Μην ψάχνετε εδώ για χαμένους

Σφυροδρέπανος

Ήττα; Ποια ήττα; Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα.
Όχι, δεν είναι όπως στο Αστερίξ που οι βετεράνοι Γαλάτες πολεμιστές κάνουν πως δε θυμούνται την Αλεζία. Είναι πολιτικό το ζήτημα. Κατά κάποιον τρόπο -τηρουμένων των αναλογιών- όπως όταν έγραφε η Ζωρζ Σαρή τους “Νικητές” για τα Δεκεμβριανά, από τη δική μας σκοπιά.
Καταρχάς, το ίδιο έργο παίζουμε, αλλά από διαφορετικούς ρόλους. Λαϊκή αντιπολίτευση ήταν η ΛΑΣΥ πριν, αυτό θα είναι και τώρα, αλλά από άλλη θέση. Πρώτη θέση στην οργάνωση του κινήματος και των αγώνων του. Αυτό θα κάνει κι η δημοτική αρχή της Πάτρας, που πέτυχε την επανεκλογή της, αλλά δεν έχει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Δεν υπάρχουν σωτήρες άνωθεν να τους αναθέσουμε την ελπίδα μας να βρεθεί μια λύση, χωρίς εμάς.
Χαμένοι θα ήταν αν δεν αγωνίζονταν. Χαμένος αγώνας είναι αυτός που δε δίνεται. Κι αυτοί δεν άφησαν ούτε μια μάχη που δεν την έδωσαν, δεν μπήκαν μπροστά να την οργανώσουν. Οι αγώνες αυτοί άφησαν τη σπορά τους και δεν πρόκειται να σταματήσουν.
Είναι όμως κι αριθμητικό το ζήτημα.
Ναι, η Λαϊκή Συσπείρωση έχασε τέσσερις από τους πέντε κόκκινους δήμους σε σχέση με το 14′. Πρέπει να ρίξουμε όμως μια πιο προσεκτική ματιά στα συγκριτικά αποτελέσματα του πρώτου γύρου, προτού μιλήσουμε για ήττα, καταστροφή, κοκ. Εκεί φαίνεται εξάλλου η πραγματική απήχηση που είχε και καθορίζει πλέον τον αριθμό των δημοτικών συμβούλων.
Στην Πάτρα, η ΛΑΣΥ είχε εντυπωσιακή άνοδο κοντά στις 15 μονάδες -κι ακόμα πιο εντυπωσιακή επικράτηση στο δεύτερο γύρο.
Στο Χαϊδάρι ανέβηκε επτά μονάδες σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό του πρώτου γύρου, ενώ στο δεύτερο μείωσε τη διαφορά -αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό.
Στην Καισαριανή πέτυχε το μεγαλύτερο ποσοστό της τελευταίας 25ετίας και το μεγαλύτερο από όλες τις άλλες παρατάξεις.
Στην Ικαρία είχε ποσοστό πάνω από 30% κι αντίστοιχα υψηλό ήταν και το ποσοστό του κόμματος -σε αντίθεση με άλλους δήμους, όπου υπήρχε μεγαλύτερη απόκλιση.
Στην Πετρούπολη, η Λαϊκή Συσπείρωση ήταν πρώτη με διαφορά και θα έχει τους περισσότερους συμβούλους.
Στο δεύτερο γύρο, παλιοί και νέοι Πασόκοι διάλεξαν να χτίσουν την “προοδευτική συμμαχία” τους -εξάλλου δεν έχουν πολιτικές διαφορές στην ουσία. Ενώ σε κάποιους δήμους (πχ Ικαρία) χτίσανε την “αναπτυξιακή συμμαχία” ενάντια στην “κόκκινη οπισθοδρόμηση” -όλοι πλην Λακεδαιμονίων και εναντίον τους. Αναγκάζονται να αποκαλυφθούν -είναι κι αυτό μια μικρή νίκη.
Όποιος ψάχνει να βρει θλιμμένα πρόσωπα, κατεβασμένα μούτρα, γκρίνια και κατήφεια, συντροφικά μαχαιρώματα στον καταμερισμό των ευθυνών, παρακολουθεί λάθος κόμμα, δε βγάζει τέτοιες “ειδήσεις” και παραπολιτικά κουτσομπολιά. Ας δούνε τους χορούς και τα τραγούδια στην Πετρούπολη, τη λάμψη στο πρόσωπο, τα αποφασισμένα βλέμματα, κι ας μας πουν αν όλα αυτά παραπέμπουν σε ηττημένους.
Όχι. Είναι τα βλέμματα των νικητών, αυτών που δεν παραδόθηκαν, συνεχίζουν τη μάχη, δεν παραδέχτηκαν την ήττα. Γιατί πραγματικά ηττημένος είσαι όταν σε βάλουν οι αναποδιές από κάτω και σταμτατήσεις να αγωνίζεσαι.
Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα…

Τα ξαναλέμε σε μια τετραετία…

Διονύσης Μαλαπέτσας

Είναι σαφώς δελεαστικό και ελκυστικό ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει φοροληστείες, πλειστηριασμούς κατοικιών, διακοπές παροχής ρεύματος, λουκέτα μικροεπιχειρήσεων, μεγαλοεργολάβους και μίζες, διόδια, υπέρογκα δημοτικά τέλη, ΕΝΦΙΑ, ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας, πλημμύρες, πυρκαγιές, απολύσεις εργαζομένων στους ΟΤΑ, ιδιωτικοποιήσεις, παιδικούς σταθμούς με τροφεία και παιδιά που μένουν απ’ έξω, κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, υπερκοστολόγηση έργων και όλα τα συναφή. Είναι λογικό και επόμενο οποιοσδήποτε ψηφοφόρος, ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων και απόψεων να πειστεί από το δέλεαρ και να ψηφίσει τη μιζέρια. Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι αν πρόκειται για εξάρτηση από τη μιζέρια ή για έναν σουρεάλ μαζοχισμό.

Για το λόγο αυτό είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που οι συνδυασμοί της Λαϊκής Συσπείρωσης δεν κατάφεραν να επικρατήσουν ούτε καν στους 4 από τους 5 συνολικά δήμους που διοικούσαν την προηγούμενη θητεία. Και πώς να τα καταφέρουν άλλωστε όταν η πολιτική τους πρεσβεύει την πρόοδο, την κατάργηση των προαναφερθέντων αντιλαϊκών και απάνθρωπων τακτικών, την εξαφάνιση όλων των μεγαλοεργολάβων (στα τσακίδια) και των πολιτικών που τους υπηρετούν με το αζημίωτο φυσικά και παλεύει αδιάκοπα για δωρεάν υγεία, εκπαίδευση, πολιτισμό, αθλητισμό -για όλους-, αρνείται σθεναρά να προχωρήσει σε πλειστηριασμούς κατοικιών και μικροεπιχειρήσεων, επανασυνδέει το ρεύμα σε οφειλέτες που δεν τα βγάζουν πέρα, μειώνει τα δημοτικά τέλη ενώ ταυτοχρόνως κάνει έργα συνεχώς για τους δημότες, παλεύει στο πλευρό των εργαζομένων στους ΟΤΑ και ότι άλλο επιτάσσει η πρόοδος, η φιλολαϊκή πολιτική, η πραγματική αριστερά, ο Σοσιαλισμός-Κομμουνισμός.

Από τα παραπάνω είναι αυταπόδεικτο πως οι ψηφοφόροι της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι και θα συνεχίσουν να είναι εκείνη η λαϊκή μάζα που ψηφίζει για το συμφέρον της ατομικά και συλλογικά. Όμως είναι ανησυχητικό πως η συντριπτική πλειοψηφία του λαού πάσχει σε μεγάλο βαθμό από ένα σύνδρομο παρόμοιο με αυτό της Στοκχόλμης, δηλαδή ένα σύνδρομο που όπως το περιγράφει η ψυχιατρική είναι μια τραυματική συγκόλληση θύτη και θύματος. Ασχέτως αν οι ρίζες του προβλήματος είναι η αδιαφορία και ωχαδερφισμός, οι ευκαιριακές πολιτικές και ο οπορτουνισμός που τις καλλιεργεί -είτε δεξιόστροφος, είτε αριστερόστροφος-, οι αυταπάτες στις οποίες έχει εγκλωβιστεί και εθιστεί πλέον ο λαός, ή ακόμα και η παντελής έλλειψη πολιτικής παιδείας (ειλικρινά τώρα βαρέθηκα να ακούω πως οι ΣΥΡΙΖαίοι είναι κομμουνιστές και τα κλισέ του τύπου ‘‘την είδαμε και την αριστερά…’’), πάντως το πρόβλημα είναι υπαρκτό και ειλικρινά επείγει η αντιμετώπισή του, άμεσα, διότι κάθε δευτερόλεπτο που χάνεται μας οδηγεί πιο βαθιά στο βούρκο.

Ειδικότερα τώρα για τους δημότες και ψηφοφόρους των δήμων Ικαρίας, Καισαριανής, Πετρουπόλεως και Χαϊδαρίου, δε θα κατηγορήσω κανέναν ούτε για αχαριστία, ούτε για την απαράδεκτη ευπιστία στις σειρήνες των άλλων παρατάξεων και το βρώμικο παιχνίδι που έπαιξαν σε κάθε δήμο, με ανυπόστατες κατηγορίες, ψέματα, λάσπη κατά των Κομμουνιστών δημάρχων κ.ο.κ. Απλώς και μόνο μια ερώτηση θα τους θέσω. «Σοβαρά τώρα;» Είχατε στα χέρια σας τους δήμους σας και επιλέξατε να τους παραδώσετε στα χέρια συμφερόντων, εργολάβων, τροϊκανών, δοτών πολιτικών, επιχειρηματιών, μιζαδόρων και λοιπών λαμόγιων; Ειλικρινά δεν το κατανοώ και δεν πρόκειται να το κατανοήσω με οποιοδήποτε επιχείρημα. Ελπίζω μόνο να επιλέξατε σωστά και αυτό θα φανεί σε τέσσερα χρόνια. Οπότε τα λέμε πάλι σε μια τετραετία.

Αντιθέτως ο Πατραϊκός λαός, συνεχίζει την αγωνιστική πορεία του, με μία συντριπτική νίκη και επανεκλογή του Κομμουνιστή δημάρχου Κώστα Πελετίδη και όλα αυτά στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και σε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Μεσογείου και βέβαια απέναντι σε τεράστια συμφέροντα, σε μεγάλες επιχειρήσεις, σε εργολάβους και σε βιομηχανίες, οι οποίες τα έχουν βρει σκούρα με τον Κομμουνιστή Πελετίδη, ο οποίος τσακίζει τα συμφέροντά τους και τάσσεται με το συμφέρον του Πατραϊκού Λαού. Συγχαρητήρια θερμά στο δήμαρχο Πάτρας Σύντροφο Κώστα Πελετίδη και καλή δύναμη!

Τέλος, επειδή είμαστε πλέον και επίσημα μπροστά σε μια νέα προεκλογική μάχη αυτή τη φορά για τις βουλευτικές εκλογές, μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μία στιγμή! Σηκώνουμε και πάλι ψηλά τις Κόκκινες Σημαίες με τα Σφυροδρέπανα, σφίγγουμε τις γροθιές, πεισμώνουμε, μαζεύουμε τις δυνάμεις μας και ριχνόμαστε ολόψυχα από αύριο κιόλας στη μάχη, πόρτα την πόρτα, άνθρωπο τον άνθρωπο, εργοστάσιο το εργοστάσιο, μαγαζί το μαγαζί, γραφείο το γραφείο. Ταρακουνήστε τους διπλανούς σας, σκουντήστε τους, ο λαός είναι σε λήθαργο, κοιμάται. Ξυπνήστε τον! Προχωράμε! Θα νικήσουμε! Ισχυρό ΚΚΕ Παντού!

Υ.Γ. Επειδή πολλοί κακοθελητές θα βρεθούν, ξεκαθαρίζω πως γράφω προσωπικά, εκπροσωπώ εμένα και όχι το ΚΚΕ και τη Λαϊκή Συσπείρωση. Όσα έχει να πει το ΚΚΕ θα τα ακούσετε από το Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής σ/φο Δημήτρη Κουτσούμπα.

Οι κάλπικες ελπίδες χάνονται στις κάλπες

Ορισμένες σκέψεις για το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών και για αυτές που έρχονται

Με λίγο σημειολογία θα ξεκινήσουμε την κατάθεση ορισμένων σκέψεων για το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών, επιλέγοντας δύο εικόνες:

Εικόνα πρώτη: Η δήλωση για την πρωτιά στις ευρωεκλογές – με διαφορά – της Νέας Δημοκρατίας, από τον πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά.

Εικόνα δεύτερη: Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, και η ανακοίνωση πρόωρων εκλογών σε ένα έντονο κόκκινο φόντο με ένα μικρό σήμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρώτη εικόνα συμβολίζει ένα «(ξανά)ερχόμαστε» από ένα πολιτικό πρόσωπο που συνδυάστηκε με την πιο (ακρο)δεξιά έκφραση της Νέας Δημοκρατίας, των τελευταίων πολλών χρόνων, ένα πολιτικό πρόσωπο που άσκησε νεοφιλελεύθερη πολιτική και παρεμβαίνει- μέχρι σήμερα – ως «θεωρητικός» αρχηγός της ΝΔ.

Η δεύτερη εικόνα συμβολίζει ένα «να σας θυμίσω πως είμαι και αριστερός» από ένα πολιτικό πρόσωπο που κατάφερε να πουλήσει κάθε είδους ελπίδα – σε όσους τον πίστεψαν – και άσκησε μια από τις πιο νεοφιλελεύθερες και αμερικανόδουλες πολιτικές στο όνομα της «Αριστεράς», εφαρμόζοντας τα δύο μνημόνια που βρήκε και το τρίτο που έφερε ο ίδιος και λαμβάνοντας συγχαρητήρια γιατί η κυβέρνηση του έγινε «γεωπολιτικός μεντεσές των ΗΠΑ».

Και οι δύο, σαν «φαντάσματα» από το πρόσφατο παρελθόν, εμφανίστηκαν χθες με διαφορετικό προσωπείο: Ο ένας σαν «Έλληνας πατριωτάκος» και ο άλλος σαν «προοδευτικός αριστερούλης».

Γιατί επιλέγουμε την εικόνα του κυρίου Αντώνη Σαμαρά από τη ΝΔ – και όχι του προέδρου της, Κυριάκου Μητσοτάκη και βασικού υπουργού της κυβέρνησης Σαμαρά– μπορούμε να σας το εξηγήσουμε με δύο κουβέντες:

Διότι ο Σαμαράς συμβολίζει καλύτερα αυτό «(ξανα)ερχόμαστε» και «απεικονίζει» πληρέστερα αυτό που υποτίθεται πως ήρθε να γκρεμίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, συνδυάζοντας παράλληλα και όλη την Ελλάδας της μετεμφυλιακής (ακρο)δεξιάς. Εκείνης της (ακρο)δεξιάς που έκανε τον ΣΥΡΙΖΑ, σε επίπεδο εντυπώσεων, να φαίνεται «πιο προοδευτικός».

Μην γελιόμαστε, ένα κομμάτι ψηφοφόρων, παρόλο που αντιλαμβάνεται τη δεξιά πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ (μνημόνια, αμερικανοΝΑΤΟφροσύνη, ξεπουλήματα, περικοπές) συνεχίζει να μουρμουράει: «Εάν είναι να έρθουν οι Σαμαράδες, οι Βορίδηδες και οι Γεωργιάδηδες, καλύτερα η κοροϊδία του Τσίπρα»…


Σε αυτή τη «μουρμούρα» ελπίζει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ για να καλύψει ένα μέρος της διαφοράς. Μαζί με μια προσπάθεια νέας παροχολογίας και με τονισμένο το «να σας θυμίσουμε πως είμαστε και αριστεροί και αυτοί είναι δεξιοί» θα πορευτεί μέχρι τις εκλογές.

Δεν γνωρίζουμε πόσο «τσιμπάει» πια ο κόσμος στο «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» στην ΠΑΣΟΚική εκδοχή του κι εάν αυτό θα «πιάσει». Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, θα επιδιώξει να το ρίξει στο τραπέζι, για να απαντήσουν οι της Νέας Δημοκρατίας: «Ποτέ ξανά Αριστερά» (το έχουν ήδη εισάγει ως σύνθημα με «τσεκουράτο» τρόπο οι Βορίδηδες).

Οι σημερινοί αυτοχαρακτηριζόμενοι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ (του «αγγελικού» Τραμπ και του μνημονίου) δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά.

Αν κάποτε αυτοχαρακτηριζόταν από «ανανεωτική Αριστερά» έως «ριζοσπαστική Αριστερά» και το μόνο που κατάφερναν είναι να αποτελούν εκείνο που ονομάζεται… κλασικός οπορτουνισμός, αυτό έχει αλλάξει. 

Μετά από σχεδόν 4,5 χρόνια διακυβέρνησης, με συνέχιση της ίδιας πολιτικής των προηγούμενων στους βασικούς τομείς, το μόνο που τους έχει μείνει είναι το παιχνιδάκι της έκφρασης της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς. Έλα ντε, όμως, που ακόμα κι αυτή η λεγόμενη σοσιαλδημοκρατία και κεντροαριστερά (τύπου ΠΑΣΟΚ) ταυτίζεται σε στρατηγικό επίπεδο με τις νεοφιλελεύθερες παραδόσεις και τις πιο αντιδραστικές πολιτικές.

Όποιος επιλέξει να μην παραμυθιαστεί στη συνθηματολογία, στο «κόκκινο φόντο» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, και στις «γαλάζιες ελπίδες» του προέδρου της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη, αντιλαμβάνεται πως στις εκλογές που έρχονται ο νέος διπολισμός θέτει ξανά το ίδιο δίλημμα:

-Ποιος είναι «καλύτερος» διαχειριστής της «μεταμνημονιακής» μνημονιακής Ελλάδας.

Αυτό, προφανώς, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ. Πρόκειται για δύο κόμματα με διαφορετική ιστορική και πολιτική πορεία αλλά έχουν κάτι κοινό:

Έχουν τους ίδιους «προστάτες» και τα ίδια «αφεντικά» και αυτά δεν είναι άλλα από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το διαβόητο «κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι», αποδείχθηκε – και μετά τις αυταπάτες που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να «αλλάξει» – για μια ακόμα φορά τι είναι:

Ο καλύτερος εκπρόσωπος και ρυθμιστής εκείνων που κατέχουν την εξουσία, ένας οργανισμός που διασφαλίζει την κερδοφορία τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ένωση οικονομικών συμφερόντων (και αντικρουόμενων) που θέλει τους «πολλούς», εκείνους που θυμήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για προεκλογικούς λόγους, υπηρέτες και φυλακισμένους στα «σύνορα» μιας ζωής που κατρακυλάει από τη φτώχεια στην εξαθλίωση.

Πρόκειται για μια ένωση οικονομικών συμφερόντων που δεν διστάζει, αν αυτό βολεύει την «αγορά» να στηρίξει, να συνομιλήσει, να εκφραστεί και μέσα από «καθαρές» ακροδεξιές και φασιστικές πολιτικές δυνάμεις. Η αύξηση των δυνάμεων των Λεπέν, των Σαλβίνι και των Όρμπαν δεν δείχνει να προβληματίζει – επί της ουσίας – τους γραφειοκράτες της «αγίας» Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιμετωπίζεται, δε, σαν μια άνοδος του «λαϊκισμού» και των «άκρων». Κι εδώ έρχεται και «δένει» η άθλια θεωρία των δύο άκρων που ο «προοδευτικός» Τσίπρας πρόσφατα επικύρωσε αποδεχόμενος τον όρο «σιδηρούν παραπέτασμα».

Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να «οραματίζεται» 7ημερη εργασία και ασφαλιστικό Πινοσέτ και ο Αλέξης Τσίπρας να εφαρμόζει σαν καλός ΗΠΑλληλος κάθε βάρβαρη νεοφιλελεύθερη «μεταρρύθμιση», παρουσιάζοντας την με «προοδευτικό» πρόσημο, αλαζονεία και μαυρογιαλουρισμό, αλλά υπάρχει κι ένα κριτήριο που χρειάζεται κάποτε να ενεργοποιηθεί:
Η εμπειρία της ίδιας μας της ζωής, της ζωής που παραδίδουμε στα χέρια «μπλε», «ροζ» και «πράσινων» μεταφορέων ψέματος, ελπίδας και φόβου πως οι «απέναντι» είναι χειρότεροι. Και η λύση σίγουρα δεν είναι να απευθυνθούμε σε ακροδεξιούς εμπόρους «χειρόγραφων επιστολών του Ιησού» σαν μια πιο «ήπια» μορφή χρυσαυγιτισμού…

Αυτά ως πρώτες σκέψεις για τις πρόσφατες εκλογές και τις κάλπες που έρχονται, με μια τελευταία σημείωση:

Σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο χρειάζεται άμεσα να αλλάξει η ερμηνεία της λέξης «συμφέρον», διότι δεν έχουμε όλοι κοινά συμφέροντα κι ούτε η λύση του προβλήματος είναι στη φράση «ο καθένας το συμφέρον του» κι όποιος αντέξει μέσα στην ζούγκλα.

Διαφορετικά οι κάλπικες ελπίδες θα παραμείνουν η σταθερή δύναμη των εκλογών. Και θα χάνονται στις κάλπες.

Πηγή: Ημεροδρόμος

“Όργια νοθείας από τους ινστρούχτορες του ΚΚΕ εις βάρος της ΧΑ” – Θρασύδειλες απειλές του Μιχαλολιάκου εν όψει των εκλογών

03-06-2019

Ο Φύρερ των νεοναζί καταγγέλλει όργια νοθείας από τους κομμουνιστάς και από το λαό που είναι “άτιμη φάρα”, ενώ αφήνει θρασύδειλες απειλές για τις εκλογές του Ιούλη.

Κατιούσα
 

Εν προκειμένω, θα μπορούσε να ισχύει “το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη”. Μόνο που αυτοί ως ψεκασμένοι φασίστες είχαν πάντα μια τάση να αγαπούν τις ανόητες θεωρίες συνωμοσίας.

Το ακροδεξιό τους αφήγημα ξεκινά με τα ποιοτικά στοιχεία του exit-poll των ιδιωτικών καναλιών που τους έδινε αυξημένα ποσοστά στους νέους και τους άνεργους. Φως φανάρι λοιπόν πως κάποια νοθεία έγινε στην κάλπη και δεν έφτασαν ούτε το 5%, γιατί τα exit poll είναι πιο αξιόπιστα -σιγά μην πιστέψουν τις κάλπες που τις μαγειρεύουν. Εκτός κι αν κάποιοι ψηφοφόροι της ΝΔ είπαν ψέματα στους δημοσκόπους πως ψήφισαν το δικό τους κόμμα -χρυσαυγίτικο χιούμορ, ακόμα κρατάμε τις κοιλιές μας.


Πού καταλήγει λοιπόν από όλα αυτά ο Φυρερίσκος; Στην αλλεργία του για τους κομμουνιστές, που είναι και το βασικό που τον ενδιαφέρει. Όλα τα άλλα είναι απλώς πρόλογος και θα μπορούσαν να λείπουν. Ναι αλλά πώς δένουν με τα υπόλοιπα;

Το αήττητο συμπέρασμα του Μιχαλολιάκου είναι η νοθεία εις βάρος της χρυσής αυγής. Πώς το ξέρει όμως; Γιατί τα εκλογικά κέντρα ήταν γεμάτα με κομμουνιστές αντιπροσώπους, τους “ινστρούχτορες του ΚΚΕ” όπως τους λέει, οι οποίοι έκαναν όργια με τα ψηφοδέλτια. Δε μας λέει τι όργια, αλλά μπορούμε να αφήσουμε τη φαντασία μας να οργιάσει: επιθέσεις, ένοπλοι εκβιασμοί, τραμπουκισμοί, τρομοκρατία, όλα αυτά από τα οποία υπέφερε διαχρονικά ο αγνός δεξιός ψηφοφόρος στη χώρα μας.

Στο τέλος αφήνει και τη θρασύδειλη απειλή: αυτό θα το αντιμετωπίσουμε στις προσεχείς εκλογές. Δε μας φανερώνει με ποιον τρόπο θα γίνει αυτό, όλοι ξέρουν όμως τις ανοιχτές, δημοκρατικές, συλλογικές διαδικασίες με τις οποίες λειτουργούν οι φασίστες, που είναι αναγκασμένοι να κάνουν στενή αυτοάμυνα, απέναντι στις κουμμουνιστικές προκλήσεις. Και αφήνουν την απειλή να αιωρείται στον αέρα για τις 7 Ιουλίου.

Πέρα από την αυταπόδεικτη νοθεία πάντως, φταίει κι ο ίδιος ο λαός, σύμφωνα με τον επικεφαλής της νεοναζιστικής συμμορίας. Ο λαός είναι άτιμη φάρα, όπως αποφαίνεται άλλωστε, σε αντίθεση με τη δική του που φωνάζει για “αίμα και τιμή”.

Αν δεν ήταν θανάσιμος κίνδυνος για το λαό η νεοναζιστική συμμορία, θα ήταν μια κλίκα με γραφικούς τζάμπα-μάγκες. Παίρνουν μπόι όμως όσο τους αφήνουμε να αλωνίζουν. Ο λαός πρέπει να τους τσακίσει στην κάλπη και στο δρόμο, να τους πετάξει εκτός βουλής και να ενισχύσει τους κομμουνιστές, τη μόνη δύναμη που τους κάνει να αφρίζουν από το κακό τους και να τα χάνουν.

Με πληροφορίες από το Jailgoldendawn, τη σελίδα της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της ΧΑ.

Πας καλά; Πλήρωνα 400 ευρώ τροφεία κι αυτοί έκαναν τζάμπα σταθμούς. Τι με νοιάζει αν ο δικός σου είναι καλός οικογενειάρχης;

Μπάμπης Καββαδίας

Κάνω εκλογές απ’το 2002. Το πράμα που είδα δυο Κυριακές στα Ζαρουχλέικα Πατρών, δεν το ‘χω ματαδεί. Ανάμεσα σε καταθλιπτικά “πρότζεκτς”, ανάμεσα σε φτωχομάγαζα και αποθήκες, μια ανάσα απ’ το λιμάνι, δυο ανάσες απ’ την ΒΙΠΕ, μιλάμε για ένα εκλογικό τμήμα στην καρδιά της πατρινής εργατικής τάξης. Ένας κατάλογος γεμάτος εσωτερικούς (Κεφαλλονίτες, απ’ τα χωριά του Βοϊδιά κλπ) κι εξωτερικούς (Αλβανία) μετανάστες, που βρέθηκαν τις περασμένες δεκαετίες στην Πάτρα και στέριωσαν εργάτες και κάνανε οικογένειες. Ούτε “αριστοκρατία”, ούτε τσιφλικαδόσογα.

Πρώτη φορά είδα τόσο πολλούς ανθρώπους να έρχονται να ψηφίζουν με χαμόγελο, πειθαρχημένοι, αξιοπρεπείς, αποφασιστικοί, χωρίς ίχνος δισταγμού. Όσα προβλήματα δημιουργήθηκαν, δημιουργήθηκαν απ’ τον κόσμο που κινητοποίησαν οι κομματάρχες του ΠΑΣΟΚ/ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και “ανεξάρτητοι”: αυτοί που είχαν έρθει να ψηφίσουν τον τάδε ή τον δείνα γνωστό από υποχρέωση, το τάδε κόμμα από παράδοση. Φωνακλάδες και τραμπούκοι, μη χαθεί για το μαγαζάκι τους ένα κουκί που κανείς τους δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για να το κερδίσει. Άβουλοι άνθρωποι, που εξάντλησαν την ενέργειά τους στην αίτηση ενός ρουσφετιού, παραδομένοι σε μια απροσδιόριστη μοίρα, που τους οδηγάει σε εκτρωματικές επιλογές. “Τι θέλετε να ψηφίσετε;” “ΣΥΡΙΖΑ” “Εδώ είναι οι δημοτικές, τι σας έχουν δώσει για Δήμο;” “Αλεξόπουλο. Τον Κατσιφάρα εδώ θα τον ψηφίσω;”

Πρώτη φορά είδα στους διαπληκτισμούς ανάμεσα στους αντιπροσώπους των παρατάξεων να παρεμβαίνουν οι ίδιοι οι πολίτες, υπερασπιζόμενοι τον Δήμαρχό τους. Είδα να βγαίνουν απ’ την κάλπη ψήφοι δουλεμένες μία μία. Ψήφοι που δεν αντανακλούσαν συνδιαλλαγές και συμφέροντα, αλλά ψήφοι που εξέφραζαν εκτίμηση, ευγνωμοσύνη. Όχι μόνο απέναντι στο Δήμαρχο, αλλά και απέναντι σε όλους τους ανθρώπους που κινητοποιούνται καθημερινά κάτω από τον Πελετίδη για να καταγράφουν τα προβλήματα του Πατρινού Λαού και να παλεύουν για τη λύση τους. Απ’ τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, τα λαϊκά φροντιστήρια για τα παιδιά των εργατών, στα ξεχορταριάσματα, στους δρόμους και στο Νότιο Πάρκο, που καλοκαίρι, όταν βουτάει ο ήλιος στον Πατραϊκό παίζει να είναι το ομορφότερο σημείο στον πλανήτη.

“Ρε πας καλά; Πλήρωνα 400 ευρώ για τα σχολεία των παιδιών μου, κι ήρθε αυτός ο άνθρωπος κι έκανε τους σταθμούς τζάμπα! Τι με νοιάζει αν ο δικός σου είναι καλός οικογενειάρχης;”

Το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ απέναντι σε όλους

Από iraklis3 

«Γραμμή» για την υπερψήφιση του Χρ. Βοσκόπουλου στο δήμο της Καισαριανής έριξε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποκάλυψε με ένα tweet o υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Ν. Παππάς, την Παρασκευή 31 Μάη. Ο Παππάς έκανε την εξής ανάρτηση: «Οφείλω να πω πως ο υποψήφιος δήμαρχος Καισαριανής, Χρήστος Βοσκόπουλος, στην ομιλία του αναγνώρισε τις προσπάθειες που έγιναν, για να περάσει επιτέλους το Σκοπευτήριο στο λαό της πόλης. Θετική στάση και παρουσία». Δηλαδή, τι κάνει «νιάου νιάου» στα κεραμίδια! Επιβεβαιώνεται ότι στην Καισαριανή και παντού, το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» βρέθηκε απέναντι σε όλους. Κι αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στη μάχη που δόθηκε για την επανεκλογή αγωνιστικής δημοτικής αρχής, και εκεί που έληξε με επιτυχία, αλλά και εκεί που οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» θα συνεχίσουν να παλεύουν για τα λαϊκά συμφέροντα από τη θέση της αντιπολίτευσης. Η συσπείρωση που πέτυχε το ΚΚΕ σε αυτούς τους δήμους, οι χιλιάδες ψήφοι που πήρε απέναντι σε «θεούς και δαίμονες», είναι το καλύτερο εφαλτήριο για να δοθεί με επιτυχία η μάχη των εθνικών εκλογών, για πιο ισχυρό ΚΚΕ!

Η ψήφος προς το ΚΚΕ...

… και οι δήμοι που έχασαν οι υποψήφιοι που στήριξε το ΚΚΕ

Σαν απλός άνθρωπος, φίλος του ΚΚΕ, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε όσους ψήφισαν τους υποψηφίους που στήριζε το ΚΚΕ, στον 2ο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, χωρίς να είναι ψηφοφόροι του. Όσο εύκολο είναι να ψηφίσει κάποιος αστικά, μικροαστικά και «αριστερά» κόμματα, άλλα από τα δικά του, τόσο δύσκολο είναι το άλμα και το πέρασμα σε στήριξη του ΚΚΕ!

Σε αυτές τις εκλογές στους δήμους που πέρασαν οι υποψήφιοι του ΚΚΕ στον 2ο γύρο, ήρθαν σε ευθεία αναμέτρηση όλα τα κόμματα αλλά μόνο δύο ταξικές, πολιτικές γραμμές: Της αστικής τάξης και της εργατικής τάξης.

Χάσαμε τους δήμους πλην της Πάτρας. Ποιος νίκησε; Αυτοί που πάντα κυβερνούν, για λογαριασμό της αστικής τάξης και του κεφαλαίου, και σέρνουν τη χώρα και το λαό σε ατελείωτα δεσμά και βάρη. Αυτοί που καταλογίζουν στον λαό την ευθύνη για την κρίση και για την αγριότητα του καπιταλισμού και του επιβάλλουν την ποινή της υποταγής και της αποπληρωμής! Ένα ατελείωτο μνημόνιο η ζωή του λαού! Γι αυτό αξίζουν τα συγχαρητήρια σε όσους έκαναν το βήμα.

Το ΚΚΕ δεν είδα να τάζει σε κανέναν τίποτα. Το μόνο που τάζει είναι αγώνας, μάχη και πάλη για τα λαϊκά συμφέροντα. Όσοι ψήφισαν τους υποψηφίους του, αυτό ψήφισαν! Κανένα αστικό, μικροαστικό, «αριστερό» κόμμα δεν μπορεί να έχει απαιτήσεις ανταλλάγματος από το ΚΚΕ, ισχυριζόμενο ότι «οι δικοί του ψηφοφόροι ψήφισαν ΚΚΕ με προτροπή τους». Καμία συναλλαγή ή οποιοδήποτε αντάλλαγμα να μη περιμένουν. Όσοι ψήφισαν ΚΚΕ, ψήφισαν αγώνα και όχι συναλλαγή.

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Ας πανηγυρίσουν τώρα οι συριζαίοι για τις ελάχιστες «νίκες» τους, οι δεξιοί για τους θριάμβους τους, οι ακροδεξιοί για την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Η «επόμενη μέρα» θα είναι μια ακόμη πιο άγρια σύγκρουση των δύο ταξικών πολιτικών. Με ακόμη πιο σκληρά μέτρα από την κυρίαρχη τάξη σε βάρος του λαού. Με άγνωστο το μέλλον του κόσμου, όταν ανέρχεται το φασιστικό φαινόμενο και η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού, παγκοσμίως.

Ναι, τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Όσοι δηλώνουν «φίλοι του ΚΚΕ» αλλά τρίβουν τα χέρια τους γιατί τα αποτελέσματα «δικαιώνουν» τη θέση τους για τη «λάθος γραμμή του ΚΚΕ», γρήγορα θα αντιληφθούν ότι παίζουν τον χειρότερο ρόλο της ζωής τους. Δεν είναι καιρός για τέτοια. Όλοι μας έχουμε μέσα μας μια αντίληψη για την πολιτική και πρακτική του ΚΚΕ. Όμως το ΚΚΕ δεν μπορεί να έχει χιλιάδες γραμμές αλλά μόνο μία, αυτή που στηρίζουμε, αυτή που βγαίνει μέσα από τις δικές του δημοκρατικές διαδικασίες. Τα άλλα περισσεύουν σε τέτοιες στιγμές.

Μπροστά μας έχουμε τις βουλευτικές εκλογές. Αυτό που κυριαρχεί είναι να ανακάμψει και να δυναμώσει η εκλογική δύναμη του ΚΚΕ, σαν μικρό δείγμα ότι κάτι αντιστρέφεται και στους ταξικούς συσχετισμούς δυνάμεων. Είναι κρίσιμο σημείο.

Αντί δικής μου πρόσκλησης βάζω την πρόσκληση του ΚΚΕ δια στόματος του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα, λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του 2ου γύρου:

«Μπροστά μας έχουμε τις βουλευτικές εκλογές… Τώρα κρίνεται κυρίως πόσο ισχυρός θα είναι ο ελληνικός λαός, το λαϊκό κίνημα την επόμενη μέρα, για να οργανώσει την αντεπίθεσή του. Και αυτό σήμερα μπορεί να το δώσει μόνο ένα πολύ ισχυρό ΚΚΕ. 

ΓΙ ΑΥΤΟ, Η ΨΗΦΟΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ, ΤΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΟΧΘΟΥ, δεν πρέπει αυτή τη φορά να σκορπιστεί δεξιά ή αριστερά, σε κόμματα που κυβέρνησαν, σε πρόσωπα που διετέλεσαν υπουργοί, που μας μάτωσαν όλα αυτά τα χρόνια με την πολιτική τους, σε αναχώματα και επιλογές που με άλλα συνθήματα υπηρετούν όμως την ίδια πολιτική, αλλά ούτε και σε ακόμα πιο αντιδραστικές, φασιστικές λύσεις τύπου Χρυσής Αυγής ή Ελληνικής Λύσης. 

Τα δύσκολα δεν πέρασαν. Όλες οι αιτίες των αδιεξόδων είναι παρούσες και τα προβλήματα είναι εδώ.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ».

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 

Κι αν ιδιωτικοποιούσαμε τις εκλογές;

03-06-2019

Κατιούσα

Όσοι ψήφισαν την περασμένη Κυριακή, το είδαν μόνοι τους και δε χρειαζόταν τα κλισέ ρεπορτάζ για τη διαδικασία που κυλά χωρίς απρόοπτα να τους ενημερώσουν.
Κι αν κάποιος έκανε τον αυτόπτη μάρτυρα, σε ρόλο Χαράλαμπου Τραμπάκουλα, μπροστά στην κάμερα, θα είχε πολλά και… διαμετρικά αντίθετα να διηγηθεί. Όπου οι δικαστικοί αντιπρόσωποι ήταν τυπολάτρες, σχηματίζονταν ουρές, λες και μοίραζαν συσσίτιο. Και όπου κινούνταν ευέλικτα, γιατί τους έλειπαν μέλη από την εφορευτική, σου έλεγαν να πάρεις μπροστά σε όλους το ψηφοδέλτιο που ήθελες και μερικά ακόμα για ξεκάρφωμα, και να το ρίξεις χωρίς μεγάλη χρονοτριβή.
Κι όταν με το καλό έκλεισαν οι κάλπες, περιμέναμε ως τις δέκα παρά τέταρτο για την πρώτη εκτίμηση του αποτελέσματος από το Υπουργείο Εσωτερικών, λες και έκαναν συμπαράσταση στο δράμα του Τσίπρα που βγήκε μες στα μαύρα μεσάνυχτα.
Τις επόμενες ημέρες, η ενσωμάτωση προχωρούσε τόσο αργά που χρειάστηκε να πάμε τέσσερις μέρες μετά, για να φτάσουμε στο 100%, όταν σε άλλες χώρες είχαν τελειώσει από τη Δευτέρα. Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν. Κι η καταμέτρηση των σταυρών συνεχίζεται ακόμα. Θα παν αύριο-μεθαύριο για ορκωμοσία οι Ευρωβουλευτές και δε θα γνωρίζουν ακόμα τη σειρά στη λίστα και αν έχουν εκλεγεί σίγουρα.
Μα τέλος πάντων τι γίνεται;
Αν κρίναμε από άλλες αντίξοες περιπτώσεις, θα λέγαμε πως απαξιώνουν επίτηδες τη διαδικασία, για να την αποκρατικοποιήσουν και να την μοσχοπουλήσουν. Έλα όμως που αυτό έχει γίνει ήδη ως ένα βαθμό. Δεν την λες και δημόσια υπηρεσία τη Singular Logic…
Σε μια ανάρτησή του, ο οικονομολόγος Δ. Καζάκης (που ανδρώθηκε πολιτικά στο ΚΚΕ κάποτε, πριν συναντήσει τις πλατείες και βγάλει από μέσα του το Φυρερίσκο) βγάζει κάποια συμπεράσματα τραβηγμένα από τα μαλλιά, γιατί πάντα πρέπει να υπάρχουν θεωρίες συνωμοσίας και επαφή με το ψεκασμένο κοινό, θέτει πάντως έναν προβληματισμό για το μονοπώλιο καταγραφής και παρουσίασης των αποτελεσμάτων από μια ιδιωτική εταιρία.
Πάλι καλά που σήμερα η αποχή κι οι λιγότερες κάλπες δεν εξέθεσαν τον κρατικό μηχανισμό με το ιδιωτικό μάνατζμεντ, που αποδεικνύεται επιλεκτικά (αν)ικανός κι (αν)αποτελεσματικός, πχ στο κομμάτι της καταστολής.

Εντείνονται οι διεργασίες στα αστικά κόμματα

Αποχώρησε ο Ευ. Βενιζέλος από το ΚΙΝΑΛ

Eurokinissi

Εντείνονται οι διεργασίες στο χώρο της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, και του αστικού πολιτικού σκηνικού ευρύτερα, στο πλαίσιο της αναδιάταξης δυνάμεων προς διαμόρφωση σταθερών πλειοψηφιών διαχείρισης.
Το Σάββατο το μεσημέρι η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ανακοίνωσε ότι στις επικείμενες εθνικές εκλογές, με απόφαση Γεννηματά, επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας τίθεται ο Γ. Καμίνης.
Λίγα λεπτά αργότερα ο Ευ. Βενιζέλος απέστειλε γραπτή δήλωση αναφέροντας: «Η κυρία Φώφη Γεννηματά ζήτησε να συναντηθούμε σήμερα (σ.σ. Σάββατο). Στη συνάντησή μας μου είπε πως θεωρεί ότι έχουμε διαφορές ως προς τη γραμμή του ΚΙΝΑΛ, ότι είχε υποθέσει πως επιθυμώ να διαδραματίζω έναν ευρύτερο ρόλο και ότι σε κάθε περίπτωση έχει δεσμευθεί να τοποθετήσει στη θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΚΙΝΑΛ άλλο πρόσωπο. Μου είπε επίσης ότι δεν θα ήθελε να φανεί ότι δεν στηρίζω εκλογικά το ΚΙΝΑΛ και ως εκ τούτου η τελευταία θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας θα μπορούσε να καλυφθεί από εμένα».
Πρόσθεσε: «Ευχαρίστησα την κυρία Γεννηματά γιατί αντιλαμβάνεται το ρόλο μου ως ευρύτερο, αυτό όμως αντιφάσκει με την πρότασή της για τη συμμετοχή μου στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας. Εξέφρασα τη βεβαιότητά μου ότι αντιλαμβάνεται πλήρως τις πολιτικές συνέπειες της επιλογής της. Δεν της ευχήθηκα καλή επιτυχία σε ένα σχέδιο που καθιστά το ΚΙΝΑΛ ουρά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά την ευχαρίστησα γιατί θα έχω πλέον τη δυνατότητα, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις, να υπερασπιστώ δυναμικά τις θέσεις μου για το μέλλον της πατρίδας».
Η Φ. Γεννηματά απάντησε χτες, υπερασπιζόμενη την επιλογή Καμίνη - αντί Βενιζέλου - για τη θέση του επικεφαλής στο επικρατείας, λέγοντας ότι «σηματοδοτεί τη διεύρυνση του χώρου, ανοίγουμε μια τεράστια πόρτα για όλους τους προοδευτικούς πολίτες που εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να συνταχθούν με το ΚΙΝΑΛ (...) Λυπάμαι για την απόφαση του Β. Βενιζέλου, του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, να εγκαταλείψει την κοινή μας προσπάθεια σε αυτή την κρίσιμη αναμέτρηση για το κίνημα και τη χώρα, ενώ θα μπορούσε να προσφέρει από οποιαδήποτε θέση σημαντικά. Οι απόντες σε αυτή την κρίσιμη μάχη διευκολύνουν απλά τον ΣΥΡΙΖΑ». Πρόσθεσε ότι του ζήτησε να είναι υποψήφιος σε οποιαδήποτε περιφέρεια ήθελε, με σταυρό.

Αντιδράσεις στελεχών

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, με ενδιαφέρον αναμένονται αύριο, Τρίτη, η συζήτηση στην κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδος και του Εκτελεστικού Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝΑΛ, όπως και την επόμενη Κυριακή η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ (για να εγκρίνει τα ψηφοδέλτια ενόψει των εκλογών της 7/7), όπου αναμένεται να τοποθετηθούν για το θέμα τα κορυφαία στελέχη.
Πηγές θέλουν τον Κ. Σημίτη «κεραυνοβολημένο» και «θυμωμένο» με την Γεννηματά. Ο Ν. Ανδρουλάκης, ευρωβουλευτής του ΚΙΝΑΛ (που τις προηγούμενες μέρες είχε μιλήσει για χαμηλά ποσοστά του κόμματος στις ευρωεκλογές), μιλώντας στο ΑΠΕ, χαρακτήρισε την αποχώρηση Βενιζέλου «εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη που θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί και δεν βοηθάει μία ημέρα πριν τις αυτοδιοικητικές και ένα μήνα πριν από τις εθνικές εκλογές».
Τέλος, στελέχη που θεωρούνται «βενιζελικοί», όπως οι Γ. Ντόλιος, Σοφία Θεολογίτου, Μ. Επιτροπάκης, Γ. Οικονομίδης, Δ. Λιντζέρης κ.ά., δηλώνουν ότι αποχωρούν από στελεχικές θέσεις ή τα ψηφοδέλτια του ΚΙΝΑΛ. Ενδεικτικά, ο Δ. Λιντζέρης αποχωρώντας κατηγόρησε την Φ. Γεννηματά ότι «μοναδικό της μέλημα είναι να στήσει γέφυρες για σύμπραξή της με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Σε ένα τέτοιο κλίμα, και με φόβο η κόντρα να μεταφερθεί και στην ΚΟ του ΚΙΝΑΛ, ο Δ. Κρεμαστινός με επιστολή στους συναδέλφους του βουλευτές, τους καλεί «να συμβάλουν όλοι στην ενότητα του κόμματος».

Αντιδράσεις ΣΥΡΙΖΑ

Για «ανούσιες αντιπαραθέσεις για μικροεξουσίες» κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχόλιό του για τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ, κατηγορώντας την Φώφη Γεννηματά ότι «βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με τις προσδοκίες του προοδευτικού κόσμου της χώρας».
«Χρειάζεται μία ευρεία Προοδευτική Συμμαχία και τώρα και μετά τις εκλογές, σε αυτό θα έπρεπε να ανταποκριθεί το ΚΙΝΑΛ», ανέφερε ο νυν υπουργός και πρώην στέλεχος του ΚΙΝΑΛ Θ. Θεοχαρόπουλος, προσθέτοντας ότι «στρατηγική ήττα που ήθελε ο κ. Βενιζέλος δεν είχαμε γιατί ο κόσμος αποφάσισε στον προοδευτικό χώρο με το ποσοστό που έδωσε σε εμάς (24%) και στο ΚΙΝΑΛ (7,5%) ότι κυρίαρχη δύναμη στην Προοδευτική Παράταξη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία. Αρα η λογική που είχε υιοθετήσει η κα Γεννηματά με τον κ. Βενιζέλο για τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε».
Ο Δ. Παπαδημούλης, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, σχολίασε: «Η Φ. Γεννηματά και ο Ευ. Βενιζέλος είχαν ως χθες κοινό στόχο τη "στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ". Αυτό πρακτικά σημαίνει στρατηγική νίκη μιας έξαλλης, ρεβανσιστικής δεξιάς. Από χθες αλληλοκατηγορούνται ως "ουρά" ή "βοηθός" του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΙΝΑΛ άρχισε να θυμίζει την ΕΔΗΚ, επί Ζίγδη...».