«Ανάπτυξη»: Για ποιόν;

 

«Σωτηρία». «Μεταρρυθμίσεις». «Ανάπτυξη». Και εσχάτως: «Επενδύσεις». Για χρόνια οι λέξεις αυτές κλίνονται καθημερινά σε όλες τις πτώσεις από τους επαϊοντες της «σωτηρίας» μας.
Μόνο που είναι προφανές ότι στο πλαίσιο της διαρκούς αποκολοκύνθωσης λέξεων και εννοιών, τα ίδια λόγια – για να παραφράσουμε τον ποιητή – δεν έχουν το ίδιο βάρος σ’ όλες τις καρδιές και σ’ όλα τα χείλη.
Προδήλως η ακολουθούμενη πολιτική ήταν «σωτήρια». Αλλά για ποιόν; Για τις τράπεζες και όσους προκάλεσαν την κρίση, σίγουρα. Για τους μισθωτούς, όμως;
Όντως αυτά τα χρόνια έγιναν «μεταρρυθμίσεις». Προς όφελος ποιού, όμως; Του εργάτη που είδε τον βασικό του μισθό να κατρακυλάει στα 480 ευρώ και τον ΕΝΦΙΑ να τον πνίγει; Η’ προς όφελος της πολυεθνικής που απαλλάχτηκε από τα «περιττά» (για την ίδια) εργασιακά δικαιώματα και του fundπου πλέον θα αρπάζει σπίτια και ηλεκτρονικώς από τον λεηλατημένο και τρισχαρατσωμένο;
Μιλούν για «ανάπτυξη» και για «επενδύσεις». Τι ωραία! Αλλά δεν μας λένε: «Επενδύσεις» προς όφελος ποιού; Και άρα «ανάπτυξη» για ποιόν;
Τι ακριβώς θα «αναπτύξουν» οι 125.000 νέοι με μηνιάτικο 100 ευρώ και οι άλλες 600.000 απασχολούμενοι με τα 380 ευρώ το μήνα;
Κι από πότε, αλήθεια, η εκποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών και η άσκηση της «τέχνης του επιχειρείν» με προϋπόθεση τον εργασιακό μεσαίωνα είναι «επένδυση» και όχι ξεπούλημα και ειλωτεία;
«Για ποιόν», λοιπόν. Αυτό είναι το ερώτημα. Και η απάντηση, μαζί.

Απαράδεκτα σχόλια Τραμπ για την Κούβα

  

Από herko

Από το στόχαστρο του Τραμπ κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, δεν ξέφυγε ούτε η Κούβα.  Χαρακτήρισε την κυβέρνηση της Κούβας «διεφθαρμένη» και τη δράση της «αποσταθεροποιητική»
Η διπλωματία της Κούβας αντέδρασε στη νέα προκλητική τοποθέτηση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για το νησί λέγοντας πως επέδειξε έλλειψη σεβασμού, πρόθεση να αναμιχθεί στα εσωτερικά της χώρας και χαρακτηρίζοντας «απαράδεκτα» τα σχόλιά του.
Η δημοσιοποίηση αυτής της οξύτατης ανακοίνωσης του υπουργείου Εξωτερικών της Κούβας σημειώθηκε μετά τη συνάντηση αντιπροσωπειών των δύο χωρών για να συζητηθούν οι διμερείς σχέσεις. Επρόκειτο για την πρώτη συνάντηση υψηλού επιπέδου αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του ο ρεπουμπλικάνος, την 20ή Ιανουαρίου.
Η συνάντηση διεξήχθη την ίδια ημέρα που ο Τραμπ, απευθυνόμενος στους ηγέτες των άλλων κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, χαρακτήρισε την κυβέρνηση της Κούβας «διεφθαρμένη» και τη δράση της «αποσταθεροποιητική». Ακόμη, ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να άρει το αμερικανικό εμπάργκο σε βάρος της Κούβας πριν η Αβάνα προχωρήσει σε «θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις».
Το ΥΠΕΞ της Κούβας σημείωσε ότι εξέφρασε την «έντονη διαμαρτυρία» του για τα σχόλια του προέδρου των ΗΠΑ, καθώς και για τη νέα πολιτική του απέναντί της. Ο ρεπουμπλικάνος ανακοίνωσε τον Ιούνιο ότι ανακαλεί εν μέρει τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης στο πλαίσιο της διαδικασίας αποκατάστασης των διμερών σχέσεων που είχε αρχίσει επί των ημερών του προκατόχου του, του δημοκρατικού Μπαράκ Ομπάμα.
Οι σχέσεις ΗΠΑ-Κούβας πήραν τροπή προς το χειρότερο αφότου το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι μέλη του αμερικανικού διπλωματικού προσωπικού στην Αβάνα αντιμετώπισαν προβλήματα υγείας—από απώλεια της ακοής ως εγκεφαλική βλάβη—εξαιτίας «συμβάντων», για τα οποία δεν έδωσε καμιά άλλη λεπτομέρεια.
Σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, τα θύματα που συνδέονται με την αμερικανική πρεσβεία στην Αβάνα είναι 21, ενώ επηρεάστηκαν και Καναδοί.
Η Κούβα διέψευσε ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με τα «συμβάντα» αυτά. Επισήμως οι ΗΠΑ δεν έχουν διατυπώσει κάποια κατηγορία εναντίον της Αβάνας, όμως ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Ρεξ Τίλερσον διεμήνυσε την Κυριακή πως η Ουάσινγκτον ενδέχεται να κλείσει την πρεσβεία στην πρωτεύουσα της Κούβας σε αντίδραση.
«Η Κούβα ουδέποτε διέπραξε ή θα διαπράξει ποτέ ενέργειες αυτής της φύσης και ουδέποτε επέτρεψε ή θα επιτρέψει σε οποιοδήποτε τρίτο μέρος να χρησιμοποιήσει το έδαφός της για έναν τέτοιο σκοπό. Οι αρχές της Κούβας έχουν δείξει το έντονο ενδιαφέρον τους για την αποσαφήνιση του ζητήματος», σύμφωνα με την ανακοίνωση της κουβανικής διπλωματίας.

Εφοπλιστής σημαίνει δις

Σφυροδρέπανος

Κι είναι καημός πολύ βαρύς.
Να μην μπορείς να εμπορευτείς.
Και να σε χλευάζουν για τις ευεργεσίες σου.
Κάποιοι κακόβουλοι ειρωνεύτηκαν άδικα τη βράβευση του Κούστα, του εφοπλιστή και ιδιοκτήτη του πλοίου που βρέθηκε με 121 κιλά κοκαΐνη στο Περού, από τις ελληνικές αρχές.
Ξέρετε όμως τι περιπέτεια είναι να δρας στην τελευταία Σοβιετία της Ευρώπης, που χτυπά ανελέητα την υγιή επιχειρηματικότητα και γονατίζει με φοροαπαλλαγές την κρατικοδίαιτη ιδιωτική πρωτοβουλία;
Ξέρετε τι θυσίες κάνουν διαχρονικά οι αγαθοί εφοπλιστές, για να φέρουν την ανάπτυξη στη χώρα μας με σημαία Παναμά;
Ξέρετε τι δύσκολη απόφαση είναι να μαζέψουν, να ταΐσουν και να χρηματοδοτούν αδρά τα χρυσαυγίτικα μαντρόσκυλα; Να πέφτουν στην ανάγκη τους, για να προστατέψουν την επένδυσή τους από απεργίες, το ΠΑΜΕ και παράλογες απαιτήσεις για μεροκάματα;
Ξέρετε τι τραβάνε για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν μια άδεια και το αξιόπλοο για τα σαπάκια τους, με μανούρα, διατυπώσεις, γραφειοκρατία, λαδώματα; Δεν πάμε πουθενά έτσι ως χώρα…

Ξέρετε τι βάσανο είναι να αναγκάζεσαι να μπλέξεις με λαθρεμπόριο ναρκωτικών, για να συμπληρώσεις κι εσύ το τίμιο εισόδημά σου; Και να έχεις να αντιμετωπίσεις τον αθέμιτο ανταγωνισμό της αστυνομίας, που πουλάει ηρωίνη, και θέλει μερίδιο;
Να αντιμετωπίζεις ελέγχους, ατυχήματα, θάλασσες μας ζώνουν κύματα μας κλειούν; Κι από πάνω και την κοινωνική κατακραυγή για την πετρελαιοκηλίδα, την καταστροφή των θαλασσών, κι ας μας βεβαιώνουν οι κυβερνώντες -αυτοί οι μπολσεβίκοι που μισούν θανάσιμα την ιδιωτική πρωτοβουλία και κολεκτιβοποιούν τα πάντα- ότι είναι ασφαλές να κολυμπήσουμε δίπλα στο ναυάγιο;
Και θα έρθετε εσείς, αχάριστοι, να ειρωνευτείτε τη στυλοβάτρια τάξη της οικονομίας μας; Τους ευεργέτες; Να ειρωνευτείτε τα βραβεία τους; Ε όχι. Ο ορισμός της αριστείας και της αχαριστίας, κυρία μου… Και λίγα τους έχουν δώσει!

Διαψεύσεις

Το να φτάνει ο πρωθυπουργός να προβάλλει τις περσινές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ότι δεν θα έρθουν νέα μέτρα, ως «χαρτί» αξιοπιστίας για τις φετινές αντίστοιχες δεσμεύσεις του, πραγματικά ξεπερνάει κάθε λογική. Προχτές, στο Υπουργικό Συμβούλιο, προειδοποίησε ότι θα «εκτεθούν» όσοι κάνουν προβλέψεις για νέα μέτρα το 2018, όπως εκτέθηκαν και πέρυσι (!). Ομως ο λαός ξέρει καλά ότι τα παζάρια της περσινής 2ης «αξιολόγησης» ολοκληρώθηκαν τελικά με ένα συμπληρωματικό μνημόνιο, το οποίο περιλαμβάνει «έξτρα» φορολογικά και αντιασφαλιστικά μέτρα, και όχι με επιβεβαίωση των ...καθησυχαστικών δεσμεύσεων της κυβέρνησης. Στο μεταξύ, πίσω από τις κάμερες του Υπουργικού Συμβουλίου, στελέχη της κυβέρνησης διαρρέουν ότι νέα μέτρα θα έρθουν το 2018, καθώς προβλέπονται «τρύπες» στα δημοσιονομικά, ενώ και ο ΣΕΒ σπρώχνει προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως ακριβώς γινόταν και πέρυσι, στην αφετηρία της «αξιολόγησης». Επομένως, η επίκληση από τον πρωθυπουργό ειδικά στην πρόσφατη πείρα του λαού μάλλον επιβεβαιώνει τον κανόνα: Κάθε δέσμευση για «μη λήψη νέων μέτρων» ανεβάζει ακόμα περισσότερο το λογαριασμό για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Αλλωστε, υπάρχουν κι εκείνα τα μέτρα που είτε είναι ψηφισμένα, είτε «ωριμάζουν» το 2018, που κι αυτά θα φορτωθούν στις πλάτες του λαού...

Το «μείγμα» της εκμετάλλευσης...

Η αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ με αφορμή τα όσα ειπώθηκαν από τον Κυρ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ και από τον πρωθυπουργό στο υπουργικό συμβούλιο, για την αναλογία των περικοπών και των φόρων στο «μείγμα» της δημοσιονομικής πολιτικής, δύο πράγματα φανερώνει:
Πρώτον, τη στρατηγική τους σύμπλευση σε ό,τι αφορά τα ζητούμενα του κεφαλαίου, όπως είναι η «δημοσιονομική σταθερότητα» και τα κίνητρα στους επενδυτές, για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Δεύτερον, την «αγωνιώδη» προσπάθεια να διαφοροποιηθούν έστω και στα επιμέρους, για να παίζεται «αξιοπρεπώς» το παιχνίδι εγκλωβισμού του λαού στη λογική της κυβερνητικής εναλλαγής.
Ετσι, η κυβέρνηση από τη μια παίρνει την «μπουκιά απ' το στόμα» της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, οδηγώντας τους σε αντιπολιτευτική «αμηχανία» και μια απλή πλειοδοσία για το ποιος είναι ικανός να εφαρμόσει πιο αποτελεσματικά την αντιλαϊκή πολιτική για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, κι απ' την άλλη επιτίθεται στη ΝΔ, με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που έστρεφαν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ τα άλλα αστικά κόμματα, τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του.
Για παράδειγμα, ο «φιλοκυβερνητικός» Τύπος κατηγορεί τη ΝΔ ότι έχει «συνταγή δημοσιονομικού εκτροχιασμού», ότι οι οικονομικές εξαγγελίες του προέδρου της ΝΔ είναι «έωλες», αφού οδηγούν σε απώλεια εσόδων για το αστικό κράτος και παραβίαση των «συμφωνηθέντων» με τους δανειστές.
Οτι, δηλαδή, οι εξαγγελίες της ΝΔ - που βρίθουν από κίνητρα στο κεφάλαιο και στους «επενδυτές», έχοντας στην προμετωπίδα τους τη μείωση της φορολογίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους - βάζουν σε κίνδυνο τους αντιλαϊκούς στόχους και τη «δημοσιονομική σταθερότητα», την επιχείρηση ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την προσπάθεια του αστικού κράτους να τη στηρίξει, εξασφαλίζοντας «δημοσιονομικό χώρο» από το ξεζούμισμα του λαού.
Οχι τυχαία, εξάλλου, από την αντιπαράθεση αυτή, που γίνεται από τη σκοπιά του κεφαλαίου, «εκτός κάδρου» μένουν η ισοπέδωση των Συλλογικών Συμβάσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων, η γενίκευση της μερικής απασχόλησης και της δουλειάς - λάστιχο, η ένταση της εκμετάλλευσης, το τσάκισμα φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων. Δηλαδή, όλα όσα συνθέτουν τη «ραχοκοκαλιά» της ανάπτυξης του κεφαλαίου και από κοινού στηρίζουν τα αστικά κόμματα.
Στο φόντο μιας τέτοιας κριτικής (πολύ περισσότερο των αντιλαϊκών πεπραγμένων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ), αποκαλύπτεται ακόμη περισσότερο το μέγεθος της υποκρισίας του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλάει για «ταξική» πολιτική υπέρ του λαού και προσπάθεια άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων, σε αντιπαράθεση υποτίθεται με τη ΝΔ, που στην προσπάθειά της να διαφοροποιηθεί από την κυβέρνηση και να δώσει διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο, φτάνει να αναπαράγει τις πλέον αντιδραστικές θεωρίες, τύπου Μένγκελε, για τις κοινωνικές ανισότητες που βρίσκονται «στην ανθρώπινη φύση».
Η υποκρισία και η απάτη, τα καλέσματα για ένα «δικαιότερο» άδικο σύστημα και μια ταξική κοινωνία... χωρίς ανισότητες, για μια καπιταλιστική ανάπτυξη στην οποία θα κερδίζουν μαζί εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, πλάι στον κυνισμό των εκπροσώπων του συστήματος, αποτελούν απαραίτητα συνοδευτικά της αντιλαϊκής πολιτικής, των ατελείωτων αντεργατικών νόμων, της πολιτικής που στηρίζει το κεφάλαιο και την εξουσία του, συνολικά το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετούν και οι δύο και που όσο υπάρχει θα γεννάει τις κοινωνικές ανισότητες, την ταξική εκμετάλλευση και τη φτώχεια, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
Ολα, δηλαδή, όσα πρέπει να βάλουν στο στόχαστρο η λαϊκή πάλη και η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα, για να απαλλαγούν από τους καπιταλιστές - κηφήνες και τις συμμαχίες τους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες τους.