ΠΟΙΟΣ ΠΟΙΟΝ;;;;;;

Τα τελευταία 24ωρα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αλλά και αρκετά από τα ιδιωτικά κανάλια της Βενεζουέλας (τα οποία στο παρελθόν συμμετείχαν σε επιχειρήσεις πραξικοπηματικής ανατροπής της κυβέρνηση) αφήνουν να εννοηθεί ότι οι 22 νεκροί στα επεισόδια των τελευταίων ημερών σκοτώθηκαν από τις αρχές ασφαλείας.

Στην Ελλάδα μάλιστα ορισμένοι δημοσιογράφοι φτάνουν στο σημείο να αποκαλούν τον εκλεγμένο πρόεδρο Μαδούρο δολοφόνο δικτάτορα.

Όπως προκύπτει όμως από την λίστα που παρουσιάζει το (κυβερνητικό) δίκτυο Telesur, τα πράγματα ίσως είναι πολύ διαφορετικά.

O Yey Amaro, 37χρονος αστυνομικός παρασύρθηκε από αυτοκίνητο αντικυβερνητικών διαδηλωτών στις 11 Απριλίου.

Ο Kevin Leon, δολοφονήθηκε από διαδηλωτές που επιτέθηκαν στο κατάστημά του.

Η 83χρονη Ricarda de Lourdes, πέθανε στο σπίτι της στο Καράκας από άσχετα αίτια καθώς λόγω των επεισοδίων δεν μπορούσε να προσεγγίσει ασθενοφόρο να την παραλάβει.

Ο Ramon Martinez, 29 ετών πυροβολήθηκε από μέλη της αντιπολίτευσης. Εργαζόταν στο ίδιο κατάστημα με τον Kevin Leon.

Ο Brayan Principal, 13 ετών πυροβολήθηκε από διαδηλωτές.

Η Paola Ramirez, 23 ετών πυροβολήθηκε 20 φορές από μέλη της δεξιάς οργάνωσης Vente Venezuela

Επίσης εννέα διαδηλωτές της αντιπολίτευσης πέθαναν από ηλεκτροπληξία, όταν επιχείρησαν να παραβιάσουν κατάστημα το οποίο διέθετε ηλεκτροφόρο σύρμα στην είσοδο.

Τρεις θάνατοι (Gruseny Antonio Canelon, Miguel Angel Colmenarez και Melvin Guitanυπό) βρίσκονται υπό αστυνομική διερεύνηση καθώς αποδίδονται από την αντιπολίτευση σε άγνωστους οπλοφόρους.

Τρία ακόμη περιστατικά (Oliver Villa Camargo, Carlos Moreno, Jairo Ortiz) αποδίδονται επίσης σε πυροβολισμούς από αγνώστους αλλά πιθανόττα συνδέονται με δράση κοινών εγκληματιών – το Καράκας θεωρείται η πιο επικύνδυνη πόλη στον πλανήτη λόγω των ένοπλων ληστειών.

Τέλος ένας διαδηλωτής, ο Daniel Queliz, σκοτώθηκε από αστυνομικό κατά τη διάρκεια εκτεταμένων επεισοδίων μεταξύ της αστυνομίας και αντικυβερνητικών δυνάμεων.

Για να μην ξεχνάμε ποιος είναι με ποιον!

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και το Γαλλικό ΚΚ μοιράζουν φωτοστέφανα 

 

Την ώρα που οι ιμπεριαλιστές ετοιμάζουν τη βάρβαρη εφόρμηση τους στη Συρία, το ΓΚΚ τη δικαιολογεί με την αντι Ασαντ ρητορεία του, αποδεχόμενο και αναπαράγοντας τα προκλητικά προσχήματα που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επικαλούνται (φώτο: AP)

Η παλιότερη αλήστου μνήμης έκκληση του ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος της Ρ Δούρου, τότε υπεύθυνης Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα υπεύθυνης Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι όντως …αξεπέραστη μέχρι σήμερα :

«ΤΩΡΑ η διεθνής κοινότητα, με επικεφαλής τον ΟΗΕ και την ΕΕ, οφείλει να απομονώσει το αιμοσταγές καθεστώς, στηρίζοντας παράλληλα, πολιτικά και οικονομικά, τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης».

Ο ΣΥΡΙΖΑ που ο επικεφαλής του Α.Τσίπρας είναι και αντιπρόεδρος του λεγόμενου "Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς" (ΚΕΑ) συνεχίζει αυτές τις μέρες να ρίχνει γενικές αντιπολεμικές κορώνες την ίδια στιγμή όμως συγκαλύπτοντας το βρώμικο ρόλο των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, τους καλεί να παίξουν τον ρόλο περιστεριού της ειρήνης. H πολιτική απόφαση που έβγαλε η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, το περασμένο σαββατοκύριακο, ισχυρίζεται μάλιστα ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι δήθεν άβουλη και υποτελής, κρύβοντας τα συμφέροντα που έχει η αστική τάξη της Ελλάδας από μια εμπλοκή στη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.


Ο …πονοκέφαλος

Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνος του σε αυτήν την επιχείρηση διαστρέβλωσης και συγκάλυψης του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της επέμβασης.

Έχουν συμμάχους τους το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ, που είναι και πρόεδρος του ΚΕΑ.

Μάλιστα, αν κάποιος παρακολουθήσει τα αστικά ΜΜΕ στην Ελλάδα και διεθνώς που αναφέρονται στη Γαλλία θα ακούσει ότι «οι κομμουνιστές και οι αριστεροί της Γαλλίας εναντιώνονται στην επέμβαση» κι ότι «αποτελούν πονοκέφαλο για την κυβέρνηση Ολάντ».

Για το αν και κατά πόσο είναι "πονοκέφαλος" το Γαλλικό ΚΚ για την κυβέρνηση Ολάντ, η οποία αποτελεί ένα από τα "πρωτοπαλίκαρα" στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, μπορούμε εύκολα να το αντιληφθούμε αν συμβουλευτούμε απλά τις πρόσφατες ανακοινώσεις του Γαλλικού ΚΚ για τη Συρία.

Φερέφωνα της προβοκάτσιας των ιμπεριαλιστών

Αναφέρει λοιπόν ξεκάθαρα το Γαλλικό ΚΚ σε ανακοίνωσή του στις 22/8 αναμασώντας τη γνωστή προβοκάτσια: «Οι πληροφορίες και οι φοβερές εικόνες από τη Συρία που δείχνουν τα θύματα και την έκταση των βομβαρδισμών που έγιναν από το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ ενάντια στον άμαχο πληθυσμό των προαστίων της Δαμασκού προκαλεί φρίκη και τρόμο.

(…) Το ΓΚΚ επαναλαμβάνει την ολοκληρωτική καταδίκη, εκ μέρους του, των εγκληματικών βομβαρδισμών του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ ενάντια στον άμαχο πληθυσμό».

Αλλά και στην πιο πρόσφατη ανακοίνωσή του για τη Συρία, αυτή της 26/8, το ΓΚΚ αναφέρει: «Η κλιμάκωση της στρατιωτικής σύγκρουσης που προκαλείται από το συριακό καθεστώς δημιουργεί μεγάλη ανησυχία». Με λίγα λόγια, την ώρα που οι ιμπεριαλιστές ετοιμάζουν την βάρβαρη εφόρμηση τους στη Συρία, το ΓΚΚ τη δικαιολογεί με την αντι - Άσαντ ρητορεία του, αποδεχόμενο και αναπαράγοντας τα προκλητικά προσχήματα που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επικαλούνται.

Μάλιστα αναφερόμενο στο στόχο του, το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας «όλες οι προσπάθειες πρέπει να γίνουν για να βγούμε από αυτό το τραγικό αδιέξοδο αυτής της σοβαρότατης διεθνούς κρίσης, για να σπάσει η κλιμάκωση της σύγκρουσης, να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί του στρατού».

Την ώρα μάλιστα που η κυβέρνηση Ολάντ φορά τα χακί παίρνοντας την απόφαση να συν-βοβαρδίσει με τις ΗΠΑ, το ΓΚΚ, που να υπενθυμίσουμε ότι καλούσε στο β’ γύρο τον Προεδρικών εκλογών για ψήφο στον Ολάντ, απευθύνει κάλεσμα στην κυβέρνηση που μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει:

«(…)Η Γαλλία πρέπει τώρα να μιλήσει καθαρά και να πάρει μια ισχυρή πρωτοβουλία. Το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα καλεί τις γαλλικές αρχές να πάρουν την πρωτοβουλία μιας συνάντησης κορυφής με τα εμπόλεμα μέρη και τις κύριες εμπλεκόμενες δυνάμεις, τις ΗΠΑ και την Ρωσία φυσικά, αλλά και την Τουρκία και το Ιράν, έτσι ώστε να καθορίσουν τους όρους μιας διακοπής της κλιμάκωσης της στρατιωτικής σύγκρουσης και μιας δημοκρατικής μετάβασης στη Συρία. (…)»

Να αποκαλυφθούν κι οι απολογητές των ιμπεριαλιστών

Μπορεί λοιπόν να …συνέλθει η γαλλική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, ισχυρίζεται το ΓΚΚ επιλέγοντας το δρόμο του διαλόγου απαρνούμενη τα συμφέροντα των γαλλικών μονοπωλίων που υπηρετεί…Μεγαλύτερο "πλυντήριο" από το ΓΚΚ δεν μπορούσαν να βρουν οι Γάλλοι σοσιαλδημοκράτες σε μια περίοδο που είναι στριμωγμένοι από τις λαϊκές αντιδράσεις.

Και βέβαια η καλλιέργεια αυταπατών δεν γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις χωρίς αναφορά στον ΟΗΕ. Μάλιστα το ΓΚΚ προσποιείται ότι ο ΟΗΕ είναι ουδέτερος και φιλολαϊκός και παίρνει από δεσμεύσεις: «Πρέπει επίσης να πάρουμε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ δέσμευση για να υπερισχύσει η απαίτηση μιας πολιτικής λύσης ενάντια στις απειλές που βαραίνουν στη διεθνή ασφάλεια». Η μόνη δέσμευση που έχει ο ΟΗΕ είναι από τα συμφέροντα των καπιταλιστών για αυτό και καλά κάνουν ολοένα και περισσότεροι λαοί δεν τον εμπιστεύονται ούτε περιμένουν κάτι θετικό για τους λαούς από αυτόν.

Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το Γαλλικό ΚΚ μέσα από την ανακοίνωση του ΚΕΑ ισχυρίζονται ότι η ΕΕ μπορεί να κάνει στρογγυλά τραπέζια ειρήνευσης…Δεν κάνουν όμως λάθος, ούτε είναι παρασυρμένοι. Συνειδητά εναντιώνονται φραστικά στον πόλεμο για να το παίξουν φιλολαϊκοί και την ίδια ώρα αθωώνουν τον αίτιο, τον ίδιο τον καπιταλισμό, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του. Αποκρύπτουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, το ότι αυτός γίνεται για το μοίρασμα των αγορών που δεν μπορούν να μοιραστούν αλλιώς σε συνθήκες καπιταλισμού, παρά με πόλεμο. Δικαιολογούν με τα προσχήματα τους και προστατεύουν τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις φορώντας τους το φωτοστέφανο του διαμεσολαβητή.

Να ποιο μπορεί να είναι το βήμα για το λαό σε αυτή τη σχεδιαζόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία. Εκτός από αυτούς που βομβαρδίζουν, ώρα είναι να αποκαλυφθούν και να ενοχοποιηθούν κι οι απολογητές τους, όλοι όσοι δηλαδή πασχίζουν –κρατώντας υποκριτικά το σήμα της ειρήνης -με όλους τους τρόπους να κρύψουν την μια και μόνη αλήθεια ότι ο καπιταλισμός, αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.

ΚΠ

902gr

Δελτίο Κομιντέρν 9

 Δελτίο Κομιντέρν 9

εκκρεμότητες από την επικαιρότητα των περασμένων ημερών

-Στη χρυσή δεκαετία με τις βάτες, όταν έβγαιναν στα αμφιθέατρα ψηφίσματα διεθνιστικής αλληλεγγύης και συμπαράστασης πχ για τους Σαντινίστας στη Νικαράγουα, οι Δαπίτες -ανέκαθεν ανήσυχοι και πολιτικοποιημένοι νεολαίοι- φρίκαραν που έσπαγαν μαθήματα για τέτοια ζητήματα -ψύλλου άλματα κατά την κρίση τους- κι αναρωτιόντουσαν για-τι μας αφορούν εμάς τώρα τι γίνεται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και του κόσμου.

Τώρα όμως ήταν η σειρά των τότε Δαπιτών να αγανακατήσουν με όσα γίνονται στη Βενεζουέλα και να ζητήσουν να έρθει το θέμα σε συζήτηση στη Βουλή. Οι Δαπίτες δε νομίζω να κατέβασαν κάποιο ψήφισμα για αποχή ή κατάληψη στα πανεπιστήμια. Αλλά θα μπορούσε να τους γαλουχεί διαχρονικά το σύνθημα: ένας είναι ο εχθρός, ο λαϊκισμός.
Χάνει λίγο το μέτρο βέβαια, ρυθμικά μιλώντας, γιατί πολιτικά το έχουν χάσει προ πολλού.

-Στη Βενεζουέλα, εν τω μεταξύ, το παιχνίδι χοντραίνει επικίνδυνα, ο ιμπεριαλιστικός δάχτυλος αναβαθμίζει την επέμβασή του στα πρότυπα διάφορων παρδαλών (αντ)επαναστάσεων των τελευταίων ετών, και το ΚΚΒ καλεί σε ταξική ενότητα και δράση, χωρίς αυταπάτες για τον μπολιβαριανό συνασπισμό και τις μικροαστικές δυνάμεις που ηγεμονεύουν. Κι αν κάποιοι σφοι βάζουν ως ζητούμενο μια αποτίμηση της πορείας αυτής της συμμαχίας και την αναγκαιότητα-σκοπιμότητα της κριτικής στήριξής του από το ΚΚΒ, ωστόσο, η στάση των κομμουνιστών της Βενεζουέλας δείχνει κάτι πολύ σημαντικό: ότι η ανοιχτή κριτική στις ανεπάρκειες και τις αντιφάσεις αυτής της κίνησης δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με το δυνάμωμα της αγωνιστικής δράσης ενάντια στο στρατόπεδο της αντεπανάστασης, ούτε γίνεται όπλο στα χέρια της τελευταίας, αλλά απεναντίας αποτελεί απαραίτητο όρο για την αποφασιστική ενίσχυσή της.

-Τα ιμπεριαλιστικά κοράκια απλώνουν απειλητικά τα νύχια τους και στην Κορέα, με την Κίνα να κρατά μια μεσοβέζικη στάση και να αποστασιοποιείται μάλλον από τη γειτονική χερσόνησο, αφήνοντας πιθανόν ελεύθερο πεδίο στις ΗΠΑ, για πιο ενεργό επέμβαση.

Την ίδια στιγμή, τα αναστημένα στελέχη των κορεατικών αρχών (θανάτω θάνατον πατήσαντες), που με βάση τα έγκυρα δυτικά ΜΜΕ είχαν πέσει θύματα των στυγερών εκκαθαρίσεων του ηγέτη Κιμ, αλλά εμφανίστηκαν κανονικά σε δημόσιες εκδηλώσεις, αποδεικνύουν το ηθικό πλεονέκτημα του "ελεύθερου, δημοκρατικού κόσμου" και της αντικειμενικής πολυφωνικής ενημέρωσης που παρέχει στα πλήθη. Το "ρεπορτάζ" στο δελτίο του Ευαγγελάτου με τις σκηνές μιας ταινίας-παρωδίας που παρουσιάστηκαν ως ανατριχιαστικό ντοκουμέντο, δεν είναι παρά η ακραία τελική συνέπεια αυτής της αξιοπιστίας. Όχι σαν τους Κορεάτες που δε χρησιμοποιούν ελεύθερα το διαδίκτυο, για να διαδώσουν τέτοιες βλακείες.

Εξάλλου, σε έναν κόσμο όπου "οι ζωές των άλλων", τα ντοκιμαντέρ για τους "πιθηκάνθρωπους του Στάλιν", κοκ, θεωρούνται σοβαρά επιχειρήματα και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, τίποτα δεν μπορεί να μας εκπλήσσει.
Ας σκεφτούμε μόνο τι θα γινόταν αν η κορεατική τηλεόραση πχ παρουσίαζε ένα αντίστοιχο "ρεπορτάζ" για τη Δύση, πόσους τόνους υστερίας θα ξεσήκωνε από τα αστικά ΜΜΕ. Μετά το πατάς το κουμπί ή δεν το πατάς;

-Άκρως συναφής με τα παραπάνω, ο σύνδεσμος που μου έστειλε ένας σφος αναγνώστης -με την ευκαιρία να τον ευχαριστήσω και δημόσια που μου τον υπέδειξε- με μια ταινία αντικομμουνιστικής φαντασίας για το λιμό στην Ουκρανία, τον τίμιο αγώνα των κουλάκων για την επιβίωση και το Στάλιν που εντείνει τις φιλοδοξίες των κομμουνιστών στο Κρεμλίνο (;!).
Σου παγώνει πραγματικά το αίμα από την αήττητη βλακεία που αποπνέει η περιγραφή, αλλά αν η ταινία έχει έστω τη μισή καλτιά της, τότε αξίζει να τη δει κανείς, θα γελάσει αβίαστα.

-Η ΔΦΑ απαντά στην αντιπολίτευση, ανεβάζοντας κατακόρυφα, σε δυσθεώρητα ύψη το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, με ένα πρωτοσέλιδο της Αυγής να καταγγέλλει το ξεπούλημα της ΔΕΗ από το Μητσοτάκη, και να αφήνει τους αναγνώστες της με την απορία: ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Όσο για τα εγκαίνια της Πατρών-Κορίνθου και τις φιέστες προεκλογικού χαρακτήρα, τη στοά "Νίκος Τεμπονέρας" κι άλλα αγωνιστικά βαφτίσια, αληθεύει ότι ξανάκλεισαν για περαιτέρω έργα, αμέσως αφού εγκαινιάστηκαν και... δόθηκαν στην κυκλοφορία;

-Πρόσφατα είχαμε και μνημονιακή επέτειο. Κλείσαμε επτά χρόνια φαγούρα και πάνω από όλα αυταπατών πως τα δύσκολα τελειώνουν (μικρό μου πόνι που κινείσαι με καρότο και μαστίγιο), κι έρχεται ξανά η ανάπτυξη με τις παχιές αγελάδες -και τις ιερές αγελάδες της επιχειρηματικότητας, του πλεονάσματος, κοκ.

Πέρυσι λέγαμε τα έξι χρόνια να μη γίνουνε επτά, όπως με τη χούντα, που τελικά έφτασε τα επτά και τυπικά έκλεισε εκεί. Αλλά η χούντα δεν τελείωσε φυσικά το 73', ούτε το 74', ούτε (εμείς θα την τελειώσουμε) σε τούτη την πλατεία.

Γενικά είναι κάπως προβληματικό να συνδέονται τα μνημόνια με τη χούντα.
Γιατί η μία τάση καταλαβαίνει ως χούντα τα μνημόνια κι όχι όσα προηγήθηκαν-μεσολάβησαν ή όσα θα ακολουθήσουν. Ενώ η άλλη καταλαβαίνει τα μνημόνια ως καρπό της μεταπολίτευσης και της φαυλοκρατίας, νοσταλγώντας τη χούντα και το ανύπαρκτο οικονομικό της θαύμα.

Υπάρχουν μερικά πολύ χρήσιμα και κατατοπιστικά άρθρα ή βιβλία -όπως το "λαμόγια στο χακί" του Ελευθεράτου- που ξεσκεπάζουν το μύθο της χρηστής κι ηθικής χουντικής διακυβέρνησης, που δεν άφησε πίσω της χρέος και καμένη γη.

Προφανώς κι έχει νόημα να αντικρούει κανείς τα διάφορα σταγονίδια και τους πολιτικούς απογόνους τους, αλλά μόνο αν δούμε ενιαία τα διάφορα αστικά καθεστώτα και τις διάφορες φάσεις ανάπτυξης ή κρίσης του καπιταλισμού, μπορούμε να ερμηνεύσουμε σωστά τις εξελίξεις. Η χούντα πχ αξιοποίησε και συνέχισε τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού της δεκαετίας του 60', αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να αποτρέψει την καπιταλιστική κρίσης της δεκαετίας του 70'. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι αν είχε καταρρεύσει νωρίτερα -πριν τη μεγάλη αύξηση του δημόσιου χρέους και την επιδείνωση άλλων οικονομικών δεικτών- θα είχε θετικό πρόσημο η δικτατορία των συνταγματαρχών... Συνεπώς, πρέπει να προσέχουμε τι επιχειρήματα χρησιμοποιούμε κάθε φορά και ποια είναι η γενική ή σχετική ισχύς τους.

-Στη Γαλλία, ο Ολάντ δεν κατέβηκε υποψήφιος γιατί δε θα έβρισκε ούτε την ψήφο του. Η εκλογική βάση των σοσιαλιστών μοιράστηκε μεταξύ του ποταμίσιου πρώην υπουργού του, που πέρασε στο β' γύρο και του Μελανσόν, ενώ ο επίσημος υποψήφιος του κόμματος έμεινε σε ρηχά, μονοψήφια νερά-ποσοστά, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις να μην κατέβει, για να μην κόψει τη φόρα του Μελανσόν. Ουσιαστικά συνέβη περίπου ό,τι έγινε και στην Ελλάδα, με την απορρόφηση του ΠαΣοΚ από το Σύριζα -μένει να δούμε όμως αν αυτό θα αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά- με την ενεργοποίηση του δίαυλου που είχε ανοίξει η κοινή στήριξη 'σοσιαλιστών' και ΓΚΚ στο Μιτεράν (που είχε γράψει μεταξύ άλλων μια "μπροσούρα" με τον καλτ πλην επίκαιρο τίτλο "εφικτός σοσιαλισμός").

Δεν ξέρω αν ασκήθηκε παρόμοια πίεση και στο ΝΑΚ, για να στηρίξει το Μελανσόν, αν υπήρχε γκρίνια για τη μονάδα που πήρε ο Ποτού αλλά θα μπορούσε ίσως να αλλάξει τους συσχετισμούς αν αθροιζόταν στο ποσοστό του πρώτου, κι αξεπέραστες διαφωνίες από θέση αρχής ή απλώς για την ανάδειξη της υποψηφιότητας με παραγοντίστικο τρόπο κι όχι μέσα από συλλογικές διαδικασίες...
Πάντως όλα αυτά, μοιάζουν τόσο οικεία και γνώριμα με το δικό μας αριστεροχώρι.

Κλείνω τη σχετική ενότητα, αντιγράφοντας αυτό που θα μπορούσε να είναι το πρώτο μέρος στη χτεσινή τρικολόρ ανάρτηση (κι ευχαριστώ πολύ το σφο Γκεβεζέ που μου το έστειλε).

Ελλάς-Γαλλία, η φάση είναι μία

Μια χώρα τεμπέληδων που δε θέλουν να δουλεύουν, ένα κράτος δημοσίων υπαλλήλων-κηφήνων, μια οικονομία που βουλιάζει από τους φόρους και λοιπούς περιορισμούς που υφίστανται οι επιχειρήσεις...

Όχι, δεν πρόκειται για προεκλογικό σποτ του Ποταμιού, ούτε για την κλασσική κασέτα των φερεφώνων του Κυριάκου στα κανάλια. Δεν είναι ούτε καν η μέση, φυτευτή από εκατό μεριές, "αυτοαντίληψη" του νεοέλληνα.

Η 23η Απριλίου έφερε στην κορυφή του εκλογικού βάθρου της Γαλλίας τον Εμανουέλ Μακρόν, έναν άνευρο νεαρό εκατομμυριούχο που εκφράζει στην πιο γυαλιστερή του μορφή το μίσος της τάξης του απέναντι στις κατακτήσεις που μπόρεσαν να έχουν στον ρου της ιστορίας οι Γάλλοι εργαζόμενοι. Τα βασικά προγραμματικά σημεία, όπως οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, ο περιορισμός των δημοσίων υπαλλήλων κατά 120.000 και η μείωση της φορολογίας στους επιχειρηματικούς ομίλους, σερβιρίστηκαν με ένα κοσμοπολίτικο άρωμα αλά "Μένουμε Ευρώπη" και μερικές ανώδυνες φιλελεύθερες πινελιές περί διαφορετικότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Κι αυτά τα τελευταία για να διαχωρίσει τη θέση του απέναντι στη δεύτερη φιναλίστ Μαρίν Λεπέν, που με τα εθνικιστικά, ξενοφοβικά της προτάγματα κι έναν ευρωσκεπτικισμό κομμένο και ραμμένο πάλι στις ανάγκες του γαλλικού κεφαλαίου -έστω ενός άλλου πιο "εθνικού" τμήματός του-, καταφέρνει τα τελευταία χρόνια να εγκλωβίζει σημαντικό μέρος των Γάλλων εργαζομένων που νιώθουν τις ζωές τους να συνθλίβονται σε μια χώρα με αυξανόμενη ανεργία και επισφάλεια.

Και οι υπόλοιποι; Ένας παραδοσιακός θατσερικός δεξιός, μια σοσιαλδημοκρατική καρικατούρα κι ένας "νεοαριστερός" από την ίδια στόφα με τη δική μας πρωτοδεύτερη φορά αριστερά που στην εμπροσθοφυλακή του προγράμματός του φιγουράρουν η οικολογία και οι νέες τεχνολογίες...

Τα διλήμματα που θα παρουσιάζονται στο γαλλικό λαό για τις επόμενες 15 μέρες μας είναι γνωστά: Λόμπι του φράγκου ή ευρώ über Alles; Ισχυρή πατρίδα ή όλοι μαζί στο κοινό μας σπίτι; Παλιό ή καινούργιο; Κι όσο ο Γάλλος εργάτης (κι ο Έλληνας, κι ο Ούγγρος και και) παλεύει να απαντήσει το ένα ή το άλλο, τόσο θα κοιμούνται ήσυχοι οι κεφαλαιοκράτες του ντουνιά.

Η λύση είναι πάντα και παντού η ίδια και βρίσκεται μακριά από πάνελ αναλύσεων και ηλεκτρονικά φόρουμ: Η χειραφέτηση των εργαζομένων και του κινήματός του από κάθε μορφή της αστικής ιδεολογίας, που στο σάπισμά της γίνεται όλο και πιο δηλητηριώδης. Εμπιστοσύνη στο συνάδελφο, το διπλανό, αγάπη για την τάξη μας και μίσος για ό,τι την εμποδίζει να ορθωθεί.

Καλό λευκό λοιπόν αδέρφια μας, καλό άκυρο, καλή αποχή, καλούς αγώνες.
(Αντί επιλόγου και για να συνεννοούμαστε με τα δικά μας δεδομένα
Μαρίν Λεπέν: 50% Καρατζαφέρης, 40% Καμμένος, 10% Λαφαζάνης Εμανουέλ Μακρόν: 60% Ποτάμι, 30% Μητσοτάκης, 10% Λεβέντης)

Περισσότερα νέα σε επόμενο κομινφορμιστικό δελτίο... 

ΚΕΡΚΥΡΑ-ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 1 η ΜΑΗ ΣΤΙΣ 10π.μ. στην πλ. ΣΑΡΟΚΟ

Εργατική Πρωτομαγιά 2017 - Με τους εργαζόμενους όλων των χωρών

για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά!

Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχομεσαία αγροτιά,

νέοι και νέες

Τιμούμε την Εργατική Πρωτομαγιά, οργανώνοντας εδώ και τώρα την πάλη μας για

την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας!

Απεργούμε και συμμετέχουμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα.

Η αντεργατική - αντιλαϊκή βαρβαρότητα δεν έχει τέλος, αν δεν την σταματήσουμε

με τη δύναμη της οργάνωσής μας, με την απόφασή μας να την ανατρέψουμε!

Πάνω στις προηγούμενες αιματηρές ανατροπές στη ζωή μας, έρχονται να προσθέσουν

νέα μέτρα για την ενίσχυση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων για την καπιταλιστική

ανάκαμψη.

Κυβέρνηση ΕΕ ΔΝΤ μαζί με τα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο έχουν

συμφωνήσει και με εκβιασμούς και απειλές θέλουν την ανοχή και συνενοχή των εργαζομένων

για την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, νέα μείωση μισθών και μεροκάματων, νέα

άγρια φοροληστεία με την μείωση του αφορολόγητου, νέα επιδρομή στις συντάξεις, περιορισμό

και απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, θεσμοθέτηση της ανταπεργίας για τους

εργοδότες, εφαρμογή ειδικών οικονομικών ζωνών άγριας εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους

και φορολογικού παραδείσου για τα αφεντικά, πλειστηριασμούς για τα σπίτια του λαού,

ενεργοποίηση αυτόματου κόφτη για τις κοινωνικές παροχές σε υγεία, παιδεία και πολλά άλλα.

Καμία αναμονή, καμία ανοχή! Όλοι στον αγώνα σε κάθε ξενοδοχείο - σούπερ μάρκετ

- γιαπί, σε κάθε γραφείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, γειτονιά τη γειτονιά, στα χωριά, παντού!

Μόνο αυτός ο δρόμος υπάρχει για τους εργαζόμενους!

Δούλοι στον 21 ο αιώνα δε θα γίνουμε!

Η καπιταλιστική ανάπτυξη που επιδιώκουν θα θεμελιωθεί στην άγρια εκμετάλλευση, με

την φθηνή δουλειά χωρίς δικαιώματα, με την καταστολή στους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, με

την καταλήστευση άλλων λαών, με το αιματηρό ξαναμοίρασμα των ενεργειακών πηγών, των

αγορών, των δρόμων μεταφοράς, το αιματηρό ξαναχάραγμα των συνόρων.

Αυτό το βλέπουμε ξανά να εξελίσσεται ολοζώντανο μπροστά μας. Ολόκληρες περιοχές

βρίσκονται μέσα στη φωτιά από την Ουκρανία, τη Μαύρη Θάλασσα, τα Βαλκάνια και το Αιγαίο

ως την Ανατολική Μεσόγειο, την Εγγύς και Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Ο πόλεμος

στη Συρία στον οποίο μπλέκονται ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις όπως ΗΠΑ-ΕΕ- Ρωσία έχει

στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, έχει ξεριζώσει εκατομμύρια άλλους και

το δράμα των προσφύγων συνεχίζεται με τον εγκλωβισμό τους.

ΠAMEΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

ΜΕΤΩΠΟ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μπλέκει τη χώρα πιο βαθιά σε αιματηρούς

ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Έφερε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσχημα την αντιμετώπιση

των προσφυγικών ροών, παίρνει ενεργά μέρος σε 13 Νατοϊκές επεμβάσεις από τα Βαλκάνια ως

το Κέρας της Αφρικής. Σχεδιάζει την επέκταση των ΝΑΤΟϊκών βάσεων στη χώρα, όπως η

Σούδα. Το ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας όπως λέει η κυβέρνηση.

Είναι η δολοφονική μηχανή των ιμπεριαλιστών, δεν αναγνωρίζει σύνορα και κυριαρχικά

δικαιώματα.

Όπου πήγε το ΝΑΤΟ έσπειρε το θάνατο και την καταστροφή.

Η ελληνική κυβέρνηση δίνει 4 δις ευρώ, το 2% του ΑΕΠ στο ΝΑΤΟ, το μεγαλύτερο

ευρωπαϊκής χώρας, όσο ακριβώς οι αιματηρές περικοπές που συμφώνησε με ΕΕ και ΔΝΤ. Δίνει

βάσεις, αεροδρόμια και λιμάνια, γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών. Συμμετέχει δραστήρια

για το μοίρασμα των πετρελαίων, του φυσικού αερίου, των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και

αγωγών, των αγορών σε όφελος των συμφερόντων των ελληνικών μονοπωλιακών ομίλων.

Δεν θα ματώνουμε για τα κέρδη τους στην ειρήνη

Δεν θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους στον πόλεμο!

Οι Ομοσπονδίες, τα εργατικά κέντρα, τα συνδικάτα, οι επιτροπές αγώνα και οι αγωνιστές

συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ τιμούμε την πρωτομαγιά δυναμώνοντας την

πάλη μας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Καλούμε τα συνδικάτα, όλους τους

εργαζόμενους, τη νεολαία μαζί με τους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές οργανώνεις των

χωρών της ευρύτερης περιοχής.

Να απαιτήσουμε

Καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που

εξελίσσονται και σε αυτές που ετοιμάζονται. Να γυρίσουν πίσω πλοία, αεροπλάνα, στρατιωτικές

αποστολές. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα.

Όχι δαπάνες πολεμικές για το ΝΑΤΟ, αλλά για τις ανάγκες της εργατικής – λαϊκής οικογένειας.

Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Όχι στην αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα κατοχυρώνουν.

Όχι στο μίσος των εθνικιστών. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στους μετανάστες.

Απομόνωση σε όλους τους εργασιακούς χώρους της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής.

Να κλείσει η βάση της Σούδας. Έξω η Ελλάδα από ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Συνεχίζουμε τις αγωνιστικές παραδόσεις του κινήματός μας. Βαδίζουμε τον ίδιο δρόμο που

χαράχτηκε από το Σικάγο του 1886, τη Θεσσαλονίκη του 1936, από τους 200

εκτελεσμένους κομμουνιστές στην Καισαριανή, από τις χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους

αγωνιστές μέχρι τις μέρες μας!

Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας, την ταξική ενότητά, την εργατική αλληλεγγύη!

Παλεύουμε για δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα στη βάση των σύγχρονων αναγκών

μας!

Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, με την κοινωνική - λαϊκή συμμαχία μας, προχωράμε

μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει, για τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης των

εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!»

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ 1 η ΜΑΗ ΣΤΙΣ 10π.μ. στην πλ. ΣΑΡΟΚΟ 

«Ασυμμόρφωτος»! Ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης σέρνεται ξανά σε δίκη!

 

Στα δικαστήρια σέρνεται ξανά ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, αυτή τη φορά γιατί υπερασπίστηκε τα συμφέροντα των εργαζομένων του Δήμου, το δικαίωμά τους στην εργασία, ένα δικαίωμα που το κατηγορητήριο βαφτίζει «παράνομο όφελος». Η δίκη του κομμουνιστή δημάρχου έχει οριστεί για την Πέμπτη 27 Απρίλη, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών.

Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση του Δήμου, «με σχετικό νόμο, η τότε συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να προχωρήσει σε χιλιάδες απολύσεις, μέσω του προσχηματικού ελέγχου των συμβάσεων αορίστου χρόνου στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
 
Θυμίζουμε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο, με την 405/24-9-2014 απόφασή του, σημείωνε: "(...) κανένα στοιχείο και φάκελοι εργαζόμενων να μη δοθούν με οποιοδήποτε τρόπο και να μην αποσταλούν ώστε να διευκολυνθεί ο στόχος της κυβέρνησης για απολύσεις (…) στηρίζουμε τους αγώνες των εργαζομένων (...)".
 
Στο υπόμνημά του προς τον ανακριτή, ο δήμαρχος, τον Οκτώβρη 2014, ανέφερε: "(...) Είμαστε αντίθετοι με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και διεκδικούμε μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στους ΟΤΑ χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Στο Δήμο Πατρέων έχουμε 324 εργαζόμενους ΙΔΑΧ που μονιμοποιήθηκαν μέσω της διαδικασίας ΑΣΕΠ καθόλα νόμιμα. Θέμα ανοχής ή συγκάλυψης πλαστών δικαιολογητικών δεν υφίσταται (...)  Δεν καλύπτουμε διαδικασίες με πλαστά δικαιολογητικά σε καμία περίπτωση. (…) Με βάση τα παραπάνω αρνηθήκαμε ως Δημοτική Αρχή να δώσουμε τους ατομικούς φακέλους για επανέλεγχο, δίνοντας αντίστοιχες εντολές στις Διοικητικές Υπηρεσίες του Δήμου (...)"».
 
Επισημαίνεται παράλληλα πως «σήμερα οι εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά σε νέες αντιλαϊκές εξελίξεις, που αφορούν το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων. Η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μέσω της λεγόμενης αξιολόγησης, ανοίγει το δρόμο για νέες απολύσεις και τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων στο Δημόσιο Τομέα.
 
Δεσμεύσεις του 3ου μνημονίου που ψήφισαν ενιαία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, Λεβέντης και που καθορίζουν τα ανώτατα όρια για τις μισθολογικές αποδοχές και τα επίπεδα απασχόλησης σε δημόσιο τομέα και δήμους με διασφάλιση φθίνουσας πορείας όσο αφορά τις δημόσιες δαπάνες.
 
Απαίτηση δανειστών (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΜΣ) και ΣΕΒ για να διευκολυνθεί η γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και η κατάργηση της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα.
 
Η Δημοτική Αρχή δεν θα συμμορφωθεί με τις αντιλαϊκές υποδείξεις των κυβερνήσεων, θα συνεχίσει αταλάντευτα να υπερασπίζεται την εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα που πλήττονται ανελέητα από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Θα αντιμετωπίσουμε τις διώξεις μαζί με τους εργαζόμενους και τους δημότες του Δήμου μας».

902

Όταν τα κανάλια έστηναν το φαινόμενο Αγ. Παντελεήμονας (4 VIDEO)

Ποινή 14 μηνών με αναστολή επιβλήθηκε χθες στην επικεφαλής του τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής στον Άγιο Παντελεήμονα, Θέμις Σκορδέλη, για επίθεση που είχε διευθύνει τον Οκτώβρη του 2010 απέναντι στους  εκπροσώπους του αυτοδιοικητικού συνδυασμού «Ελεύθερη Αττική» και τον επικεφαλής της Αλέκο Αλαβάνο.

Η επίθεση πραγματοποιήθηκε από μέλη της επιτροπής κατοίκων Αγ. Παντελεήμονα, πρωτοβουλία που δραστηριοποιείται στην περιοχή και αποτέλεσε βασικό τροφοδότη της Χρυσής Αυγής. Συνολικά, καταδικάστηκαν οι τέσσερις από τους πέντε κατηγορουμένους.

Παρακολουθήστε παρακάτω πώς τα μέσα ενημέρωσης εκείνης της περιόδου επαινούσαν ρητά και υπόρρητα τη δράση της Χρυσής Αυγής στον Άγιο Παντελεήμονα.

Νίκος Στραβελάκης, κεντρικός παρουσιαστής του βραδινού δελτίου για την επίθεση στον Αγ. Παντελεήμονα: «Δεν βλέπω τραμπούκους, ούτε ρατσιστές, βλέπω συνταξιούχους, ηλικιωμένους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι αργότερα στο ρεπορτάζ  λένε στη Μίνα Καραμήτρου ότι «φοβόμαστε να βγούμε από τα σπίτια μας και δεν μπορούμε να έρχονται άνθρωποι εδώ και να υποστηρίζουν τα δικαιώματα των μεταναστών και όχι των κατοίκων»».

Συνέντευξη με τους «αγανακτισμένους κατοίκους» του Αγίου Παντελεήμονα. Οι παρουσιαστές στο πάνελ θα σχολιάσουν: «Ήδη έχουμε μία βάση που είναι η εξής: ότι υπάρχουν χιλιάδες άστεγοι, ότι υπάρχει πρόβλημα δημόσιας υγείας και ότι κανείς δεν θέλει τη βία».

Σε εκπομπή της ιστοσελίδας Νewsbomb ο Προκόπης Παυλόπουλος, πλέον Πρόεδρος της Δημοκρατίας, υποστηρίζει μέλη της Χρυσής Αυγής και της τοπικής επιτροπής Αγ. Παντελεήμονα λέγοντας ότι «βλέπω ανθρώπους που ζουν ένα δράμα. Το έχουμε περάσει όλοι όσοι έχουμε ζήσει στην Α’ Αθηνών. Μη βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους» και διερωτάται «Τι είναι ακραίο; Τι είναι ακραίο από αυτά που είπε η Σκορδέλη;» .

Συνέντευξη στους «Πρωταγωνιστές», εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη, με ηλικιωμένη ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής που διαφημίζει τις υπηρεσίες του ναζιστικού κόμματος και αποθεώνει τον αρχηγό του, Νίκο Μιχαλολιάκο.

info-war.gr

Γαλλία: Ψευτοδιλήμματα και αυταπάτες

Γαλλία: Ψευτοδιλήμματα και αυταπάτες

Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία την Κυριακή επιβεβαίωσε ότι είναι σε εξέλιξη μια διαδικασία ραγδαίας αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, μια σφοδρή ενδοαστική αντιπαράθεση, με ένα βασικό διακύβευμα: Πώς καλύτερα θα εξυπηρετηθούν τα γενικά συμφέροντα της γαλλικής αστικής τάξης σε μια περίοδο που οξύνεται ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός.
Ο φιλελεύθερος Εμ. Μακρόν, πρώην υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης Ολάντ που ήρθε πρώτος, και η Μαρίν Λεπέν, που εκφράζει το ρεύμα του αστικού ευρωσκεπτικισμού, έχουν διαφορές ως προς το μείγμα διαχείρισης και τη θέση της Γαλλίας στις διάφορες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, κυρίως την ΕΕ, ειδικά όταν αυτή χάνει στον ανταγωνισμό κυρίως με τη Γερμανία, αλλά το βασικό είναι ότι υπηρετούν από άλλα μονοπάτια τον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο: Αυτόν της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της στρατηγικής των γαλλικών μονοπωλίων στον ανταγωνισμό τους με μονοπώλια άλλων κρατών - μελών της ΕΕ.
Οι αλαλαγμοί ανακούφισης από αστούς πολιτικούς και δημοσιολόγους, τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας ότι «η δημοκρατία θα νικήσει», «η ΕΕ μπορεί να αλλάξει», όπως λένε οι απανταχού σοσιαλδημοκράτες και στη χώρα μας ο ΣΥΡΙΖΑ, με νίκη Μακρόν στον β' γύρο και ήττα της ακροδεξιάς, εντάσσονται στο ίδιο σκηνικό που αφορά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
Ωστόσο, για τα λαϊκά στρώματα τόσο στη Γαλλία όσο και στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, είναι δεδομένα τα μέτρα τα οποία τσακίζουν το εισόδημα και τα δικαιώματά τους για να ξεπεράσουν οι καπιταλιστές την κρίση του σάπιου συστήματος. Είναι πλαστές οι διαχωριστικές γραμμές περί «φωτός» και «σκότους», «προόδου» και «μίσους» όπου επιχειρούν οι αστοί να εγκλωβίσουν τις λαϊκές συνειδήσεις.
Επίσης, τα περί «αντισυστημικής» λαϊκής ψήφου, επειδή το γκολικό δεξιό και το σοσιαλδημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν είναι για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια στο δεύτερο γύρο, καταγράφουν μεν μια πραγματικότητα φθοράς των διαχειριστών έως τώρα της αστικής εξουσίας, αλλά δεν συνιστούν ψήφο αμφισβήτησης του καπιταλιστικού συστήματος. Αλλά και η λεγόμενη «εναλλακτική» του δήθεν αριστερού Μελανσόν δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από την «αριστερή εκδοχή» του αστικού ευρωσκεπτικισμού.
Οι πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία χρησιμεύουν και για το λαό στη χώρα μας ώστε να βγάλει συμπεράσματα αξιοποιώντας και τη δική του πείρα. Τα περί «αλλαγής» που έρχεται, «Ευρώπης που αλλάζει», «κυβερνώσας αριστεράς», ή του «κέντρου» που θα «αποκλείει τα άκρα» αποσκοπούν να συντηρήσουν ψεύτικες στο λαό ελπίδες να περιμένει αλλαγή προς όφελός του μέσα στα πλαίσια ενός συστήματος που εχθρεύεται τα συμφέροντά του.
Αποδεικνύεται ότι όλο και περισσότερα εργατικά - λαϊκά στρώματα θα εγκλωβίζονται μαζικά στις διαφορετικές ανταγωνιστικές πτέρυγες της αστικής πολιτικής, θα χρησιμοποιούνται για την ανανέωση και την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, στο βαθμό που δεν υπάρχει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με γραμμή σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τη στρατηγική του.
Η από χρόνια σοσιαλδημοκρατική μετάλλαξη του Γαλλικού μόνο κατ' όνομα Κομμουνιστικού Κόμματος έχει κάνει τεράστια ζημιά στους εργάτες και τους βιοπαλαιστές, στο επίπεδο ταξικής συνειδητοποίησης. Η ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος, με γερές βάσεις στην εργατική τάξη, με γραμμή σύγκρουσης με το κεφάλαιο και την εξουσία του, είναι βασική προϋπόθεση για να δυναμώσει ο ταξικός αγώνας και να έρθουν καλύτερες μέρες για το λαό.

«Φεστιβάλ» νομιμοποίησης των ναρκωτικών

«Φεστιβάλ» νομιμοποίησης των ναρκωτικών

Μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία γύρω από τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών και των αιτιών που οδηγούν σε αυτά, ξεδιπλώνεται με επιστημονικοφανή τρόπο και βαθιά αντιδραστικό περιεχόμενο, όλο και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της εκστρατείας αποτελεί το ναρκωφεστιβάλ που θα γίνει το επόμενο διάστημα, με κεντρικούς άξονες την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών (είτε με το πρόσχημα της «φαρμακευτικής» χρήσης τους, είτε για «ευφορικούς» λόγους), τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας κάνναβης για προσωπική χρήση, τη δημιουργία εποπτευόμενων χώρων χρήσης ηρωίνης κ.ά. Φέτος, το συγκεκριμένο ναρκωφεστιβάλ το πάει ένα βήμα παραπέρα, καθώς μέσω των χορηγών του στήνεται και στηρίζεται ένα διαδικτυακό εμπόριο ναρκωτικών. Η συντριπτική πλειοψηφία των χορηγών διαθέτουν ιστοσελίδες στο διαδίκτυο που έχουν έδρα την Ελλάδα κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου μπορεί ο οποιοσδήποτε να παραγγείλει «με ασφάλεια» σπόρους ή και φυτά κάνναβης, ενώ δε λείπουν και οι εκπτώσεις σε παραγγελίες άνω των 1.000 σπόρων ή των 1.000 ευρώ! Υποστηρικτές επικοινωνίας του συγκεκριμένου ναρκωφεστιβάλ είναι μεταξύ άλλων η «Εφημερίδα των Συντακτών» και άλλοι διαδικτυακοί τόποι (tvxs κ.ά.). Οσο για το κείμενο που συνυπογράφουν οι διοργανωτές του, αποτελεί μνημείο αντιεπιστημονικότητας και ψεύδους. Και συγχρόνως, σε κάθε παράγραφό του σκιαγραφείται η εγκληματική στρατηγική της ΕΕ για τα ναρκωτικά, η οποία πλασάρεται ως «εναλλακτική» και «πρωτοποριακή».

* * *

Λένε συγκεκριμένα: «Οι αντιαπαγορευτικές προσεγγίσεις, όπου δοκιμάζονται, έχουν μόνο θετικά αποτελέσματα, γι' αυτό και εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο». Η πραγματικότητα είναι ότι η χρήση ναρκωτικών, ιδιαίτερα στις νέες ηλικίες εκτοξεύεται. Στην Ολλανδία έχουν εκτοξευτεί οι χρήστες ναρκωτικών, το ίδιο κι όπου νομιμοποιήθηκε η κάνναβη, είτε για «ιατρικούς», είτε για «ψυχαγωγικούς» λόγους. Η νόμιμη χορήγηση ναρκωτικών πουθενά δεν καταπολέμησε την εγκληματικότητα, αντίθετα θεσμοθετεί την αναπαραγωγή της εξάρτησης, του κοινωνικού ελέγχου, του κοινωνικού αποκλεισμού των εξαρτημένων. Οι διοργανωτές αποκαλύπτουν: «Το τελευταίο διάστημα έχουμε κάνει σειρά συναντήσεων με παράγοντες του υπουργείου Δικαιοσύνης, της ΓΓ Εμπορίου αλλά και του Μεγάρου Μαξίμου, για να τους παραθέσουμε ένα σύνολο προτάσεων για ένα ολοκληρωμένο μοντέλο ρύθμισης της κάνναβης για ιατρική χρήση». Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση συναντιέται συχνά με τους ναρκωθιασώτες, αρνείται συστηματικά να συναντηθεί με τους εργαζόμενους στους χώρους που σχετίζονται με την τοξικοεξάρτηση. Το σαθρό θεσμικό πλαίσιο στα Κέντρα Πρόληψης παραμένει ως έχει, παρά τις παχιές προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Στους εργαζόμενους του ΟΚΑΝΑ δεν δόθηκε καν ο λόγος, παρά το αίτημα του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Η υποχρηματοδότηση και η υποστελέχωση έχει γίνει θηλιά για εκατοντάδες εργαζόμενους και αποδέκτες των υπηρεσιών τους.

* * *

Λένε: «Η ευφορική χρήση κάνναβης από ενήλικες θα πρέπει να έχει αντίστοιχη αντιμετώπιση με τη σπιτική παραγωγή μπύρας και τις μικρο-ζυθοποιίες. Η χρήση και κατοχή για προσωπική χρήση πρέπει να αποποινικοποιηθεί, όπως και η αυτοκαλλιέργεια, και να θεσμοθετηθεί το μοντέλο των μη-κερδοσκοπικών κοινωνικών λεσχών κάνναβης για την ελεγχόμενη διάθεση του φυτού (...) θα διασφαλίσουμε τη δημόσια υγεία και την ευημερία των χρηστών κάνναβης».
Η αλήθεια είναι: «Ενα στα 9 άτομα που δοκιμάζουν κάνναβη αναπτύσσουν εξάρτηση από αυτήν. Στους εφήβους η αναλογία είναι 1 προς 6. Στην Ευρώπη η κάνναβη είναι η ουσία για την οποία ζητούν θεραπεία όσοι έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα, δηλαδή για 8 στα 10 άτομα κάτω των 20 ετών. Η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας αυξάνουν την κατανάλωσή της. Αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που διέπει την κάνναβη μακροπρόθεσμα θα επηρεάσουν τα πρότυπα χρήσης του πληθυσμού και ιδίως τους εφήβους και τους νέους. Η κάνναβη αλλοιώνει την αντίληψη, επηρεάζει την προσοχή, την κρίση, την ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων, τη βραχυπρόθεσμη μνήμη, τη μάθηση και τις εκπαιδευτικές επιδόσεις. Η χρήση της επιβαρύνει τους πνεύμονες περισσότερο από το τσιγάρο και έχει σχετιστεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, με σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές, όπως ψυχωσικά επεισόδια, σχιζοφρένεια και κατάθλιψη. Οσο πιο νωρίς αρχίζει η χρήση κάνναβης τόσο πιο αρνητικά είναι τα αποτελέσματα στην ψυχική υγεία και τη γνωστική ανάπτυξη, πιθανότατα επειδή η εφηβεία αποτελεί μια κρίσιμη φάση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, κατά την οποία αυτός είναι πιο ευάλωτος στις τοξικές ουσίες» (επιστημονική παρέμβαση του ΚΕΘΕΑ για την κάνναβη, Μάης 2015).

* * *

Λένε: «Είναι ένα φυτό με αποδεδειγμένη θεραπευτική δράση που χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια». Η αλήθεια είναι: Η χρήση ουσιών χάνεται στα βάθη των αιώνων όταν συνδέονταν με τελετουργικές εκδηλώσεις. Η εμφάνιση της τοξικοεξάρτησης με τη μορφή που έχει σήμερα συνδέεται με τον καπιταλισμό. Εξάλλου ο όρος τοξικομανία χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά τον 19ο αιώνα. Ο Ενγκελς στο έργο του «Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία» αναφέρει τη χρήση παραγώγων ουσιών του οπίου από τα νεοδημιουργηθέντα προλεταριακά στρώματα, με σκοπό να αντέξουν τις εξοντωτικές συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν στα βιομηχανικά κέντρα. Το ίδιο συμβαίνει και στην Αμερική, όπου στα τέλη του 19ου αιώνα Αφρικανοί, Κινέζοι, Πορτορικανοί χρησιμοποιούν το όπιο για να αντέξουν τις άθλιες συνθήκες ζωής που επικρατούν στα γκέτο. Ενώ βεβαίως το εμπόριο ναρκωτικών αποτελεί μια μεγάλη καπιταλιστική επιχείρηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...