Αλλά να μια άσπρη γραμμή από σκόνη σημαδεύεται πάνω στο δημόσιο δρόμο στο έβγα της Παραβόλας προς τη Μαντάνισσα (Παντάνασσα). Ταυτόχρονα ήχος μοτέρ αυτοκινήτων έρχεται στα αυτιά τους. Είναι ο εχθρός. Η πληροφορία της οργάνωσης Αγρινίου ελέγχεται αληθινή. Σε λίγο ξεχωρίζουν καλά. Είναι μια αράδα καμιά 15αριά αυτοκίνητα που προχωράει προφυλακτικά προς τις θέσεις τους. Απ’ τ’ αριστερά της Παραβόλας προς την Παλιοκαρυά φιδοσέρνεται μια άλλη φάλαγγα, ιταλική αυτή, από πεζούς προς τα ριζοχώρια, Προστοβά, Κρυονέρι, Ταξιάρχη κλπ. Είναι η πλαγιοφυλακή. Μια μικρή ομάδα που αποτελούσε και τη μόνη εφεδρεία, ανέλαβε να απασχολήσει ή και να εξουδετερώσει την πλαγιοφυλακή, όσο που η κύρια δύναμη, θα έδινε τη μάχη στην προκαθορισμένη θέση.
 Ώρα 7.30 το πρωί περίπου. Η εχθρική φάλαγγα από 15 αυτοκίνητα έφτασε κοντά στις θέσεις των ανταρτών. Στη Βαριά πριν μπει στις στροφές σταματά (οι αντάρτες όπως είπαμε είναι ταμπουρωμένοι στις πάνω Στροφές). Μπαίνει μέσα μια μοτοσικλέτα. Προχωρεί προς τις θέσεις τους. Βαδίζει σιγά-σιγά, προφυλακτικά. Κοιτάνε καλά στα πλάγια του δρόμου, μήπως διακρίνουν τίποτα το ύποπτο. Τίποτα. Οι θέσεις είναι καλά καμουφλαρισμένες. Οι αντάρτες μπρούμυτα με το χέρι στη σκανδάλη, με το αυτί και το μάτι να δουλεύουν επίμονα, κρατούν ως και την αναπνοή τους, για να μη προδοθούν. Η αγωνία κορυφώνεται. Τα λίγα λεπτά της διαδικασίας της ανίχνευσης, μετριούνται σε ώρες. θα αντιληφθεί τίποτα ο ανιχνευτής; θα προσέξει; Τι θα γίνει; Μήπως η πειθαρχία πυρός χαλάσει από μια τυχαία απροσεξία, από έναν εκνευρισμό; Μέχρι την ώρα αυτή το τηλέφωνο που ήταν τοποθετημένο πολύ κοντά στις Στροφές έδινε πληροφορίες για τις κινήσεις των Γερμανών στο Μπερίκο που είχε μεταφερθεί η έδρα του Αρχηγείου. Λίγο πριν αρχίσει η μάχη οι τηλεφωνητές έκαναν το τελευταίο τηλεφώνημα στην έδρα τους που έλεγε: «Έφτασαν οι Γερμανοί. Σε λίγο αρχίζει η μάχη». Κόψαν τα σύρματα και αποσύρθηκαν.
 Να πώς περιγράφει ένας αντάρτης (Βασίλης Παπανάνος, ψευδ. Χάρος) στο ημερολόγιο του τις στιγμές αυτές την αναμονής «…10.7.43. Από τις 5 το πρωί χτύπησε συναγερμός και βρισκόμαστε σε μια εκνευριστική αναμονή, 50 αυτοκίνητα είναι στην Παραβόλα. Αν ξεκινήσουν σε μισή ώρα θα πιάσουμε μάχη. Τα νεύρα πάνε να σπάσουν. Η θέση μου είναι 30 μέτρα από το δρόμο που θα περάσουνε τα αυτοκίνητα, με κρύβει η θέση μόνο χωρίς να με προστατεύει. Οι Ιταλοί ξεκίνησαν και σταμάτησαν ένα τέταρτο μπροστά μας. Η ώρα είναι 8 το πρωί. Ο ήλιος κάνει το δρόμο να λάμπει. Στις 8.30 ακούγονται φωνές «έρχονται-έρχονται». Ακούγεται το μουγκρητό μιας μοτοσικλέτας να πλησιάζει και στην καμπή του δρόμου ξεπροβάλλει ένας Γερμανός μοτοσικλετιστής και σε λίγο και δεύτερη μοτοσικλέτα με καλάθι, με δυο Γερμανούς…»
 Επιτέλους. Ο ανιχνευτής δεν αντιλήφθηκε τίποτα το ύποπτο. Ξαναγυρίζει στις εχθρικές θέσεις και αναφέρει πιθανώς: έδαφος ελεύθερον. Η φάλαγγα ξεκινάει. Μπροστά δυο μοτοσικλετιστές με δυο μοτοσικλέτες. Τα αυτοκίνητα μπαίνουν ένα-ένα στις Στροφές. Οι Γερμανοί όρθιοι επάνω τους μασάνε αχλάδια κι άλλα φρούτα χαμογελώντας». Οι αντάρτες τα μετράνε ένα… δύο… τρία… δε­κατέσσερα… δεκαπέντε. Τώρα είναι όλα στον κλοιό και κάτω από τον έλεγχο των ανταρτικών πυρών. Όμως να. Σε λίγο και τη στιγμή που ο μοτοσικλετιστής που πήγαινε μπροστά κόντευε να κρυφτεί στη στροφή του δρόμου αντηχεί το σύνθημα: ταταρά… ταταρά.
 Μεμιάς ζωντάνεψε ο τόπος και μια κόλαση φωτιάς διαδέχθηκε το σύνθημα. Επιτέλους η αγωνία και η αναμονή των ανταρτών βρίσκουν διέξοδο. Αδειάζουν τα όπλα τους επάνω στους στόχους που ώρα τώρα σημάδευαν περιμένοντας. Πρώτος πέφτει ο μοτοσικλετιστής, που την τρώει στην πλάτη. Συνέχεια χτυπιούνται τα αυτοκίνητα με χειροβομβίδες και αυτόματα. Οι Γερμανοί τα ‘χασαν στην αρχή. Αμφιταλαντεύτηκαν. Τους ήρθε ξαφνικά. Γρήγορα όμως συνήλθαν. Πηδάνε όσοι προφθάνουν από τα αυτοκίνητα. Τότε τους γνώρισαν οι δικοί μας πως είναι Γερμανοί κι έβαλαν τις φωνές: «Γερμανοί, ωρέ, Γερμανοί είναι… τους κερατάδες». Πιάνουν θέσεις στα λάστιχα των αυτοκινήτων, σε πέτρες, σε νεροσυρμές, παντού όπου τους προσφέρεται το έδαφος. Έμπειροι πολεμιστές, χρησιμοποιούν το έδαφος σε όλες του τις δυνατότητες. Πολεμάνε λυσσασμένα.
 Ας δώσουμε και πάλι το λόγο στο ημερολόγιο του αντάρτη: «Η σάλπιγγα δίνει το σύνθημα πυρός. Στο άκουσμα της η δεύτερη μο­τοσικλέτα, καθώς κι όλα τα αυτοκίνητα σταματάνε ενώ αρχίζει η κόλαση της φωτιάς. Είμαστε ακροβολισμένοι επάνω από τις στρο­φές του δρόμου σε 50 με 100 μέτρα. Είχαμε δυο οπλοπολυβόλα, 20 περίπου αυτόματα και οι υπόλοιποι όπλα. Σημαδεύω το πρώτο αυ­τοκίνητο, που μαζί με τις ριπές του οπλοπολυβόλου της ομάδας μου, δέχεται και 30 σφαίρες από το αυτόματο μου. Όσοι Γερμανοί δεν σκοτώθηκαν μέσα, τους καθαρίσαμε μόλις έκαναν να πηδήσουν έξω από το αυτοκίνητο. Ο οδηγός της μοτοσικλέτας καθώς σταμά­τησε, έτρωγε ένα ροδάκινο, 2-3 ριπές τον έκαναν να χοροπηδάει σαν παλιάτσος και να ξαπλωθεί φαρδύς πλατύς. Μάλιστα σε άλλα αυτοκίνητα που βγήκαν και ξάπλωσαν κάτω από αυτά, τινάχθηκαν στον αέρα από χειροβομβίδες. Γερμανοί σκοτωμένοι μέσα στα αυτο­κίνητα, μισοκρεμασμένοι απ’ έξω, στο δρόμο ξαπλωμένοι, παρου­σιάζουν ένα αληθινό μακελειό. Καμιά εικοσαριά κατάφεραν να πηδήσουν έξω και να πιάσουν την άκρη του δρόμου και πιάνουν μάχη αληθινή…»
 Η προσπάθεια διπλασιάζεται. Οι αντάρτες πια δεν συγκρατιούνται. Είναι έτοιμοι να πηδήσουν στον όχτο του δρόμου και να ‘ρθουν στα χέρια με τους Γερμανούς που πολεμάνε ακόμα. Εκείνη την ώρα όμως το καραούλι ειδοποιεί πως οι Ιταλοί κινούνται προς Προστοβά, ανακέφαλα από τις θέσεις τους. Αυτό ήταν σημαντικό αν συνέβαινε. Αποσκοπούσε να κόψει το μοναδικό δρόμο υποχώρησης των ανταρτών προς Ταξιάρχη βάζοντας τους έτσι ανάμεσα στα δυο σκέλη της λαβίδας τους. Δίνεται αμέσως το σύνθημα της υποχώρη­σης. Υποχωρούν με τάξη και οι περισσότεροι συγκεντρώνονται λίγο πιο πάνω. Εκεί διαπιστώνεται ότι ο Επαμεινώνδας με λίγους ακόμα δεν πειθάρχησε αμέσως στο σύνθημα της υποχώρησης που ο ίδιος έδωσε. Ήταν δικαιολογημένο το αργοπόρημα του Επαμεινώνδα. Κινδυνεύει για λίγα λεπτά μόνο να μην ολοκληρωθεί η όλη προσπάθεια και να πάνε χαμένες όλες οι θυσίες. Ο Επαμεινώνδας δε μπορούσε να αφήσει ατελείωτο το έργο. Το Επιτελείο παρακολουθεί με τα κυάλια τις κινήσεις των Ιταλών. Ήταν φανερό πως έρχονταν για βοήθεια των συμμάχων τους. Όμως όχι. Σε λίγο κάνουν μεταβολή και γυρίζουν πίσω. Με τα κυάλια φάνηκε καθαρά προς τα πού τραβούσε η φάλαγγα. Συνέρχονται οι δικοί μας γρήγορα. Το Επιτελείο αποφασίζει: Όσοι αντάρτες είναι μαζεμένοι εκεί θα κατέβουν πάλι προς τα κάτω να ξεκαθαρίσουν τις γερμανικές φωλιές που είχαν στο μεταξύ τακτοποιηθεί καλύτερα. Χωρίζονται σε ομάδες. Παίρνει η καθεμιά τον τομέα της και αρχίζει το ξεκαθάρισμα του εδάφους. Τίποτα πια δεν συγκρατεί τους αντάρτες. Κατεβαίνουν όλοι κάτω στο δρόμο αλαλάζοντας. Λίγο-λίγο, με σύ­στημα και μέθοδο ξεκαθαρίζονται οι γερμανικές εστίες. Συλλαμβάνονται δυο Γερμανοί αιχμάλωτοι. Οι υπόλοιποι η είναι βαριά τραυματισμένοι ή σκοτωμένοι. Μόνο ένας κατόρθωσε χάρη στη γρηγοράδα των ποδιών του να φτάσει στην Παράβολα — είναι πιθανώς ο μοτοσικλετιστής-ανιχνευτής απ’ όπου με ποδήλατο πήγε στο Αγρίνιο και μετέφερε τα μαντάτα.
 Οι αντάρτες μετά το πέρας της μάχης ασχολούνται με την περι­συλλογή λαφύρων. Μαζεύονται όλα και φορτώνονται στο πρώτο αυτοκίνητο προς το Κεφαλόβρυσο. Δυστυχώς ένας μόνο αντάρτης ήξερε να οδηγεί αυτοκίνητο, ήταν ο Ερμής (Γιώργος Παπατρέχας) απ’ τη Μαχαιρά Ξηρομέρου που σκοτώθηκε αργότερα σε άλλη μάχη. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Τα υπόλοιπα έπρεπε να καούν γιατί κιόλας στο δρόμο της Παραβόλας φάνηκαν τα γερμανικά θωρακισμένα που έρχονταν σε βοήθεια. Αυτό το αποτέλεσμα είχε η σωτηρία εκείνου του μοναδικού Γερμανού που μετέφερε στο Αγρίνιο τα μαντάτα της μάχης.
 Η παραμονή στο πεδίο της μάχης δεν μπορούσε να παραταθεί περισσότερο. Άρχισαν κιόλας να πέφτουν οι πρώτες οβίδες πυροβο­λικού. Το τελευταίο τμήμα εκκαθάρισης αποχωρεί σιγά-σιγά. Ακόμα και ο τόπος καίγεται από το σφυροκόπημα του γερμανικού πυροβολικού και των αρμάτων που έχουν φθάσει πλέον πολύ κοντά στη Γουρίτσα. Είναι όμως αργά για να κάνουν οποιαδήποτε ζημιά στους αντάρτες, γιατί είναι πια εκτός βολής. Λίγο πριν δύσει ο ήλιος οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το αδειανό από αντάρτες πεδίο. Παίρνουν τους νεκρούς και τους τραυματίες τους και επιστρέφουν στο Αγρίνιο αργά τη νύχτα. Την άλλη μέρα ένα σμήνος από λίγα γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το χωριό Γουρίτσα και τις Στροφές με αποτέλεσμα να σκοτώσουν ένα μουλάρι και να γκρεμίσουν μια γωνία ενός σπιτιού. Για μέρες οι Ιταλοί της φρουράς Αγρινίου κοροϊδεύουν τους συμμάχους τους Γερμανούς ανταποδίδοντας τα ίσα. Έλεγαν μάλιστα: Ιταλιάνοι παούρα, Ντεντέσκοι μόρτο. Οι Ιταλοί φοβούνται, οι Γερμανοί σκοτώνονται.
 Η μάχη της Γουρίτσας ήταν η πρώτη σύγκρουση με τους Γερμα­νούς. Ποτέ μέχρι τότε οι αντάρτες μας δεν είχαν πολεμήσει μαζί τους. Είχαν προηγηθεί συγκρούσεις και μικροσυμπλοκές με τους Ιταλούς, όμως ο πόλεμος με τους Γερμανούς ήταν πολύ διαφορετικός. Ποτέ οι Γερμανοί δεν το έβαζαν στα πόδια σαν τους Ιταλούς. Επόμενο ήταν μετά την επιτυχία αυτή με τέτοιους αντιπάλους το ηθικό των ανταρτών να ανέβει πολύ ψηλά. Τώρα πια πίστεψαν κι αυτοί αλλά και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής ότι ήταν δυνατό να τα βάλουν με τους Γερμανούς που μέχρι τότε τους νόμιζαν ακατανίκητους. Η μάχη εκτός των άλλων αποτελεσμάτων είχε άμεσο αποτέλεσμα ότι οι αντάρτες μας οπλίστηκαν στην εντέλεια με γερμανικά όπλα. Ιδιαίτερα με μυδράλια. Αυτό είχε ένα ακόμα σημαντικό αποτέλεσμα. Την άμεση ομαδική στρατολογία νέων μαχητών που δεν ήταν μόνο επειδή είχαμε πλέον όπλα, αλλά και γιατί το ηθικό κουράγιο αναπτερώθηκε. Από εδώ και πέρα το αντάρτικο πολλαπλασιάστηκε αριθμητικά και αποτέλεσε μια αξιόμαχη και υπολογίσιμη δύναμη. Τα κατοχικά στρατεύματα δεν μπορούσαν να σουλατσάρουν πια στην ύπαιθρο. Η προσπέλαση σε αυτή και ιδιαίτερα στα ορεινά γινόταν με την κινητοποίηση σημαντικού αριθμού των δυνάμεων τους. Ήταν οι περίφημες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που πληρώνονταν με πολύ αίμα για αυτούς και πολλά χωριά καμένα για μας. Η ύπαιθρος ήταν λεύτερη. Οι αντικειμενικοί σκοποί της διοίκησης των κατοχικών δυνάμεων της περιοχής δεν εκπληρώθηκαν, σε αντίθεση με τους σκοπούς του Αρχηγείου και της Π.Ε. και του ΕΑΜ Αγρινίου που ολοκληρώθηκε στο ακέραιο, χάρη στην παλικαριά και το πείσμα των ανταρτών του Αρχηγείου του ΕΛΑΣ Τριχωνίδας.

 Οι Γερμανοί που έλαβαν μέρος στη μάχη ήταν 120 σύμφωνα με τις ομολογίες των αιχμαλώτων. Νεκροί 117, τραυματίες 2 (αιχμάλωτοι). Κατεστραμμένα αυτοκίνητα 14. Λάφυρα, ολόκληρος ο οπλισμός του τμήματος.

Δικές μας απώλειες 5 αντάρτες νεκροί: 1. Μπάμπης Χαμαμτζής, 2. Παπουτσής Σωτήρης, 3. Γαρδέλης Σπύρος, 4. Υφαντής Δημήτρης, 5. Παπαδονάσιος ή Νασαρής Κωνσταντίνος.



 Αναρτήθηκε από Oberon

ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΙΝΑ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΤΟΝ ΑΡΓΟ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ.


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ (Σ.Ε.Α.ΑΝ.)
Χαλκοκονδύλη 37, 2ος όροφος πλ. Βάθη, τηλ.: 2105221411, www.eskamea.gr, seaan@hotmail.gr

ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΙΝΑ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΤΟΝ ΑΡΓΟ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ.
Τρίτη 26 του Φλεβάρη Πανελλαδική κινητοποίηση των τυφλών με ολοήμερη παραμονή έξω από το υπουργείο οικονομικών. Στην κινητοποίηση  η ΣΕΑΑΝ καλεί να πάρουν μέρος όλες οι κατηγορίες των αναπήρων και τους γονείς και κηδεμόνες ΑΜΕΑ.
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΒΑΘΗ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΛΚΟΚΟΝΔΥΛΗ, ΣΤΙΣ 11.30 Π.Μ. ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΓΙΑ ΟΛΟΗΜΕΡΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ
Ενάντια στις περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, σε φάρμακα και θεραπείες, τα χαράτσια και την φοροληστεία, την πείνα και την ανεργία.
Δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοι μας πληρώθηκαν τον τελευταίο μήνα την σύνταξη τους πετσοκομμένη κατά 400 και 500?. Άλλες δεκάδες χιλιάδες αδυνατούν να πληρώσουν τις αναγκαίες θεραπείες μετά τις περικοπές, το νέο κανονισμό του ΕΟΠΥΥ και την συμμετοχή στα φάρμακα, ενώ κατά χιλιάδες σφαγιάζονται στα ΚΕΠΑ. Κυβέρνηση, μεγαλοεπιχειρηματίες, ΤΡΟΙΚΑ και ΕΕ μας σπρώχνουν στον Καιάδα για τας κέρδη μιας χούφτας πλουτοκρατών. Τώρα θέλουν να μας χωρίσουν στους άνω και κάτω του 80%, με ή χωρίς εισοδηματικά κριτήρια. Αύριο στο 90 και 95%. Ότι εξαιρούν σήμερα θα το κόψουν αύριο. Μην τους πιστεύετε.. Εγκαταλείψτε τους, κόμματα του κεφαλαίου, του ευρωμονοδρομου, παλιούς και νέους σωτήρες. Συνένοχες είναι και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΕΟΤ και ΠΣΤ αλλά και ΕΣΑΜΕΑ και ΠΟΣΓΑΜΕΑ που στήριξαν αυτή την πολιτική με την γραμμή της απομόνωσής μας από τον υπόλοιπο λαό μέσω τον εξαιρέσεων(«σκληρά αλλά αναγκαία τα μέτρα» έλεγαν οι ανακοινώσεις τους) και σήμερα παίζουν το παιχνίδι του διαχωρισμού των πάνω και κάτω του 80% διευκολύνοντας για μια ακόμα μια φορά την κυβέρνηση και την ΕΕ.
Ενιαίος ασυμβίβαστος αγώνας των τυφλών, των αναπήρων, των χρονίως πασχόντων των φτωχών λαϊκών οικογενειών. Συντονίζουμε τα βήματα μας με όλους αυτούς που πλήττονται από αυτή την βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης, της ΤΡΟΙΚΑ, και της ΕΕ, για να στηρίξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Γιατί η κρίση και η ανάπτυξη τους είναι οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος της βαρβαρότητας και της μίζερης ζωής. Οι ανάπηροι, οι χρόνιοι πάσχοντες, οι γονείς και κηδεμόνες ΑΜΕΑ, παίρνουμε την δική μας θέση για την συγκρότηση της πανίσχυρης Λαϊκής Αγωνιστικής Συμμαχίας, των εργαζόμενων, των αυτοαπασχολούμενων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των μικροαγροτών. Οι δυνάμεις που μπορουν να στεριώσουν την  Λαική Συμμαχία, είμαστε οι πολλοί, η συντριπτική πλειοψηφία, αν το πιστέψουμε, στηριχτούμε στην  δική μας συλλογική δύναμη, μπορούμε να τους σταματήσουμε, μπορούμε να τους ανατρέψουμε.
Αγωνιστικά διεκδικούμε:
  • Επαναφορά των μισθών και των συντάξεων στο προ των περικοπών επίπεδο.
  • Ενάντια στην κατακρεούργηση μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, ούτε 1? δεν θα δεχτούμε περικοπή.
  • Όχι στα σφαγεία των ΚΕΠΑ και του ΚΕΒΑ. Να καταβάλλεται κανονικά το επίδομα αναπηρίας ή η αναπηρική σύνταξη για όσο διάστημα  καθυστερούν οι επιτροπές να εξετάσουν τα αιτήματα ή να επανεξετάσουν την χορήγησή τους.
  • Εδώ και τώρα έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1000? για όλες τις οικογένειες των ΑΜΕΑ για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν στοιχειωδώς τις επιπτώσεις από τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και την κρίση.
  • Καμία συμμετοχή για φάρμακα, θεραπείες, εξετάσεις. Κανένας ανάπηρος ή χρόνιος πάσχοντας χωρίς τα αναγκαία φάρμακα και θεραπείες επειδή δεν έχει να πληρώσει.
  • Μέτρα προστασίας των ανέργων για όσο κρατάει η ανεργία. Μαζικές προσλήψεις εδώ και τώρα.
  • Κανένας φόρος στα εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Όχι στα χαράτσια και την φοροληστεία.
  • Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία-πρόνοια και ειδική αγωγή με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
Η Γραμματεία της ΣΕΑΑΝ

Η Ελλάδα πέθανε γρήγορα...


Η Ελλάδα πέθανε γρήγορα...

Τα χέρια που δεν έγιναν ΓΡΟΘΙΑ και υψώθηκαν για ελεημοσύνη...
 (Toυ Αριστείδη Κάντζου)
  
"Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα. Και πεθαίνουμε... Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο." Θανάσης Βέγγος στην ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου «Το βλέμμα του Οδυσσέα»


Κάπως έτσι, ο λαός μας, δείχνει ότι έκανε το βιολογικό κύκλο του. Ένας λαός χωρίς ιστορική μνήμη, με έντονο γονιδιακό ραγιαδισμό, προσπαθεί απλά να επιβιώσει χωρίς στόχους, χωρίς προοπτική. Η Ελλάδα έκανε το πέρασμά της ανά τους αιώνες. Έδωσε ότι μπορούσε να δώσει στην ανθρωπότητα, και έμεινε μόνη να αργοσβήνει. Πέρασαν από πάνω της όλες οι φυλές του πλανήτη. Μεταλλάχθηκε και δεν έχει καμία σχέση με το τί ήταν στο πολύ μακρινό παρελθόν. Αξιοθαύμαστο ίσως είναι, ότι άργησε να σβήσει. Παραδόξως, σε σχέση με άλλους πολιτισμούς άντεξε πολλαπλάσιο χρόνο, πάραυτα όμως έσβησε και σε αυτό δεν χωρεί αμφιβολία.

Σήμερα βλέπουμε την τραγική εικόνα ενός νεκρού σε προχωρημένη αποσύνθεση. Δεν μας δόθηκε ούτε η ευκαιρία να μας ενταφιάσουμε. Δυστυχώς, προς διάψευση του αείμνηστου Θ.Βέγγου, η αγωνία θα κρατήσει για πολύ ακόμα και θα κάνει πολύ θόρυβο, παρότι πέθανε γρήγορα η Ελλάδα.

Ένας λαός που αθροίστηκε "αγαναχτικιασμένος" στις πλατείες της χώρας με τα "πατριωτικά" χέρια υψωμένα μουντζώνοντας! Κάποιοι μίλησαν εγκαίρως... είπαν ότι η "απολιτίκ" στάση και η διαρκής απαξίωση του συνόλου της πολιτικής θα οδηγήσει σε χειρότερα δεινά... είπαν ότι τα κινήματα κατά των μεσαζόντων δεν λύνουν το πρόβλημα... είπαν ότι έτσι δίνουμε χώρο στο φασισμό. Ο νεοέλληνας όμως, ο "αφυπνισμένος", επέλεξε την ΑΠΟΧΗ και τη αθυροστομία... φοιτούσε στο σχολείο της ζωής και των πεζοδρομίων, αυτό είχε ως γνώμονα!
"Και οι 300 στο Γουδή" ήταν το σύνθημα... χλωρά, ξερά στον ίδιο κουβά. Έδειξε για πολλοστή φορά, πως όχι μόνο, έχει τις κυβερνήσεις που του αξίζουν, αλλά έχει και βαθιά μεσάνυχτα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Βέβαια μέσα από τους τζάμπα μάγκες της απολιτίκ πλατείας, που ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΝΑΓΕ το μνημόνιο, εκκολάφθηκε και το αυγό του φιδιού. Ήταν εμφανής η κατάληξη, όταν χώρισαν την πλατεία σε Άνω και Κάτω.

Όχι, ότι δεν υπήρχαν και πριν, τα φίδια στο κόρφο της χώρας. Απλά σε κάθε περίοδο κρίσης βγαίνουν από τα παρασκήνια. Ένα συνονθύλευμα από χουντικούς, ναζιστές, βασιλόφρονες, θρησκόληπτους κλπ που κάθε λεπτό αποδεικνύει τις καταβολές του και τον τρόπο σκέψης του. Κατά τα άλλα είναι "Χριστιανοί"!
Ο καιρός περνούσε, η καπιταλιστική κρίση άρχισε να δείχνει το "φιλανθρωπικό" έργο της και οι τζάμπα μάγκες δεν έκαναν "ντου από παντού" στην βουλή! Φτάσαμε να έχουμε περισσότερους άνεργους από εργαζόμενους, και ο νεοέλληνας τζάμπαllensis Megalicious δεν κατάφερε ακόμα να κάνει την ανατροπή... συμβιβάστηκε.
Ο Megalicious πατριώτης ακούει πάντα μεσιέ Μπάμπης, Πάσχος, Όλγα, Έλλη και όταν ο Σκάει ο Γκέμπελς κάνει πως δεν ακούει!!! Δες Πρετεντέρης:
"Η αναδιάρθρωση του χρέους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό (...) Για ένα δεκάμηνο υποδυόμασταν το θέατρο ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Τρίχες, δεν ήταν". Και ο λόγος; «Όπου στον κόσμο εφαρμόζονται ανάλογα οικονομικά προγράμματα, οι εμπνευστές τους ξεκινούν από το πραξικόπημα. Κανονικά δηλαδή πρώτα εμφανίζονται τα τανκς και μετά η τρόικα... Φυσικά στη χώρα μας κάτι τέτοιο ήταν αδύνατον. Γι' αυτό καταβλήθηκε τόση προσπάθεια (εντός και εκτός Ελλάδας) να δημιουργηθεί κλίμα κατασκευασμένης συναίνεσης ή ευρύτερης αποδοχής του Μνημονίου με το επιχείρημα του "μονόδρομου". (...)Ήταν ίσως η πιο αποκρουστική πλευρά ενός εκτρωματικού σχεδίου».
Αφού τα χέρια υψώθηκαν και δεν έγιναν ΓΡΟΘΙΑ, ήταν αναμενόμενο να μουτζώσουν, να χαιρετίσουν ναζιστικά, να χτυπήσουν αδύναμους και εντέλει να επαιτούν...

Οι εικόνες μιλάνε και μας κάνουν να "παραμιλάμε"... η πλειοψηφία των "Ελλήνων" επέλεξε το ραγιαδισμό ως λύση. Απλά να την βολέψει! Έστω και με τα ελάχιστα, στο πνεύμα αυτό, σκύβει υποτακτικά το κεφάλι και αποδίδει ευχαριστίες στους βιαστές της.

Βρίζει τον 
πολιτικό απατεώνα, αλλά εξακολουθεί να τον ψηφίζει και ν' απλώνει το χέρι για να τον προσκυνήσει... παράλογο;


Βρίζει τον Μπόμπολα νυχθημερόν, αλλά κάθεται πάνω σε ένα ναυαγισμένο καναπεδάκι του ΙΚΕΑ, απολιθωμένος, και ακούει τις ειδήσεις που του σερβίρει... παράνοια;
Μα ο "πατριώτης", περιμένει τη δικαιοσύνη... τη δικαιοσύνη, που πήρε τα αναδρομικά της και δικαιολόγησε την αδικαιολόγητη απουσία της... δίκαιο;
Μα, θα τον ξεβρομίσει η αστυνομία... η αστυνομία, που ζει στο δικό της κράτος, όπου χρηματοδοτείται από τα ναρκωτικά, την μαστροπεία, τα όπλα, την προστασία, την μετανάστευση, τα κρατικά κονδύλια πληροφοριοδοτών...
οϊμέ σε τέλμα η δικαιοσύνη, εκ του σύνεγγυς η αστυνομία;
Η φωτογραφία που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο είναι προϊόν μοντάζ, αλλά πότε
ένα ψέμα δεν έκρυβε τόση μεγάλη αλήθεια;
Μα, δεν θα μας εγκαταλείψουν οι Σύμμαχοι... όντως, οι Μεγάλες Δυνάμεις παρελαύνουν ξανά, μετά Βαΐων και Κλάδων, παρουσία των πολιτικών απατεώνων. Τα πτωματοφάγα όρνια δεν σταμάτησαν ποτέ να ξεσκίζουν τις σηπτικές σάρκες μας και μαζί με αυτές κάθε τελευταίο οχυρό της μετά θάνατον αξιοπρέπειάς μας. Ο Έλληνας πατριώτης άκουσε προχθές, από τα χείλη του Γάλλου Προέδρου Ολάντ, τα κάτωθι και δεν αντέδρασε:
«Είναι μία ευκαιρία για την Ελλάδα και για την Ευρώπη η ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου κάτι που μπορεί καταρχήν να βρεθεί και κατόπιν, να ακολουθήσει η εκμετάλλευσή τους και πιστεύω ότι εδώ θα επικρατήσει το Διεθνές Δίκαιο, το Δίκαιο της Θάλασσας. Αν μπορεί, βεβαίως, η Γαλλία να συνεκμεταλλευτεί με την Ελλάδα αυτά τα κοιτάσματα θα το κάνει».
Ο πατριωτισμός του Ελληνόψυχου εξαντλήθηκε στο μεταναστόπουλο και τους κόκκινους αναρχοάπλυτους... θεωρεί απολύτως φυσιολογικό να ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ η χώρα μας τα κοιτάσματα με την Γαλλία!!! Αλήθεια, η Γαλλία συνεκμεταλλεύεται τις ενεργειακές πηγές της με εμάς; Είναι Ευρωπαϊκά κοιτάσματα, τα Γαλλικά κοιτάσματα; Σας ενοχλεί για παράδειγμα, να συνεκμεταλλευόμασταν τα κοιτάσματα με τους Τούρκους, αλλά όχι με τους Γάλλους, Άγγλους, Γερμανούς, Αμερικανούς, Ρώσους κλπ...; πατριώτες κατ' επίφαση ή κατ' επιλογή τελικά; τι πατριωτισμός είναι αυτός;
"...Δεν πιστεύω στον επιστροφισμό. Δεν πιστεύω πως είναι
κάτι λογικό..." Τζέιμς Κάμερον Πρωθυπουργός Αγγλίας
Για τον κύριο Τζέιμς Κάμερον, σε δηλώσεις σου κατά την
περιοδεία του στην πρώην αποικία του, Ινδιά, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ!!!
Ο "πατριώτης" όμως, πάντα πιστός στις Μεγάλες Δυνάμεις!!! Υποτακτικός, προσκυνημένος, μεγάλωσε μέσα στα ψέματα και τις αυταπάτες. Χρύσωνε το χάπι που κατάπινε. Μας κατέκτησαν οι Ρωμαίοι, αλλά μάθαινε στην ιστορία ότι τους κατακτήσαμε πολιτισμικά!!! Μετά ήρθαν οι Οθωμανοί, ένας νομαδικός λαός χωρίς αρχή και τέλος... του σβερκώθηκε 5 αιώνες, και σαν καλός "πατριώτης" έκανε τον ραγιά... Μετά, "ανήκε στη Δύση" δίνονταν μια στους Άγγλους, μια στους Γάλλους μια στους Γερμανούς, μια στους Αμερικανούς... αλλά ήταν "ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ"!

Όπως βλέπετε δεν υπάρχει καμία συνάφεια της Πατρίδας με τον Έλληνα εδώ και πολλούς αιώνες... είναι απολύτως αντιφατικά σε σχέση με τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Σήμερα ο "πατριώτης", όπως και χθες, είναι ένα εν αναμονή εξαπτέρυγο νεκρικής ακολουθίας. Σήμερα ο πατριώτης διαβάζει περιχαρής το tweet του Φαήλου... τον επικροτεί, τον ψηφίζει, συνάδει με το ήθος του Φαήλου άλλωστε.
Σήμερα ο "πατριώτης" δίνει μάχη να μην επαναστατήσει η χώρα στο θέατρο σκιών της τρικομματικής... καλύτερα προσκυνημένοι και ραγιάδες παρά επαναστάτες. Πρέπει να ζήσεις με 200 ευρώ, να εργάζεσαι 12ωρο χωρίς αργίες - Κυριακές, να μην απεργείς, να μην διεκδικείς τη ζωή σου, χωρίς υγεία - παιδεία, να συνεχίσεις ραγιάς, να δέχεσαι κάθε είδους εξευτελισμό... το ρόλο του νοικοκυραίου του φύλαξαν για επικήδειο. Για τον Άδωνι είναι επικίνδυνος ο κομμουνιστής με τις κόκκινες σημαίες της Οχτωβριανής Επανάστασης. Και εσύ νοικοκυραίε "πατριώτη" συναίνεσες... αποδέχεσαι ότι είναι "παράνομο" να διεκδικείς τα δικαιώματά σου.
Δυστυχώς έχει χειραγωγηθεί σε απίστευτο βαθμό η συναισθηματική νοημοσύνη του "πατριώτη" και πιστεύει ότι δεν υπάρχει λύση. Περιμένει τον από μηχανής Θεό να τον σώσει... τις μετοχές "Ανατολής", τα 600δις των END, τον ηγέτη της κεντροδεξιάς, έναν Αντρέα, έναν Εθνάρχη, το δάνειο από τη Ρωσία ή την Κίνα, την δικαιοσύνη... 

Όμως "πατριώτη", ακούς;

Ψοφήσαμε και μυρίσαμε...
κάναμε το βιολογικό κύκλο μας.
Όμως "πατριώτη", ακούς;
Δεν μας άφησες κανένα περιθώριο να νεκραναστηθούμε...
δεν μας έκανες την ελάχιστη τιμή να μας ενταφιάσεις.
Όμως "πατριώτη", ακούς;
Έχεις αποτύχει κατ' επανάληψη...
πάνω από ένα αιώνα επέλεγες λάθος.

Τί δεν καταλαβαίνεις; Πόσες ευκαιρίες ακόμα θες;

Έχεις γίνει γραφικός... έπαιρνε φωτιά το σπίτι, βαρούσανε οι καμπάνες του χωριού και εσύ νόμιζες ότι έχει πανηγύρι στην πλατεία. Δεν έχει πανηγύρι. Κατάλαβέ το, επιτέλους. Σταμάτα να κάνεις το εξαπτέρυγο της νεκρικής ακολουθίας.

Σπάσε το τζαμάκι να τελειώνουμε...



Πηγη Νομικά Ανάλατα 

Στοχευμένη επίθεση και υποκρισία


Στοχευμένη επίθεση και υποκρισία

Δεν είναι τυχαίο ούτε πρωτόγνωρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την επίθεση στον «902» και στο ΚΚΕ. Τέτοιες δυνάμεις, που αποτελούν «δούρειο ίππο» του καπιταλιστικού συστήματος στο εργατικό, λαϊκό κίνημα και οργανικό στοιχείο του αστικού πολιτικού συστήματος, που προσδοκούν να αναλάβουν την κυβερνητική διαχείριση της εξουσίας των μονοπωλίων, πρέπει καθημερινά να δίνουν εξετάσεις ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή άλωσης του εργατικού αντικαπιταλιστικού αντιμονοπωλιακού κινήματος, οργανικό στοιχείο της οποίας είναι και η επίθεση στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
***

Εγραφε, λοιπόν, την περασμένη Κυριακή στην «Αυγή» ότι ο «902» είναι κοινωνική περιουσία της αριστεράς και όχι σταθμός του ΚΚΕ, πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα την εκστρατεία για την αφαίρεση της συχνότητας του «902» από το ΚΚΕ, εκστρατεία στην οποία πρωτοστατούν συγκεκριμένοι καναλάρχες. Μαζί μ' αυτούς και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εγραφε, επίσης, για τη διαπλοκή στα ΜΜΕ (κάτι φαίνεται να ξέρει από τις δικές του δραστηριότητες), γράφοντας εμμέσως πλην σαφώς για διαπλοκή του ΚΚΕ, νομίζοντας ότι το ΚΚΕ είναι «σαν τα μούτρα τους» και κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια. Αλλά συνεχίζει. Ετσι, στην «Αυγή» της περασμένης Τρίτης, η κυρία Λουπάκη, γράφοντας δακρύβρεχτα για τον «902» και τα πρώτα του βήματα (έτσι εμφανίζουν τις αναμνήσεις τους οι αναχωρητές από το κομμουνιστικό κίνημα), ρίχνει το ΣΥΡΙΖΑίικο δηλητήριο. «Ο "902" ήταν το τέλειο έγκλημα», επειδή συρρικνώθηκε, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Και εγκαλεί το ΚΚΕ για την πολιτική του που οδήγησε στις οικονομικές δυσκολίες που αυτό αντιμετωπίζει σήμερα, γράφοντας για «ιεροεξεταστικό κήρυγμα του ΚΚΕ». Χτες, η «Αυγή» επανήλθε στο ίδιο θέμα, με την ίδια επιδίωξη, με άρθρο του Κ. Κέφαλου που κι αυτός αναπολεί την εποχή που αναπολεί η κυρία Λουπάκη, σε σχέση με τον «902», στον οποίο ο ίδιος λέει ότι έχει συμβάλει (τι σου είναι αυτοί οι αναχωρητές από το κίνημα και η ενσωμάτωσή τους στο σύστημα...).

Μιλούν για «έγκλημα» και «ιεροεξεταστικό κήρυγμα» αυτοί που καθημερινά πασχίζουν να χειραγωγήσουν το λαό στην αστική πολιτική προβάλλοντας ως διέξοδο την ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών και αναζητώντας συμμαχίες στις ΗΠΑ και αλλού. Μ' αυτά τα κριτήρια, της σύμπλευσης με μερίδες των μεγαλοεπιχειρηματιών, κρίνουν το ΚΚΕ και την πολιτική του. Και όχι μόνο το κρίνουν, αλλά συμπλέουν στην επίθεση ενάντιά του. Οπως, π.χ., τώρα με τον «902». Που κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να χάσει τη συχνότητα. Εδώ και η υποκρισία τους. Από τη μια λένε ότι την πουλάει το ΚΚΕ στη διαπλοκή, δηλαδή σε επιχειρηματίες φίλους του Αντ. Σαμαρά, όπως γράφει η «Αυγή», και από την άλλη καλούν να την παραδώσουμε. Τα πάντα, δηλαδή, για να χάσει το ΚΚΕ τη συχνότητα.
***

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Το πόρταλ του ΣΥΡΙΖΑ, Left.gr, πήρε συνέντευξη από τον Δ. Τρίμη, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ, μία μέρα μετά από την καταγγελία τους εναντίον του «Ριζοσπάστη» στο ΣΕΠΕ (αυτό αφορούσε η συνέντευξη), ρωτώντας τον το εξής: «Πολλοί κατηγορούν το Σωματείο (σ.σ. εννοεί την ΕΣΗΕΑ) ότι δείχνει μία υπερβολική λεπτότητα, ότι έχει κομπλάρει λίγο, ας πούμε ότι δεν είναι τόσο ευαίσθητο όσο είναι σε αντίστοιχες, σε άλλες περιπτώσεις απολύσεων. Και ρωτάω αυτό με το πρόσθετο γεγονός ότι ο "902" απ' ό,τι μαθαίνουμε από πληροφορίες πάει να πουληθεί ενώ δεν είναι ιδιωτική συχνότητα, του έχει παραχωρηθεί από το κράτος». Ατιμη ερώτηση ως προς το ότι «η συχνότητα δεν είναι ιδιωτική». Γιατί και οι συχνότητες των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών των καπιταλιστών δεν είναι ιδιωτικές. Τους έχουν παραχωρηθεί από το κράτος. Γιατί επομένως αυτός ο διαχωρισμός από τους ΣΥΡΙΖΑίους αν όχι για να καλλιεργούν κλίμα ενάντια στο ΚΚΕ και στον «902»; Οσο για τα περί «υπερβολικής λεπτότητας και λίγου κομπλαρίσματος» της ΕΣΗΕΑ, ούτε κομπλάρουν ούτε υπερβολική λεπτότητα δείχνουν, αν και αυτό το τελευταίο παραπέμπει στη λογική «τσακίστε το ΚΚΕ». Και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμβάλουν σ' αυτό όπως απέδειξαν με την καταγγελία του «Ριζοσπάστη» στο ΣΕΠΕ. Αλλωστε, επειδή οι ίδιοι είναι ενταγμένοι στη διαχείριση του συστήματος των μεγαλοεπιχειρηματιών και κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, ταυτίζουν τον «Ριζοσπάστη» και τον «902» με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Δε σώζει τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ η απάντησή του στο Left.gr ότι «οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ δεν είναι ακριβώς κερδοσκοπικές επιχειρήσεις». Τι λέει; «Δεν είναι ακριβώς κερδοσκοπικές», άρα είναι και ολίγον κερδοσκοπικές. Πολύ sic απάντηση, αλλά είναι σαν το «ολίγον έγκυος», νομίζοντας πως συγκαλύπτει ότι τα θεωρεί καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Λέει ακόμη ο Δ. Τρίμης στο Left.gr: «Το ΚΚΕ έχει τα μέλη του στο Σωματείο μας, το Σωματείο μας έχει υποχρέωση να συζητάει με τα μέλη του». Ας αφήσει τα σάπια. Τα μέλη του ΚΚΕ δεν είναι σαν και του λόγου τους, του ίδιου και όλων των του ΣΥΡΙΖΑ και ας μην προσπαθεί με ύπουλο τρόπο να τα σπιλώσει. Αλλωστε, αυτοί από τον «Ριζοσπάστη» που του απευθύνθηκαν δεν είναι μέλη του ΚΚΕ.

Ψ.

Τι σενάρια κάνουν για την ΕΕ;


Τι σενάρια κάνουν για την ΕΕ;

-- Πώς βλέπει η κυρίαρχη τάση της γερμανικής αστικής τάξης τη διαχείριση της κρίσης και την εξέλιξη της ΕΕ και της Ευρωζώνης;


Σ
ε εκδήλωση που διοργάνωσε την Τρίτη στην Αθήνα ο «Economist», παρουσίασε τις απόψεις του για την κρίση στην Ελλάδα ο Γερμανός βουλευτής των Χριστιανοδημοκρατών Κλάους - Πέτερ Βιλς, αρμόδιος για δημοσιονομικά θέματα και ειδικός επί του προϋπολογισμού στο κόμμα της Γερμανίδας καγκελάριου Α. Μέρκελ. Είπε μεταξύ άλλων:

«Τα κράτη της Ευρωζώνης με δική τους θέληση και προθυμία υιοθέτησαν το κοινό νόμισμα, γνωρίζοντας πως το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ προέβλεπε ότι κάθε κράτος θα έπρεπε να έχει δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ και δημοσιονομικό έλλειμμα έως 3%. Κανείς δεν εξαναγκάσθηκε να μπει στην Ευρωζώνη». Αρα, στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης η ένταξη στο ευρώ, με όρους που ήταν γνωστοί εκ των προτέρων. Επομένως, στρατηγική επιλογή και τα μέτρα που σήμερα παίρνονται σε βάρος του λαού, προκειμένου να ξεκολλήσει από την κρίση το κεφάλαιο, να παραμείνει στο ευρώ και στην ΕΕ.
«Στην Ευρωζώνη επικρατούσαν εξ αρχής διαφορετικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας μεταξύ οικονομιών. Το διάσημα 2000-2008 ο μέσος μισθός στη Γερμανία σημείωσε ισχνή μείωση 0,8%, όταν στο ίδιο διάστημα το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 39,6%». Δηλαδή, η ανισομετρία στην καπιταλιστική ΕΕ και Ευρωζώνη είναι δεδομένη και τα περί «σύγκλισης» και άλλα παρόμοια, είναι φούμαρα. Οι σχέσεις ανισοτιμίας ανάμεσα σε καπιταλιστικές οικονομίες με διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης, είναι αγιάτρευτες και μέσα από αυτές, η αστική τάξη σε κάθε χώρα, προσπαθεί με τις συμμαχίες της να αποσπάσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη για λογαριασμό της. Δεύτερη διαπίστωση είναι ότι η ανταγωνιστικότητα σημαίνει φτηνοί εργάτες. Αρα, για να γίνει η Ελλάδα ανταγωνιστική, θα πρέπει να κάνει ό,τι και η Γερμανία: Να μειώσει και να διατηρήσει χαμηλό το λεγόμενο «εργατικό κόστος», να φτηνύνει κι άλλο την εργατική δύναμη. Αυτή είναι η συνταγή της «επιτυχίας» για την ανταγωνιστικότητα στον καπιταλισμό. Ο Κλάους - Πέτερ Βιλς υπήρξε κυνικός ως προς αυτό. Είπε ότι «οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα πρέπει να συνεχιστούν» και ότι «χρειάζεται περαιτέρω μείωση μισθών για να ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα».
«Οποιος έχει δικό του νόμισμα δεν υποφέρει από τη λιτότητα. Για παράδειγμα η Τουρκία, μετά τη χρεοκοπία της και με την αρωγή του ΔΝΤ, ανέκαμψε δυναμικά. Η ΕΕ πρέπει να αναδιαταχθεί μελλοντικά σε συμμαχία των "πρόθυμων»" και "ικανών". Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει διευρυνθεί πολύ». Οι αναφορές αυτές του Κλάους - Πέτερ Βιλς δείχνουν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο στην ΕΕ και στον τρόπο που επιλέγει να διαχειριστεί την κρίση. Τα σενάρια για αναμόρφωση της ΕΕ σε μια μικρότερη Ενωση, αποτελούμενη από λιγότερες και ισχυρότερες οικονομικά χώρες, «δουλεύεται» στο παρασκήνιο από κυβερνήσεις και μερίδες της πλουτοκρατίας που βλέπουν πιο συμφέρον να απαλλαγούν από «προβληματικούς» εταίρους, έστω κι αν τα μονοπώλιά τους πληγούν μεσοπρόθεσμα. Σ' αυτό το πνεύμα είναι και η υπόμνηση του Γερμανού αξιωματούχου για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Δηλαδή, για άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, με έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος. Το παράδειγμα της Τουρκίας, όμως, που ο ίδιος αναφέρει, είναι αποκαλυπτικό. Μπορεί η τουρκική αστική τάξη να βγήκε από την κρίση, αλλά οι εργαζόμενοι και ο λαός στην Τουρκία παραμένουν βυθισμένοι στη φτώχεια, με μισθούς πείνας, ανύπαρκτα δικαιώματα και οξυμένες κοινωνικές αντιθέσεις.

Γ
ράφουν οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο του Κόμματος: «Η ΕΕ και η Ευρωζώνη δέχονται ισχυρότερα τις πιέσεις του διεθνούς ανταγωνισμού, ενώ δυναμώνουν συνεχώς και οι εσωτερικές αντιθέσεις (...) Οι κοινές στοχεύσεις του μεγάλου κεφαλαίου -που καθορίζουν τη συγκρότηση της ΕΕ ως διακρατικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας- δεν αναιρούν την ανισόμετρη ανάπτυξη στο εσωτερικό της, την εθνοκρατική οργάνωση πάνω στην οποία στηρίζεται το μεγαλύτερο μέρος της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Με βάση ένα σύνολο βασικών οικονομικών δεικτών (ρυθμός μεταβολής ΑΕΠ, βιομηχανική παραγωγή, παραγωγικότητα, ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, δημοσιονομική κατάσταση) διακρίνονται τρεις κατηγορίες στο εσωτερικό της σημερινής Ευρωζώνης. Η ισχυρή ομάδα (Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία), η κατηγορία Γαλλίας - Ιταλίας, των οποίων η απόσταση από τη Γερμανία μεγαλώνει, και η κατηγορία των ασθενέστερων υπερχρεωμένων οικονομιών (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα κλπ.) (...) Γι' αυτό η γερμανική και η γαλλική αστική τάξη βρίσκονται μπροστά σε σοβαρά διλήμματα σχετικά με το μέλλον της Ευρωζώνης (...) Η κυρίαρχη τάση της γερμανικής αστικής τάξης θέτει ως προτεραιότητα τη θωράκιση του ευρώ, τη νομισματική σταθερότητα και αμφισβητεί τη σκοπιμότητα και τη δυνατότητα να επωμιστεί η Γερμανία μεγάλο βάρος υποτίμησης κεφαλαίου στις υπερχρεωμένες χώρες. Μια δεύτερη τάση, η οποία ενισχύεται, υπερτονίζει τον κίνδυνο για την ισχύ του ευρώ και τη σταθερότητα των ευρωατλαντικών σχέσεων αν αποβληθούν ορισμένοι αδύναμοι κρίκοι, εξέλιξη που θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς της ΕΕ. Μια τρίτη τάση αμφισβητεί συνολικά τη σημερινή μορφή της Ευρωζώνης και δίνει προβάδισμα στην προσέγγιση με τον άξονα Κίνας - Ρωσίας. Η εκδήλωση νέας οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη το 2012 και οι διαμορφούμενες συνθήκες στη διεθνή αγορά δείχνουν ότι η εργατική τάξη σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ θα βρεθεί σε δυσμενέστερη θέση, θα υποβληθεί σε θυσίες διαρκείας για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων».

Οργιο αστυνομικής καταστολής και τρομοκρατίας


Οργιο αστυνομικής καταστολής και τρομοκρατίας

ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ



Από την προβοκατόρικη επίθεση που έχει τροφοδοτήσει
 ένα όργιο καταστολής σε βάρος των κατοίκων
Την τρομοκρατία, με την έντονη παρουσία της αστυνομίας, τιςδεκάδες προσαγωγές ακόμη και πολύωρεςεξαφανίσειςκατοίκων της περιοχής,καταγγέλλουν οι κάτοικοι της Ιερισσού και των γύρω χωριών που συνεχίζουν τον αγώνα τους ενάντια στη μεταλλουργία χρυσού στη Χαλκιδική. Ολη αυτή η επιχείρηση καταστολής και τρομοκρατίας κλιμακώθηκε μετά την προβοκατόρικη εμπρηστική επίθεση που εκδηλώθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής στο εργοτάξιο της «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές. Μια ενέργεια που, όπως επιβεβαιώνεται καθημερινά, αποτέλεσε την αφορμή, για να συκοφαντηθεί και να χτυπηθεί ο αγώνας των κατοίκων που παλεύουν να σώσουν τον τόπο τους από την καταστροφή και να εμποδίσουν την καταλήστευση του ορυκτού πλούτου από την «Ελληνικός Χρυσός». Αλλά και για να ανοίξει η άρχουσα τάξη και οι μηχανισμοί τηςζήτημα περί «ηθικής αυτουργίας», δηλαδή να ποινικοποιήσει ακόμα και την άποψη εκείνου που αντιδρά στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική.
Πιο συγκεκριμένα, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, μετά την πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Δημόσιας Τάξης στην Αστυνομική Διεύθυνση Χαλκιδικής, έχουν κλιμακωθεί οι αστυνομικές περιπολίες, η παρακολούθηση πολιτών και η κατατρομοκράτησή τους, η έντονη παρουσία κουκουλοφόρων αστυνομικών καθόλη τη διάρκεια της μέρας σε δρόμους και πλατείες, οι τυφλές προσαγωγές και παράνομη λήψη γενετικού υλικού (DNA).
Μάλιστα, το απόγευμα της Τετάρτης, δύο κάτοικοι της Ιερισσού που κλήθηκαν και παρουσιάστηκαν στην αστυνομία, χωρίς να προβάλουν την παραμικρή αντίσταση, κρατήθηκαν για πολλές ώρες χωρίς να τους επιτραπεί να επικοινωνήσουν με δικηγόρο. Μετά από πολλές ώρες, και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το αστυνομικό τμήμα, επιτράπηκε η είσοδος των δικηγόρων οπότε και οι προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Οπως έγινε γνωστό στη συνέχεια, εκεί ανακρίθηκαν παράνομα απουσία δικηγόρων και χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίεςαναγκάστηκαν να δώσουν δείγμα γενετικού υλικού (DNA). 
Πρέπει, επίσης, να αναφέρουμε ότι πολλοί από όσους οδηγούνται στο αστυνομικό τμήμα,οδηγούνται με τη λογική ότι έχουν συμμετάσχει σε κινητοποιήσειςενάντια στην επένδυση για το χρυσό. Λογική που παραπέμπει σε όσα επιχειρήματα χρησιμοποίησε το 2009 ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς, στην περιβόητη εγκύκλιο για τις κινητοποιήσεις στα JUMBO. Δηλαδή, ότι εκείνες οι κινητοποιήσεις αποτελούσαν «τελεσθέν έγκλημα», αφού παρεμποδίζεται η οικονομική δραστηριότητα του επιχειρηματία. Με άλλα λόγια, το ζήτημα που «ανοίγει» και τώρα με αφορμή τα όσα έγιναν στις Σκουριές, είναι πως οι εργατικές κινητοποιήσεις που βάζουν εμπόδια στη δράση των καπιταλιστών και θίγουν την ιδιοκτησία τους, αντιμετωπίζονται ως έγκλημα. Την ίδια στιγμή, οι καπιταλιστές που έχουν στην ιδιοκτησία τους τον πλούτο που παράγει ο λαός με το αίμα και τον ιδρώτα του, μπορούν να καταστρατηγούν δικαιώματα, να εκμεταλλεύονται εργαζόμενους με μισθούς πείνας, να τους έχουν να δουλεύουν όπως και όποτε θέλουν.
Να σημειώσουμε ότι οι Επιτροπές Αγώνα των κατοίκων της περιοχής, οργανώνουν συλλαλητήριο διαμαρτυρίας και συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής την Κυριακή 24 Φλεβάρη, στις 11 π.μ., στη Μ. Παναγία Χαλκιδικής.

Επισπεύδει την έγκριση για την επένδυση

Την οριστική έγκριση για την «επένδυση» της εξόρυξης χρυσού στο Πέραμα Αλεξανδρούπολης και μάλιστα σε 10 μέρες προανήγγειλε ο Α. Σαμαράς,επιχειρώντας αφενός να «καλοπιάσει» την καναδικών συμφερόντων πολυεθνική Eldorado Cold για την προβοκατόρικη επίθεση στο χρυσωρυχείο της ίδιας εταιρείας στις Σκουριές Χαλκιδικής αλλά και να στείλει γενικότερα μήνυμα ότι η κυβέρνηση εγγυάται τις «επενδύσεις» με κάθε μέσο. 
«Δεν μπορούμε να ανεχτούμε τέτοιου είδους ενέργειες. Η Ελλάδα είναι μια μοντέρνα ευρωπαϊκή χώρα και θα προστατέψουμε με κάθε κόστος τις ξένες επενδύσεις στη χώρα»
 τονίζει χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός σε δηλώσεις του στην αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, εκφράζοντας την αποδοκιμασία του για την προβοκατόρικη επίθεση στις Σκουριές Χαλκιδικής.
Εκπρόσωπος της Eldorado ανέφερε στην αμερικανική εφημερίδα ότι το κόστος από τις ζημιές που προκλήθηκαν στο εργοτάξιο στις Σκουριές Χαλκιδικής υπολογίζεται στο 1 εκατ. ευρώ, ενώ οι εργασίες αναμένεται να καθυστερήσουν για περίπου δύο βδομάδες.
 Από τον "Ριζοσπάστη"
Βλέπε ακομη:

TOP READ