Οι νεκροί περιμένουν

Οι νεκροί περιμένουν 

Οι κομμουνιστές μπορεί να μην είναι υπαρξιστές με τη φιλοσοφική έννοια, αλλά μετά από την πτώση του υπαρκτού ήταν λογικό να τους πιάσουν τα υπαρξιακά τους για ένα διάστημα. Υπάρχω κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω. Τι γίνεται όμως εάν πάψεις να υπάρχεις; Δεν υπάρχεις κι είσαι εδώ..


Τότε λοιπόν το οπορτουνιστικό σινάφι αποφάσισε ότι ο υπαρκτός ήταν εξ αρχής ανύπαρκτος και εμείς απολιθώματα που πρέπει να ακολουθήσουμε τη μοίρα του και να εξαλειφθούμε. Έβαλαν τον υπαρκτό σε εισαγωγικά και τους κομμουνιστές εντός παρένθεσης, που βιάστηκαν να την κλείσουν γιατί δεν τους ήταν ευχάριστη. Εξ ου και το γνωστό ανέκδοτο για την ελληνική αντιπροσωπία που μένει ακόμα ανοιχτή, ενώ τα κεντρικά γραφεία στη μόσχα έχουν κλείσει.


Ξέβρασε ο βλάκας ο σλαβόι ότι ξοφλήσαμε. Αλλά ευτυχώς οι σύντροφοι ξέχασαν να πεθάνουν. Αντίθετα με αυτούς που έγραψαν «ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι» κι όσους (ευτυχώς που) ξέχασαν να μεγαλώσουν κι έμειναν πάντα παιδιά, με πολιτικές αρρώστιες της ηλικίας τους. Ξέχασαν να πεθάνουν στοιχειώνοντας τους χειρότερους εφιάλτες των αστών, σα φαντάσματα που πλανώνται πάνω από την ευρώπη και όλο τον κόσμο, ενώ όσοι περιμένουν το τέλος τους, πλανώνται απλώς πλάνην οικτράν.


Οι ζωντανοί οργανισμοί εξελίσσονται, ζούνε αλλάζοντας, προσαρμόζονται στην πραγματικότητα και στα δεδομένα της. Κάποιοι όμως μεταλλάχτηκαν για να είναι επίκαιροι εντός του κλίματος, προσαρμόζοντας με οσφυοκαμπτική δεινότητα τις θέσεις τους και τον χαρακτήρα τους στη νέα τάξη πραγμάτων, καταπώς φύσηξαν οι άνεμοι της αλλαγής.


Σαν εκείνο το παράδειγμα με τα φτερωτά έντομα που έχασαν κάποτε τα φτερά τους για την έφοδο στον ουρανό, αλλά αυτό θεωρήθηκε εξελικτικό πλεονέκτημα, γιατί στο νησί τους φυσούσαν δυνατοί άνεμοι. Κι έμειναν έτσι προσκολλημένα στο δέντρο της αστικής εξουσίας, χάνοντας το δάσος της επανάστασης, και με τη γλίτσα που εκκρίνουν ανέπτυξαν ακατάλυτους δεσμούς μαζί του.


Έκτοτε υπάρχουν ως ζωντανοί νεκροί, που απαρνήθηκαν τις καταβολές τους, πεθαίνοντας οριστικά ως ριζοσπάστες κι επαναστάτες. Σκότωσαν τις έννοιες και τη σημασία των λέξεων (αριστερός, σοσιαλισμός, δημοκρατία) για να μην τους θυμίζουν το θάνατό τους. Κι απειλούν όσους κατάφεραν να επιζήσουν από τη λαίλαπα της αντεπανάστασης πως –αφού ξέχασαν να πεθάνουν οικειοθελώς από μόνοι τους- θα τους σκοτώσουν πολιτικά. Θα σας πεθάνουμε στην ενότητα, που λένε.


Απέτυχαν να το κάνουν προ εικοσαετίας και διδάχτηκαν πολλά από το (παραλίγο θανάσιμο) λάθος τους. Και δείχνουν ποιος είναι ο βασικός τους καημός, μαζί με κάτι μαύρους φίλους τους που πριν από μερικά χρόνια έγραφαν στους τοίχους: ενενήντα χρονών κόμμα, τι περιμένει για να πεθάνει; Ενώ για το σύστημα παίρνουν τον πόλεμο χαρακωμάτων του γκράμσι και τον ερμηνεύουν κατά το δοκούν. Ό,τι δε μπορείς να πολεμήσεις, αγάπησέ το, μπας και το αλώσεις από μέσα.


Θάνατος όμως είναι οι κάριες που χτυπιούνται. Είναι τα παπαγαλάκια του συστήματος που καμώνονται τα εξυπνοπούλια και τις αθώες περιστερές. Νεκρά είναι τα παμπάλαια σοσιαλδημοκρατικά αναμασήματα και οι νεοκεϋνσιανές ουτοπίες που έχουν πεθάνει προ πολλού, χωρίς ελπίδα νεκρανάστασης. Νεκρές είναι οι θνησιγενείς ελπίδες που πλασάρουν στον κόσμο για φρέσκιες.


Και το πραγματικό ερώτημα για τους μεταλλαγμένους κομμουνιστές είναι αν υπήρξε ποτέ γι’ αυτούς ζωή πριν το θάνατο. Εκεί δηλ όπου τοποθετούν μεταφυσικά το σοσιαλισμό, μιλώντας για Δευτέρα Παρουσία και τη μετά θάνατον ζωή. Αφού πρώτα σκοτώσουν τους κομμουνιστές και τις παραφυάδες τους, με απλή ευθανασία ή με όποιον άλλο τρόπο, αφού ξέχασαν να πεθάνουν μόνοι τους. Θάνατος να γίνω αθάνατος.


Αυτοί που ξέχασαν τον μαρξισμό και τις αρχές τους και θεωρούνε «περασμένα-ξεχασμένα» τα λάθη του κομμουνιστικού τους παρελθόντος. Που ανασύρουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας για τις εκλογές το σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά», αλλά ξέχασαν όσα έλεγαν προεκλογικά για το μνημόνιο.


Αλλά εμείς δεν ξεχνάμε, ούτε συγχωρούμε. Γιατί η λήθη στέκεται απέναντι από την αλήθεια. Και για να παραφράσουμε –χωρίς να στρεβλώνουμε- το γκράμσι: η λήθη είναι αντεπαναστατική.


-.-.-.-


Εν τω μεταξύ, όσο πλησιάζουν οι εκλογές κι η αριστερή κυβέρνηση (μακάρι να βγει για να καεί γρήγορα κι αυτή η αυταπάτη) κορυφώνεται η αγωνία για τις πρώτες κινήσεις της. Ποιες θα ‘ναι αυτές; Το διάταγμα για τη γη; Μήπως το διάταγμα για την παύση των εχθροπραξιών και του πολέμου; Ή έστω για την παύση πληρωμών; Τσ, τσ, τσ, τρε μπανάλ αυτά τα μπολσεβίκικα.


Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δυο δεδομένα. Αφενός δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο με το εαμ, για να το/τους αναγνωρίσει ο αλέξης με το πασοκ της νέας εποχής και να λεηλατήσει εκλογικά την βάση του. Αφετέρου δεν υπάρχουν περιθώρια για φιλολαϊκές παραχωρήσεις και νεοκεϋνσιανές πολιτικές. Επομένως ο σύριζα πρέπει να ψάξει για υποκατάστατα και κινήσεις εντυπωσιασμού, χωρίς ωστόσο να θίγουν στο παραμικρό την εξουσία των μονοπωλίων.


Η κε του μπλοκ προβλέπει –μάλλον παρά προτείνει- μερικά μέτρα που θα σπεύσει να πάρει μια τέτοια κυβέρνηση, προβάλλοντάς τα ως ριζοσπαστικά.


Αποποινικοποίηση «μαλακών» ναρκωτικών ουσιών και δωρεάν χορήγησή τους στη νεολαία για να την παλέψει και να ξεφύγει από τα προβλήματά της.
Δικαίωμα γάμου στους ομοφυλόφιλους και ανακήρυξη του athens pride σε εθνική παρέλαση που θα αντικαταστήσει τις στρατιωτικές.
Ανακήρυξη της 6ης δεκέμβρη σε επίσημη σχολική αργία, στη μνήμη της μεγάλης εξέγερσης.
Επαναφορά του εγχειριδίου ιστορίας της ρεπούση με δώρο dvd τα ντοκιμαντέρ του σκαι και αυτόγραφο του πέτρου τατσόπουλου.
Κατάργηση των ματ και αντικατάστασή τους με τον «αστυνομικό της γειτονιάς» που θα είναι στο πλευρό του πολίτη. Όπως και το γκλομπ του.


Δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα διορθώνει τις αδικίες. Φόρος 75% σε όσα ατομικά εισοδήματα (κι όχι μετοχικά κεφάλαια) υπερβαίνουν το ένα φανταστικομύριο και στην τυχερή δεκάρα του σκρουτζ.
Έκτακτος φόρος στο  μεγάλο κεφάλαιο, με γενναίες φοροαπαλλαγές στους πατριώτες εφοπλιστές που θα μείνουν στην ελλάδα για να πληρώσουν. Στους υπόλοιπους θα κρατάμε ομαδικά μούτρα.
Σύλληψη, διαπόμπευση και λιθοβολισμός με πέτρες από κομφετί των διασπαθιστών του δημοσίου χρήματος. Ο άκης ήταν μόνο η αρχή, εμπρός να του βρούμε παρέα στο κελί.


Συνάντηση με τους αντισπισιστές και ικανοποίηση των βασικών αιτημάτων τους.
Σταδιακή απεμπλοκή με στόχο την κατάργηση μέσω επαναδιαπραγμάτευσης, πολιτικής καταγγελίας και αντικατάστασης των επαχθών όρων του απεχθούς μνημονίου. Για τη δανειακή σύμβαση θα σκεφτούμε εν καιρώ καινούρια ουσιαστικά που θα δείχνουν την οργή μας συγκαλύπτοντας την ουσία.
του πάνου ζάχαρη από το ποντίκι


Πιστή εφαρμογή του δόγματος παπαδημούλη: «στους μήνες πουδεν έχουν ρο, το κρασί θέλει νερό». Μετονομασία των μηνών που περιέχουν υγρά σύμφωνα.


Περιμένουμε και τις ιδέες των σφων αναγνωστών για να εμπλουτιστεί η λίστα.
 Προβοκάτσια από  Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

Ο αστυνομικός της γειτονιάς...

Ο αστυνομικός της γειτονιάς... 




Η επιστροφή του αστυνομικού στις γειτονιές στις προτεραιότητες του Αλέξη Τσίπρα 








  




Η επαναφορά του αισθήματος της ασφάλειας στους πολίτες, με την επιστροφή του αστυνομικού στη γειτονιά και η επανασυμφιλίωση του λαού με την αστυνομία είναι οι δύο προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα ασφάλειας των κατοίκων, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής. Είναι η πρώτη φορά που επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έκανε επίσκεψη στην ΓΑΔΑ.


Τι είπε στον Αττικάρχη 


Κατά την επίσκεψή του στη ΓΑΔΑ ο κ.Τσίπρας συναντήθηκε με τον Αττικάρχη Ιωάννη Λιούκα, παρουσία ανωτάτων και ανωτέρων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. 


Στην αρχή της συνάντησης ο κ. Τσίπρας ρώτησε τον κ. Λιούκα πού είχε υπηρετήσει παλαιότερα και ο Αττικάρχης, αφού του ανέφερε τις υπηρεσίες, παρατήρησε πως βρίσκεται ακόμα στη θέση αυτή, καθώς φέτος δεν έγιναν τον Μάρτιο, ως είθισται, οι κρίσεις στην Αστυνομία. 


Ο κ. Λιούκας ενημέρωσε τον κ. Τσίπρα ότι έχει διαχειριστεί επιχειρησιακά όλα τα γεγονότα που σημειώθηκαν στο κέντρο από το 2004, όταν υπηρετούσε στο ΑΤ Ακροπόλεως, μεταξύ αυτών τα γεγονότα του 2008, μέχρι και σήμερα από τη θέση του ως Αττικάρχης. Ο κ. Τσίπρας του είπε πως τα αντιμετώπισε και τα κατάφερε με την ψυχραιμία του ηπειρώτη.




 Πηγή: in.gr




«ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ»: Στην υπηρεσία του «κοινωνικού» χαφιεδισμού! 






Η υπόθεση του "αστυνομικού της γειτονιάς" είναι παλιά. Για πρώτη φορά η πρόταση, αν δεν κάνω λάθος , εμφανίστηκε το 2003 επί κυβέρνησης Σημίτη. Έκτοτε έκανε καριέρα στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και εμφανίστηκε σήμερα ως ρηξικέλευθη πρόταση της μελλοντικής "αριστερής" κυβέρνησης.Διαβάστε λοιπόν ένα άρθρο από το Ριζοσπάστη από την Κυριακή 4 Μάη 2003






«ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ» 


Στην υπηρεσία του «κοινωνικού» χαφιεδισμού! 














Ο προωθούμενος θεσμός του αστυνομικού της γειτονιάς αποτελεί, δίχως άλλο, ένα μέτρο που εντάσσεται σε μια συνολικότερη πολιτική που αφορά τα ζητήματα της αστυνόμευσης και των λαϊκών ελευθεριών. Ο αστυνομικός της γειτονιάς δεν πρωτοτυπεί ως προς τη δικαιολόγηση του θεσμού. Επίσημα, στόχος είναι η αντιμετώπιση της ελαφράς εγκληματικότητας αλλά, όπως συνήθως συμβαίνει, υπό το πρόσχημα αυτό καλύπτεται η πραγματική βασική επιδίωξη των κατασταλτικών αρχών, που είναι η αντιμετώπιση του λαϊκού κινήματος.


Ο «αστυνομικός της γειτονιάς» όμως προσθέτει ένα νέο στοιχείο. Αυτό είναι η ενεργός πολιτική παρέμβαση της Αστυνομίας στα κοινωνικά δρώμενα, στις διαδικασίες που γίνονται σε κάθε γειτονιά. Ο στόχος είναι, εκτός από την καθεαυτό καταστολή, να παίζει ένα ρόλο προώθησης της κοινωνικής συναίνεσης, κοινωνικής ειρήνης, να προλαβαίνει τα ξεσπάσματα, να πνίγει τους λαϊκούς αγώνες πριν καν αυτοί εκδηλωθούν.


Οι ίδιοι ιθύνοντες της Αστυνομίας γνωρίζουν ότι ο νέος θεσμός δε θα αλλάξει ουσιαστικά τα πράγματα στον τομέα του ελαφρού εγκλήματος (κλοπές, διαρρήξεις κλπ), αφού τα αίτιά του είναι κοινωνικο-οικονομικά άρα και ο τρόπος αντιμετώπισής του κυρίως τέτοιος πρέπει να είναι. Αλλοι είναι οι αληθινοί στόχοι. Γι' αυτό, σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 5091/35/1 αστυνομική διαταγή «παράρτημα Ι», στα κριτήρια αξιολόγησης της εργασίας του αστυνομικού της γειτονιάς «δεν είναι οι δείκτες συλλήψεων δραστών», αλλά η «μείωση ή εξάλειψη ορισμένων μορφών εγκλημάτων ή άλλων πράξεων που στρέφονται εναντίον της γειτονιάς»... Ας προσέξουμε αυτό το «ορισμένων» και «άλλων πράξεων» τι μπορεί να κρύβει. Στα ίδια κριτήρια αναφέρεται «ο αριθμός επίλυσης των προβλημάτων που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής». Ας μην ανησυχούμε πια για την ακρίβεια, την ανεργία, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, το μπετό που πνίγει τις πόλεις, το συγκοινωνιακό, τα χάλια της παιδείας και της υγείας, την αφαίρεση των κατακτήσεων: η καλή μας Αστυνομία θα έχει λύσεις για όλα! 








Πολιτική διείσδυση




Ας δούμε πώς προβλέπεται να γίνονται αυτά σύμφωνα με την παραπάνω αστυνομική διαταγή. Ο αστυνομικός της γειτονιάς παρεμβαίνει για την «ευαισθητοποίηση των κατοίκων και φορέων της γειτονιάς προς την κατεύθυνση της ενεργού συμμετοχής του στη διαχείριση των προβλημάτων τους». Εδώ έχουμε προσπάθεια χειραγώγησης των ίδιων των αναζητήσεων και των συλλογικών διεκδικήσεων αφού η αστυνομία θα φροντίζει να κατευθύνει προς τα εκεί που θέλει τη συμμετοχή των κατοίκων. 


Ο αστυνομικός θα «επιλαμβάνεται σε πολλά άλλα θέματα καθημερινότητας που υποβαθμίζουν τη γειτονιά προτού αυτά εξελιχθούν σε πραγματικά αστυνομικά προβλήματα». Ετσι, τα τοπικά λαϊκά προβλήματα που υποβαθμίζουν και χειροτερεύουν τη ζωή των εργαζομένων αφήνονται στα... απαλά χέρια της Αστυνομίας προτού πάρουν διαστάσεις και απαιτείται η καταστολή. Παράδειγμα: η Αστυνομία θα παρεμβαίνει για να κατευνάζει τους αγανακτισμένους γονείς που τα παιδιά τους κάνουν μάθημα σε άθλιες αίθουσες και συνθήκες και που διεκδικούν την κατασκευή ενός νέου, σύγχρονου σχολικού κτιρίου προτού αυτοί κάνουν, ας πούμε, κατάληψη στο σχολείο ως ένδειξη διαμαρτυρίας, οπότε έχουμε ένα «αστυνομικό πρόβλημα». 


Ο αστυνομικός της γειτονιάς «πραγματοποιεί τακτικές επισκέψεις στα σχολεία», έχει συναντήσεις με εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές με στόχο την πρόληψη «αντικοινωνικών συμπεριφορών». Εδώ είναι ολοφάνερο ότι αποτελεί επιλεγμένο στόχο η νεολαία. Οι κρατούντες ανησυχούν από το γεγονός ότι δεν υποτάσσεται, ότι διαδηλώνει και αγωνίζεται για καλύτερη παιδεία, ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους κλπ και θέλουν να βρουν τρόπους να κάμψουν αυτό το αγωνιστικό φρόνημα το οποίο, εκτός των άλλων εισάγει σε ένα τρόπο ζωής και σε μια αντίληψη που θωρακίζει τη νεολαία από τους κινδύνους στους οποίους το ίδιο το σύστημα τη ρίχνει. 


Ο αστυνομικός της γειτονιάς «συμμετέχει σε εκδηλώσεις που διοργανώνονται από τους φορείς της γειτονιάς καθώς και σε συγκεντρώσεις ή συναντήσεις των κατοίκων στις οποίες συζητούνται προβλήματα που τους απασχολούν, αλλά και άλλα θέματα που ενδιαφέρουν την περιοχή». Εδώ λέγεται ξεκάθαρα ότι η αστυνομία θα συμμετέχει, θα παρακολουθεί και θα παρεμβαίνει σε όλες τις διαδικασίες του κινήματος! 


Ακόμη, ο αστυνομικός «ενθαρρύνει πρωτοβουλίες συλλόγων γονέων και λοιπών κοινωνικών φορέων που στοχεύουν γενικά στην πρόληψη της εγκληματικότητας». Να υπενθυμίσουμε ότι η κατάληψη του σχολείου από τους αγωνιζόμενους για μια καλύτερη παιδεία μαθητές ή απλά η αποχή από τα μαθήματα, αποτελεί ποινικό αδίκημα, έγκλημα δηλαδή, και τιμωρείται ως τέτοιο σύμφωνα με το Ν. 2811/2000. Να προς ποια κατεύθυνση θα ενθαρρύνει η Αστυνομία. 


Για να μπορέσει να διαδραματίσει αυτό το ρόλο, ο αστυνομικός πρέπει να οικοδομήσει ένα κοινωνικό προφίλ, να υποκριθεί ότι είναι ένα είδος κοινωνικού λειτουργού, έτσι ώστε να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου και να νομιμοποιήσει την παρουσία του. Για το σκοπό αυτό προωθεί την «προσωπική γνωριμία με τους κατοίκους», αναπτύσσει πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη δημιουργία φιλικών σχέσεων Αστυνομίας - μαθητών και δασκάλων», «έχει ως πρώτη προτεραιότητα τη συνεχή ανάπτυξη υπηρεσιών εξυπηρέτησης». Δημιουργεί έτσι παράλληλα, προσωπικές σχέσεις, εξαρτήσεις και, γιατί όχι, δίκτυο πληροφοριοδοτών και μάλιστα ακούσιων. Διακηρυγμένοι εξάλλου στόχοι είναι η «αύξηση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την Αστυνομία και η εγκυρότητα και η αξιοπιστία των πληροφοριών».




Εκμαίευση της συναίνεσης και καταστολή




Είναι φανερό ότι ο θεσμός αυτός, αν εφαρμοστεί στην πλήρη λογική του, πράγμα βέβαια που εξαρτάται και από το συσχετισμό των δυνάμεων, δημιουργεί συνθήκες αφόρητης αστυνομοκρατίας. Αυτό έχει συνέπειες όχι μόνο στο κλίμα αλλά και στα καταχτημένα δημοκρατικά δικαιώματα. Για παράδειγμα, με βάση το ισχύον Σύνταγμα απαγορεύεται η οποιαδήποτε αστυνομική παρουσία στις λαϊκές συγκεντρώσεις που γίνονται σε κλειστό χώρο, ενώ στις συγκεντρώσεις που γίνονται σε ανοιχτό χώρο επιτρέπεται μόνο η παρουσία ένστολης αστυνομικής δύναμης και μάλιστα όχι δυσανάλογα μεγάλης προς το πλήθος των διαδηλωτών. Είναι προφανές ότι ο αστυνομικός της γειτονιάς, με το πρόσχημα της καταπολέμησης του εγκλήματος θα μπορεί να παραβιάζει τις συνταγματικές αυτές επιταγές, αφού επιβάλλεται να συμμετέχει ακόμη και σε συνεδριάσεις μαζικών φορέων! 


Το «μυστικό» αυτής της μορφής αστυνομικής παρέμβασης είναι ο καλύτερος συνδυασμός καταστολής και ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης. Οι κατασταλτικές δυνάμεις διά του αστυνομικού της γειτονιάς προσπαθούν να προλάβουν το ξέσπασμα λαϊκών αγώνων ή να τους αποπροσανατολίσουν και μόνο αν οι προσπάθειες αυτές δεν αποδώσουν, να υπεισέρχεται η καταστολή. Ωστόσο, η παρέμβαση του αστυνομικού στη λογική του κοινωνικού διαλόγου και της συναίνεσης - υποταγής έχει, υπολογίζουν οι ιθύνοντες, περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, γιατί με την παρουσία και μόνο του αστυνομικού θα υποβόσκει ο φόβος και η υπόνοια της καταστολής. 


Ας σκεφτούμε το παράδειγμα ενός συλλόγου γονέων που συζητά σε συνέλευσή του τα καυτά προβλήματα της παιδείας. Η πολιτική παρέμβαση των κομμάτων του δικομματισμού ή των άλλων κρατικών μηχανισμών (εκπαιδευτικών κλπ) μπορεί να χρεοκοπήσει σχετικά εύκολα στη συνείδηση των εργαζομένων. Πόσο εύκολα όμως μπορεί να πάνε οι γονείς της συνέλευσης του παραδείγματος κόντρα στη «λύση» που υποδεικνύει - επιβάλλει το αστυνομικό όργανο; 


Γιατί όμως η εξουσία της ολιγαρχίας, το αστικό κράτος, έχει ανάγκη μιας τέτοιας παρέμβασης; Επειδή διαισθάνεται ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι χειραγώγησης του λαού και καταστολής των αντιδράσεών του σε λίγο ενδέχεται να πάψουν να είναι αποτελεσματικές. Ο συνδυασμός του φόβου με την εκμαίευση της «κοινωνικής ειρήνης» στο πρόσωπο των ίδιων των δυνάμεων καταστολής φανερώνει την ανησυχία και συνάμα την αδυναμία της πλουτοκρατίας να ελέγξει τις μελλοντικές λαϊκές αντιδράσεις. Γνωρίζουν πως «θα θερίσουν θύελλες». Μένει να αποδειχθεί ότι τα σχέδια αυτά θα μείνουν στα χαρτιά. Από εμάς όλους εξαρτάται. 






Του Δημήτρη ΚΑΛΤΣΩΝΗ








 Πηγή: Ταξική Αντεπίθεση


 Αναρτήθηκε από Praxis red

Was ist Χρυσή Αυγή;

Was ist Χρυσή Αυγή; 





 Πηγή: Lenin Reloaded




















 * Η Χρυσή Αυγή είναι η οργάνωση των ανοργάνωτων, όσων δεν είχαν πρόσβαση στους πελατειακούς μηχανισμούς των αστικών κομμάτων ή εξοβελίστηκαν από αυτούς ως χαμηλόβαθμα και ασήμαντα στελέχη και μέλη που έπρεπε να "θυσιαστούν" λόγω δραστικής μείωσης της κομματικής ικανότητας να τα "ανταμείβει"· όσων απέρριψαν την συμμετοχή στο εργατικό κίνημα λόγω χαμηλής ταξικής συνείδησης ή εξ αρχής εχθρότητας προς αυτό. 




 * Η Χρυσή Αυγή είναι η μορφή της μετατοπισμένης εκδίκησης των κουρελιών της μικροαστικής τάξης, που ανήμπορα να συλλάβουν καν αυτό που έχει συμβεί στο οικονομικό επίπεδο, χρόνια προσανατολισμένα στην μίμηση των αστικών "αφεντικών", νιώθουν ότι προδόθηκαν και εξαπατήθηκαν από αυτά, αλλά πως είναι πολύ περισσότερο εύκολο να ξεσπάσουν στα πιο αδύναμα από τα ίδια στρώματα. 




 * Η Χρυσή Αυγή είναι το παράγωγο 22 περίπου ετών συντεταγμένου αντικομμουνισμού από τα πάνω, γενικευμένης περιφρόνησης για την εργατική τάξη και για το λαϊκό στοιχείο, βεβαιότητας του μόνιμου της ήττας κάθε χειραφετητικού προτάγματος, και ακάματης συνομωσιολογικής και σωβινιστικής τηλεοπτικής, ραδιοφωνικής και έντυπης προπαγάνδας που διαμόρφωσε συνειδήσεις ανενόχλητα, προστατευμένη από τον μανδύα του "περιθωριακού καλτ". 




 * Η Χρυσή Αυγή είναι η αναγκαία εφεδρεία που καθυπαγορεύει ένα στάδιο της εξέλιξης του καπιταλισμού όπου δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια της εξασφάλισης "συναίνεσης". Είναι το μαστίγιο που κραδαίνει ο υφεσιακός καπιταλισμός όταν αποφασίσει ότι δεν περισσεύουν τα καρότα. 




 * Η Χρυσή Αυγή είναι η μετάφραση της ανομολόγητης γνώσης πως η ιδεολογική πεποίθηση ότι "δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για να μας συντηρήσουν όλους" καθυπαγορεύει πως η επιβίωση ενός στρώματος εξαρτάται από την τρομοκρατία του αμέσως "κατώτερού" του, ώστε να διατηρηθεί το εκμεταλλευτικό χάσμα ανάμεσά τους δια της βίας. 




 * Η Χρυσή Αυγή είναι η πρακτική μετάφραση της κυνικής επίγνωσης ότι όταν το προλεταριάτο στελεχώνεται από τις "ιθαγενείς" μάζες της Ευρώπης, οι προηγούμενοι, "αλλοδαποί" και "εισαγόμενοι" προλετάριοι "περισσεύουν" και πρέπει να αφανιστούν. 




 * Η Χρυσή Αυγή είναι η αποκάλυψη της μόνιμης, αν και συνήθως απαρνημένης, συγγένειας μεταξύ του καπιταλισμού και του φόνου. Είναι η υστερική μορφή της αναζήτησης μιας ατομικής "αξιοπρέπειας" που δολοφονείται καθημερινά, ακόμα και κάτω απ' τις "φυσιολογικότερες" οικονομικές συνθήκες, στην φονική βία ενάντια στον πιο αδύνατο. Αλλά η βασική φόρμουλα μιας τέτοιας λογικής είναι ήδη η βασική φόρμουλα της εργασίας του καθένα που αναμένεται να τσακίζεται απ' το αφεντικό του για να βοηθήσει να τσακιστεί ο ανταγωνιστής του αφεντικού του. Ο σπόρος της Χρυσής Αυγής ήταν πάντα λανθάνων στην "φυσιολογική" καθημερινότητα του κάθε μισθωτού δούλου. Μόνο η πρόσβαση σε μιαν άλλη αξιοπρέπεια, ενσυνείδητα προσδιορισμένη ταξικά και συλλογική στο περιεχόμενό της, προστατεύει τη συνείδηση απ' τις ασφυκτικές περικοκλάδες που γεννά αυτός ο σπόρος. 




 * Η Χρυσή Αυγή είναι ο μάρτυρας του θεμελιώδους χαρακτήρα της εξάρτησης του καπιταλισμού από την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τον πόλεμο: τον μαζικό φόνο. Είναι η υπενθύμιση ότι στα πλαίσια της κεφαλαιοκρατικής οικονομίας, η "καταστροφή κεφαλαίου" που απαιτείται για να επανεκκινηθεί ο κύκλος επέκτασης, είναι επίσης καταστροφή βιολογικών ζωών. 




 * Η Χρυσή Αυγή είναι η εκδίκηση της βλακείας, μόνο όμως επειδή η βλακεία αυτή είναι εκδίκηση για την προδοσία της συλλογικής ευφυίας. Κάθε "διανοούμενος" που έδειξε, έμμεσα ή άμεσα, την περιφρόνησή του και την αδιαφορία του για την μοίρα της "μάζας" στις τελευταίες δυόμιση δεκαετίες, πρόσθεσε το δικό του κόκκο στο βουνό της οργής όσων ωθήθηκαν στην αποχαύνωση "για το καλό της καταναλωτικής κοινωνίας." 

Ο αντιδιανοουμενισμός του φασισμού ως μαζικού κινήματος είναι μια αιματηρή διαμαρτυρία για την εγκατάλειψη της ζωής απ' τη σκέψη, για την απάνθρωπη σκληρότητα του να ζεις χωρίς ιδέα. Αλλά εγκαταλείποντας τις λαϊκές μάζες στην αποχαύνωση, οι διανοούμενοι εξέφραζαν απλώς την δική τους ηλιθιότητα, την δική τους απομάκρυνση από τις στοχεύσεις της συλλογικής ευφυίας. Το κεφάλαιο ισοπεδώνει, και η εκδίκηση για την προδοσία της ευφυίας δεν είναι απλώς εκδίκηση για το γεγονός ότι η ευφυία πρόδωσε τους μη ευφυείς, αλλά και για το γεγονός ότι πρόδωσε τον εαυτό της, ότι μετατρεπόμενη σε ατομικό "ανταγωνιστικό πλεονέκτημα" στην υπηρεσία της αγοράς μετατράπηκε αντικειμενικά σε σάβανο της σκέψης, σε λεκτικά διακοσμημένη ηλιθιότητα.
 Αναρτήθηκε από Praxis red

Τι έγραφε η Ελευθεροτυπία έναν χρόνο πριν!!!

Τι έγραφε η Ελευθεροτυπία έναν χρόνο πριν!!! 


Μια Επίκαιρη αναδημοσίευση  όπως αυτή αναρτήθηκε στο Ιστολόγιο ένα χρόνο πριν...  
Διαβάζοντάς το άρθρο αυτό σήμερα γίνεται τόσο αποκαλυπτικό για τον ρόλο των αστών και πως αυτοί σκέφτονταν να διαχειριστούν την καπιταλιστική και πολιτική κρίση ποντάροντας από τότε κιόλας στο Ροζ άλογο της λεγόμενης "Κεντρο-Αριστεράς".
"Για όσους ονειρεύονται μια νέα ΕΔΑ, τους ενημέρωνουμε πως αυτή μας τελείωσε το 1967. "
Τις τελευταίες μέρες διαβάζουμε διάφορα σενάρια στις αστικές εφημερίδες περί συνεργασιών στον χώρο της Αριστεράς, για συζητήσεις και συννενοήσεις προς μια ευρύτερη αριστερή συμμαχία, για πρωτοβουλίες αντιμνημονιακών μετωπικών σχημάτωνκαι άλλα τέτοια κουραφέξαλα.
Άρθρο μάλιστα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας στις 3/7/2011 , αναφέρει πως "βρίσκονται σε εξέλιξη έντονες διεργασίες στον χώρο της Αριστεράς - πλήν του ΚΚΕ - οι οποίες αναμένεται να επιταχυνθούν μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου". 
Μέλη της εν λόγω μελλοντικής (υπο διεργασιών) συμμαχίας σύμφωνα με το άρθρο της Ελευθεροτυπίας... αποτελούν οι Ν. Κοτζιάς ( πρωην, σύμβουλος των Γιώργου και πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ), μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ (που παρουσιάζονται με νέα εύηχα ονόματα όπως Αριστερή Πρωτοβουλία, Νέοι Σοσιαλιστές), συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ όπως ο Σπ. Παπασπύρου, η Σπίθα του Θεοδωράκη, ο Συνασπισμός και οι Αγανακτισμένοι στις πλατείες (?? ποιός τους εκπροσωπεί?).
Δεν χρειάζεται να βάλει κάποιος ιδιαίτερα τα εγκεφαλικά του κύτταρα σε "εγρήγορση", ώστε να κατανοήσει πως πίσω απο αυτές τις κινήσεις, δεν βρίσκεται το άγχος για το μέλον της χώρας ή των εργαζόμενων, αλλά το άγχος για ένα σύστημα το οποίο γίνεται μέρα με την μέρα ολοένα και πιο αδύνατο. 
Πρόκειται για ανθρώπους και οργανώσεις που χρόνια τώρα κωφεύουν για την κατάσταση, συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να μην βλέπουν τα ριζικά προβλήματα και τις αντιφάσεις του οικονομικού συστήματος και εντοπίζουν (τοποθετούν) τα αίτια του προβλήματος στις ορέξεις μερικών "άγριων" κερδοσκόπων καπιταλιστών ή κάποιων λανθασμένων πολιτικών που εφαρμόστηκαν στην χώρα τα τελευταία χρόνια. 


Κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω, είναι η προστασία του συστήματος και η δημιουργία ενός νέου πιο ισχυρού ρεφορμιστικού αναχώματος, μεταξύ του εργαζόμενου λαού και των επαναστατικών ιδεών, κυρίως του ΚΚΕ και των ταξικών συνδικάτων και εργατικών οργανώσεων.




Φυσικά όμως για να πετύχει μια τέτοια προσπάθεια, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μια κάποια, αριστερή γλώσσα ώστε να εξαπατηθεί ο λαός. Από την μια πρέπει να σηκώσουν το επαναστατικό τους λάβαρο ενάντια στους "κερδοσκόπους" καπιταλιστές (καθώς ως γνωστό, υπάρχουν και μη κερδοσκόποι καπιταλιστές) και απο την άλλη να κατηγορήσουν το ΚΚΕ πως δεν συμμετέχει στο ρεφορμιστικό τους πανηγυράκι.Θα καταδικαστεί λιγάκι και το Κεφάλαιο, αλλά μονάχα το επιθετικό τμήμα του, όπως παρουσιάζονται οι Τράπεζες,  αδιαφορώντας στην ουσία για τους νόμους που διέπουν την λειτουργία ολόκληρου του συστήματος, όπως είναι η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους, η ατομική ιδιοποίηση του πλούτου που παράγεται απο την κοινωνική εργασία, και άλλων ...Θα χρησιμοποιηθεί όποιος λαϊκισμός κυκλοφορεί στην αγορά της αστικής προπαγάνδας, και ο οποίος απομακρύνει τον λαό απο την ουσία της καπιταλιστικής κρίσης, όπως είναι το δημόσιο χρέος, το καθεστώς των ομολόγων, η νομισματική πολιτική, η ξένη κατοχή κλπΘα πυρποληθούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές (οι οποίες ουσιαστικά έδωσαν ξανά πνοή στον Καπιταλισμό απο το 1980 και μετά) και θα στοχοποιηθεί κάποιος Καζινοκαπιταλισμός, ώστε ύστερα να προταθεί ένας ξαναζεσταμένος Κεϋνσιανισμός, ένας Καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο, ένας 
Καπιταλισμός που δεν έχει χαρακτηριστικά καζίνο ή επιθετικής κεροδσκοπίας. Μιλάμε για το σύστημα το οποίο δουλεύει μονάχα βάση της κερδοσκοπίας! Τα οργανωτικά προβλήματα και λάθη του ΚΚΕ την περίοδο μεταξύ το 1950 και 1967, τα οποία οδήγησαν στην δημιουργία της ρεφορμιστικής ΕΔΑ, την διάλυση των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ και στην ισχυροποίηση του αναθεωρητικού και σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος της Αριστεράς, ανήκουν στην ιστορία του ΚΚΕ και εκεί θα παραμείνουν. 
Αυτές οι συνεργασίες προέκυψαν για λόγους που εντοπίζονται στις αντικειμενικές συνθήκες της εποχής, στην ήττα του Δημοκρατικού Στρατού, στο σκόρπισμα των κομμουνιστών και την παρανομία των οργανώσεων του ΚΚΕ, στο κράτος του μοναρχοφασισμού, των χωροφυλάκων και των εξοριών.


Όποιος προσπαθεί να γυρίσει το ρολόι 60 χρόνια πίσω, και να ζητήσει σήμερα από το ΚΚΕ να επαναλάβει πρακτικές του τότε, και συνεργασίες οι οποίες οδήγησαν στις διασπάσεις του ΚΚΕ το 1956, το 1964, το 1968, είτε είναι αδιάβαστος, είτε είναι πονηρός ...Και για τους παραπάνω ζαχαροπλάστες της Αριστεράς, σίγουρα ισχύει το δεύτερο...
ΠΗΓΗ ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
 Αναρτήθηκε απο  tasos

Υπερκέρδη μέσα στην κρίση

ΜΕΓΑΛOI ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ

Υπερκέρδη μέσα στην κρίση

Παρά τη χειροτέρευση των οικονομικών αποτελεσμάτων πολλών επιχειρήσεων το 2011, περισσότερες από τις μισές μεγάλες συνεχίζουν να έχουν σημαντικά κέρδη

Μέσα στο οικονομικό περιβάλλον της πτώχευσης για την πλειοψηφία του λαού, τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, φτωχούς αγρότες, συνταξιούχους, ανέργους, περισσότερες από τις μισές μεγάλες επιχειρήσεις συνεχίζουν να καταγράφουν κέρδη. Η ανάλυση, από τηνICAP, των πρώτων 4.021 ισολογισμών επιχειρήσεων που δημοσίευσαν τα αποτελέσματα του 2011, δείχνει ότι παρότι η οικονομική κρίση καταστρέφει ή απειλεί άμεσα και ένα τμήμα του κεφαλαίου, την ίδια ώρα λειτουργεί ως «ευκαιρία» για ένα μεγάλο μέρος του. Οι πολιτικές που στοχεύουν στην ακραία οικονομική και εργασιακή εξαθλίωση του λαού, υλοποιούν ταυτόχρονα και ένα σχέδιο επικράτησης του ισχυρότερου στη ζούγκλα της «ελεύθερης» αγοράς.

Το μεικτό κέρδος των επιχειρήσεων του δείγματος (που αντιστοιχούν στο 15% των επιχειρήσεων που υποχρεώνονται σε δημοσίευση ισολογισμού) διαμορφώθηκε το 2011 στα12,7 δισ. ευρώ από 14,3 δισ. ευρώ το 2010, με τις συνολικές πωλήσεις αυξημένες κατά 1,6% στα 72,24 δισ. ευρώ. Τα κέρδη EBITDA σημείωσαν επίσης πτώση, κατά 31,5%, αλλά διαμορφώθηκαν παρ' όλα αυτά στα 4,55 δισ. ευρώ από 6,65 δισ. ευρώ. Το αποτέλεσμα, σε συνδυασμό όμως με την αύξηση του κόστους πωλήσεων κατά 5 μονάδες, έκτακτα και ανόργανα έξοδα, έξοδα προηγούμενων χρήσεων και έκτακτες ζημιές, όπως αναφέρει η ICAP, οδήγησε σε ζημιές 2,04 δισ. ευρώ έναντι ζημιών 119 εκατ. ευρώ.

Η πτώση των κερδών και η εμφάνιση ζημιών συνολικά για τις εξεταζόμενες επιχειρήσεις δεν αναιρεί το γεγονός ότι η πλειοψηφία τους ήταν κερδοφόρες. Συγκεκριμένα, οι 2.055 επιχειρήσεις (51,1%) κατέγραψαν συνολικά κέρδη προ φόρου 3,44 δισ. ευρώ. Το 2010, το 55,7% είχε κέρδη 4,85 δισ. ευρώ. Το συνολικό ζημιογόνο αποτέλεσμα δεν προκύπτει κυρίως από την επιδείνωση των αποτελεσμάτων των κερδοφόρων επιχειρήσεων,όσο από την αύξηση των ζημιών των ζημιογόνων επιχειρήσεων στα 5,49 δισ. ευρώ.

Η ICAP συνέλεξε στοιχεία και για 227 επιχειρήσεις που έχουν ανακοινώσει αποτελέσματα πρώτου τριμήνου του - ακόμη πιο δύσκολου - 2012, όπου το ποσοστό των κερδοφόρων εμφανίζεται τεράστιο, δεδομένων των συνθηκών. Το 1/3 αυτών των επιχειρήσεων είναι κερδοφόρες και ορισμένες εμφανίζουν και αύξηση κερδών, σε μια χώρα που η οικονομία της εμφανίζεται «ετοιμοθάνατη», κάτι που σίγουρα ισχύει για το λαό της λόγω της φιλομονοπωλιακής πολιτικής που εφαρμόζουν και στηρίζουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Είναι αποκαλυπτικό ότι την ώρα που στο λαό προβάρουν «θηλιά», ο διευθύνων σύμβουλος της ICAP Ν. Κωνσταντέλλος αναφέρει ότι για το 2012: «Ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος επιχειρεί στα πλαίσια μιας έντονα αρνητικής συγκυρίας αντιμετωπίζοντας τεράστιες δυσκολίες, εξακολουθεί να ελπίζει ότι εφόσον δρομολογηθούν άμεσα οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές και συνεχισθεί η διεθνής χρηματοοικονομική βοήθεια, θα καλυτερέψει το επιχειρηματικό περιβάλλον».

Η ICAP ξεχώρισε, πάντως, τις 5 πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις για το 2011, συνολικά αλλά και ανά τομέα δραστηριότητας. Συνολικά, ανεξάρτητα από δραστηριότητα, η κατάταξη έχεις ως εξής: ΟΠΑΠ με 702,06 εκατ. ευρώ. COSMOTE με 388,8 εκατ. ευρώ. ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ με 177,08 εκατ. ευρώ. ΕΛΠΕ με 156,8 εκατ. ευρώ και ΜΕΤΚΑ με 138,9 εκατ. ευρώ.

Ανά δραστηριότητα, στη Βιομηχανία ξεχώρισαν οι ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ, ΕΛΠΕ, ΜΕΤΚΑ και: ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ με 61,4 εκατ. ευρώ. ΚΑΡΕΛΙΑ ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ με 47,5 εκατ. ευρώ.

Στο Εμπόριο ξεχώρισαν οι: JUMBO με 201,2 εκατ. ευρώ. COLGATE - PALMOLIVE με 23,2 εκατ. ευρώ. L'OREAL HELLAS με 11,4 εκατ. ευρώ. ΠΡΟΚΤΕΡ & ΓΚΑΜΠΛ ΕΛΛΑΣ με 11,2 εκατ. ευρώ. HOUSE MARKET με 8,8 εκατ. ευρώ.

Στις Υπηρεσίες ξεχώρισαν οι: ΟΠΑΠ και COSMOTE, ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ ΑΘΗΝΩΝ με 129,5 εκατ. ευρώ. ΔΕΠΑ με 112,3 εκατ. ευρώ. ΔΕΣΦΑ (διαχειρίστρια εταιρεία του εθνικού συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου, 100% θυγατρική της ΔΕΠΑ) με 109,1 εκατ. ευρώ.

Στις Τεχνικές εταιρείες, παρά τη συνολική «κατάπτωση» του κλάδου, ξεχώρισαν οι: ΤΕΡΝΑ με 29,3 εκατ. ευρώ. ΣΧΣ ΑΤΕΕ με 5,8 εκατ. ευρώ. ΦΡΙΓΚΟ ΣΤΑΛ με 4,1 εκατ. ευρώ. TΕCHNIPETROL ΕΛΛΑΣ με 3,8 εκατ. ευρώ. INTRAKAT με κέρδη 2 εκατ. ευρώ.

Στον Τουρισμό ξεχώρισαν οι: AUTOHELLAS (HERTZ) με 10,2 εκατ. ευρώ. ΓΕΚΕ με 6,8 εκατ. ευρώ. ΕΡΕΙΘΙΑΝΗ με 4,5 εκατ. ευρώ. ΣΑΝ ΓΟΥΙΝΓΚ ΧΟΤΕΛΣ ΕΛΛΑΣ με 3,9 εκατ. ευρώ. GRIFFIN TRAVEL MARINE με 1,57 εκατ. ευρώ.

ΠΕΡΑΜΑ Επίθεση στα γραφεία του ΚΚΕ

ΠΕΡΑΜΑ

Επίθεση στα γραφεία του ΚΚΕ

Φασιστοειδή, αφού μαζεύτηκαν προχτές Κυριακή από όλη την Αθήνα για να στήσουν συγκέντρωση της «Χρυσής Αυγής» στη Σαλαμίνα, στο γυρισμό έγραψαν συνθήματα στα γραφεία της ΚΟ Περάματος του ΚΚΕ. Τη νέα επίθεση σε γραφεία του Κόμματος από τα φασιστοειδή, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΝΕ Πειραιά του ΚΚΕ, τονίζοντας: «Ακόμα πιο μαχητικά, ακόμα πιο αποφασιστικά στη δράση για την υπερψήφιση του ΚΚΕ και για την οργάνωση του λαού. Δεν μας τρομάζουν οι απειλές φασιστοειδών της "Χρυσής Αυγής". Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι οι κομμουνιστές θα κάνουμε πίσω. Ο λαός του Περάματος, των εργατικών και λαϊκών αγώνων, έχει και ιστορία και μνήμη, γνωρίζει πολύ καλά ποιοι ήταν και είναι δίπλα του και ποιοι δρουν για τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Καλούμε τους εργαζόμενους του Περάματος να ψηφίσουν μαζικά ΚΚΕ στις 17 Ιούνη, αφήνοντας στο πολιτικό περιθώριο τη "Χρυσή Αυγή"».

    

Συνεχίζει να προκαλεί ο τραμπούκος χρυσαυγίτης

Συνεχίζει να προκαλεί ο τραμπούκος χρυσαυγίτης

Εμφανίστηκε χτες μετά το τέλος του Αυτόφωρου για να καταθέσει μηνύσεις σε βάρος της Λ. Κανέλλη και άλλων

Ο χρυσαυγίτης Ηλ. Κασιδιάρης, μετά την τραμπούκικη επίθεση σε βάρος της Λιάνας Κανέλλη και το επεισόδιο στην ίδια τηλεοπτική εκπομπή με την υποψήφια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ρ. Δούρου, εμφανίστηκε χτες στην Εισαγγελία, συνοδεία έξι ομοϊδεατών του, για να καταθέσει μηνύσεις εναντίον των δυο για απρόκλητη επίθεση και εξύβριση με λόγια και έργα. Δεν έφταναν οι τραμπουκισμοί, τώρα προχωράει και σε αθλιότητες, καμώνοντας το «θύμα».

Μήνυση κατέθεσε επίσης εναντίον του δημοσιογράφου Α. Δελατόλα για ηθική αυτουργία σε κατάχρηση εξουσίας, αλλά και σε βάρος του τηλεοπτικού σταθμού «Αντένα» για παράνομη κατακράτηση. Ζητά, επίσης, όπως είπε, την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του Α. Δελατόλα για να διαπιστωθεί αν έγινε διάλογος με την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Ελ. Ράικου και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου της Ελ. Ράικου, για να διαπιστώσει, όπως λέει, αν έχει προσβληθεί ο θεσμός της Δικαιοσύνης.

Χτες αναβλήθηκε (δεύτερη φορά) για τις 3 Σεπτέμβρη η δίκη του Ηλ. Κασιδιάρη, στο Εφετείο Κακουργημάτων, λόγω κωλύματος του συνηγόρου του. Ο εκπρόσωπος της «Χρυσής Αυγής» αντιμετωπίζει τις κατηγορίες της συνδρομής σε ληστεία, της απρόκλητης επικίνδυνης σωματικής βλάβης και της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας για επίθεση σε μεταπτυχιακό φοιτητή, στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου το 2007. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, το αυτοκίνητο που συμμετείχε στη ληστεία ανήκε στον Ηλ. Κασιδιάρη και αναγνωρίστηκε από τις πινακίδες κυκλοφορίας.

Στο μεταξύ, αύριο Τετάρτη 13 Ιούνη θα δικαστούν τα 8 μέλη της «Χρυσής Αυγής» που συνελήφθησαν το Σάββατο για επίθεση σε πολίτες μέσα σε καφενείο της Βέροιας, στη διάρκεια της οποίας τραυμάτισαν έναν 53χρονο. Χτες, οδηγήθηκαν στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βέροιας όπου ζήτησαν και πήραν αναβολή. Ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και ο υποψήφιος βουλευτής της «Χρυσής Αυγής» στο Νομό Πέλλας, Ιωάννης Σαχινίδης.

Θυμίζουμε ότι αρχικά, το μεσημέρι του Σαββάτου, σημειώθηκε επεισόδιο σε κεντρικό δρόμο της Βέροιας, ανάμεσα σε ομάδες αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών και μελών της «Χρυσής Αυγής», που έληξε με παρέμβαση της Αστυνομίας. Λίγες ώρες αργότερα, περίπου 15 με 20 μέλη της «Χρυσής Αυγής» πήγαν σε ένα καφενείο, επιτέθηκαν και ξυλοκόπησαν τους πελάτες και προκάλεσαν εκτεταμένες φθορές.

Ευρώπη των λαών σημαίνει ανατροπή της ΕΕ των μονοπωλίων

Ευρώπη των λαών σημαίνει ανατροπή της ΕΕ των μονοπωλίων

«(...) Από την άποψη των οικονομικών όρων του ιμπεριαλισμού, δηλαδή της εξαγωγής κεφαλαίων και του μοιράσματος του κόσμου από τις "προηγμένες" και "πολιτισμένες" αποικιακές δυνάμεις, οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς είτε είναι απραγματοποίητες, είτε είναι αντιδραστικές.

*

Το κεφάλαιο έγινε διεθνές και μονοπωλιακό. Ο κόσμος είναι μοιρασμένος ανάμεσα σε μια χούφτα μεγάλες Δυνάμεις, δηλαδή Δυνάμεις που έχουν επιτυχίες στη μεγάλη καταλήστευση και καταπίεση των εθνών (...)

Σε συνέχεια: η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν τοποθετήσεις στο εξωτερικό όχι μικρότερες από 70 δισεκατομμύρια ρούβλια. Για να εισπράττουν το "θεμιτό" εισοδηματάκι τους από το στρογγυλούτσικο αυτό ποσό - ένα εισοδηματάκι που ξεπερνάει τα τρία δισεκατομμύρια ρούβλια το χρόνο - υπάρχουν οι εθνικές επιτροπές των εκατομμυριούχων, που ονομάζονται κυβερνήσεις, που διαθέτουν στρατό και πολεμικό στόλο και "τοποθετούν" στις αποικίες και στις μισοαποικίες τα χαϊδεμένα παιδιά και τα αδέλφια "του κυρίου δισεκατομμυρίου" σαν αντιβασιλείς, προξένους, πρεσβευτές, κάθε λογής υπαλλήλους, παπάδες και άλλες βδέλλες.

*

Ετσι είναι οργανωμένη στην εποχή της ανώτατης ανάπτυξης του καπιταλισμού η καταλήστευση ενός περίπου δισεκατομμυρίου πληθυσμού της γης από μια χούφτα μεγάλες Δυνάμεις. Και είναι αδύνατο μέσα στον καπιταλισμό να υπάρξει διαφορετική οργάνωση. Να παραιτηθούν από τις αποικίες, από "τις σφαίρες επιρροής", από την εξαγωγή κεφαλαίων; Το να σκέπτεται κανείς έτσι, σημαίνει ότι κατεβαίνει στο επίπεδο ενός παπά, που κάθε Κυριακή κηρύσσει στους πλουσίους το μεγαλείο του χριστιανισμού και τους συμβουλεύει να δωρίζουν στους φτωχούς... αν όχι μερικά δισεκατομμύρια, τουλάχιστο μερικές εκατοντάδες ρούβλια το χρόνο.

*

Οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης στις συνθήκες του καπιταλισμού θα ισοδυναμούσαν με συμφωνία για το μοίρασμα των αποικιών. Στον καπιταλισμό όμως δεν μπορεί να υπάρξει άλλη βάση, άλλη αρχή μοιρασιάς εκτός από τη δύναμη. Ο δισεκατομμυριούχος δεν μπορεί να μοιράσει με οποιονδήποτε άλλον "το εθνικό εισόδημα" μιας καπιταλιστικής χώρας παρά μόνο: "ανάλογα με το κεφάλαιο" (κι ακόμη πρέπει να προσθέσουμε ότι το μεγαλύτερο κεφάλαιο θα πάρει περισσότερα απ' όσα του αναλογούν). Ο καπιταλισμός σημαίνει ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και αναρχία στην παραγωγή. Το να κηρύσσει κανείς μια "δίκαιη" μοιρασιά του εισοδήματος σε μια τέτοια βάση είναι προυντονισμός, στενοκεφαλιά μικροαστού και φιλισταίου. Το μοίρασμα δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά παρά "σύμφωνα με τη δύναμη". Η δύναμη όμως αλλάζει με την πορεία της οικονομικής εξέλιξης. Υστερα από το 1871 η Γερμανία δυνάμωσε 3-4 φορές πιο γρήγορα από την Αγγλία και τη Γαλλία (...).

*

Για να ελεγχθεί η πραγματική δύναμη ενός καπιταλιστικού κράτους, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει άλλο μέσο εκτός από τον πόλεμο. Ο πόλεμος δεν αντιφάσκει στις βάσεις της ατομικής ιδιοκτησίας, αλλά είναι η άμεση και αναπόφευκτη ανάπτυξη αυτών των βάσεων.Στις συνθήκες του καπιταλισμού είναι αδύνατη μια ισόμετρη οικονομική ανάπτυξη των διαφόρων οικονομιών και των διαφόρων κρατών. Στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρχουν άλλα μέσα για την αποκατάσταση από καιρό σε καιρό της παραβιασμένης ισορροπίας, εκτός από τις κρίσεις στη βιομηχανία και τους πολέμους στην πολιτική.

*

Φυσικά είναι δυνατές προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα σε καπιταλιστές και ανάμεσα σε κράτη. Μ' αυτή την έννοια μπορεί να δημιουργηθούν και οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, σα συμφωνία των Ευρωπαίων καπιταλιστών... με ποιο σκοπό; Μόνο με το σκοπό να πνίξουν από κοινού το σοσιαλισμό στην Ευρώπη, να περιφρουρήσουν από κοινού τις ληστεμένες αποικίες ενάντια στην Ιαπωνία και στην Αμερική, που θεωρούν τον εαυτό τους στο έπακρο αδικημένο με τη σημερινή μοιρασιά (...)

*

Η δημιουργία των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης με τη σημερινή οικονομική βάση, δηλαδή στις συνθήκες του καπιταλισμού, θα σήμαινε οργάνωση της αντίδρασης (...)

Οι Ενωμένες Πολιτείες του κόσμου (και όχι της Ευρώπης) είναι η κρατική εκείνη μορφή ένωσης και ελευθερίας των εθνών, που εμείς τη συνδέουμε με το σοσιαλισμό - ως τότε που η πλήρης νίκη του κομμουνισμού θα οδηγήσει στην οριστική εξαφάνιση κάθε κράτους, μαζί και του δημοκρατικού. Ωστόσο το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών του κόσμου, σαν αυτοτελές σύνθημα, είναι αμφίβολο αν θα ήταν σωστό, πρώτο γιατί συγχωνεύεται με το σοσιαλισμό και, δεύτερο, γιατί θα μπορούσε να προκαλέσει τη λαθεμένη ερμηνεία ότι είναι αδύνατη η νίκη του σοσιαλισμού σε μια μόνη χώρα, τη λαθεμένη ερμηνεία για τη στάση αυτής της χώρας απέναντι στις υπόλοιπες.

*

Η ανισόμετρη οικονομική και πολιτική ανάπτυξη είναι απόλυτος νόμος του καπιταλισμού. Από δω βγαίνει πως είναι δυνατή η νίκη του σοσιαλισμού στην αρχή σε λίγες ή ακόμη και σε μια μονάχα, χωριστά παρμένη καπιταλιστική χώρα.Το νικηφόρο προλεταριάτο αυτής της χώρας, απαλλοτριώνοντας τους καπιταλιστές και οργανώνοντας στη χώρα του τη σοσιαλιστική παραγωγή, θα ορθωνόταν ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο, τον καπιταλιστικό κόσμο, παίρνοντας μαζί του τις καταπιεζόμενες τάξεις των άλλων χωρών, ξεσηκώνοντας στις χώρες αυτές εξεγέρσεις ενάντια στους καπιταλιστές, δρώντας σε περίπτωση ανάγκης ακόμη και με στρατιωτική δύναμη ενάντια στις εκμεταλλεύτριες τάξεις και τα κράτη τους. Πολιτική μορφή της κοινωνίας, όπου νικάει το προλεταριάτο, ανατρέποντας την αστική τάξη, θα είναι η λαοκρατική δημοκρατία, που θα συγκεντρώσει όλο και περισσότερο τις δυνάμεις του προλεταριάτου του δοσμένου έθνους ή των δοσμένων εθνών στην πάλη ενάντια στα κράτη που δεν θα έχουν ακόμη περάσει στο σοσιαλισμό. Δεν είναι δυνατή η εξάλειψη των τάξεων χωρίς τη δικτατορία της καταπιεζόμενης τάξης, του προλεταριάτου. Δεν είναι δυνατή η ελεύθερη ένωση των εθνών στο σοσιαλισμό χωρίς μια λίγο-πολύ μακρόχρονη, επίμονη πάλη των σοσιαλιστικών δημοκρατιών ενάντια στα οπισθοδρομικά κράτη» ¹.

***

«... το σύνθημα των "Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης" δεν είναι σωστό από οικονομική άποψη. Είτε αυτό το σύνθημα είναι απραγματοποίητο στον καπιταλισμό (...). Είτε είναι ένα σύνθημα αντιδραστικό, που σημαίνει προσωρινή συμμαχία των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης (...) για την καταλήστευση...»².

*

1. Β. Ι. Λένιν, «Απαντα», τόμος 26 σελ. 360 - 363, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

2. Β. Ι. Λένιν, «Απαντα», τόμος 49, σελ. 119 - 120, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟ

ΣΥΡΙΖΑ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ....ΒΡΩΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!

ΣΥΡΙΖΑ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ....ΒΡΩΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!

Η βδομάδα που πέρασε πρόσθεσε νέα επεισόδια στην άθλια και υπόγεια προσπάθεια των αστικών επιτελείων να αποδυναμώσουν εκλογικά το ΚΚΕ, έχοντας τη συνδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, που σε πολλές περιπτώσεις διεκδικεί και παίζει ρόλο πρωταγωνιστή. Στο «παιχνίδι» μπαίνουν και τα πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, κύρια από το συνδικαλιστικό κίνημα, που βρήκαν στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως έγινε και με δεκάδες άλλους από τα ΠΑΣΟΚικά επιτελεία, που σε προηγούμενα χρόνια στήριξαν με νύχια και με δόντια αντιλαϊκές και αντεργατικές επιλογές του κόμματός τους.

Δεν έχουν τσίπα

Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό που κατήγγειλε η Αχτιδική Επιτροπή Νοτιοδυτικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ. Σε ανακοίνωσή της, κάνει λόγο για«άθλιους γυρολόγους που από το χώρο του ΠΑΣΟΚ συντονισμένα έχουν μεταφερθεί στο ΣΥΡΙΖΑ» και «σπέρνουν βρωμιές και λάσπη στον κόσμο για μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ και άλλα στελέχη του, προκειμένου να δημιουργήσουν συγχύσεις, να κλέψουν ψήφους, να ψαρέψουν σε θολά νερά».

Οπως καταγγέλλει η Οργάνωση, ένα από τα πολλά περιστατικά είναι και ετούτο: «Χρησιμοποιούν το όνομα του μέλους της ΚΕ, υποψήφιου βουλευτή στη Β' Αθήνας και ηγετικού στελέχους του ΠΑΜΕ, συντρόφου Γιώργου Πέρρου, ότι δήθεν διαφωνεί με την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ. Καταγγέλλουμε στους εργαζόμενους του Αιγάλεω τις άθλιες αυτές πρακτικές, δοκιμασμένες χρόνια από το ΠΑΣΟΚ και τους μηχανισμούς του, που τις μιμείται με τον καλύτερο τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι τα πρωτοπαλίκαρα του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ έχουν μεταφερθεί - όλως τυχαία - σύσσωμοι στο μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ».

Αλλο κατάπτυστο παράδειγμα είναι το δημοσίευμα «ενημερωτικού» μπλογκ στην Ημαθία, με την επωνυμία «Χρονικά Ημαθίας», το οποίο ανακάλυψε «πρώην ΚΚΕ» να στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Την προηγούμενη βδομάδα, στάλθηκε σε τοπικά Μέσα Ενημέρωσης μια επιστολή 62 ανθρώπων που καλούν σε στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Στο εν λόγω μπλογκ, η επιστολή προβλήθηκε με τον τίτλο: «62 πρώην ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ - Ανένταχτοι κ.λπ. ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΣΥΡΙΖΑ». Ανατρέχοντας στα ονόματα δεν υπάρχει κανένα πρώην μέλος του ΚΚΕ, πλην ελαχίστων που διέκοψαν τη σχέση τους με το Κόμμα τη δεκαετία του 1980, δηλαδή προ αμνημονεύτων ετών!

Είναι φανερό ότι ο τίτλος αποσκοπούσε να δημιουργήσει την πέρα για πέρα ψευδή αίσθηση ότι μέλη του ΚΚΕ στην Ημαθία στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Την απαράδεκτη μεθόδευση κατήγγειλε, με ανακοίνωσή της, η ΝΕ Ημαθίας του ΚΚΕ. Ομως, ο δημοσιογράφος - ιδιοκτήτης του ενημερωτικού μπλοκ, Χάρης Μόχλας, που εμφανίζεται πολιτικά να στηρίζει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επανήλθε και σχολιάζοντας την ανακοίνωση του Κόμματος, ισχυρίζεται με θράσος ότι «η ηγεσία του ΚΚΕ στην Ημαθία (...) επιχειρεί να απαξιώσει ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Οτι στελέχη, μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ μετακινούνται μαζικά προς την κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ και το πράγμα δε μαζεύεται».

Η ΝΕ Ημαθίας του ΚΚΕ, με ανακοίνωσή της, κάλεσε το λαό να βγάλει συμπεράσματα από το γεγονός ότι «δίπλα σε εκείνο το τμήμα των κεντρικών αστικών ΜΜΕ που κάνει συστηματική δουλειά, με στόχο να αποδυναμωθεί το ΚΚΕ, συμμετέχουν και τοπικά μέσα ενημέρωσης. Είτε χοντροκομμένα, είτε πιο αθώα, αλλά εξίσου επικίνδυνα. Ομως, ακριβώς αυτός είναι και ένας βασικός λόγος, για να μείνουν οι ψηφοφόροι αταλάντευτα δίπλα στο ΚΚΕ, να το στηρίξουν και με την ψήφο τους. Αλλά και κόσμος που σκέφτεται το τι θα ψηφίσει, να κάνει το βήμα και να ψηφίσει ΚΚΕ».

Αντιγράφουν σε όλα το ΠΑΣΟΚ

Αλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα της άθλιας και συκοφαντικής επιχείρησης σε βάρος του ΚΚΕ είναι και τα παρακάτω:

• Στη Σάμο, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στις περιοδείες τους επικεντρώνουν τις παρεμβάσεις τους στα μέλη, στους οπαδούς, στους ψηφοφόρους του ΚΚΕ και τους προτρέπουν να ψηφίσουν στις επερχόμενες εκλογές να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όπως διατείνονται, «το ΚΚΕ εξέλεξε βουλευτή τον Δ. Μαυρατζώτη, τον έχει δέσει, και αυτό που διακυβεύεται τώρα είναι ποιο κόμμα θα βγει πρώτο». Λένε ακόμα ότι«στόχος είναι να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, ώστε να είναι δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης της αριστεράς», όταν είναι γνωστό στον καθένα ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμμετέχει σε κανένα κυβερνητικό σχήμα αντιλαϊκής διαχείρισης.
• Στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Λασίθι, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καλούν, κυρίως, σε αντιΝΔ ψήφο. Στο νομό εκλέγονται δύο βουλευτές. Ο ένας εκλέχτηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ και ο δεύτερος με τη ΝΔ για λίγες ψήφους. Τώρα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στοχεύουν κυρίως στους ψηφοφόρους του ΚΚΕ, για να πάρουν τις ψήφους που θεωρούν ότι τους λείπουν για να προσπεράσουν τη ΝΔ και να εκλέξουν δεύτερο βουλευτή. Αντιγράφουν και εδώ το ΠΑΣΟΚ σε όλες τις γαλιφιές, με τις οποίες προσπαθούσε διαχρονικά να εγκλωβίσει το λαό με αντιδεξιά ρητορική και να τρυγήσει ψήφους. Στο Ρέθυμνο λειτουργούν από την ανάποδη. Εκεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καλούν τον κόσμο και στοχευμένα απευθύνονται σε ψηφοφόρους του ΚΚΕ, να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να μη χαθεί η έδρα που κερδήθηκε στις εκλογές της 6ης Μάη.
• Στα Γιάννενα, ο νεοεκλεγείς βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, σε ομιλία του σε συγκέντρωση εργαζομένων στο εργοτάξιο καθαριότητας του δήμου, ανέφερε πως εκτίμησή του είναι πως το ΚΚΕ δεν θα μπει στη Βουλή και γι' αυτό η καλύτερη επιλογή είναι ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ, για να μην πάει τζάμπα η ψήφος.
• Σε δήμο της Ανατολικής Αττικής εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε θέση σε στέλεχος του ΚΚΕ λέγοντας ότι χρειάζονται 4.000 ανθρώπους για να στελεχώσουν τον κρατικό μηχανισμό όταν θα είναι κυβέρνηση και πως ανεξάρτητα από το πού ανήκει πολιτικά, αυτό που παίζει ρόλο είναι να είναι ...τίμιος! Ιδιο κρούσμα και σε Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, όπου καθηγητής προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ προσέγγισε φοιτητές μέλη του ΚΚΕ και τους πρότεινε θέση στον κρατικό μηχανισμό, αν ο ΣΥΡΙΖΑ εκλεγεί κυβέρνηση. Στην οργισμένη και αρνητική τους απάντηση, είπε ότι θα επανέλθει μετά τις εκλογές!
• Στη Δράμα, συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πήραν τη γραμμή και πετούν λάσπη, διαδίδουν ψέματα, με στόχο να δημιουργήσουν συγχύσεις και να ψαρέψουν ψήφους στα θολά νερά. Ο πρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων στο νοσοκομείο, είπε σε στέλεχος της ΝΕ Δράμας του ΚΚΕ πως «άκουσε ότι πήγε στον Περισσό και έκανε φασαρία, μάλιστα μάλωσε και με την ΓΓ του Κόμματος». Το στέλεχος του ΚΚΕ αμέσως δήλωσε με απόλυτο και ξεκάθαρο τρόπο ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ζήτησε να σταματήσουν τις συκοφαντίες και η επίθεση σε βάρος του Κόμματος. Ομως, η «φήμη» διαδόθηκε αρχικά στους εργαζόμενους του νοσοκομείου της Δράμας και στη συνέχεια άρχισε να κυκλοφορεί σε άλλους χώρους.

Π