Πυραυλική δοκιμή στην Αλάσκα από ΗΠΑ και Ισραήλ με το βλέμμα στο Ιράν

       

01-08-2019

Ισραήλ και ΗΠΑ ανακοίνωσαν το Σαββατοκύριακο πως πραγματοποίησαν επιτυχώς τη δοκιμή συστήματος αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς στην Αλάσκα, που είναι γνωστό ως «Arrow-3».

Η δοκιμή ως στοιχείο στενότερης στρατιωτικής συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες, δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχετη με την αυξανόμενη αντιπαράθεση ΗΠΑ και Ισραήλ απέναντι στο Ιράν και γενικότερα τις εξελίξεις στην περιοχή της Μ. Ανατολής.

Την πλευρά αυτή άλλωστε διατυμπάνισε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, υποστηρίζοντας ότι πλέον η χώρα του «μπορεί να δράσει εναντίον βαλλιστικών πυραύλων που θα μπορούσαν να εκτοξευθούν εναντίον μας από το Ιράν ή από αλλού». Χαρακτήρισε την εξέλιξη «μεγάλο επίτευγμα για την ασφάλεια του Ισραήλ», ενώ ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Ισραήλ Ντέιβιντ Φρίντμαν, σχολίασε ότι η δοκιμή του συστήματος «Arrow-3» πραγματοποιήθηκε στην Αλάσκα «προκειμένου να δοκιμαστούν ικανότητες που δεν θα μπορούσαν να έχουν δοκιμαστεί στο Ισραήλ».

Πριν έξι μήνες, το Ισραήλ είχε επιβεβαιώσει την πραγματοποίηση δοκιμής του συστήματος «Arrow-3» στις ΗΠΑ. Ωστόσο, Ισραηλινοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι υποστηρίζουν πως η επιτυχής δοκιμή του «Arrow-3» στην Αλάσκα θα προσφέρει «καλύτερη προστασία σε σχέση με την παλαιότερη εκδοχή. Το σύστημα «Arrow-3» γίνεται σε συγχρηματοδότηση από τις ΗΠΑ και υλοποιήθηκε από την ισραηλινή αεροδιαστημική βιομηχανία σε σύμπραξη με την αμερικανική «Μπόινγκ».

Εισαγγελική έρευνα για τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Μόρφου

Κατιούσα

Οδηγίες για την έναρξη διερεύνησης του ενδεχομένου διάπραξης οποιουδήποτε ποινικού αδικήματος σε σχέση με τις πρόσφατες δηλώσεις του πανιερώτατου Μητροπολίτη Μόρφου, έδωσε ο Γενικός Εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε αναφορικά με γραπτή δήλωση του Κώστα Γαβριηλίδη, συμβούλου του Προέδρου της Δημοκρατίας για Πολυπολιτισμικότητα, Αποδοχή και Σεβασμό στη Διαφορετικότητα, σύμφωνα με την οποία υπάρχει ανάγκη τροποποίησης της υφιστάμενης νομοθεσίας, ώστε η κίνηση νομικών διαδικασιών εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να δηλητηριάσει την κοινωνία κατά συγκεκριμένης ομάδας ατόμων, πάψει να εξαρτάται από ένα και μοναδικό φορέα, ήτοι τον Γενικό Εισαγγελέα, ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας δηλώνει ότι «προτού προβαίνει σε παρόμοιες δηλώσεις σύμβουλος του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα είναι καλό να γνωρίζει τις βασικές έστω πρόνοιες του Συντάγματος και να σέβεται τους Θεσμούς του».
Εν πάση περιπτώσει, αναφέρεται, «με σημερινή επιστολή του προς τον Αρχηγό της Αστυνομίας ο Γενικός Εισαγγελέας έχει ήδη δώσει οδηγίες για την έναρξη διερεύνησης του ενδεχομένου διάπραξης οποιουδήποτε ποινικού αδικήματος σε σχέση με τις πρόσφατες δηλώσεις του πανιερώτατου Μητροπολίτη Μόρφου σε σχέση με ομοφυλοφίλους και συναφή θέματα».
politis.com

Ανάγκη και όχι πολυτέλεια

 

Φωτό αρχείου

Την ώρα που η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι πανηγυρίζουν για τα «ρεκόρ» στις αφίξεις τουριστών, στους τζίρους και τα κέρδη του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον Τουρισμό, οι εργαζόμενοι του κλάδου δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας και οι διακοπές γίνονται «όνειρο θερινής νυκτός» για την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων.

Μαζί με την ανεργία που παραμένει σε υψηλά επίπεδα, τους καθηλωμένους μισθούς, τη συνέχιση της φοροληστείας και βέβαια τις εργασιακές σχέσεις γαλέρας, ειδικά στον κλάδο, με μήνες δουλειάς χωρίς το παραμικρό ρεπό, προστίθενται μια σειρά από εμπόδια που μεγαλώνουν τη δυσκολία για μια λαϊκή οικογένεια να κάνει έστω και μια βδομάδα διακοπές.


Τα διαθέσιμα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Ο εγχώριος τουρισμός μειώθηκε συνολικά κατά 67% την περίοδο 2009- 2018, ενώ για φέτος προβλέπεται ότι από αυτούς που θα καταφέρουν να πάνε διακοπές το 66% θα πάει το πολύ για 7 μέρες κι αυτές σε κάποιο φιλικό ή συγγενικό σπίτι.

Μεγάλα εμπόδια θέτουν οι απλησίαστες τιμές των εισιτηρίων στα πλοία, την ίδια ώρα μάλιστα που οι εφοπλιστές απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις, συνταγματικά κατοχυρωμένη φοροασυλία, πληρώνουν ακόμα μικρότερο φόρο για το πετρέλαιο απ' ό,τι οι εργαζόμενοι στα σπίτια τους, διατηρούν πλοία που έχουν ηλικία πάνω από τα 40 έτη, βάζοντας σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα. Εμπόδιο είναι το απλησίαστο κόστος για να ταξιδέψει κάποιος οδικώς, με την τιμή της βενζίνης να έχει φτάσει στα ύψη για να κερδίζουν οι όμιλοι του πετρελαίου, τα αλλεπάλληλα διόδια που έχουν μπει παντού για τους «αναξιοπαθούντες» κατασκευαστικούς ομίλους που εκμεταλλεύονται τους οδικούς άξονες τους οποίους έχει πληρώσει ξανά και ξανά ο λαός. Και, βέβαια, οι τιμές στα ξενοδοχεία παραμένουν υψηλές και αναγκάζουν μια τετραμελή οικογένεια να δίνει ένα μηνιάτικο για λίγες μόνο μέρες διακοπών.

Για όσους δεν καταφέρουν να πάνε διακοπές και μοναδική διέξοδος είναι ένα μπάνιο σε κάποια παραλία δίπλα στα αστικά κέντρα, έχουν φροντίσει οι επιχειρηματικοί όμιλοι, με τις πλάτες των αστικών κυβερνήσεων και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών, που καταλαμβάνουν μια σειρά από «φιλέτα» του παραλιακού μετώπου, βάζοντας τον κόσμο να πληρώνει την είσοδο, το φαγητό, τις ομπρέλες, τα πάντα.

Στον καπιταλισμό, λοιπόν, και οι διακοπές, η αναψυχή αποτελούν εμπόρευμα. Πωλούνται και αγοράζονται και μπορούν να τα απολαμβάνουν κάθε χρόνο όλο και πιο λίγοι, με την πλειοψηφία του λαού είτε να αποκλείεται είτε να αναγκάζεται να χωρέσει τις διακοπές σε λίγες μέρες.

Επιβεβαιώνεται με αυτόν τον τρόπο ότι η ανάπτυξη για το κεφάλαιο όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά αντίθετα προϋποθέτει το χτύπημά τους, την ένταση της εκμετάλλευσης, το ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στις τεράστιες δυνατότητες για κάλυψη αυτών των αναγκών και στην πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους.

Επιβεβαιώνεται το πόσο επίκαιρο είναι τα εργατικά - λαϊκά στρώματα να περάσουν στην αντεπίθεση, διεκδικώντας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. 
Γιατί σήμερα δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν ευρέα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού για όλους, κρατικές υποδομές για την αναψυχή; Γιατί δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν φθηνές και δωρεάν συγκοινωνίες, ελεύθερα μεταφορικά δίκτυα, οργανωμένες παραλίες χωρίς εμπορευματική χρήση κλπ.; 
Βέβαια, όλα αυτά συγκρούονται με τη στρατηγική στήριξης του τουριστικού κεφαλαίου, με τη στρατηγική απελευθέρωσης των μεταφορών, την αξιοποίηση όλων των υποδομών με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων κ.ά.

Οι διακοπές και η αναψυχή αποτελούν δικαίωμα όλων των εργαζομένων και των οικογενειών τους, που συνολικά και ουσιαστικά μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο στο πλαίσιο μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης στο επίκεντρο της οποίας θα μπαίνουν οι ανάγκες του λαού και όχι η μεγιστοποίηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων. Σε αυτή την κοινωνία, με εξασφαλισμένο τον ελεύθερο χρόνο, ο τουρισμός θα είναι κοινωνικό δικαίωμα για όλους.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 1 Αυγούστου 2019.

902gr 

Είμαστε όλοι αποβράσματα

Κατιούσα

Μπορεί το όνομα Θανάσης Καναούτης στο πρώτο άκουσμα να μη θυμίζει και πολλά. Όλοι όμως θα το θυμηθούν αν ακουστεί πλάι του η λέξη “τρόλεϊ” και “χωρίς εισιτήριο”. Ήταν το 19χρονο παιδί που έχασε τη ζωή του στο Περιστέρι, στη διάρκεια διαπληκτισμού με ελεγκτή στο τρόλεϊ.
Κατά των αξιότιμο νέο υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, (χαρτοφυλάκιο παρεμφερές με εκείνο που κατείχε ο “εθνάρχης” θείος του πριν πρωθυπουργοποιηθεί το 1955, και δεν ξέρουμε αν υπήρξε κάποια σημειολογία στην τοποθέτησή του εκεί), Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέα, ο νέος αυτός ήταν “απόβρασμα της κοινωνίας”.
Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνεύσει κανείς τη δήλωσή του, σε μια από τις πρώτες του “μεθυπουργικές” συνεντεύξεις, πως όσοι δεν πληρώνουν εισιτήριο στο μετρό (εικάζουμε πως δεν εξαιρεί τα άλλα ΜΜΜ), είναι τζαμπατζήδες και “ο ίδιος ο άνθρωπος που κάνει αυτή την πράξη πρέπει να νιώθει ως απόβρασμα της κοινωνίας”.
Απόβρασμα βέβαια δεν είναι μόνο ο νεκρός νέος, αλλά κι όλοι εμείς κι εσείς που κάποτε στη ζωή σας δε χτυπήσατε εισιτήριο σε λεωφορείο, τρόλεϊ και μετρό. Μην ξεχνάτε ότι στην πολιτισμένη Ευρώπη, στη Γερμανία παραδείγματος χάρη, τα αποβράσματα τιμωρούνται αυστηρότατα, ενώ μέχρι πρότινος θεωρούνταν και ποινικό αδίκημα η επιβίβαση χωρίς εισιτήριο.
Αντιθέτως, υπουργός Μεταφορών που πριν λίγο καιρό πόζαρε περιχαρής με συνάδελφό του στο Ίνσταγκραμ, έχοντας κλιπσάκι για να μην ενοχλεί η ειδοποίηση για τη ζώνη ασφαλείας, είναι πρότυπο υπεύθυνου πολίτη και της φιλελεύθερης αφρόκρεμας της χώρας. Εξάλλου ζήτησε και συγγνώμη ο άνθρωπος, τι άλλο να κάνει δηλαδή;
Μήπως να ασχοληθεί με το κακό χάλι του στόλου των ΜΜΜ, την έλλειψη ανταλλακτικών και προσωπικού, με αποτέλεσμα ειδικά τώρα μες στο κατακαλόκαιρο τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ κυρίως να περνούν με συχνότητες 30, 40 και παραπάνω λεπτών ανάλογα τη γραμμή, την ώρα και την κίνηση; Μήπως να ασχοληθεί με το ότι ο κλιματισμός σε όλα τα μέσα, ακόμα και αυτές τις μέρες του καύσωνα, δεν είναι καθόλου δεδομένος για όλες τις ώρες λειτουργίας τους; Μήπως με το ότι συχνά για να πας σε γειτονικό δήμο, πρέπει να κάνεις το γύρο της Αθήνας ή με το ότι πολλές συνοικίες έχουν υποτυπώδη σύνδεση έστω με το πλησιέστερο μετρό ή το κέντρο; Μα τι λέτε τώρα, ας πλήρωναν τα αποβράσματα-τζαμπατζήδες να σας έβαζε και τζάμπα γουάι – φάι στα μέσα. Ναι, αυτό που θα έφερνε ο Αντώνης Σαμαράς σε όλη την Ελλάδα ντε.
Θέση για το θέμα πήρε και το ΚΚΕ, υποδεικνύοντας ποιες θα έπρεπε αν είναι οι πραγματικές ανησυχίες του νέου υπουργού:

«Η τοποθέτηση του νέου υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Κ. Καραμανλή ότι όποιος δεν πληρώνει το εισιτήριο του Μετρό θα πρέπει να νοιώθει “απόβρασμα της κοινωνίας” είναι απαράδεκτη και προσβλητική.
Ο Κ. Καραμανλής αντί να υβρίζει, καλά θα κάνει να φροντίσει να μειωθεί το μεγάλο -και σε πολλές περιπτώσεις απαγορευτικό- κόστος που πληρώνουν για τις μεταφορές τους τα λαϊκά στρώματα, όπως επίσης να αντιμετωπιστούν οι υποβαθμισμένες υπηρεσίες και η εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, που δημιουργεί κινδύνους ακόμα και για την ασφάλεια των επιβατών».

Αλλά τι άλλο θα περίμενε κανείς από αποβράσματα του Περισσού;

Ανοιχτή επιστολή του Γυμνασιάρχη του Γρηγορόπουλου στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά τη δολοφονία του

 

Ανοιχτή επιστολή «στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου» απευθύνει ο Γυμνασιάρχης του 15χρονου μαθητή που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα, Γιώργος Θαλάσσης.

Σε κείμενο που δημοσιεύει στον προσωπικό του ιστότοπο με αφορμή την αθώωση Σαραλιώτη και το «σπάσιμο» των ισοβίων του Κορκονέα, με τη συνακόλουθη αποφυλάκισή του, ο Γιώργος Θαλάσσης αντικρούει όσα έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, σημειώνοντας καταληκτικά:

«Να ζήσετε σε καλύτερες μέρες, αλλά αυτές θα αργήσουν πολύ. Ήδη η κυβέρνηση θα στείλει αστυνομικούς με πολυβόλα ανάμεσα στους ανθρώπους στο κέντρο της Αθήνας και ο πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι θα προσλάβει 1500 νέους οπλισμένους Κορκονείς. Για να έρθουν οι καλύτερες μέρες πρέπει να αγωνιστούμε πολύ και ελπίζω να συμμετάσχετε κι εσείς σε αυτόν τον αγώνα όταν μεγαλώσετε.»

Αναλυτικά η επιστολή:

(Ανοιχτή επιστολή στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου)

Αγαπητά μου παιδιά,

Είστε η ελπίδα για την νέα ζωή, που όλοι μας έχουμε ανάγκη, αλλά δεν μας δίνεται πάντα. Είστε μικροί, για να διαβάσετε αυτά που γράφω, αλλά τα γράφω τώρα, γιατί δεν ξέρω αν θα υπάρχω, όταν φτάσετε στην κατάλληλη ηλικία, για να τα μάθετε.

Έχουν λεχθεί άσχημα πράγματα για τον Αλέξανδρο μετά τη δολοφονία του. Αλλά τα έχουν πει βρώμικα στόματα και τα έχουν γράψει βρώμικα χέρια. Μην πιστέψετε τίποτε και κανένα. Εγώ ήμουν σε θέση να ξέρω τον Αλέξανδρο καλύτερα από τον καθένα και σας λέω αυτό. Ο Αλέξανδρος ήταν πολύ καλό, ευγενικό και τίμιο παιδί, που αγαπούσαν όλοι οι δάσκαλοι και όλοι οι συμμαθητές του. Κι εκείνος αγαπούσε πολύ τους φίλους του και είχε πολλούς, πάρα πολλούς φίλους και οι φίλοι του έγιναν αναρίθμητοι μετά τον θάνατό του, όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλον τον κόσμο. Αλλά ο Αλέξανδρος δεν πρόλαβε να τους αγαπήσει, όμως η μεγάλη του καρδιά, είμαι βέβαιος ότι θα τους χωρούσε όλους αυτούς.

Χθες τέλειωσε η δίκη των δολοφόνων του σε δεύτερο βαθμό στο

εφετείο Λαμίας. Μια δίκη που συνεχώς μας έκανε να αγανακτούμε και να ντρεπόμαστε για τον τρόπο που απονέμεται «η δικαιοσύνη» στη χώρα μας. Δεν θα επεκταθώ όμως σε όλα όσα λέχθηκαν και έγιναν σε αυτή τη δίκη που κράτησε πάνω από δυόμισι χρόνια. Λέω μόνο τούτο. Από την αρχή φάνηκε πως είχαν σκοπό να βγάλουν έξω τον Κορκονέα με κάθε τρόπο. Και τώρα θα σας πω μόνο για τη χθεσινή μέρα και αυτό φτάνει.

Η αδιάντροπη υπεράσπιση, που πρότεινε ένα σωρό ελαφρυντικά, πρότεινε και ως ελαφρυντικό την ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος. Λες και η υπεράσπιση δεν ήταν μέσα στην αίθουσα, όπου αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο Αλέξανδρος δεν έκανε τίποτε ανάρμοστο. Απλώς βρέθηκε σε ένα μέρος, όπου συχνάζουν πολλά παιδιά αυτής της ηλικίας. Για αυτό και το ελαφρυντικό αυτό δεν έγινε δεκτό. Αλλά η υπεράσπιση, όπως και άλλοι όμοιοι, πάντα προσπαθούσαν να βεβηλώσουν τη μνήμη του Αλέξανδρου και θα συνεχίσουν να προσπαθούν, αλλά εσεις να μη δέχεστε αυτά τα ψέματα.

Ο εισαγγελέας από την άλλη πρότεινε ως ελαφρυντικό τον πρότερο σύννομο βίο του κατηγορουμένου. Ποιος σύννομος βίος όμως; Ακόμη και τη δολοφονία του Αλέξανδρου προσπάθησαν να καλύψουν και να συσκοτίσουν οι δολοφόνοι, αλλά και οι συνάδελφοί τους τροποποίησαν τα ενοχοποιητικά στοιχεία και κατασκεύασαν ψευδομάρτυρα. Σκοπός τους ήταν να πουν ότι οι δολοφόνοι δέχθηκαν επίθεση και κινδύνεψε η ζωή τους και ο Κορκονέας πυροβόλησε για εκφοβισμό στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε και σκότωσε τον Αλέξανδρο. Και παρόλο που αποδείχθηκε ότι όλα αυτά ήταν ψέματα, δεν υπήρξε καμιά συνέπεια για τους αστυνομικούς που κατασκεύασαν αυτά τα σενάρια. Αν λοιπόν η υπηρεσία του προσπάθησε να απαλλάξει τον Κορκονέα από τη δολοφονία δεν θα τον κάλυπτε για μικρότερα αδικήματα και μικρότερες εγκληματικές πράξεις; Και ακόμη ο εισαγγελέας είπε ότι οι συνάδελφοι του Κορκονέα τον αποκαλούσαν Ράμπο, γιατί ήταν καλός και αποτελεσματικός στη δουλειά του και όχι γιατί έδερνε αθώους ανθρώπους. Αλλά αυτά δεν έκαναν το δικαστήριο να αμφιβάλλει για τον σύννομο βίο του Κορκονέα και δέχθηκε το ελαφρυντικό, ενώ αμφέβαλε για την ενοχή του Σαραλιώτη και τον κήρυξε αθώο. Ο Σαραλιώτης αθώος! Που όλα τα έκαναν μαζί και δεν σκέφτηκαν οι δικαστές, ότι όσα έκανε μετά ο Σαραλιώτης τα έκανε, όχι για να καλύψει την ενοχή του Κορκονέα, αλλά για να καλύψει τη δική του συνενοχή.

Κι ακόμη είπε ο εισαγγελέας ότι ο Κορκονέας οδηγήθηκε σε αυτές τις πράξεις, επειδή ήταν αφελής και αντιδεοντολογικός, όχι γιατί είναι ένας στυγερός δολοφόνος, ένα παλιοτόμαρο της κοινωνίας. Αλλά χθες στην αίθουσα δεν είδα μόνο ένα παλιοτόμαρο, είδα πολλά.

Και η απόφαση του δικαστηρίου να δεχθεί την ενοχή του Κορκονέα για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο απέβλεπε στο να καλύψει τα νώτα του σε ενδεχόμενη αναίρεση, αλλά συγχρόνως είχε σκοπό να τον βγάλει αμέσως από την φυλακή με την ποινή κάθειρξης 13 ετών.

Εύχομαι εσείς παιδιά να ζήσετε καλύτερες μέρες κι αν ποτέ σας πουν παραμύθι για τη λάμια που έτρωγε τα αθώα παλικαρόπουλα, να ξέρετε ότι αυτή δεν είναι η λάμια, αλλά η Λαμία.

Να ζήσετε σε καλύτερες μέρες, αλλά αυτές θα αργήσουν πολύ. Ήδη η κυβέρνηση θα στείλει αστυνομικούς με πολυβόλα ανάμεσα στους ανθρώπους στο κέντρο της Αθήνας και ο πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι θα προσλάβει 1500 νέους οπλισμένους Κορκονείς.

Για να έρθουν οι καλύτερες μέρες πρέπει να αγωνιστούμε πολύ και ελπίζω να συμμετάσχετε κι εσείς σε αυτόν τον αγώνα όταν μεγαλώσετε.

Ο γυμνασιάρχης του Αλέξανδρου

Γιώργος Θαλάσσης

Μια δίκη, μια αποκάλυψη και μερικές προεκτάσεις για τον ποιόν πρώτα υπηρετούν οι νέες τεχνολογίες στην ταξική κοινωνία.

Η περίπτωση ελέγχου εταιρείας για παραβίαση στην επεξεργασία προσωπικών δεδομένων των εργαζόμενων.

Το όλο κείμενο της υπόθεσης, φέρνει αποτροπιασμό για την στάση και το θράσος της επιχείρησης. Όμως όλες σχεδόν οι μεγάλες εταιρίες το κάνουν αυτό με νομιμοφάνεια και φυσικά δεν θα πιαστούν ποτέ. 

Διαβάζοντας την «δίκη» της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, GDPR, είναι να απορείς ποιος θα προστατέψει τους εργαζόμενους. Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα; Πως; Όσο τους προστατεύουν  ο ΕΦΚΑ, οι ΑΠΔ (Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις) και το ΣΕΠΕ από μαύρη εργασία, πλήρως νόμιμη, που γι αυτό μας λένε ότι έπεσε το ποσοστό παράνομης απασχόλησης; Να το πουν σε αυτούς που δηλώνονται νομίμως για 4ωρο που διαρκεί 8 ή και 12 ώρες!

Στην περίπτωση αυτή, μιλάμε για επιστήμονες εργαζόμενους που είχαν το θάρρος να αποκαλύψουν την παραβατική και αντεργατική πράξη της εταιρείας που ντύθηκε με «εθελοντική» εξουσιοδότηση για «αθώα» επεξεργασία. Τι γίνεται με τους απλούς εργαζόμενους που η εργοδοσία επεξεργάζεται τα πάντα, ελέγχει τον υπολογιστή τους, τα e-mail τους, ή πόση ώρα κρατάει η τουαλέτα και το βλέμμα σε μη εργασιακό αντικείμενο στον Η/Υ;

Ακούμε συχνά να κοροϊδεύουν, ακόμη και εργαζόμενοι τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δεν είναι όλες στο ύψος τους και κυρίως με ταξικές θέσεις, αυτό είναι αλήθεια. Ας απαντήσει όμως κάποιος, έστω κι έτσι, ποιος θα έκανε προσφυγή στην προκειμένη περίπτωση, αν δεν υπήρχε συνδικαλιστική οργάνωση; Κανένας, λόγω φόβου απόλυσης! Αλλά και που υπήρχε, η επιχείρηση με θρασύτητα ρωτούσε, τι ζητάει εδώ η συνδικαλιστική οργάνωση αφού δεν επεξεργαζόμαστε δικά της… δεδομένα, ούτε έχει εξουσιοδότηση… δηλαδή ήθελε να της αποκαλύψουν και ποιος έκανε την καταγγελία για να τον απολύσει πάραυτα! Και το χειρότερο, τι γίνεται για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που δεν έχουν καμία συνδικαλιστική σχέση και οργάνωση; Είναι όλοι έρμαια  της εργοδοσίας, όλοι υπογράφουν για να μη χάσουν τη δουλειά τους και όλοι τρέμουν συνεχώς μη τους πιάσουν και ανοίξουν τα e-mail, τις επικοινωνίες τους τα αρχεία τους και τα κάνουν φύλο και φτερό…

Αυτό το ρόλο παίζει πλέον η νέα νομοθεσία «προστασίας» των εργασιακών δικαιωμάτων.

Η ίδια νομοθεσία που βγάζει το 99% των κινητοποιήσεων και απεργιών των εργαζομένων παράνομες και καταχρηστικές, η ίδια νομοθεσία που στο όνομα της κρίσης κατάργησε κάθε κεκτημένο δικαίωμα, η ίδια νομοθεσία που προβάλλεται ως σύγχρονη ευρωπαϊκή νομοθεσία που όμως έχει πάει τους εργαζόμενους στον 18^ο αιώνα!

Όσο για το πρόστιμο των 150 χιλ. ευρώ είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα 41 εκ. ετήσιο τζίρο!

Αυτή είναι κατάσταση των νέων εργασιακών «δικαιωμάτων» που ξεκίνησε δήθεν λόγω κρίσης με κατάργηση όλων των βασικών δικαιωμάτων κατακτημένων με αγώνες αιώνων. Το χειρότερο, έκαναν τους εργαζόμενους να πιστέψουν ότι δεν χρειάζεται να είναι σε καμιά συνδικαλιστική οργάνωση και πρέπει να… προστατέψουν την προσωπικότητά τους από αυτές(!) γιατί είναι διεφθαρμένες, αφού βέβαια τις διέφθειραν επί δεκαετίες με τους εξαγορασμένους και δοτούς συνδικαλιστές των αστικών κομμάτων που «υπεράσπιζαν» τους εργαζόμενους ψηφίζοντας στα κόμματά τους όλα τα μνημόνια… του ΣΥΡΙΖΑ μη εξαιρουμένου αφού τώρα θα μας βγει επαναστατημένος κατά της Δεξιάς που διατηρεί το αντεργατικό οπλοστάσιο που διατήρησε και χειροτέρεψε και ο ΣΥΡΙΖΑ επί 4ετία!

Περίληψη της υπόθεσης

Άσκηση διορθωτικών εξουσιών της Αρχής βάσει του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (ΓΚΠΔ) για επιλογή και εφαρμογή ακατάλληλης νομικής βάσης και παραβίαση της αρχής της λογοδοσίας από εταιρία

Επιβολή χρηματικού προστίμου 150.000 ευρώ σε εταιρία

Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με αφορμή καταγγελία, διερεύνησε αυτεπαγγέλτως τη νομιμότητα της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα των εργαζομένων της εταιρίας «PRICEWATERHOUSECOOPERS BUSINESS SOLUTIONS Α.Ε.» (PWC BS), σύμφωνα με την οποία οι ανωτέρω εξαναγκάσθηκαν στην παροχή συγκατάθεσης προκειμένου να λάβει χώρα επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για τρεις (3) διακριτούς σκοπούς.

Η Αρχή έκρινε ότι η εταιρία PWC BS ως υπεύθυνος επεξεργασίας:

1.    υπέβαλε σε μη σύννομη επεξεργασία, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. α’ περ. α’ ΓΚΠΔ (αρχή νομιμότητας), τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των εργαζομένων της, καθώς εφάρμοσε ακατάλληλη νομική βάση κατ’ άρ. 6 παρ. 1 εδ. α’ ΓΚΠΔ (συγκατάθεση) αντί των κατάλληλων νομικών βάσεων της εκτέλεσης της σύμβασης, της συμμόρφωσης με έννομη υποχρέωση και του υπέρτερου έννομου συμφέροντος (άρ. 6 παρ. 1 εδ. β’, γ’ και στ’ ΓΚΠΔ).

2.    υπέβαλε σε μη θεμιτή και χωρίς διαφανή τρόπο, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. α’ περ. β’ και γ’ ΓΚΠΔ (αρχή αντικειμενικότητας και διαφάνειας), τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των εργαζομένων της, καθώς τους δημιούργησε την εσφαλμένη εντύπωση ότι τα επεξεργάζεται κατ’ εφαρμογή της νομικής βάσης της συγκατάθεσης κατ’ άρ. 6 παρ. 1 εδ. α’ ΓΚΠΔ, ενώ στην πράξη τα επεξεργάσθηκε με άλλη νομική βάση, για την οποία ουδέποτε ενημερώθηκαν οι εργαζόμενοι.

3.    ως υπεύθυνος επεξεργασίας, αν και έφερε την ευθύνη, δεν ήταν σε θέση να τηρήσει και να αποδείξει τη συμμόρφωση με την παράγραφο 1 του άρθρου 5 ΓΚΠΔ κατά παράβαση της προβλεπόμενης από τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 ΓΚΠΔ αρχής της λογοδοσίας, επιπλέον δε, μετέφερε το βάρος της συμμόρφωσης στους εργαζομένους.

Μετά τη διαπίστωση των παραβιάσεων του ΓΚΠΔ, η Αρχή αποφάσισε την κατ’ άρ. 58 παρ. 2 ΓΚΠΔ άσκηση των διορθωτικών της εξουσιών, στη συγκεκριμένη περίπτωση με την επιβολή διορθωτικών μέτρων, και αποφάσισε να δώσει εντολή στην εταιρία ως υπεύθυνο επεξεργασίας εντός τριών (3) μηνών:

– να καταστήσει τις πράξεις επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα των εργαζομένων της, όπως περιγράφονται στο υποβληθέν από την ίδια Παράρτημα Ι, σύμφωνες με τις διατάξεις του ΓΚΠΔ,

– να αποκαταστήσει την ορθή εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. α’ και παρ. 2 σε συνδυασμό με το άρθρο 6 παρ. 1 ΓΚΠΔ, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό της απόφασης,

– να αποκαταστήσει εν συνεχεία και την ορθή εφαρμογή των λοιπών διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. β-στ’ ΓΚΠΔ στο μέτρο που η διαπιστωθείσα παραβίαση επηρεάζει την εσωτερική οργάνωση και συμμόρφωση προς τις διατάξεις του ΓΚΠΔ, λαμβάνοντας κάθε αναγκαίο μέτρο στο πλαίσιο της αρχής της λογοδοσίας.

Επιπλέον δε, επειδή το ανωτέρω διορθωτικό μέτρο δεν επαρκεί από μόνο του για την αποκατάσταση της συμμόρφωσης με τις παραβιασθείσες διατάξεις του ΓΚΠΔ, η Αρχή έκρινε ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση με βάση τις περιστάσεις που διαπιστώθηκαν θα πρέπει κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 58 παρ. 2 εδ. θ’ ΓΚΠΔ να επιβληθεί επιπλέον και αποτελεσματικό, αναλογικό και αποτρεπτικό διοικητικό χρηματικό πρόστιμο κατ’ αρ. 83 ΓΚΠΔ, το οποίο ανέρχεται στο ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000,00) ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη και τις δημοσιευμένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις της εταιρίας για τη χρήση από την 01-7-2017 έως τις 20-6-2018 σύμφωνα με τις οποίες ο καθαρός κύκλος εργασιών της ανήλθε στο ποσό των 41.936.426,00 ευρώ.

ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ

30-07-2019-AΠΟΦΑΣΗ ΑΡ. 26/2019 - Παραβίαση αρχών επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εργαζομένων από εργοδότρια εταιρία.
Μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο εδώ

Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

https://www.dpa.gr/

Αντιλαϊκή σκυταλοδρομία και για τους αγρότες

Ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Στ. Αραχωβίτης (με άρθρο του στο ένθετο «Αγρότης» του «Εθνους») προσπαθεί να κάνει τη νύχτα μέρα σε σχέση με την πολιτική που υλοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά την αγροτική οικονομία, λέγοντας μάλιστα ότι «δόθηκε μία μεγάλη μάχη για την προστασία του Ελληνα αγρότη, του κτηνοτρόφου».
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υλοποίησε κι αυτή, όπως όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία 25 χρόνια, την πολιτική της ΚΑΠ και της ΕΕ, ψήφισε και υλοποίησε μια σειρά από μέτρα που προβλέπονταν στα μνημόνια και επιβάρυναν τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους.

• Σε σχέση με το Φορολογικό, το αφορολόγητο όριο, έστω και κουτσουρεμένο, οι αφορολόγητες ενισχύσεις και αποζημιώσεις αποτέλεσαν κατάκτηση του οργανωμένου αγροτικού κινήματος και των κινητοποιήσεων του 2016, που με χιλιάδες τρακτέρ σε όλη την Ελλάδα επί 40 συνεχή μερόνυχτα ανάγκασαν την κυβέρνηση να το ψηφίσει. Ταυτόχρονα οι αγρότες, όπως και άλλα λαϊκά στρώματα, φορολογούνται όχι με βάση το πραγματικό τους εισόδημα, αλλά με βάση τα πλασματικά τεκμήρια διαβίωσης και έτσι η συντριπτική πλειοψηφία υπερφορολογείται. Την ίδια στιγμή έχουν θεσπιστεί δεκάδες φοροελαφρύνσεις για εφοπλιστές και βιομηχάνους.
• Για το Ασφαλιστικό, η συντριπτική πλειοψηφία αγροτών και κτηνοτρόφων πληρώνει μεγαλύτερες εισφορές στον ΕΦΚΑ από ό,τι πλήρωνε στον ΟΓΑ. Ο ίδιος ο κ. Αραχωβίτης, σε συνάντησή του με την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, όσο ήταν υπουργός, έλεγε ότι με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στον ΕΦΚΑ «ανακουφίζουμε τους μεσαίους και μεγάλους αγρότες». Με τον απαράδεκτο νόμο Κατρούγκαλου ο αγρότης που βγαίνει σε σύνταξη παίρνει 49 ολόκληρα ευρώ για το 2019 και μόνο επειδή πλήρωνε για τουλάχιστον 20 χρόνια εισφορές στον ΟΓΑ, η σύνταξή του κυμαίνεται στη συντριπτική πλειοψηφία στα 320 ευρώ.
• Για το κόστος παραγωγής, ξέχασε πάλι να πει για τους εμποροβιομήχανους και τους μονοπωλιακούς ομίλους, οι οποίοι κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος των παραγωγών, αυξάνοντας «κατά το δοκούν» τις τιμές των αγροτικών μέσων και εφοδίων (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα, ζωοτροφές κλπ.). Κουβέντα και για τις ευθύνες του κράτους που πουλάει σε πανάκριβες τιμές αγροτικό πετρέλαιο, ρεύμα και νερό.
• Οσο για την προστασία από «φυσικές καταστροφές» και τον ΕΛΓΑ, ο πρώην υπουργός έκανε πως δεν είδε ότι ούτε η προηγούμενη κυβέρνηση, όπως όλες οι άλλες, προχώρησε σε μέτρα αντιχαλαζικής προστασίας και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, αφού αυτά θεωρούνται «μη επιλέξιμα» από την ΕΕ και τους επιχειρηματίες, ότι ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει κανονικά τους παραγωγούς, ο κανονισμός του δεν αναγνωρίζει και δεν αποζημιώνει το σύνολο των καταστροφών, δίνει μερικά ψίχουλα και μετά από πολύ μεγάλη καθυστέρηση, ενώ λειτουργεί μόνο από τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών, αφού οι κυβερνήσεις από το 2012 και μετά χρωστάνε πάνω από 35 εκατομμύρια ευρώ.

***

Πάνω σε αυτά έρχεται να χτίσει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι γνωστή, άλλωστε, η πολιτική που υλοποίησε η ΝΔ τα χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση, αλλά και η εχθρική στάση της όλα τα τελευταία χρόνια απέναντι στις κινητοποιήσεις των αγροτών, γεγονός που δείχνει πως θα κλιμακώσει την επίθεση ενάντια στη μικρομεσαία αγροτιά.
Με το «καλημέρα», άλλωστε, οι μικρομεσαίοι αγρότες είδαν για άλλη μια φορά την παραγωγή τους να καταστρέφεται μετά τις σφοδρές βροχοπτώσεις και το χαλάζι και την κυβέρνηση να μην εγγυάται αποζημιώσεις γρήγορα και στο 100%, ενώ ενδεικτικές είναι και οι προθέσεις της ΝΔ για τον ΕΛΓΑ, για τον οποίο ο Μ. Βορίδης προανήγγειλε αλλαγές, με κύρια τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην ασφάλιση της παραγωγής.
Ταυτόχρονα, εκατοντάδες παραγωγοί έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες από την «απογείωση» της φορολογίας στο τσίπουρο και την τσικουδιά, στη βάση των αντίστοιχων ευρωπαϊκών Οδηγιών, που απαιτεί το Δικαστήριο της ΕΕ, για τις οποίες η νέα κυβέρνηση καλλιεργεί στάση αναμονής.
Πίσω από κορόνες περί «διαπραγμάτευσης της νέας ΚΑΠ» κρύβεται η συμφωνία στη γενική στόχευση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, που δεν είναι άλλη από την επιτάχυνση της συγκέντρωσης της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής στα χέρια λίγων καπιταλιστών που επενδύουν στον αγροτοδιατροφικό τομέα, με συνέπεια το παραπέρα ξεκλήρισμα μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων. Η νέα ΚΑΠ 2020-2027, που στηρίζουν και η ΝΔ και τα άλλα κόμματα της ΕΕ, προβλέπει νέες περικοπές στις επιδοτήσεις - ενισχύσεις, νέους περιορισμούς στην παραγωγή κι άλλα μέτρα που θα πλήξουν ακόμα περισσότερο το αποδεκατισμένο εισόδημα των αγροτοκτηνοτρόφων. Οι όποιες διαφοροποιήσεις στα επιμέρους αφορούν τους όρους εκτόπισης της μικρής από τη μεγάλη καπιταλιστική παραγωγή. Προβάλλει την κατεύθυνση της ΚΑΠ για συγκέντρωση της παραγωγής μέσω μορφών συλλογικής ιδιοκτησίας ως τη μοναδική διέξοδο για την «επιβίωση» μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων, που στην πραγματικότητα μόνο σίγουρη δεν είναι, αφού συνεπάγεται τη βαθύτερη ένταξή τους στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό.
Οι βιοπαλαιστές αγρότες δεν πρέπει να κρατήσουν στάση αναμονής απέναντι στη νέα κυβέρνηση. Συσπειρωμένοι στους Αγροτικούς τους Συλλόγους και στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων πρέπει να είναι σε ετοιμότητα για να αποκρούσουν την πολιτική που στρέφεται ενάντιά τους.

Ανάγκη και όχι πολυτέλεια

Την ώρα που η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι πανηγυρίζουν για τα «ρεκόρ» στις αφίξεις τουριστών, στους τζίρους και τα κέρδη του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον Τουρισμό, οι εργαζόμενοι του κλάδου δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας και οι διακοπές γίνονται «όνειρο θερινής νυκτός» για την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων.
Μαζί με την ανεργία που παραμένει σε υψηλά επίπεδα, τους καθηλωμένους μισθούς, τη συνέχιση της φοροληστείας και βέβαια τις εργασιακές σχέσεις γαλέρας, ειδικά στον κλάδο, με μήνες δουλειάς χωρίς το παραμικρό ρεπό, προστίθενται μια σειρά από εμπόδια που μεγαλώνουν τη δυσκολία για μια λαϊκή οικογένεια να κάνει έστω και μια βδομάδα διακοπές.
Τα διαθέσιμα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Ο εγχώριος τουρισμός μειώθηκε συνολικά κατά 67% την περίοδο 2009- 2018, ενώ για φέτος προβλέπεται ότι από αυτούς που θα καταφέρουν να πάνε διακοπές το 66% θα πάει το πολύ για 7 μέρες κι αυτές σε κάποιο φιλικό ή συγγενικό σπίτι.
Μεγάλα εμπόδια θέτουν οι απλησίαστες τιμές των εισιτηρίων στα πλοία, την ίδια ώρα μάλιστα που οι εφοπλιστές απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις, συνταγματικά κατοχυρωμένη φοροασυλία, πληρώνουν ακόμα μικρότερο φόρο για το πετρέλαιο απ' ό,τι οι εργαζόμενοι στα σπίτια τους, διατηρούν πλοία που έχουν ηλικία πάνω από τα 40 έτη, βάζοντας σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα. Εμπόδιο είναι το απλησίαστο κόστος για να ταξιδέψει κάποιος οδικώς, με την τιμή της βενζίνης να έχει φτάσει στα ύψη για να κερδίζουν οι όμιλοι του πετρελαίου, τα αλλεπάλληλα διόδια που έχουν μπει παντού για τους «αναξιοπαθούντες» κατασκευαστικούς ομίλους που εκμεταλλεύονται τους οδικούς άξονες τους οποίους έχει πληρώσει ξανά και ξανά ο λαός. Και, βέβαια, οι τιμές στα ξενοδοχεία παραμένουν υψηλές και αναγκάζουν μια τετραμελή οικογένεια να δίνει ένα μηνιάτικο για λίγες μόνο μέρες διακοπών.
Για όσους δεν καταφέρουν να πάνε διακοπές και μοναδική διέξοδος είναι ένα μπάνιο σε κάποια παραλία δίπλα στα αστικά κέντρα, έχουν φροντίσει οι επιχειρηματικοί όμιλοι, με τις πλάτες των αστικών κυβερνήσεων και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών, που καταλαμβάνουν μια σειρά από «φιλέτα» του παραλιακού μετώπου, βάζοντας τον κόσμο να πληρώνει την είσοδο, το φαγητό, τις ομπρέλες, τα πάντα.
Στον καπιταλισμό, λοιπόν, και οι διακοπές, η αναψυχή αποτελούν εμπόρευμα. Πωλούνται και αγοράζονται και μπορούν να τα απολαμβάνουν κάθε χρόνο όλο και πιο λίγοι, με την πλειοψηφία του λαού είτε να αποκλείεται είτε να αναγκάζεται να χωρέσει τις διακοπές σε λίγες μέρες.
Επιβεβαιώνεται με αυτόν τον τρόπο ότι η ανάπτυξη για το κεφάλαιο όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά αντίθετα προϋποθέτει το χτύπημά τους, την ένταση της εκμετάλλευσης, το ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στις τεράστιες δυνατότητες για κάλυψη αυτών των αναγκών και στην πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους.
Επιβεβαιώνεται το πόσο επίκαιρο είναι τα εργατικά - λαϊκά στρώματα να περάσουν στην αντεπίθεση, διεκδικώντας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. Γιατί σήμερα δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν ευρέα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού για όλους, κρατικές υποδομές για την αναψυχή; Γιατί δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν φθηνές και δωρεάν συγκοινωνίες, ελεύθερα μεταφορικά δίκτυα, οργανωμένες παραλίες χωρίς εμπορευματική χρήση κλπ.; Βέβαια, όλα αυτά συγκρούονται με τη στρατηγική στήριξης του τουριστικού κεφαλαίου, με τη στρατηγική απελευθέρωσης των μεταφορών, την αξιοποίηση όλων των υποδομών με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων κ.ά.
Οι διακοπές και η αναψυχή αποτελούν δικαίωμα όλων των εργαζομένων και των οικογενειών τους, που συνολικά και ουσιαστικά μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο στο πλαίσιο μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης στο επίκεντρο της οποίας θα μπαίνουν οι ανάγκες του λαού και όχι η μεγιστοποίηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων. Σε αυτή την κοινωνία, με εξασφαλισμένο τον ελεύθερο χρόνο, ο τουρισμός θα είναι κοινωνικό δικαίωμα για όλους.