Η τιμωρία του ΚΚΕ - Τα πιο σπουδαία θα μας τα πει ο χαλασμος

Η τιμωρία του ΚΚΕ - Τα πιο σπουδαία θα μας τα πει ο χαλασμος 

 Οποιος παρακολουθεί με ανοικτά μάτια το τι συμβαίνει ειδικα τις τελευταίες μέρες δεν είναι δυνατό να μην έχει καταλάβει τις αφόρητες πιέσεις που ασκούνται στον Ελληνικό λαό για να εκλογικευτεί, να βάλει μυαλό, να προσγειωθεί, να τρομοκρατηθεί και να υποκύψει. Δεν μπορεί να μην έχει δεί τι ρόλο παίζει η ΕΕ και οι γνωστοί αξιωματούχοι Ολι Ρεν, Μ.Μπαρόζο, Σόιμπλε. Μέρκελ, Ολαντ, Μοσκοβισί και σία. Δεν μπορεί να μην  έχει νοιώσει ότι αυτο που του λένε ειναι να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ενώ σιγά-σιγά καταλαβαίνει πως η ΕΕ και το ευρώ, δηλαδή το Μάαστριχτ, είναι ένα έκτρωμα που μόνο το μεγάλο ευρωπαικό κεφαλαιο εξυπηρετούσε κι εξυπηρετεί, θα το υποστεί, θα το καταπιεί και θα το αγαπήσει κιόλας όπως το θύμα κάποτε αγαπάει το βασανιστή του.
 Υπάρχουν άνθρωποι από όλες τις πλευρές, από το συντηρητικό χώρο μέχρι το χώρο του Σύριζα που όχι μόνο το ομολογούν αλλα΄και το φωνάζουν. Το ξέσπασμα του Ν.Χ΄΄νικολάου στον REALfm που είπε "να τη χέσω την ευρωζώνη και το αν μείνουμε στο σκληρό πυρήνα αν το αποτέλεσμα είναι να λυποθυμάνε παιδιά στα σχολεία..." ειναι χαρακτηριστικό.
 Κι όμως μετά τις εκλογές όλα αυτα μαζεύτηκαν και άρχισαν ξανα οι όρκοι αιώνιας αγάπης προς το μαστίγιο της ΕΕ και του ΕΥΡΏ. Τι να πει κανείς για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που αντι να σκύψουν κεφάλι και να ζητήσουν συγνωμη για την ταπεινωτική πολιτική λεηλασίας του λαού, τοχουν τιμή τους και καμάρι τους που βαρούσαν προσοχές στα αφεντικά της Ευρώπης και του ΔΝΤ και κοκορεύονται που εκβίαζαν και τρομοκρατούσαν το λαό για χάρη της σωτηρίας...των τραπεζών και του ευρώ. Τι να πεί κανείς για την "αριστερή" ΔΗΜΑΡ που μόνο εικόνισμα δεν έχει κάνει στην ΕΕ και τολμαει μετά από τα όσα έχουμε τραβήξει 2 χρόνια να θέτει σαν προυποθέσεις συμμετοχής λέει σε δεξιά ή κεντροαριστερή κυβέρνηση (κυβέρνηση ναναι κι ό,τι νάναι), 1ο την άνευ όρων παραμονή στο ευρώ και 2ο ...την "εναρξη διαπραγμάτευσης"! Υπάρχει κανείς που να αρνηθεί την "έναρξη διαπραγμάτευσης"; Ουτε η Μέρκελ...Θα πει το παιχνίδι αρχίζει καιιιιιιι το σφύριξε, τέλος, συγνωμη παιδιά δεν τα βρίσκουμε.  Τόσο Αριστερή η τραγική ΔΗΜΑΡ που λιγουρεύεται υπουργικές καρέκλες ή και πρωθυπουργία ξεχνώντας τι έπαθε και ο λαός και ο ΛΑΟΣ....
 Τι να πεις όμως και για τον Σύριζα που φωναζε στις διαδηλώσεις "Ουτε ΔΝΤ ούτε και ΕΕ..." και τώρα ορκίζεται κι αυτός στην παραμονή μας στο ευρώ ενώ ξέρει καλά τι σημαίνει αυτό αφου του τό έχουν αναλύσει με όλους τους τρόπους οι Αριστεροί Οικονομολόγοι δυο χρόνια τώρα. Ποιος έχει άραγε την κύρια ευθύνη που η Ελλάδα, η χώρα που τράβηξε τέτοιο Γολγοθά από τη βαρβαρότητα του Ευρωπαικού καπιταλισμού της ΕΕ ...έχει το μεγαλύτερο ποσοστό αποδοχής της ΕΕ και του ευρώ σε όλη την Ευρώπη. Ακόμη και στην Ολλανδία τους αμφισβητούν περισσότερο. Αυτά έχουν οι ξαφνικοί όρκοι και η πίστη οτι η ΕΕ είναι το σπίτι μας. Πως όμως θα γίνόταν μεγάλο κόμμα χωρίς μεγάλες υποχωρήσεις μεσα σε λίγες μόνο μέρες; Το τι κοστίζουν οι υποχωρήσεις βέβαια είναι μια άλλη ιστορία. Μάλιστα χθες ο Α.Τσίπρας δικαιώνοντας τα άρθρα ξένων αναλυτών που έλεγαν ότι "δεν υπάρχει λόγος να φοβάται η Ευρώπη την Αριστερά" είπε στην Ε.Στάη  ότι το ποιοι θα πληρώσουν φόρους, ποιοί θα οριστούν ως πλούσιοι, εξαρτάται από τις ανάγκες αφού προτεραιότητα είναι η κάλυψη του πρωτογενούς ελλείμματος. Με λίγα λόγια ίσως κριθεί οτι ακόμη και 20-25000 ετησια να σε κάνουν πλούσιο που πρέπει να δώσεις τον πλούσιο οβολό σου για τη σωτηρία των τραπεζών που όπως είπαν προχθές  "..θα είναι το πρώτο πράγμα που θα διασωθεί"(διακαναλικη συνέντευξη Τσίπρα). Ξέρω οτι ίσως τώρα που διαβάζει κάποιος υποψήφιος ψηφοφόρος του Σύριζα αυτές τις ασήμαντες γραμμές, θα με βρίζει ή θα λέει πως είμαι καποιο είδος φανατικού που δεν καταλαβαίνει τι είναι εφικτό και τι όχι.
 Οχι. δεν είμαι καθόλου φανατικός, αλλά πραγματι όσο περνάει ο καιρός τόσο σιχαίνομαι το εφικτό και το βούρκο του. Το βαρέθηκα το εφικτό κι όσο σκοτεινιάζει τόσο ερωτεύομαι αυτά που άλλοι λένε αδύνατα και ουτοπίες. Σε λίγο θα αποδειχτεί οτι αυτή η "ουτοπία" είναι η μόνη εφαρμόσιμη αλήθεια.




 Οσο για το ΚΚΕ, αυτό πρέπει να τιμωρηθεί για να μάθει να κάνει τον παντογνώστη. Για να μάθει να λέει πως επιβεβαιώθηκε η θέση του για την ΕΕ και το Μάαστριχτ! Για να μάθει να διαχωρίζει τόσο ενοχλητικά τη θεση του και να λέει πως αυτό δεν πρόκειται να τους κάνει το χατήρι να υποταχτεί. Για να μάθει πως σ'αυτό τον δίκαιο ντουνιά αυτός που σηκώνει κεφάλι και ξεχωρίζει, ισοπεδώνεται από τη μάζα της μετριότητας του καθημερινού πολιτικού παρε-δώσε και του συμβιβασμού. Το ΚΚΕ πρεπει να πάρει σαν πληρωμή κάποιο ταπεινωτικό ποσοστό και τις δίκαιες ροπαλιές της Χρυσαυγής γιατί δε μας ρώτησε αν γουστάρουμε να ξέρουμε την αλήθεια. Γιατί εδώ και καιρό μας χαλάει το όνειρο. Το γαμο-όνειρο ότι ψηφίζουμε και καθαρίσαμε ρε φίλε. Για να μάθει να κλείνει το στόμα του και να ακολουθεί το συρμό.
 Το λεει και το τραγούδι άλλωστε.Αφου δεν είχε νεα ευχάριστα να πει καλύτερα να μη μας κανένα. Κι όταν λέμε κανένα εννουμε. ΚΑ-ΝΕ-ΝΑ...τελος.


 Πάντως εγώ ο φανατικός, ο ασήμαντος και τιποτένιος ουτοπιστής που δεν τόχει σκοπό να σωπάσει έχω να τους πω δυό πράγματα, από τα βάθη μου!
 Τα πιο σπουδαία θα μας τα πει ο χαλασμός. Επίχρυση η στασιμότητα . Μη μπερδεύεστε... 
 Αναρτήθηκε από  Γιώργος Σαρρής  

Η ντροπή τής παιδικής εργασίας

Η ντροπή τής παιδικής εργασίας 

Με αρκετή καθυστέρηση ανακάλυψα ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ τής γαλλικής εφημερίδας Le Monde με τίτλο ""Naples: Une enfance au travail", το οποίο αναδημοσιεύθηκε στην Athens Voice ως "Επανεμφάνιση της παιδικής εργασίας στη Νάπολη".


 Το ρεπορτάζ τής Σεσίλ Αλλεγκρά είναι όντως ανατριχιαστικό. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, 54.000 παιδιά από την περιοχή τής Καμπανίας παράτησαν το σχολείο για να εργαστούν, επειδή οι οικογένειές τους αδυνατούσαν να τα συντηρήσουν. 20.000 απ' αυτά τα παιδιά δεν είχαν κλείσει τα 13 χρόνια τους... Κι όπως καταλαβαίνει ο μυημένος αναγνώστης, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των παιδιών βρίσκει απασχόληση σε δουλειές ελεγχόμενες από την Καμόρρα.


 Ο αντιδήμαρχος της Νάπολης είναι αφοπλιστικός: "Και βέβαια ήμασταν μία από τις φτωχότερες περιοχές της Ιταλίας. Αλλά έχουμε να βιώσουμε παρόμοια κατάσταση από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε ηλικία 10 ετών κάποια παιδιά εργάζονται 12 ώρες την ημέρα. Αυτό είναι μια κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος των παιδιών να αναπτυχθούν".


 Είναι σαφές ότι αυτή η αισχρή κατάσταση είναι αποτέλεσμα των "μεταρρυθμίσεων" που έχουν προωθηθεί στην χώρα, με αφορμή την καπιταλιστική κρίση. Η πικρή μας πείρα μάς λέει ότι δυο από τις πρώτες μέριμνες των "μεταρρυθμιστών" είναι η μείωση -μέχρι καταργήσεως- του κοινωνικού κράτους και η κατεδάφιση της αμοιβής τής εργασίας. Αυτό το δίδυμο των "μεταρρυθμίσεων", λοιπόν, βύθισε 130.000 οικογένειες της Καμπανίας στην ανέχεια. Η παιδική εργασία ακολούθησε ως σύμπτωμα. Σήμερα, η Unicef υπολογίζει ότι στην Ιταλία εργάζονται κάπου μισό εκατομμύριο ανήλικοι.


 Φυσικά, αυτό το φαινόμενο δεν αποτελεί αποκλειστικό "προνόμιο" των ναπολιτάνων. Πρόσφατα, ο ευρωπαίος επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα Νιλς Μούζνιεκς, μετά από επίσημη επίσκεψή του στην Πορτογαλία, δήλωσε: "Πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, εξ αιτίας τής οικονομικής κρίσης στην Πορτογαλία, τα παιδιά να αναγκαστούν να αφήσουν το σχολείο για να εργαστούν. Ακόμη δεν έχει επεκταθεί το πρόβλημα, αλλά φοβάμαι πως αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, πολύ σύντομα θα διογκωθεί το πρόβλημα της παιδικής εργασίας". Παράλληλα, η Unicef διαπιστώνει ότι 13 εκατομμύρια παιδιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση στερούνται βασικά αγαθά. Ανάμεσά τους: 7 στα 10 ρουμανάκια και 1 στα 2 βουλγαράκια αλλά και πάνω από 1 στα 10 παιδιά σε Γαλλία και Ιταλία.


 Το ερώτημα, κύριε Μούζνιεκς, είναι απλό: ποιός θα πάρει τέτοια μέτρα και γιατί; Η παιδική εργασία δεν βλάφτει καθόλου το κεφάλαιο, μιας κι η πιτσιρικαρία έχει αντοχές, δεν διαμαρτύρεται (κι αν διαμαρτυρηθεί, την κάνεις ζάφτι με δυο κατακεφαλιές) και πληρώνεται με πενταροδεκάρες. Να θυμηθούμε λίγο τα έργα των ημετέρων κυβερνητών (σοσιαλιστών και μη) στα πλαίσια του μνημονίου 2: κατάργησαν την ΕΓΣΣΕ, ξύρισαν κατά 22% τον κατώτερο μισθό και, προκειμένου για νέους κάτω των 25, τον ξύρισαν κόντρα κατά 32% ενώ παράλληλα προσβλέπουν σε αύξηση των συμβάσεων μαθητείας. Παναπεί, ο πιτσιρικάς που ψάχνει μεροκάματο για να τσοντάρει στον οικογενειακό προϋπολογισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να βρει δουλειά με περισσότερα από 511 ευρώ μικτά (κάπου 400 καθαρά). Κι αυτά, αν δουλεύει κανονικό οκτάωρο και αν το αφεντικό δεν του πιάνει τον κώλο...


 Κι ένα δεύτερο ερώτημα, κύριε Μούζνιεκς: τί μετρα μπορούν να ληφθούν, όταν αυτοί που διαγουμίζουν τις τύχες μας θεωρούν την περαιτέρω συμπίεση των αμοιβών ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση; Όταν το εισόδημα των γονιών (όσων εξακολουθούν κι έχουν δουλειά δηλαδή) έχει σμπαραλιαστεί και θα συνεχίσει να σμπαραλιάζεται, ποιά μέτρα μπορούν να αποτρέψουν την παιδική εργασία;


 Αυτά τα ολίγα. Έτσι, για να μη νομίζουμε ότι μόνο στην Ταϋλάνδη και στις Φιλιππίνες υπάρχει εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας. Υπάρχει κι αναπτύσσεται και στον "θαυμαστό, καινούργιο κόσμο" του ευρωενωσιακού καπιταλισμού.

cogito ergo

Γιατί ΚΚΕ και γιατί τώρα

Γιατί ΚΚΕ και γιατί τώρα 

 Του Νικολαου Μοττα

 Καθώς οι εκλογές της 17ης Ιουνίου πλησιάζουν αυξάνονται ολοένα και περισσότερο τα εκβιαστικά διλήμματα που το πολιτικό σύστημα θέτει στους πολίτες: Παραμονή ή έξοδος απ’ την ευρωζώνη; Ευρωπαϊκή Ένωση ή χάος; Μνημόνιο ή χρεωκοπία; Αυτό δεν προκαλεί εντύπωση. Όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο η αστική δημοκρατία συνηθίζει να θέτει τρομοκρατικά διλήμματα στον ψηφοφόρο με σκοπό να τον κρατήσει «στο μαντρί» του καπιταλιστικού εποικοδομήματος. Να τον εκφοβίσει ή να του δημιουργήσει αυταπάτες.


Ο πολίτης οφείλει να προσέλθει στις κάλπες χωρίς φόβο και αυταπάτες. Γνωρίζοντας ότι έχει να επιλέξει μεταξύ 22 πολιτικών σχηματισμών - έχοντας όμως επί της ουσίας μπροστά του δύο μόνο δρόμους. Ο ένας είναι αυτός που προτείνει το αστικό πολιτικό εποικοδόμημα στο σύνολο του, με τις όποιες μικρές ή μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις του. Ο άλλος είναι αυτός που «δείχνει» το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - ο δρόμος της χειραφέτησης του λαού απ' τις δυνάμεις του Κεφαλαίου, της λαϊκής εξουσίας που κοινωνικοποιεί τον πλούτο παίρνοντας στα χέρια της τα μέσα παραγωγής της χώρας. Αυτό το επιχείρημα πιθανώς να ακούγεται γενικόλογο σε κάποιους. «Για ποιούς λόγους να στηρίξω το ΚΚΕ;» είναι μια ερώτηση που έχω ακούσει τελευταία σε φιλικές συζητήσεις για τις επερχόμενες εκλογές. Ιδού λοιπόν: 


1. Διότι η ουσία της κρίσης που ζούμε δεν είναι αποκλειστικά ούτε κρίση χρέους, ούτε κρίση του ευρώ, ούτε γενικά και αόριστα πολιτική κρίση. Είναι κρίση του ίδιου του καπιταλισμού.
Έχουν περάσει 160 χρόνια από τότε που ο Μαρξ προέβλεψε τις εγγενείς αδυναμίες του καπιταλιστικού οικονομικού μοντέλου οι οποίες το αναγκάζουν να δημιουργεί ανα τακτά χρονικά διαστήματα κρίσεις υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι το εξής: Θέλουμε διαχείρηση ή ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος; Στην διαχείρηση της καπιταλιστικής κρίσης έχουν επενδύσει οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ανεξ. Έλληνες, ΔΗΜ.ΑΡ κ.α) παρά τις όποιες προγραμματικές διαφορές τους.
 2. Διότι τα μνημόνια δεν είναι η «μήτρα» της κρίσης αλλά παράγωγα της. Οι δανειακές συμβάσεις που υπέγραψε η Ελλάδα εμπεριέχουν όρους (μείωση μισθών/συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα εθνικής περιουσίας κλπ.) που αποτελούν σταθερή οικονομική πολιτική της Ε.Ε. (προβλέπονται στην Συνθήκη της Λισαβώνας). Στο πλαίσιο της φιλελεύθερης οικονομίας και του ανταγωνισμού της με άλλες οικονομικές υπερδυνάμεις (Κίνα, ΗΠΑ) η Ε.Ε. είναι υποχρεωμένη να μειώνει συνεχώς το κόστος παραγωγής (άρα περικοπές μισθών, φτηνό εργατικό δυναμικό) προς όφελος της ανταγωνιστικότητας της. Αυτή η πολιτική παραμένει σταθερή από το 1992 όταν και υπογράφτηκε η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η κρίση αποτέλεσε την «χρυσή ευκαιρία» για την υπογραφή μνημονίων που θα δικαιολογούσαν τη βαρβαρότητα των προαποφασισμένων μέτρων. 


3. Διότι έχει δικαιωθεί πλήρως στις προβλέψεις του για την επερχόμενη θύελλα, την κρίση, τη λιτότητα και τα βάρβαρα μέτρα που πλήττουν την κοινωνία. Το Μάρτιο του 1994, δύο χρόνια μετά την κύρωση της συνθήκης του Μάαστριχτ από την πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΛ.ΑΝ., Συνασπισμός), ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφόρησε ένθετο με τίτλο «Λευκή Βίβλος: η επιχείρηση επιστροφής στον εργασιακό μεσαίωνα». Η «Λευκή Βίβλος» ήταν η βασική οικονομική γραμμή στις ράγες της οποίας το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κοπενχάγης (1993) καλούσε την Ε.Ε. να κινηθεί. Το ένθετο της εφημερίδας κωδικοποιούσε τότε τα αντεργατικά μέτρα: «Σε κίνδυνο το 8ωρο», «στο στόχαστρο κοινωνική ασφάλιση και επιδόματα», «υπό κατάργηση οι συλλογικές συμβάσεις», «απολύσεις χωρίς όρια και χωρίς αποζημίωση». Αυτά που τότε ίσως να έμοιαζαν εξωπραγματικά, σήμερα επιβεβαιώνονται και με το παραπάνω. Το σύνθημα «έρχεται θύελλα», με το οποίο συχνά η ηγεσία του ΚΚΕ έχει προειδοποιήσει το λαό για τα επερχόμενα μέτρα, ηχεί μονότονα στα αυτιά ορισμένων. Τα γεγονότα όμως έρχονται να επιβεβαιώσουν την ορθότητα της προειδοποίησης. Τρία απλά παραδείγματα:


α) «Ριζοσπάστης», 27 Μαρτίου 1997: «Ασφαλιστικά-Εργασιακά Δικαιώματα. Έρχεται Θύελλα: Η κυβέρνηση επιχειρεί κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, μέσω των "Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης". Επίκειται αύξηση ορίου συνταξιοδότησης, αποδεκατισμός των συντάξεων, αύξηση εισφορών, κατάργηση του θεσμού βαρέων και ανθυγιεινών». 


β) «Ριζοσπάστης», 6 Μαρτίου 2004: «Σύνοδος ΕΚΟΦΙΝ. Έρχονται νέες θύελλες...: Ενα βαρύ πακέτο αντιλαϊκών μέτρων (επιμήκυνση του εργάσιμου βίου, κατάργηση πρόωρων συντάξεων, αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, νέες ανατροπές στα δημόσια συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, καθώς και σκληρές δημοσιονομικές πολιτικές) συζητούνται την ερχόμενη Δευτέρα και Τρίτη στις Βρυξέλλες». 


γ) «Ριζοσπάστης», 4 Οκτωβρίου 2009: «Ανεξάρτητα από το ποιος θα σχηματίσει αύριο κυβέρνηση, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σκοπεύουν να επιταχύνουν την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, με στόχο να φορτωθούν οι συνέπειες της κρίσης στους εργαζόμενους» έγραφε ο Γ.Κακουλίδης. 




4. Διότι κανένας – πλην του ΚΚΕ – δεν κάνει λόγο για τα υπέρογκα ποσά που δαπανά η Ελλάδα στο πλαίσιο της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ. Μεταξύ 2000-2011 η Ελλάδα δαπάνησε 11.092 εκατομ. δολάρια (σταθερές τιμές 1990) για εισαγωγές όπλων, όντας 4η παγκοσμίως σε αγορά πολεμικού υλικού. Να θυμήσουμε ότι το ΝΑΤΟ είναι η «Συμμαχία» που, πέραν των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων που έχει διαπράξει σε Μέση Ανατολή και Βαλκάνια, δεν... «γνωρίζει» που ανήκουν τα Ίμια, εάν υπάρχουν «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο ή αν υπάρχει κατοχικός στρατός στην Κύπρο. Τι έχει κερδίσει άραγε η Ελλάδα από την συμμετοχή της σε αυτήν τη βάρβαρη συμμορία κυβερνήσεων; 




5. Διότι αυτοί που υπόσχονται «λύσεις» στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος και της Ε.Ε. είναι οι ίδιοι που δημιούργησαν τα προβλήματα. Οι νεοφιλελεύθερες συνταγές που προτείνουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα «εξαπτέρυγα» τους της ελεύθερης οικονομίας (π.χ. "Δημιουργία Ξανά/Δράση") είναι οι ίδιες που δημιούργησαν στρατιές ανέργων, που βάζουν λουκέτο στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που οδηγούν τους εργαζομένους στην εξαθλίωση, που επιβάλλουν το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας προς όφελος επιχειρηματικών κύκλων. Και αφού διαπράξουν τα εγκλήματα αυτά έχουν το πολιτικό θράσος να ψέγουν τα εργατικά συνδικάτα για το αυτονόητο (ή μήπως όχι;) στον 21ο αιώνα δικαίωμα στην απεργία. 


6. Διότι το επιχείρημα ότι υπάρχει δυνατότητα «επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου» είναι μια μεγάλη αυταπάτη. Και δυστυχώς σε αυτήν την αυταπάτη επενδύει τυχοδιωκτικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων της κεντροαριστεράς. Διότι, επί της ουσίας, όταν λες ότι θα διαπραγματευτείς το μνημόνιο είναι σαν να διαπραγματεύεσαι τον τρόπο με τον οποίο θα σε εκτελέσουν: με θανατηφόρο ένεση ή απευθείας στη γκιλοτίνα. Μέχρι στιγμής, μόνο το ΚΚΕ – εκ στόματος της Γενικής Γραμματέως – έχει δηλώσει ευθέως ότι μετά τις εκλογές θα καταθέσει νομοσχέδιο για την κατάργηση του μνημονίου και των κοινωνιοκτόνων μέτρων που εμπεριέχει. 


7. Διότι καμία πολιτική με πραγματικό όφελος για το λαό δε μπορεί να ασκηθεί εντός της Ε.Ε. και με άθικτα τα μονωπολιακά συμφέροντα. Για ποια «ανάπτυξη» μιλάμε όταν η περίφημη ατζέντα οικονομικής πολιτικής «Ευρωπαϊκή Ένωση 2020» βασίζεται σε δύο πυλώνες: την ασφυκτική δημοσιονομική σταθερότητα και τις αντιλαϊκές, αντεργατικές μεταρρυθμίσεις; Και είναι προφανές ότι οι πανηγυρισμοί και τα μεγάλα λόγια για τον «άνεμο αλλαγής στην Ευρώπη» μετά την εκλογή του Φρ.Ολάντ στη Γαλλία ήταν αδειανό βαρέλι. Η πραγματικότητα προσγειώνει και τους πλέον υπεραισιόδοξους. Η αντιδραστική, ακραία νεοφιλελεύθερη δομή της Ε.Ε. και οι συσχετισμοί εντός των ενδοευρωπαϊκών ανταγωνισμών (μονομαχία γερμανικού-γαλλικού Κεφαλαίου) δεν αφήνουν κανένα παράθυρο ελπίδας για τους λαούς.


8. Διότι ο δανεισμός της χώρας για την αποπληρωμή του χρέους αποτελεί φαύλο κύκλο. Το χρέος της χώρας δεν αποτελεί παρά απότοκο των σχέσεων παραγωγής που διαμορφώθηκαν σε καπιταλιστικά πλαίσια. Το χρέος καθεαυτό δεν είναι η αιτία της κρίσης - είναι παράγωγο της, από αυτήν τρέφεται και γιγαντώνεται. Η «αναδιάρθρωση» του, την οποία ευαγγελίζονται οι αστικές πολιτικές ηγεσίες, δεν οδηγεί σε λύση του προβλήματος αλλά στην χρονική μετατόπιση του. Και όσο η Ελλάδα συνεχίσει να δανείζεται με σκοπό να αποπληρώσει το χρέος τόσο αυτό θα συσσωρεύεται και θα αναπαράγεται με θύματα πάντα τους εργαζόμενους, τα χαμηλά και μεσαία στρώμματα της κοινωνίας.


9. Διότι η ψήφος στα νεοναζιστικά κομματικά μορφώματα είναι ψήφος επιβράβευσης των παρακρατικών «μαντρόσκυλων» του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι ψήφος εμπιστοσύνης στην αναβίωση των ιδεών που αιματοκύλησαν τον κόσμο τη δεκαετία του '40, την ρατσιστική παράνοια και στον πλήρη εκχυδαϊσμό της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. 


10. Διότι ακόμη μεγαλύτερη σημασία από την κρίση καθεαυτή (από το μνημόνιο και τα ασφυκτικά δημοσιονομικά μέτρα) έχει η ισχυροποίηση των λαϊκών αγώνων. Αυτό που θα μετρήσει την επομένη των εκλογών είναι η ετοιμότητα του ελληνικού λαού να αντισταθεί στις πολιτικές που ακολουθήσουν, στα νέα μνημόνια, τις νέες περικοπές, τους νέους αντεργατικούς νόμους. Η πολυετής δραστηριοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στους χώρους εργασίας, η άοκνη υποστήριξη των συμφερόντων των εργαζομένων, των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, της νεολαίας, αποτελούν απόδειξη αταλάντευτης αγωνιστικής δράσης στο πλευρό του λαού μας.


Οι πολίτες οφείλουν στις 17 Ιουνίου να κάνουν την επιλογή τους, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων εκβιαστικά διλλήματα, απάτες και αυταπάτες. «...Στις λεωφόρους του μέλλοντος ο δρόμος φεύγει γρήγορα, η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω» έγραφε ο σπουδαίος ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο Γιάννης Ρίτσος. Σε αυτές τις λεωφόρους του μέλλοντος οφείλει να περπατήσει ο ελληνικός λαός. 










*Ο Νικόλαος Μόττας είναι υποψήφιος διδάκτωρ (PhD) Πολιτικής Ιστορίας και Εξωτερικής Πολιτικής. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το Γενάρη του 1984, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και κατέχει μεταπτυχιακούς τίτλους στις Διπλωματικές Σπουδές (Διπλωματική Ακαδημία Λονδίνου) και στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβιβ). Υπήρξε επί τριετία τακτικός συνεργάτης των εφημερίδων «Μακεδονία» και «Θεσσαλονίκη» αρθρογραφώντας γιά διεθνή γεγονότα, ενώ κείμενα του περί ελληνικής, ευρωπαϊκης και διεθνούς πολιτικής έχουν δημοσιευθεί και σε αγγλόφωνες πηγές. Είναι ίδρυτής και διαχειριστής του ελληνικού αρχείου Τσε Γκεβάρα, www.guevaristas.net.




 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok

Γιατί οι αριστεροί να στηρίξουμε το ΚΚΕ;

Γιατί οι αριστεροί να στηρίξουμε το ΚΚΕ; 

Νίκος Στεφάνου 

Ηδη από την αρχή της κρίσης, το ΚΚΕ έδωσε μια πολύ συγκεκριμένη ερμηνεία για το χαρακτήρα της κρίσης, πράγμα που είχε ιδιαίτερη σημασία αφού ανάλογα με την ανάλυση της κατάστασης που κάνει κανείς καταλήγει και σε αντίστοιχη πολιτική γραμμή: Το ΚΚΕ λοιπόν μίλησε για κρίση υπερσυσσώρευσης, για συγχρονισμένη κρίση του καπιταλισμού, την ίδια ώρα που δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετούσαν την κυρίαρχη αστική γραμμή της κρίσης χρέους, ενώ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αμφιταλαντευόταν. 


Με βάση αυτήν το ΚΚΕ κατέληξε στη διατύπωση της μοναδικής πολιτικής πρότασης που βάζει τη στρατηγική της εργατικής – λαϊκής εξουσίας και της πάλης γι’ αυτήν, για την αντικαπιταλιστική προοπτική και το σοσιαλισμό στο προσκήνιο σαν ανάγκη του σήμερα επειδή ο καπιταλισμός έχει σαπίσει και δεν μπορεί να δώσει τίποτα πια στην εργατική τάξη πέρα από βάθεμα της εκμετάλλευσης. Ετσι φτάνει το ΚΚΕ να συνδέει την επαναστατική τακτική της υπεράσπισης των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων στο σήμερα με τη στρατηγική της κοινωνικής απελευθέρωσης, βάζοντας τη στρατηγική στο τιμόνι. 


Το ΚΚΕ έβαλε θέμα μονομερούς διαγραφής του χρέους – από τη στιγμή που δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι γι’ αυτό αλλά το κεφάλαιο – τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από άπειρους ελιγμούς και κωλοτούμπες πέρασε από την πρόταση για σύσταση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (που στήριξε αρχικά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και που σημαίνει αυτόματα και αναγνώριση ενός έστω μέρους του χρέους στην πρόταση για κανονική αποπληρωμή του (αφού πρώτα έρθει η ανάπτυξη). 


Η πρόταση για μονομερή διαγραφή του χρέους μπαίνει “πακέτο” από το ΚΚΕ με το στόχο πάλης για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία. Εδώ ο μεν ΣΥΡΙΖΑ κινείται όχι απλώς μίλια μακριά, αλλά σε αντίθετη κατεύθυνση, αφού διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους τα αφεντικά ότι δεν πρόκειται να θέσει σε κίνδυνο την “ευρωπαϊκή πορεία της χώρας”. Η δε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρά τη φαινομενικά “αντικαπιταλιστική” ρητορεία, στην καλύτερη περίπτωση θέτει θέμα εξόδου από την ΕΕ σήμερα, στο έδαφος του καπιταλισμού, με την κρίση να παροξύνεται, και με το λαό απροετοίμαστο για τα χειρότερα που έρχονται (ενώ βέβαια ταυτόχρονα στο εσωτερικό της υπάρχουν και ισχυρές τάσεις που αρκούνται και στην έξοδο από το ευρώ καταρχήν και την επιστροφή σε μια υποτιμημένη δραχμή, κάτι που προτείνεται ως …φιλολαϊκή διέξοδος). 


Τη στιγμή που εντείνονται οι διεργασίες για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού και την αλλαγή βάρδιας από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, παρά τις έντονες πιέσεις που προσπαθεί ολόκληρος ο αστικός συνασπισμός εξουσίας να ασκήσει στο ΚΚΕ, αυτό ξεκαθάρισε ότι άλλο η κυβέρνηση κι άλλο η εξουσία: Σήμερα, στον καπιταλισμό, την εξουσία την έχει το κεφάλαιο, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές και η (όποια) κυβέρνηση είναι το πολιτικό προσωπικό προώθησης των συμφερόντων τους και αντιμετώπισης-καταστολής των εργατικών-λαϊκών αντιστάσεων. Γι’ αυτό και σήμερα το ΚΚΕ δε χωράει σε καμιά κυβέρνηση, γιατί θα κληθεί να παίξει θέλοντας και μη αυτόν το ρόλο. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να συνειδητοποιηθεί πλατιά ότι ο αγώνας πρέπει να αφορά την ίδια την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και του κεφαλαίου και όχι να αρκείται στην υπόσχεση λίγων ψίχουλων (κι αυτών αμφίβολων και υπό αίρεση) από τη διαχείριση της αστικής εξουσίας. Την ίδια στιγμή, εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει και άμεσο συμφέρον, την ίδια τακτική πίεσης προς το ΚΚΕ που “δε συνεργάζεται” εφαρμόζει άλλωστε και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σπέρνοντας αυταπάτες για τις “δυνατότητες μιας αριστερής κυβέρνησης”, δηλητηριάζοντας τη συνείδηση ακόμη και του ίδιου του κόσμου της και προσφέροντάς τον απευθείας βορά στον ΣΥΡΙΖΑ. 


Το ΚΚΕ υιοθέτησε σταθερά και με συνέπεια μια ταξική εργατική οπτική τόσο για την ανάλυση της πραγματικότητας της κρίσης όσο και (κυρίως) για την απάντηση σε αυτήν. Έτσι αντιτάχθηκε στα αστικά ιδεολογήματα της “εθνικής ενότητας”, της “εθνικής οικονομίας” και της “κοινωνικής συνοχής” (στα οποία υποκλίνεται σταθερά ο ΣΥΡΙΖΑ), προτάσσοντας την ενότητα της εργατικής τάξης σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των αφεντικών, την ώρα που δυνάμεις όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έγλειφαν τις διαταξικές υπό μικροαστική ηγεμονία “πλατείες”… 


Βασική πτυχή της γραμμής του ΚΚΕ είναι η αντιπαράθεση στις λογικές της “ανάθεσης” και των κάθε λογής “σωτήρων”, προτάσσοντας την ανάγκη οι εργαζόμενοι να πάρουν οι ίδιοι τον αγώνα και τη ζωή τους στα χέρια τους. 


Τους επόμενους μήνες η επίθεση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη θα ενταθεί ακόμη περισσότερο, με τα ενδεχόμενα μιας άτακτης χρεοκοπίας ή ακόμη και μιας πολεμικής εμπλοκής να είναι περισσότερο πιθανά από ποτέ: Σε αυτές τις συνθήκες η ύπαρξη ενός δυνατού ΚΚΕ είναι αναντικατάστατη. Δείγματα της αντίληψής του, όπως εκφράστηκαν και μέσα στο εργατικό κίνημα τα τελευταία χρόνια από το ΠΑΜΕ ή από τη δράση των Λαϊκών Επιτροπών στις γειτονιές είναι πολύτιμη μαγιά για την ακόμα πιο σκληρή περίοδο αγώνων που ανοίγεται μπροστά μας: Ο ηρωικός αγώνας των απεργών στη “Χαλυβουργία” και στη “Phone Marketing”, οι μάχες των ναυτεργατών, η έμπρακτη αμφισβήτηση της αστικής νομιμότητας όταν αμφισβητεί το νόμο του δίκιου του εργάτη όπως με την ανυπακοή απέναντι στα χαράτσια είναι ψήγματα από τις μάχες του μέλλοντος… 


Ακόμα και η θέση των διάφορων δυνάμεων της αριστεράς απέναντι στην εμφάνιση στο προσκήνιο του φασιστικού φαινομένου αποτελεί κριτήριο – η άνοδος της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής δεν έρχεται σε αντίθεση με τον καπιταλισμό που σαπίζει, την κρίση του και την αστική δημοκρατία, αλλά αντίθετα γεννιέται απ’ αυτήν, όπως παραφράζοντας τον Μπρεχτ “ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους, έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά”. Έτσι δεν μπορεί να σταθούν ανάχωμα στο φασισμό οι αυταπάτες για δήθεν φιλολαϊκό φτιασίδωμα της αστικής εξουσίας και του καπιταλισμού, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένα ρωμαλέο, μαζικό και ταξικά προσανατολισμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα που θα ενώνει ντόπιους και μετανάστες εργαζόμενους, που θα ξέρει ότι “μπορεί χωρίς αφεντικά” και θα παλεύει να γίνουν οι εργάτες που παράγουν τον πλούτο ιδιοκτήτες του. 


Κλείνοντας και συμπληρωματικά: Οι εργαζόμενοι και η νεολαία, ο κόσμος της αριστεράς δεν έχει να περιμένει τίποτα από τον ΣΥΡΙΖΑ, που μεταλλάσσεται ταχύτατα σε νέο ΠΑΣΟΚ, που ήδη άρχισε να τα “μαζεύει”, λέγοντας ότι θα παραλάβει καμένη γη, άρα μην περιμένετε και πολλά και πάντως όχι πριν έρθει ανάπτυξη, που μιλάει κεκλεισμένων των θυρών με τους G-20, που υμνεί την “υγιή επιχειρηματικότητα” και θέλει να την ενισχύσει. Την ίδια στιγμή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λειτουργεί συμπληρωματικά ως συνεχές του ΣΥΡΙΖΑ στο ευρύτερο φάσμα της σοσιαλδημοκρατίας, με αντινεοφιλελεύθερα ρεφορμιστικά αιτήματα, ακολουθώντας πολιτική ουράς στον εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ στο εργατικό κίνημα. Πολιτική στήριξη, υπερψήφιση και συμπόρευση με το ΚΚΕ με οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, για να αντιμετωπίσουμε τα χειρότερα που ετοιμάζουν για μας – χωρίς εμάς, για να διεκδικήσουμε όχι μόνο την επιβίωση όταν θα παλεύουμε για το ψωμί και τα φάρμακα, αλλά όλο τον πλούτο που παράγουμε και μας τον κλέβουν τα αφεντικά, τον κόσμο ολόκληρο! 










Νίκος Στεφάνου Δικηγόρος – εφοριακός, πρώην μέλος του ΝΑΡ, Κέρκυρα, 11/06/2012








 Πηγή: Ριζοσπάστης 
 Αναρτήθηκε από Praxis red  

Μπλόκο στον ευρω-όλεθρο

Μπλόκο στον ευρω-όλεθρο

Η φτωχομεσαία αγροτιά δεν έχει κανένα όφελος, είτε με κεντροδεξιά με τη ΝΔ είτε με κεντροαριστερή με το ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, που μπορεί να προκύψουν από τις εκλογές της 17ης Ιούνη. Οποια και αν είναι θα διαχειρίζεται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των μονοπωλίων. Αλλωστε και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επεξεργαστεί πολιτική εντός της ΕΕ και της ευρωζώνης και υπέρ της ανάπτυξης των επιχειρηματικών ομίλων. Επομένως θα είναι μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι θα ξαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο ή θα διαλαλεί τη σταδιακή απαγκίστρωση, αλλά στην πράξη θα εφαρμόζει αναγκαστικά την ίδια ολέθρια πολιτική, παραπλανώντας και αποπροσανατολίζοντας το λαό.

Η βάρβαρη πολιτική που ακολουθιέται έχει πλήξει καίρια τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, όπως επίσης και τους εργαζόμενους και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους. Τα τελευταία δύο χρόνια η μικρομεσαία αγροτιά, είδε τις τιμές των προϊόντων να μειώνονται, το κόστος παραγωγής και ζωής να αυξάνει, το ΦΠΑ να πηγαίνει στο 23%, τα χαράτσια να διαδέχονται το ένα το άλλο (όπως για τ' ακίνητα μέσω της ΔΕΗ), είδε την αύξηση στα ασφάλιστρα του ΕΛΓΑ, χωρίς να ασφαλίζεται και να αποζημιώνεται κανονικά η παραγωγή, την αύξηση στις εισφορές του ΟΓΑ, που το 2012 έφτασε το 29%, ενώ η αγροτιά για μια συνταγή πληρώνει 5 ευρώ στα Κέντρα Υγείας και στα Νοσοκομεία. Επιπλέον με το που μπήκε το 2012 αυξήθηκε η τιμή στο αγροτικό ρεύμα κατά 20% και στο οικιακό 11%. Το κακό θα συνεχιστεί, αφού για μετά τις εκλογές έχει προαποφασιστεί να εξισωθεί ο φόρος στο πετρέλαιο, οι αγρότες να γίνουν... επιχειρηματίες και να κρατάνε λογιστικά βιβλία, που σημαίνει θα πληρώνουν φόρο επιτηδεύματος 300-500 ευρώ, περαίωση κλπ., θα καταργηθεί η επιστροφή ΦΠΑ, ενώ επεξεργάζονται σχέδια φορολόγησης της γης και νέα χαράτσια στις γεωτρήσεις και στο νερό άρδευσης.

Αυτά και άλλα χειρότερα περιμένουν τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους. Η ολέθρια αυτή πολιτική δε χωράει ψευτοδιορθώσεις. Μόνο ανατρέπεται. Ομως ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Καμμένος και ΔΗΜΑΡ εμφανίζονται να συναγωνίζονται για το ποιος θα είναι ο καλύτερος «μπαλωματής» του μνημονίου. Ολοι τους στην πράξη θα εφαρμόσουν την ολέθρια πολιτική του ευρωμονόδρομου όταν αναλάβουν κυβερνητικά πόστα. Στον αντίποδα στέκεται μόνο το ΚΚΕ. Η αγροτιά μαζί με όλο το λαό καλείται στη νέα εκλογική μάχη να δώσει διά της ψήφου δύναμη στο ΚΚΕ για να δυναμώσει η λαϊκή πάλη κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά και να ασκηθεί πραγματική αντιπολίτευση από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων μέσα στη Βουλή, να ασκηθεί πίεση για ακύρωση μέτρων που θα είναι πιο δυνατή όσο μεγαλύτερη είναι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ παλεύει για να αναδείξει ο λαός με εμπροσθοφυλακή την κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης, των φτωχομεσαίων αγροτών και αυτοαπασχολουμένων, με συνειδητή του οργάνωση και συμμετοχή, τη διακυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας. Μια τέτοια κυβέρνηση αξίζει στο λαό. Ο λαός που υποφέρει έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που θα καταργήσει το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος, που θα τον απαλλάξει από τις δεσμεύσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που θα γίνει ο ιδιοκτήτης του πλούτου της χώρας, θα αποφασίζει τι και πώς θα παράγεται, που θα καταργήσει την ανεργία και τις περιφερειακές ανισότητες. Που θα αναπτύσσει τις διεθνείς οικονομικές συνεργασίες της χώρας με κριτήριο το αμοιβαίο όφελος των λαών. Για αυτό και η ψήφος της φτωχομεσαίας αγροτιάς θα πρέπει να στραφεί μαζικά στο ΚΚΕ στις επικείμενες εκλογές.

Αθλιότητες και ψέματα σε βάρος του ΚΚΕ

Αθλιότητες και ψέματα σε βάρος του ΚΚΕ

Κλιμακώνεται η ύπουλη προσπάθεια να αποδυναμωθεί το Κόμμα, με πρωταγωνιστές τον ΣΥΡΙΖΑ και πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ

Η άθλια και υπόγεια προσπάθεια των αστικών επιτελείων και του οπορτουνισμού να αποδυναμώσουν εκλογικά το ΚΚΕ, κορυφώνεται όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης, όπως μαρτυρούν τα αλλεπάλληλα κρούσματα που καταγγέλλουν οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ σε όλη τη χώρα, με βασικούς πρωταγωνιστές στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση - καταγγελία της ΝΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης του ΚΚΕ, «το σύνθημα που δόθηκε τοπικά από το ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά τις 6 Μάη, διά στόματος Αφροδίτης Θεοπεφτάτου στο Ρ/Σ Βήμα FM ήταν ότι "μπορεί η γραμμή του ΚΚΕ να αλλάξει". Η υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε δριμύτερη σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Ρ/Σ της Κεφαλονιάς Ionian Galaxy κάνοντας ανοιχτά εκτίμηση, που ισοδυναμεί με πρό(σ)κληση, για αποσκίρτηση βουλευτών του ΚΚΕ, προκειμένου να πετύχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ!

Το "αντιμνημονιακό" ithacanet δίνει "ρέστα" στη διαστρέβλωση της ιστορίας και στην αντι-ΚΚΕ λάσπη. Εχουν το θράσος να συγκρίνουν το βουλευτή που εκλέχτηκε με την ΕΔΑ στην Κεφαλονιά το 1958 (και με θέση ενάντια στην τότε ΕΟΚ) με την "αριστερά του καναπέ", της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των μονοπωλίων. Χυδαιολογούν ότι "το ΚΚΕ είναι η τελευταία ελπίδα του καθεστώτος για να μην κυβερνήσει ποτέ ο λαός" και ότι "ΚΚΕ - Χρυσή Αυγή θα είναι τα τελευταία δεκανίκια του συστήματος"! Το πλαίσιο που διαμορφώνουν διευκολύνει την κατευθυνόμενη φημολογία σε βάρος του κόμματος που συναντάμε όλο και συχνότερα, με πιο πρόσφατο κρούσμα ότι στέλεχος του ΚΚΕ στην Ιθάκη σπρώχνει τον κόσμο να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ!»

Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες έχουν αναγάγει την προβοκάτσια σε επίσημη πολιτική. Μέσω του Παύλου Χαϊκάλη, διακίνησαν αισχρές συκοφαντίες και γελοιότητες για "ασυρματιστή βουλευτή του ΚΚΕ που διαθέτει 17 ακίνητα", με σαφή υπονοούμενο σε βάρος στελέχους του ΚΚΕ. Οχι μόνο δε ζήτησαν δημόσια συγγνώμη, αλλά ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου τους Γιώργος Τζωρτζάτος συνέχισε με την πρόκληση ότι "το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή είναι αδελφά κόμματα"».

Και στη Νέα Σμύρνη, οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ καταγγέλλουν τον ΣΥΡΙΖΑ, «ο οποίος, διά μέσου του δημοσιεύματος στην εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς", με αρθρογράφο τον κο Ματζουράνη, "ανακάλυψε" "μεσαίο στέλεχος" του ΚΚΕ στα Μυτιληναίικα, που αφού το πότισε ένα κιλό κρασί του "απέσπασε" την "ομολογία" ότι ταλανίζεται (εννοώντας ότι μπορεί να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ!). Οι ελεεινές μυθοπλασίες τους είναι ένας ακόμα λόγος να τους γυρίσει την πλάτη κάθε έντιμος άνθρωπος», σημειώνεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση.

Φασιστοειδή κατέστρεψαν το Μνημείο του Αρη στη Μεσούντα

Φασιστοειδή κατέστρεψαν το Μνημείο του Αρη στη Μεσούντα

Ανακοίνωση - καταγγελία από την ΕΠ Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ και της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ

Από παλιότερη εκδήλωση της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ στο μνημείο του Αρη Βελουχιώτη στη Μεσούντα

«Αγνωστα» φασιστοειδή, δρώντας μέσα στο σκοτάδι, με βαριοπούλες και άλλα αιχμηρά αντικείμενα κατέστρεψαν χτες ολοσχερώς το μνημείο του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣΑρη Βελουχιώτη στη Μεσούντα της Αρτας και προκάλεσαν φθορές στο μνημείου του ΔΣΕ στους Μελάτες. Με ανακοίνωσή της, η ΕΠ Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕαπευθύνεται μαζικά στο λαό της περιοχής και σημειώνει:

«Ακόμα και τα σύμβολα του ΚΚΕ δημιουργούν πανικό και τρόμο σε εκείνους που δικαίως έχουν λόγο να φοβούνται την οργανωμένη αντεπίθεση του λαού μας με όρους ρήξης και ανατροπής, που θα τσακίσει την εξουσία τους. Οι ομάδες των τραμπούκων που ξαμολύθηκαν από τα αστικά επιτελεία λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 17ης Ιούνη, με όποιον επιθετικό προσδιορισμό και αν παρουσιάζονται, στόχο έχουν εσένα: Τον εργάτη, τον αυτοαπασχολούμενο ΕΒΕ, τον φτωχό αγρότη, το νέο και τη νέα, τη γυναίκα των λαϊκών οικογενειών! Στόχο έχουν το μυαλό και την ψήφο σου, ποντάροντας στην τρομοκράτηση της συνείδησής σου για να σε κάνουν να υιοθετήσεις "λύσεις" που βρίσκονται απέναντι από τα δικά σου, ταξικά συμφέροντα!

Μην το επιτρέψεις! Είσαι ο παραγωγός του πλούτου, κάθε πλούτου που παράγεται στη χώρα μας! Σε χρειάζονται, δεν τους χρειάζεσαι! Χωρίς εσένα, κανένα γρανάζι δεν γυρνά γι' αυτό το λόγο, μπορείς να ζήσεις χωρίς αφεντικά! Μπορείς να οργανώσεις την οικονομία της χώρας με κριτήριο τις ανάγκες σου! Μπορείς να αναπτύξεις τις δυνατότητες της χώρας που σήμερα καταληστεύονται και καταστρέφονται από τη δράση των μονοπωλίων και τους κανόνες της εξουσίας τους! Μπορείς να γίνεις κύριος του εαυτού σου και του μόχθου σου και όχι να εξαθλιώνεσαι για ξένα χρέη και ελλείματα! Μπορείς να ανοίξεις το δρόμο για τη δική σου, πραγματική εξουσία παίρνοντας τα κλειδιά της οικονομίας στα δικά σου χέρια!

Οι ταξικοί σου αντίπαλοι και το πολιτικό τους προσωπικό, το γνωρίζουν αυτό καλά γι' αυτό φοβούνται το οργανωμένο, ταξικά προσανατολισμένο κίνημά σου! Τρέμουν για την ώρα που αυτή η προοπτική θα ριζώσει βαθιά στη συνείδησή σου γι' αυτό αποζητούν, πάση θυσία την αποδυνάμωση του ΚΚΕ! Μην τους κάνεις τη χάρη! Η ιστορία του ΚΚΕ δεν εξαφανίζεται με βανδαλισμούς γιατί είναι βαθιά ριζωμένη και συνδεδεμένη με τον ίδιο το λαό μας. Το ΚΚΕ δεν βάζει νερό στο κρασί του γιατί η πραγματικότητα το επιβεβαιώνει καθημερινά. Στο πραγματικό δίλημμα "ή με τα μονοπώλια ή με το λαό", η απάντηση πρέπει να είναι ξεκάθαρη, αποφασιστική και δυνατή: Ισχυρό ΚΚΕ για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής!».

Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ

Ανακοίνωση με την οποία καταγγέλλει την άνανδρη και βέβηλη πράξη των θρασύδειλων φασιστοειδών, εξέδωσε και η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ). Μεταξύ άλλων σημειώνει: «Το επιχειρούν για άλλη μια φορά ακόμα, προκαλώντας μεγάλες ζημιές στο ίδιο Μνημείο, δείχνοντας και μ' αυτόν τον τρόπο την ανησυχία των κύκλων που υπηρετούν για την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας, της ιστορίας της μεγαλειώδους ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, του λαϊκού μας κινήματος ευρύτερα, και του πρωτοπόρου ρόλου του ΚΚΕ που υπήρξε ο οργανωτής, καθοδηγητής και η ραχοκοκαλιά του μεγάλου εθνικοαπελευθερωτικού λαϊκού αγώνα».

Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ καλεί το λαό και ιδιαίτερα τη νεολαία «να καταδικάσουν τη βεβήλωση και καταστροφή του Μνημείου, να παλέψουν για να γίνουν πράξη τα ιδανικά και τα οράματα εκείνου του μεγαλειώδους αγώνα που σήμερα είναι επίκαιρα όσο ποτέ!». Τέλος, απαιτεί «από τις κρατικές αρχές να συλλάβουν και να τιμωρήσουν παραδειγματικά τους δράστες. Και βεβαίως να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την αποκατάσταση και τη φύλαξη των μνημείων της Εθνικής Αντίστασης και των λαϊκών αγώνων».

Επίσημη ιδεολογία της ΕΕ ο αντικομμουνισμός

Επίσημη ιδεολογία της ΕΕ ο αντικομμουνισμός

-- Α ΓΚΙΟΚΑΣ (ΒΗΜΑ FM): Το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει επιθέσεις με φασιστικό - ρατσιστικό χαρακτήρα εναντίον μεταναστών. Μάλιστα, υπήρξε και μια τέτοια επίθεση χτες, στην Αγία Παρασκευή σε βάρος μέλους του ΚΚΕ. Πολλοί όμως είναι που αντιπαραβάλλουν τέτοιου είδους επιθέσεις με φαινόμενα βίας, όπως αυτοί τα χαρακτηρίζουν, που προέρχονται από το χώρο της αριστεράς, αλλά και από το ΚΚΕ και από το ΠΑΜΕ, όπως απεργίες, κλείσιμο δρόμων, κλείσιμο λιμανιών. Βάζουν και το παράδειγμα της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», όπου πριν από μερικές μέρες απεργοί μαζί με μέλη του ΠΑΜΕ δεν επέτρεψαν σε συναδέλφους να πάνε να εργαστούν στο εργοστάσιο, παρότι αυτοί το ζήτησαν. Με βάση αυτά, οι αντίπαλοί σας σας κατηγορούν ότι υπάρχουν δύο είδη φασισμού, ο μαύρος και ο κόκκινος και ότι εσείς δεν αντιδράτε επί της ουσίας στο θέμα του μαύρου φασισμού, καθώς προβάλλετε το δικό σας. Εσείς τι απαντάτε σε αυτό;

-- Αυτή η άποψη είναι επίσημη ιδεολογία της ΕΕ, είναι η επίσημη και είναι η κρατική ιδεολογία, ο μαύρος και ο κόκκινος φασισμός. Ξεκίνησε στο Συμβούλιο της Ευρώπης και οι αποφάσεις είχαν περάσει και από τις ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, δηλαδή και τη Σοσιαλιστική και το Λαϊκό Κόμμα κλπ. Μόνο αυτό να ακούσει κανείς και να το πάρει υπόψη μπορεί να καταλάβει τι είναι η ΕΕ και πόση ειρήνη, ασφάλεια εξασφαλίζει, ισοτιμία και ευτυχία των λαών. Μόνο αυτό. Τι άλλο να πει κανείς;

Αλλά κοιτάξτε να δείτε, έχει ξεκινήσει μία συζήτηση εδώ στην Ελλάδα, δε θα επεκταθώ άλλο σε αυτό το θέμα. Μία συζήτηση που λέει ότι να βγει εκτός νόμου η «Χρυσή Αυγή». Βγήκε, μάλιστα, και ο κ. Κουβέλης πριν από λίγες μέρες και είπε ότι συνταγματικά γίνεται. Ανταπάντηση: Μόνο τη «Χρυσή Αυγή»; Πρέπει να βγάλουμε και το ΚΚΕ. Δηλαδή δεν κατάλαβα, μας κάνουνε χάρη να μας αφήνουν νόμιμους γιατί υπάρχει και η «Χρυσή Αυγή»; Από εδώ, λοιπόν, μπορεί κανείς να καταλάβει τι δολιοφθορά μπορεί να φέρει μέσα στο λαό ο αντικομμουνισμός, όχι η αντιΚΚΕ τοποθέτηση. Και μπορεί να καταλάβει κανείς και γιατί αντιμετωπίζεται το ΚΚΕ όπως αντιμετωπίζεται. Για εμάς αυτά που μας λένε και μας εγκαλούν τα άλλα κόμματα, είναι τίτλος τιμής, γιατί επιβεβαιώνουμε ότι πραγματικά βοηθάμε ο λαός να συνειδητοποιήσει και να ανατρέψει αυτό το σύστημα το σάπιο. Δεν το κρύβουμε.

Η «Χρυσή Αυγή», πάντως, πρέπει να περιθωριοποιηθεί, θα είναι κρίμα πραγματικά να μπούνε εκπρόσωποί της στη Βουλή, αφού πια ξεσκεπάστηκαν μπροστά στα μάτια όλων. Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι η «Χρυσή Αυγή» χρησιμοποιείται και από θύλακες του συστήματος. Κατ' αρχήν, η «Χρυσή Αυγή» έχει προσφερθεί όπου υπάρχουν απεργίες να πάει να ανοίξει τα εργοστάσια και να βάλει μέσα διά της βίας τους εργάτες. Και ξέρουμε και συγκεκριμένα εργοστάσια. Και δυστυχώς καλείται και από στελέχη που συνήθως είναι στα γραφεία, διευθυντικά, κ.λπ. Από τη στιγμή που στις συνθήκες του καπιταλισμού η απεργία στην ουσία απαγορεύεται και αν δεν απαγορεύεται από το σύνταγμα, σε συνθήκες κρίσης απαγορεύεται όταν απολύεται ο απεργός.

Πρέπει, λοιπόν, η απεργία να προστατεύεται. Και στο κάτω- κάτω, οι 40 της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», που οι περισσότεροι είναι από τα γραφεία, δεν μπορεί να έχουν περισσότερο δίκιο από τους 240 που χάνουν μεροκάματα επί μεροκάματων και που έχουν βάλει κυριολεκτικά τη ζωή τους σημάδι. Την απεργία, την αποφασίζει η πλειοψηφία και η απεργία πρέπει να περιφρουρείται. Αν ήταν πραγματικά ελεύθερο το δικαίωμα της απεργίας μπορεί να μη χρειαζόταν η περιφρούρηση, αλλά από τη στιγμή που δεν είναι ελεύθερο το δικαίωμα και κινδυνεύεις να απολυθείς, πρέπει να περιφρουρείται με όλους τους τρόπους. Καμία καταστροφή δεν έχει γίνει στο εργοστάσιο και η περιφρούρηση παίζει και αυτό το ρόλο.

Λοιπόν η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού δείχνει τι επιφυλάσσουν στους λαούς τα επόμενα χρόνια. Είναι περιττό να πω ότι εμείς δε φοβόμαστε. Αν νομίζουν δηλαδή ότι με αυτή την εξίσωση θα μας κάνουν να δίνουμε εξετάσεις στο σύστημα, δεν πρόκειται να δώσουμε εξετάσεις στο σύστημα.