10 Σεπ 2017

«Δεν φτάνει ρε αχάριστοι που σας δίνω δουλειά»!

       


Ένα χαμένο κορμί εργολάβος, που πριν λίγο καιρό στην εργολαβία του έπεσε νεκρός ένας ανειδίκευτος εργάτης καταπλακωμένος από ένα μηχάνημα που δεν είχε ούτε άδεια να κινείται, ούτε άδεια να υπάρχει στον χώρο που έγινε το ατύχημα, πιέζει την οικογένεια του σκοτωμένου να μην κάνει μηνύσεις τάζοντας δουλειά στα μέλη της για μέχρι την Δευτέρα Παρουσία! Η οικογένεια δεν λέει να ενδώσει στις πιέσεις για δύο λόγους! Ο ένας λόγος είναι ότι αποτελεί ανηθικότητα και προσβολή στον νεκρό η, τρόπον τινά, αποδοχή της δωροδοκίας. Ο άλλος λόγος είναι ότι στις εργολαβίες του συγκεκριμένου εργολάβου οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για πολλούς μήνες κι έτσι η δουλειά στον συγκεκριμένο εργολάβο είναι δώρον άδωρον!
Αυτό το χαμένο κορμί ο εργολάβος πριν λίγες ημέρες μάζεψε τους εργαζόμενούς του που διαμαρτύρονταν γιατί τους έχει έξι μήνες απλήρωτους! Κάτω από άλλες συνθήκες και με βάση τον διάλογο που ακολούθησε η μάζωξη αυτή του εργολάβου θα μπορούσε να είναι ένα φοβερό θεατρικό δρώμενο αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια που κατά πάσα πιθανότητα βιώνουν οι εργαζόμενοι στην πλειονότητα των εργολάβων! Απευθύνθηκε λοιπόν ο εργολάβος σ’ αυτήν την μάζωξη με την σειρά σε όλους τους εργαζόμενους ξεχωριστά ρωτώντας τους όταν πήγαν και τον βρήκαν τι του ζήτησαν. «Δουλειά ζήτησα», απάντησε ο κάθε εργαζόμενός του που ρωτήθηκε! Ο εργολάβος ξαναρώτησε: «Λεφτά μου ζήτησες;»! «Όχι» απάντησαν οι εργαζόμενοι! Ο εργολάβος έκλεισε αυτήν την κουβέντα με θριαμβικό τόνο:
– Δηλαδή όταν ήρθατε και με βρήκατε μου ζητήσατε δουλειά, σας είπα ότι θα σας δώσω και σας έδωσα! Μου ζητήσατε όταν ήρθατε λεφτά και σας είπα ότι θα σας τα δώσω;! Δηλαδή δεν φτάνει ρε αχάριστοι που σας δίνω δουλειά, θέλετε και λεφτά;!
Τους κατατρόπωσε ο εργολάβος! Πήραν τα μούτρα τους και έφυγαν οι εργαζόμενοι γιατί σαν να είχε δίκιο ο εργολάβος αφού όταν του είχαν ζητήσει δουλειά είχαν ξεχάσει να του ζητήσουν και λεφτά!!!
Πρώτη φορά Αριστερά και οι εργολάβοι τολμούν και ξεστομίζουν πράγματα που δεν είχαν τολμήσει να τα ξεστομίσουν ούτε με την Δεξιά, ούτε με την Χούντα!

Μαυρομάτης

14 χώρες της Αφρικής αναγκάζονται από τη Γαλλία να πληρώνουν Αποικιακό Φόρο για τα «οφέλη» της δουλείας και του αποικισμού

 


Μπορεί το άρθρο της Mawuna Remarque KOUTONIN να είναι παλιό (2014 http://www.siliconafrica.com/france-colonial-tax/)), αλλά παραμένει επίκαιρο για πολλούς λόγους που δυστυχώς όλοι μας αφορούν. 
Αφορά την πολιτική της Γαλλίας στις πρώην Γαλλικές αποικίες και τα οφέλη που αποκομίζει – και κυρίως ο τρόπος που τα αποκομίζει). 
– Αφορά ίσως και εμάς .. με έναν τρόπο που δεν περνούσε από το μυαλό μας λίγα χρόνια πριν …
– Ξέρετε για παράδειγμα ότι πολλές αφρικανικές χώρες εξακολουθούν να καταβάλλουν αποικιακό φόρο στη Γαλλία μετά την ανεξαρτησία τους και μέχρι σήμερα; 
– Ξέρετε ότι εάν οι χώρες αυτές πρέπει να δανειστούν περισσότερα από το 20% από τα δικά τους χρήματα, η Γαλλία έχει το δικαίωμα του βέτο; (γιατί άραγε;)
– Ξέρετε ότι 14 χώρες της Αφρικής είναι υποχρεωμένες από τη Γαλλία, εγκλοβισμένες σε ένα αποικιακό σύμφωνο, για να καταθέτουν το 85% των συναλλαγματικών διαθεσίμων τους στη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα υπο τον έλεγχο του Γάλλου Υπουργού Οικονομικών .
– Ξέρετε ότι 14 αφρικανικές χώρες θα πρέπει να καταθέτουν τα εθνικά νομισματικά αποθεματικά τους στη κεντρικής τράπεζας της Γαλλίας.
– Ξέρετε ότι σύμφωνα με κάτι που ονομάζεται «Συμφωνίες Άμυνας», που επισυνάπτεται στο Σύμφωνο Colonial, η Γαλλία είχε το νόμιμο δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά στις αφρικανικές χώρες, καθώς επίσης και να διατειρεί μόνιμο σταθμό στρατευμάτων στις βάσεις και σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε αυτές τις χώρες, που να λειτουργούν εξ ολοκλήρου από τους Γάλλους;
– Ξέρετε ότι 14 χώρες έχουν υποχρέωση για υιοθέτηση των γαλλικών ως επίσημη γλώσσα της χώρας και ως γλώσσας για την εκπαίδευση;
Ο πρώην Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ μίλησε πρόσφατα για τα χρήματα των αφρικανικών εθνών στις Γαλλικές τράπεζες.
 .
Μίλησε στα γαλλικά, αλλά εδώ είναι ένα σύντομο απόσπασμα: 
«.» Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, και να αναγνωρίσουμε ότι ένα μεγάλο
μέρος των χρημάτων σε τράπεζες μας προέρχεται ακριβώς από την
εκμετάλλευση της αφρικανικής ηπείρου». 
# Δικαίωμα πρώτης προτίμησης σε οποιαδήποτε ωμό ή φυσικό πόρο που ανακαλύφθηκε στη χώρα
Η Γαλλία έχει το πρώτο δικαίωμα να αγοράσει οποιονδήποτε φυσικών πόρων που βρίσκονται στο έδαφος των πρώην αποικιών της.
Μόνο μετά άν η Γαλλία θα έλεγε, «δεν με ενδιαφέρει», οι αφρικανικές χώρες αποκτούν τη δυνατότητα να αναζητήσουν άλλους εταίρους. 
Ξέρετε άραγε ότι πολλές αφρικανικές χώρες εξακολουθούν 
να καταβάλλουν αποικιακό φόρο στη Γαλλία μετά την 
ανεξαρτησία τους 
και μέχρι σήμερα; 
Όταν ο Sékou Touré της Γουινέας αποφάσισε το 1958 να βγει από την γαλλική 
αποικιακή αυτοκρατορία, και επέλεξε την ανεξαρτησία της χώρας, η γαλλική 
αποικιακή ελίτ στο Παρίσι έγινε τόσο έξαλλη, και σε μια ιστορική πράξη μανίας η 
γαλλική διοίκηση στη Γουινέα κατέστρεψαν τα πάντα στη χώρα που 
αντιπροσώπευαν αυτό που ονομάζεται τα «οφέλη» από το γαλλικό αποικισμό. 
Τρεις χιλιάδες Γάλλοι έφυγαν από τη χώρα, λαμβάνοντας όλη την περιουσία τους
και καταστρέφοντας οτιδήποτε το οποίο δεν μπορούσε να μετακινηθεί: σχολεία,
παιδικούς σταθμούς, κτίρια δημόσιας διοίκησης είχαν θρυμματιστεί, αυτοκίνητα,
βιβλία, ιατρεία, τα εργαλεία του ερευνητικού ινστιτούτου, τα τρακτέρ καταστράφηκαν
ή σαμποταρίστηκαν, άλογα, αγελάδες στα αγροκτήματα σκοτώθηκαν,
και τα τρόφιμα σε αποθήκες κάηκαν ή δηλητηριάστηκαν. 
Ο σκοπός αυτής της εξωφρενικής πράξης ήταν να σταλεί ένα σαφές μήνυμα σε όλες τις άλλες αποικίες ότι οι συνέπειες της απόρριψης στη Γαλλία θα ήταν πολύ υψηλές.
Σιγά-σιγά ο φόβος εξαπλώθηκε στην αφρικανική ελίτ, και κανένας μετά τα γεγονότα της Γουινέας δεν βρήκε ποτέ το θάρρος να ακολουθήσει το παράδειγμα του Sékou Τουρέ, του οποίου το σύνθημα ήταν
«Εμείς προτιμούμε την ελευθερία στη φτώχεια απο την χλιδή στη σκλαβιά.» Sylvanus Olympio, ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας του Τόγκο,
μια μικρή χώρα στη δυτική Αφρική, βρήκε μια μέση λύση με τη Γαλλία. 
Δεν ήθελε η χώρα του θα συνεχίσει να είναι υπό γαλλική κυριαρχία,
ως εκ τούτου, αρνήθηκε να υπογράψει το σύμφωνο συνέχισης αποικισμού που
ο De Gaule είχε προτείνει, αλλά
συμφώνησε να καταβάλουν ένα ετήσιο χρέος στη Γαλλία για τα λεγόμενα
«οφέλη» που το Τόγκο πήρε από τον γαλλικό εποικισμό. 
Ήταν οι μόνοι όροι για τους Γάλλους για να μην καταστρέψουν τη χώρα πριν
από την αναχώρηση. Ωστόσο, το ποσό που απαιτήθηκε από τη Γαλλία ήταν τόσο
μεγάλο ώστε η επιστροφή του λεγόμενου «αποικιακού χρέους» ήταν
κοντά στο 40% του προϋπολογισμού της χώρας το 1963.
Η οικονομική κατάσταση του πρόσφατα ανεξάρτητου Τόγκο ήταν πολύ ασταθής,
έτσι για να βγεί από αυτή την κατάσταση, ο Olympio αποφάσισε
( να βγει από το γαλλικό αποικιακό νόμισμα FCFA (το φράγκο για τις γαλλικές
αφρικανικές αποικίες), και εκδίδει στην χώρα το δικό της νόμισμα.
Στις 13 Γενάρη 1963, τρεις ημέρες αφότου είχε αρχίσει η εκτύπωση στην χώρας του δικού της νομίσματος, μια διμοιρία αναλφάβητων στρατιωτών που υποστηρίζονταν από τη Γαλλία σκότωσαν τον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο της νέας ανεξάρτητης Αφρικής. Ο Ολύμπιο σκοτώθηκε από έναν λοχία της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων με όνομα Etienne Gnassingbe που λέγεται ότι πληρώθηκε με μπόνους $ 612 από την τοπική γαλλική πρεσβεία για τη δουλειά που έκανε.
Το όνειρο του Olympio ήταν να χτίσει μια ανεξάρτητη, αυτάρκης και αυτοδύναμη χώρα. Αλλά στους Γάλλους δεν άρεσε αυτή η ιδέα.
Στις 30 Ιουνίου 1962, ο Modiba Keita , ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας του Μάλι, αποφάσισε να αποχωρήσει από το γαλλικό αποικιακό νόμισμα FCFA που επιβλήθηκε στις 12 νέες ανεξάρτητες αφρικανικές χώρες.
Για τον πρόεδρο του Μάλι , ο οποίος κλίνει περισσότερο προς μια σοσιαλιστική οικονομία, ήταν σαφές ότι η συνέχιση του αποικιακού σύμφωνου με τη Γαλλία ήταν μια παγίδα, μια επιβάρυνση για την ανάπτυξη της χώρας. 
Στις 19 Νοεμβρίου του 1968, όπως, Olympio, ο Κεϊτά θα είναι το θύμα ενός πραξικοπήματος που εκπονήθηκε από άλλο πρώην Υπολοχαγός της γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων, τον Moussa Traoré. 
Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια αυτής της ταραχώδους περιόδου που η Αφρική αγωνίζονταν να απελευθερωθεί από την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία, η Γαλλία θα χρησιμοποιήσει επανειλημμένα πολλούς λεγεωνάριους για να πραγματοποιήσει πραξικοπήματα εναντίον εκλεγμένων προέδρων: 
– Στις 1 του Ιανουαρίου του 1966, ο Jean-BEDEL Bokassa, ένας πρώην λεγεωνάριος πραγματοποιεί ένα πραξικόπημα εναντίον του Δαβίδ Dacko, του πρώτου Προέδρου της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας.
– Στις 3 Ιανουαρίου, 1966, Maurice Yaméogo, ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Άνω Βόλτα, που σήμερα ονομάζεται Μπουρκίνα Φάσο, ήταν θύμα ενός πραξικοπήματος που πραγματοποιήθηκε από τον Aboubacar Sangoulé Lamizana, έναν πρώην Γάλλο λεγεωνάριο που πολέμησε με τα γαλλικά στρατεύματα στην Ινδονησία και την Αλγερία κατά την ανεξαρτησία των χωρών αυτών.
– Στις 26 Οκτωβρίου του 1972, Mathieu Kérékou ο οποίος ήταν ένας φρουρός ασφαλείας του Πρόεδρου Hubert Maga, του πρώτου Προέδρου της Δημοκρατίας του Μπενίν, εκανε ένα πραξικόπημα εναντίον του προέδρου, αφού παρακολούθησε πρώτα την Γαλλική στρατιωτική σχολή απο το 1968 έως το 1970. 
Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, με ένα σύνολο
67 πραξικοπημάτων που συνέβηκαν σε 26 χώρες στην Αφρική,
16 από τις χώρες αυτές είναι πρώην Γαλλικές αποικίες,που σημαίνει ότι
το 61% των πραξικοπημάτων συνέβησαν στην Γαλλόφωνη Αφρική .. 
Καθώς αυτοί οι αριθμοί καταδεικνύουν, ότι η Γαλλία είναι πολύ απελπισμένη , αλλά και πολύ δραστήρια στο να διατηρηθεί μια ισχυρή λαβή για τις πρώην αποικίες της με οποιοδήποτε κόστος. . 
Τον Μάρτιο του 2008, ο πρώην Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ δήλωσε:
«Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία θα πέσει κάτω στην κατάταξη της τρίτης [παγκόσμιας] δύναμη» 
Ο Σιράκ προκάτοχος του «σοσιαλιστή» Φρανσουά Μιτεράν που ήδη προφήτευε το 1957 ότι:
«Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία δεν θα έχει καμία ιστορία στον 21ο αιώνα» 
Αυτή τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο, οι 14 χώρες της Αφρικής είναι υποχρεωμένες από τη Γαλλία, εγκλοβισμένες σε ένα αποικιακό σύμφωνο, για να καταθέτουν το 85% των συναλλαγματικών διαθεσίμων τους στη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα υπο τον έλεγχο του Γάλλου Υπουργού Οικονομικών .
Μέχρι τώρα, το 2014, το Τόγκο και περίπου 13 άλλες αφρικανικές χώρες εξακολουθούν να πρέπει να πληρώνουν το χρέος της αποικιοκρατίας στη Γαλλία. 
Οι Αφρικανοί ηγέτες που αρνήθηκαν σκοτώθηκαν ή έπεσαν θύμα του πραξικοπήματος.
Όσοι υπακούουν υποστηρίζονται και ανταμείβονται από τη Γαλλία με τον πλούσιο τρόπο ζωής τους, ενώ οι λαοί υπομένουν ακραία φτώχεια, και την απελπισία. 
Είναι ένα τόσο κακό σύστημα που έχει καταγγελθεί ακόμη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η Γαλλία δεν είναι έτοιμη να απεγκλωβιστεί από αυτό το αποικιακό σύστημα το οποίο δίνει περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια από την Αφρική στο ταμείο της χρόνο με το χρόνο. 
Από τότε η Γαλλία δέχθηκε μόνο μία «ανεξαρτησία στα χαρτιά» , αλλά υπέγραψε δεσμευτικές «Συμφωνίες συνεργασίας», αναλύοντας τη φύση των σχέσεών τους με τις αφρικανικές χώρες, ιδίως τους δεσμούς με το Γαλλικό αποικιακό νόμισμα (το φράγκο), το Γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα, τις στρατιωτικές και εμπορικές προτιμήσεις. 
Παρακάτω είναι τα 11 κύρια συστατικά του συμφώνου συνέχισης αποικισμού από το 1950:
# 1. Αποικιακό χρέους για τα οφέλη του Γαλλικού αποικισμού 
Οι πρόσφατα «ανεξάρτητες» χώρες πρέπει να πληρώσουν για την υποδομή που χτίστηκε από τη Γαλλία στη χώρα κατά τη διάρκεια του αποικισμού. 
# 2. Αυτόματη κατάσχεση των εθνικών αποθεμάτων 
Οι αφρικανικές χώρες θα πρέπει να καταθέσουν τα εθνικά νομισματικά αποθεματικά τους στη κεντρικής τράπεζας της Γαλλίας. 
Η Γαλλία έχει κρατήσει τα εθνικά αποθέματα δεκατεσσάρων χωρών της Αφρικής από το 1961: 
Μπενίν, 
Μπουρκίνα Φάσο, 
Γουινέα-Μπισάου, 
Ακτή Ελεφαντοστού, 
Μάλι, 
Νίγηρας, 
Σενεγάλη, 
Τόγκο, 
Καμερούν, 
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, 
Τσαντ, 
Κονγκό-Μπραζαβίλ, 
Ισημερινή Γουινέα και 
Γκαμπόν . 
«Η νομισματική πολιτική που διέπει μια τέτοια διαφορετική ομαδοποίηση των χωρών είναι απλή, διότι , στην πραγματικότητα, λειτουργεί από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, χωρίς να γίνεται αναφορά στις κεντρικές φορολογικές αρχές οποιουδήποτε από τις UEMOA, ή την CEMAC.
Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η οποία έχει συσταθεί απο αυτές τις τράπεζες και το CFA η Κεντρική Τράπεζα της κάθε αφρικανικής χώρας είναι υποχρεωμένη να διατηρήσει τουλάχιστον το 65% των συναλλαγματικών αποθεμάτων της σε «επιχειρησιακό λογαριασμό» που ανοίχθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, καθώς και ένα άλλο 20% για την κάλυψη των χρηματοοικονομικών τους υποχρεώσεων. 
Οι κεντρικές τράπεζες της CFA επιβάλλουν επίσης ένα όριο και στις πιστώσεις που εχει επεκταθεί σε κάθε χώρα μέλος και ισοδυναμεί με το 20% των δημοσίων εσόδων της χώρας κατά το προηγούμενο έτος.
Ακόμα κι αν το BEAC και το BCEAO έχουν δυνατότητα υπερανάληψης με το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, τα κεφάλαια που απορροφώνται σε αυτές τις διευκολύνσεις υπερανάληψης υπόκεινται στην έγκριση του γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών.
Την τελική λέξη είναι του γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών που έχει επενδύσει τα συναλλαγματικά διαθέσιμα των αφρικανικών χωρών στο όνομά του για το Paris Bourse. 
Με λίγα λόγια, περισσότερο από το 80% των συναλλαγματικών διαθεσίμων των εν λόγω αφρικανικών χωρών οι οποίες έχουν κατατεθεί στο «λογαριασμούς πράξεων» ελέγχονται από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας.
Οι δύο τράπεζες CFA είναι αφρικανικές στο όνομα, αλλά δεν έχουν τη δική τους νομισματική πολιτική .
Οι ίδιες οι χώρες δεν ξέρουν στην πραγματικότητα πόσο από την πισίνα συναλλαγματικών διαθεσίμων που κατέχονται από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών ανήκει σε αυτούς ως ομάδα ή ατομικά. 
Τα κέρδη της επένδυσης αυτών των κεφαλαίων στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών υποτίθεται ότι πρέπει να επιστρέφονται αλλά καμία λογιστική αναφορά δεν δίνεται είτε στις τράπεζες ή στις χώρες από τα στοιχεία που αφορούν τις όποιες αλλαγές.
Είναι μόνο μία περιορισμένη ομάδα ανωτέρων υπαλλήλων στο Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας που έχουν γνώση των ποσών στους «λογαριασμούς πράξεων», όπου τα κεφάλαια αυτά επενδύονται, και αν υπάρχει κέρδος από τις επενδύσεις αυτές, και τους απαγορεύεται να αποκαλύψουν κάποια από αυτές τις πληροφορίες στις τράπεζες CFA ή τις κεντρικές τράπεζες των αφρικανικών κρατών. », έγραψε ο δρ Gary K. Busch 
Τώρα εκτιμάται ότι η Γαλλία κατέχει περίπου 500 δισεκατομμύρια χρήματα απο τις αφρικανικές χώρες στο χαρτοφυλάκιό της, και θα κάνει τα πάντα για να πολεμήσει όποιον θέλει να ρίξει φως σε αυτή τη σκοτεινή πλευρά της παλιάς αυτοκρατορίας. 
Οι αφρικανικές χώρες δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα χρήματα.
Η Γαλλία επιτρέπει να έχουν πρόσβαση μόνο στο 15% των χρημάτων σε ένα δεδομένο έτος. Αν χρειάζεστε περισσότερο από αυτό, θα πρέπει να δανειστούν τα επιπλέον χρήματα από το δικό τους το 65% από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών στις εμπορικές τιμές. 
Για να κάνει τα πράγματα πιο τραγικά, η Γαλλία επιβάλει ένα ανώτατο όριο για το ποσό των χρημάτων που οι χώρες θα μπορούσαν να δανειστούν από το αποθεματικό. Η οροφή έχει καθοριστεί στο 20% των δημοσίων εσόδων τους κατά το προη 
# Προτεραιότητα για τα γαλλικά συμφέροντα και τις εταιρείες στις δημόσιες συμβάσεις και δημόσια πλειοδοτική δημοπρασία 
Στην ανάθεση των συμβάσεων κυβέρνησης, οι γαλλικές επιχειρήσεις θα πρέπει να ερωτηθούν κατ ‘αρχάς, και μόνο μετά από αυτό οι χώρες αυτές θα μπορούσαν να κοιτάξουν αλλού. Δεν έχει σημασία αν οι αφρικανικές χώρες να αποκτήσουν καλύτερη προσφορά χρημάτων αλλού. 
Ως εκ τούτου, σε πολλές από τις γαλλικές πρώην αποικίες, όλες οι μεγάλες εταιρείες και τα οικονομικά περιουσιακά στοιχεία από αυτές τις χώρες βρίσκονται στα χέρια των Γάλλων ομογενών. Στην Ακτή του Ελεφαντοστού, για παράδειγμα, οι γαλλικές επιχειρήσεις κατέχουν και ελέγχουν όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις κοινής ωφελείας – νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνο, των μεταφορών, των λιμένων και των μεγάλων τραπεζών. Το ίδιο το εμπόριο, τις κατασκευές και τη γεωργία. 
Τελικά, όπως έχω γράψει σε προηγούμενο άρθρο, οι Αφρικανοί ζουν τώρα σε μια ήπειρο που ανήκει σε Ευρωπαίους! 
# 5. Αποκλειστικό δικαίωμα να προμηθεύει στρατιωτικό εξοπλισμό και να εκπαιδεύσουν τους αξιωματικούς του στρατού της χώρας 
Μέσα από ένα εξελιγμένο σύστημα υποτροφιών, επιδοτήσεων, και «αμυντικών συμφωνιών» που συνδέονται με το Σύμφωνο Colonial, οι Αφρικανοί πρέπει να στείλουν τους ανώτερους στρατιωτικούς αξιωματούχους τους για την εκπαίδευση στη Γαλλία ή στις γαλλικής γλώσσας εγκαταστάσεις επανα-κατάρτισης. 
Η κατάσταση στην ήπειρο τώρα είναι ότι η Γαλλία έχει εκπαιδεύσει εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες προδοτών και τους θρέφει. Απλά δεν έχουν δραστηριότητες όταν δεν χρειάζονται, και ενεργοποιούνται όταν χρειάζεται για ένα πραξικόπημα ή οποιοδήποτε άλλο σκοπό! 
# 6. Δικαίωμα για τη Γαλλία να προ-αναπτύξει στρατεύματα και να παρέμβει στρατιωτικά στη χώρα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της 
Σύμφωνα με κάτι που ονομάζεται «Συμφωνίες Άμυνας», που επισυνάπτεται στο Σύμφωνο Colonial, η Γαλλία είχε το νόμιμο δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά στις αφρικανικές χώρες, καθώς επίσης και να διατειρεί μόνιμο σταθμό στρατευμάτων στις βάσεις και σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε αυτές τις χώρες, που να λειτουργούν εξ ολοκλήρου από τους Γάλλους. 
Γαλλικές στρατιωτικές βάσεις στην Αφρική 
Όταν ο Πρόεδρος Laurent Gbagbo της Ακτής του Ελεφαντοστού προσπάθησε
να τελειώσει τη γαλλική εκμετάλλευση της χώρας, η Γαλλία οργάνωσε πραξικόπημα
. Κατά τη διάρκεια της μακράς διαδικασίας για την εκδίωξη Gbagbo, Γαλλικά τανκς,
ελικόπτερα και Ειδικές Δυνάμεις παρενέβησαν άμεσα στις μάχες, πυροβόλησαν
αμάχους και σκότωσαν πολλούς. 
Κατα την Γαλλία εκτιμάται ότι η γαλλική επιχειρηματική κοινότητα είχε χάσει
αρκετά εκατομμύρια δολάρια, όταν στη βιασύνη των Γάλλων να φύγουν από το
Αμπιτζάν το 2006 ο γαλλικός στρατός σφαγίασε 65 άοπλους πολίτες και τραυμάτισε
άλλους 1.200.
Μετά απο το όταν η Γαλλία πέτυχε το πραξικόπημα, και παρέδωσε την εξουσία στον
Alassane Outtara, ζήτησε απο την κυβέρνηση Ouattara να καταβάλει αποζημίωση
στη γαλλική επιχειρηματική κοινότητα για τις απώλειες κατά τη διάρκεια του
εμφυλίου πολέμου. 
Πράγματι, η κυβέρνηση Ouattara πλήρωσε δύο φορές ό, τι τους είπαν ότι είχαν
χάσει στην έξοδο. 
# 7. Υποχρέωση για υιοθέτηση των γαλλικών ως επίσημη γλώσσα της χώρας και ως γλώσσας για την εκπαίδευση
Oui, μεσιέ. Vous français devez Parlez, la langue de Molière! 
Μια γαλλόφωνη για τη διάδοση του πολιτισμού οργάνωση έχει δημιουργηθεί και ονομάζεται “Francophonie”«Γαλλοφωνία» με διάφορους δορυφόρους και συνεργάτες οργανισμούς που επιτηρούνται από το Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών. 
Όπως αποδεικνύεται σε αυτό το άρθρο, εάν η γαλλική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα που ομιλάτε, τότε θα έχετε πρόσβαση σε λιγότερο από 4% των ανθρώπινων γνώσεων και ιδεών. Αυτό είναι πολύ περιοριστικό. 
# 8. Υποχρέωση να χρησιμοποιήσετε Γαλλία αποικιακή FCFA χρήματα
Αυτή είναι το πραγματικό αγελαδινό γάλα για τη Γαλλία, αλλά είναι ένα τέτοιο κακό
σύστημα που έχει ακόμη καταγγελθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η Γαλλία
δεν είναι έτοιμη να αποχωρήσει από αυτό το αποικιακό σύστημα το οποίο της δίνει
περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια από την Αφρική στο ταμείο της. 
Κατά την εισαγωγή του Ευρώ στην Ευρώπη, άλλες ευρωπαϊκές χώρες ανακάλυψαν
το γαλλικό σύστημα εκμετάλλευσης. Πολλοί, ειδικά οι σκανδιναβικές χώρες, ήταν
συγκλονισμένες και πρότειναν στη Γαλλία να απαλλαγεί από το σύστημα, αλλά
ανεπιτυχώς. 
# 9. Υποχρέωση να αποστείλουν στην Γαλλία ετήσιο ισολογισμό και απολογισμό αποθεματικού.
Χωρίς την έκθεση, δεν έχουμε χρήματα. 
Τέλος πάντων ο γραμματέας των Κεντρικών Τραπεζών των πρώην αποικιών, και ο γραμματέας της εξαμηνιαίας συνάντησης των Υπουργών Οικονομικών των πρώην αποικιών ορίζετε από τη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα / Υπουργείο Οικονομικών.
# 10. Απαγόρευση να ενταχθεί σε στρατιωτική συμμαχία με οποιαδήποτε
άλλη χώρα, εκτός εάν εγκριθεί από τη ΓαλλίαΑφρικανικές χώρες σε γενικές γραμμές είναι αυτές με τις λιγότερες περιφερειακές στρατιωτικές συμμαχίες. Οι περισσότερες από τις χώρες έχουν μόνο στρατιωτικές
συμμαχίες με τους πρώην αποικιοκράτες τους! 
Στην περίπτωση της Γαλλίας στις πρώην αποικίες της Γαλλίας απαγορεύεται να
αναζητήσουν άλλες στρατιωτική συμμαχίες, εκτός από αυτή που εκείνη τους
προσφέρει. 
# 11. Υποχρέωση να συμμαχήσει με τη Γαλλία σε κατάσταση πολέμου
ή παγκόσμια κρίση 
Πάνω από ένα εκατομμύριο Αφρικανοί στρατιώτες πολέμησαν για την ήττα του
ναζισμού και του φασισμού κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Η συμβολή τους συχνά αγνοείται ή ελαχιστοποιείται, αλλά αν αναλογιστείτε ότι
πήρε μόνο έξι εβδομάδες για να νικήσει η Γερμανία στη Γαλλία το 1940, η Γαλλία
γνωρίζει ότι οι Αφρικανοί θα μπορούσε να είναι χρήσιμοι για να πολεμήσουν για
το «Μεγαλείο της Γαλλίας» στο μέλλον. 
Υπάρχει κάτι σχεδόν ψυχοπαθές στη σχέση της Γαλλίας με την Αφρική. 
Κατ ‘αρχάς, η Γαλλία είναι σοβαρά εθισμένη στην λεηλασία και την εκμετάλλευση
της Αφρικής από την εποχή της δουλείας.
Στη συνέχεια, υπάρχει αυτή η παντελής έλλειψη δημιουργικότητας και φαντασίας
της γαλλικής ελίτ να σκεφτεί πέρα ​​από το παρελθόν και την παράδοση. 
Τέλος, η Γαλλία διαθέτει 2 όργανα που έχουν παγώσει εντελώς στο παρελθόν,
που κατοικείται από παρανοϊκή και ψυχοπαθή «Κατάστασης Haut» που σπείρουν
τον φόβο της αποκάλυψης αν η Γαλλία θα αλλάξει, και των οποίων η ιδεολογική
αναφορά εξακολουθεί να προέρχεται από τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα:
είναι ο Υπουργός Οικονομικών και Προϋπολογισμού της Γαλλίας και ο Υπουργός
Εξωτερικών της Γαλλίας. 
Αυτά τα 2 όργανα δεν είναι μόνο μια απειλή για την Αφρική, αλλά και στους
ίδιους τους Γάλλους. 
Είναι στο χέρι μας, όπως και της Αφρικής για να απελευθερωθούμε, χωρίς να
ζητήσουμε την άδεια, γιατί εγώ ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς, για παράδειγμα
450 Γάλλοι στρατιώτες στην Ακτή του Ελεφαντοστού μπορούν να ελέγξει έναν
πληθυσμό περίπου 20 εκατομμύριων ανθρώπων!? 
Η πρώτη ανθρώπινη αντίδραση όταν μαθαίνουν για τον γαλλικό αποικιακό φόρο
είναι συχνά ένα ερώτημα: «Μέχρι πότε;» 
Για ιστορικούς λόγους σύγκρισης, η Γαλλία έκανε την Αϊτή να πληρώσει το
σύγχρονο ισοδύναμο των $ 21 δις ευρώ από το 1804 μέχρι το 1947
(σχεδόν έναν αιώνα και μισό) για τις ζημίες που προκλήθηκαν στους γάλλους
εμπόρους σκλάβων από την κατάργηση της δουλείας(!!!!) και την απελευθέρωση
των σκλάβων της Αϊτής(!!!!!)
Οι αφρικανικές χώρες πληρώνουν το αποικιακό φόρο μόνο για τα τελευταία
50 χρόνια, οπότε πιστεύω ότι ένας αιώνας της πληρωμής μπορεί να απομένει! 
kinisienergoipolites.blogspot.gr

Το φάντασμα του Λένιν στοιχειώνει την «Καθημερινή»

Αυτή τη φορά, η «έγκυρη» Καθημερινή, βρήκε αφορμή για να χύσει το αντικομμουνιστικό της  δηλητήριο, στην προαναγγελία της εκδήλωσης «Οκτωβριανή Επανάσταση, 100 χρόνια: Διαρκής έμπνευση για συγγραφείς και κινηματογραφιστές», που θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του 46ου Φεστιβάλ Βιβλίου. 
Ο συντάκτης άρθρου με τίτλο «O Λένιν βγήκε βόλτα στο Ζάππειο» θεωρεί εκτός «κάθε «λογικής» πρόβλεψης» την πρωτοβουλία για την εκδήλωση, και εκφράζει την –δική του– «λογική» απορία: «Υπάρχει περίπτωση σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του ελεύθερου κόσμου να γινόταν αποδεκτή μια τόσο χονδροειδής πολιτική παρέμβαση;»
Και, προφανώς, για να ενταχτεί πλήρως στη γραμμή του συγκροτήματος χρησιμοποιεί και τη θεωρία των δύο άκρων, εξισώνοντας τον Λένιν με… τον Μεταξά και τη Θάτσερ: «Τι θα είχε συμβεί αν ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου είχε εντάξει στο αφιέρωμά του εκδηλώσεις για τον Ιωάννη Μεταξά ή τη Μάργκαρετ Θάτσερ, που εξελέγη δύο φορές πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες;»
Εκατό χρόνια μετά τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο ο αντικομμουνισμός, χωρίς  έμπνευση και πρωτοτυπία, εξακολουθεί να εξαπολύεται με μένος από την τάξη των εκμεταλλευτών και τους υπαλλήλους της, ενάντια σε ό,τι θυμίζει τον σοσιαλισμό και τις κατακτήσεις του στη ζωή των ανθρώπων, στις τέχνες και στα γράμματα, στα μικρά και τα μεγάλα.
Βάλθηκαν να ξαναγράψουν την ιστορία, διαστρεβλώνοντάς τη και αντιστρέφοντας την πραγματικότητα, σε μια σειρά χώρες απαγορεύουν τα ΚΚ και τα σύμβολά τους και διώκουν τους κομμουνιστές, εξισώνουν το φασισμό με τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό, για να ξεριζώσουν από τη συνείδηση των λαών που σήμερα υπομένουν τη βαρβαρότητα του συστήματός τους, ότι υπήρξε ένα σύστημα που εξύψωσε τον άνθρωπο.
Ακούνε Οχτωβριανή Επανάσταση και τρέμουν, γιατί οι ιδέες και τα διδάγματά της συνεχίζουν να εμπνέουν τους καταπιεσμένους όλου του κόσμου· γιατί γνωρίζουν καλά ότι το σάπιο σύστημά τους δεν εξανθρωπίζεται και μόνο αναντικατάστατο δεν είναι.
Ακούνε Λένιν και τρέμουν γιατί η ανθρωπότητα κατέγραψε ότι με την καθοδήγησή του οικοδομήθηκε το πρώτο κράτος στον κόσμο με εργατική εξουσία· γιατί γνωρίζουν ότι μπορεί να οικοδομηθεί μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Τρέμουν γιατί σήμερα η πείρα υπάρχει κι η ανάγκη το καλεί· γιατί πριν από 100 χρόνια έσπασε ο πάγος κι ο δρόμος χαράxτηκε.
ΥΓ: Για τη σχέση του φασίστα Μεταξά με το βιβλίο, έχουμε αναφερθεί εδώ.

Ανακοίνωση για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην Κορεατική Χερσόνησο





Σε ανακοίνωση για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην Κορεατική Χερσόνησο, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

«


Το ΚΚΕ εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την επικίνδυνη κατάσταση στην Κορεατική Χερσόνησο. Οι εξελίξεις αντανακλούν την κλιμάκωση του οικονομικού και στρατιωτικού ανταγωνισμού και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, σε όλη την περιφέρεια της Ασίας και του Ειρηνικού, ανάμεσα σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και επιχειρηματικά συμφέροντα, σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Δεν είναι το αποτέλεσμα επιλογών των δήθεν "μανιακών" ηγετών των ΗΠΑ και της Β. Κορέας, όπως σκόπιμα καλλιεργείται από ΜΜΕ για να συγκαλύψουν τις αιτίες της αντιπαράθεσης.

Οι ανταγωνισμοί αυτοί ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ιαπωνία, Κίνα, Ρωσία κ.λπ. αφορούν ειδικότερα το νέο μοίρασμα των αγορών, την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου, που συγκεντρώνουν περιοχές, όπως η Κορεατική Χερσόνησος, η Νότια και η Ανατολική Κινεζική Θάλασσα, η Αρκτική και άλλες, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει συνεχώς η επικίνδυνη κούρσα των εξοπλισμών και το ενδεχόμενο ακόμη και πολεμικής σύρραξης. Οι ΗΠΑ ανοίγουν, επίσης, το δρόμο για αύξηση της πώλησης σύγχρονων όπλων σε Ιαπωνία και Νότια Κορέα, ενώ διατηρούν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις (28.000 στρατιωτικούς) και πολεμικό εξοπλισμό σε βάσεις τους στη Νότια Κορέα, πραγματοποιούν διαρκώς μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια με προβοκατόρικα σενάρια εισβολής στη Β. Κορέα.

Δεν είναι τυχαίο ότι, από την πρώτη στιγμή, η νέα αμερικανική κυβέρνηση Τραμπ, μαζί με το στόχο επαναδιαπραγμάτευσης οικονομικών συμφωνιών μεγάλης κλίμακας, όπως η Διειρηνική Συνεργασία Εμπορίου και Επενδύσεων (TPP), έστρεψε την προσοχή της στη συγκεκριμένη περιοχή, που βρίσκεται στο υπογάστριο της Κίνας και της Ρωσίας και θεωρείται από την Κίνα ζωτικός χώρος, όπως και άλλες περιοχές της Ασίας, που βρίσκονται στο "δρόμο του μεταξιού". Ολα τα παραπάνω, μαζί με τα μεγάλα εμπορικά ελλείμματα των ΗΠΑ έναντι της Κίνας, επιδρούν στη χάραξη επιθετικής πολιτικής για την υπεράσπιση των αμερικανικών μονοπωλίων.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται στην πρωτοκαθεδρία των καπιταλιστικών κρατών με πυρηνικό οπλοστάσιο, που έχουν ήδη χρησιμοποιήσει, ενώ είναι ενδεικτικό ότι μόλις πρόσφατα οι ΗΠΑ, μαζί με τη Βρετανία και τη Γαλλία, απείχαν από τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή Συνθήκης απαγόρευσης πυρηνικών όπλων, με τη δικαιολογία ότι αυτή δεν συμβαδίζει με τις πραγματικότητες του διεθνούς περιβάλλοντος ασφάλειας. Την ίδια στιγμή, το ΝΑΤΟ μιλά ανοιχτά στις Συνόδους του για τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων. Συνεπώς, η επίκληση από τις ΗΠΑ των κινδύνων για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας αποτελεί μέγιστη υποκρισία και άλλοθι, την ώρα που διαθέτουν πυρηνικά όπλα και άλλα καπιταλιστικά κράτη, όπως η Βρετανία, η Γαλλία, το Πακιστάν, η Ινδία κ.ά.
Οι ΗΠΑ επικαλούνται τον πυρηνικό κίνδυνο τόσο από τη Βόρεια Κορέα, όσο και από το Ιράν, για να εγκαταστήσουν στην περιοχή του Ειρηνικού και στην Ευρώπη τη λεγόμενη "αντιπυραυλική ασπίδα" τους, ενώ σε συνεργασία με την ΕΕ ακολουθούν το δρόμο της ανατροπής ή στήριξης κυβερνήσεων ανάλογα με τα δικά τους συμφέροντα και επιβάλλουν κυρώσεις που στρέφονται κατά των λαών. Επίσης, ενισχύουν ξανά τη στρατιωτική τους παρουσία στο Αφγανιστάν, με το βλέμμα στραμμένο στην Κίνα, αλλά και τη Ρωσία. Το ίδιο ισχύει και με τη συγκέντρωση ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στη Βαλτική.

Από τη μεριά της, η Ρωσία τάσσεται ενάντια σ' αυτά τα σχέδια, που αντικειμενικά υπηρετούν την επιδίωξη παρεμπόδισης μιας ενδεχόμενης απάντησης της Ρωσίας, σε περίπτωση που οι ΗΠΑ και η ΝΑΤΟική συμμαχία επιχειρήσουν αυτές το "πρώτο πυρηνικό πλήγμα".

Οι ΗΠΑ αξιοποιούν τη στάση της Βόρειας Κορέας να αναπτύξει το πυρηνικό της πρόγραμμα, για να προωθήσουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα στην περιοχή και γενικότερα. Ωστόσο, το θηριώδες έγκλημα που πραγματοποίησαν, πριν από 72 χρόνια οι ΗΠΑ, με τον πυρηνικό όλεθρο στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, καθώς και οι μακροχρόνιες συνέπειες αυτού του εγκλήματος, αποδεικνύουν πως η λύση δεν βρίσκεται στην ανάπτυξη των πυρηνικών όπλων. Οχι τυχαία, το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο, η ΕΣΣΔ, είχε παραιτηθεί από το πρώτο πυρηνικό πλήγμα και είχε πρωτοστατήσει για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά.
Η όξυνση στην Κορεατική Χερσόνησο δεν θα αλλάξει ούτε και θα αποσυμφορήσει την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Οχι μόνο γιατί οι επιπτώσεις από ένα πιθανό πολεμικό επεισόδιο, με χρήση μάλιστα πυρηνικών, θα είναι παγκόσμιες, αλλά και γιατί σε τελική ανάλυση πρόκειται για εύθραυστες ενδοϊμπεριαλιστικές "ισορροπίες" και ένα γεωπολιτικό "ντόμινο" που εξελίσσεται σε διεθνή κλίμακα, από τη Βαλτική, τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο έως την Αφρική, την Ασία και τον Ειρηνικό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ εστιάζουν στην περιοχή εκεί. Από το 1950 έως το 1953 ηγήθηκαν στον πόλεμο της Κορέας, που είχε πάνω από μισό εκατομμύριο νεκρούς και οδήγησε στο διαμελισμό της. Δεν πρέπει να ξεχαστεί, άλλωστε, ότι η Ελλάδα είχε πάρει μέρος με στρατεύματα στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση στην Κορέα, με επιλογή της αστικής τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, έχοντας πάνω από 180 Ελληνες νεκρούς και 600 τραυματίες.

Η ελληνική κυβέρνηση, με τη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των άλλων αστικών κομμάτων, αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες, καθώς συμμετέχει και συμφωνεί με τις αποφάσεις και τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης, όπως έκαναν όλες οι αστικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Υπερθεματίζει για το ρόλο της Ελλάδας στο πλαίσιο της Συμμαχίας, στο όνομα της "γεωστρατηγικής αναβάθμισης" της χώρας. Μόλις πρόσφατα συμφώνησε για την επέκταση της βάσης της Σούδας και άλλων στρατιωτικών βάσεων και υποδομών για επιχειρήσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Καλύπτει από την πλευρά της Ελλάδας τις υπέρογκες ΝΑΤΟικές δαπάνες και εντάσσει ακόμη πιο βαθιά τις Ενοπλες Δυνάμεις στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, οξύνοντας τον ανταγωνισμό με την Τουρκία.

Διάφορα ΜΜΕ, αλλά και πολιτικοί, αξιοποιούν την κατάσταση γύρω από το πυρηνικό ζήτημα της Βόρειας Κορέας, προχωρώντας, όχι μόνο σε συκοφάντηση συνολικά της πάλης των λαών για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά και για να προλειάνουν το έδαφος, ώστε ο λαός μας να αποδεχτεί μια στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Β. Κορέα, με πρόσχημα την "αποκατάσταση της δημοκρατίας" και την "αντιμετώπιση των όπλων μαζικής καταστροφής", που αξιοποιήθηκε και σε άλλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως π.χ. στο Ιράκ. Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως είναι αποκλειστική ευθύνη του λαού κάθε χώρας να αποφασίσει και να επιλέξει τι οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς θα έχει, όπως και να το αλλάξει, με την οργάνωση και την πάλη του.

Οι εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση, ένταση της διεθνιστικής αλληλεγγύης και ενίσχυση της πάλης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ενάντια στα πυρηνικά όπλα. Αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με τον αγώνα για το ψωμί και το μεροκάματο, ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, όποιας αστικής απόχρωσης. Είναι δεμένη με τον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, άλλες στην Ασία και αλλού, ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα και την εξουσία του κεφαλαίου, που, όπως έχει δείξει και η Ιστορία, δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα κατά των λαών, προκειμένου να ξεπεράσει οξυμένες αντιθέσεις και μεγάλα προβλήματα, να πετύχει τους στόχους του και να εξασφαλίσει την κυριαρχία του».

ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ


Πιο καταστροφική για τον εγκέφαλο η κοσμική ακτινοβολία

Το Διάστημα είναι τόπος επικίνδυνος. Κάθε φορά που οι αστροναύτες απομακρύνονται από την αγκαλιά της Γης, αντιμετωπίζουν το ακραίο ψύχος, την έλλειψη αέρα, τη μικροβαρύτητα και την έκθεση σε ιονίζουσες ακτινοβολίες. Αυτές οι απειλές φαίνονταν έως τώρα σε μεγάλο βαθμό αντιμετωπίσιμες - απλά προβλήματα προς επίλυση από τους μηχανικούς και κάποια εναπομένοντα ρίσκα που οι θαρραλέοι διαστημικοί ταξιδιώτες είναι διατεθειμένοι να πάρουν. Πρόσφατες έρευνες, όμως, έδειξαν ότι η ακτινοβολία στο Διάστημα ίσως είναι πολύ πιο καταστροφική απ' ό,τι θεωρούνταν μέχρι τώρα, ειδικά για τον ευαίσθητο, αλλά εξαιρετικής σημασίας εγκεφαλικό ιστό. Αν και οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και δεκαετίες για τη ραδιενεργό φύση του Διαστήματος, μόλις πρόσφατα προέκυψαν αποδείξεις για το πόσο σοβαρές μπορεί να είναι οι συνέπειες αυτής της ακτινοβολίας και πόσο μπορούν να διαρκέσουν.

Νοητικές βλάβες
Ακτινοβολώντας ποντίκια, μια ομάδα ερευνητών στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ιρβαϊν διαπίστωσε σημαντική και παραμένουσα νοητική βλάβη, που πιθανότατα θα έχει το αντίστοιχό της και στον ανθρώπινο εγκέφαλο, βάζοντας σε κίνδυνο την επιτυχία των επανδρωμένων διαστημικών αποστολών μεγάλης διάρκειας. Οι αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, που βρίσκεται σε τροχιά στο εγγύς Διάστημα (σε ύψος περίπου τριών έως τεσσάρων εκατοντάδων χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη) είναι ακριβώς λόγω αυτής της χαμηλής τροχιάς σε μεγάλο βαθμό προφυλαγμένοι από τις χειρότερες επιπτώσεις της διαστημικής ακτινοβολίας. Ομως ακόμη κι αυτοί διατρέχουν κάποιο κίνδυνο νοητικής βλάβης. Οι κίνδυνοι για τους ταξιδιώτες προς τον Αρη και πιο μακριά απ' αυτόν θα ήταν ενδεχομένως θανάσιμοι.

Προς το παρόν, έχουμε περιορισμένη ικανότητα να αντιμετωπίσουμε τέτοιους κινδύνους. Η ενίσχυση της προστασίας με ασπίδες στα διαστημόπλοια θα μπορούσε να σταματήσει ένα μέρος της ακτινοβολίας, αλλά κανένα υλικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ασπίδες δεν είναι αρκετά ελαφρύ για να είναι πρακτικό για διαστημικές αποστολές. Υπάρχουν κάποια φάρμακα (κυρίως αντιοξειδωτικά) σε πρώιμο ερευνητικό στάδιο, που ίσως θα μπορούσαν να καταπολεμήσουν τις συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό από την έκθεση σε ακτινοβολία. Αν δεν βρεθεί μια αποτελεσματική λύση, τα όνειρα για επανδρωμένες πτήσεις μέσα στο ηλιακό σύστημα και ιδίως πέρα απ' αυτό, έστω στο απώτερο μέλλον, ίσως δεν πραγματοποιηθούν ποτέ, ακόμη κι αν βελτιωθούν απίστευτα οι κινητήρες και αυξηθεί κατακόρυφα η ταχύτητα των διαστημοπλοίων.
Ατυχείς συνέπειες
Η κοσμική ακτινοβολία είναι ολέθρια. Δεν μπορούμε να τη δούμε ή να τη νιώσουμε, ωστόσο γεμίζει κάθε σπιθαμή από αυτό που μοιάζει κενός χώρος. Πιο επικίνδυνες για τους αστροναύτες είναι οι γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες, φορτισμένα ατομικά σωματίδια που ταξιδεύουν με ταχύτητα που πλησιάζει εκείνη του φωτός και οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι προέρχονται από εκρήξεις υπερκαινοφανών (supernova) αστέρων. Πέρα από τις ακτίνες αυτές, που διατρέχουν όλο το διαστημικό χώρο ως ομοιόμορφο πεδίο, ο Ηλιος εκπέμπει πρωτόνια (ιονισμένα άτομα υδρογόνου), σε μεγάλη γκάμα ενεργειών. Αν και τα πρωτόνια αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της ακτινοβολίας στο Διάστημα, λόγω της μικρής τους μάζας προκαλούν συγκριτικά μικρότερη ζημιά στους ζωντανούς ιστούς, σε σχέση με βαρύτερα σωματίδια. Το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά τα σωματίδια διαθέτουν επαρκή ενέργεια για να διαπεράσουν τόσο τα τοιχώματα των διαστημοπλοίων, όσο και τα σώματα των αστροναυτών. Οι κάτοικοι της Γης προφυλάσσονται από τα περισσότερα σωματίδια της κοσμικής ακτινοβολίας χάρη στο γήινο μαγνητικό πεδίο που τα εκτρέπει μακριά από την επιφάνεια του πλανήτη. Ομως, το ταξίδι μακριά από τη γήινη μαγνητόσφαιρα οδηγεί σε αναπόφευκτη έκθεση και στις ...ατυχείς συνέπειες που έχει η αλληλεπίδραση αυτών των σωματιδίων με τους ανθρώπινους ιστούς.
Το πρόβλημα με την κοσμική ακτινοβολία είναι ότι όταν αυτά τα σωματίδια διαπεράσουν το ανθρώπινο σώμα, αφήνουν πίσω τους ένα μέρος από την ενέργεια που διαθέτουν, ιονίζοντας τα άτομα των ιστών που θα βρουν στο διάβα τους. Τα ιονισμένα άτομα συγκρούονται με άλλα άτομα των βιολογικών μορίων, προκαλώντας ένα δεύτερο κύμα βλαβών. Οσο πιο βαρύ είναι ένα σωματίδιο και όσο γρηγορότερα κινείται, τόσο μεγαλύτερη ενέργεια μεταφέρει και τόσο περισσότερα άτομα θα ιονίσει. Η ανακατανομή των ηλεκτρονίων που αποσπάστηκαν από τα άτομα θα κάνει ορισμένα απ' αυτά να σπάσουν τους χημικούς δεσμούς στο μόριο στο οποίο βρίσκονταν και ανάλογα με το είδος του μορίου θα προκύψουν βλάβες σε πρωτεΐνες, σε λιπίδια, σε νουκλεϊνικά οξέα και άλλα κρίσιμα βιολογικά μόρια. Η απομάκρυνση των ηλεκτρονίων προκαλεί τη δημιουργία ελεύθερων ριζών (άτομα ή μόρια στα οποία λείπει ένα η περισσότερα ηλεκτρόνια που θα κάλυπταν τα τροχιακά τους). Οι ελεύθερες ρίζες αντιδρούν στη συνέχεια με άλλα μόρια μέσα στο σώμα, μετατρέποντάς τα σε νέες χημικές ενώσεις, που δεν εξυπηρετούν πια τον αρχικό σκοπό τους. Για παράδειγμα, όταν οι ελεύθερες ρίζες συναντήσουν DNA, τότε διασπούν τη φωσφοσακχαρική ραχοκοκαλιά του, ή προκαλούν βλάβες στις νουκλεϊνικές βάσεις.
Διαφορές
Σε μοριακό επίπεδο, διαπιστώθηκαν περιοχές σε νανοκλίμακα με υψηλή συγκέντρωση ελεύθερων ριζών, που μπορούν να δημιουργήσουν σχετικά μικρές περιοχές που περιέχουν μεγάλο αριθμό βλαβών σε κρίσιμα βιομόρια. Τα βαριά φορτισμένα σωματίδια προκαλούν πολύ περισσότερες τέτοιες περιοχές συγκριτικά με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (ακτινοβολία φωτονίων, όπως οι ακτίνες «Χ» και οι ακτίνες «Γ»). Είναι αυτή η πυκνότητα των βλαβών που κάνει τη διαστημική ακτινοβολία πιο επικίνδυνη από τις παραδοσιακές μορφές ιονίζουσας ακτινοβολίας πάνω στη Γη.
Τα πειράματα με ποντίκια τα οποία ακτινοβολήθηκαν μέσα σε επιταχυντή σωματιδίων με «βαριά» ιονίζουσα ακτινοβολία 0,3 Gy (γκρέι), φύσης ανάλογης με εκείνη του Διαστήματος (χρησιμοποιήθηκαν ιόντα οξυγόνου και τιτανίου), έδειξαν συσχέτιση της νοητικής κατάπτωσης με τη μείωση των δενδριτικών ακάνθων (μικρών προεξοχών στους δενδρίτες των νευρώνων, που αποτελούν δυνάμει σημεία συνάψεων μεταξύ των νευρώνων). Μέχρι τώρα η μόνη πηγή πληροφοριών για τις ενδεχόμενες βλάβες από τη διαστημική ακτινοβολία ήταν έμμεση, από παρατηρήσεις σε ανθρώπους που υποβλήθηκαν σε αντικαρκινική θεραπεία με ακτινοβόληση του εγκεφάλου. Μια τέτοια ημερήσια θεραπεία προβλέπει ακτινοβόληση με 2 Gy, περισσότερη δηλαδή απ' ό,τι η ακτινοβόληση σε όλο το ταξίδι προς τον Αρη και πίσω στη Γη. Η διαφορά είναι ότι η ακτινοβόληση με ακτίνες «Χ» και «Γ» κάνει πολύ μικρότερη ζημιά απ' ό,τι η ακτινοβόληση με σωματίδια, και ιδιαίτερα με βαριά σωματίδια.
Μια διαφορά που επισημαίνουν οι ίδιοι οι ερευνητές είναι ότι η ακτινοβολία χορηγήθηκε στα πειραματόζωα σε πολύ μικρό χρόνο, ενώ αντίθετα οι ταξιδιώτες του Διαστήματος θα τη δέχονται σταδιακά. Ομως, είτε με ταχύ ρυθμό, είτε με αργό, οι βλάβες από τα βαρύτερα σωματίδια είναι δύσκολο έως αδύνατο να επιδιορθωθούν από τον οργανισμό, ιδιαίτερα στον εγκέφαλο, όπου η παραγωγή νέων νευρώνων είναι πολύ αργή. Στο παρελθόν η μεγαλύτερη ανησυχία ήταν για την εμφάνιση καρκίνου στους αστροναύτες εξαιτίας της διαστημικής ακτινοβολίας. Οι νοητικές βλάβες που μπορεί να προκαλέσει ίσως οδηγήσουν στην αποτυχία επανδρωμένων αποστολών και τον κίνδυνο θανάτου πολύ νωρίτερα.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

Κυριαρχία μιας ελίτ στον ανταγωνισμό για το προϊόν



Με όπλο τα πανάκριβα τηλεοπτικά δικαιώματα, η αγγλική Πρέμιερ Λιγκ κατέχει την κορυφή στη λίστα των πρωταθλημάτων με τα περισσότερα έσοδα
Associated Press
Με όπλο τα πανάκριβα τηλεοπτικά δικαιώματα, η αγγλική Πρέμιερ Λιγκ κατέχει την κορυφή στη λίστα των πρωταθλημάτων με τα περισσότερα έσοδα
Η ολοκλήρωση της φετινής θερινής μεταγραφικής περιόδου στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο επισημοποίησε, τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα στοιχεία, και τον «χορό» των δισ. που στήθηκε με τις μετακινήσεις παικτών με σκοπό την ενίσχυση των ομάδων. Ενας τομέας που τα τελευταία χρόνια αποτελεί από τους πλέον κερδοφόρους στην γενικότερη βιομηχανία του σημερινού εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, με τα ποσά που τζιράρονται κάθε καλοκαιρινή περίοδο να φτάνουν σε αστρονομικά ύψη (βλ. και πρόσφατο δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη»). Είναι χαρακτηριστικό ότι με τα μέχρι στιγμής επίσημα στοιχεία, το ποσό που δαπανήθηκε τη φετινή μεταγραφική περίοδο ξεπέρασε τα 4 δισ. ευρώ, ενώ η αύξηση σε σχέση με πριν από δύο χρόνια αγγίζει τα 700 εκατ. ευρώ. Η Παρί Σεν Ζερμέν, με τα λεφτά που έδωσε για τις αποκτήσεις των Νεϊμάρ και Εμπαπέ (με τη μορφή δανεισμού), αλλά και η Μίλαν, που χάρη στα κινεζικά κεφάλαια βρέθηκε σε μεταγραφική έξαρση, θεωρούνται οι πρωταθλήτριες της μεταγραφικής περιόδου.
Οι ...πέντε και οι άλλοι
Το σκηνικό που επικράτησε (και) φέτος στη μεταγραφική περίοδο και τα ποσά που δαπανήθηκαν, κυρίως από ομάδες που προέρχονται από συγκεκριμένες χώρες, δεν είναι ξεκομμένα από τη γενικότερη εικόνα που επικρατεί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο όσον αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις. Σε ένα ποδόσφαιρο - πρόσφορο έδαφος για ανελέητες επιχειρηματικές (και όχι μόνο) κόντρες συμφερόντων και για τα παιχνίδια κέρδους των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται, η «ψαλίδα» μεταξύ «πατρικίων» και «πληβείων» συνεχώς ανοίγει. Ουσιαστικά αυτή τη στιγμή η όξυνση του ανταγωνισμού έχει επιβάλει ένα καθεστώς δύο και τριών ταχυτήτων όσον αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις, με αυτές συγκεκριμένων τεσσάρων (+1) χωρών να θεωρούνται πανάκριβα προϊόντα, από το «πάνω ράφι». Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία (και Γαλλία που ακολουθεί) κατέχουν τη μερίδα του λέοντος όσον αφορά τα κέρδη από διάφορους τομείς (τηλεοπτικά, χορηγίες, περαιτέρω έσοδα), δημιουργώντας ένα συγκεκριμένο «στάτους κβο». Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία σχετικής έρευνας του ποδοσφαιρικού τμήματος του οίκου «Deloitte» για τη σεζόν 2015 - 2016, τα οποία αναφέρουν πως συνολικά τα έσοδα των συγκεκριμένων πέντε πρωταθλημάτων άγγιξαν το ποσό των 13 δισ. ευρώ. Κάτι που αντιστοιχεί σε πάνω από το μισό (54% συγκεκριμένα) του συνολικού ποσού των εσόδων που υπήρξαν σε όλες τις ευρωπαϊκές εγχώριες διοργανώσεις (περίπου 22 δισ. ευρώ τη συγκεκριμένη περίοδο).
Με όπλο τα τηλεοπτικά

Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης αποτελούν τα βαριά «χαρτιά» της ισπανικής Λα Λίγκα στη μάχη του ανταγωνισμού
Eurokinissi
Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης αποτελούν τα βαριά «χαρτιά» της ισπανικής Λα Λίγκα στη μάχη του ανταγωνισμού
Στον πακτωλό δισ. που αφορούν τα έσοδα των συγκεκριμένων ισχυρών πρωταθλημάτων, ιδιαίτερη βαρύτητα, παίζοντας φυσικά το δικό της ρόλο στην αύξηση των ποσών, έχει η πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Ενας ακόμα τομέας που τις τελευταίες δεκαετίες συγκαταλέγεται στα «χρυσωρυχεία» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ιδιαίτερα μετά το άνοιγμα σε προσοδοφόρες αγορές από την Ασία (με βαρύ «χαρτί» την Κίνα), τις αραβικές χώρες (με βάση και την εισαγωγή κεφαλαίων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο) και τις ΗΠΑ. Χαρακτηριστικά είναι τα επίσημα στοιχεία για τα ποσά που αφορούν την πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των συγκεκριμένων πρωταθλημάτων. Οπως υπολογίζεται, το ύψος των τηλεοπτικών δικαιωμάτων στα πρωταθλήματα της πεντάδας των ισχυρών (Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία και Γαλλία) άγγιξε τα 6,6 δισ. για τη σεζόν 2015 - 2016, αντιστοιχώντας στο 49% των συνολικών εσόδων των πέντε Λιγκών, ενώ το ποσό αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο με βάση τις νέες συμφωνίες που υπογράφηκαν για την τριετία 2017-19. Το τι ρόλο παίζει η πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων σε αστρονομικά ποσά στα έσοδα των ομάδων και τη λειτουργία των ομάδων που προέρχονται από τα συγκεκριμένα πρωταθλήματα φαίνεται ξεκάθαρα στις δηλώσεις του Νταν Τζόουνς, συνεργάτη του ποδοσφαιρικού τμήματος της «Deloitte» που πραγματοποίησε τη σχετική έρευνα:

Ανοιγμα στους ξένους επενδυτές απαιτούν από την Μπουντεσλίγκα οι πολυεθνικές - χορηγοί του πρωταθλήματος
Associated Press
Ανοιγμα στους ξένους επενδυτές απαιτούν από την Μπουντεσλίγκα οι πολυεθνικές - χορηγοί του πρωταθλήματος
«Η αύξηση των εσόδων από συμφωνίες αναμετάδοσης συνεχίζει να παρέχει τη βάση στην οποία οι κορυφαίοι σύλλογοι της Ευρώπης μπορούν να στηριχτούν προκειμένου να επενδύσουν σε νέα ταλέντα και εγκαταστάσεις, όπως γήπεδα, προπονητικά κέντρα κ.λπ.».
Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά της δυναμικής και κυρίως των «όπλων» με τα οποία οι ομάδες από τα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα μπαίνουν κάθε φορά στη «μάχη», σε σχέση με τους αντιπάλους τους.
Οξυμένος ανταγωνισμός και μεταξύ των ισχυρών
Πέρα όμως από τις τεράστιες οικονομικές διαφορές στον ανταγωνισμό της πρώτης πεντάδας με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, εξίσου υψηλός είναι και ο ανταγωνισμός που αφορά τις μεταξύ τους διαφορές σε αυτόν τον τομέα. Αλλωστε, στο εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο, όπου κυριαρχεί το αδυσώπητο κυνήγι για τα κέρδη, η όξυνση του ανταγωνισμού δεν θα μπορούσε να λείπει και από τα υψηλά «πατώματα» της «πυραμίδας». Το αντίθετο μάλιστα, αφού π.χ. η συγκέντρωση στα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα του μεγαλύτερου μέρους του ποδοσφαιρικού τζίρου οξύνει ακόμα περισσότερο τη μάχη μεταξύ των πολυεθνικών που «κινούν τα νήματα», για το μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας» της αγοράς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κόντρα της αγγλικής με την ισπανική Λίγκα για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση της ασιατικής αγοράς, όπου η δεύτερη δείχνει τα τελευταία χρόνια να μπαίνει δυναμικά με μπροστάρηδες τα δυο βαριά «χαρτιά» της, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Αλλο, πρόσφατο παράδειγμα, αποτελεί η εισήγηση από πλευράς ισπανικής Λίγκας στην UEFA να ελέγξει την εισροή κεφαλαίων στη γαλλική Παρί Σεν Ζερμέν και στην αγγλική Μάντσεστερ Σίτι, από Κατάρ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αντίστοιχα, για παραβίαση των οικονομικών κανονισμών που ισχύουν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Την ίδια ώρα, γερμανικών συμφερόντων αθλητική πολυεθνική που έχει τα δικαιώματα στη γερμανική Μπουντεσλίγκα έχει αυξήσει τα τελευταία χρόνια την πίεση προς τους υπεύθυνους του γερμανικού πρωταθλήματος και κρατικούς φορείς για αλλαγή στη νομοθεσία που αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ομάδων. Ειδικότερα, πιέζει για άρση των περιορισμών προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για εισροή στο γερμανικό ποδόσφαιρο επιχειρηματικών κεφαλαίων από το εξωτερικό (Κίνα, Ρωσία), η οποία θα ανεβάσει το επίπεδο του ανταγωνισμού των γερμανικών ομάδων και γενικότερα του πρωταθλήματος.
Για την ιταλική Serie A, που βρίσκεται αρκετά πιο πίσω σε δημοφιλία και έσοδα σε σχέση με τα τρία άλλα πρωταθλήματα (Πρέμιερ Λιγκ, Λα Λίγκα, Μπουντεσλίγκα), η είσοδος Κινέζων επενδυτών τόσο στις κορυφαίες ομάδες (Μίλαν, Ιντερ) όσο και σε άλλες (π.χ. χρεοκοπημένη Πάρμα) μοιάζει με «μάννα εξ ουρανού» προκειμένου να αναρριχηθεί στην κλίμακα του ανταγωνισμού, μέσω του ανοίγματος στην Ασία.
Οσο για τη γαλλική Ligue 1, αν και συνολικά δείχνει να είναι ο «αδύναμος κρίκος», προσπαθεί με την παρουσία των δύο πρωταγωνιστριών (Παρί και Μονακό) να «σηκώσει» τη γενικότερη εικόνα του πρωταθλήματος.
Κυρίαρχη η Πρέμιερ Λιγκ
Σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία, η Πρέμιερ Λιγκ παραμένει οικονομικά στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, παρουσιάζοντας συνολικά έσοδα της τάξης των 4,9 δισ. ευρώ για τη σεζόν 2015-16, 500 εκατ. ευρώ περισσότερα σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν. Πλέον, με τη νέα συμφωνία για τα τηλεοπτικά, που έφτασε το ποσό των 2,6 δισ. ευρώ, το αγγλικό πρωτάθλημα όχι μόνο «στρογγυλοκάθεται» για τα καλά στην κορυφή μεταξύ των πλέον προσοδοφόρων, αλλά αυξάνει και την απόσταση από τους ανταγωνιστές του.
Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η γερμανική Μπουντεσλίγκα, όπου τα συνολικά έσοδα των συλλόγων άγγιξαν τα 2,7 δισ. ευρώ, ενώ μεγάλο ρόλο έπαιξε η κατακόρυφη άνοδος στα τηλεοπτικά δικαιώματα του πρωταθλήματος την τελευταία διετία. Ακολουθούν η ισπανική Λα Λίγκα (με περίπου 2,4 δισ. ευρώ έσοδα), η ιταλική Serie A (1,9 δισ. ευρω) και η γαλλική Ligue 1 (περίπου 1,5 δισ.).

TOP READ