ΚΕΡΚΥΡΑ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Όπως σε όλα τα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης και των πλατιών

λαϊκών στρωμάτων, έτσι και στο πρόβλημα της ορθολογικής διαχείρισης των

απορριμμάτων, δυο δρόμοι υπάρχουν και αντανακλούν τους δυο δρόμους

ανάπτυξης. Ο ένας δρόμος είναι η ορθολογική και σωστή λύση με σεβασμό στο

περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, τον οποίο

προτείνει το ΚΚΕ. Ο άλλος είναι η διαχείριση στο πλαίσιο της καπιταλιστικής

ανάπτυξης, ως πεδίο κερδοφορίας για τους καπιταλιστικούς ομίλους, με οδυνηρές

συνέπειες στη δημόσια υγεία, στην υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στην

καθαριότητα, στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.

Είναι εγκληματικές οι ευθύνες των μέχρι τώρα κυβερνήσεων της ΝΔ, του

ΠΑΣΟΚ και των συγκυβερνήσεών τους, που μεθόδευσαν το αδιέξοδο που ζούμε

σήμερα, για να μας αναγκάσουν να δεχτούμε την παράδοση της διαχείρισης των

απορριμμάτων στους επιχειρηματικούς ομίλους, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της

ΕΕ, με μεγάλο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος.

Είναι μεγάλες οι ευθύνες και της σημερινής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ,

που αποδέχεται και υλοποιεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την επιχειρηματική

δραστηριότητα και στον τομέα των απορριμμάτων. Είναι εγκληματικές οι ευθύνες

της Περιφέρειας και της Δημοτικής Αρχής στην Κέρκυρα, παλαιότερων και

νεότερων, γιατί συμφωνούν και υλοποιούν αυτή την καταστροφική πολιτική.

Τόσο διαχρονικά, όσο και σήμερα, ιδιαίτερα με όσα βλέπουμε στο Δήμο της

Κέρκυρας, η διαχείριση των απορριμμάτων, όπως έχει σχεδιαστεί και υλοποιείται

παρουσιάζει την ακόλουθη εικόνα:

-- Αποτελεί σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία καθώς και για την υγεία και

ασφάλεια των εργαζομένων στην καθαριότητα.

-- Έχει αναδειχθεί σε παράγοντα συνεχούς υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της

ποιότητας ζωής, που θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο, εάν καταφέρουν να

επιτύχουν την ολοκληρωτική εκχώρηση της επεξεργασίας των απορριμμάτων στα

χέρια του μεγάλου κεφαλαίου και την αξιοποίηση των τεχνικών λύσεων με στόχο

την κερδοφορία του.

-- Αποτελεί πόλο προσέλκυσης του μεγάλου κεφαλαίου για επενδύσεις, με κριτήριο

τη μεγιστοποίηση των κερδών του και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

-- Αποτελεί, επομένως, ο τομέας αποκομιδής και επεξεργασίας των απορριμμάτων

πεδίο και για την επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων με την εκχώρηση συνολικά της

καθαριότητας και των υποδομών σε επιχειρηματικούς ομίλους

Το ΚΚΕ έχει πει από την πρώτη στιγμή ότι το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει

με τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι ένα καλοδουλεμένο σχέδιο που στόχο έχει

την ολοκληρωτική της παραχώρηση σε ιδιώτες. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο.

Έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του 1990 όπου σε συνεννόηση η κεντρική εξουσία

και η Τοπική Διοίκηση έδωσαν τη διαχείριση ενός τόσου σοβαρού ζητήματος στην

αρμοδιότητα κάθε δήμου έτσι ώστε και να μην μπορεί να υπάρξει λύση και πολύ

εύκολα, όπως έχει δείξει και η ζωή, να το αναλάβουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί

όμιλοι. Δεν το έδωσαν από τότε σε ιδιώτες, γιατί δεν είχε διαμορφωθεί το νομικό

πλαίσιο παραχώρησης τέτοιων υπηρεσιών. Οι τοπικές αρχές στο νομό μας (δήμοι –

νομαρχία τότε, περιφέρεια σήμερα), πάντα πρόθυμες στα κελεύσματα της κεντρικής

εξουσίας με την οποία σήμερα ταυτίζονται απόλυτα, προσπάθησαν με μεσοβέζικες

λύσεις να διαχειριστούν το ζήτημα και ταυτόχρονα να προετοιμάσουν το έδαφος για

την πλήρη παραχώρηση.

Η προχθεσινή δήλωση του Υπουργού Εσωτερικών που είπε "Ανοίξτε Τεμπλόνι

και Λευκίμμη" αποδεικνύει ότι είναι κυβερνητική γραμμή η χρησιμοποίηση

επικίνδυνων και ακατάλληλων χώρων ενώ επίσης οξύνει την κατάσταση και ανοίγει

το δρόμο της κρατικής καταστολής.

Οι προεκλογικές δηλώσεις το 2014 του ΣΥΡΙΖΑ, των υποψηφίων του σε Δήμο

και Περιφέρεια ότι ο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου θα κλείσει και ο ΧΥΤΑ της Λευκίμμης δε θα

λειτουργήσει αποτελούν τεράστια ψέματα και κοροϊδία. Τώρα βγαίνει η ΝΕ

Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ και λέει άλλα από αυτά που λένε οι εκλεκτοί τους στην

Τοπική Διοίκηση!!! Τα στελέχη της λένε διαφορετικά πράγματα ο ένας από τον

άλλο. Δοκιμασμένο το παιχνίδι της πολυγλωσσίας με σκοπό να ρίξουν στάχτη στα

μάτια για να κρύψουν την ευθύνη τους. H Νομαρχιακή της ΝΔ βγαίνει ως τιμητής

των πάντων ξεχνώντας τις πολιτικές που οι ίδιοι εφάρμοσαν για το ίδιο ζήτημα.

Στερούνται αντιπολιτευτικής γραμμής απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ αφού κάνουν ακριβώς

τα ίδια. Τέλος, είναι τεράστια η κοροϊδία της Λαϊκής Ενότητας που καταγγέλλει και

ζητάει το κλείσιμο του Τεμπλονίου την ίδια ακριβώς στιγμή που πρωτοκλασάτα

στελέχη της υπερψήφισαν τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στο

Περιφερειακό Σύμβουλο που ορίζει τη συνέχιση λειτουργίας του Τεμπλονίου και

ανοίγει το δρόμο για τη Λευκίμμη.

Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροεπαγγελματίες, οι φτωχοί

αγρότες να μη "τσιμπήσουν" σε όλα αυτά τα ψέματα που ακούν. Να βγάλουν

συμπεράσματα από τη στάση όλων των πολιτικών δυνάμεων διαχρονικά. Να

συσπειρωθούν στα σωματεία τους, στους συλλόγους τους και να παλέψουν για τη

λύση μέσα από αυτά. Μόνο μέσα από τα σωματεία θα γίνει το πρόβλημα των

σκουπιδιών ζήτημα τους λαϊκού κινήματος. Μόνο με αγώνα ενάντια στην

πραγματική αιτία θα δοθεί λύσει, με αγώνα ενάντια στην κοινωνία που μόνο θεό

της έχει το κέρδος.

Τους καλούμε να μην αφήσουν φασιστικές φωνές να παρεμβαίνουν στο

δίκαιο αγώνα τους. Αυτοί στηρίζουν με κάθε τρόπο το κεφάλαιο και τα συμφέροντά

του. Όσοι σήμερα το παίζουν τσαμπουκάδες που λένε ότι θα μπουν μπροστά αύριο

θα βρεθούν απέναντι από τους εργαζόμενους και τις διεκδικήσεις τους, αποτελούν

το μακρύ χέρι του συστήματος.

Εδώ που έχει φτάσει η κατάσταση η μόνη λύση είναι η επιτάχυνση όλων των

διαδικασιών για την εξεύρεση νέου κατάλληλου χώρου μαζί με τη δέσμευση ότι θα

κλείσει οριστικά και θα αναπλαστεί ο ΧΥΤΑ στο Τεμπλόνι και δε θα χρησιμοποιηθεί ο

παράνομος ΧΥΤΑ Λευκίμμης.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι για τη διαχείριση των σκουπιδιών πρέπει να υπάρχει:

1. Κεντρικός εθνικός σχεδιασμός της διαχείρισης των σκουπιδιών

2. Αποκλειστικά δημόσια διαχείριση χωρίς καμία συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών.

3. Επιστημονική διερεύνηση νέων χώρων με πιστή τήρηση των κριτηρίων

καταλληλότητας και αξιολόγησης των υποψήφιων χώρων. Τα κριτήρια αυτά θα

πρέπει να είναι εκ των προτέρων γνωστά.

4. Προτεραιότητα στη διαλογή στην πηγή, σε σύγχρονους σταθμούς

μεταφόρτωσης, ανακύκλωση, κομποστοποίηση και τελική κατάληξη των

υπολειμμάτων σε ΧΥΤΑ.

5. Μόνιμη και σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους με τήρηση των κανόνων

υγιεινής και ασφάλειας.

Η ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ

23/06/2016 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΜΑΧΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΡΙΩΝ ΤΟΥ Δ.Σ.Ε. ΣΤΗ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 26/6/2016

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΜΑΧΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΡΙΩΝ ΤΟΥ Δ.Σ.Ε. ΣΤΗ

ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 26/6/2016

Η φετινή χρόνια είναι αφιερωμένη από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ στον αγώνα του Δημοκρατικού

Στρατού Ελλάδας με αφορμή τα 70 χρόνια από την ίδρυσή του.

Το ΚΚΕ εξετάζει σε βάθος την ιστορία του καθώς έχουμε την πεποίθηση ότι πραγματική και

ουσιαστική τιμή στην Ιστορία του ΔΣΕ και γενικότερα στην ηρωική εκατοντάχρονη πορεία του

Κόμματος, αποτελούν τόσο η διδαχή από αυτήν, όσο και η εξαγωγή συμπερασμάτων που

ισχυροποιούν την ταξική πάλη σήμερα, τον αγώνα για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Ακριβώς γι'

αυτό, η κριτική μελέτη της Ιστορίας του ΚΚΕ βρίσκεται στον αντίποδα της λαθολογίας, αλλά και του

οπορτουνιστικού εξωραϊσμού, που αρνείται να βγάλει συμπεράσματα από το ιστορικό παρελθόν.

Ο τρίχρονος αγώνας του ΔΣΕ από το 1946 έως το 1949 υπήρξε δίκαιος, ηρωικός και

μεγαλειώδης.

Εξέφραζε τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειονότητας του πληθυσμού ενάντια στα

συμφέροντα των εκμεταλλευτών και καταπιεστών της. Εξέφραζε τα συμφέροντα της εργατικής

τάξης και της βασικής συμμαχικής της δύναμης, της εξαθλιωμένης αγροτιάς και των φτωχών

αυτοαπασχολούμενων στρωμάτων των πόλεων. Η αστική κρατική εξουσία γνώρισε τότε το

μεγαλύτερο κίνδυνο για την ίδια την ύπαρξή της. Χωρίς τη βοήθεια των ξένων υποστηρικτών της

με τα υπερσύγχρονα όπλα δε θα τα είχαν καταφέρει. Ο αγώνας του ΔΣΕ αποτελεί την κορυφαία

εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον εικοστό αιώνα.

Στο πλαίσιο αυτό η Επιτροπή Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας του ΚΚΕ

διοργανώνει εκδήλωση προς τιμή των μαχητών και των μαχητριών του ΔΣΕ στο βουνό

Μουργκάνα της Θεσπρωτίας την Κυριακή 26/06/2016.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΗ 2016

· 11.00 π.μ. συνάντηση των Οργανώσεων στο χωριό Τσαμαντάς της Μουργκάνας.

Ιστορικός περίπατος. Μουσικοαφηγηματικό δρώμενο. Φαγητό και μουσική.

· 18.00 μμ Συγκέντρωση στο Φιλιάτι.

· 19.30 μμ Πορεία στην πόλη της Ηγουμενίτσας.

· 20.30 μμ Κεντρική εκδήλωση στην Πλατεία Δημαρχείου Ηγουμενίτσας, με

ομιλητή τον ΚΩΣΤΑ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Θα ακολουθήσει γλέντι.

Η αναχώρηση από την Κέρκυρα θα γίνει στις 8 το πρωί από το Λιμάνι. Για όσους

ενδιαφέρονται μπορούν να επικοινωνήσουν με την Κομματική Οργάνωση Κέρκυρας στα τηλέφωνα

2661033463 και 6938491642 

Δελτίο τύπου – ΕΣΥΝ Κέρκυρας

Δελτίο τύπου – ΕΣΥΝ Κέρκυρας

11 ο Πολιτιστικό και Αθλητικό Φεστιβάλ 2016

Όλα έτοιμα για το δεκαήμερο εκδηλώσεων στην Κέρκυρα με αφορμή

την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών – 26 Ιούνη. Μέλη , φίλοι του

ΕΣΥΝ και του συλλόγου Γονέων και Φίλων του θεραπευτικού προγράμματος

«Διάπλους» της ΨΚ του ΓΝΚ, έχουν φροντίσει έτσι ώστε μέσα και από αυτές

τις εκδηλώσεις τα μηνύματα της ημέρας να φθάσουν σε κάθε γωνιά του

νησιού. Φετινό σύνθημα στο οποίο καταλήγει η διακήρυξη της ημέρας είναι:

«ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ - ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ -

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ»

Σύμφωνα με παράγοντες του ΕΣΥΝ και του «Διάπλου», από την

Δευτέρα 20, έως την επόμενη Δευτέρα 27 Ιούνη, θα στηθούν περίπτερα στους

κεντρικούς δρόμους της Κέρκυρας, όπου θα διακινείται ενημερωτικό υλικό.

Από την Τρίτη ξεκινά το «11ο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού θεάτρου» στο θέατρο

Ρένα Βλαχοπούλου στο Μον Ρεπό, με ώρα έναρξης 21:00μμ. Ήδη το θέατρο

με την φροντίδα των στελεχών του ΔΗΠΕΘΕ δέχεται τις τελευταίες

λεπτομέρειες της απαιτούμενης φροντίδας και θα είναι έτοιμο να υποδεχθεί

την Τρίτη 21/6 το θεατρικό του γυμνασίου Αμφιπαγιτών στις «Νύκτες

ραδιοφώνου», μια μουσικοθεατρική παράσταση με 40 και πλέον

συντελεστές.Την Τετάρτη αρχαίο δράμα, από το θεατρικό 7ου Γυμνασίου-4ου

ΓΕΛ, Ευμενίδες του Αισχύλου, το Σάββατο Μολιέρος και το «κατά φαντασίαν

ασθενής» από το θεατρικό «Επόμενο Βήμα» που είναι ενταγμένο στην

«στέγη» του Λαοδάμαντα. Την Κυριακή το θεατρικό του 1ου ΓΕΛ στο «η

επιστροφή της γηραιάς κυρίας» του Ελβετού Φρήντριχ Ντύρρενματ και η

αυλαία του φεστιβάλ πέφτει την Δευτέρα με τους μικρούς ερμηνευτές από το

θεατρικό του πολιτιστικού συλλόγου Νυμφών στο έργο του Ευγένιου Τριβυζά

«τα μαγικά μαξιλάρια»

Ενδιάμεσα, το Σάββατο το απόγευμα, στο μαγευτικό τοπίο της Κάτω

Πλατείας, με την συνεργασία της ΕΠΣ Κέρκυρας διοργανώνεται τουρνουά

παιδικών ποδοσφαιρικών ομάδων.

Σχετικά με τις εκδηλώσεις, η γραμματέας του ΕΣΥΝ Κέρκυρας κα Έφη

Κάντα, ιατρός, δήλωσε: «Βρισκόμαστε σήμερα σε βαθιά παρατεταμένη

οικονομική - κοινωνική κρίση, που δρα καταλυτικά στη ζωή παιδιών και νέων.

Επιδεινώνονται οι παράγοντες διαμόρφωσης της προσωπικότητας, υπάρχει

έλλειψη προοπτικής και κινήτρων στους νέους, γεγονός που τους οδηγούν

στην φυγή και την παραίτηση. Είναι αποδεδειγμένο ότι το φαινόμενο της

χρήσης και της εξάρτησης από ψυχοτρόπες ουσίες είναι απόρροια

κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προβλημάτων. Έτσι αυτήν την

περίοδο βιώνουμε άνοδο της χρήσης στις μαθητικές ηλικίες. Σήμερα το 16%

των μαθητών έχει κάνει χρήση, αύξηση του ποσοστού που περνούν στη

συστηματική χρήση, μείωση της ηλικίας πρώτης επαφής στα 13,5 έτη

(δηλαδή στις αρχές του Γυμνασίου), ενώ το 25% όσων στη χώρα μας ζητούν

απεξάρτηση, είναι εξαρτημένοι από κάνναβη. Καταλαβαίνεται λοιπόν την

ευθύνη και το σπουδαίο έργο των φορέων του αντιναρκωτικού κινήματος, του

ΕΣΥΝ, των συλλόγων Γ&Κ, των εργατικών, των πολιτιστικών και αθλητικών

σωματείων»

Ενώ το επίσης μέλος της ΔΕ του ΕΣΥΝ Κέρκυρας, Βάλια Σκορδίλη που

μόλις αποφοίτησε από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο δήλωσε σχετικά με την

προσπάθεια διαχωρισμού των ναρκωτικών: «Η επικίνδυνη προσπάθεια για

την αθώωση της κάνναβης, το διαχωρισμό σε «μαλακά» και «σκληρά» και τη

νομιμοποίηση, βρίσκει πρόθυμους υποστηρικτές. Η ανοχή της χρήσης ουσιών

κερδίζει έδαφος στις συνειδήσεις των παιδιών και οδηγεί στην αύξηση της

χρήσης. Δεν υπάρχουν «σκληρά» και «μαλακά» ναρκωτικά , υπάρχουν

ναρκωτικά. Όλες οι ουσίες, το αλκοόλ, το χασίς, η ηρωίνη, τα βαρβιτουρικά

κ.α., ανεξάρτητα από τη χημική τους σύνθεση, είναι μια ανελεύθερη επιλογή

για να «φύγει» ένας άνθρωπος από τη ζοφερή πραγματικότητα. Επιλογή που

καταστρέφει τη ζωή, με χαρακτηριστικά τη φυγή, την παραίτηση και την

ακραία αποξένωση. Και η σημερινή κυβέρνηση κινείται στην νομιμοποίηση

της χρήσης. Δεν λύνει το πρόβλημα, αντίθετα το οξύνει αφού έτσι

νομιμοποιείται ένας τέτοιος τρόπος ζωής. Η ίδια η παραίτηση γίνεται τρόπος

ζωής. Τα ναρκωτικά πριν οδηγήσουν στον φυσικό θάνατο, φέρνουν τον

κοινωνικό θάνατο, διαμορφώνοντας περιθωριακούς ανθρώπους. Τα

βλέπουμε καθημερινά. Δεν θέλουμε τη νέα γενιά στο περιθώριο της ζωής,

αλλά με καθαρή συνείδηση, αγωνιστές και πρωταγωνιστές της ίδιας τους, της

ζωής. Και εδώ το ΕΣΥΝ δίνει μια μεγάλη μάχη, κοντά, πλάι στην νεολαία και

φυσικά μαζί με την νεολαία» 

Ανδρέα ζεις (;)

 Ανδρέα ζεις (;)

-ΠΑΣΟΚ!

Αυτή ήταν η πρώτη λέξη στην επανένωση του ραδιοφωνικού Fight-Club, τις προάλλες. Για να συνεχίσουν με την (εκλογική) ομπρέλα Τζουμάκα κι άλλες καλτ λεπτομέρειες, που αποδεικνύουν πως αυτή η χώρα είναι -και δεν έπαψε ποτέ να είναι- ΠΑΣΟΚ (άλλο που κατά βάθος είναι λίγο ΚΚΕ και δεν το ξέρει ακόμα).

Κι η (χτεσινή) 23η Ιουνίου είναι μια τελείως ΠαΣοΚ μέρα (κι ας μην ζει πια ο Παναγιωτακόπουλος με τις αφίσες του να μας το θυμίζουν), γιατί ο θάνατος του Παπανδρέου συμπίπτει με τα γενέθλια του Σημίτη που τον διαδέχτηκε και μας δίνει έναν πολύ ωραίο πολιτικό συμβολισμό.



Ζει ο Ανδρέας; Το ερώτημα στον τίτλο της ανάρτησης είναι προφανώς ρητορικό. Και τα διάφορα κακέκτυπά του που κυκλοφορούν σήμερα είναι πιο φαιδρά κι αποτυχημένα κι από τους διάφορους σωσίες του Έλβις. Ένας θάνατος που δεν ήταν απλώς βιολογικός αλλά πολιτικός και σφράγισε το τέλος της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Που αν κάποιοι σήμερα προσπαθούν να τη νεκραναστήσουν, αναπολώντας τη "χρυσή, κεϊνσιανή μεταπολίτευση", ματαιοπονούν ακριβώς όσο κι όπως αν δοκίμαζαν να επαναφέρουν στη ζωή το νεκρό Ανδρέα.

Η ελληνική σοσιαλδημοκρατία, που για χρόνια αδυνατούσε να πιάσει ρίζες στη χώρα μας, σε βαθμό που θεωρητικοποιήσαμε αυτήν την αδυναμία κι αγνοήσαμε ακόμα και το εκκολαπτόμενο σπέρμα της στις δικές γραμμές (ΕΔΑ), άνθησε ακριβώς όταν η κυρίαρχη τάξη ένιωσε να απειλείται και χρειαζόταν μια βαλβίδα ασφαλείας, για να εκτονώσει τις κινηματικές ριζοσπαστικές διαθέσεις και να εξουδετερώσει το λαϊκό κίνδυνο. Μια δύναμη που για να μπορέσει να ευδοκιμήσει, εμφανιζόταν να κάνει "αριστερή" κριτική στην κλασική, ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, έριχνε αντι-ιμπεριαλιστικές κορόνες κι υποσχόταν τη διενέργεια δημοψηφίσματος, ώστε να αποφασίσει ο λαός για το μέλλον της χώρας του, εντός ή εκτός ΕΟΚ και να εκπληρωθεί το σύνθημα: ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο.

Που φυσικά δεν το υλοποίησε ποτέ (ούτε καν το δημοψήφισμα, πόσο μάλλον το σύνθημα) γιατί τότε ήταν υπαρκτή η λαϊκή απειλή, και ο υπαρκτός καραδοκούσε στη γωνία. Συνεπώς, αυτή η σύμπτωση της επετείου με το βρετανικό δημοψήφισμα, είναι μια πολύ καλή αφορμή, για να σκεφτεί κανείς ποιο ρόλο καλούνται να παίξουν τέτοιες διαδικασίες στην αστική δημοκρατία, πώς χρησιμοποιούνται, και για ποιο λόγο γίνονται.

Αν η Μαργαρίτα ήταν μια απατημένη σύζυγος, η Ελλάδα λειτουργεί σα μια απατημένη χώρα, που δεν ξεχνάει ποτέ την πρώτη Πασοκάρα και παντοτινή κι αναζητά διαρκώς υποκατάστατά της, αν και έχει αφομοιώσει το κυρίαρχο αφήγημα για τη σατανική περίοδο, που ο κοσμάκης έφαγε ένα κομμάτι ψωμί (ή και κάτι παραπάνω), αλλά καταναλώναμε πιο πολλά απ' όσα παράγαμε, υποθηκεύοντας το μέλλον μας.

Κι οι αστοί δημοσιολόγοι είναι υποχρεωμένοι να μας αναπαράγουν την ίδια κασέτα, στιγματίζοντας στη συλλογική μνήμη την περίοδο που το λαϊκό κίνημα απέσπασε κάποιες κατακτήσεις και μαζί με αυτό να μειώσουν αναγκαστικά και τον Παπανδρέου, ως ηγέτη του λαϊκισμού και του κρατισμού, ενώ θα έπρεπε να του στήσουν άγαλμα για την αριστοτεχνική διαχείριση μιας δύσκολης περιόδου και την ενσωμάτωση ενός ισχυρού και μαζικού λαϊκού κινήματος.

Η κλασική συνταγή του αστικού κόσμου, που κατακεραυνώνει τα ρουσφέτια, καθιστώντας μάλιστα συνένοχο το λαό που τα επιδιώκει (όλοι μαζί τα φάγαμε), ενώ τα χρησιμοποιεί κατά κόρον, για να εκμαυλίσει μαζικά συνειδήσεις.

Και με αυτήν την έννοια, οι εποχές έχουν αλλάξει, αλλά το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ. Στην ενσωμάτωση, το τρίτο μνημόνιο και τα πρόσφατα δημοψηφίσματα. Μένει η Βρετανία που φεύγει που μένει...

Υστερόγραφα

Ανδρέα ζεις, εσύ μας οδηγείς



Ο χαιρετισμός του Χαλβατζή στο ίδιο συνέδριο, όπου τους εξηγεί τι αποφασίσαμε εμείς ένα μήνα πριν, στο 15ο...



Και λίγο φιλοσοβιετικό χαρτί, με Έριχ Χόνεκερ...

Brexit…

 Brexit…

Είτε Brexit είτε Bremain, κάνενα από τα δύο από μόνα τους δεν θα σήμαιναν κάτι θετικό για τον Βρετανικό λαό. Πρέπει να είναι σίγουρο πως ό,τι οικονομικές επιπτώσεις προκύψουν θα την πληρώσουν οι συνήθεις ύποπτοι, αφού υπάρχει και μεγάλη απουσία στην Βρετανία από ένα ισχυρό λαικό κίνημα.

Το αποτέλεσμα όμως είναι ενδεικτικό της δυσαρέσκειας με την ΕΕ και ό,τι αποδυναμώνει αυτή την μέγγενη των λαών μπορεί και πρέπει να τύχει εκμετάλλευσης και δεν είναι αρνητική εξέλιξη. Οι ενδοαστικές κόντρες και αντιθέσεις που από ότι φαίνεται είναι σχετικά έντονες εντός της ΕΕ πρέπει να απασχολήσουν το κομμουνιστικό κίνημα, όχι με την στοίχιση πίσω από τον ένα ή άλλο αστικό πόλο κάτω από αστικές σημαίες αλλά με την εκμετάλλευση των ρωγμών που δημιουργούνται.
Το σίγουρο είναι ότι η "αριστερά" στην Ευρώπη συνέβαλε στο να οδηγήσει κόσμο στην ακροδεξία από την στιγμή που ήταν απασχολημένη με το να γλύφει νυχθημερόν την ΕΕ και τις ανύπαρκτες ”Ευρωπαικές της αξίες” αντί να την κριτικάρει και να την κατονομάσει σαν αυτό που είναι: Ένας ιμπεριαλιστικός οργανισμός. Η αριστερά έπρεπε να είχε πάρει απόλυτο διαζύγιο από την ΕΕ εδώ και καιρό. Δεν το έκανε και την δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων την κουβάλησαν άλλοι. Όσο συνεχίζει να αγκαλιάζει την ΕΕ σαν δήθεν ανάχωμα στον εθνικισμό τόσο θα μεγαλώνει η ακροδεξιά. Οι λαοί της Ευρώπης βλέπουν την χειροτέρευση της ευημερείας ζωής τους μέσα στην ΕΕ και φυσιολογικά στρέφουν τα βέλη στον βασικό πολιτικό παράγοντα της σύγχρονης Ευρώπης, την ΕΕ. Είναι χαρακτηριστική κατάντια και έγκλημα της Ευρωπαικής αριστεράς, και ιδιαίτερα της ακαδημαικής, ότι άφησε στο απυρόβλητο τον βασικό πολιτικό-οικονομικό φορέα των εξελίξεων που ζούμε στην Ευρώπη.

Από που κι ως που η Ευρωπαική Ένωση είναι κάποιου είδους εμπόδιο στην ακροδεξία όπως ισχυρίζονται αρκετοί από τα "αριστερά";

• Η Βρετανική ακροδεξία (με προεξάρχων το UKIP) γιγαντώθηκε στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο όπου βρήκε πεδιό λαμπρό ενώ στην Βρετανία δεν ήταν καν στην Βουλή. 
• Ας θυμηθούμε και τον Καρατζεφέρη που βγήκε πρώτα ευρωβουλευτής με το ΛΑΟΣ. 
• Η ΕΕ, με διάφορους έμμεσους και άμεσους τρόπους, αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες αναγέννησης της ευρωπαικής ακροδεξιάς.
• Στα περισσότερα μέλη της ΕΕ η ακροδεξιά καλπάζει και ξέρουμε όλοι πως στήριξε η ΕΕ την ακροδεξιά στην Ουκρανία αλλά και σε άλλες χώρες (π.χ. βαλτικές) που χαιδεύει αυτιά νεοναζιστών για χάρην της καταδίκης του κομμουνισμού.

Δεν έχει υπάρξει καμία απολύτως μείωση ή καταπολέμηση της ακροδεξιάς και του εθνικισμού σε κάθε χώρα που μπήκε στην ΕΕ, για όσα χρόνια και να ήταν αυτό. Το ακριβώς αντίθετο, μεγάλωσε. Αυτό είναι αντικειμενικό δεδομένο.

Όπως μεγάλο κομμάτι της "αριστεράς" θέλησε να σώσει τον καπιταλισμό από τους καπιταλιστές που έχουν ”εμμονές”, έτσι μεγάλο κομμάτι της "αριστεράς" τρέχει να σώσει την ΕΕ προωθώντας την αστική προπαγάνδα περί οράματος και αξιών της ΕΕ που ακόμα και η αστική τάξη εγκαταλείπει. 

"Σήμερα, η [ριζοσπαστική] φιλοσοφία δεν έχει τίποτε καλύτερο να κάνει απ’ το να “επαναδιεκδικεί”, να “επανανοηματοδοτεί”, να “επανοικειοποιείται”, να “ανασύρει” και να “ανανεώνει”, την αστική προπαγάνδα που η αστική τάξη έπαψε να χρειάζεται, σαν κάποιου είδους αποτρελαμένο ρακοσυλλέκτη που φαντάζεται ότι ανακάλυψε αμύθητης αξίας αντικείμενα στους σκουπιδοτενεκέδες και γεμίζει το σπίτι του σαβούρα φαντασιωνόμενος ότι το μετέτρεψε σε κρατικό μουσείο."

Πηγή: Αγκάρρα

Ανταλλάσσουν «πάσες»...

Ανταλλάσσουν «πάσες»...

«Πάσες» στις πλάτες των εργαζομένων αντάλλαξαν, τις προάλλες, στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, ο πρωθυπουργός και οι βιομήχανοι. Ο «άτυπος» διάλογος που έγινε μέσα από τις ομιλίες του Αλ. Τσίπρα και του Θ. Φέσσα έχει ιδιαίτερη αξία, τώρα που ξεκινάει για τα καλά η διαδικασία αναθεώρησης προς το χειρότερο του Εργατικού Δικαίου.
Απ' όσα ειπώθηκαν, ξεχωρίζουμε το εξής απόσπασμα από την ομιλία του πρωθυπουργού: «Η μονομερής και (...) ακραίας νεοφιλελεύθερης προσέγγισης εμμονή στην ελαστικοποίηση της εργασίας, στη μείωση του εργατικού κόστους και στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, σε τελευταία ανάλυση είναι αντιπαραγωγική, καθώς λειτουργεί εις βάρος όχι μόνο των εργαζομένων, αλλά και της ίδιας της παραγωγικότητας της εργασίας».
Τα λέει αυτά ο επικεφαλής μιας κυβέρνησης που δεν κατάργησε ούτε έναν από τους αντεργατικούς νόμους των προηγούμενων, χάρη στους οποίους περισσότερες από τις μισές προσλήψεις που γίνονται σήμερα είναι μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασίας! Τέτοιο είναι το θράσος με το οποίο κοροϊδεύουν το λαό.
Εξίσου προκλητικό είναι, όμως, και το γεγονός ότι αυτά τα λόγια ειπώθηκαν στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, όταν συνολικά το κεφάλαιο στην Ελλάδα ανακυκλώνει με καταιγιστικούς ρυθμούς το εργατικό δυναμικό, έχοντας φτάσει σήμερα να απολύει το 60% των εργαζομένων μέσα σε ένα χρόνο! Σ' αυτά τα αστρονομικά επίπεδα έχει φτάσει η ελαστικότητα στην αγορά εργασίας, ακριβώς επειδή αυτό είναι που υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.
Αλλωστε, όπως και ο ίδιος ομολογεί, η «έγνοια» του Αλ. Τσίπρα για την ευελιξία στην αγορά εργασίας εξαντλείται στο κατά πόσο υπηρετεί την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων. Απ' αυτήν τη σκοπιά και μόνο επιχειρηματολόγησε στη ΓΣ του ΣΕΒ υπέρ τού να θεσπιστούν ορισμένοι «ρυθμιστικοί» κανόνες.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει κατάργηση της ευελιξίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, ανάκτηση δικαιωμάτων που χάθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Ούτε, βέβαια, η αναφορά του στο χαμηλό «κόστος εργασίας» σημαίνει επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των όρων που περιέχονταν στις κλαδικές συμβάσεις του 2009.
Αντίθετα, η κυβέρνηση σχεδιάζει τη νέα επίθεση στα Εργασιακά με οδηγό τις «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ, όπως αυτές στη Γαλλία, παρουσιάζοντας μάλιστα ως συμμάχους τους εργοδότες. Ποιους δηλαδή; Αυτούς που, μέσω του προέδρου του ΣΕΒ, ζήτησαν την καθιέρωση «σύγχρονων εργασιακών σχέσεων», αναθεώρηση του συνδικαλιστικού νόμου και «διασφάλιση της σωστής λειτουργίας του θεσμού της διαιτησίας, για να αποφύγουμε μισθολογικές υπερβολές και πισωγυρίσματα».
Ειδικά για το συνδικαλιστικό νόμο, η επιμονή της εργοδοσίας είναι μεγάλη και ο Θ. Φέσσας δεν έκανε καμιά προσπάθεια για να την κρύψει. Γι' αυτό έφερε ως παράδειγμα τις απεργίες των λιμενεργατών, που φέρνουν στην επιφάνεια τις «παρενέργειες» του συνδικαλιστικού νόμου «σε κρίσιμες δραστηριότητες, όπως στα λιμάνια που παραλύουν το τελευταίο διάστημα και απειλούν την κρουαζιέρα».
Η μεγαλύτερη πίεση που μπορούν να ασκήσουν οι εργαζόμενοι στο κεφάλαιο, παλεύοντας για τις δικές τους διεκδικήσεις, είναι το εμπόδισμα της αναπαραγωγής των κερδών τους, η παρέμβαση στην καρδιά της παραγωγής και αυτό εκφράζεται με την απεργία. Γι' αυτό, κεφάλαιο, κυβέρνηση και ΕΕ συζητάνε ανοιχτά πλέον τη νομοθέτηση επιπλέον μέτρων, που θα δρουν παραλυτικά στην προσπάθεια των σωματείων να αποφασίσουν και να οργανώσουν απεργιακούς αγώνες.
«Ο κύβος ερρίφθη» για τους εργαζόμενους. Τα χαρτιά στο τραπέζι ανοίγουν σιγά σιγά και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το φθινόπωρο πάμε σε μια εφ' όλης της ύλης αναμέτρηση για τα Εργασιακά. Η περίοδος που διανύουμε πρέπει να αξιοποιηθεί για την καλύτερη οργάνωση και προετοιμασία του αγώνα, με ευθύνη των συνδικάτων και του κάθε εργαζόμενου ξεχωριστά.

Η Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή - Ακτοφυλακή

Η Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή - Ακτοφυλακή

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής - Ακτοφυλακής συνιστά μία ακόμα ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη για τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και για τους πρόσφυγες και μετανάστες. Αυτό το νέο Σώμα είναι ένα στρατιωτικό - αστυνομικό Σώμα καταδίωξης και καταστολής προσφύγων και μεταναστών, υπό τις οδηγίες των ευρωενωσιακών οργάνων, που θα δρα ακόμα παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών - μελών, όπως ο αποκλειστικός έλεγχος και η διαχείριση των συνόρων τους. Παραχωρούνται, δηλαδή, αρμοδιότητες στην ΕΕ για μονομερή ανάληψη δράσης κι οργάνωσης επιχειρήσεων στο όνομα της φύλαξης των λεγόμενων «ευρωπαϊκών συνόρων», παρακάμπτοντας, στην ουσία, το κράτος - μέλος στα σύνορα του οποίου θα γίνονται αυτές οι επιχειρήσεις. Και από αυτήν την άποψη, υπάρχει θέμα για την Ελλάδα, αφού το σε ποια σύνορα θα αναλαμβάνουν δράση αυτές οι δυνάμεις ταχείας επέμβασης είναι ένα ζήτημα επικίνδυνο για τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα σύνορα, π.χ. στο Αιγαίο, που μπορεί να επιδρά στην ενίσχυση της αμφισβήτησής τους από την Τουρκία. Αλήθεια, στο Αιγαίο θα δρα στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα της χώρας ή σε αυτά που ισχυρίζεται η Τουρκία ότι αποτελούν σύνορά της και με βάση αυτά προχωρά σε συστηματικές παραβιάσεις εναέριου χώρου, χωρικών υδάτων και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, έχοντας στήριξη τόσο από την ΕΕ όσο και από το ΝΑΤΟ;

* * *

Ηδη, από τον περασμένο Μάη έχουν καταρτιστεί τα σχέδια σύμφωνα με τα οποία θα εναπόκειται στα κράτη - μέλη (στο Συμβούλιο) το να αποφασίζουν, με ειδική πλειοψηφία, για το αν θα πρέπει να γίνει ή όχι μία επιχείρηση παρέμβασης στα εσωτερικά των κρατών - μελών στον έλεγχο των συνόρων. Κατόπιν αιτήματος ενός κράτους - μέλους, ένα «επιχειρησιακό σχέδιο» θα πρέπει να συμφωνηθεί με την Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή - Ακτοφυλακή, η οποία θα πρέπει σε τρεις μέρες να διαθέσει το απαραίτητο προσωπικό και να παράσχει τεχνικό εξοπλισμό, και σε περίπτωση που ένα κράτος - μέλος δεν λαμβάνει τα μέτρα που προτείνει η Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή - Ακτοφυλακή ή όταν η «πίεση» από τους ξεριζωμένους θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία του χώρου Σένγκεν, τότε η Κομισιόν μπορεί να υποβάλει πρόταση με σχέδιο δράσης στο Συμβούλιο. Το Συμβούλιο θα αποφασίζει στη συνέχεια με ειδική πλειοψηφία για το αν χρειάζεται να αναπτυχθούν ομάδες συνοριακής επέμβασης. Το σχέδιο δράσης θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του ενδιαφερόμενου κράτους - μέλους και της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής - Ακτοφυλακής. Σε περίπτωση που το ενδιαφερόμενο κράτος - μέλος δεν συναινεί στην ανάληψη δράσης στα σύνορά του από το Σώμα αυτό, θα υφίσταται τον εκβιασμό του κλεισίματος των συνόρων από τα άλλα κράτη - μέλη, σε πλήρη εφαρμογή του άρθρου 29 της Συνθήκης Σένγκεν, ώστε να αποδέχεται τη δράση της Συνοριοφυλακής - Ακτοφυλακής στο έδαφος και τα σύνορά του.

* * *

Τα καθήκοντα της Συνοριοφυλακής - Ακτοφυλακής εκτείνονται και σε επιχειρήσεις επιστροφής, επαναπροώθησης, απελάσεων προσφύγων και μεταναστών. Ομως, έχει αποδειχτεί ότι τέτοιοι κατασταλτικοί μηχανισμοί της ΕΕ, με τη δράση τους, έχουν σταθερά στραμμένη την προσοχή τους ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Με το πρόσχημα της «καταπολέμησης της ριζοσπαστικοποίησης» τσουβαλιάζονται οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες με τους αντιδραστικούς μηχανισμούς, όπως οι τζιχαντιστές, που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές, η ΕΕ, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους εξέθρεψαν. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες, που, μετά την πρόσκληση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, βάζει τώρα και την υπογραφή της στη δημιουργία ενός ακόμη κατασταλτικού ευρωενωσιακού μηχανισμού, που θα δρα στα σύνορα της χώρας. Ο λαός μας πρέπει να καταδικάσει τη λειτουργία και τη δράση του νέου μηχανισμού καταστολής, ενισχύοντας την αλληλεγγύη του στους πρόσφυγες και μετανάστες, παλεύοντας μαζί τους για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους, απαιτώντας να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο, να μην πατήσουν στα σύνορα της χώρας οι νέοι σιδερόφραχτοι μηχανισμοί της ΕΕ. Πάλη σε σύνδεση με τον αγώνα για την εργατική - λαϊκή εξουσία, που θα αποδεσμεύσει την Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς αυτούς οργανισμούς.

Πιστεύουμε στη μεγάλη δύναμη της εργατικής τάξης

Πιστεύουμε στη μεγάλη δύναμη της εργατικής τάξης

Αποσπάσματα από την ομιλία του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε συγκέντρωση ναυτεργατών

Ο Γ. Μαρίνος μιλώντας στη μαζική συγκέντρωση της ΚΟ Ναυτεργατών, στην αίθουσα της ΠΕΜΕΝ

Κοντά στον 1 μήνα συμπληρώνει το μεγάλο πολιτικό άνοιγμα της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με σύνθημα «Καμία ανοχή - Καμία υποταγή στην αντιλαϊκή πολιτική. Υπάρχει άλλος δρόμος: Λαϊκή Συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία».
Στο πλαίσιο αυτής της πολύμορφης δραστηριότητας, που περιλαμβάνει εξορμήσεις, συσκέψεις, περιοδείες και συγκεντρώσεις σε χώρους δουλειάς και συνοικίες, εντάσσεται η χτεσινή μαζική εκδήλωση της ΚΟ Ναυτεργατών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, στην οποία μίλησε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Το στέλεχος του Κόμματος ανέδειξε την ταξική πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στάθηκε στις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, αλλά και στις εξελίξεις στον κλάδο της ναυτιλίας. Αλλωστε, ο κλάδος των θαλάσσιων μεταφορών, όπου το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κατέχει δεσπόζουσα θέση διεθνώς, μπορεί να δώσει πλούσια συμπεράσματα σε όλη την εργατική τάξη, καθώς ακυρώνει την προπαγάνδα της κυβέρνησης, των άλλων αστικών κομμάτων και της εργοδοσίας ότι δήθεν η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να ωφελήσει εξίσου το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους, επομένως πρέπει να είναι κοινός τους στόχος.
Οι συγκεντρωμένοι αφού άκουσαν με ενδιαφέρον την ομιλία, είχαν την ευκαιρία να θέσουν τα δικά τους ερωτήματα, ώστε να γίνει πλούσια συζήτηση για την πολιτική πρόταση του Κόμματος, για την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς διεθνώς ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα κ.λπ.
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Γ. Μαρίνου.

***

Σήμερα, με την πείρα των τριών μνημονίων και των εκατοντάδων πολύ σκληρών αντεργατικών μέτρων, έχουμε άλλα δεδομένα. Η βάση των αυταπατών του ΣΥΡΙΖΑ, οι προσδοκίες για τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του συστήματος έχουν δεχθεί πλήγμα και επομένως ο εγκλωβισμός στο φαύλο κύκλο της αναζήτησης διαχειριστή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που εχθρεύεται την εργατική τάξη θα είναι ακόμα πιο οδυνηρός για τους ναυτεργάτες και τις οικογένειές τους.
Στην πράξη αποδείχθηκε ότι η νέα σοσιαλδημοκρατία, όπως και η παλιά, αποτελεί μεγάλο στήριγμα του συστήματος και κάνει πολύ επικίνδυνη δουλειά, καλώντας τους εργαζόμενους να αναμένουν οφέλη από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, να χειροκροτούν τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να προσδοκούν από την εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, θύματα του συνθήματος περί «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας, που είναι σύνθημα της αστικής τάξης.

Αμεση και αποφασιστική απάντηση στο μύθο της «δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης»

Το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να ελέγξει τις αντιδράσεις, αυξάνει τη δόση του ψέματος και του αποπροσανατολισμού και προσπαθεί να χτυπήσει τις λαϊκές συνειδήσεις, συγκεντρώνοντας την προσοχή του στο εφεύρημα της «δίκαιης», όπως ισχυρίζεται, ανάπτυξης.
Ο μύθος αυτός, που παρουσιάζει την καπιταλιστική ανάπτυξη ως προοπτική για τους εργαζόμενους και προσπαθεί να σύρει τους ανέργους σε μια περιπετειώδη διαλυτική αναμονή, επιβάλλεται να καταρριφθεί άμεσα και αποφασιστικά.
Οι ύμνοι του Τσίπρα στο «μοντέλο ανάπτυξης της ελληνικής ναυτιλίας» από το βήμα της διεθνούς ναυτικής έκθεσης «Ποσειδώνια 2016» και τα διαπιστευτήρια που κατέθεσε στους εφοπλιστές δείχνουν ακριβώς πόσο επικίνδυνη είναι για τους εργαζόμενους η ανάπτυξη που προβάλλουν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα.
Η ουσία είναι ότι το «μοντέλο» αυτό είναι ταυτισμένο με ένα ισχυρότατο καθεστώς προκλητικών προνομίων, που περιλαμβάνει δεκάδες φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές. Στηρίζεται στις πιο σκληρές μορφές εκμετάλλευσης των ναυτεργατών, παράγει χρόνια ανεργία και ανασφάλεια, ναυτικά εγκλήματα και καταστολή. Ενας ολόκληρος στόλος χιλιάδων πλοίων με σημαίες ευκαιρίας δουλεύει με ανασφάλιστους ναυτεργάτες, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα.
Τα στοιχεία για τη ναυτιλία είναι συγκλονιστικά. Η ελληνόκτητη ναυτιλία κατέχει διεθνώς την πρώτη θέση και ακολουθούν οι στόλοι της Ιαπωνίας, της Κίνας, της Γερμανίας. Ο στόλος έχει φτάσει τα 4.585 πλοία (πλοία άνω των 1.000 κόρων ολικής χωρητικότητας) με 341,17 εκατ. τόνους νεκρού βάρους (dwt) και αύξηση περίπου 22% σε σχέση με το 2014. Το τονάζ αυτό αντιπροσωπεύει το 19,63% του παγκόσμιου στόλου και το 49,96% του στόλου της ΕΕ.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που δείχνει ότι το 2015 οι Ελληνες πλοιοκτήτες συμμετέχουν στο 50% των αγοραπωλησιών πλοίων και κατέχουν, για άλλη μια χρονιά, την πρώτη θέση μεταξύ των αγοραστών. Αγόρασαν 286 πλοία (6,89 δισ. δολάρια έναντι 7,31 δισ. δολαρίων που διέθεσαν το 2014).
Ο ταξικός, αντιλαϊκός χαρακτήρας της καπιταλιστικής ανάπτυξης αποδεικνύεται και μέσα από τις εξελίξεις στην ακτοπλοΐα. Τα μονοπώλια, που δημιουργήθηκαν, εκφράζουν μια πρωτοφανή συσσώρευση και συγκέντρωση κεφαλαίου, ως αποτέλεσμα του υψηλού βαθμού εκμετάλλευσης των ναυτεργατών και της ειδικής μεταχείρισής τους από το αστικό κράτος, με σειρά φορολογικών και άλλων προκλητικών προνομίων. Πολλά χρόνια με εκατομμύρια κέρδη, αλλά αυτό ακριβώς το κριτήριο του κέρδους, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις επιχειρήσεις και η αναρχία είναι η βασική αιτία που προκαλεί την άθλια κατάσταση που επικρατεί στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, είναι η βάση της όξυνσης των συγκοινωνιακών προβλημάτων των νησιών. Οι γραμμές - «φιλέτο», με το μεγαλύτερο κέρδος, «τραβάνε» τις ναυτιλιακές εταιρείες σαν μαγνήτης. Πολλά νησιά κατά τη διάρκεια της άνοιξης, του φθινοπώρου και πολύ περισσότερο του χειμώνα παραμένουν χωρίς τακτικά δρομολόγια ή ακόμα και απομονωμένα για μέρες. Τα εισιτήρια αυξάνονται χρόνο με το χρόνο και έχουν γίνει απαγορευτικά για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.
Ο λαός μας πρέπει να πληροφορηθεί ότι οι εφοπλιστές για το στόλο τους, τις περιουσίες των δισεκατομμυρίων, τα τεράστια κέρδη τους, δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος για τα κέρδη από την εκμετάλλευση των πλοίων, απαλλάσσονται από φόρο για τα περιουσιακά τους στοιχεία, την πώληση πλοίων, έχουν αφορολόγητα καύσιμα κ.ά. Αυτά που καταβάλλουν (όταν τα καταβάλλουν) είναι η ελάχιστη φορολογία 10 - 15 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο.

Οι ναυτεργάτες μπορούν να κουμαντάρουν τα πλοία χωρίς εφοπλιστές

Οι ναυτεργάτες έχουν δώσει σκληρούς, μαζικούς αγώνες ενάντια στην εφοπλιστική εκμετάλλευση, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αυτόν τον ενάμιση χρόνο. Βασικό στοιχείο αυτού του αγώνα είναι οι συνεχείς, επίμονες, καθημερινές παρεμβάσεις των ταξικών σωματείων για όλα τα προβλήματα των ναυτεργατών, προσπαθώντας διαρκώς, με κόπο, να συντονίζεται η πάλη και να εξασφαλίζεται κατεύθυνση που είναι σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και την πολιτική που τα υπηρετεί. Στην πάλη αυτή, σε δεκάδες απεργίες και διαδηλώσεις, οι ναυτεργάτες συγκρούονται με το μηχανισμό της εφοπλιστικής τρομοκρατίας, τους εκβιασμούς και την κρατική καταστολή, ξεπερνούν πολλά εμπόδια που βάζει ο λεγόμενος κοινωνικός αυτοματισμός, που δουλεύει για τη διάσπαση των εργαζομένων, για να στρέψει τον έναν κλάδο ενάντια στον άλλον.
Μέσα στη δράση αποκαλύπτεται ο επιζήμιος και επικίνδυνος ρόλος του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, ο οποίος, όπως δείχνει και η πορεία της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΠΝΟ, έχει συγκεκριμένη ιδεολογική - πολιτική αφετηρία, όλα τα χρόνια. Υπερασπίζεται τον καπιταλισμό, στηρίζει τα εφοπλιστικά συμφέροντα, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των ναυτιλιακών εταιρειών και καλλιεργεί την αυταπάτη ότι μέσα από αυτόν το δρόμο θα λυθούν τα ναυτεργατικά προβλήματα, θα κατακτηθεί ευημερία.
Οι ναυτεργάτες δεν είναι μόνοι τους, είναι μέρος της εργατικής τάξης, έμπειρο τμήμα της και το συμφέρον τους επιβάλλει να συνεισφέρουν στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για να γίνει πιο δυνατό και αποφασισμένο να περάσει στην αντεπίθεση κατά των εκμεταλλευτών και των πολιτικών τους εκπροσώπων.
Κάθε κλάδος δίνει τη μάχη στο χώρο του αλλά, ταυτόχρονα, πρέπει να προσπαθεί να ξεφύγει από αυτά τα όρια και να συναντιέται, να παλεύει μαζί με τους άλλους κλάδους, με τους άλλους εργαζόμενους, αντιμετωπίζοντας ως αναγκαίο στοιχείο τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα, με τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, που κι αυτοί στενάζουν από την επίθεση των μεγάλων οικονομικών ομίλων, το καπιταλιστικό σύστημα.
Η πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας είναι πολύ σκληρή αναμέτρηση αλλά η δύναμη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων είναι πολύ μεγάλη και πιστεύουμε σ' αυτήν. Αυτή θα ανοίξει το δρόμο της εργατικής εξουσίας, ώστε να περάσουν τα μέσα παραγωγής, τα οικονομικά εργαλεία, ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, στα δικά τους χέρια. Να γίνουν τα καράβια, τα λιμάνια, τα ναυπηγεία λαϊκή περιουσία, μέρος ενός μεγάλου συνόλου που θα περιλαμβάνει τον ορυκτό πλούτο, την Ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες, τη γη, το εμπόριο και άλλα εργαλεία για την ανάπτυξη, που θα υπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα και όχι το κέρδος, εξαλείφοντας την εκμετάλλευση, την ανεργία, την ανασφάλεια.
Με την πρόταση του ΚΚΕ μπορεί να οργανωθεί, να αναπτυχθεί η ναυτιλία με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, ώστε τα πλοία, τα ποντοπόρα, τα ακτοπλοϊκά, τα τουριστικά, τα πορθμεία, τα ρυμουλκά να αποτελέσουν στα χέρια των ναυτεργατών γερές βάσεις που θα υπηρετήσουν τη λαϊκή οικονομία. Με αυτά τα εργαλεία μπορεί να επιλυθεί το συγκοινωνιακό πρόβλημα των νησιών, να εξασφαλιστεί η σύνδεσή τους με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους, χειμώνα - καλοκαίρι, με ασφαλή και σύγχρονα πλοία, με φτηνά εισιτήρια.
Μια τέτοια ναυτιλία μπορεί να συνδεθεί με σύγχρονα λιμάνια και να δώσει ζωή στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, η οποία θα συμβάλλει με σχέδιο στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων και θα έχει συνεισφορά στην άμυνα της χώρας, στην ανάπτυξη άλλων κλάδων της λαϊκής οικονομίας.
Οι ναυτεργάτες μπορούν να κουμαντάρουν τη ναυτιλία χωρίς τους εφοπλιστές και θα 'χουν στο πλευρό τους ένα σημαντικό επιστημονικό δυναμικό προσηλωμένο στα εργατικά συμφέροντα.