Σαν σήμερα, η δολοφονική επίθεση από αγέλη Χρυσαυγιτών σε συνδικαλιστές, κομμουνιστές της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης

Κατιούσα

Σαν σήμερα, στις 12 του Σεπτέμβρη 2013, συνεργείο της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, εργάτες και στελέχη των ταξικών συνδικάτων, που πραγματοποιούσαν αφισοκόλληση για το 39ο Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή στο Πέραμα (λίγα μέτρα από την πύλη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος), δέχονται δολοφονική επίθεση από 30 και πλέον Χρυσαυγίτες. Επτά κομμουνιστές συνδικαλιστές τραυματίστηκαν.
Η επίθεση ήρθε μόλις λίγες βδομάδες αφότου οι φασίστες μπράβοι της εργοδοσίας είχαν εκτοξεύσει ανοικτά απειλές κατά του ταξικού συνδικάτου της Ζώνης και στελεχών του ΠΑΜΕ. Η ΚΟ Πειραιά του ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ απάντησαν με άμεσες και μαζικές κινητοποιήσεις.
Έξι μέρες αργότερα, την Τετάρτη 18 του Σεπτέμβρη 2013, δολοφονείται στο Κερατσίνι από τάγμα εφόδου της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, της Χρυσής Αυγής, ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας.
«Δεν εφησυχάζουμε την πάλη μας απέναντι στο φασισμό. Απομονώνουμε τους φασίστες όπου και με όποιο τρόπο και με όποια ετικέτα κάνουν την εμφάνισή τους και στοχεύουμε σε αυτούς για τους οποίους δουλεύουν: Βιομήχανους, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβους, μεγαλεμπόρους, τραπεζίτες και τα λοιπά παράσιτα της κοινωνίας, το σάπιο σύστημά τους», τονίζει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Αττικής και εργαζομένων στη Ναυπηγική Βιομηχανία της Ελλάδας, που καλεί σε κινητοποίηση με αφορμή τα έξι χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου, την Τετάρτη 18 του Σεπτέμβρη 2019, στις 6 το απόγευμα, στην πλατεία Νίκης (Ζαρντέν) στο Κερατσίνι.

Εικόνα – σοκ σε σχολείο στο Μενίδι που λειτουργεί κανονικά! (ΦΩΤΟ)

Από iraklis3

Εικόνα – σοκ σε σχολείο του Μενιδίου! Η κολόνα που φαίνεται στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε είναι από το ισόγειο του 7ου Γυμνασίου Αχαρνών, που χτες λειτούργησε κανονικά και από σήμερα ξεκινούν τα μαθήματα. Δεν χρειάζονται πολλές περιγραφές για να καταλάβει, όποιος βλέπει τη φωτογραφία, την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου σχολικού κτιρίου.

Το πρόβλημα, βέβαια, όπως φάνηκε και από τη χτεσινή μέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς, έχει έκταση. Σύμφωνα με στοιχεία που ακούστηκαν χτες από εκπροσώπους συλλόγων εκπαιδευτικών και άλλων φορέων στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, «δεν έχει γίνει κανένας αντισεισμικός έλεγχος σε καμία σχολική μονάδα του Μενιδίου»! Επιπλέον: «Στο 4ο Δημοτικό Σχολείο έχουν “φύγει” τσιμέντα και έχει ρωγμές, αλλά ο δήμος τούς είπε να μπουν μέσα. Το ίδιο ισχύει και στο 8ο, στο 14ο, στο 23ο στην Αυλίζα».
Πηγή: Ριζοσπάστης

Να σταματήσει η επέμβαση στη Βενεζουέλα – Επιστολή της Κοινοβουλευτικής και Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ προς τον γγ του ΟΗΕ

Κατιούσα

Αντιπροσωπεία της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ επισκέφθηκε σήμερα, Τετάρτη 11 Σεπτέμβρη,  το γραφείο των Ηνωμένων Εθνών (UN), στις Βρυξέλλες και επέδωσε επιστολή της Κοινοβουλευτικής και Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος, προς τον γγ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες.
Το κείμενο της επιστολής είναι το εξής:

«ΠΡΟΣ: κύριο Αντόνιο Γκουτέρες
Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
Κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Η Κοινοβουλευτική και Eυρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ), το οποίο έχει συμπληρώσει ήδη 100 χρόνια ζωής και δράσης, ενώνουμε τη φωνή μας με τους χιλιάδες εργαζόμενους της Βενεζουέλας και άλλων χωρών, που καταγγέλλουν την απαράδεκτη και πολύ επικίνδυνη επέμβαση της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ) και των συμμάχων τους, στις εσωτερικές υποθέσεις της Βενεζουέλας.
Καταδικάζουμε κατηγορηματικά αυτήν την επέμβαση, που στοχεύει στην ανατροπή του εκλεγμένου προέδρου της χώρας, Νικολά Μαδούρο, και την επιβολή, στον βενεζουελάνικο λαό, του Χουάν Γκουαϊντό, ανθρώπου των ΗΠΑ στην υπηρεσία των προκλητικών τους σχεδίων στη Βενεζουέλα και την ευρύτερη περιοχή.
Καταδικάζουμε ιδιαίτερα τις απειλές των ΗΠΑ για στρατιωτική επέμβαση κατά της Βενεζουέλας και του λαού της.
Οι εξελίξεις στη χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής, όπως και σε κάθε άλλη χώρα, είναι υπόθεση του ίδιου του λαού της.
Η Κοινοβουλευτική και Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ απαιτούν να σταματήσει η επέμβαση των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και των συμμάχων τους στις εσωτερικές υποθέσεις της Βενεζουέλας, να σταματήσουν μηχανορραφίες για την ανατροπή του εκλεγμένου προέδρου της χώρας και κάθε είδους απειλές.
5 Σεπτέμβρη 2019
Με εκτίμηση
Η Κοινοβουλευτική και Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ
Δημήτρης Κουτσούμπας, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας
Αλέκα Παπαρήγα, βουλευτής Επικρατείας
Γιώργος Λαμπρούλης, αντιπρόεδρος της Βουλής, βουλευτής Λάρισας
Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, βουλευτής Αθήνας
Νίκος Καραθανασόπουλος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, βουλευτής Αχαΐας
Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής Αθηνών
Χρήστος Κατσώτης, βουλευτής Αθηνών
Διαμάντω Μανωλάκου, βουλευτής Β’ Πειραιώς
Γιάννης Γκιόκας, βουλευτής Α’ Ανατολικής Αττικής
Γιάννης Δελής, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης
Λεωνίδας Στολτίδης, βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης
Μαρία Κομνηνάκα, βουλευτής Λέσβου
Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής Ηρακλείου
Νίκος Παπαναστάσης, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας
Γιώργος Μαρίνος, βουλευτής Ευβοίας
Κώστας Παπαδάκης, βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Λευτέρης Νικολάου, βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου»

Επικίνδυνο βήμα εμπλοκής

Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν «τρώει από τα έτοιμα» της προηγούμενης κυβέρνησης, όπως την κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, μόνο σε ό,τι αφορά την πολιτική στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, αλλά και σε ό,τι αφορά την άλλη όψη αυτής της πολιτικής, την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή.
Απόδειξη είναι ο «Στρατηγικός Διάλογος» με τις ΗΠΑ, τον οποίο ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβρη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο δεύτερος γύρος θα γίνει στις αρχές Οκτώβρη στην Αθήνα, με τη συμμετοχή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μ. Πομπέο. Η ατζέντα και οι στόχοι του «Διαλόγου» πρέπει να σημάνουν συναγερμό στο λαό.
Ο «Στρατηγικός Διάλογος» αποτελεί «ορόσημο» της εμπλοκής της χώρας στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή σε όλα τα επίπεδα και κυρίως στην εμπέδωση της ευρωατλαντικής «τάξης και ασφάλειας», μέσα από «διευθετήσεις» ανοιχτών ζητημάτων, την αναβάθμιση των «τριμερών» και λοιπών σχημάτων με άλλα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, αλλά και τη μετατροπή όλης της χώρας σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση εφόρμησης για τους Αμερικανούς σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Μαύρη Θάλασσα.
Ειδικά γι' αυτό το τελευταίο, μία από τις αιχμές του επερχόμενου «Στρατηγικού Διαλόγου» είναι η ριζική αναθεώρηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (Mutual Defense Cooperation Agreement - MDCA) του 1990, γνωστή και ως «Συμφωνία για τις βάσεις».
Στόχος είναι η προσαρμογή της Συμφωνίας στα απαιτούμενα των σημερινών, αυξημένων αναγκών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και στα δεδομένα της κλιμακούμενης αντιπαράθεσης με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη.
Γι' αυτό, πέρα από την επέκταση της Συμφωνίας για τη Σούδα στα 8 ή 10 χρόνια, αντί της ετήσιας ανανέωσης που ισχύει σήμερα, μελετάται επίσης η διεύρυνση της MDCA και με άλλα «σημεία ενδιαφέροντος» για στρατιωτική αξιοποίηση από τις ΗΠΑ.
Τέτοια είναι η αεροπορική βάση της Λάρισας, όπου ήδη σταθμεύουν αμερικανικά κατασκοπευτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με δυνατότητα να «σαρώνουν» όλη τη γύρω περιοχή, η βάση Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, όπου εγκαθίστανται εκατοντάδες ελικόπτερα με το «μάτι» στραμμένο στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, σε ρόλο «κόμβου» για την προώθηση δυνάμεων στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, και βέβαια η βάση του Αραξου, ως εναλλακτική του ΝΑΤΟ για τη φύλαξη πυρηνικών όπλων.
Οι εξελίξεις αυτές γίνονται διπλά επικίνδυνες σε συνθήκες όπου τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια οξύνουν παραπέρα τους ανταγωνισμούς με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, αγορών, δρόμων εμπορίου και μεταφοράς Ενέργειας, όπως και για τον διαμοιρασμό σφαιρών επιρροής, σε σημεία με μεγάλο ενδιαφέρον για τα μονοπώλιά τους.
Η ελληνική εμπλοκή σε αυτά τα σχέδια και τους ανταγωνισμούς είναι επομένως μαγνήτης κινδύνων για το λαό, είτε μιλάμε για την αντιπαράθεση ΝΑΤΟ - Ρωσίας, που οξύνεται, βάζοντας στην «εξίσωση» και τη διασπορά πυρηνικών πυραύλων, είτε για τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, που με ευθύνη της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων μπλέκονται στους ανταγωνισμούς για την παραμονή της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, είτε για την αντιπαράθεση ΗΠΑ - Ιράν, όπου η Ελλάδα ετοιμάζεται να χωθεί ακόμα βαθύτερα, προσφέροντας πλοία του στόλου της για τη ναυτική δύναμη που στέλνουν οι ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο.
Γι' αυτό, χρειάζεται τώρα σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά να δυναμώσουν η ενημέρωση, η συζήτηση, η επαγρύπνηση και η δράση ενάντια στους σχεδιασμούς αυτούς και την παραπέρα εμπλοκή.
Να πάρουν απάντηση τα επικίνδυνα σχέδια και η δηλητηριώδης προπαγάνδα των αστικών επιτελείων ότι η ολοένα και πιο βαθιά εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή και η «ψήφος εμπιστοσύνης» από τους μακελάρηδες σημαίνουν τάχα ασφάλεια για το λαό και διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της χώρας.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση, χρειάζεται να στηριχτούν πλατιά από σωματεία και φορείς οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες ενόψει της άφιξης Πομπέο και της συνέχισης του «Στρατηγικού Διαλόγου», με αιτήματα όπως «όχι» στις βάσεις και τα πυρηνικά, να μην ανανεωθεί - να καταγγελθεί η «Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ», να κλείσουν η βάση της Σούδας και οι άλλες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, καμία συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό, αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Οι συνεργασίες και ο «μπαμπούλας» του χάους

Κατά τη διάρκεια των δέκα, και πλέον, ετών της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στη χώρα μας είδαμε κόμματα φαινομενικά διαφορετικής ιδεολογίας να «συνεργάζονται». Από τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ με Νέα Δημοκρατία και ΛΑΟΣ, με δοτό Πρωθυπουργό τον τραπεζίτη/τεχνοκράτη Λ. Παπαδήμο,  μέχρι και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Μπροστά στον «κίνδυνο» της λεγομένης «ακυβερνησίας» έτρεξαν όλοι οι «πρόθυμοι», όλων των πολιτικών χώρων, να «συνεργαστούν» για να «μη βυθιστεί η χώρα στο χάος». Το αποτέλεσμα αυτών των «συνεργασιών» το είδαν, το βίωσαν και το βιώνουν όλοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Μνημόνια, ανεργία, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, εκποίηση δημόσιας περιουσίας και υποδομών, εξαθλίωση κτλ.

Γενικότερα, και σε όλα τα επίπεδα της λεγόμενης «διακυβέρνησης», έχει γίνει της μόδας η λέξη «συνεργασία» και η λέξη «κυβερνησιμότητα ». Οι νέοι Δήμαρχοι στην Κέρκυρα, ακολουθώντας το ίδιο προπαγανδιστικό τέχνασμα, δεν παραλείπουν ποτέ να εμπλουτίσουν έντεχνα κάθε δημοσία τοποθέτησή τους με λέξεις όπως «συνεργασία», «συνεννόηση», «διάλογος» κτλ και να κατηγορήσουν για «άγονη αντιπαράθεση» και για «κομματική άσκηση» όποιον διαφωνεί με την αντιλαϊκή πολιτική που θέλουν να εφαρμόσουν. Για όλους αυτούς τελικά το μόνο «γόνιμο» είναι η συμφωνία και η υπακοή..!

Η χρήση των λέξεων αυτών είναι επικοινωνιακά χρήσιμη για το σύστημα αφού, αξιοποιώντας το «μπαμπούλα» της «σύγκρουσης» και του «χάους», οι πολίτες μπορεί να αποδεχτούν, ή ακόμα και να αποζητούν,  μια καταστροφική για τα συμφέροντα τους «συνεργασία».

Η συνεργασία όμως, που πολλοί ευαγγελίζονται, δεν είναι λύση για πάσα νόσο. Το πρόσφατο παρελθόν των «συνεργατικών», καταστροφικών για το λαό, μνημονίων το αποδεικνύει περίτρανα.  Η λέξη «συνεργασία» λοιπόν από μόνη της, όχι μόνο δεν σημαίνει τίποτα αλλά, μπορεί να αποβεί και καταστροφική. Η συνεργασία είναι μία λέξη που και αυτή έχει ταξικό πρόσημο. Η συνεργασία έχει νόημα μόνο όταν είναι προς όφελος των πολλών.

Όταν ζητείται συνεργασία για αύξηση δημοτικών και ανταποδοτικών τελών, για ιδιωτικοποιήσεις, για διαχείριση των απορριμμάτων σε αντιλαϊκή κατεύθυνση, που όλα αυτά οδηγούν στην περαιτέρω επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του λαού τότε κάθε προοδευτικός άνθρωπος, κάθε αγωνιστής και ριζοσπάστης οφείλει να μη συνεργαστεί.

Το σύστημα άλλωστε έχει φροντίσει  να παρακάμψει τα προβλήματα της «μη κυβερνησιμότητας». Είτε με το μπόνους εδρών στο πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές, και  το 3% εκτός Βουλής (ήδη έχει ξεκινήσει η  συζήτηση για να αυξηθεί το ποσοστό εισόδου στη βουλή…), νοθεύοντας με "νόμιμο" τρόπο το εκλογικό αποτέλεσμα, είτε με την αφαίρεση αρμοδιοτήτων από το Δημοτικό Συμβούλιο και την παραχώρησή τους σε επιτροπές που την απόλυτη πλειοψηφία, εκ του νόμου, την παίρνουν μειοψηφείες!

Καμία συνεργασία δε πρέπει να υπάρχει σε αντιλαϊκά και αντεργατικά μετρά  και αυτό δεν είναι «πείσμα» ή «κομματική αγκύλωση», όπως άστοχα και απαξιωτικά ονομάζεται από αυτούς που ζητάνε συνενόχους για εφαρμόσουν συνεργατικά τις πολίτικες της εξαθλίωσης, αλλά υποχρέωση όποιου θέλει να σταθεί στο πλευρό των αδυνάτων. Η μη συνεργασία  στις πολιτικές της εξαθλίωσης δεν είναι «άγονη κομματική άσκηση» αλλά ο μοναδικός γόνιμος τρόπος υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων.

Αυτοί που διαφημίζουν ότι είναι «πάνω από τα κόμματα» έχουν βέβαια τους στόχους τους που δεν είναι μόνο επικοινωνιακοί αλλά και βαθιά πολιτικοί/ιδεολογικοί. Θα ξεπεράσουμε το γεγονός ότι οι περισσότεροι που το επικαλούνται έχουν παρακαλέσει ή/και πανηγυρίσει για το χρίσμα των κομμάτων που τους στηρίζουν και που οι ίδιοι ανήκουν. Κυρίως θα σταθούμε στην αντιδραστική προσπάθεια που κάνουν να αποσυνδεθούν τα προβλήματα από τις πραγματικές αιτίες τους, να αθωωθεί η πολιτική των κομμάτων τους, να θολώσει η σκέψη και η συνείδηση του λαού μας.

Οι μοναδικοί που πρέπει να φοβούνται την «ακυβερνησία» είναι αυτοί που ευνοούνται από τις πολιτικές της «κυβερνησιμότητας». «Σταθερότητα» σημαίνει να μπορούν ανενόχλητοι και ανεμπόδιστοι οι λίγοι να εκμεταλλεύονται σταθερά τους πολλούς.

Καμία "κυβερνησιμότητα" δεν είναι αποδεκτή αν έχει ως σκοπό την αύξηση του πλούτου των λίγων και την  περαιτέρω εξαθλίωση των πολλών. Καμία συνεργασία. Ο ρόλος όσων δεν αποδέχονται τη συνέχιση αυτής της κατάστασης είναι να βάζουν εμπόδια στην εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών και όχι να είναι απλά ένα διακοσμητικό δεκανίκι, για αυτό το τελευταίο υπάρχουν ήδη πολλοί πρόθυμοι..

Μπορμπότης Γιάννης

Δημοτικός Σύμβουλος «Λαϊκής Συσπείρωσης»