Εφοπλιστές ή πειρατές; (5)

 Εφοπλιστές ή πειρατές; (5)

Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, στις 8 Νοεμβρίου 2013, σκάφος του λιμενικού σώματος εντοπίζει το πλοίο ανοιχτού φορτίου (cargo) Nour-M, με σημαία Σιέρρα Λεόνε, να παραπλέει τα Ίμια, ακολουθώντας περίεργη πορεία. Οι λιμενικοί ακινητοποιούν το πλοίο και προβαίνουν σε έλεγχο, ο οποίος διαπιστώνει: (α) το πλοίο μεταφέρει 59 εμπορευματοκιβώτια (κοντέινερ) τα οποία περιέχουν πυρομαχικά για όπλα ρωσικής κατασκευής (καλάσνικοφ κλπ) και (β) το εμπόρευμα είχε φορτωθεί στην Οδησσό και προοριζόταν για την Λιβύη.

Πώς πας, όμως, από Οδησσό για Λιβύη και βρίσκεσαι νοτίως της Σύμης; Ο τούρκος καπετάνιος Χουσεΐν Γιλμάζ (στον οποίο φαινόταν ότι ανήκε το πλοίο), ισχυρίστηκε ότι έχασε τον δρόμο (!) και αποφάσισε να συνεχίσει παραπλέοντας την Τουρκία ώσπου να φτάσει στην... Αλεξανδρέττα (!!). Οι λιμενικοί δεν πείστηκαν από τις εξηγήσεις του καπετάνιου και οδήγησαν το πλοίο στην Ρόδο για τα περαιτέρω. Και τώρα αρχίζουν τα ωραία:

• Παρατήρηση πρώτη: Ως φορτωτής φέρεται η "Ukrinmash Co", κρατική εταιρεία της Ουκρανίας μεν, ύποπτη για "περίεργες" συνεργασίες δε. Μπορεί στα χαρτιά Ουκρανία και Ρωσσία να είναι εχθροί αλλά έχουν και κάτι κοινό: με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, βρέθηκαν να κατέχουν ένα τεράστιο οπλοστάσιο, το οποίο δεν παύει να έχει ημερομηνία λήξης. Έτσι, οι δυο χώρες συνεργάζονται, προκειμένου να προλάβουν να πουλήσουν τα όπλα που κληρονόμησαν, προτού αυτά απαξιωθούν. Ποιός αγοράζει, όμως, οπλισμό τέτοιας ηλικίας, εκτός από αντάρτες, υποψήφιους πραξικοπηματίες και λοιπούς παρανόμους;

• Παρατήρηση δεύτερη: Η Αλεξανδρέττα είναι το μεγαλύτερο τουρκικό λιμάνι στην ανατολική Μεσόγειο, μόλις 60 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Συρία. Αν οι αντικαθεστωτικοί τής Συρίας ή οι τζιχαντιστές του ISIS θέλουν να αγοράσουν όπλα, η Αλεξανδρέττα είναι το πιο βολικό λιμάνι για να τους τα παραδώσει ο πωλητής.

• Παρατήρηση τρίτη: Η Λιβύη είχε όντως εκδώσει "πιστοποιητικό τελικού χρήστη" αλλά, για να είναι ισχυρά τέτοια πιστοποιητικά, πρέπει να συνοδεύονται και από πιστοποιητικό τού ΟΗΕ. Όμως, όπως απεδείχθη, για το φορτίο τού Nour-M ο ΟΗΕ δεν είχε ιδέα. Εκτός αυτού, το λιβυκό πιστοποιητικό έκανε λόγο και για 20.000 καλάσνικοφ, αλλά στα κοντέινερ δεν βρέθηκαν παρά μόνο φυσίγγια.

• Παρατήρηση τέταρτη: Τί δουλειά είχε στα Ίμια το σκάφος του λιμενικού από την Ρόδο; Κανονικά, την περιοχή έπρεπε να εποπτεύουν σκάφη από την Κω ή την Κάλυμνο, που είναι δίπλα. Και γιατί ενημερώθηκε αμέσως για την επικείμενη επιχείρηση ο υπουργός ναυτιλίας, ο οποίος έσπευσε μάλιστα να καταφθάσει στην Ρόδο για να χειριστεί προσωπικά την υπόθεση;

Εν πάση περιπτώσει, το πλοίο έφτασε στην Ρόδο. Έλα, όμως, που ουδείς ενδιαφέρθηκε για το φορτίο του! Ούτε οι πωλητές ούτε οι αγοραστές συγκινήθηκαν να πάρουν έστω ένα τηλέφωνο! Έτσι, τα κοντέινερ κατασχέθηκαν υπέρ του ελληνικού δημοσίου. Λεπτομέρεια: οι πρώτες ανακοινώσεις έκαναν λόγο για 59 κοντέινερ αλλά, τελικά, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν μόνο 55.

Η ιστορία έχει και συνέχεια. Στις 11 Δεκεμβρίου, κατά τις 7 το πρωί, έτσι όπως ήταν δεμένο στο λιμάνι της Ρόδου, το Nour-M... βούλιαξε! Επίσημη αιτιολογία: οι ισχυροί άνεμοι που έπληξαν το λιμάνι. Όμως, λίγο πιο πέρα ήταν δεμένο και το "Πρέβελη", που δεν έπαθε τίποτε. Όπως δεν έπαθαν σχεδόν τίποτε όλα τα ψαροκάικα που ήσαν δεμένα στον ίδιο ντόκο. Κι όμως, το Nour-M όχι απλώς βούλιαξε αλλά κόπηκε στην μέση, παρ' ότι ήταν αδειανό! Οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για τεράστια τρύπα στο κύτος του, γεγονός που δημιουργεί υπόνοιες ότι κάποιοι "βόηθησαν" το πλοίο να βουλιάξει. Παρ' ότι το βυθισμένο πλοίο δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα, η ανέλκυσή του άρχισε μόλις τον επόμενο Μάιο και ολοκληρώθηκε τον... Δεκαπενταύγουστο!

Η ιστορία ακούγεται κάπως παρανοϊκή αλλά όλα μπορούν να εξηγηθούν λογικά. Το ηλικίας 31 ετών Nour-M είχε αλλάξει όνομα... 30 φορές (!) αφού βρισκόταν στα κιτάπια των αρχών πολλών χωρών για λαθρεμπόριο ναρκωτικών και στα κιτάπια του ΝΑΤΟ για λαθρεμπόριο όπλων. Για να φύγει σκάφος από την Ρόδο προκειμένου να ελέγξει φορτηγό πλοίο στα Ίμια, σημαίνει πως είχε πέσει "καρφί" ότι επρόκειτο για "χοντρό ψάρι". Για να ανακατευτεί προσωπικά ο υπουργός ναυτιλίας, το "καρφί" ήρθε από πολύ ψηλά. Για να βουλιάξει το πλοίο μέσα στο λιμάνι και για να μείνει εκεί επί οκτώ μήνες, σημαίνει ότι μερικές λεπτομέρειες δεν έπρεπε να διερευνηθούν. Για να εξαφανιστούν αγοραστές (το λιβυκό υπουργείο άμυνας!) και πωλητές (κρατική εταιρεία της Ουκρανίας!), παναπεί ότι κατάλαβαν πως το -όχι και πολύ νόμιμο- παιχνίδι χάθηκε. Για να ισχυριστεί ο καπετάνιος τέτοια χοντράδα, πως τάχα έχασε τον δρόμο, σημαίνει πως μάντεψε ότι το πλοίο θα βουλιάξει και όλα θα τελειώσουν εκεί (όπως και τελείωσαν).

Φυσικά, μερικά ερωτήματα θα μείνουν αναπάντητα για μας. Π.χ., πώς μπορεί ένας φουκαράς καπετάνιος να έχει δικό του ολόκληρο πλοίο, αν είχε βάλει απ' αρχής ρότα για Αλεξανδρέττα ή κάτι έγινε εν πλω και άλλαξε προορισμό, γιατί στην αρχή το λιμενικό έκανε λόγο για 59 κοντέινερ ενώ τελικά κατασχέθηκαν 55, ποιός "κάρφωσε" το πλοίο στις ελληνικές αρχές κλπ. Το σίγουρο είναι ότι πλοία σαν το Nour-M πλέουν καθημερινά σ' όλον τον κόσμο, γεμίζοντας με άφθονο χρήμα τις τσέπες των ιδιοκτητών τους...

----------------------------------------

Διαβάστε επίσης

- Αλαφούζοι - 3. Ο ρουμανικός στόλος (και επόμενα σημειώματα): Το κόλπο τού Γιάννη Αλαφούζου, προκειμένου να βάλει στο χέρι τα πλοία της Ρουμανίας.
- Στους δρόμους της κοκαΐνης μιλούν ελληνικά: Έρευνα του Κώστα Βαξεβάνη στην εφημερίδα "Το Βήμα" (18/5/2003).
- 76 σακιά κοκαΐνης στην ελληνική αγορά: Ρεπορτάζ του Βασίλη Λαμπρόπουλου, επίσης στην εφημερίδα "Το Βήμα" (17/9/2000).
- Attorney for Livanos Says Trade With China Was Outbound Only: Άρθρο της εφημερίδας New York Times (30/3/1953), για την εμπλοκή τού Σταύρου Λιβανού με την επιτροπή Μακάρθυ, λόγω του εμπάργκο κατά της Κίνας (με συνδρομή).

''Πετάει ο γάιδαρος;''

''Πετάει ο γάιδαρος;''

Πετάει ο γάιδαρος; Ούτως ειπείν:

    Τώρα που ο κύριος Τόμσεν δεν συναντιέται με τον Παπαδήμο και τον Βενιζέλο, αλλά συναντιέται με τον κ.Βαρουφάκη, έγινε «άλλος» Τόμσεν; Τώρα που ο Τόμσεν, αφού έκανε με τόση επιτυχία το «αγροτικό» του στην Ελλάδα, κατέλαβε αναβαθμισμένη θέση στα όργανα του ΔΝΤ, το ΔΝΤ έγινε «καλύτερο»;

    Τώρα που το ΔΝΤ δεν συνεργάζεται με τον κ.Σαμαρά ή με τον κ.Παπανδρέου, αλλά λογίζεται ως θεσμικός εταίρος της κυβέρνησης Τσίπρα (ο οποίος στις προγραμματικές του δηλώσεις δεν ανέφερε ούτε μια φορά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), έγινε «άλλο» ΔΝΤ; Έπαψε να είναι αυτός ο μισητός οργανισμός που έχει κατασπαράξει όσους λαούς έπεσαν στα νύχια του;

***

    Τώρα που ο κ.Γκουρία δεν κάνει παρέα με τον κ.Στουρνάρα, αλλά θα κάνει παρέα με τον κ.Βαρουφάκη και τον κ.Δραγασάκη, είναι «άλλος» Γκουρία; Αυτός ο ΟΟΣΑ, για τον οποίο ο κ.Βαρουφάκης στην ομιλία του στη Βουλή δήλωσε ότι  «θα βάλουμε μπροστά βαθιές μεταρρυθμίσεις σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ, ο Γενικός Γραμματέας του οποίου, ο κ. Άνχελ Γκουρία, έρχεται στην Αθήνα αύριο με στόχο να μας βοηθήσει – αυτός και ο Οργανισμός του - στον άρτιο σχεδιασμό των μεταρρυθμίσεων και τη διάφανη και αποτελεσματική παρακολούθηση της εφαρμογής τους», είναι «άλλος» ΟΟΣΑ από αυτόν που σχεδίασε το κανιβαλικό «Μεσοπρόθεσμο»;

    Αυτός ο ΟΟΣΑ που σχεδίασε και πρότεινε επί Χατζιδάκη και Άδωνη Γεωργιάδη την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την επιβολή διδάκτρων σε προπτυχιακούς φοιτητές, την κατάργηση της μονιμότητας των νεοπροσλαμβανόμενων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, την επιτάχυνση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων (ειδικά στους τομείς ενέργειας, σιδηροδρόμων, περιφερειακών αεροδρομίων, λιμανιών και ακινήτων), την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, την πώληση φαρμάκων εκτός φαρμακείων κι άλλες 320 (!) παρεμβάσεις ξεθεμελίωσης των πάντων, τώρα που θα σχεδιάζει τις μεταρρυθμίσεις επί ΣΥΡΙΖΑ είναι «άλλος» ΟΟΣΑ;

    Αυτός ο ΟΟΣΑ που επί 65 χρόνια από την ίδρυση του αποτελεί ιμπεριαλιστικό οργανισμό στην υπηρεσία του κεφαλαίου, και που από το 1996 (!) ζητάει την μείωση των κατωτάτων αμοιβών και την κατάργηση των περιορισμών στις απολύσεις, μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές έγινε βραχίονας του προλεταριάτου και των εργαζομένων;

***

    Τώρα εκείνο που ακούμε είναι ότι στις «βαθιές μεταρρυθμίσεις» του ΟΟΣΑ «θα προσθέσουμε – όπως είπε ο κ.Βαρουφάκης - περί το 70% των μεταρρυθμίσεων ή δεσμεύσεων που υπάρχουν στο υπάρχον Μνημόνιο»! Και τούτο, όπως πρόσθεσε ο υπουργός Οικονομικών, διότι πρόκειται για «δεσμεύσεις με τις οποίες ως σώφρονες άνθρωποι δεν έχουμε καμία αντίρρηση, εφόσον βεβαίως το 30%, που κρίνουμε απαράδεκτες, είτε μπουν σε αναστολή είτε αφαιρεθούν».

    Δηλαδή; Αυτό το κατά 100% βάρβαρο, το κατά 200% απάνθρωπο, το κατά 300% καταστροφικό και το κατά 1.000% κανιβαλικό Μνημόνιο, έγινε κατά 70% «καλό» Μνημόνιο; Έγινε κατά 70% «σώφρον» Μνημόνιο; Από πότε; Τώρα – μετά τις εκλογές - έγινε κι αυτό;…

***

    Τώρα εκείνο που ακούμε είναι ότι «σε συνεργασία με τους εταίρους μας και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα καταστρώσουμε μαζί το σχέδιο καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης» που  διέλυσε την Ελλάδα. Θαυμάσια ιδέα. Αλλά αυτοί, οι εταίροι μας και η Κομισιόν τους δεν ήταν που την προκάλεσαν την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα; Αυτοί δεν είναι που ενώ έβαζαν τη φωτιά, μας εύχονταν από πάνω και «καλό κουράγιο Έλληνες»; Αλλά τώρα θα «καταπολεμήσουμε» την ανθρωπιστική κρίση μαζί τους… Με ποιους; Με αυτούς που την προκάλεσαν…

    Τώρα έχουμε και διευκρινήσεις για το τι σημαίνει εκείνο το «τρόικα τέλος». Ορίστε πως το έθεσε ο κ.Βαρουφάκης: «Τι εννοούμε “τρόικα”, για να είμαστε ξεκάθαροι: Δεν εννοώ τους τρεις θεσμούς στους οποίους ανήκει η Ελλάδα, δηλαδή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο οποίο ανήκουμε από το Μπρέτον Γουντς, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που είναι η κεντρική μας τράπεζα ή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία είμαστε. Τι εννοούμε με τη λέξη “τρόικα”; Εννοούμε το κλιμάκιο τεχνοκρατών που έρχεται με αποικιακή συμπεριφορά στην Ελλάδα και που δεν είναι εξουσιοδοτημένο να συζητήσει μαζί μας τη φιλοσοφία του προγράμματος».

    Ααα, μάλιστα. Ώστε αυτό είναι η «τρόικα». Κάποιοι ξινοί και ανάγωγοι τεχνοκράτες. Και το ΔΝΤ; Η Κομισιόν; Η ΕΚΤ; Αυτοί που τους διόρισαν, που τους «γέννησαν», που τους έστελναν με συγκεκριμένες εντολές και υποδείξεις; Αυτοί τι είναι; Αυτοί δεν είναι «τρόικα»; Αυτοί είναι οι πολιτισμένοι, οι γλυκόπιοτοι, ευγενείς και φιλάνθρωποι «φίλοι» μας που πλέον θα μας λένε ό,τι μας έλεγαν οι πρώην απεσταλμένοι τους, μόνο που τώρα θα μας τα λένε κομψά, κάνοντάς μας «κουπεπέ» και χαρούλες;

***

    Ότι μετά τις εκλογές και μετά την απαλλαγή από μια κυβέρνηση «Ηρόστρατων» επικρατεί ένα κλίμα ικανοποίησης είναι προφανές. Ότι υπάρχει μια διάθεση προσδοκίας να ξημερώσει κάτι καλύτερο στον τόπο, επίσης. 

    Αλλά άλλο αυτό και άλλο να σερφάρουν ορισμένοι στην προσμονή του κόσμου για να βαφτίζουν το κρέας – ψάρι. Και πάει πολύ όταν τους επισημαίνεις τα παραπάνω να αναπτύσσουν μια «επιχειρηματολογία» που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το «πετάει ο γάιδαρος» και μάλιστα ότι έχει πάρει και… αριστερή κλίση κατά την απογείωση!

 Νίκος Μπογιόπουλος: 

Πηγη

Το πρόβατο που νόμιζε πως ήταν σκύλος

 Το πρόβατο που νόμιζε πως ήταν σκύλος

Η προβατίνα αυτή ονομάζεται Πετ και έμεινε ορφανή από πολύ μικρή. Έτσι άρχισε να ακολουθεί τη σκύλα του σπιτιού πιστεύοντας πως είναι η μητέρα της. Το μπόρντερ κόλλεϋ που ονομάζεται Ντάις, ανέλαβε υπό την κηδεμονία της το πρόβατο που κοιμόταν μαζί της στο ίδιο καλάθι  και την ακολουθούσε καθημερινά με αποτέλεσμα να πιστέψει ακράδαντα πως είναι σκύλος.

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείς πολύ εύκολα να καταλάβεις πως κάτι δεν πάει καλά με αυτή την προβατίνα που μοιάζει να έχει σοβαρή κρίση ταυτότητας:

Πηγή: ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Υπόψιν όσων βγουν σήμερα στις πλατείες

Ζούμε σε μια εποχή με...μαγικές εικόνες!!!

 Ζούμε σε μια εποχή με...μαγικές εικόνες!!!

Ζούμε σε μαγική εποχή: Στην «Καθημερινή» (μια καθαρόαιμη εφημερίδα της αστικής τάξης) διαβάζουμε άρθρο με τίτλο «στο πλευρό του πρωθυπουργού» με την υπογραφή του Αθανάσιου Ελλις, που, εδώ και καιρό, έχει πάρει σκυτάλη από τον Αλέξη Παπαχελά. Στη «Δημοκρατία» (που στήριζε τη ΝΔ) διαβάζουμε τίτλο «Ολοι στις πλατείες», που καλεί σε συγκεντρώσεις υπέρ της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ! «Η νέα κυβέρνηση έχει κάνει βήματα - έτη φωτός σε σχέση με τις παλιότερες», διαβάζουμε στο «Βήμα». Από το βήμα της Βουλής ακούσαμε ακόμα και τον Ν. Μίχο της Χρυσής Αυγής να ζητάει από τη ΝΔ να μην κάνει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και να συμβουλεύει την κυβέρνηση πώς θα εφαρμόσει καλύτερα την πολιτική της.

Φωτογραφία απο το ΠΟΝΤΙΚΙ

Δεν έχουν πάθει παράκρουση. Απλά απ' ό,τι φαίνεται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναγνωρίζεται ως κυβέρνηση που στηρίζει, μέσα από διαφορετική διαδρομή, τα ίδια ταξικά συμφέροντα με την προηγούμενη, τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Και μαζί, βεβαίως, και κράτη όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ιταλία που στην ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση με τη Γερμανία και τους συμμάχους της στηρίζουν - για τους δικούς τους σκοπούς - τη νέα συγκυβέρνηση.

Αλίμονο στους εργαζόμενους αν μπουν κάτω από αυτήν τη σημαία!

Πηγή: Ριζοσπάστης

Εμποροϋπάλληλοι: Καταγγέλλουν απόλυση εγκύου.

 Εμποροϋπάλληλοι: Καταγγέλλουν απόλυση εγκύου.

Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και επιχειρησιακά σωματεία του εμπορίου καταγγέλλουμε την παράνομη και καταχρηστική απόλυση εγκύου συναδέλφου από την MIGATO και ζητάμε την άμεση επιστροφή της εργαζόμενης στο χώρο εργασίας δηλ. ακύρωση της απόλυσης.

Οι εργαζόμενες σήμερα βιώνουν καθημερινά στον εργασιακό βίο την ταξική εκμετάλλευση, δουλειά με καθεστώς κάτεργου, χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, ακόμα και το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα της εργαζόμενης γυναίκας να κάνει οικογένεια, πλέον όχι απλά αμφισβητείται, αλλά σε πολλές περιπτώσεις καθίσταται απαγορευτικό.

Η εργοδοτική τρομοκρατία που εκφράζεται είτε ανοικτά με την απαίτηση να υπογράφουν οι γυναίκες συμφωνητικά ότι δεν πρόκειται να μείνουν έγκυες, είτε με την απόλυση εγκύων (δυστυχώς πολλά τέτοια κρούσματα σε γυναίκες που δουλεύουν στο εμπόριο) είτε συγκαλυμμένα με την εντατικοποίηση της εργασίας, τις δυσμενείς μεταθέσεις και άλλα πολλά και από την άλλη η εργασιακή ανασφάλεια, η κατάργηση του επιδόματος τοκετού και άλλων κοινωνικών επιδομάτων, ουσιαστικά ασκούν πολλαπλή πίεση σε κάθε εργαζόμενη απαγορεύοντας το αυτονόητο δικαίωμα να κάνουμε οικογένεια.


Καλούμε τις γυναίκες της τάξης μας, τις γυναίκες της εργατικής τάξης, να μπουν μπροστά στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, να αναγνωρίσουν τη δύναμη της οργανωμένης πάλης, κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων και του μεγάλου εμπορικού κεφαλαίου.

 

Ακύρωση της απόλυσης της συναδέλφου, άμεσα επιστροφή της στη δουλειά της.

• ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
• ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΥΠΑΛ/ΩΝ ΕΜΠ. ΚΑΤΑΣΤ/ΤΩΝ & ΙΔ. ΕΠΙΧ/ΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
• ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧ/ΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΑΤΟΣ
• ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ LIDL Ν. ΑΤΤΙΚΗΣ
• ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔ. ΥΠΑΛ/ΩΝ ΑΝ. ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ & ΓΡΑΦΕΙΩΝ
• ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ PRAKTIKER HELLAS 

Πηγή: Σύλλογος Εμποροϋπάλληλων Αθήνας

Τα ντόπερμαν των αφεντικών ουρλιάζουν και στην «δημοκρατική» ΕΕ

Τη συντονισμένη προσπάθεια αμφισβήτησης, περιορισμού και κατάργησης του απεργιακού δικαιώματος από τους κεφαλαιοκράτες, τα όργανα της ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις στα κράτη-μέλη της κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανόπουλος, με παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, σχετικά με τη «συζήτηση που διεξάγεται στα πλαίσια του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας για το δικαίωμα στην απεργία», όπου ανοιχτά οι εργοδότες αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξη απεργιακού δικαιώματος.

Η επίτροπος Απασχόλησης Μ. Τάισεν ενίσχυσε την εργοδοτική επίθεση, δηλώνοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν επεμβαίνει, δεν εγγυάται το απεργιακό δικαίωμα, αλλά αναμένει τα αποτελέσματα ανεπίσημης τριμερούς συνάντησης του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας στα τέλη Φλεβάρη και σχετική γνωμάτευση από το Διεθνές Δικαστήριο «αν το απεργιακό δικαίωμα είναι νομικά κατοχυρωμένο».

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε:

«Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τα λόγια, στην πράξη, η συμμετοχή στα συνδικάτα και η απεργία θεωρείται από την εργοδοσία και το κράτος της έγκλημα. Τιμωρείται με απόλυση και άλλες ποινές.

Στην Ελλάδα, οι περισσότερες απεργίες κηρύσσονται παράνομες, απολύθηκαν και επιστρατεύτηκαν χιλιάδες απεργοί ή απλά μέλη συνδικάτων.

Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ζήτησαν σαν προαπαιτούμενο του γνωστού προγράμματος τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος, τη νομιμοποίηση του εργοδοτικού λοκ άουτ.

Αναθερμαίνεται η συζήτηση στα ευρωενωσιακά όργανα για περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος όπως απαίτησε η εργοδοσία στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Η πρωτοβουλία Μόντι να απαγορεύονται όσες απεργίες διεκδικούν αιτήματα κόντρα στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναβλήθηκε, αλλά είναι μέσα στους σχεδιασμούς της.

Δύο αλήθειες αποκαλύπτονται:

Πρώτη αλήθεια: Σε όλα τα κράτη της Ένωσης, είτε με λιτότητα είτε με χαλάρωση, η αντεργατική επίθεση κλιμακώνεται με κέντρο τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Αναμένονται λαϊκές αντιδράσεις, παίρνονται μέτρα καταστολής τους.

Δεύτερη αλήθεια: Ένας είναι ο φόβος τους: Η εργατική τάξη, ο οργανωμένος λαός. Κανένας σωτήρας δεν τον σώζει. Μόνο η οργάνωση και πάλη του για τα δικά του δίκια, για ανάπτυξη σε όφελος του ίδιου, όχι του κεφαλαίου.

Αλίμονο στην ιστορία αν η πάλη των εργατών έπαιρνε την άδεια των εκμεταλλευτών τους. Το δικαίωμα της απεργίας κατακτήθηκε με αγώνες από τους ίδιους τους εργάτες. Οι ίδιοι θα το προστατέψουν».

Στον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και στους αγώνες της εργατικής τάξης επιχείρησαν να επιτεθούν με θρασύτητα οι ευρωβουλευτές της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Υπερασπιζόμενοι το «δικαίωμα στην απεργοσπασία» και τους μηχανισμούς της εργοδοσίας και του αστικού κράτους ενάντια στους εργάτες που παλεύουν για τα δικαιώματά τους, αναμάσησαν τα χυδαία ψέματά τους ότι «οι απεργίες κλείνουν τα εργοστάσια» και τα συναφή. (Δείτε ΕΔΩ την τοποθέτηση του χρυσαυγίτη ευρωβουλευτή Λ. Φουντούλη)

Πληρωμένη απάντηση πήραν από τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, που τόνισε ότι δεν περίμενε τίποτε άλλο από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής, που χρηματοδοτούνται από τους εργοδότες για να δημιουργούν μηχανισμούς μπράβων που χτυπάνε τους εργάτες και τους αγώνες τους και στήνουν δουλεμπορικά γραφεία για να προμηθεύουν πάμφθηνους εργάτες στις επιχειρήσεις. Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ κάλεσε την εργατική τάξη «να απομονώσει τους φασίστες της Χρυσής Αυγής παντού, στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές». (Δείτε ΕΔΩ την απάντηση του Σ. Ζαριανόπουλου).

Μπροστά στην αποκάλυψη του πραγματικού ρόλου τους, σαν μαντρόσκυλα των αφεντικών, οι ναζιστές ευρωβουλευτές αντέδρασαν με το συνηθισμένο τρόπο τους, με άναρθρες κραυγές και χυδαίες ύβρεις.

About these ads

   Βάρκιζα τέλος

Από Σφυροδρέπανος 

Γράφει ο Σφυροδρέπανος

Το βιντεοκλίπ που ντύνει οπτικά το Νεοέλληνα του Πανούση ξεκινάει με τη σκηνή από την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ και κλείνει βάζοντας την ίδια σκηνή να παίζει αντίστροφα, σα να ξαναπαίρνουν οι αντάρτες τα όπλα τους, με τον Τζιμάκο να μας κοιτάει πονηρά με νόημα στο τέλος.
Αν μη τι άλλο είναι ωραία σύλληψη, ό,τι γνώμη κι αν έχουμε για το πολιτικό ποιόν του Πανούση και όσα απερίγραπτα έχει πει κατά καιρούς, πχ για το κόμμα που έφτασε το κίνημα στο 4%! (Με το ίδιο αήττητο σκεπτικό βέβαια, το κίνημα τότε έφτασε στο 10% της αποχής στις εκλογές του 46’. Και πράγματι αυτός ήταν ο διακηρυγμένος στόχος των αντιπάλων του Εαμικού συνασπισμού, που ήθελαν να τον συντρίψουν και να τον εκμηδενίσουν).
Δεν υπάρχει αγωνιστής, αριστερός, κομμουνιστής, άτομο με στοιχειώδη επαφή με το κίνημα, όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεται, που να μη συγκλονίζεται βλέποντας αυτές τις στιγμές, τους αντάρτες να δακρύζουν απαρηγόρητοι, σα μικρά παιδιά, και να κλαίνε προκαταβολικά τη μοίρα τους κι όσα μάντευαν πως θα τους βρουν ανυπεράσπιστους. Να ξεσπάνε σε λυγμούς αυτοί που έμειναν αλύγιστοι στο πεδίο της μάχης, νιώθοντας πως παραδίδουν ένα κομμάτι της ψυχής τους, όπως η μάνα το παιδί της.

Πρώτα σε αυτούς λοιπόν θα έπρεπε να δώσουν λόγο και να εξηγήσουν τις θέσεις τους, όσοι έρχονται αναδρομικά να υποστηρίξουν πως η στάση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μετά την απελευθέρωση ήταν λάθος κι ότι η αληθινή τραγωδία δεν ήταν η συνθηκολόγηση της Βάρκιζας, αλλά αυτός καθαυτός ο Δεκέμβρης και τα παρεπόμενα της αποχής του 46’. Και πως ο λαός που βρέθηκε αντιμέτωπος με την τυραννία, έπρεπε να διαλέξει οικειοθελώς το συμβιβασμό, δηλ τις αλυσίδες και όχι τα όπλα.
Είναι αυτοί που «λιμπίστηκαν» και πρόβαλαν ως παράδειγμα τον «ομαλό, δημοκρατικό» δρόμο της Ιταλίας και της Γαλλίας, ξεχνώντας την ελληνική ιδιαιτερότητα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ενός παλλαϊκού ένοπλου μετώπου, που δεν μπορούσε να ενσωματωθεί απλά, με συμβατικές μεθόδους στην αστική κυριαρχία, χωρίς να την απειλεί άμεσα. Είναι ζήτημα προς απάντηση και διερεύνηση, γιατί κατέστη δυνατό μόνο στην Ελλάδα να αναπτυχθεί ένα τέτοιο ισχυρό κίνημα (βλέπε σχετικά και την ερμηνεία που δίνει η πρόσφατη, συλλογική έκδοση της Σύγχρονης Εποχής για το Δεκέμβρη, που βασίζεται στη διαφορετική θέση της κάθε χώρας στο διεθνή ανταγωνισμό και το ιμπεριαλιστικό σύστημα). Αλλά είναι ακριβώς λόγω αυτής της ιδιαιτερότητας, λόγω του Δεκέμβρη και του ΔΣΕ αργότερα, που υπάρχει σήμερα δυνατό κομμουνιστικό κόμμα, σε αντίθεση με τη Γαλλία, την Ιταλία και τη σημερινή κατάντια των πάλαι ποτέ κραταιών ΚΚ τους.
Κι ας σημειώσουμε κι αυτό με την ευκαιρία. Το «Βάρκιζα τέλος» το είπε έμπρακτα το ίδιο το ΚΚΕ, με την προοδευτική ανάπτυξη του δεύτερου αντάρτικου και του Δημοκρατικού Στρατού. Αυτό δηλ που ονομάζουν ως τραγικό λάθος οι ίδιοι που θεωρούν τραγωδία τα Δεκεμβριανά (μα Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες;) και όχι τις ταλαντεύσεις και τους όρους με τους οποίους διεξήχθησαν (καθυστερημένη κι ελλιπής προετοιμασία, αντιφατική πολιτική στόχευση, κτλ).
Η Βάρκιζα είναι ένα λάθος που προσπαθούσε να βρει διέξοδο στη δύσκολη διαχείριση μιας βαριάς ήττας και ήρθε ως συνέχεια άλλων, βαρύτερων λαθών, που ήρθαν σε πιο ευνοϊκές συνθήκες (Συμφωνίες Λιβάνου και Καζέρτας). Κι ήταν λανθασμένη από μια σειρά απόψεις. Γιατί ο συμβιβασμός δεν αντιστοιχούσε στο δοσμένο συσχετισμό δυνάμεων (η μάχη είχε χαθεί στην Αθήνα, αλλά ο κύριος όγκος των δυνάμεων του ΕΛΑΣ παρέμενε ακέραιος). Γιατί ακόμα κι αυτά τα συμφωνηθέντα δεν τηρήθηκαν από τον αντίπαλο, που αξιοποίησε την απουσία του ΕΛΑΣ, για να επιδοθεί σε ένα όργιο μετα-Βαρκιζιανής τρομοκρατίας, με όργανα τους δωσίλογους και τους ταγματασφαλίτες. Και το πιο σημαντικό, επειδή συναίνεσε στον αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος.
Λάθη που είχαν να κάνουν τόσο με την κακή εκτίμηση της συγκυρίας, του συσχετισμού και της διάταξης δυνάμεων, όσο και με τη στρατηγική στόχευση στο ζήτημα της εξουσίας. Είναι αφελές να πιστεύει κανείς πως ένα τόσο σπουδαίο απελευθερωτικό κίνημα οδηγήθηκε στην ήττα από συγκυριακές ατυχίες, ή (από την άλλη) από την ανικανότητα και την «προδοσία» μιας κακής ηγεσίας.
Στην ιστορία το παν είναι να διδασκόμαστε από τα λάθη και να βγάζουμε συμπεράσματα για την εποχή μας. Μπορεί σήμερα να μην είναι ώριμες οι συνθήκες, για να πάρει τα όπλα ο λαός ενάντια στη σύγχρονη τυραννία, αλλά ο αφοπλισμός μπορεί να είναι συμβολικός και να πάρει χίλιες μορφές, απ’ όσους παίρνουν την ιστορική διαδρομή του ΕΑΜ (χωρίς το Δεκέμβρη) για να τη φέρουν στα μέτρα τους, να παρουσιαστούν ως συνεχιστές της, και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με τους τυράννους.

Ατεχνως

Συναίνεση για ποιους και από ποιους;

Συναίνεση για ποιους και από ποιους;

Οι πρώτες κινήσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης εντός των αντιλαϊκών τειχών της ΕΕ και με γνώμονα τη στρατηγική του κεφαλαίου, βρήκαν υποστηρικτές σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος ακόμα και από εκείνο το τμήμα που έχει καταγραφεί δεξιότερα της ΝΔ. Ολοι τους ασκούν εποικοδομητική βελτιωτική κριτική, ανεξάρτητα αν ψήφισαν υπέρ ή κατά των προγραμματικών δηλώσεων.
Αυτό που φαίνεται ότι ενώνει όλους, νυν και πρώην αντιμνημονιακούς και μνημονιακούς, είναι η επίτευξη μιας συμφωνίας, μια συμβιβαστικής λύσης με την ΕΕ στην κατεύθυνση διευθέτησης του χρέους, ώστε να εξοικονομηθούν πόροι που θα στηρίξουν την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Στην προσπάθεια να υπάρξει μια νέα συμφωνία με την ΕΕ για ένα μείγμα διαχείρισης ευνοϊκότερο για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας.
Σε αυτήν τη βάση, άλλωστε, προτρέπει για συναίνεση και όλος ο αστικός Τύπος ακόμα και εφημερίδες που ήταν καθαρά «νεοδημοκρατικές»!

***

Στο πλαίσιο αυτό, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Κυρ. Μητσοτάκης, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, παρά την κριτική που άσκησε στη συγκυβέρνηση δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο «να τα βρουν» με την κυβέρνηση στο κοινό έδαφος των συμφερόντων της αστικής τάξης, αρκεί να γίνουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις, όπως το να εγκαταλείψει η κυβέρνηση την προεκλογική ρητορεία. «Σε αυτή τη διαπραγμάτευση προσέρχεστε έχοντας τη στήριξη του Κοινοβουλίου, τη στήριξη σίγουρα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για να πετύχετε μια λύση η οποία θα είναι εθνικά ωφέλιμη, η οποία θα μπορέσει να επαναφέρει τη χώρα σε μια τροχιά ανάπτυξης, χωρίς να διακινδυνεύσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο», σημείωσε ο Κ. Μητσοτάκης και σχολίασε, αναφερόμενος και στις τοποθετήσεις του υπουργού Οικονομικών: «Εγώ διακρίνω στα λεγόμενά σας μια στροφή στον πολιτικό ρεαλισμό. Τη χαιρετίζω αυτήν τη στροφή στον πολιτικό ρεαλισμό», «σήμερα μπορούμε να πούμε "ναι, υπάρχει εδώ πέρα καταστατική, μνημονιακή πλειοψηφία", από τη στιγμή που αποδεχόσαστε το 70% των μεταρρυθμίσεων του υφιστάμενου μνημονίου».
Δείχνοντας ότι, παρά τις διαφορές τους, κινούνται στις ίδιες ράγες τόνισε ότι προέχει η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η διευθέτηση του χρέους κι όχι διαγραφή της ονομαστικής αξίας, μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα, συνεπές και συνεκτικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για τους βασικότερους άξονες της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. «Με αυτές τις προϋποθέσεις 76 βουλευτές της ΝΔ θα σας παρέχουν τη στήριξή τους», κατέληξε ο Κ. Μητσοτάκης. Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η παρέμβαση του Μ. Βορίδη.

***

Καμία εξέλιξη στο αστικό πολιτικό σύστημα δεν πρέπει να ξαφνιάζει το λαό. Το προηγούμενο, άλλωστε, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και της μεταξύ τους κυβερνητικής συνεργασίας λέει πολλά για το μέχρι πού είναι διατεθειμένη να φτάσει η αστική τάξη όταν διακυβεύονται πολύ σημαντικά συμφέροντά της, ως προς τη διάταξη του πολιτικού της προσωπικού. Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει την επίτευξη αυτής της συναίνεσης και με άλλους τρόπους που δεν καθιστούν αναγκαία τη συστέγαση στο ίδιο κυβερνητικό σχήμα και χωρίς να υπάρχει ταύτιση, που, όπως αποδείχθηκε, από την κυβέρνηση Παπαδήμου και μετά, δημιούργησε δυσκολίες στο πολιτικό σύστημα. Με τους ΑΝΕΛ έκαναν κυβέρνηση, έχουν τη στήριξη από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι στη διαπραγμάτευση ακόμα και χωρίς την ψήφο εμπιστοσύνης τους και ενδεχομένως απ' τη ΝΔ στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας κ.λπ. Ενώ ακόμα και οι τοποθετήσεις των Χρυσαυγιτών στη Βουλή είχαν περισσότερο ένα κλίμα ανοχής παρά αντιπολίτευσης στη νέα κυβέρνηση.

***

Αυτή τη συναίνεση, τη συστράτευση στον κοινό «εθνικό σκοπό» της στήριξης της ανάκαμψης του κεφαλαίου η συγκυβέρνηση θέλει να τη μεταφέρει στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, σε κινητοποιήσεις, σε πλατείες σε αποφάσεις σωματείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων, μετατρέποντας το λαό σε χειροκροτητή μιας διαπραγμάτευσης που γίνεται μέσα σε ένα αντιλαϊκό πλαίσιο και για λογαριασμό ξένων προς το λαό συμφερόντων. Αυτή η προσπάθεια δεν πρέπει να περάσει.