3 Μαρ 2020

Η μάνα αγαπάει τα παιδιά όλου του κόσμου


Όλοι μας θαρρώ παρακολουθήσαμε τα τελευταία γεγονότα από το λιμάνι της Θερμής στην Λέσβο, εκεί όπου ο ακροδεξιός όχλος εμποδίζει σχεδόν 50 πρόσφυγες μέσα σε μια φουσκωτή βάρκα, στην προσπάθειά τους να πατήσουν στην στεριά.
Φυσικά και οι εικόνες με σόκαραν, όπως σοκάρουν τον κάθε άνθρωπο, αν διαθέτει μια στοιχειώδη αντίληψη για την έννοια της ανθρωπιάς.
Να επισημάνω πως είμαι μητέρα.
Και στο βίντεο είδα κι άλλες μητέρες. Πολλές… Μητέρες με τα παιδιά στην αγκαλιά, να μην διαθέτουν ούτε τα απαραίτητα για τα μικρά τους, να κάθονται σιωπηρές, ανήμπορες, μέσα σε μια βάρκα, κοιτώντας στωικά πότε τα μωρά τους και πότε, με φοβισμένο βλέμμα, τις άλλες.
Τις μητέρες που κι αυτές ήσαν δίπλα στα δικά τους παιδιά, οι οποίες όρθιες, αγέρωχες, επιβλητικές και αποφασισμένες από θέση “ισχύος” κοιτούσαν την βάρκα με μίσος.
Τα μικρά στο σύνολό τους έκλαιγαν απ’ την ταλαιπωρία πεινασμένα, κάτω απ’ τον ήλιο, και τα υπόλοιπα κοιτούσαν σαστισμένα χωρίς να δείχνουν να καταλαβαίνουν το γιατί βρίσκονται μέσα σε ένα λιμάνι και χαζεύουν μια βάρκα, που οι γονείς τους δεν αφήνουν τους ανθρώπους που έχει μέσα να κατέβουν στην στεριά.
Οι μητέρες ήταν εκεί για να υπερασπιστούν όλες τα παιδιά τους, αυτός είναι κι ο αέναος ρόλος της μάνας εξάλλου!
Αυτές στην βάρκα, για να τα σώσουν απ’ τους βομβαρδισμούς, απ’ τον διωγμό, την πείνα, τον θάνατο. Να τους προσφέρουν ένα μέλλον που στον τόπο τους δεν μπόρεσαν. Δεν τους άφησαν να στεριώσουν. Τους ξερίζωσαν. Ψάχνουν να βρουν ένα αποκούμπι για να μπορέσουν να χαρούν την μητρική αγκαλιά.
Οι άλλες για να τα υπερασπιστούν από αυτές. Τις “ξένες”. Τις ξεριζωμένες. Τις αδύναμες. Τις “άθλιες” που θα βγουν απ’ την
βάρκα και θα τους «πάρουν» τον τόπο.
…Μάνα! Πολύ μεγάλη λέξη που ακόμη κι οι ποιητές δυσκολεύονται να περιγράψουν. Γιατί σ’ αυτή την τόσο μικρή λέξη, κρύβεται όλο το μεγαλείο της Αγάπης. Της Ανιδιοτέλειας. Της Θυσίας. Της Προσφοράς.
Γι’ αυτό είμαστε “προγραμματισμένες”, -ας μου επιτραπεί η έκφραση-. Για να περνάμε αυτή την αγάπη στα μικρά μας.
Μα μάνα δεν γίνεσαι επειδή γέννησες ένα παιδί και το γνωρίζουμε όλες αυτό για “τα καλά” και μια μάνα αγαπάει τα παιδιά όλου του κόσμου.
Μάνα σε κάνει η κούραση, τα ατελείωτα ξενύχτια, η τρυφερότητα, η στοργή, οι αγκαλιές, ο χρόνος που θα αφιερώσεις, και κυρίως,
η προσπάθεια να βελτιώσεις τον εαυτό σου, και να τον ξεπεράσεις ακόμη, έτσι ώστε, να μπορέσεις να δώσεις στο πολύτιμο πλασματάκι που έχεις δίπλα σου αρχές και αξίες που θα το συντροφεύουν για πάντα, που θα καθορίσουν τον χαρακτήρα του, που θα τον κάνουν έναν άνθρωπο που θα μπορεί να αγαπά, να ονειρεύεται, να προσπαθεί πάντα για ένα καλύτερο μέλλον, να μην σκύβει το κεφάλι, να αγωνίζεται, να μην φοβάται, να σέβεται τους συνανθρώπους του, να συμμερίζεται τον πόνο τους, να δίνει το χέρι στον φτωχό και τον κατατρεγμένο και να παλεύει για το άδικο.
Όση αγάπη διδάξεις και μεταδώσεις, τόση αγάπη θα σου επιστραφεί. Και καλά θα κάνουμε εμείς οι μάνες όλου του κόσμου, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, φυλής, εθνότητας, να ενώσουμε τα χέρια μας, να αλληλοβοηθηθούμε, να μοιραστούμε τον πόνο μας, το φαΐ μας και τις ταλαιπωρίες μας και να ενώσουμε και τα χεράκια των παιδιών μας που κι αυτά δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα.
Να τους διδάξουμε και να κατανοήσουν έννοιες όπως: Εκμετάλλευση, αδικία, ανισότητα. Όχι τον πόλεμο, την αντιπάθεια, και την απέχθεια. Γιατί κάλλιο δυο μικρά χεράκια ενωμένα με αγάπη και κοινό σκοπό, παρά δυο χεράκια ματωμένα απ’ το μίσος.
…Δεν ξέρω τι απέγινε η βάρκα με τους πρόσφυγες. Οι θερμόαιμοι στο λιμάνι ανάγκασαν κακήν-κακώς τους ανθρώπους που τραβούσαν το βίντεο να κλείσουν τις κάμερες..
Μα στο μυαλό μου σφήνωσαν οι μητέρες της βάρκας και οι στίχοι του Ρίτσου:
“Μητέρα δε μας μένει τίποτα.
Πού θ’ απαγκιάσουμε;
Πού θα κοιμηθούμε;”

Προεδρείο Περιφερειακού Συμβουλίου ή ηθμός κατακράτησης κάθε ενοχλητικής, για την Περιφερειακή Αρχή, άποψης;



Εδώ και καιρό το προεδρείο του Π.Σ. εφαρμόζει τον κανονισμό λειτουργίας του Π.Σ. κατά το δοκούν. Ιδιαίτερα στο μέρος που αφορά τις επερωτήσεις – στο οποίο μέρος , ουσιαστικά, γίνεται ο έλεγχος αλλά και κριτική του «έργου» της περιφερειακής αρχής— το προεδρείο του Π.Σ. δίνει τα ρέστα του.  Άλλες φορές επιτρέπει 3-4 επερωτήσεις σε κάθε παράταξη. Άλλες μία επερώτηση και άλλες , με ιδιαίτερη προτίμηση στις παρατάξεις της μειοψηφίας, καμία.
Τους τελευταίους δε δύο μήνες εφεύρε και την μέθοδο να προστατεύει την Περιφερειακή Αρχή από τις «ενοχλητικές» επερωτήσεις δια της μεθόδου… «του στρίβειν δια του αρραβώνος». Δεν επιτρέπει δηλ. την δημόσια συζήτησή  τους με την υπόσχεση ότι αυτές θα απαντηθούν  γραπτά στο μέλλον! Μόνο στη Λαϊκή Συσπείρωση μέχρι τώρα ,με την ,μέθοδο αυτή, έχει απαγορεύσει την συζήτηση 5 πολύ σοβαρών, κατά την άποψή μας, επερωτήσεων.
Παρόλο που σκοπός των επερωτήσεων είναι να συζητούνται δημόσια για να ενημερώνονται και οι περιφερειακοί σύμβουλοι και οι πολίτες των Ιονίων νησιών εντούτοις καμία επερώτησή μας δεν έχει απαντηθεί μέχρι σήμερα ούτε γραπτά αν και οι 2 επερωτήσεις  έχουν κατατεθεί από τις 20/01/2020. Έτσι π.χ. καμία απάντηση δεν πήραμε στην επερώτησή μας για την απαράδεχτη καθυστέρηση που παρατηρείται στην μεταφορά των υπηρεσιών της ΠΙΝ στο κτίριο των παλαιών δικαστηρίων, καθυστέρηση που στοίχισε μέχρι σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στην ΠΙΝ.
Παραθέτουμε ολόκληρη την επερώτησή μας για να ενημερωθεί ο κόσμος και αβίαστα να βγάλει τα συμπεράσματά του.  :    
 «…Είναι γνωστό πως το κτίριο των παλαιών δικαστηρίων της Κέρκυρας παραχωρήθηκε στη ΠΙΝ για να στεγασθούν οι υπηρεσίες της ΠΙΝ που ευρίσκονται σε ενοικιασμένα γραφεία στις Αλυκές του Ποταμού. Για τα γραφεία αυτά καταβάλλονται, ετησίως, για μισθώματα σε ιδιώτες,  εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Και ενώ οι εργασίες  διαρρύθμισης των εσωτερικών χώρων του παλιού δικαστικού μεγάρου έχουν τελειώσει εδώ και πολλούς μήνες,  με πρόσχημα ότι δεν έγινε το ίδιο με τους εξωτερικούς χώρους του κτιρίου, οι υπηρεσίες της ΠΙΝ παραμένουν στα ενοικιασμένα  γραφεία και η ΠΙΝ συνεχίζει να καταβάλλει αδικαιολόγητα χιλιάδες ευρώ για μισθώματα. Στο μεταξύ και οι εσωτερικοί χώροι, κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες, κινδυνεύουν να πάθουν ανεπανόρθωτες ζημιές, αφού καμία φύλαξη δεν υπάρχει, οι πόρτες ουσιαστικά είναι παραβιασμένες και αδέσποτα σκυλιά κάνουν χρήση των χώρων αυτών.
Ερωτάται η κα Περιφερειάρχης:
1.Πότε έπρεπε με βάση το χρονοδιάγραμμα να μεταφερθούν οι υπηρεσίες της ΠΙΝ στο κτίριο των παλαιών δικαστηρίων;
2. Πότε προβλέπεται να γίνει η μεταφορά ;
3. Πόσα είναι τα μηνιαία μισθώματα που καταβάλλονται σε ιδιώτες για τα ενοικιασμένα γραφεία της ΠΙΝ στις Αλυκές Ποταμού ;»

    Στη τελευταία συνεδρίαση του Π.Σ. (28/02/2020) η Λαϊκή Συσπείρωση κατέθεσε τρεις επερωτήσεις [ για τα μέτρα πολιτικής προστασίας στην ΠΙΝ, για μέτρα βελτίωσης της κυκλοφορίας στην Εθνική Λευκίμης (περιοχή Βρυώνη) και στην Εθνική Αχιλλείου ( περιοχή Ποντή) και επερώτηση για την παραβίαση, από μεριάς περιφερειακής αρχής, της ομόφωνης απόφασης 10-1-2020 του Π.Σ. που αφορούσε το εργασιακό καθεστώς και τη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών εργαζομένων στην ΠΙΝ μέσω προγράμματος κοινωφελούς χαρακτήρα Κέρκυρας.
Και οι 3 επερωτήσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης με την ίδια μέθοδο παραπέμφθηκαν στις Ελληνικές καλένδες των γραπτών απαντήσεων. Τι και αν και οι 3 αφορούσαν επείγοντα προβλήματα. Τι και αν και οι 3 απαιτούσαν κατεπείγουσες λύσεις. Το προεδρείο άτεγκτο απαντούσε  «…οι επερωτήσεις θα απαντηθούν γραπτά στο μέλλον…». Παραθέτουμε ολόκληρη την τρίτη  επερώτηση μας που αφορά τα προβλήματα των εργαζομένων στην ΠΙΝ με το πρόγραμμα κοινωφελούς χαρακτήρα για να κρίνει ο κόσμος αν είναι π.χ. κατεπείγον να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους, εργαζόμενοι με μισθό 500 ευρώ τον μήνα, όταν την ίδια στιγμή μάλιστα ,σε κάθε συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής της ΠΙΝ, εγκρίνονται χιλιάδες ευρώ για έξοδα  ταξιδιών της κας Περιφερειάρχη και των κ.κ. Αντιπεριφερειαρχών. :

 «...Στη συνεδρίαση του Π.Σ. στις 22/01/2020 συζητήθηκε το πιο πάνω θέμα και ομόφωνα λήφθηκε η απόφαση 10-1/2020 που αναφέρει και τα εξής : Το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων : ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
Την άμεση πληρωμή των οχτάμηνων εργαζομένων για την εργασία που προσφέρουν, χωρίς την αποστολή εξώδικου από μέρους τους.
Την αναβολή της δίκης που έχει οριστεί για τις 29-1-2020, ώστε να διευθετηθούν τα όποια προβλήματα έχουν προκύψει και να διεξαχθούν με ομαλό τρόπο οι δικαστικές διαδικασίες.
Στηρίζει τα δίκαια αιτήματα των οχτάμηνων εργαζομένων στις επερχόμενες δίκες στις 29-01-2020 και 11-02-2020.
Να αιτηθεί από τον ΑΣΕΠ στις προκηρύξεις μόνιμων υπαλλήλων που θα προκηρυχτούν, να υπάρχει ειδική μοριοδότηση για τους εργαζομένους που έχουν δουλέψει στην Περιφέρεια στα πρότυπα της 3- Κ.
Επερωτάται η κα Περιφερειάρχης γιατί η απόφαση αυτή ,όχι μόνο δεν εφαρμόσθηκε αλλά απεναντίας παραβιάσθηκε, επανειλημμένα, αφού ακόμη οι εργαζόμενοι αυτοί δεν έχουν πληρωθεί τα δεδουλευμένα τους αλλά και στο δικαστήριο που έγινε αυτές τις μέρες η ΠΙΝ εκπροσωπήθηκε με δικηγόρο που  καταφέρθηκε ενάντια στα αιτήματα των εργαζομένων αυτών, παρά τη ρητή και ομόφωνη απόφαση του Π.Σ. πως «…Στηρίζει τα δίκαια αιτήματα των οχτάμηνων εργαζομένων στις επερχόμενες δίκες στις 29-01-2020      και   11-02-2020.»;
  Είναι φανερό πως η απαράδεκτη αυτή κατάσταση δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί. Η Λαϊκή Συσπείρωση δεν θα συνεχίσει να ανέχεται τον εμπαιγμό αυτό από μεριάς του προεδρείου του Π.Σ. Υπάρχουν τρόποι να αντιδράσουμε και θα αντιδράσουμε αν έστω και την τελευταία στιγμή το προεδρείο δεν αντιληφθεί πως πρέπει να διορθώσει την απαράδεχτη τακτική του και δεν αλλάξει ρότα.
                                     
                                   ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ                                                         
                                    

                 

"Τι συμβαίνει στα σύνορά μας"; Ποια είναι η πραγματικά πατριωτική στάση;




"Αυτό που κάνει σήμερα η Τουρκία είναι καθαρό.
Θέτει ΄με ένταση όλες τις απαιτήσεις της προς την Ελλάδα και την ΕΕ πάνω στο τραπέζι και απαιτεί να ξεκινήσει συζήτηση.
Το άνοιγμα των συνόρων είναι ένας καθαρός εκβιασμός που λέει: Αν θέλετε να σταματήσω τους πρόσφυγες-μετανάστες στηρίξτε μας κι ελάτε τώρα να συζητήσουμε γι αυτά που ζητάμε. Αν δεν δεχτείτε θα πλημμυρίσω την Ελλάδα με πρόσφυγες."

Αυτοί που προσπαθούν να καταλάβουν το τι συμβαίνει στα ελληνικά σύνορα θα πρέπει σίγουρα να κοιτάξουν λίγο πιο βαθιά και να δουν τη μεγάλη εικόνα που διαμορφώνεται στην περιοχή και όχι μόνο τις εικόνες και τα βίντεο γυρω από τα συνοριακά φυλάκια του Εβρου.
Θα πρέπει να απαντήσουν σε πολύ περισσότερες και κρισιμότερες ερωτήσεις από το αν "πρέπει να μείνουν ή όχι απαραβίαστα τα σύνορα της χώρας".
Όσοι επιδιώκουν η συζήτηση να μείνει μόνο εκεί, σίγουρα θέλουν να κρύψουν το μεγαλύτερο μέρος της Αλήθειας.

Τα θέματα που δεν γίνεται να μην μπουν σε σκέψη και συζήτηση είναι αυτά:
1. Οι πόλεμοι και οι επεμβάσεις στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή Ιράκ, Αφγανιστάν αλλά και σε χώρες της Αφρικής όπως η Λιβύη κ.α. και η στάση και συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτούς με οποιονδήποτε τρόπο.
2. Η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και οι υποχρεώσεις που έχουμε δεχθεί πως έχουμε.
3. Η πορεία της κατάστασης στην παγκόσμια οικονομία, και φυσικά και στην Ελλάδα και την Τουρκία, και οι τρόποι που φαίνεται πως έχουν ανοιχτά επιλεγεί από τα μεγάλα συμφέροντα του πλανήτη που κρύβονται πίσω από τις κυβερνήσεις ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσίας, Κίνας κλπ., αλλά και Ελλάδας και Τουρκίας, που τις πιέζουν σε σύγκρουση σε διάφορα σημεία όπως η Συρία, η Μ.Ανατολή, η Λιβύη κλπ
4. Τι σημαίνει πατριωτισμός και πατριωτική στάση μέσα σε αυτήν την κατάσταση.

Μερικά στοιχεία

1.Ο πόλεμος στη Συρία «προκάλεσε τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», διαβάζουμε στην Καθημερινή.
"Περίπου 13 εκατομμύρια Σύροι έχουν εκτοπιστεί ή έχουν φύγει πρόσφυγες, σε μια χώρα που είχε 23 εκατομμύρια κατοίκους πριν την έναρξη του πολέμου."
Σε άλλες πηγές βρίσκουμε πως και μέσα  στην ισοπεδωμένη αυτή χώρα το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού ζει κάτω από απάνθρωπες συνθήκες,πχ χωρίς ρεύμα, αφού οι υποδομές έχουν καταστραφεί σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Ανάλογα στοιχεία βρίσκουμε και για το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και αλλού, παρά τις διαφορές που φυσικά υπάρχουν στις εκεί συγκρούσεις που όμως έχουν προκληθεί από τους ίδιους(ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) και για τους ίδιους λόγους(έλεγχος πετρελαίου και πηγων ενέργειας)
2. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις και τα τελευταία χρόνια και παλιότερα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ) δεν σταμάτησαν να συνδράμουν με διάφορους τρόπους(χρήση στρατιωτικων βάσεων σε επιχειρήσεις, κοινές  στρατιωτικές αποστολές με τη συμμετοχή πολεμικών πλοίων σε μεταφορές, κοινές περιπολίες κ.α., παροχή διαφόρων τύπων διευκολύνσεων κλπ) τις ΗΠΑ και τις χώρες του ΝΑΤΟ στους πολέμους που έκαναν στην περιοχή.
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, οι κυβερνήσεις   ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τώρα της ΝΔ, προχωρησαν ως γνωστόν σε περαιτέρω "αναβάθμιση" των στρατιωτικού τύπου σχέσεων της Ελλάδας με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ.
Η συμμετοχή της χώρας μας λοιπόν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στους πολέμους της περιοχής δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Όσο παραμένουμε ενεργά μέλη του ΝΑΤΟ και σύμμαχοι των ΗΠΑ, ας μην παριστάνουμε τα λευκά περιστέρια  και ισχυριζόμαστε ως χώρα ότι αποτελούμε "παράγοντα Ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή".
3. Η οικονομική κρίση που ξέσπασε την προηγούμενη δεκαετία και που έφερε σε πολύ δύσκολη θέση τις οικονομίες των ΗΠΑ, ΕΕ, αλλά και των περισσότερων χωρών του πλανήτη, δημιούργησε μια κατάσταση που ίσως πριν να μην ήταν τόσο ορατή όσο τώρα. Οι μεγάλες οικονομίες προκειμένου να επιβιώσουν-αναπτυχθούν περαιτέρω κατα τον τρόπο της οικονομίας της αγοράς,  ήρθαν σε πολύ μεγαλύτερη και φανερή σύγκρουση μεταξύ τους. (Στη σύγκρουση αυτή εμπλέκονται φυσικά για δικούς τους λόγους και μικρότερες οικονομίες-και συμφέροντα αστικών τάξεων- όπως αυτή της Ελλάδας). 
Έτσι βρέθηκαν να συγκρούονται για την απόκτηση μεριδίων σε χώρες όπως η Συρία(αλλά και όλη Μ.Ανατολή), η Λιβύη, άλλες Αφρικανικές χώρες κλπ, αλλά και τα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή(σύγκρουση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και Ρωσίας και εμπλοκή τους σε θέματα όπως αυτό της Β.Μακεδονίας, Κόσοβου, Ουκρανίας κλπ)
Φαίνεται λοιπόν πως ο άγριος οικονομικός ανταγωνισμός, που αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της καπιταλιστικής οικονομίας, μπορεί όχι δύσκολα να μεταφέρεται  από την οικονομία στα πολεμικά μέτωπα και πάλι πίσω.
Ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν

Όπως βλέπουμε από τα πιο πάνω η κατάσταση τα τελευταία χρόνια μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ένα μπερδεμένο κουβάρι που κανείς δε μπορεί να προβλέψει που θα καταλήξει, αν και η περίπτωση ενός πιο γενικευμένου πολέμου με φόντο τη σύγκρουση ΗΠΑ, ΝΑΤΟ- Ρωσίας, φαίνεται να είναι όλο και πιο πιθανή.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό ο ρόλος της Τουρκίας ως της μεγαλύτερης στρατιωτικης δύναμης της περιοχής είναι ολοφάνερος. Η Τουρκία πλεον δεν αποτελεί απλά άλλη μια μια χώρα του ΝΑΤΟ, αλλά μια δύναμη που η άρχουσα τάξη της απαιτεί να μετατραπεί σε περιφερειακή δύναμη εξυπηρέτησης των δικών της οικονομικοστρατιωτικών συμφερόντων, πέρα από την όποια συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ.

Από την άλλη και η Ελλάδα και η δική της άρχουσα τάξη, που συνεργάζεται και έχει κοινές μπίζνες με μεγάλα Ευρωπαικά και Αμερικανικά ή άλλα συμφέροντα, απαιτεί το δικό της ρόλο στην επόμενη μέρα.
Στη μέση βρίσκονται πάντα οι λαοί των χωρών της περιοχής που βέβαια τσακίζονται και  θα πληρώνουν τη ζημιά, όσο παραμένουν στο περιθώριο και δεν παλεύουν δυναμικά για τη δική τους ζωή.

Είναι λοιπόν δεδομένο ότι πρέπει να απαντηθούν τα πιο κάτω κρίσιμα ερωτήματα.

-Η Ελλάδα, και η ΕΕ, έχει δεχθεί την ολοφάνερα παράνομη εισβολή και   παρουσία της Τουρκίας στη Συρία στην επαρχία Ιντλίμπ ή όχι; - Η απάντηση είναι ΝΑΙ! Δεν υπάρχει η παραμικρη καταδίκη απο την ΕΕ(ούτε από την Ελλάδα), ενώ αντίθετα  υπάρχουν δηλώσεις συμπαράστασης και καταδίκη της Συρίας! Η Ελλάδα φυσικά συμφωνεί...
-Η Ελλάδα συμφωνεί ή όχι ότι η Τουρκία αποτελεί απαραίτητο, κρίσιμο και χρήσιμο σύμμαχο για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, και ότι πρέπει να γίνει ό,τι χρειαστεί για να μην απομακρυνθεί η Τουρκία από τη Δύση; Εδω εννοούμε την αποδοχή από τη χώρα μας της άποψης (αξίωσης) ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, ότι η Τουρκία αποτελεί απαραίτητο παράγοντα ισορροπίας στην περιοχή, από την στρατιωτική, οικονομική και γεωστρατηγική παρουσία της οποίας εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό η εξυπηρέτηση των Αμερικανικών και Ευρωπαικών συμφερόντων. -Η απάντηση είναι και πάλι ΝΑΙ!

-Με λίγα λόγια η Ελλάδα(δηλ. η άρχουσα τάξη της ως κρατος) θεωρεί ότι αποτελεί κατά ένα τρόπο ακόμη και  "πατριωτικό καθήκον" η συμπαράσταση στην Τουρκία στο ζήτημα της Συρίας(και όχι μόνο)! Είναι έτσι ή όχι;
-Αν όμως η απάντηση είναι ναι, όπως και είναι, και η χώρα μας όχι μόνο δε βγάζει άχνα αλλά συμπαραστέκεται απόλυτα στην παράνομη Τουρκική εισβολή στη Συρία που παρατείνει, εντείνει και περιπλέκει ακόμη περισσότερο την ήδη μπερδεμένη κατάσταση στα μέτωπα της Συρίας, που είναι ακόμα ένας σοβαρός παράγοντας που πολλαπλασιάζει τις προσφυγικές ροές, πόσο έχει το δικαίωμα να φωνάζει για την κατάσταση στα νησιά μας και τα σύνορα του Έβρου;

Ακόμη.
-Είναι η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ παράγοντας που βοηθάει την διατήρηση της Ειρήνης στην περιοχή ή το αντίθετο συμβαίνει πράγμα το οποίο περιπλέκει όλο και περισσότερο το προσφυγικό πρόβλημα;
-Πόσο εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πατρίδας μας και του λαού μας η συμπαράσταση στην Τουρκία στον πόλεμο εναντίον της Συρίας και η συμφωνία σε όλα με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ;
-Πόσο πατριωτική είναι η στάση αυτών που την ίδια στιγμή που φωνάζουν "κάτω τα χέρια από την πατρίδα" κάνουν ό,τι μπορούν για να χώσουν την Ελλάδα σε όλο και μεγαλύτερες περιπέτειες και αναγκάζουν έτσι χιλιάδες ανθρώπους να κινηθούν προς την Ευρώπη και πρώτα πρώτα τη χώρα μας;

Τι ακριβώς κάνει σήμερα η Τουρκία με το άνοιγμα των συνόρων

Αυτό που κάνει σήμερα η Τουρκία είναι καθαρό.
Θέτει ΄με ένταση όλες τις απαιτήσεις της προς την Ελλάδα και την Ευρώπη πάνω στο τραπέζι και απαιτεί να ξεκινήσει συζήτηση.
Το άνοιγμα των συνόρων είναι ένας καθαρός εκβιασμός που λέει: Αν θέλετε να σταματήσω τους πρόσφυγες-μετανάστες στηρίξτε μας κι  ελάτε τώρα να συζητήσουμε αυτά που ζητάμε. Αν δεν δεχτείτε θα πλημμυρίσω την Ελλάδα με πρόσφυγες.
Την ίδια στιγμή βεβαια προσπαθεί να κατευνάσει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό μέτωπο που φαίνονται να φουντώνουν. Ο Τουρκικός λαός βέβαια, που αντιμετωπίζει κι αυτός μια σειρά από σοβαρά προβλήματα, δεν   μπορεί να πετάει από πατριωτική χαρά για την επέμβαση στη Συρία.

Κι εδώ προκύπτει και το τελευταίο ερώτημα.

Τι θα κάνουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις, που φυσικά σπρώχνονται για το ποιά είναι πιο "πατριωτική" από την άλλη, σήμερα και στο μέλλον, στη συζήτηση που έχουν δεχτεί να ανοίξει με την Τουρκία για ζητήματα συνδιαχείρισης του Αιγαίου, της ΝΑ Μεσογείου κ.α. , από τη στιγμή που έχουν δεσμευτεί στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ ότι πρέπει να συνεννοηθούμε με την Τουρκία προκειμένου να μην τεθεί σε αμφιβολία η παραμονή της στο ΝΑΤΟ;

Και τελικά προκύπτει και το σοβαρότερο ερώτημα από όλα:
Πόσο "πατριωτικό" μπορεί να είναι το να μπαίνει πάνω από κάθε τι άλλο, η απαίτηση της εξυπηρέτησης των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων(δηλ. της άρχουσας τάξης)- που φυσικά απαιτούν την εμπλοκή μας στους πολέμους, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και τις "δουλειές" τους,  στην Ελλάδα ή οπουδήποτε αλλού;
Πόσο πατριωτική μπορεί να είναι η στάση κομμάτων και κυβερνήσεων, που ενώ δεν βγάζουν άχνα για το σταμάτημα των πολέμων στη γειτονιά μας όπως θα έπρεπε, ετοιμάζονται να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να παραδώσουν στη συνδιαχείριση πλούτο που  ανήκει στο δικό μας λαό;
Πόσο πατριωτικό είναι το να μπλέκεις ένα λαό σε πολεμικές περιπέτειες και στις συνέπειες που έχουν, την ίδια στιγμή που τον υποχρεώνεις να πληρώνει την Ενέργεια που θα έπρεπε να είναι φθηνή για όλους σαν είδος υπερπολυτελείας;
Πόσο πατριωτικό είναι να τον ρίχνεις κυριολεκτικά στη φωτιά για τη "συμμετοχή στη διαχείριση των δρόμων της Ενέργειας" την ίδια στιγμή που τον αφήνεις να ξεπαγιάζει σε σπίτια με κομμένο το ρεύμα;
Μήπως καθόλου;

Τα ακροδεξιά ψάρια βρωμάνε από τα ακροδεξιά τους κεφάλια


Διαγωνισμός ρατσιστικού παραληρήματος και ανευθυνότητας από τους επίσημους ακροδεξιούς – εκλεγμένους κυβερνητικούς της Λέσβου.

Στην πρόσφατη «κινητοποίηση των χωριών» ενάντια στα ΜΑΤ, συμμετείχαν τα χωριά μ’ «ανθισμένα» όλα τα «λουλούδια» τους. Τα συντηρητικά, τα αριστερά, τα κομμουνιστικά, τα εθνικιστικά κλπ. Τα μπλοκ στην κινητοποίηση είχαν εντελώς γεωγραφικό προσδιορισμό (Μανταμαδιώτες, Αγιασσώτες, Αγιαπαρασκευώτες κλπ.) και καθόλου πολιτικό. Και βέβαια, με το ομόφωνο αίτημα «ΚΑΜΙΑ ΔΟΜΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ».

Στην προχθεσινή όμως κυβερνητική προβοκάτσια στη Λέσβο, συμμετείχαν ΜΟΝΟ ακροδεξιοί. Εκλεγμένοι, παρατρεχάμενοι, αλλά και μεταφερόμενοι. Και με προφανή στόχο να επαναφέρουν τη συζήτηση για το πού θα γίνει η νέα κλειστή δομή.


Κυβερνητική προβοκάτσια

Διαγωνισμός ρατσιστικού παραληρήματος και ανευθυνότητας από τους επίσημους ακροδεξιούς – εκλεγμένους κυβερνητικούς της Λέσβου. Σαν ένα «πραξικόπημα ανεγκέφαλων ακροδεξιών» απέναντι σ’ ένα κίνημα που νίκησε τα ΜΑΤ και την πολιτική της κυβέρνησης. Σαν μια απόπειρα των απόντων της προηγούμενης κινητοποίησης, να επαναφέρουν την ατζέντα της κυβέρνησης για «κλειστά κέντρα», ενάντια στο παλλαϊκό σύνθημα «κανένα στρατόπεδο στα νησιά μας». Σαν προβοκάτσια δυσφήμισης του αγώνα των νησιωτών. Σαν, απλώς μια μεθόδευση για να ξαναπάρει η ΝΔ την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Ο ένας (βουλευτής και πρώην υπουργός) ζητά «κλειστή δομή στα Τοκμάκια» (Ακατοίκητα νησάκια της περιοχής του Μανταμάδου). Ίσως θέλει κι αυτός να γραφτεί το όνομά του στην ιστορία της ακροδεξιάς, σαν εμπνευστής του «νέου Παρθενώνα». Του «πιο νέου κι από τη Μακρόνησο». Ή σαν ο καλύτερος εκφραστής της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας και της κυβερνητικής πολιτικής. Κι αυτά μετράνε μάλλον στην ακροδεξιά του σκέψη, πιο πολύ κι από τον κίνδυνο να θεωρηθεί (και όχι άδικα) ως… ασόβαρος. Γιατί αναρωτιούνται πολλοί: αυτή την πρόταση την έκανε στα σοβαρά, για να εφαρμοστεί, ή απλώς για να ξαναφέρει τη συζήτηση για το πού θα γίνει η κλειστή δομή;

Ο άλλος (περιφερειάρχης) συμπεριφέρεται σαν μάγκας της Τρούμπας (Δεν έχω τίποτα με τους μάγκες της Τρούμπας. Με τους καθηγητές του Πολυτεχνείου τάχω) που «τάχει όλα γραμμένα εκεί που δεν πιάνει μελάνι». Ασχολείται επικοινωνιακά μόνο με το δεξιό – ακροδεξιό εκλογικό του σώμα. Και παίρνει αποφάσεις μαζί με τους άλλους δύο, πίσω από κλειστές πόρτες, χωρίς συνεδρίαση του νομαρχιακού συμβουλίου.

Τα ακροδεξιά ψάρια βρωμάνε από τα ακροδεξιά τους κεφάλια

Κι ο τρίτος, ο… “ακροδεξιός αποκορύφωμας”, δήμαρχος Μυτιλήνης, αφού στην κινητοποίηση ενάντια στα ΜΑΤ, έκανε τον… διακριτικά απόντα, τώρα χωρίς συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου, χωρίς ενημέρωση για τις επαφές του με τον πρωθυπουργό, μαζεύει την ακροδεξιά φατρία του κι αποφασίζει να κλείσει τα σύνορα του… δήμου. Μάλιστα με προτροπή Αθανασίου, όπως λένε οι ίδιοι.
«Τα παιδία παίζει» τον πολιτικό. Υποδαυλίζουν την παγκόσμια δυσφήμιση του νησιού στο λιμάνι της Θερμής. Δυστυχώς όλοι ξέρουν τι εννοώ.

Αλλά και κλείνουν τα σύνορα του δήμου του Μυτιλήνης… με τον όμορο δήμο Δυτικής Λέσβου. Εσωτερικά μπλόκα στο νησί που κόβεται στα δύο. Κάνουν έλεγχο στα «σύνορα» σε Λέσβιους πολίτες, γυναίκες άνδρες και παιδιά και τους ζητούν χαρτιά ότι είναι Έλληνες. Ακροδεξιοί, που αρκετοί άγνωστοι στο νησί, σπάνε πάνω από 10 ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και δέρνουν τους ξένους επιβάτες τους, γιατί ίσως είναι εθελοντές ή δημοσιογράφοι. Κι αυτά όλα «με απόφαση του δημάρχου και προτροπή Αθανασίου».

ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΤΙΟΙ

Η ουσία αυτής της κίνησης είναι ότι οι πρόσφυγες κατά κανόνα βγαίνουν σε ακτές του δήμου δυτικής Λέσβου, αλλά τα στρατόπεδα στη Μόρια και στον Καρά Τεπέ όπου μεταφέρονται, είναι στο δήμο Μυτιλήνης. Κι αυτό πυροδοτεί μια μικρόμυαλη αντιπαράθεση τοπικιστικού χαρακτήρα για το πού θα καταλήξουν οι «ροές» κι οι «δομές». Κίνηση προφανούς πίεσης για να γίνει η κλειστή δομή στον άλλο δήμο. Δηλαδή για να υλοποιηθούν μεν οι αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά λίγο πιο πέρα.

Ο “ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ” Κ. ΒΕΡΟΣ

Αυτά όλα, δεν είναι άσχετα με το ότι ο δήμαρχος δυτικής Λέσβου κ. Βέρος (που ανήκει κι αυτός στο συντηρητικό χώρο), μετά και από συνάντησή του με τον πρωθυπουργό και αργότερα με τον βουλευτή της ΝΔ και τον περιφερειάρχη,  καταγγέλλει ευθέως και δημόσια ότι «το χτύπημα θάρθει από τα μέσα», εννοώντας τους κυβερνητικούς εκλεγμένους (βουλευτή, περιφερειάρχη, δήμαρχο Μυτιλήνης), που προσπαθούν να επιβάλλουν με το έτσι θέλω την κλειστή δομή στη Δυτική Λέσβο. Αλλά και με το ότι και μετά από τα γνωστά μπλόκα στα «σύνορα» των δύο δήμων και τα ακόμα πιο γνωστά νεοφασιστικά κατορθώματα κάποιων ανεγκέφαλων στο λιμάνι της Θερμής, ο κ. Βέρος μίλησε για… «Καραγκιοζιλίκια των άφαντων παλικαριών της φακής, όταν το νησί δεχόταν επίθεση», για «Δούρειους ίππους που παίζουν το τελευταίο τους χαρτί, να διχάσουν το νησί» κλπ.

Κερδίζει έτσι μέρος της συμπάθειας των συμπατριωτών μας. Όμως κι αυτός (που τουλάχιστον αυτός έκανε συνεδρίαση Δ.Σ. για να ενημερώσει), στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δυτικής Λέσβου εμπόδισε την ψήφιση της πρότασης «ΚΑΜΙΑ ΔΟΜΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ» στην οποία επέμενε η ΛΑΣΥ και την οποία επικύρωσαν όλοι οι Λέσβιοι με την μεγαλειώδη κινητοποίησή τους την προηγούμενη βδομάδα.

Κι επέβαλε την πρόταση «ΚΑΜΙΑ ΝΕΑ ΔΟΜΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ», δείχνοντας ότι ούτε αυτός είναι έξω από τη λογική της ανατροπής των λαϊκών διαθέσεων, που απαιτούν να φύγουν οι πρόσφυγες από το νησί, προς την στεριανή Ελλάδα και τις χώρες που εκείνοι επιθυμούν. Αλλά μ’ αυτό το «σύνθημα» δημιουργεί και πατήματα στην επιχειρηματολογία του Δημάρχου Μυτιλήνης και στο διχασμό του νησιού για το ποιος θα πάρει τους μετανάστες – πρόσφυγες. Περιορίζει τη συζήτηση στο κυβερνητικό γήπεδο, που επιμένει στη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας και στο ρόλο της Λέσβου σαν αποθήκης ψυχών. Όλο το παιχνίδι που παίζεται αυτές τις μέρες στη Λέσβο, είναι βέβαια μέσα στα πλαίσια της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής για το μεταναστευτικό, που ιδιαίτερα τώρα αποκτά ακραία ακροδεξιά ρητορική και πρακτική.



Η ΛΑΣΥ

Απέναντι σ’ όλα αυτά, η ΛΑΣΥ καλεί και το δήμαρχο Μυτιλήνης και τον περιφερειάρχη να συνεδριάσουν τα συμβούλια. «Απαιτούμε εδώ και σήμερα τη σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου, του μόνου αρμόδιου να παίρνει αποφάσεις. Εκτός και αν έχουμε χούντα που το κατάργησε» δήλωσε η Νίκη Τσιριγώτη, επικεφαλής της ΛΑΣΥ.

Κι όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι της ΛΑΣΥ και στους δύο δήμους του νησιού, στο δήμο Μυτιλήνης, Νίκη Τσιριγώτη, Στρατής Κόμβος και Παναγιώτης Βαλακάκος και στο δήμο Δυτικής Λέσβου Γιάννης Συκάς, Θέμης Κλιομιδιώτης, Σταύρος Βαξεβάνης, Αντώνης Πανταχός, Γιώργος Σαλταμάρας και Χαράλαμπος Μαργαρίτης που με ανακοίνωσή τους

  1. 1, Ζητούν από την κυβέρνηση να στείλει, εδώ και τώρα, πλοία να απεγκλωβίσει όλους τους πρόσφυγες που βρίσκονται στη Μόρια και να παραλάβει όσους καταφθάνουν τις επόμενες ώρες και μέρες. Να τους μεταφέρει στην ηπειρωτική χώρα και να τους δώσει αμέσως ταξιδιωτικά έγραφα για τις χώρες της ΕΕ.
  2. 2. Να κλείσει τώρα η Μόρια και να μην ανοίξει κανένα άλλο Hot spot στο νησί.
  3. 3. Να σταματήσουν αμέσως οι δήμαρχοι και η περιφερειακή αρχή να συναποφασίζουν με το βουλευτή της κυβέρνησης Χ. Αθανασίου ο οποίος είναι συνένοχος για την εισβολή και τις αγριότητες των ΜΑΤ στο νησί.
  4. 4. Να σταματήσουν κάθε ενέργεια η οποία οδηγεί στην απαράδεκτη και επικίνδυνη κατάσταση να υπάρξει αντιπαράθεση των κατοίκων του δήμου της Μυτιλήνης κατά των κατοίκων του δήμου της Δυτικής Λέσβου και το αντίστροφο.
  5. 5. Να απομονωθεί κάθε φωνή και ομάδα που καλεί σε βιαιοπραγία κατά των θυμάτων, κατά των προσφύγων και μεταναστών που η κυβέρνηση της Τουρκίας χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί για να υπηρετήσει τα επιθετικά της σχέδια στη Συρία έχοντας τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
  6. 6. Ο λαός της Λέσβου ενωμένος και πάλι πρέπει να στρέψει την πάλη του κατά των σχεδίων να γίνει το νησί φυλακή της ΕΕ
 
 
Ο λαός της Λέσβου ενωμένος και πάλι πρέπει να στρέψει την πάλη του κατά των σχεδίων να γίνει το νησί φυλακή της ΕΕ. Αντί να εκβιάζει η κυβέρνηση τους νησιώτες πρέπει τώρα να ασκήσει τη μέγιστη πίεση, και με όλους τους τρόπους προς την ΕΕ για να αναλάβει τις ευθύνες της.








Μεταναστευτικό. Ας σοβαρευτούμε και ας δούμε όλο το κάδρο, όχι μόνο των συνόρων.

 


Το μεγάλο δυστύχημα στις «ελληνικές» σκέψεις, αναλύσεις και θέσεις είναι ότι λείπει παντελώς ο ένοχος. Και ο ένοχος είναι οι ιμπεριαλιστικές επιθέσεις σε όλους τους λαούς της περιοχής που έκαναν εκατομμύρια ανθρώπους κρέας για τις μπόμπες τους και πρόσφυγες... ενώ για τους μετανάστες, θύματα της πείνας και της ιμπεριαλιστικής ληστείας των χωρών, ας μη μας παραμυθιάζουν ότι όλοι είναι πλούσιοι που αγαπούν την περιπέτεια και τα πολλά πλούτη της δύσης. Η μάζα απλώς πεθαίνει από την πείνα.

Και η λύση δεν είναι τα κλειστά σύνορα παντού. Δεν γίνεται να κατηγορούμε το κλείσιμο των συνόρων από τις χώρες του Βίζεγκραντ και να υμνούμε το δικό μας κλείσιμο. Αρκεί απλώς να καταλαβαίνουμε το αδιέξοδο στο θέμα με οργή και συναίσθημα ευθύνης. Ούτε μπορείς να κλείσεις τα πάντα και να χαίρεσαι που πεθαίνουν έξω από τα σύνορα, ούτε μπορείς να δεχτείς εκατομμύρια πρόσφυγες. Αυτό λέγεται αδιέξοδο, αν και όλοι ξέρουμε ότι η Τουρκία κατάφερε να φιλοξενεί πάνω από 3 εκ. πρόσφυγες, χώρια οι μετανάστες, μη κάνουμε ότι δεν τα ξέρουμε.

Η μοναδική ριζική λύση στο πρόβλημα, που όλοι κάνουν πως «δεν το ξέρουν», είναι η επιστροφή όλων αυτών στις πατρίδες τους με ειρηνικές συνθήκες. Αλλά, με εξαίρεση τα ΚΚ Τουρκίας και Ελλάδος, κανένας δεν το αναφέρει, κανένας δεν το θίγει. Όλοι μιλάνε για πετυχημένη ή αποτυχημένη αποτροπή των προσφύγων, σαν να είναι μεγάλη νίκη κατά της Τουρκίας και κατά των λαών που περνάνε τη μεγαλύτερη δυστυχία.

Τα ποσά που ξοδεύουν οι ιμπεριαλιστές για τους πολέμους στην περιοχή είναι τεράστια, μόνο για τις ΗΠΑ, ανήλθαν σε 6 τρισεκατομμύρια δολάρια από την το 2000! Αυτά έφταναν και περίσσευαν για να κάνουν τις χώρες αυτές και τους λαούς ευτυχισμένους, τόσο ώστε όχι μόνο να μην έρχεται κανένας εδώ, αλλά να πηγαίνουμε εμείς εκεί, όπως γινόταν στις δεκαετίες '70 και '80! Το ξεχάσαμε όταν γύριζαν οι Έλληνες τεχνικοί με γεμάτες τσέπες από εκεί; έρχονταν τότε κανένας "λαθρο ή μη λαθρο" μετανάστης και πρόσφυγας από εκεί;;;

Στήστε φράγματα στα θύματα, πολεμώντας την Τουρκική πολιτική! Σωστό μεν για μια χώρα που δεν μπορεί να αντέξει εκατομμύρια πρόσφυγες, απάνθρωπο δε για ανθρώπους. Αν αντιστραφούν τα πράγματα, τι ακριβώς θα προτείνατε στις άλλες χώρες για τους Έλληνες; Κλειστά σύνορα για να πεθάνουν σε αυτά οι Έλληνες «λάθρο ή μη λαθρο» πρόσφυγες;;; Ποιος έχει απάντηση για τους Έλληνες παρακαλώ;

Καταδικάζετε ή καταγγέλλετε το κόψιμο των χεριών προσφύγων το 1922 στη Σμύρνη από αγγλογάλους στα πλοία τους; Καταδικάζετε ή χαίρεστε που η τότε ελληνική κυβέρνηση ψήφισε νόμο απαγόρευσης κάθε εισόδου «λάθρο ή μη λαθρο» Ελλήνων προσφύγων της Μ. Ασίας σε ελληνικά νησιά και στην Ελληνική επικράτεια – μη μου πείτε ότι δεν το ξέρετε. Κι αν δεν το ξέρετε ψάξτε να βρείτε αυτή την απάνθρωπη πράξη - νόμο της χώρας μας που χρησιμοποίησε τους Έλληνες της Μ. Ασίας για τους μεγαλοϊδεατικούς σκοπούς της και για τα συμφέροντα των «συμμάχων» για τα πετρέλαια της Μοσούλης και μετά αποφάσισε να τους αφήσει στην τύχη τους. Ευτυχώς που με τόσους πρόσφυγες και το κίνημα (Πλαστήρα) που ανέτρεψε την κυβέρνηση, κατέρρευσε η… νομιμότητα των συνόρων! Σε τι διαφέρει ο τότε πόλεμος με αυτούς που γίνονται στην ίδια περιοχή; Πόσο σας συγκινεί μια τέτοια... εθνική πράξη που θυμίζει σημερινές καταστάσεις για άλλους λαούς;;;

Καλύτερα να συνέλθουμε και να είμαστε πιο προσεκτικοί για να βλέπουμε το σύνολο μιας κατάστασης και όχι να εστιάζουμε με παρωπίδες στα σύνορα και κάποιους που, «δεν μας ενδιαφέρει ποιοι είναι»(!), αρκεί να χαιρόμαστε που δεν μπορούν να μπουν μέσα. Τα δύσκολα προβλήματα θέλουν γερό στομάχι. Όταν μάλιστα δεν μπορούν οι λαοί να προωθήσουν πραγματικές και ριζικές λύσεις, μη τρέχετε να υμνήσετε λύσεις που από τη μια είναι ευτυχία και από την άλλη δυστυχία. Πριν από Έλληνες είμαστε Άνθρωποι, Άνθρωποι ίσοι και ίδιοι με όλους τους ανθρώπους της Γης.



Οπαδοί του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ στο πλευρό των προσφύγων, ενάντια στο ρατσισμό-εθνικισμό

Στο πλευρό των προσφύγων και ενάντια στις εθνικιστικές-ρατσιστικές φωνές τάσσονται με ανακοινώσεις τους οπαδοί του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ.
«ΜΠΟΧΑ-ΑΗΔΙΑ-ΞΕΦΤΙΛΑ-ΕΜΕΤΟΣ» είναι το σχόλιο αντιφασιστών οπαδών του Ολυμπιακού για την πρωτοβουλία του Β. Μαρινάκη να στείλει στα σύνορα… 3 νταλίκες με τρόφιμα «για τους φύλακες των συνόρων της Ελλάδας και της Ευρώπης».
Στο εθνικιστικό κρεσέντο της ΠΑΕ Ολυμπιακός, οπαδοί του Θρύλου απαντούν με σκληρή γλώσσα:
«Είστε οτι πιο ντροπιαστικό, για την ιστορια και τις αξίες που πρέσβευε ο σύλλογος, εχει γνωρίσει ποτέ ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΎΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Το καμάρι των λαικων φτωχογειτονιών του Πειραιά που μόλις είχαν εγκατασταθεί οι χιλιάδες πρόσφυγες απο την Μικρά Ασία και η βαση της εργατικής τάξης. Νίκος Γόδας, Διονύσης Γεωργάτος, Ανδρέας Μουράτης και άλλοι πολλοί ΕΛΑΣιτες αντιστασιακοί που φόρεσαν την ερυθρόλευκη, φιλικο με μεικτή Μακρονήσου το ’49, η στοχοποιημένη ομαδα της χούντας, του μεγάλου Μπουκοβι που λατρεύτηκε σαν θεος και αλλα πολλα…. ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΤΕ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΡΕ ΓΕΛΟΙΟΙ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;; Εμείς ως οπαδοί αυτου του Ολυμπιακού που περιγράψαμε απο πανω και έχοντας πλήρη συναίσθηση της ιστορίας και των αξιων του ενδοξοτερου συλλόγου της Ελλάδας, ως αντιφασίστες και πανω απο όλα ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ θα ειμαστε παντα με τους φτωχούς, τους κυνηγημένους, τους καταπιεσμενους και τους “περιθωριακους” αυτης της υποκριτικής, βάρβαρης και σαπιας κοινωνίας ΣΑΣ!»
Φωνή ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία υψώνουν και οπαδοί του ΠΑΟΚ με ανάρτηση τους στο Facebook. Στην σελίδα «Αντιφασίστες οπαδοί/φίλαθλοι ΠΑΟΚ – Antifa Fans of PAOK», αναφέρουν:
«Αν κάτι διέπει αυτό το σωματείο που υποστηρίζουμε είναι η παναθρώπινη αξία της αλληλεγγύης και της προσφοράς, ανέκαθεν αρωγός όλων των δυνάμεων μας ήταν η συνεισφορά στον συνάνθρωπο ανεξαρτήτου εθνικότητας και καταβολών.
Σε αυτό τον σάπιο κόσμο της αστικής νομενκλατούρας τασσόμαστε υπέρ των μεταναστών-προσφύγων όπως άλλωστε μετανάστες και πρόσφυγες ήταν και οι ίδιοι οι παππούδες μας.
Απόψεις που κυκλοφορούν στα πέριξ και εντός της ΠΑΟΚτσήδικης κοινωνίας, ενάντια σε ανθρώπους που με κίνδυνο της ζωής τους εχουν στοιβαχτεί στα σύνορα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, μας βρίσκουν απέναντι τους.
Ο ΠΑΟΚ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ».

Στο ίδιο μήκος κύμματος και οπαδοί της ΑΕΚ (Αντιφασίστες Οπαδοί/ φίλαθλοι της ΑΕΚ) οι οποίοι στέκονται με αλληλεγγύη στο δράμα των προσφύγων:
«Δεν ήταν επιλογή τους να πάρουν τα παιδιά τους στο χέρι και να τρέχουν να σωθούν, είχαν σπίτια, περιουσίες, μέλλον, έναν τόπο γεμάτο πλούτο…..
Τους τον πήραν…
Τους τα πήραν όλα…
Άφησαν μόνο χαλάσματα και πτώματα.
Τώρα τους λένε να γυρίσουν πίσω.
Αλλά πού …???!!!!!
Τα συμφέροντα των λίγων, έκαναν τους πολλούς να χάσουν την ανθρωπιά τους.Μην γίνεστε συνένοχοι»

Σημειώνεται ότι τόσο η ΠΑΕ Ολυμπιακός όσο και ο όμιλος Γιαννακόπουλου (ΚΑΕ Παναθηναϊκός), παραβιάζοντας το περίφημο «No Politica», αποφάσισαν την αποστολή αναλώσιμων στους άντρες των σωμάτων ασφαλείας στον Έβρο, αναπαράγοντας το εθνικιστικό αφήγημα των τελευταίων ημερών περί «δύσκολων ωρών που περνάει η πατρίδα» και «ασφάλειας των συνόρων».

Πώς γίνεται να είσαι προσφυγική ομάδα και να μη βοηθάς τους πρόσφυγες αλλά τους συνοριοφύλακες;


Δεν είναι ασφαλώς η μόνη περίπτωση, είναι όμως από αυτές που χτυπάνε πιο άσχημα στο μάτι.
Η Προοδευτική είναι ένα προσφυγικό σωματείο, όπου ούτε καν το όνομά της δεν είναι τυχαίο. Παρόλα αυτά, η σημερινή διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να στείλει ενίσχυση (ένα φορτηγό με νερά και φρούτα) στους συνοριοφύλακες στον Έβρο και το ανακοίνωσε στο προφίλ της στο Facebook.

Συντάσσεται, δηλαδή, με τον εθνικιστικό παροξυσμό των τελευταίων ημερών, αντί να συγκινείται από το δράμα των ξεριζωμένων, όπως θα επέβαλαν οι καταβολές της ομάδας. Ενώ οι υπεύθυνοι της σελίδας φροντίζουν να διαγράφουν-σβήνουν τα σχόλια που ασκούν κριτική στην απόφαση -όπως προκύπτει τουλάχιστον από μηνύματα αναγνωστών μας.
“Όλη η Ελλάδα πρέπει να είναι κοντά σας…” λέει το μήνυμα της διοίκησης. Μα η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ ένα μόνο πράγμα. Από τη μια ήταν πχ ο λαός της Κοκκινιάς με τους αγώνες και την ιστορία του και από την άλλη οι φασίστες που φώναζαν τους πρόσφυγες “Τουρκόσπορους”. Από τη μια είναι οι απλοί, ρομαντικοί φίλαθλοι και από την άλλη οι επιχειρηματίες που βλέπουν τα πάντα ως μπίζνα για κέρδος. Κι όσοι δεν έχουν υποστεί οπαδική ή πολιτική λοβοτομή, θα κάνουν τα πάντα για να μη γίνει ποτέ πράξη το σκωπτικό “οι παππούδες μας πρόσφυγες και τα εγγόνια φασίστες”…

ΚΚ Τουρκίας: Να φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα από τη Συρία!

Με ανακοίνωσή της η ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας καταγγέλλει την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία, εκφράζει συλλυπητήρια στις οικογένειες των νεκρών στρατιωτών, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα:
«Οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις οξύνονται σε σημείο που ακόμα και το μικρότερο λάθος μπορεί να εξελιχτεί σε ανεξέλεγκτο. Το γεγονός ότι η άρχουσα τάξη της Τουρκίας έχει απολέσει πλήρως την ικανότητα να κάνει σωστές εκτιμήσεις αυξάνει περαιτέρω τους κινδύνους».
Και προσθέτει: «Ξέρουμε από την Ιστορία ότι εκτός των άλλων οι πόλεμοι αξιοποιούνται από την άρχουσα τάξη για να καταστέλλουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ολο το πλαίσιο της προβληματικής τουρκικής οικονομίας το σηκώνουν στις πλάτες τους τα λαϊκά στρώματα. Η ανεργία αυξάνεται, όπως και το κόστος διαβίωσης, ήδη 1 εκατομμύριο νοικοκυριά αντιμετωπίζουν περικοπές γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τους αυξημένους λογαριασμούς στο φυσικό αέριο. Αυτός ο χωρίς νόημα πόλεμος ενάντια σε μια άλλη χώρα θα φέρει μόνο περισσότερη φτώχεια και περισσότερους θανάτους για το λαό μας».
Η ανακοίνωση καταλήγει: «Η πολιτική της κυβέρνησης στη Συρία, που συναντά την καθολική αντίθεση της πλειοψηφίας του λαού μας, πρέπει να εγκαταλειφθεί και τα τουρκικά στρατεύματα πρέπει να φύγουν από τη χώρα αυτή».

Εργαλειοποίηση του πανικού


Από τη μια, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Πέτσας, στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών στις 25 Φεβρουαρίου, θέλοντας να υπερασπιστεί την απόφαση της κυβέρνησης για τη δημιουργία κλειστών δομών φιλοξενίας για πρόσφυγες και μετανάστες, δηλ. στρατοπέδων συγκέντρωσης, την συνδέει με την αντιμετώπιση θεμάτων δημόσιας υγείας, εκμεταλλευόμενος τον πανικό που όλο και μεγαλώνει για τον κορωνοϊό. Από την άλλη, δυο μέρες μετά, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, στη σκιά των βίαιων επεισοδίων στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου που προκλήθηκαν από την αποστολή των διμοιριών των ΜΑΤ σ’ αυτά, για να καταστείλουν τις αντιδράσεις των κατοίκων στη δημιουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης, χρησιμοποιεί το ίδιο επιχείρημα περί δημόσιας υγείας. Αυτή τη φορά, για να δικαιολογηθεί «η μεγαλύτερη δυνατή ανάσχεση» των ανθρώπινων ροών από ανατολάς στη χώρα μας, ανακοινώνει στο υπουργικό Συμβούλιο ενεργοποίηση του Κανονισμού 2016/399 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής “περί ελέγχου για την πρόληψη απειλής κατά της δημόσιας υγείας”. Ο δημόσιος λοιπόν λόγος της πολιτικής μας εξουσίας, με πρόσχημα τη δημόσια υγεία και εκμεταλλευόμενος επικοινωνιακά τεχνάσματα, αναδύει στην επιφάνεια τον λανθάνοντα ρατσισμό της πολιτικής της.
Τον τελευταίο καιρό, με την εμφάνιση του κορωναϊού στην Κίνα, καλλιεργείται παγκοσμίως ένας πανικός που μοιάζει να υπερβαίνει σε μεγάλο βαθμό την αντικειμενική απειλή και που τα Μέσα Ενημέρωσης είναι πρόθυμα να διασπείρουν. Συγχρόνως βέβαια, συνιστάται ψυχραιμία με την υπενθύμιση πως «τα πιο πολλά περιστατικά θα είναι ασυμπτωματικά». Κι ενώ η απειλή του κορωνοϊού στη χώρα μας εισήχθη εκ Δυσμών, την Ιταλία, όμως, πατώντας πάνω στο φόβο και την ανησυχία για θέματα υγείας που δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσουν μη επαΐοντες, η πολιτική μας ηγεσία ενισχύει στερεότυπα και επιδεινώνει προϋπάρχουσες διαιρέσεις στην κοινωνία που βασίζονται στη φυλή, για να εφαρμόσει την πολιτική της. Και βέβαια δεν καλλιεργείται μόνο στη χώρα μας η εμμονή των φυλετικών ανισοτήτων στην υγεία, που οδηγεί ακόμα και σε ασυνείδητη μεροληψία ατομικού επιπέδου, οδηγώντας σε διακρίσεις κατά των μελών της φυλής που πιστεύεται πως είναι πηγή απειλής, όπως συμβαίνει τώρα με τους κινέζους. Στα καθ’ ημάς, η κυβέρνησή μας δεν κάνει τίποτε άλλο παρά, εκμεταλλευόμενη τον πανικό για τον ιό, να τον κατευθύνει εμμέσως σε πρόσφυγες και μετανάστες, με απώτερο σκοπό την εισαγωγή νέων νόμων και πολιτικών που στοχεύουν σ’ αυτούς, χωρίς να υπάρξουν λαϊκές αντιδράσεις, προωθώντας έτσι έναν αυξημένο κοινωνικό έλεγχο.
Μετά από μια δεκαετία οικονομικής εξαθλίωσης και ανασφάλειας που, εν ονόματι μιας αμφίβολης …διάσωσης του status quo, νομιμοποίησε κάθε είδους αντιλαϊκές ενέργειες από την κυρίαρχη εξουσία, δημιουργήθηκε σε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας μια αίσθηση έκτακτης ανάγκης. Απ’ αυτό προέκυψε η κατάσταση της εξαίρεσης που επέτρεψε την εξάλειψη δικαιωμάτων όχι τόσο συγκεκριμένων ατόμων όσο κοινωνικών τάξεων. Και δεν είναι μόνο οι περικοπές μισθών και συντάξεων, αλλά και η περιστολή εργασιακών και ατομικών δικαιωμάτων, όπως και η ένταση της αστυνομοκρατίας.
Επιδιώκοντας λοιπόν τώρα η πολιτική μας ηγεσία ν’ αποδείξει πως η κοινωνία έχει επιστρέψει σε μια κανονικότητα, στα μέτρα βέβαια των μνημονιακών επιταγών, στοχεύει στην οικοδόμηση ενός νέου εγχώριου εχθρού, είδος αποδιοπομπαίου τράγου, που πάλι με έκτακτα μέτρα πρέπει να εξολοθρευτεί, έτσι ώστε να επιστρέψουν τα πράγματα στη διαφημιζόμενη κανονικότητα του καπιταλισμού. Η εκστρατεία από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ εναντίον περιοχών ανομίας, όπως τα Εξάρχεια και τα πανεπιστήμια, ή εναντίον παράνομων εισβολέων, όπως οι μετανάστες, δημιουργεί έναν ηθικό πανικό που δικαιολογεί να λαμβάνονται έκτακτα μέτρα.
Το έδαφος βέβαια για δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων είχε ήδη προετοιμαστεί ακόμη και πριν εκλεγεί η Νέα Δημοκρατία. Ειδικότερα, η αποτυχία της προηγούμενης αποκαλούμενης αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει ουσιαστική λύση στα πολλά προβλήματα που μαστίζουν την ελληνική κοινωνία, δημιούργησε μια νέα τάση συντηρητισμού. Η απώλεια της αξιοπιστίας αυτής της Αριστεράς και η αποτυχία της υπόσχεσής της για ένα πιο ελπιδοφόρο και λιγότερο επισφαλές μέλλον άνοιξε χώρο για τις κανιβαλιστικές παρορμήσεις εκείνων που φλερτάρουν με φασιστικές αντιλήψεις και δαιμονοποιούν αποδιοπομπαίους τράγους.
Η ανομία των αναρχικών, ο κίνδυνος των μεταναστών, η απειλή του κορωνοϊού, δημιουργούν με επιτυχία πανικό, μεγαλύτερο ή μικρότερο, ευρύτερο ή περιορισμένο. Κι αυτός χρησιμοποιείται ως απάντηση στην έλλειψη προοπτικών, λύσεων πραγματικών και εφαρμόσιμων για την οικονομική στασιμότητα, τη μαζική ανεργία, την επισφαλή απασχόληση, τους πενιχρούς μισθούς. Αντικαθίσταται η έλλειψη κάθε προοπτικής με μια ρητορική της απειλής, του κινδύνου και της τάξης, η οποία, μόλις αποκατασταθεί, θα παρέχει δήθεν μια μαγική λύση σε όλα αυτά τα ζητήματα.
Επομένως, ακόμα και τα ζητήματα υγείας χρησιμοποιούνται για ενίσχυση της στρατηγικής του αποδιοπομπαίου τράγου που είναι ο μετανάστης. Ενώ στην πραγματικότητα το γεγονός πως η ίδια η κυβέρνηση δίνοντας επιλεκτικά ΑΜΚΑ μόνο για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες και αφήνοντας ακόμα και μικρά παιδιά χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αποδεικνύει ότι η εμμονή των φυλετικών ανισοτήτων στην υγεία εξαρτάται άμεσα από τα όρια των σχετικά σταθερών κοινωνικών δομών που τους αφορούν και καθορίζουν τη διαφοροποιημένη πρόσβαση σε κινδύνους, ευκαιρίες και πόρους που σχετίζονται με την υγεία.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, όταν η αίσθηση πως απειλείται κάτι ουσιαστικό, που δεν είναι μόνο η υγεία, διαχέεται σαν πανικός στην κοινωνία, αυτή πανικόβλητη και αδύναμη, εύκολα χειραγωγείται και αποδέχεται επιλογές της κυρίαρχης εξουσίας που υπόσχεται την ασφάλειά της. Γι’ αυτό και ο κυρίαρχος λόγος επενδύει στην ρητορική του νόμου και τάξης ως εχέγγυο της ασφάλειας και κανονικότητας, παρόλο που την ίδια στιγμή τα υπονομεύει επιτρέποντας παραβίαση των δικαιωμάτων. Γιατί η υπερβολική βία, η ταπείνωση, η παρενόχληση και οι προκλητικές επιθέσεις δεν ανήκουν στον τομέα του «νόμου», ο οποίος θέτει όρια όχι μόνο στους πολίτες, αλλά και στα ίδια τα θεσμικά όργανα, ακόμη και εκείνα που διαθέτουν το «μονοπώλιο της βίας», όπως η αστυνομία. Όταν αυτά τα όρια παραβιάζονται, με τις ευλογίες μάλιστα της πολιτικής εξουσίας, τότε αυτή η κυβέρνηση φαίνεται να αδιαφορεί ακόμα και προσχηματικά για το σεβασμό του νόμου.
Μόνο που όταν ο νόμος δεν είναι πλέον μέρος της εξίσωσης, αυτό που μας μένει είναι η τάξη. Και η τάξη χωρίς νόμο είναι μια ολισθηρή κλίση προς τον αυταρχισμό, που θεωρεί ως κανονικότητα την αυξανόμενη περικοπή των δικαιωμάτων των διαφωνούντων. Αυτή η κανονικότητα περιλαμβάνει νομοσχέδια που θέτουν νέα όρια στο δικαίωμα διαμαρτυρίας και στοχεύει άμεσα στους διαδηλωτές που πρέπει να ακολουθήσουν αυστηρότερες διαδικασίες, ώστε να μην διαταραχθεί η κυκλοφορία και το εμπόριο στην πόλη. Όλα αυτά είναι ένα ακόμη βήμα προς ένα πιο κατασταλτικό, πειθαρχικό τρόπο διακυβέρνησης.
Το δόγμα λοιπόν της νέας κυβέρνησης για τάξη χωρίς νόμο, και το είδος της αστυνόμευσης που αυτό απαιτεί, αναζητά έναν αποδιοπομπαίο τράγο, έναν εσωτερικό εχθρό για να χτυπήσει. Και όλο και πιο ξεκάθαρα φαίνεται, υποθάλποντας τις ξενοφοβικές μεγαλοστομίες των ακροδεξιών και φασιζόντων ρευμάτων, πως είναι οι μετανάστες και πρόσφυγες η νέα απειλή. Ακόμα και η απειλή του κορωνοϊού γίνεται προσπάθεια να μεταμορφωθεί, δολίως και υπογείως, σε μεταναστευτική απειλή, καθώς ο πανικός κατευθύνεται προς τις μεταναστευτικές ροές.
Όταν λοιπόν λήξει ο συναγερμός από την εξάπλωση του κορωνοϊού θα έχει θεσπιστεί εκείνη η νομοθεσία και θα έχει παγιωθεί εκείνη η αντίληψη που θα χρησιμεύουν για να δικαιολογούν την ημερήσια διάταξη εκείνων που βρίσκονται στην εξουσία. Η απειλή του κορωνοϊού υποδαυλίζει πανικό που η πολιτική εξουσία φαίνεται να χρησιμοποιεί, ανάμεσα σε άλλα, για την εφαρμογή ακροδεξιών, συντηρητικών και αυταρχικών επιλογών.

Σημαντική αύξηση κατέγραψε το ΚΚ Ιταλίας σε εκλογική αναμέτρηση στη Ρώμη

Σημαντική αύξηση των δυνάμεων του Κομμουνιστικού Κόμματος (Partito Comunista) ανέδειξαν οι κάλπες των επαναληπτικών εκλογών στην εκλογική περιφέρεια Lazio-1 της Ρώμης, που διεξήχθησαν την Κυριακή 1 Μάρτη.  
Ο υποψήφιος του ΚΚ Ιταλίας και γενικός γραμματέας του κόμματος Μάρκο Ρίτσο κατέλαβε την 4η θέση λαμβάνοντας ποσοστό 2,62%, επτά φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τις εκλογές του 2018 (0,37%). Σε απόλυτους αριθμούς το ΚΚ Ιταλίας σχεδόν διπλασίασε τον αριθμό των ψηφοφόρων του, κάτι που αποτελεί επίτευγμα λαμβάνοντας υπ’ όψη τον δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων και τη χαμηλή συμμετοχή (μόλις 17,7%) στις εκλογές. 
Οι επαναληπτικές εκλογές έγιναν προκειμένου να αναδειχθεί ο βουλευτής που θα πάρει τη θέση του Πάολο Τζεντιλόνι στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Σημειώνεται ότι ο Τζεντιλόνι παραιτήθηκε από βουλευτής προκειμένου να αναλάβει χρέη επιτρόπου οικονομικών της Κομισιόν.
Νικητής της εκλογικής αναμέτρησης αναδείχθηκε ο υποψήφιος του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος και πρώην υπουργός οικονομικών Πάολο Γκουαλτιέρι με 62,24% ενώ τη δεύτερη και την τρίτη θέση κατέλαβαν οι υποψήφιοι του ακροδεξιού κόμματος «Αδελφοί της Ιταλίας» και του «Κινήματος των 5 Αστέρων» αντίστοιχα. 

Λέσβος: Ακροδεξιοί επιχειρούν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, τρομοκρατούν και προπηλακίζουν

Την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση που δημιουργεί την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στη Λέσβο, καταγγέλλει η Τομεακή Επιτροπή Λέσβου του ΚΚΕ.
Στην ανακοίνωσή της αναφέρει:
«Η Τομεακή Επιτροπή Λέσβου του ΚΚΕ καταγγέλλει την κυβέρνηση της ΝΔ γιατί με την πολιτική που ακολουθεί στο προσφυγικό πρόβλημα έχει δημιουργήσει μια έκρυθμη κατάσταση στο νησί.
Αποθρασύνει τις ακροδεξιές ομάδες οι οποίες επιχειρούν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, τρομοκρατούν και προπηλακίζουν εργαζόμενους και άλλους διερχόμενους κατοίκους και καταστρέφουν τα αυτοκίνητά τους.
Η ευθύνη της είναι τεράστια.
Αρνείται εδώ και τώρα να φέρει πλοία για να μεταφέρει στην ενδοχώρα όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες ενώ για τον ερχομό και την αποχώρηση των ΜΑΤ τα βρήκε αμέσως.
Αρνείται να απεγκλωβίσει όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες από το νησί που είναι στην πρώτη γραμμή την ώρα που τα σύννεφα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας πυκνώνουν επικίνδυνα.
Αρνείται να ασκήσει τη μέγιστη δυνατή πίεση στην ΕΕ για να δεχθεί όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες που θέλουν να πάνε στις χώρες προορισμού τους.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, το λεσβιακό λαό να απομονώσει όλες τις τραμπούκικες πρακτικές των ακροδεξιών ομάδων, να μην επιτρέπει να ελέγχεται από αυτούς, να καταγγέλλει δημόσια και στα όργανα της τάξης κάθε τέτοιο συμβάν. Η τρομοκρατία τους δε θα περάσει».

Σύμφωνα με το lesvosnews.net, “μπλόκα” κατοίκων με στιλιάρια και μάσκες που κάνουν έλεγχο ειδικά στα “ενοικιαζόμενα” οχήματα, προπηλακισμοί εργαζομένων σε ΜΚΟ και σε δημοσιογράφους, ξυλοδαρμοί. Έλεγχος σε ξενοδοχεία για το αν μένουν μέλη ΜΚΟ. Η κατάσταση στο νησί μας δείχνει να ξεφεύγει. Δεκάδες περιστατικά και αρκετά απ’ αυτά με την ανοχή της αστυνομίας.

ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ Η μεγάλη σφαγή τον Μάρτη του 1948





Μακρόνησος στο μεσουράνημά της, ένα χρόνο μετά το αιματοκύλισμα των κρατουμένων σκαπανέων του Α' Τάγματος
Ν.ΜΑΡΓΑΡΗΣ
Μακρόνησος στο μεσουράνημά της, ένα χρόνο μετά το αιματοκύλισμα των κρατουμένων σκαπανέων του Α' Τάγματος
«Σε τούτα τα βράχια τουφεκίστηκαν οι 300 του Α' Τάγματος
τούτα τα φύκια είναι μια τούφα μαλλιά
ξεκολλημένα μαζί με το πετσί
απ' το καύκαλο ενός συντρόφου που αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση»
Γιάννης Ρίτσος
***
Τέτοιες μέρες ήτανε. Τη μια μέρα ήτανε χειμώνας, την άλλη έμπαινε η άνοιξη.
Οχι, όμως και στο Μακρονήσι.
Εδώ, ο τροχός γυρνούσε αντίστροφα. Στη θέση ενός φωτεινού κόσμου, του κόσμου της αντίστασης και της λευτεριάς, επιχειρούνταν να στηθεί το βασίλειο του τρόμου.
Πεντέμισι χιλιάδες φαντάροι, που η αστική τάξη εκτιμούσε ότι είναι στο παραπέντε να περάσουν με το μέρος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, είχαν κλειστεί στο σύρμα της Μακρονήσου, για να «αναμορφωθούν» και να σταλούν στο μέτωπο να χτυπήσουν τους συντρόφους τους.
Αυτοί οι 5.500 φαντάροι δεν ήταν όποιοι κι όποιοι. Ηταν οι αμετανόητοι που είχαν ξεδιαλεχτεί από τα άλλα τάγματα. Στο νησί εκείνη την περίοδο υπήρχαν τρία τάγματα σκαπανέων. Τα Α, Β και Γ. Τα Β και Γ λειτουργούσαν ως φίλτρα. Οι αμετανόητοι μεταφέρονται στο Α τάγμα. 5.500 ψυχές έτοιμες για τη μεγάλη σφαγή. Ηταν 29 του Φλεβάρη κι ερχόταν η 1 Μάρτη του 1948.
***
Αυτό που γινόταν δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Η αστική τάξη είχε ήδη αποκτήσει εμπειρία, από τον εγκλεισμό στο «σύρμα» στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική 15.000 αντιφασιστών Ελλήνων στρατιωτών. Είχε ήδη μέχρι τις αρχές του 1947 μαντρώσει 5.809 κρατούμενους στα νησιά της εξορίας και άλλους 11.244 κρατούμενους τους είχε σε φυλακές και στρατόπεδα να περιμένουν την εκτόπισή τους.

Ο παράνομος «Ριζοσπάστης» (12-3-1948) αποκαλύπτει τους πραγματικούς στόχους του μακελειού
Ο παράνομος «Ριζοσπάστης» (12-3-1948) αποκαλύπτει τους πραγματικούς στόχους του μακελειού
Είχε έρθει η ώρα για να ξεκινήσει η εκκαθάριση του ανασυγκροτούμενου αστικού στρατού. Κατά χιλιάδες οι φαντάροι απομονώνονται από το κυρίως σώμα του αστικού στρατού και συγκροτούνται τα τάγματα σκαπανέων.
Ηταν η εποχή που έχει ήδη ανακοινωθεί το Σχέδιο Μάρσαλ και διακηρυσσόταν το Δόγμα Τρούμαν. Η εποχή που μετά την αποτυχία των ναζί να συντρίψουν τη Σοβιετική Ενωση, ο ιμπεριαλισμός σούμπιτος έβαζε πλώρη για να αντιμετωπίσει το σοσιαλιστικό σύστημα που είχε βγει τροπαιούχο από τον Β' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο.
Η αστική τάξη στη χώρα μας γνώριζε πολύ καλά τι έκανε και πού πήγαινε. Ο τότε υπουργός Στρατιωτικών Π. Κανελλόπουλος δήλωνε: «Η ιστορία θα γράψει πως η στροφή της παγκοσμίου καταστάσεως εδώ άρχισε, στη Μακρόνησο. Στο ξερονήσι αυτό, υπέροχον σχολείον αναβαπτίσεως των ασώτων υιών του έθνους, εβλάπτισεν σήμερον η Ελλάς ωραιοτέρα παρά ποτέ» (δήλωση υπουργού Στρατιωτικών Παναγιώτη Κανελλόπουλου, που έδωσε συγχαρητήρια στους επιτελείς των ταγμάτων στη Μακρόνησο, ηχητικό ντοκουμέντο από το ντοκιμαντέρ του Λ. Βαρδαρού «Μακρόνησος. Τόποι πολιτικής εξορίας και ιστορικής μνήμης»).
Ολη η χώρα μια φυλακή
Είναι η εποχή που στην Ελλάδα αναπτύσσεται ο ένοπλος ταξικός αγώνας και η χώρα μετατρέπεται από άκρη σε άκρη σε μια απέραντη φυλακή. Αντλούμε στοιχεία από το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τόμος Β2:
Απλώθηκαν και λειτούργησαν σε όλη την επικράτεια δεκάδες φυλακές και τόποι εξορίας με κρατούμενους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης. Στα τέλη του 1946 με αρχές του 1947 καταμετρώνται σε όλη τη χώρα 49 φυλακές και 35 τόποι εξορίας. Σ' αυτά πρέπει να προστεθούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αιχμαλώτων που χρησιμοποίησε ο αστικός στρατός, καθώς και τα κρατητήρια και τμήματα που χρησιμοποίησαν η Χωροφυλακή και η Ασφάλεια, στα οποία κρατήθηκαν και ανακρίθηκαν χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι. Υπήρξαν επίσης 21 νοσοκομεία στα οποία κρατούνταν ασθενείς αγωνιστές, όπως το «Σωτηρία» και το «Αγιος Παύλος».

Ξυλογραφία του Γ. Φαρσακίδη,1949: Μετά το μακελειό, ο Ιωαννίδης με τους αλφαμίτες μπρος στα αιμόφυρτα κορμιά, εκβιάζουν για δήλωση. «Σκύψε κομμούνα να ιδείς, τα τίναξαν οι πουτάνες. Η σειρά σου τώρα, καθάριζε...»
Ξυλογραφία του Γ. Φαρσακίδη,1949: Μετά το μακελειό, ο Ιωαννίδης με τους αλφαμίτες μπρος στα αιμόφυρτα κορμιά, εκβιάζουν για δήλωση. «Σκύψε κομμούνα να ιδείς, τα τίναξαν οι πουτάνες. Η σειρά σου τώρα, καθάριζε...»
Ακόμα, γι' αυτήν την περίοδο αναφέρονται τουλάχιστον 5 κρατητήρια «παρακρατικών» συμμοριών, όπως οι στάβλοι του Μπαντουβά στο Ηράκλειο Κρήτης και τα κρατητήρια της ΕΑΟΚ στις Κροκεές Λακωνίας.
Η Μακρόνησος ήταν το πλέον συμβολικό στρατόπεδο. Εδώ οι μηχανισμοί καταστολής τελειοποιήθηκαν, η βία συστηματοποιήθηκε και οι πολιτικά διωκόμενοι γνώρισαν τη μεγαλύτερη αναμέτρησή τους με τον ταξικό αντίπαλο.
Η δημιουργία της Μακρονήσου υπήρξε οργανωμένο σχέδιο των Βρετανών και Αμερικανών, σε συνεργασία με το ελληνικό αστικό κράτος, για την εξουδετέρωση μιας μεγάλης μερίδας του λαϊκού κινήματος, πρωταρχικά με σκοπό την εκκαθάριση του κυβερνητικού στρατού από δυνάμεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν εξεγέρσεις σε μονάδες, σε συνδυασμό με την αποστέρηση του ΔΣΕ από πολύτιμες εφεδρείες. Ταυτόχρονα, επιδιώχτηκε το ηθικό τσάκισμα των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών μέσα από την υπογραφή δηλώσεων αποκήρυξης του ΚΚΕ και της ιδεολογίας του, ώστε αυτό να λειτουργήσει αρνητικά στο ηθικό του λαού.
Η ίδρυση του στρατοπέδου της Μακρονήσου αποφασίστηκε στις 19 Φλεβάρη 1947, ενώ ξεκίνησε να λειτουργεί στις 28 Μάη 1947, με τον εκτοπισμό σε αυτήν των πρώτων 100 μόνιμων αξιωματικών και 600 εφέδρων.
Το στρατόπεδο της Μακρονήσου συγκροτήθηκε από: Το Α Τάγμα Σκαπανέων, που είχε μεταφερθεί από τον Αγιο Νικόλαο Κρήτης, με διοικητή τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο, τον οποίο αντικατέστησε το 1948 ο ταγματάρχης Αντώνιος Βασιλόπουλος. Το Β Τάγμα, που μεταφέρθηκε από τη Λάρισα στην Παιανία και από εκεί στο Πόρτο Ράφτη, απ' όπου έφυγε για τη Μακρόνησο (25 Μάη 1947), με διοικητή τον Ηλία Στολιόπουλο και αργότερα τον Γεώργιο Τζανετάτο. Το Γ Τάγμα, που συγκροτήθηκε το 1946 στη Μίκρα Θεσσαλονίκης, με διοικητή τον Παναγιώτη Σκαλούμπακα. Τον Σεπτέμβρη του 1947 μεταφέρθηκαν στο Γ Κέντρο Αξιωματικών Μακρονήσου οι μάχιμοι αξιωματικοί του ΕΛΑΣ. Διοικητής του ήταν ο Σταύρος Χριστοδουλάκης και μετά ο Νίκος Δαούλης, που έκανε και χρέη διοικητή της Μακρονήσου. Υπεύθυνος για τη Μακρόνησο από την πλευρά του ΓΕΣ ήταν ο συνταγματάρχης Γεώργιος Μπαϊρακτάρης.

Στα τρία Ειδικά Τάγματα Οπλιτών (ΕΤΟ), τα Α ΕΤΟ, Β ΕΤΟ και Γ ΕΤΟ, κρατούνταν κομμουνιστές και άλλοι ΕΠΟΝίτες φαντάροι, ανάλογα με το βαθμό επικινδυνότητας, που προέκυπτε από το φάκελο που είχε στη διάθεσή του το Γραφείο Ασφαλείας (Α2) του νησιού. Στο Α ΕΤΟ, το λεγόμενο και «Κόκκινο Τάγμα», κρατούνταν οι πιο επικίνδυνοι οπλίτες, στο Β ΕΤΟ οι «συμπαθούντες» και στο Γ ΕΤΟ οι «ύποπτοι».
Εκτός από τα παραπάνω τάγματα, υπήρχαν και χώρος κράτησης πολιτών και ορισμένες μικρές μονάδες υποστηρικτικών υπηρεσιών.
Στο νησί αρχικά λειτούργησαν οι Στρατιωτικές Φυλακές Αθηνών (ΣΦΑ), στις οποίες κρατούνταν «επικίνδυνοι πολίτες» (υπόδικοι στρατοδικείων) και οι οποίες μετονομάστηκαν το 1949 σε Ειδικό Σώμα Αναμόρφωσης Ιδιωτών (Α και Β ΕΤΟ-ΕΣΑΙ), που αργότερα ονομάστηκε Δ ΕΤΟ.
Συνολικά στο νησί κρατήθηκαν, κατά μια εκδοχή, πάνω από 100.000 άτομα, πολίτες ή στρατιωτικοί. Ανάμεσά τους και 300 ανήλικα παιδιά.
Η βία και τα ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια υπήρξαν καθημερινό φαινόμενο στη Μακρόνησο. Ηδη με την άφιξή τους στο νησί, οι εξόριστοι ξυλοκοπούνταν από άντρες της Αστυνομίας Μονάδας (ΑΜ) και όσοι δεν υπέγραφαν δηλώσεις αποκήρυξης στέλνονταν στο Γραφείο Α2 για περαιτέρω βασανιστήρια και ανακρίσεις. Οι εξόριστοι που δεν υπέγραφαν συνήθως απομονώνονταν και βασανίζονταν αδιάκοπα, ενώ οι υπογράφοντες δήλωση τοποθετούνταν σε ξεχωριστούς κλωβούς, όπου η μεταχείρισή τους ήταν σχετικά ήπια.
Βασανιστήρια όπως το ξύλο με σύρματα, καδρόνια και ξύλα μπαμπού, η φάλαγγα, η ψυχρολουσία, η έκθεση στον ήλιο και το κρύο και το κάψιμο με πυρωμένα σίδερα και τσιγάρα, συνδυάζονταν με ώρες καψονιών όπως η ορθοστασία, το κουβάλημα βράχων και η ακινησία, προκειμένου να αποσπαστούν δηλώσεις. Παράλληλα, εφαρμόζονταν ψυχολογικές μέθοδοι βασανισμού, όπως η άσκοπη εργασία, ο δημόσιος εξευτελισμός και τα πολύωρα «μαθήματα» εθνικής διαπαιδαγώγησης (μεταδίδονταν από τα μεγάφωνα του στρατοπέδου εθνικιστικοί ύμνοι και ανακοινώσεις 24 ώρες το 24ωρο).
***
Κολοφώνα της βίας στη Μακρόνησο αποτέλεσε η ομαδική σφαγή στο Α ΕΤΟ περισσότερων από 300 φαντάρων (29 Φλεβάρη 1948 - 1 Μάρτη 1948).
Το έγκλημα χαρακτηρίστηκε από το ΓΕΣ και τον αστικό Τύπο ως «στάση» των φαντάρων και πολλοί από τους επιζήσαντες δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο ως «στασιαστές». Τους νεκρούς του Α ΕΤΟ τους έριξαν στη θάλασσα με άκρα μυστικότητα, στη βραχονησίδα Σαν Τζιόρτζιο, μέσα σε συρμάτινα δίχτυα. Εως σήμερα δεν έχει εξακριβωθεί και προσωποποιηθεί ο ακριβής αριθμός τους. Ο καπετάνιος του καϊκιού που μετέφερε τα πτώματα στο Σαν Τζιόρτζιο έχει δηλώσει πως καταμέτρησε ο ίδιος 350 νεκρούς. Παράλληλα, όμως, έχουν καταγραφεί πολλές μαρτυρίες για ομαδικούς τάφους στο Λαύριο και πέρα απ' αυτό.

TOP READ